Πώς πρέπει οι άνθρωποι να βιώνουν την κρίση και το παίδεμα του Θεού, προκειμένου να σωθούν;

Σχετικά λόγια του Θεού:

Συνοψίζοντας, το να παίρνει κανείς το μονοπάτι του Πέτρου κατά την πίστη του στον Θεό, σημαίνει να παίρνει το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, το οποίο είναι επίσης το μονοπάτι της πραγματικής αυτογνωσίας και της αλλαγής διάθεσης. Μόνο βαδίζοντας στο μονοπάτι του Πέτρου θα βρίσκεται κανείς στο μονοπάτι της τελείωσης από τον Θεό. Πρέπει να είναι σαφές το πώς να πάρει κανείς συγκεκριμένα το μονοπάτι του Πέτρου και πώς να το κάνει πράξη. Πρώτον, πρέπει κανείς να βάλει στην άκρη τις δικές του προθέσεις, τις απρεπείς επιδιώξεις, και ακόμα και την οικογένειά του και όλα τα της σάρκας του. Πρέπει να είναι ολόψυχα αφοσιωμένος, δηλαδή να αφοσιωθεί πλήρως στον λόγο του Θεού, να εστιάσει στο να τρώει και να πίνει τον λόγο του Θεού, να επικεντρωθεί στην αναζήτηση της αλήθειας, στην αναζήτηση της πρόθεσης του Θεού μέσα από τον λόγο Του και να προσπαθήσει να κατανοήσει το θέλημα του Θεού στο καθετί. Αυτή είναι η πιο θεμελιώδης και η πιο κρίσιμη μέθοδος πράξης. Αυτό είναι που έκανε ο Πέτρος όταν είδε τον Κύριο Ιησού και μόνο αν κάποιος κάνει πράξη αυτά τα πράγματα επιτυγχάνει άριστα αποτελέσματα. Η ολόψυχη αφοσίωση στον λόγο του Θεού σημαίνει κυρίως να επιδιώκει κανείς την αλήθεια, να αναζητά την πρόθεση του Θεού μέσα από τον λόγο Του, να εστιάζει στην κατανόηση του θελήματος του Θεού και να κατανοεί και να αποκτά περισσότερη αλήθεια από τον λόγο του Θεού. Όταν διάβασε τον λόγο Του, ο Πέτρος δεν επικεντρώθηκε στην κατανόηση των δογμάτων και εστίασε ακόμα λιγότερο την προσοχή του στην απόκτηση θεολογικής γνώσης. Αντίθετα, επικεντρώθηκε στην κατανόηση της αλήθειας και του θελήματος του Θεού και στην κατανόηση της διάθεσής Του και της αγάπης Του. Ο Πέτρος προσπάθησε επίσης να καταλάβει τις διάφορες διεφθαρμένες καταστάσεις του ανθρώπου από τον λόγο του Θεού και να καταλάβει τη διεφθαρμένη φύση του ανθρώπου και των αληθινών ατελειών του ανθρώπου, επιτυγχάνοντας όλες τις πτυχές των απαιτήσεων που έχει ο Θεός από τον άνθρωπο προκειμένου Αυτός να ικανοποιηθεί. Έκανε πάρα πολλές σωστές πράξεις μέσα στο πλαίσιο του λόγου του Θεού. Αυτό είναι περισσότερο σύμφωνο με το θέλημα του Θεού και είναι η καλύτερη συνεργασία που μπορεί να έχει ο άνθρωπος, σύμφωνα με την πείρα του, όσον αφορά στο έργο του Θεού. Όταν περνούσε από τις εκατοντάδες δοκιμασίες του Θεού, εξέταζε αυστηρά τον εαυτό του σε σχέση με κάθε λόγο που εξέφρασε ο Θεός για να κρίνει τον άνθρωπο, με κάθε λόγο που εξέφρασε ο Θεός για να αποκαλύψει τον άνθρωπο και με κάθε λόγο του Θεού που αποτελούσε απαίτηση για τον άνθρωπο, και αγωνιζόταν να συλλάβει το νόημα εκείνων των ομιλιών. Προσπαθούσε ειλικρινά να αναλογιστεί και να απομνημονεύσει κάθε λέξη που του είχε πει ο Κύριος Ιησούς και πέτυχε πολύ καλά αποτελέσματα. Μέσα από αυτόν τον τρόπο πράξης, μπόρεσε να κατανοήσει τον εαυτό του μέσα από τα λόγια του Θεού και, όχι μόνο κατάφερε να κατανοήσει τις διαφορετικές διεφθαρμένες καταστάσεις του ανθρώπου, αλλά επίσης κατάφερε να κατανοήσει την ουσία, τη φύση και τις διάφορες ελλείψεις του ανθρώπου. Αυτό σημαίνει πραγματική αυτογνωσία. Από τα λόγια του Θεού, ο Πέτρος όχι μόνο πέτυχε αληθινή κατανόηση του εαυτού του, μα από αυτά που εκφράστηκαν στις ομιλίες του Θεού — τη δίκαιη διάθεση του Θεού, αυτό που έχει και είναι ο Θεός, το θέλημά Του για το έργο Του, τις απαιτήσεις Του από την ανθρωπότητα — από αυτά τα λόγια κατάφερε να γνωρίσει ολοκληρωτικά και τον Θεό. Κατάφερε να γνωρίσει τη διάθεση του Θεού και την ουσία Του. Κατάφερε να γνωρίσει και να κατανοήσει αυτό που έχει και είναι ο Θεός, καθώς και το κάλλος Του και τις απαιτήσεις Tου για τον άνθρωπο. Παρόλο που εκείνον τον καιρό ο Θεός δεν μιλούσε τόσο πολύ όσο σήμερα, απέδωσε καρπούς στον Πέτρο σε αυτές τις πτυχές. Αυτό ήταν κάτι το σπάνιο και το πολύτιμο.

από «Πώς να ακολουθήσετε το μονοπάτι του Πέτρου» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Όταν δεχόμαστε την κρίση των λόγων του Θεού, δεν πρέπει να φοβόμαστε να υποφέρουμε ούτε πρέπει να φοβόμαστε τον πόνο· σε ακόμη μικρότερο βαθμό πρέπει να φοβόμαστε ότι τα λόγια του Θεού θα τρυπήσουν την καρδιά μας. Θα πρέπει να διαβάζουμε περισσότερες από τις ομιλίες Του σχετικά με το πώς μας κρίνει και μας παιδεύει και πώς αποκαλύπτει τη διεφθαρμένη ουσία μας και, ενόσω διαβάζουμε τα λόγια του Θεού, θα πρέπει να συγκρίνουμε πιο συχνά τον εαυτό μας με αυτά. Δεν υστερούμε σε καμία από αυτές τις διαφθορές· μπορούμε όλοι να συμβαδίζουμε με αυτά. […] Στην πίστη μας, πρέπει να υποστηρίζουμε σθεναρά ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Εφόσον είναι πράγματι η αλήθεια, θα πρέπει να τα αποδεχόμαστε με τρόπο ορθολογικό. Είτε μπορούμε είτε δεν μπορούμε να τα αναγνωρίσουμε ή να τα παραδεχτούμε, η πρώτη μας στάση προς τα λόγια του Θεού θα πρέπει να είναι αυτή της απόλυτης αποδοχής. Κάθε στίχος του λόγου του Θεού σχετίζεται με μια συγκεκριμένη κατάσταση. Δηλαδή, όλοι οι στίχοι των ομιλιών Του δεν αφορούν εξωτερικά φαινόμενα, πόσο μάλλον εξωτερικούς κανόνες ή το να εκθέσουν μια απλή μορφή συμπεριφοράς στους ανθρώπους. Εάν θεωρείς κάθε στίχο που εκφράζεται από τον Θεό ως έκθεση ενός απλού είδους ανθρώπινης συμπεριφοράς ή ως εξωτερικό φαινόμενο, τότε δεν διαθέτεις πνευματική κατανόηση και δεν κατανοείς τι είναι η αλήθεια. Όλα όσα αποκαλύπτει ο Θεός αφορούν τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων και τους βαθιά ριζωμένους και ουσιώδεις παράγοντες μέσα στη ζωή τους. Δεν είναι εξωτερικά φαινόμενα και κυρίως δεν είναι εξωτερικές συμπεριφορές.

