Πώς πρέπει να προσεγγίζεται η Βίβλος όσον αφορά την πίστη στον Θεό; Πρόκειται για ερώτημα αρχής. Γιατί κοινωνούμε αυτό το ερώτημα; Επειδή στο μέλλον θα διαδώσεις το ευαγγέλιο και θα διευρύνεις το έργο της Εποχής της Βασιλείας και δεν αρκεί απλώς να μιλάς για το έργο του Θεού την σήμερον ημέρα. Για να διευρύνεις το έργο Του, είναι πιο σημαντικό να είσαι σε θέση να μεταβάλεις τις παλιές θρησκευτικές αντιλήψεις και τα παλιά μέσα πίστης των ανθρώπων και να τους αφήνεις απόλυτα πεπεισμένους — και για να φτάσεις σε αυτό το σημείο χρειάζεσαι τη Βίβλο. Επί σειρά ετών, το παραδοσιακό μέσο της πίστης των ανθρώπων (του Χριστιανισμού, μιας από τις τρεις κύριες θρησκείες του κόσμου) ήταν η ανάγνωση της Βίβλου. Η απόκλιση από τη Βίβλο δεν είναι πίστη στον Κύριο, η απόκλιση από τη Βίβλο είναι σατανική λατρεία και αίρεση και ακόμη κι όταν οι άνθρωποι διαβάζουν άλλα βιβλία, τα βιβλία αυτά πρέπει να έχουν ως βάση τους την ερμηνεία της Βίβλου. Δηλαδή, αν λες ότι πιστεύεις στον Κύριο, τότε πρέπει να διαβάζεις τη Βίβλο, να τρως και να πίνεις τη Βίβλο και πέραν της Βίβλου δεν πρέπει να λατρεύεις κανένα βιβλίο που δεν αφορά τη Βίβλο. Αν το πράξεις, τότε προδίδεις τον Θεό. Από τότε που δημιουργήθηκε η Βίβλος, η πίστη των ανθρώπων στον Κύριο ήταν η πίστη στη Βίβλο. Αντί να λέμε ότι οι άνθρωποι πιστεύουν στον Κύριο, είναι καλύτερο να λέμε ότι πιστεύουν στη Βίβλο. Αντί να λέμε ότι έχουν αρχίσει να αναγιγνώσκουν τη Βίβλο, είναι καλύτερο να λέμε ότι έχουν αρχίσει να πιστεύουν στη Βίβλο. Και αντί να λέμε ότι έχουν επιστρέψει ενώπιον του Κυρίου, θα ήταν καλύτερο να λέμε ότι έχουν επιστρέψει ενώπιον της Βίβλου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι λατρεύουν τη Βίβλο σαν να είναι Θεός, σαν να είναι η πηγή της ζωής τους και το να τη χάσουν θα ισοδυναμούσε με το να χάσουν τη ζωή τους. Οι άνθρωποι θεωρούν ότι η Βίβλος είναι τόσο υψηλή όσο ο Θεός, ενώ υπάρχουν ακόμη κι εκείνοι που τη θεωρούν υψηλότερη από τον Θεό. Αν οι άνθρωποι ζουν χωρίς το έργο του Αγίου Πνεύματος, εάν δεν μπορούν να αισθανθούν τον Θεό, μπορούν να συνεχίσουν να ζουν — αλλά μόλις χάσουν τη Βίβλο ή χάσουν τα περίφημα κεφάλαια και τις ρήσεις της Βίβλου, τότε νιώθουν σαν να έχουν χάσει τη ζωή τους. Έτσι, μόλις οι άνθρωποι πιστέψουν στον Κύριο, αρχίζουν να αναγιγνώσκουν τη Βίβλο και να απομνημονεύουν τη Βίβλο, και όσο πιο πολλά αποσπάσματα από τη Βίβλο είναι σε θέση να απομνημονεύσουν, τόσο περισσότερο αποδεικνύεται ότι αγαπούν τον Κύριο και ότι διαθέτουν μεγάλη πίστη. Όσοι έχουν αναγνώσει τη Βίβλο και μπορούν να μιλάνε γι’ αυτή στους άλλους είναι όλοι καλοί αδελφοί και αδελφές. Γιατί όλα αυτά τα χρόνια, η πίστη και η αφοσίωση των ανθρώπων στον Κύριο υπολογίζεται βάσει του βαθμού κατανόησης της Βίβλου. Οι περισσότεροι άνθρωποι απλά δεν κατανοούν γιατί θα πρέπει να πιστεύουν στον Θεό, ούτε πώς να πιστεύουν στον Θεό και δεν κάνουν τίποτα παρά ν’ αναζητούν στα τυφλά στοιχεία για να αποκρυπτογραφήσουν τα κεφάλαια της Βίβλου. Δεν έχουν επιδιώξει ποτέ την καθοδήγηση του έργου του Αγίου Πνεύματος. Όλον αυτόν τον καιρό, δεν έχουν κάνει τίποτα άλλο παρά να μελετούν απεγνωσμένα και να διερευνούν τη Βίβλο και κανείς δεν έχει βρει ποτέ νεότερο έργο του Αγίου Πνεύματος πέραν της Βίβλου, κανείς δεν έχει απομακρυνθεί ούτε έχει τολμήσει να απομακρυνθεί από τη Βίβλο. Οι άνθρωποι έχουν μελετήσει τη Βίβλο καθ’ όλη τη διάρκεια αυτών των ετών, έχουν ανακαλύψει τόσες πολλές ερμηνείες κι έχουν κάνει τόσο πολύ κόπο. Επίσης, έχουν πολλές διαφορές απόψεων σχετικά με τη Βίβλο, τις οποίες συζητούν ασταμάτητα με αποτέλεσμα τη σήμερον ημέρα να έχουν σχηματιστεί πάνω από δύο χιλιάδες διαφορετικά δόγματα. Όλοι θέλουν να βρουν κάποιες ιδιαίτερες ερμηνείες ή πιο βαθιά μυστήρια στη Βίβλο, θέλουν να την εξερευνήσουν και να βρουν σε αυτή το υπόβαθρο του έργου του Ιεχωβά στο Ισραήλ ή το υπόβαθρο του έργου του Ιησού στην Ιουδαία ή περισσότερα μυστήρια που κανείς άλλος δεν γνωρίζει. Οι άνθρωποι προσεγγίζουν τη Βίβλο με εμμονή και πίστη και κανείς δεν μπορεί να είναι απολύτως σαφής σχετικά με την πραγματική ιστορία ή την ουσία της Βίβλου. Το αποτέλεσμα αυτού είναι ότι την σήμερον ημέρα οι άνθρωποι εξακολουθούν να διακατέχονται από μια απερίγραπτη αίσθηση μαγικότητας όσον αφορά τη Βίβλο. Πολύ περισσότερο δε, διακατέχονται από εμμονή με αυτήν και πιστεύουν σε αυτήν. Την σήμερον ημέρα, όλοι θέλουν να βρουν τις προφητείες του έργου των εσχάτων ημερών στη Βίβλο, θέλουν να ανακαλύψουν τι έργο επιτελεί ο Θεός τις έσχατες ημέρες και ποια είναι τα σημεία των εσχάτων ημερών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η λατρεία τους στη Βίβλο γίνεται πιο ένθερμη και όσο πιο πολύ πλησιάζουν οι έσχατες ημέρες, τόσο μεγαλύτερη αξιοπιστία προσδίδουν στις προφητείες της Βίβλου, ιδιαίτερα σε εκείνες που αφορούν τις έσχατες ημέρες. Με τέτοια τυφλή πίστη στη Βίβλο, με τέτοια εμπιστοσύνη στη Βίβλο, δεν διαθέτουν καμία επιθυμία να αναζητήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Σύμφωνα με τις αντιλήψεις των ανθρώπων, πιστεύουν ότι μόνο η Βίβλος μπορεί να φέρει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Μόνο στη Βίβλο μπορούν να βρουν τα βήματα του Θεού. Μόνο στη Βίβλο βρίσκονται κρυμμένα τα μυστήρια του έργου του Θεού. Μόνο η Βίβλος — όχι άλλα βιβλία ή άνθρωποι — μπορεί να διευκρινίσει τα πάντα για τον Θεό και το συνολικό έργο Του. Η Βίβλος μπορεί να φέρει το έργο των επουράνιων στη γη. Και η Βίβλος μπορεί να εκκινήσει και να ολοκληρώσει τις εποχές. Με αυτές τις αντιλήψεις, οι άνθρωποι δεν έχουν καμιά διάθεση να αναζητήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Έτσι, ανεξάρτητα από το πόσο βοήθησε η Βίβλος τους ανθρώπους στο παρελθόν, έχει μετατραπεί σε εμπόδιο στο πιο πρόσφατο έργο του Θεού. Χωρίς τη Βίβλο, οι άνθρωποι μπορούν να αναζητήσουν τα βήματα του Θεού αλλού, εντούτοις, την σήμερον ημέρα τα βήματά Του περιέχονται στη Βίβλο και η επέκταση του πιο πρόσφατου έργου Του έχει γίνει δύο φορές πιο δύσκολη και ο δρόμος είναι ανηφορικός. Όλα αυτά οφείλονται στα περίφημα κεφάλαια και τις ρήσεις της Βίβλου, καθώς και στις διάφορες προφητείες της Βίβλου. Η Βίβλος έχει μετατραπεί σε είδωλο στο μυαλό των ανθρώπων, έχει μετατραπεί σε γρίφο στο μυαλό τους και απλώς αδυνατούν να πιστέψουν ότι ο Θεός μπορεί να εργαστεί αποκλειστικά εκτός της Βίβλου, είναι ανίκανοι να πιστέψουν ότι οι άνθρωποι μπορούν να βρουν τον Θεό εκτός της Βίβλου, πολύ λιγότερο δε, αδυνατούν να πιστέψουν ότι ο Θεός θα μπορούσε να απομακρυνθεί από τη Βίβλο κατά τη διάρκεια του τελικού έργου και να ξεκινήσει εκ νέου. Αυτό το θεωρούν αδιανόητο οι άνθρωποι. Αδυνατούν να το πιστέψουν και αδυνατούν να το φανταστούν. Η Βίβλος έχει μετατραπεί σε μεγάλο εμπόδιο όσον αφορά την αποδοχή του νέου έργου του Θεού από τους ανθρώπους και έχει δυσχεράνει τη διεύρυνση αυτού του νέου έργου. Συνεπώς, εάν δεν καταλαβαίνετε την πραγματική ιστορία της Βίβλου, δεν θα είστε σε θέση να διαδώσετε επιτυχώς το ευαγγέλιο, ούτε θα μπορείτε να γίνετε μάρτυρες του νέου έργου. Παρόλο που την σήμερον ημέρα δεν αναγιγνώσκετε τη Βίβλο, εξακολουθείτε να είστε εξαιρετικά φιλικά διακείμενοι προς αυτήν, δηλαδή μπορεί να μην κρατάτε τη Βίβλο στα χέρια σας, αλλά πολλές από τις αντιλήψεις σας προέρχονται από αυτή. Δεν κατανοείτε τις απαρχές της Βίβλου ή την πραγματική ιστορία των δύο