από «Η σημασία και το μονοπάτι της αναζήτησης της αλήθειας» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Αν πιστεύεις στην κυριαρχία του Θεού, τότε πρέπει να πιστέψεις ότι όλα όσα συμβαίνουν κάθε μέρα, καλά και κακά, δεν είναι τυχαία συμβάντα. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος σκόπιμα είναι σκληρός απέναντί σου ή σε έχει βάλει στόχο· όλα, στην πραγματικότητα, είναι κανονισμένα και ενορχηστρωμένα από τον Θεό. Για ποιον λόγο τα ενορχηστρώνει αυτά ο Θεός; Δεν είναι για να αποκαλύψει τα ελαττώματά ή να σε εκθέσει· ο τελικός στόχος δεν είναι το να σε εκθέσει. Ο τελικός στόχος είναι να σε οδηγήσει στην τελείωση και να σε σώσει. Πώς το κάνει αυτό ο Θεός; Πρώτον, σε κάνει να συνειδητοποιήσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, τη φύση και την ουσία σου, τα ελαττώματά σου και το τι σου λείπει. Μόνο κατανοώντας αυτά τα πράγματα στην καρδιά σου μπορείς να επιδιώξεις την αλήθεια και σταδιακά να αποτινάξεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Είναι ο Θεός που σου δίνει μια ευκαιρία. Πρέπει να ξέρεις πώς να εκμεταλλευτείς αυτή την ευκαιρία και μην έρχεσαι σε κόντρα με τον Θεό και ιδιαίτερα μην επιδιώκεις συγκρούσεις με τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που ο Θεός κανονίζει γύρω σου, μη σκέφτεσαι συνεχώς ότι τα πράγματα δεν είναι όπως θα επιθυμούσες να είναι, θέλοντας διαρκώς να διαφύγεις, κατηγορώντας διαρκώς και παρεξηγώντας τον Θεό. Με τον τρόπο αυτόν δεν δέχεσαι το έργο του Θεού και γίνεται πολύ δύσκολο να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας. Ό,τι κι αν είναι αυτό που δεν μπορείς να κατανοήσεις πλήρως, όταν έχεις δυσκολίες πρέπει να μάθεις να υποτάσσεσαι. Πρέπει πρώτα να έλθεις ενώπιον του Θεού και να προσεύχεσαι περισσότερο. Με τον τρόπο αυτόν, πριν το καταλάβεις, θα υπάρξει αλλαγή στην εσωτερική σου κατάσταση και θα είσαι σε θέση να αναζητήσεις την αλήθεια ώστε να επιλύσεις το πρόβλημά σου –θα είσαι σε θέση να βιώσεις το έργο του Θεού. Κατά την περίοδο αυτή, η πραγματικότητα της αλήθειας σφυρηλατείται μέσα σου, και με τον τρόπο αυτό θα προχωρήσεις και θα συμβεί μια αλλαγή στις συνθήκες της ζωής σου. Μόλις υποβληθείς σε αυτήν την αλλαγή και έχεις αυτή την πραγματικότητα της αλήθειας, τότε θα κατέχεις ανάστημα, και το ανάστημα φέρνει ζωή. Αν κάποιος ζει διαρκώς βασισμένος σε διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις, τότε όσο ενθουσιασμό ή ενέργεια κι αν έχει, εξακολουθεί να μην θεωρείται ότι διαθέτει ανάστημα ή ζωή. Ο Θεός εργάζεται σε κάθε άνθρωπο, και όποια κι αν είναι η μέθοδός Του, όποια είδη ανθρώπων, πραγμάτων και ζητημάτων κι αν χρησιμοποιεί για να υπηρετήσει, ή όποιος κι αν είναι ο τόνος που έχουν τα λόγια Του, έχει έναν και μόνο τελικό στόχο: να σε σώσει. Το να σε σώσει σημαίνει να σε μεταμορφώσει, και πώς θα μπορούσες να μην υποφέρεις λίγο; Θα πρέπει να υποφέρεις. Αυτό μπορεί να συμπεριλαμβάνει πολλά πράγματα. Μερικές φορές, ο Θεός εγείρει τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα γύρω σου για να σε εκθέσει, να σου επιτρέψει να γνωρίσεις τον εαυτό σου, ειδάλλως σε αντιμετωπίζει ευθέως, σε κλαδεύει και σε εκθέτει. Όπως ακριβώς κάποιος σε ένα χειρουργικό τραπέζι, πρέπει κι εσύ να υποβληθείς σε κάποιον πόνο για ένα καλό αποτέλεσμα. Αν κάθε φορά ο Θεός σε κλαδεύει και σε αντιμετωπίζει, και κάθε φορά εγείρει τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα, αυτό διεγείρει τα αισθήματά σου και σου δίνει ώθηση· έτσι, το να το βιώνεις με τον τρόπο αυτόν είναι σωστό, και θα έχεις ανάστημα και θα εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας.

από «Για να κερδίσετε την αλήθεια, πρέπει να μάθετε από τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα γύρω σας» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Στην πίστη του στον Θεό, ο Πέτρος προσπάθησε να ικανοποιήσει τον Θεό σε όλα και προσπάθησε να υπακούσει σε όλα όσα προήλθαν από τον Θεό. Χωρίς το παραμικρό παράπονο, ήταν σε θέση να δεχτεί την παίδευση και την κρίση, καθώς και το ραφινάρισμα, την ταλαιπωρία και τις στερήσεις στη ζωή του, που όμως με κανέναν τρόπο δεν μπορούσαν να μεταβάλουν την αγάπη του προς τον Θεό. Δεν είναι αυτή η απόλυτη αγάπη του Θεού; Δεν είναι αυτή η εκπλήρωση του καθήκοντος ενός πλάσματος του Θεού; Είτε με παίδευση, κρίση ή ταλαιπωρία, είσαι πάντα σε θέση να επιτύχεις την υπακοή μέχρι θανάτου και αυτό είναι που πρέπει να επιτευχθεί από ένα πλάσμα του Θεού, αυτή είναι η αγνότητα της αγάπης προς τον Θεό. Εάν ο άνθρωπος μπορεί να επιτύχει τουλάχιστον αυτό, τότε πληροί τα κριτήρια ενός πλάσματος του Θεού και δεν υπάρχει τίποτα που να ικανοποιεί καλύτερα την επιθυμία του Δημιουργού.

από «Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Η αλήθεια που ο άνθρωπος χρειάζεται να κατέχει βρίσκεται στον λόγο του Θεού, μια αλήθεια που είναι η πιο ωφέλιμη και χρήσιμη για την ανθρωπότητα. Είναι το τονωτικό και η θρέψη που χρειάζεται το σώμα σας, στοιχεία που βοηθούν τον άνθρωπο να επαναφέρει την κανονική ανθρώπινη φύση του, μια αλήθεια με την οποία ο άνθρωπος πρέπει να είναι εφοδιασμένος. Όσο περισσότερο κάνετε πράξη τον λόγο του Θεού, τόσο γρηγορότερα η ζωή σας θα ανθίσει. Όσο περισσότερο κάνετε πράξη τον λόγο του Θεού, τόσο πιο ξεκάθαρη γίνεται η αλήθεια. Καθώς μεγαλώνετε σε ανάστημα, θα βλέπετε πιο ξεκάθαρα τα πράγματα του πνευματικού κόσμου, και θα είστε πιο ισχυροί να θριαμβεύσετε κατά του Σατανά. Μεγάλο μέρος της αλήθειας που δεν κατανοείτε θα γίνει πιο ξεκάθαρο όταν κάνετε πράξη τον λόγο του Θεού. Η κατανόηση και μόνο του κειμένου του λόγου του Θεού είναι κάτι που ικανοποιεί τους περισσότερους ανθρώπους και επικεντρώνονται στο να εφοδιάζονται με δόγματα χωρίς να βιώνουν το βάθος του στην πράξη. Δεν είναι αυτός ο τρόπος των Φαρισαίων; Πώς γίνεται, λοιπόν, να ισχύει γι’ αυτούς η φράση «Ο λόγος του Θεού είναι ζωή»; Μόνο όταν ο άνθρωπος κάνει πράξη τον λόγο του Θεού μπορεί η ζωή του πραγματικά να ανθίσει· δεν μπορεί να εξελιχθεί απλώς διαβάζοντας τον λόγο Του. Αν πιστεύεις ότι η κατανόηση του λόγου του Θεού είναι το μόνο που χρειάζεται για να έχει κανείς ζωή, να έχετε ανάστημα, τότε έχετε στρεβλή αντίληψη. Η πραγματική κατανόηση του λόγου του Θεού προκύπτει όταν κάνεις πράξη την αλήθεια και πρέπει να κατανοήσεις ότι «μόνο όταν κάνεις πράξη την αλήθεια μπορεί αυτή να γίνει κατανοητή».

από «Κάντε πράξη την αλήθεια μόλις την κατανοήσετε» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Αν κάποιος μπορεί να ικανοποιήσει τον Θεό κατά την εκτέλεση του καθήκοντός του, αν είναι ηθικός στα λόγια και τις πράξεις του, κι αν μπορεί να εισέλθει στην πραγματικότητα όλων των πτυχών της αλήθειας, τότε θα είναι ένα άτομο που θα έχει τελειοποιηθεί από τον Θεό. Μπορούμε να πούμε ότι το έργο και ο λόγος του Θεού είναι απολύτως αποτελεσματικά γι’ αυτό το άτομο, ότι ο λόγος του Θεού γίνεται η ζωή του, ότι το άτομο αποκτά την αλήθεια και ότι μπορεί να ζήσει σύμφωνα με τον λόγο του Θεού. Στη συνέχεια, η φύση της σάρκας του, δηλαδή το θεμέλιο της αρχικής του ύπαρξης, θα κλονιστεί και θα καταρρεύσει. Όταν κάποιος θέσει τον λόγο του Θεού ως τη ζωή του, τότε γίνεται καινούριος άνθρωπος. Ο λόγος του Θεού γίνεται η ζωή του. Το όραμα του έργου του Θεού, οι απαιτήσεις που Αυτός έχει από τον άνθρωπο, η αποκάλυψή Του στον άνθρωπο και τα πρότυπα για μια αληθινή ζωή που απαιτεί ο Θεός να επιτύχει ο άνθρωπος γίνονται η ζωή του. Ζει σύμφωνα μ’ αυτόν τον λόγο και μ’ αυτές τις αλήθειες, κι αυτό το άτομο τελειοποιείται από τον λόγο του Θεού. Μέσα από τον λόγο του Θεού, βιώνει μια αναγέννηση και γίνεται καινούριος άνθρωπος.

από «Πώς να ακολουθήσετε το μονοπάτι του Πέτρου» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Αποσπάσματα από κήρυγμα και συναναστροφή ως σημείο αναφοράς:

Το τελικό έργο του Θεού είναι να μας κρίνει μέσω του λόγου Του. Αν θέλουμε να εξαγνίσουμε τη διεφθαρμένη μας διάθεση, ώστε να επιτύχουμε τη σωτηρία του Θεού, πρέπει πρώτα να επιμείνουμε πραγματικά στα λόγια του Θεού. Πρέπει να φάμε και να πιούμε τον λόγο του Θεού και να δεχτούμε την κρίση και τις αποκαλύψεις του λόγου Του. Όσο κι αν μας πληγώσει ο λόγος του Θεού, όσο κι αν είναι σκληρός, ή μας κάνει να υποφέρουμε, θυμηθείτε απλά ότι ο λόγος του Θεού είναι όλη η αλήθεια και η πραγματικότητα της ζωής στην οποία θα πρέπει να εισέλθουμε. Κάθε ομιλία του Θεού προορίζεται να μας εξαγνίσει και να μας αλλάξει, να μας βοηθήσει να αποβάλουμε τη διαφθορά και να φτάσουμε στη σωτηρία, μετά να καταλάβουμε την αλήθεια και να επιτύχουμε τη γνώση του Θεού. Πρέπει να μάθουμε να αποδεχόμαστε την κρίση του Θεού και το κλάδεμα του λόγου του Θεού. Αν θέλουμε να αποκτήσουμε την αλήθεια στον λόγο του Θεού, πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να υποφέρουμε υπακούοντας την αλήθεια στον λόγο του Θεού. Πρέπει να αναζητήσουμε την αλήθεια και να προσπαθήσουμε να τη βρούμε στον λόγο του Θεού, να διαισθανθούμε το θέλημά Του και να προσπαθήσουμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Πρέπει να στοχαστούμε τον λόγο του Θεού για να γνωρίσουμε τη δική μας αλαζονεία, τη δολιότητα και τον εγωισμό, το πώς συναλλασσόμαστε με τον Θεό, Τον εκβιάζουμε, Τον εξαπατούμε, διαστρεβλώνουμε την αλήθεια και διαπράττουμε άλλες αμαρτωλές πράξεις, όπως και ακαθαρσίες μέσα στην πίστη μας, επιθυμώντας ευλογίες. Μέσω αυτού θα γνωρίσουμε σταδιακά την αλήθεια πίσω από τη διαφθορά μας και την ουσία της φύσης μας. Αφού καταλάβουμε περαιτέρω την αλήθεια, η γνώση μας για τον Θεό θα γίνει πολύ βαθύτερη, και τότε θα ξέρουμε ποιοι άνθρωποι αρέσουν στον Θεό και ποιοι όχι, ποιους θα σώσει ή θα εξαλείψει, ποιους θα χρησιμοποιήσει και ποιους θα ευλογήσει. Όταν τα καταλάβουμε αυτά, θα αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε την αληθινή διάθεση του Θεού. Αυτά είναι τα αποτελέσματα του ότι βιώνουμε την κρίση του Θεού, του λόγου Του. Όποιος επιδιώκει την αλήθεια, φροντίζει να βιώσει την κρίση του λόγου του Θεού, να προσπαθεί να αναζητήσει την αλήθεια στα πάντα, να κάνει πράξη τον λόγο του Θεού και να υπακούει τον Θεό. Οι άνθρωποι αυτοί, σταδιακά θα αρχίσουν να καταλαβαίνουν την αλήθεια και να εισέρχονται στην πραγματικότητα του βιώματος του λόγου του Θεού, και να φτάνουν στην τελείωση και τη σωτηρία. Όσο για εκείνους που δεν αγαπούν την αλήθεια, παρόλο που μπορούν να αναγνωρίσουν την εμφάνιση του Θεού από την αλήθεια που εξέφρασε ο Θεός στον λόγο Του, νομίζουν ότι υπάρχει τρόπος να επιτύχουν τη σωτηρία, αν θυσιαστούν λίγο και κάνουν το καθήκον τους. Άρα, δεν μπορούν να λάβουν την αλήθεια μετά από τόσα χρόνια πίστης στον Θεό. Μπορεί να καταλαβαίνουν κάποια δόγματα, αλλά νομίζουν ότι κατέχουν την αλήθεια και την πραγματικότητα. Λένε ψέματα στον εαυτό τους και σύντομα θα εξαλειφθούν από τον Θεό.