προηγούμενων σταδίων του έργου του Θεού. Παρόλο που δεν τρώτε και δεν πίνετε τη Βίβλο, πρέπει να κατανοήσετε τη Βίβλο, πρέπει να επιτύχετε τη σωστή γνώση της Βίβλου και μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορέσετε να μάθετε ποιο είναι το διάρκειας 6.000 ετών σχέδιο διαχείρισης του Θεού. Θα τα χρησιμοποιήσετε αυτά για να κερδίσετε τους ανθρώπους, για να τους κάνετε να αναγνωρίσουν ότι αυτό το ρεύμα είναι η αληθινή οδός, να τους κάνετε να αναγνωρίσουν ότι το μονοπάτι στο οποίο πορεύεστε σήμερα είναι το μονοπάτι της αλήθειας, ότι καθοδηγείται από το Άγιο Πνεύμα και ότι δεν έχει εγκαινιαστεί από κανέναν άνθρωπο.
Πριν από την Εποχή της Χάριτος, οι άνθρωποι αναγίγνωσκαν τη Βίβλο, αλλά εκείνον τον καιρό υπήρχε μόνο η Παλαιά Διαθήκη. Δεν υπήρχε η Νέα Διαθήκη. Εφόσον υπήρχε η Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου, οι άνθρωποι άρχισαν να διαβάζουν τις ιερές γραφές. Αφού έληξε η καθοδήγηση του Μωυσή από τον Ιεχωβά, ο Μωυσής έγραψε τη Γένεση, την Έξοδο και το Δευτερονόμιο.... Έφερε στη μνήμη του το έργο του Ιεχωβά και το κατέγραψε. Η Βίβλος αποτελεί ένα βιβλίο ιστορίας. Φυσικά, περιέχει επίσης κάποιες από τις προβλέψεις των προφητών, και αυτές οι προβλέψεις δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση ιστορία. Η Βίβλος περιλαμβάνει πολλά μέρη — δεν είναι μόνο οι προφητείες ή μόνο το έργο του Ιεχωβά, ούτε είναι μόνο οι επιστολές του Αποστόλου Παύλου. Πρέπει να ξέρετε πόσα μέρη περιλαμβάνει η Βίβλος. Η Παλαιά Διαθήκη περιέχει τη Γένεση, την Έξοδο...., και υπάρχουν και τα βιβλία της προφητείας που έγραψαν οι προφήτες. Στο τέλος, η Παλαιά Διαθήκη ολοκληρώνεται με το Βιβλίο του Μαλαχία. Καταγράφει το έργο της Εποχής του Νόμου, του οποίου ηγείτο ο Ιεχωβά. Από τη Γένεση μέχρι το βιβλίο του Μαλαχία έχουμε ένα πλήρες αρχείο όλου του έργου της Εποχής του Νόμου. Δηλαδή, η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει όλα όσα βίωσαν οι άνθρωποι που καθοδηγούσε ο Ιεχωβά την Εποχή του Νόμου. Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου της Παλαιάς Διαθήκης, οι αναρίθμητοι προφήτες που ανυψώθηκαν από τον Ιεχωβά εξέφρασαν τις προφητείες Του, έδωσαν οδηγίες σε διάφορες φυλές και έθνη και προέβλεψαν το έργο που θα επιτελούσε ο Ιεχωβά. Αυτοί οι άνθρωποι που είχαν ανυψωθεί, είχαν όλοι λάβει το Πνεύμα της προφητείας από τον Ιεχωβά: Ήταν σε θέση να δουν τα οράματα από τον Ιεχωβά, να ακούσουν τη φωνή Του και κατ’ αυτόν τον τρόπο εμπνεύστηκαν από Αυτόν και έγραψαν προφητείες. Το έργο που επιτέλεσαν ήταν η έκφραση της φωνής του Ιεχωβά, ήταν το έργο της προφητείας που επιτέλεσαν για λογαριασμό του Ιεχωβά και το έργο του Ιεχωβά εκείνη την εποχή ήταν απλώς να καθοδηγεί τους ανθρώπους χρησιμοποιώντας το Πνεύμα. Δεν ενσαρκώθηκε και οι άνθρωποι δεν είδαν διόλου το πρόσωπό Του. Έτσι, ανύψωσε πολλούς προφήτες ώστε να επιτελέσουν το έργο Του και τους έδωσε χρησμούς, τους οποίους διέδωσαν σε κάθε φυλή και οίκο του Ισραήλ. Το έργο τους ήταν να εκφράζουν προφητείες και κάποιοι από αυτούς κατέγραψαν τις οδηγίες του Ιεχωβά προς αυτούς, προκειμένου να τις δείξουν σε άλλους. Ο Ιεχωβά ανύψωσε αυτούς τους ανθρώπους για να εκφράσουν προφητείες, να προβλέψουν το έργο του μέλλοντος ή το έργο που έμελλε να επιτελεστεί κατά τη διάρκεια εκείνου του καιρού, έτσι ώστε οι άνθρωποι να είναι σε θέση να δουν την υπεροχή και τη σοφία του Ιεχωβά. Αυτά τα βιβλία προφητείας ήταν αρκετά διαφορετικά από τα υπόλοιπα βιβλία της Βίβλου. Αποτελούσαν λόγια που εκφράστηκαν ή γράφτηκαν από όσους είχαν λάβει το Πνεύμα της προφητείας — από εκείνους που είχαν κερδίσει τα οράματα ή τη φωνή από τον Ιεχωβά. Εκτός των βιβλίων προφητείας, οτιδήποτε