από το βιβλίο «Κλασικές Ερωτήσεις και Απαντήσεις για το Ευαγγέλιο της Βασιλείας»

Όταν διαβάζουμε τα λόγια του Θεού σήμερα, το σημαντικότερο είναι ότι αποδεχόμαστε την κρίση και το παίδεμά Του. Το σημείο-κλειδί είναι η αποδοχή τής κρίσης και του παιδέματος του Θεού, που είναι το πλέον θεμελιώδες. […] Όλοι σας λέτε ότι είστε πρόθυμοι να υποστείτε τα δεινά της κρίσης και του παιδέματος. Δεδομένου ότι είστε πρόθυμοι να υποστείτε τα εν λόγω δεινά, πώς θα υποταχθείτε σε αυτά; Πώς θα τα αποδεχτείτε; Βλέποντας τα λόγια του Θεού για την κρίση και το παίδεμα, θα είστε ικανοί να τα δεχτείτε, και να πείτε ότι τα λόγια του Θεού αναφέρονται σε εσάς, ότι αυτά τα λόγια είναι η κρίση του Θεού για εσάς και ότι πρέπει να τα αποδεχτείτε; Ή θα υποστηρίξετε ότι τα λόγια αυτά κρίνουν άλλους και ότι δεν έχουν καμία σχέση με εσάς, αποφεύγοντας, έτσι, την κρίση και το παίδεμα του Θεού; Τελικά θα επιλέξετε αυτό το μονοπάτι; Υπάρχουν κάποιοι αδελφοί και αδελφές που είναι πρόθυμοι να υποστούν την κρίση και το παίδεμα του Θεού. Αυτό είναι καλό. Αν είμαστε πρόθυμοι να υποστούμε την κρίση και το παίδεμα του Θεού, τότε δεν πρέπει να το αποφεύγουμε, όταν διαβάζουμε τον λόγο του Θεού στο σπίτι. Όσο καυστικά ή αυστηρά και να είναι τα λόγια, πρέπει να τα αποδεχτείτε όλα και να προσευχηθείτε. Να λέτε: «Θεέ μου, τα λόγια Σου ως προς την κρίση απευθύνονται σ’ εμένα. Είμαι άνθρωπος διεφθαρμένος, γι’ αυτό πρέπει να αποδεχθώ την κρίση και το παίδεμά Σου, διότι αυτή είναι η αγάπη Σου για μένα, είναι η Εξύψωσή Σου». Στη συνέχεια, συγκρίνετε τα λόγια του Θεού με τις δικές σας δηλώσεις, προκειμένου να εμβαθύνετε την κατανόησή σας. Έτσι εκφράζετε την υποταγή σας στην κρίση και το παίδεμα του Θεού. Αλλά αν δείτε λόγια του Θεού, που είναι αρκετά αυστηρά, και πείτε: «Θεέ μου, τα λόγια αυτά δεν αποτελούν κρίση για μένα, είναι για την κρίση των άλλων, είναι για την κρίση του Σατανά. Δεν έχουν καμία σχέση μ’ εμένα, οπότε δεν τα διαβάζω», τότε αυτό αποτελεί αποφυγή της κρίσης και του παιδέματος του Θεού. Είστε πρόθυμοι να αποφύγετε την κρίση και το παίδεμα του Θεού; Τι πρέπει να κάνετε αν είστε απρόθυμοι; Αν είστε απρόθυμοι, πρέπει να προσευχηθείτε. Να πείτε: «Θεέ μου, είμαι πρόθυμος να δεχθώ την κρίση και το παίδεμά Σου. Αυτά τα λόγια αφορούν στη δική μου κρίση. Είμαι διεφθαρμένος, γι’ αυτό και τα αποδέχομαι ολοκληρωτικά και υπακούω σε αυτά, και είμαι ευγνώμων για την αγάπη Σου!» Μόλις προσευχηθείτε κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν πρόκειται να δυσκολευτείτε να τα αποδεχτείτε· έτσι γίνεται. Αν κάποιοι αδελφοί και αδελφές σας κλαδεύουν και σας αντιμετωπίζουν, εσείς τι πρέπει να κάνετε; Πρέπει να προσευχηθείτε γρήγορα στον Θεό, λέγοντας: «Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου! Η αγάπη σου έχει φτάσει σ’ εμένα. Κινητοποίησες τους αδελφούς και τις αδελφές μου να με κλαδέψουν και να με αντιμετωπίσουν χάριν της αγάπης Σου για μένα. Υποτάσσομαι.» Πρέπει να προσεύχεστε. Αν δεν προσεύχεστε, θα σας είναι εύκολο να αρνηθείτε, εύκολο για τη σάρκα σας να εξεγερθεί, εύκολο να έρθετε σε σύγκρουση με άλλους. Θα παραπονιέστε με το παραμικρό και θα σας είναι ακόμα πιο εύκολο να είστε αρνητικοί. Σε περιόδους όπως αυτές, πηγαίνετε γρήγορα να προσευχηθείτε. Μετά την προσευχή, το μυαλό σας θα είναι ήρεμο και θα είστε ικανοί να υποταχθείτε. Αφού θα είστε πραγματικά ικανοί να υποταχθείτε, θα είστε και ικανοί να νοιώθετε ικανοποιημένοι. Μετά την επιστροφή στο σπίτι σας, θα λέτε: «Εκείνη την εποχή δεν έχασα την ψυχραιμία μου, αλλά το αποδέχτηκα. Ήμουν ικανός να λάβω τέτοια αποτελέσματα μέσα από την προσευχή, και τώρα μπορώ επιτέλους να υποταχθώ στον Θεό». Βλέπετε, τούτο σας επιτρέπει, τελικά, να δείτε μια αχτίδα ελπίδας από την επιτυχία στην πίστη σας στον Θεό, σας δίνει, τελικά, κάποιο ανάστημα· έτσι καλλιεργείται ο άνθρωπος.