άλλο στην Παλαιά Διαθήκη αποτελεί αρχείο που δημιουργήθηκε από ανθρώπους αφού ο Ιεχωβά είχε ολοκληρώσει το έργο Του. Αυτά τα βιβλία δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τις προφητείες που εκφράστηκαν από τους προφήτες που ανυψώθηκαν από τον Ιεχωβά, ακριβώς όπως η Γένεση και η Έξοδος δεν μπορούν να συγκριθούν με το Βιβλίο του Ησαΐα και το Βιβλίο του Δανιήλ. Οι προφητείες εκφράστηκαν πριν επιτελεστεί το έργο. Τα άλλα βιβλία, εν τω μεταξύ, γράφτηκαν μετά την ολοκλήρωσή του, κάτι που ήταν εφικτό για τους ανθρώπους. Οι προφήτες εκείνης της εποχής εμπνεύστηκαν από τον Ιεχωβά και εξέφρασαν κάποιες προφητείες, εξέφρασαν πολλά και προφήτευσαν τα γεγονότα της Εποχής της Χάριτος, καθώς και την καταστροφή του κόσμου τις έσχατες ημέρες — το έργο που σχεδίαζε να επιτελέσει ο Ιεχωβά. Όλα τα υπόλοιπα βιβλία καταγράφουν το έργο που επιτέλεσε ο Ιεχωβά στο Ισραήλ. Έτσι, όταν διαβάζεις τη Βίβλο, διαβάζεις κυρίως για το τι έκανε ο Ιεχωβά στο Ισραήλ. Η Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου καταγράφει πρωτίστως το έργο του Ιεχωβά να καθοδηγεί το Ισραήλ, να χρησιμοποιεί τον Μωυσή για να κατευθύνει τους Ισραηλίτες στην έξοδο από την Αίγυπτο, ο οποίος τους απομάκρυνε από τα δεσμά του Φαραώ και τους οδήγησε στην έρημο, μετά από την οποία εισήλθαν στη Χαναάν και στη συνέχεια περιγράφεται η ζωή τους στη Χαναάν. Εκτός αυτού, όλα αποτελούν το αρχείο του έργου του Ιεχωβά σε ολόκληρο το Ισραήλ. Όλα όσα καταγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη είναι το έργο του Ιεχωβά στο Ισραήλ, είναι το έργο που επιτέλεσε ο Ιεχωβά στη γη, στην οποία δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα. Από τότε που ο Θεός άρχισε επίσημα να οδηγεί τους ανθρώπους στη γη μετά τον Νώε, το μόνο που καταγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη είναι το έργο στο Ισραήλ. Και γιατί δεν καταγράφεται κανένα έργο πέραν του Ισραήλ; Επειδή η γη του Ισραήλ είναι το λίκνο της ανθρωπότητας. Στις απαρχές, δεν υπήρχαν άλλες χώρες εκτός του Ισραήλ και ο Ιεχωβά δεν εργαζόταν σε άλλους τόπους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ό,τι καταγράφεται στη Βίβλο είναι καθαρά το έργο στο Ισραήλ εκείνον τον καιρό. Τα λόγια που εκφράζουν οι προφήτες, ο Ησαΐας, ο Δανιήλ, ο Ιερεμίας και ο Ιεζεκιήλ ... τα λόγια τους προμηνύουν το άλλο έργο Του στη γη, προμηνύουν το έργο του ίδιου του Ιεχωβά Θεού. Όλα αυτά προήλθαν από τον Θεό, ήταν το έργο του Αγίου Πνεύματος και εκτός αυτών των βιβλίων των προφητών, όλα τα υπόλοιπα αποτελούν καταγραφή των εμπειριών των ανθρώπων από το έργο του Ιεχωβά εκείνον τον καιρό.
Το έργο της δημιουργίας συνέβη πριν από τη δημιουργία της ανθρωπότητας, εντούτοις το Βιβλίο της Γένεσης ήρθε μετά από τη δημιουργία της ανθρωπότητας. Επρόκειτο για βιβλίο που γράφτηκε από τον Μωυσή κατά την εποχή του Νόμου. Είναι σαν όσα συμβαίνουν μεταξύ σας σήμερα: Αφού συμβούν, τα καταγράφετε για να τα δείξετε στους ανθρώπους στο μέλλον και για τους λαούς του μέλλοντος όσα καταγράψατε είναι όσα συνέβησαν στο παρελθόν — δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από ιστορία. Όσα καταγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη είναι το έργο του Ιεχωβά στο Ισραήλ και αυτό που καταγράφεται στην Καινή Διαθήκη είναι το έργο του Ιησού κατά την εποχή της Χάριτος. Καταγράφουν το έργο του Θεού σε δύο διαφορετικές εποχές. Η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει το έργο του Θεού κατά την εποχή του Νόμου και έτσι η Παλαιά Διαθήκη αποτελεί ένα ιστορικό βιβλίο, ενώ η Καινή Διαθήκη είναι προϊόν του έργου της Εποχής της Χάριτος. Όταν ξεκίνησε το νέο έργο, έγινε κι αυτή παρωχημένη — συνεπώς, και η Καινή Διαθήκη αποτελεί ιστορικό βιβλίο. Φυσικά, η Καινή Διαθήκη δεν είναι τόσο συστηματική όσο η Παλαιά Διαθήκη, ούτε καταγράφει τόσα πράγματα. Όλα όσα εξέφρασε ο Ιεχωβά της Παλαιάς Διαθήκης καταγράφονται στη Βίβλο, ενώ μόνο μερικά από τα λόγια του Ιησού καταγράφονται στα Τέσσερα Ευαγγέλια. Φυσικά, ο Ιησούς επιτέλεσε επίσης μεγάλο έργο, αλλά δεν καταγράφηκε λεπτομερώς. Το γεγονός ότι καταγράφονται πιο λίγα στην Καινή Διαθήκη οφείλεται στο πόσο έργο επιτέλεσε ο Ιησούς. Το μέγεθος του έργου Του επί τρεισήμισι έτη στη γη κι εκείνο των αποστόλων ήταν πολύ μικρότερης έκτασης από το έργο του Ιεχωβά. Συνεπώς, υπάρχουν λιγότερα βιβλία στην Καινή Διαθήκη από ό,τι στην Παλαιά Διαθήκη.
Τι είδους βιβλίο είναι η Βίβλος; Η Παλαιά Διαθήκη είναι το έργο του Θεού κατά την Εποχή του Νόμου. Η Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου καταγράφει το συνολικό έργο του Ιεχωβά κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου και του έργου Του της δημιουργίας. Στο σύνολό της καταγράφει το έργο του Ιεχωβά και τελικά ολοκληρώνει την καταγραφή του έργου του Ιεχωβά με το Βιβλίο του Μαλαχία. Η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει δύο τμήματα του έργου που επιτέλεσε ο Θεός: το ένα είναι το έργο της δημιουργίας και το άλλο είναι η υπαγόρευση του νόμου. Και τα δύο ήταν έργα που επιτέλεσε ο Ιεχωβά. Η Εποχή του Νόμου εκπροσωπεί το έργο υπό το όνομα του Ιεχωβά Θεού. Αποτελεί το σύνολο του έργου που επιτελέστηκε κυρίως υπό το όνομα του Ιεχωβά. Έτσι, η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει το έργο του Ιεχωβά και η Καινή Διαθήκη καταγράφει το έργο του Ιησού, έργο το οποίο πραγματοποιήθηκε κυρίως υπό το όνομα του Ιησού. Η σημασία του ονόματος του Ιησού και το έργο που επιτέλεσε καταγράφηκαν στην Καινή Διαθήκη. Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου της Παλαιάς Διαθήκης, ο Ιεχωβά έχτισε τον ναό και τον βωμό στο Ισραήλ, καθοδήγησε τη ζωή των Ισραηλιτών επί γης, αποδεικνύοντας ότι ήταν ο εκλεκτός Του λαός, η πρώτη ομάδα ανθρώπων που επέλεξε επί γης και επιθυμούσε η δική Του καρδιά, η πρώτη ομάδα που είχε οδηγήσει ο ίδιος προσωπικά. Δηλαδή, οι δώδεκα φυλές του Ισραήλ ήταν οι πρώτοι εκλεκτοί του Ιεχωβά, κι έτσι Εκείνος πάντα εργαζόταν μέσα τους μέχρι να ολοκληρωθεί το έργο του Ιεχωβά την Εποχή του Νόμου. Το δεύτερο στάδιο του έργου ήταν το έργο της Εποχής της Χάριτος της Καινής Διαθήκης και επιτελέστηκε εντός της φυλής του Ιούδα, μιας από τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ. Το γεγονός ότι το εύρος του έργου ήταν μικρότερο οφειλόταν στο ότι ο Ιησούς ήταν ο Θεός που ενσαρκώθηκε. Ο Ιησούς επιτέλεσε το έργο Του μόνο στη γη της Ιουδαίας σε διάρκεια μόνο τρεισήμισι ετών. Επομένως, ό,τι καταγράφεται στην Καινή Διαθήκη δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υπερβεί το μέγεθος του έργου που καταγράφηκε στην Παλαιά Διαθήκη. Το έργο του Ιησού της Εποχής της Χάριτος καταγράφεται πρωτίστως στα Τέσσερα Ευαγγέλια. Το μονοπάτι στο οποίο πορεύονταν οι άνθρωποι της Εποχής της Χάριτος ήταν εκείνο των πιο επιφανειακών αλλαγών στη διάθεση της ζωής τους, οι περισσότερες από τις οποίες καταγράφονται στις επιστολές. Οι επιστολές καταδεικνύουν πώς το Άγιο Πνεύμα εργαζόταν εκείνον τον καιρό. (Φυσικά, ανεξάρτητα από το αν ο Παύλος παιδεύτηκε ή χτυπήθηκε από συμφορά, στο έργο που επιτέλεσε έλαβε οδηγίες από το Άγιο Πνεύμα, χρησιμοποιήθηκε από το Άγιο Πνεύμα εκείνον τον καιρό. Και ο Πέτρος χρησιμοποιήθηκε από το Άγιο Πνεύμα, αλλά δεν επιτέλεσε τόσο μεγάλο έργο όσο ο Παύλος. Αν και το έργο του Παύλου εμπεριείχε τις ακαθαρσίες του ανθρώπου, από τις επιστολές που έγραψε ο Παύλος μπορεί να δει κανείς πώς εργαζόταν το Άγιο Πνεύμα εκείνον τον καιρό. Το μονοπάτι, στο οποίο οδήγησε ο Παύλος, ήταν το σωστό, ήταν ορθό και αποτελούσε το μονοπάτι του Αγίου Πνεύματος.)