από «Πώς να έχεις αποτελέσματα από την βρώση και την πόση του λόγου του Θεού» στο βιβλίο «Κηρύγματα και Συναναστροφή για την Είσοδο στη Ζωή, Τόμος Α'»

 Πηγή από:Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Είμαι ανάξιος να δω τον Χριστό

2. Είμαι ανάξιος να δω τον Χριστό

Από τον Χουανμπάο, επαρχία Λιαόνινγκ

Από τότε που άρχισα να πιστεύω στον Παντοδύναμο Θεό, τον Χριστό των εσχάτων καιρών, θαύμαζα πραγματικά εκείνους τους αδελφούς και τις αδελφές που ακολουθούσαν στο πλευρό του Χριστού, που μπορούσαν να λαμβάνουν προσωπικά την καθοδήγηση του Χριστού και να ακούν τις ομιλίες Του με τα ίδια τους τα αυτιά. Ένοιωθα ότι θα ήταν θαυμάσιο αν ήμουν ικανός να ακούσω κάποια μέρα τον Χριστό να μιλά εγώ ο ίδιος, και θα ήταν ακόμη πιο υπέροχο αν μπορούσα να Τον δω με τα ίδια μου τα μάτια. Όμως το τελευταίο χρονικό διάστημα, μέσα από την ακρόαση της συναναστροφής του Χριστού, έφτασα να νοιώθω βαθιά μέσα μου ότι δεν είμαι άξιος να δω τον Χριστό.

Συνέβη όταν εκδόθηκαν τα «Κηρύγματα και Συναναστροφή για την Είσοδο στη Ζωή, Τόμος Α'-Γ'». Αφού άκουσα τον πρώτο τόμο της συναναστροφής, αισθάνθηκα ότι ο άνθρωπος τον οποίο χρησιμοποιούσε το Άγιο Πνεύμα, τα είπε πολύ σωστά. Τη στιγμή που άκουγα τη συναναστροφή του Χριστού στον δεύτερο τόμο, δεν ήξερα ότι ήταν δική Του συναναστροφή· υπέθεσα ότι επρόκειτο πιθανώς για κάποιον ηγέτη υπό τον άνθρωπο τον οποίο χρησιμοποιούσε το Άγιο Πνεύμα και, ιδιαίτερα, όταν ο Χριστός συναναστράφηκε πάνω στο ζήτημα του πώς πρέπει να βλέπουμε τη γνώση, η αντίδραση που άκουσα από τους αδελφούς και τις αδελφές μου δεν ήταν πολύ ενθουσιώδης, οπότε βεβαιώθηκα ότι η εικασία μου ήταν σωστή. Αισθανόμουν ότι ο ομιλητής δεν τα έλεγε τόσο καλά όσο ο άνθρωπος τον οποίο χρησιμοποιούσε το Άγιο Πνεύμα, οπότε δεν άκουγα προσεκτικά. Ενώ άκουγα τον τρίτο τόμο, μετά τη συναναστροφή του ανθρώπου τον οποίο χρησιμοποιούσε το Άγιο Πνεύμα, άκουσα τον Χριστό να λέει: «Σχετικά με τη συναναστροφή του αδελφού, που ακούσαμε μόλις τώρα...» και ήμουν ακόμη πιο σίγουρος ότι αυτός ο ομιλητής πρέπει να ήταν ηγέτης υπό τον άνθρωπο τον οποίο χρησιμοποιούσε το Άγιο Πνεύμα, διότι στον κόσμο, πάντα μιλούν πρώτοι οι ηγέτες και στη συνέχεια, οι υφιστάμενοί τους. Έτσι, πάτησα το κουμπί, απενεργοποιώντας τη συσκευή, σκεπτόμενος: «Θα το ακούσω αργότερα, όταν θα έχω χρόνο». Την ημέρα που έμαθα από τον ηγέτη μου ότι, στην πραγματικότητα, επρόκειτο για τη συναναστροφή του Χριστού, ταράχτηκα, και τελικά άκουσα σοβαρά κάθε λέξη του κηρύγματος.

Μετά από αυτό, άρχισα να σκέφτομαι: Γιατί, ενώ λαχταρούσα τόσο να ακούσω ο ίδιος τη συναναστροφή του Χριστού, όταν Εκείνος μας μίλησε, εγώ δεν μπόρεσα να αναγνωρίσω τη φωνή του Θεού; Άρχισα να διαβάζω τα λόγια του Θεού σχετικά με την κατάστασή μου, και είδα το ακόλουθο απόσπασμα: «Όλοι οι άνθρωποι εύχονται να δουν την αληθινή όψη του Ιησού και επιθυμούν να είναι μαζί Του. Πιστεύω ότι κανένας από τους αδελφούς ή τις αδελφές δεν θα έλεγε ότι είναι απρόθυμος να δει ή να είναι με τον Ιησού. Πριν δείτε τον Ιησού, δηλαδή πριν δείτε τον ενσαρκωμένο Θεό, θα κάνετε πολλές σκέψεις, για παράδειγμα, σχετικά με την εμφάνιση του Ιησού, τον τρόπο ομιλίας Του, τον τρόπο ζωής Του και ούτω καθεξής. Ωστόσο, όταν πραγματικά Τον δείτε, οι σκέψεις σας θα αλλάξουν γρήγορα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Θέλετε να μάθετε; Ενώ η σκέψη του ανθρώπου πράγματι δεν μπορεί να παραβλεφθεί, είναι πολύ πιο ανυπόφορο για τον άνθρωπο να αλλάξει την ουσία του Χριστού. Θεωρείτε τον Χριστό ως αθάνατο ή έναν σοφό, αλλά κανείς δεν σκέφτεται τον Χριστό σαν κανονικό άνθρωπο που διακατέχεται από θεία ουσία. Επομένως, πολλοί από αυτούς που επιθυμούν διακαώς, μέρα και νύχτα, να δουν τον Θεό, είναι στην πραγματικότητα εχθροί του Θεού και ασύμβατοι με τον Θεό. Δεν είναι λάθος αυτό από την πλευρά του ανθρώπου; Ακόμα και τώρα, εξακολουθείτε να νομίζετε ότι η πίστη και η αφοσίωσή σας είναι αρκετές για να σας καταστήσουν άξιους να δείτε το πρόσωπο του Χριστού, αλλά σας προτρέπω να εξοπλιστείτε με πιο πρακτικά πράγματα! Διότι στο παρελθόν, παρόν και μέλλον, πολλοί από εκείνους που έρχονται σε επαφή με τον Χριστό, έχουν αποτύχει ή θα αποτύχουν· όλοι τους παίζουν τον ρόλο των Φαρισαίων. Ποιος είναι ο λόγος της αποτυχίας σας; Ακριβώς επειδή στις αντιλήψεις σας υπάρχει ένας μεγαλειώδης και θαυμαστός Θεός. Αλλά η αλήθεια δεν είναι όπως την θέλει ο άνθρωπος. Όχι μόνο ο Χριστός δεν είναι μεγαλειώδης, αλλά είναι και ιδιαίτερα μικρός· όχι μόνον είναι άνθρωπος, αλλά είναι κι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. […] Έτσι, οι άνθρωποι Τον αντιμετωπίζουν σαν έναν συνηθισμένο άνθρωπο, Του συμπεριφέρονται αδιάφορα όταν είναι μαζί Του και μιλάνε απρόσεκτα σ’ Αυτόν, ενώ ακόμα περιμένουν την έλευση του “αληθινού Χριστού”. Θεωρείτε τον Χριστό που έχει έρθει ήδη έναν συνηθισμένο άνθρωπο, και τον λόγο Του ως εκείνον ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Γι’ αυτόν τον λόγο, δεν έχετε λάβει τίποτα από τον Χριστό και, αντ’ αυτού, έχετε εντελώς εκθέσει την ασχήμια σας στο φως» (από «Όσοι είναι ασύμβατοι με τον Χριστό, είναι σίγουρα πολέμιοι του Θεού» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). Ήμουν εναντίον των λόγων του Θεού, και τότε αναλογίστηκα το πώς είχαν εκδηλωθεί η ίδια η διεφθαρμένη διάθεση και ασχήμια μου, όταν άκουσα τη συναναστροφή του Χριστού. Συνειδητοποίησα ότι πίστευα στον Χριστό, αλλά δεν κατανοούσα την ουσία Του, δεν κατανοούσα την ταπεινότητα και την απόκρυψή Του, είχα πάρα πολλές αντιλήψεις και φαντασιώσεις σχετικά με τον Χριστό, και η οπτική μου ως προς τα πράγματα ήταν παράλογη. Στις αντιλήψεις και φαντασιώσεις μου, εκτός των αδελφών που είχαν άμεση πρόσβαση σε Αυτόν, οι άλλοι δεν ήταν δυνατόν να ακούν τη συναναστροφή του Χριστού με τα ίδια τους τα αυτιά. Φανταζόμουν ότι η συναναστροφή του Χριστού θα συνοδευόταν από τον Χριστό να αναγγέλλει δημόσια την ταυτότητά Του και ότι θα εκφερόταν με διαφορετική φωνή από τις άλλες, με πολλές καλαίσθητες διατυπώσεις, σαν κάποιο είδος εντυπωσιακού ανθρώπου. Η συναναστροφή του Χριστού, φανταζόμουν, θα συνοδευόταν από τις ενθουσιώδεις, παθιασμένες επευφημίες των αδελφών μου˙ και αν ο άνθρωπος τον οποίο χρησιμοποιούσε το Άγιο Πνεύμα, και ο Χριστός μιλούσαν με τη σειρά, τότε ο Χριστός θα μιλούσε πρώτος, και ο άνθρωπος τον οποίο χρησιμοποιούσε το Άγιο Πνεύμα, θα μιλούσε τελευταίος. Οριοθέτησα το έργο και τα λόγια του Χριστού μέσα στα όρια των αντιλήψεων και των φαντασιώσεών μου, διότι φανταζόμουν τον Χριστό με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Όταν τα γεγονότα ήρθαν σε αντίθεση με αυτές τις αντιλήψεις και τις φαντασιώσεις μου, μέσα στην καρδιά μου δεν Τον αντιμετώπισα ως Θεό. Αντ’ αυτού, αντιμετώπισα τον Χριστό ως κοινό άνθρωπο και τα λόγια Του, ως ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Ενώ άλλοι κέρδισαν πολλά από τη συναναστροφή του Χριστού, εγώ δεν κέρδισα τίποτα και, αντ’ αυτού, εξέθεσα πλήρως το σατανικό μου πρόσωπο του αλαζονικού, επηρμένου ανθρώπου και εκείνου που περιφρονεί την αλήθεια, και κατέστην κάποιος που απορρίπτει τον Χριστό και Του αντιστέκεται.