Εάν επιθυμείς να δεις το έργο της Εποχής του Νόμου και να δεις πώς οι Ισραηλίτες ακολούθησαν το μονοπάτι του Ιεχωβά, τότε πρέπει να αναγνώσεις την Παλαιά Διαθήκη. Αν επιθυμείς να κατανοήσεις το έργο της Εποχής της Χάριτος, τότε πρέπει να αναγνώσεις την Καινή Διαθήκη. Αλλά πώς βλέπεις το έργο των εσχάτων ημερών; Πρέπει να δεχτείς την ηγεσία του Θεού του σήμερα και να εισέλθεις στο σημερινό έργο, διότι αυτό είναι το νέο έργο και κανείς δεν το έχει καταγράψει προηγουμένως στη Βίβλο. Την σήμερον ημέρα, ο Θεός έχει ενσαρκωθεί και επέλεξε άλλους εκλεκτούς στην Κίνα. Ο Θεός εργάζεται μέσα σε αυτούς τους ανθρώπους, συνεχίζει το έργο Του επί γης, συνεχίζει το έργο της Εποχής της Χάριτος. Το έργο του σήμερα είναι ένα μονοπάτι στο οποίο ο άνθρωπος δεν έχει πορευτεί ποτέ και μία οδός την οποία κανείς δεν έχει δει ποτέ. Είναι έργο που δεν έχει επιτελεστεί ποτέ πριν — είναι το πιο πρόσφατο έργο του Θεού επί γης. Ως εκ τούτου, το έργο που δεν έχει επιτελεστεί ποτέ πριν δεν αποτελεί ιστορία, επειδή το τώρα είναι τώρα και δεν έχει γίνει ακόμα παρελθόν. Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι ο Θεός έχει κάνει μεγαλύτερο και νεότερο έργο επί γης και εκτός του Ισραήλ, ότι έχει ήδη υπερβεί το πεδίο του Ισραήλ και τις προβλέψεις των προφητών, ότι είναι νέο και θαυμάσιο έργο πέραν των προφητειών και νεότερο έργο πέραν του Ισραήλ και αποτελεί έργο το οποίο οι άνθρωποι αδυνατούν να αντιληφθούν ή να φανταστούν. Πώς θα μπορούσε η Βίβλος να περιέχει ρητά αρχεία αυτού του έργου; Ποιος θα μπορούσε να έχει καταγράψει κάθε παραμικρό μέρος του σημερινού έργου, χωρίς καμία παράλειψη, εκ των προτέρων; Ποιος θα μπορούσε να καταγράψει αυτό το ισχυρότερο, σοφότερο έργο που αψηφά τις συμβάσεις στο μουχλιασμένο παλιό βιβλίο; Το σημερινό έργο δεν αποτελεί ιστορία και ως εκ τούτου, αν θέλεις να πορευτείς στο νέο μονοπάτι του σήμερα, τότε πρέπει να απομακρυνθείς από τη Βίβλο, πρέπει να υπερβείς τα βιβλία των προφητειών ή της ιστορίας στη Βίβλο. Μόνο τότε θα μπορέσεις να πορευτείς σωστά στο νέο μονοπάτι και μόνο τότε θα μπορέσεις να εισέλθεις στη νέα σφαίρα και στο νέο έργο. Πρέπει να καταλάβεις γιατί, την σήμερον ημέρα, σου ζητείται να μην αναγνώσεις τη Βίβλο, γιατί υπάρχει ένα άλλο έργο που είναι ξεχωριστό από τη Βίβλο, γιατί ο Θεός δεν αναζητά νεότερη, πιο λεπτομερή πράξη στη Βίβλο, γιατί υπάρχει πιο ισχυρό έργο πέραν της Βίβλου. Αυτά είναι όλα όσα θα πρέπει να κατανοήσετε. Πρέπει να γνωρίζεις τη διαφορά ανάμεσα στο παλιό και το νέο έργο και παρόλο που δεν αναγιγνώσκεις τη Βίβλο, πρέπει να είσαι σε θέση να την αναλύεις. Αν δεν το πράξεις, θα συνεχίσεις να λατρεύεις τη Βίβλο και θα είναι δύσκολο για σένα να εισέλθεις στο νέο έργο και να υποβληθείς σε νέες αλλαγές. Εφόσον υπάρχει μια υψηλότερη οδός, γιατί να μελετάς αυτήν την κατώτερη, απαρχαιωμένη οδό; Δεδομένου ότι υπάρχουν νεότερες ομιλίες και νεότερο έργο, γιατί να ζεις εν τω μέσω παλαιών ιστορικών αρχείων; Οι νέες ομιλίες μπορούν να σε στηρίξουν, πράγμα που αποδεικνύει ότι αυτό είναι το νέο έργο. Τα παλαιά αρχεία δεν μπορούν να σε ικανοποιήσουν ή να καλύψουν τις τρέχουσες ανάγκες σου, γεγονός που αποδεικνύει ότι αποτελούν ιστορία και όχι το έργο του εδώ και τώρα. Η υψηλότερη οδός είναι το νεότερο έργο και με το νέο έργο, ανεξάρτητα από το πόσο υψηλή είναι η οδός του παρελθόντος, εξακολουθεί να είναι η ιστορία των στοχασμών των ανθρώπων και ανεξάρτητα από την αξία της ως αναφορά, αποτελεί ακόμα την παλαιά οδό. Παρόλο που καταγράφεται στο «ιερό βιβλίο», η παλαιά οδός αποτελεί ιστορία. Αν και δεν υπάρχει καμία αναφορά στο «ιερό βιβλίο», η νέα οδός υπάρχει εδώ και τώρα. Αυτή η οδός μπορεί να σε σώσει και αυτή η οδός μπορεί να σε αλλάξει, γιατί αυτό είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος.