Αργότερα, είδα μέσα στον λόγο του Θεού: «Πάντα επιθυμείτε να δείτε τον Χριστό, αλλά σας προτρέπω να μην έχετε τόση μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σας· ο καθένας μπορεί να δει τον Χριστό, αλλά λέω ότι κανένας δεν είναι κατάλληλος να δει τον Χριστό. Επειδή η φύση του ανθρώπου είναι γεμάτη από το κακό, την αλαζονεία και την επανάσταση, τη στιγμή που θα δεις τον Χριστό, η φύση σου θα σε καταστρέψει και θα σε καταδικάσει σε θάνατο» (από «Όσοι είναι ασύμβατοι με τον Χριστό, είναι σίγουρα πολέμιοι του Θεού» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). «Δεν είσαι ευλαβής όταν αντιμετωπίζεις την αλήθεια και ακόμη λιγότερο λαχταράς την αλήθεια. Απλά μελετάς τυφλά και περιμένεις νωχελικά. Τι μπορείς να κερδίσεις από το να μελετάς και να περιμένεις έτσι; Μπορείς να λάβεις την προσωπική καθοδήγηση του Θεού; Αν δεν μπορείς να διακρίνεις τις εκφράσεις του Θεού, πώς θα μπορέσεις να γίνεις μάρτυρας της εμφάνισής Του; […] Μόνον όσοι μπορούν να δεχτούν την αλήθεια μπορούν να ακούσουν τη φωνή του Θεού και μόνο αυτοί οι άνθρωποι είναι ικανοί να μαρτυρήσουν την εμφάνιση του Θεού» (από «Η εμφάνιση του Θεού έφερε μια νέα εποχή» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). Τα λόγια του Θεού με πλήγωσαν βαθύτατα και επιπλέον με έκαναν να κατανοήσω ότι αδυνατούσα να διακρίνω τη φωνή του Θεού επειδή ήμουν υπερβολικά αλαζονικός και ψωροπερήφανος, υπερβολικά εύκολα δελεαζόμενος να ακούω προσεκτικά και να νεύω καταφατικά σε όσους έχουν θέση και κύρος, ενώ κοιτούσα με περιφρόνηση εκείνους που ένοιωθα ότι τους έλειπε η θέση ή το κύρος, έτσι ώστε ακόμα κι αν εξέφραζαν την αλήθεια, εγώ δεν την αποδεχόμουν. Την ώρα που άκουγα τη συναναστροφή, δεν ήμουν επικεντρωμένος στην αλήθεια ούτε κέρδιζα διαπαιδαγώγηση, αντίθετα αφιέρωνα το μυαλό μου στις εικασίες και την προσεκτική εξέταση, αναλύοντας το είδος του ατόμου που ήταν ο ομιλητής. Δεν αποκάλυψα τίποτε άλλο παρά διαφθορά και παρακοή, αντιλήψεις και φαντασιώσεις. Κάποιος αλαζονικός, ανυπότακτος και χωρίς αγάπη για την αλήθεια όπως εγώ, κάποιος χωρίς ίχνος ευσέβειας ή λαχτάρας για την αλήθεια όπως εγώ, πώς θα ήταν δυνατόν να ακούσει και να αναγνωρίσει τη φωνή του Θεού; Πώς να είμαι άξιος να δω τον Χριστό;

Μέσα από αυτήν την αποκάλυψη, κατάλαβα τελικά ότι, παρ’ όλο που ήθελα να δω τον Χριστό, ήμουν ανάξιος να Τον δω, επειδή η διαφθορά μου από τον Σατανά είναι υπερβολικά βαθιά, είμαι πολύ αλαζονικός και ανυπότακτος εκ φύσεως, δεν κατέχω καθόλου την αλήθεια, δεν κατανοώ την ουσία του Χριστού, έχω υπερβολικά πολλές αντιλήψεις και φαντασιώσεις για τον Θεό και μέσα μου, ο Θεός στον οποίο πιστεύω, εξακολουθεί να είναι ένας ασαφής Θεός, η εικόνα μιας ισχυρής και εύγλωττης μορφής. Και όταν βλέπω αληθινά τον Χριστό, οι αντιλήψεις μου μπορεί να αποκαλυφθούν ανά πάσα στιγμή και η αλαζονική μου διάθεση μπορεί να φουντώσει οποτεδήποτε. Ως εκ τούτου, εξαιτίας της ίδιας μου της ανυπότακτης φύσης, μπορώ να κάνω μόνο πράγματα που προσβάλλουν τη διάθεση του Θεού, όπως το να Τον κρίνω και να Του αντιστέκομαι, καταστρέφοντας, έτσι, τον εαυτό μου. Τώρα πρέπει να εξοπλίσω τον εαυτό μου με την αλήθεια, να επιδιώξω να γνωρίσω τη διεφθαρμένη φύση μου και να κατανοήσω την ουσία του Χριστού μέσα από τα λόγια του Θεού, και να επιδιώξω να γίνω κάποιος που γνωρίζει και λατρεύει τον Χριστό.