Πρέπει να κατανοήσετε τη Βίβλο — αυτό το έργο πρέπει να το πράξετε πάση θυσία! Την σήμερον ημέρα, δεν χρειάζεται να αναγιγνώσκεις τη Βίβλο, γιατί δεν περιέχει κάτι νέο. Όλα είναι παλιά. Η Βίβλος είναι ένα ιστορικό βιβλίο και εάν είχες φάει και πιει την Παλαιά Διαθήκη κατά την Εποχή της Χάριτος — αν είχες κάνει πράξη ό,τι απαιτείτο τον καιρό της Παλαιάς Διαθήκης κατά την Εποχή της Χάριτος — ο Ιησούς θα σε είχε απορρίψει και θα σε είχε καταδικάσει. Αν είχες εφαρμόσει την Παλαιά Διαθήκη στο έργο του Ιησού, θα ήσουν Φαρισαίος. Αν, την σήμερον ημέρα, τρως και πίνεις την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη από κοινού και τις κάνεις πράξη, τότε ο Θεός του σήμερα θα σε καταδικάσει. Θα έχεις μείνει πίσω όσον αφορά το έργο του Αγίου Πνεύματος στο σήμερα! Εάν τρως την Παλαιά Διαθήκη και τρως την Καινή Διαθήκη, τότε είσαι έξω από το ρεύμα του Αγίου Πνεύματος! Τον καιρό του Ιησού, ο Ιησούς οδήγησε τους Εβραίους και όλους όσους Τον ακολουθούσαν σύμφωνα με το έργο του Αγίου Πνεύματος εκείνον τον καιρό. Δεν έλαβε τη Βίβλο ως βάση για ό,τι έπραττε, αλλά εκφραζόταν σύμφωνα με το έργο Του. Δεν έδινε σημασία σε ό,τι έλεγε η Βίβλος, ούτε έψαχνε στη Βίβλο το μονοπάτι στο οποίο θα οδηγούσε όσους Τον ακολουθούσαν. Από τότε που ξεκίνησε το έργο Του, διέδιδε την οδό της μετάνοιας — μία λέξη, η οποία δεν είχε μνημονευτεί διόλου στις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης. Όχι μόνο δεν ενήργησε σύμφωνα με τη Βίβλο, αλλά εγκαινίασε επίσης ένα νέο μονοπάτι και επιτέλεσε νέο έργο. Ποτέ δεν έκανε αναφορά στη Βίβλο όταν κήρυττε. Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου, κανείς δεν ήταν ποτέ σε θέση να εκτελεί τα θαύματά Του, θεραπεύοντας τους άρρωστους και εξοβελίζοντας τους δαίμονες. Έτσι και το έργο Του, οι διδαχές Του και η εξουσία και η δύναμη του λόγου Του υπερέβαιναν κάθε άνθρωπο κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου. Ο Ιησούς απλά επιτελούσε νεότερο έργο Του και παρόλο που πολλοί άνθρωποι Τον καταδίκασαν χρησιμοποιώντας τη Βίβλο — και μάλιστα χρησιμοποίησαν την Παλαιά Διαθήκη για να Τον σταυρώσουν — το έργο Του υπερέβη την Παλαιά Διαθήκη. Αν δεν ίσχυε αυτό, γιατί οι άνθρωποι Τον κάρφωσαν στον σταυρό; Δεν ήταν επειδή δεν αναφερόταν στην Παλαιά Διαθήκη η διδασκαλία Του και η ικανότητά Του να θεραπεύει τους άρρωστους και να εξοβελίζει τους δαίμονες; Το έργο είχε σκοπό να εγκαινιάσει ένα νέο μονοπάτι, δεν είχε σκοπό να ξεκινήσει πόλεμο ενάντια στη Βίβλο, ή να αφήσει σκόπιμα την Παλαιά Διαθήκη κατά μέρος. Ήλθε απλώς για να επιτελέσει τη διακονία Του, να φέρει το νέο έργο σε εκείνους που Τον λαχταρούσαν και Τον αναζητούσαν. Δεν ήλθε να ερμηνεύσει την Παλαιά Διαθήκη ή να ενισχύσει το έργο της. Το έργο Του δεν είχε σκοπό να επιτρέψει στην Εποχή του Νόμου να συνεχίσει να εξελίσσεται, διότι δεν είχε σημασία εάν το έργο Του είχε ως βάση τη Βίβλο. Ο Ιησούς ήλθε απλά να επιτελέσει το έργο που όφειλε να επιτελέσει. Οπότε, δεν ερμήνευσε τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, ούτε εργάστηκε σύμφωνα με τα λόγια της Εποχής του Νόμου της Παλαιάς Διαθήκης. Αγνόησε τι είπε η Παλαιά Διαθήκη. Δεν Τον ενδιέφερε αν συμφωνούσε με το έργο Του ή όχι και δεν Τον ενδιέφερε τι γνώριζαν οι άλλοι για το έργο Του ή πώς το καταδίκασαν. Συνέχισε απλώς να επιτελεί το έργο που έπρεπε να