 Πηγή από:Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Πώς εκπληρώνεται η προφητεία της επιστροφής του Κυρίου Ιησού

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές:

Γεια σας, είμαι πολύ χαρούμενος που σας βλέπω όλους εδώ. Πρώτα, ας ευχαριστήσουμε τον Θεό που μας έδωσε αυτή την ευκαιρία. Είθε να μας προσφέρει την καθοδήγηση και το έργο Του.

Αδελφοί και αδελφές, αφότου ο Κύριος Ιησούς αναστήθηκε και ανελήφθη στους ουρανούς, όλοι εμείς που πιστεύουμε στον Κύριο αδημονούμε να επιστρέψει σύντομα ώστε να πραγματοποιηθούν οι ευχές τόσων ετών, αλλά και για να μπορέσουμε να λάβουμε την υπόσχεσή Του και να απολαύσουμε τις ευλογίες Του. Ειδικά κατά τις έσχατες ημέρες, η επιθυμία μας να δούμε την επιστροφή του Κυρίου γίνεται ακόμα πιο επιτακτική. Η προφητεία για την επιστροφή του Κυρίου Ιησού έχει ήδη πλέον εκπληρωθεί και έχουμε όλοι μας δει ή έχουμε ήδη ακούσει πόσο συχνά συμβαίνουν κάθε είδους καταστροφές σε όλα τα έθνη του κόσμου. Αυτές οι καταστροφές δεν έχουν, επιπλέον, ιστορικό προηγούμενο και συμβαίνουν παντού, όπως πλημμύρες, ξηρασίες, σεισμοί, επιδημίες και πόλεμοι. Ο κόσμος βρίσκεται, επίσης, σε αναταραχή και οι πόλεμοι και οι τρομοκρατικές επιθέσεις είναι συχνό φαινόμενο. Επιπλέον, τα κηρύγματα των παστόρων και των πρεσβύτερων στην εκκλησία δεν είναι τίποτα άλλο παρά παρωχημένες κοινοτοπίες χωρίς οιοδήποτε νέο φως. Πολλοί πιστοί ακούνε αυτά τα κηρύγματα και δεν ευφραίνονται διόλου, και η απελπισία υποκαθιστά την πίστη και την αγάπη τους. Αυτή δεν είναι ακριβώς η κατάσταση κατά την οποία πρόκειται να εκπληρωθεί η προφητεία για την επιστροφή του Κυρίου Ιησού; Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Από δε της συκής μάθετε την παραβολήν. Όταν ο κλάδος αυτής γείνη ήδη απαλός και εκβλαστάνη τα φύλλα, εξεύρετε ότι πλησίον είναι το θέρος· ούτω και σεις, όταν ίδητε ταύτα γινόμενα, εξεύρετε ότι πλησίον είναι επί τας θύρας» (Κατά Μάρκον 13:28-29). Όλοι γνωρίζουμε ότι αυτό το απόσπασμα της Αγίας Γραφής αναφέρεται στην επανεμφάνιση του Ισραήλ. Το Ισραήλ επανεμφανίστηκε πριν από αρκετές δεκαετίες, το δέντρο συκής έχει βγάλει τρυφερά φύλλα, και οι προφητείες για την επιστροφή του Κυρίου Ιησού έχουν εκπληρωθεί. Αδελφοί και αδελφές, από τη στιγμή που έχουν ήδη εκπληρωθεί αυτές οι προφητείες, γιατί δεν έχουμε δει τον Κύριο Ιησού να κατέρχεται επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο; Μήπως έχει ξεχάσει την υπόσχεση που έδωσε πριν από δύο χιλιάδες χρόνια; Σίγουρα όχι, γιατί ο Θεός είναι συνεπής και τα λόγια Του είναι και συνεπή και αξιόπιστα. Όταν εκφέρει έναν λόγο, αυτός θα εκπληρωθεί απαραιτήτως σύμφωνα με τα σχέδιά Του και με την υπόσχεση που έδωσε στον άνθρωπο. Όπως ακριβώς έχει καταγραφεί στη Βίβλο: «Διότι έτι ολίγον καιρόν, και θέλει ελθεί ο ερχόμενος και δεν θέλει βραδύνει» (Προς Εβραίους 10:37). Στην πραγματικότητα, ο Κύριος Ιησούς έχει εδώ και καιρό ενσαρκωθεί και κατέλθει μυστικά ανάμεσά μας, σύμφωνα με την υπόσχεσή Του, και τώρα επιτελεί ένα νέο έργο. Όμως κάποιοι αδελφοί και αδελφές πιστεύουν ότι έχει καταγραφεί ξεκάθαρα στη Βίβλο: «Ούτος ο Ιησούς, όστις ανελήφθη αφ’ υμών εις τον ουρανόν, θέλει ελθεί ούτω καθ’ ον τρόπον είδετε αυτόν πορευόμενον εις τον ουρανόν» (Πράξεις 1:11). Πιστεύουν ότι, επειδή ο Κύριος Ιησούς αναστήθηκε και ανήλθε στους ουρανούς επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο, τότε, όταν επιστρέψει, θα κατέλθει σίγουρα επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο από τον ουρανό και όλοι θα μπορούν να Τον δουν. Κι έτσι, ρωτάνε πώς μπορεί να λέγεται ότι ο Κύριος έχει ήδη ενσαρκωθεί και κατέλθει μυστικά; Και αν αυτή είναι η περίπτωση, ρωτάνε, τότε πώς θα εκπληρωθεί η προφητεία ότι ο Κύριος θα κατέλθει επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο; Θα συναναστραφούμε τώρα επί αυτού του θέματος.

Στην πραγματικότητα, ο Κύριος μάς υποσχέθηκε ότι θα κατέλθει επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο, και αυτό είναι σίγουρο. Όμως υπάρχουν πολλά αποσπάσματα στη Βίβλο που προφητεύουν την επιστροφή του Κυρίου. Μέσα από μια προσεκτική μελέτη της Βίβλου, είναι εύκολο να διαπιστωθεί ότι υπάρχουν δύο κύρια μέρη στις προφητείες σχετικά με την επιστροφή του Κυρίου Ιησού κατά τις έσχατες ημέρες. Το ένα μέρος περιλαμβάνει τις προφητείες που σχετίζονται με τη μυστική κάθοδο του Κυρίου, και το άλλο μέρος περιλαμβάνει τις προφητείες που σχετίζονται με την κάθοδο του Κυρίου επάνω σ’ ένα σύννεφο και με τη δημόσια αποκάλυψή Του. Ας ρίξουμε πρώτα μια ματιά σε μερικές προφητείες που αφορούν στη μυστική έλευση του Κυρίου. Γυρίστε στο κεφάλαιο 16, στίχος 15 στο Βιβλίο της Αποκάλυψης: «Ιδού, έρχομαι ως κλέπτης». Ας διαβάσουμε, τώρα, το στίχο 3 από το κεφάλαιο 3: «Εάν λοιπόν δεν αγρυπνήσης, θέλω ελθεί επί σε ως κλέπτης, και δεν θέλεις γνωρίσει ποίαν ώραν θέλω ελθεί επί σε». Επίσης, ο στίχος 44 του κεφαλαίου 24, στο κατά Ματθαίον ευαγγέλιο, αναφέρει: «Διά τούτο και σεις γίνεσθε έτοιμοι, διότι καθ’ ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου». Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα. Αδελφοί και αδελφές, οι φράσεις «ως κλέπτης» και «καθ’ ην ώραν δεν στοχάζεσθε» που αναφέρονται σ’ αυτά τα εδάφια λένε στην ουσία ότι, όταν επιστρέψει ο Κύριος, η κάθοδός Του θα είναι μυστική και η έλευσή Του αθόρυβη. Η φράση «Υιός του ανθρώπου» αναφέρεται σίγουρα σε κάποιον που έχει γεννηθεί από άνθρωπο και σε μια σάρκα που κατέχει κανονική ανθρώπινη φύση. Το Πνεύμα σίγουρα δεν μπορεί να αποκαλείται Υιός του ανθρώπου. Μόνο η σάρκα του ενσαρκωμένου Θεού μπορεί να αποκαλείται Υιός του ανθρώπου, η οποία, όπως ο Κύριος Ιησούς, είναι σάρκα που έχει γεννηθεί από άνθρωπο, απτή και ορατή. Από αυτές τις προφητείες μπορούμε, συνεπώς, να επιβεβαιώσουμε ότι ο Κύριος Ιησούς έχει επιστρέψει μέσω μιας μυστικής καθόδου ως ο ενσαρκωμένος Υιός του ανθρώπου, για να επιτελέσει τα έργα Του και για να εμφανιστεί ανάμεσα στους ανθρώπους.