επιτελέσει, παρόλο που πολλοί χρησιμοποίησαν τις προβλέψεις των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης για να Τον καταδικάσουν. Στους ανθρώπους φαινόταν πως το έργο Του δεν είχε καμία βάση και υπήρχαν πολλά στοιχεία που έρχονταν σε αντίθεση με τα αρχεία της Παλαιάς Διαθήκης. Δεν είναι άραγε αυτό ανοησία; Πρέπει το δόγμα να εφαρμόζεται στο έργο του Θεού; Και πρέπει να συμφωνεί με τις προβλέψεις των προφητών; Εν τέλει τι είναι μεγαλύτερο: ο Θεός ή η Βίβλος; Γιατί το έργο του Θεού πρέπει να επιτελείται σύμφωνα με τη Βίβλο; Μήπως γιατί ο Θεός δεν έχει δικαίωμα να υπερβεί τη Βίβλο; Δεν μπορεί ο Θεός να απομακρυνθεί από τη Βίβλο και να επιτελέσει άλλο έργο; Γιατί ο Ιησούς και οι μαθητές Του δεν τηρούσαν το Σάββατο; Αν έπρεπε να τηρήσει το Σάββατο και να πράττει σύμφωνα με τις εντολές της Παλαιάς Διαθήκης, γιατί ο Ιησούς δεν τηρούσε το Σάββατο μετά την έλευσή Του, αλλά αντ’ αυτού έπλενε πόδια, κάλυπτε το κεφάλι, έκανε αρτοκλασία κι έπινε κρασί; Δεν απουσιάζουν όλα αυτά από τις εντολές της Παλαιάς Διαθήκης; Αν ο Ιησούς τιμούσε την Παλαιά Διαθήκη, γιατί αγνόησε αυτά τα δόγματα; Πρέπει να γνωρίζεις ποιος ήλθε πρώτος, ο Θεός ή η Βίβλος! Όντας ο Κύριος του Σαββάτου, δεν θα μπορούσε να είναι και ο Κύριος της Βίβλου;
Το έργο που επιτέλεσε ο Ιησούς τον καιρό της Καινής Διαθήκης εγκαινίασε νέο έργο: Δεν εργαζόταν σύμφωνα με το έργο της Παλαιάς Διαθήκης ούτε εφάρμοζε τον λόγο του Ιεχωβά της Παλαιάς Διαθήκης. Επιτέλεσε το δικό Του έργο και επιτέλεσε νεότερο έργο, και έργο υψηλότερο από τον νόμο. Έτσι, είπε: «Μη νομίσητε ότι ήλθον να καταλύσω τον νόμον ή τους προφήτας· δεν ήλθον να καταλύσω, αλλά να εκπληρώσω». Συνεπώς, σύμφωνα με αυτό που επέτυχε, έσπασαν οι δεσμοί με πολλά δόγματα. Το Σάββατο, πήρε τους μαθητές στους σιτοβολώνες για να συλλέξουν και να φάνε τις κορυφές των σιτηρών, δεν τήρησε το Σάββατο, και είπε: «Ο Υιός του ανθρώπου κύριος είναι και του Σαββάτου». Την εποχή εκείνη, σύμφωνα με τους κανόνες των Ισραηλιτών, οι άνθρωποι θα λιθοβολούσαν μέχρι θανάτου όποιον δεν τηρούσε το Σάββατο. Ο Ιησούς, ωστόσο, ούτε εισήλθε στον ναό ούτε τήρησε το Σάββατο και το έργο Του δεν είχε επιτελεστεί από τον Ιεχωβά τον καιρό της Παλαιάς Διαθήκης. Έτσι, το έργο του Ιησού υπερέβη τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης, ήταν υψηλότερο από αυτόν και δεν ήταν σύμφωνο με αυτόν. Κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος, ο Ιησούς δεν εργαζόταν σύμφωνα με τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης, είχε αψηφήσει αυτά τα δόγματα. Σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν άνθρωποι που ακολουθούν πιστά τη Βίβλο, και συγκεκριμένα τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης — δεν αποτελεί αυτό άρνηση του έργου του Ιησού; Κάποιοι λένε: «η Βίβλος αποτελεί ένα ιερό βιβλίο και πρέπει να αναγιγνώσκεται» και κάποιοι λένε: «το έργο του Θεού πρέπει πάντα να υποστηρίζεται, η Παλαιά Διαθήκη είναι το συμβόλαιο του Θεού με τους Ισραηλίτες και δεν μπορεί να απορριφθεί, και το Σάββατο πρέπει πάντα να τηρείται!» Δεν είναι γελοίοι; Γιατί ο Ιησούς δεν τηρούσε το Σάββατο; Ήταν αμαρτωλός; Ποιος μπορεί να διακρίνει αυτά τα πράγματα; Ανεξάρτητα από το πώς αναγιγνώσκεις τη Βίβλο, θα είναι αδύνατο να γνωρίσεις το έργο του Θεού χρησιμοποιώντας τις ανθρώπινες δυνάμεις της κατανόησης. Όχι μόνο δεν θα αποκτήσεις μια αγνή γνώση του Θεού, αλλά οι αντιλήψεις σου θα γίνουν όλο και πιο εξωφρενικές, έτσι ώστε θα αρχίσεις να αντιτάσσεσαι στον Θεό. Αν δεν υπήρχε η ενσάρκωση του Θεού την σήμερον ημέρα, οι άνθρωποι θα χάνονταν από τις δικές τους αντιλήψεις και θα πέθαιναν εν τω μέσω του παιδέματος του Θεού.