Ας δούμε τώρα τις προφητείες αναφορικά με την κάθοδο του Κυρίου επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο και τη δημόσια εμφάνισή Του. Αδελφοί και αδελφές, γυρίστε στο κεφάλαιο 1, στίχος 7 της Αποκάλυψης: «Ιδού, έρχεται μετά των νεφελών, και θέλει ιδεί αυτόν πας οφθαλμός και εκείνοι οίτινες εξεκέντησαν αυτόν, και θέλουσι θρηνήσει επ’ αυτόν πάσαι αι φυλαί της γης. Ναι, αμήν». Και στο κατά Ματθαίον ευαγγέλιο, κεφάλαιο 24, στίχος 30, αναφέρεται: «Και τότε θέλει φανή το σημείον του Υιού του ανθρώπου εν τω ουρανώ, και τότε θέλουσι θρηνήσει πάσαι αι φυλαί της γης και θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού μετά δυνάμεως και δόξης πολλής». Από αυτά τα δύο εδάφια της Αγίας Γραφής, μπορούμε να δούμε ότι όταν όλα τα μάτια δουν τον Κύριο να έρχεται επάνω σε σύννεφα, δεν θα χαρούν και δεν θα νιώσουν ευτυχία, παρά, αντιθέτως, όλες οι φυλές θα κλαίνε γοερά. Αδελφοί και αδελφές, όλοι μας λαχταράμε την επιστροφή του Κυρίου Ιησού. Όμως, γιατί όταν Εκείνος όντως επιστρέψει, οι άνθρωποι θα κλαίνε γοερά; Έχοντας κάνει κηρύγματα επί αυτού του θέματος, νομίζω ότι μπορούμε όλοι μας να το καταλάβουμε. Επειδή το μυστικό έργο του ενσαρκωμένου Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου έχει λάβει τέλος, εκείνοι που αρνήθηκαν να δεχθούν το έργο του Θεού, ενόσω η ενσάρκωσή Του εργαζόταν μυστικά, και εκείνοι που Τον έκριναν, Τον καταδίκαζαν και Του αντιστέκονταν, βλέπουν όλοι ότι εκείνος, τον οποίον καταδίκαζαν και στον οποίον αντιστέκονταν, είναι όντως ο Κύριος Ιησούς που έχει επιστρέψει, και γι’ αυτό χτυπάνε το στήθος τους και αυτομαστιγώνονται, κλαίνε γοερά και τρίζουν τα δόντια τους, και επάνω στη γη εκδηλώνεται ένα θέαμα με τον θρήνο όλων των φυλών. Συνεπώς, η ώρα που θα δούμε τον Κύριο να εμφανίζεται δημοσίως επάνω σ’ ένα σύννεφο θα είναι η ώρα που ο Θεός θα ανταμείψει τους καλούς και θα τιμωρήσει τους μοχθηρούς.

Τώρα, σ’ αυτό το σημείο, θα υπάρξουν σίγουρα μερικοί αδελφοί και αδελφές που θα ρωτήσουν: «Οπότε, οι προφητείες αναφορικά με την επιστροφή του Κυρίου λένε ότι ο Θεός θα ενσαρκωθεί ως Υιός του ανθρώπου και θα έρθει μυστικά, και ότι θα κατέλθει δημοσίως επάνω σ’ ένα σύννεφο. Αυτό δεν αποτελεί αντίφαση; Πώς είναι δυνατόν να εκπληρωθούν αυτές οι προφητείες;» Όντως, αυτές οι προφητείες φαίνεται να αντιφάσκουν η μία με την άλλη, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν ισχύει, καθότι εδώ υπάρχει η σοφία του Θεού. Από αυτά τα δύο είδη προφητειών, μπορούμε να δούμε ότι υπάρχουν σχέδια και στάδια στο έργο του Θεού. Ο Θεός αρχικά ενσαρκώνεται και εργάζεται μυστικά για να σώσει την ανθρωπότητα και, όταν ολοκληρωθεί αυτό το έργο, θα αποκαλύψει δημοσίως τον εαυτό Του σε όλα τα έθνη και τους λαούς, και τότε θα ανταμείψει τους καλούς και θα τιμωρήσει τους μοχθηρούς. Για να το καταλάβουν όλοι καλύτερα αυτό, ας διαβάσουμε ένα εδάφιο από τη Βίβλο. Γυρίστε στο κεφάλαιο 17, στίχοι 26 έως 30 στο Κατά Λουκάν ευαγγέλιο. Διαβάζω: «Και καθώς έγεινεν εν ταις ημέραις του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και εν ταις ημέραις του Υιού του ανθρώπου· έτρωγον, έπινον, ενύμφευον, ενυμφεύοντο, μέχρι της ημέρας καθ’ ην ο Νώε εισήλθεν εις την κιβωτόν, και ήλθεν ο κατακλυσμός και απώλεσεν άπαντας. Ομοίως και καθώς έγεινεν εν ταις ημέραις του Λώτ· έτρωγον, έπινον, ηγόραζον, επώλουν, εφύτευον, ωκοδόμουν· καθ’ ην δε ημέραν εξήλθεν ο Λωτ από Σοδόμων, έβρεξε πυρ και θείον απ’ ουρανού και απώλεσεν άπαντας. Ωσαύτως θέλει είσθαι καθ’ ην ημέραν ο Υιός του ανθρώπου θέλει φανερωθή». Αδελφοί και αδελφές, η περιγραφή της κατάστασης της ανθρωπότητας σ’ αυτό το εδάφιο, κατά την ημέρα της εμφάνισης του Υιού του ανθρώπου, είναι ακριβώς η ίδια με την κατάσταση της ανθρωπότητας τον καιρό του Νώε και του Λωτ. Όπως όλοι γνωρίζουμε, πριν από τον κατακλυσμό, ο Θεός είπε κρυφά στον Νώε ότι ένας κατακλυσμός θα κατέστρεφε τον κόσμο, και τον έβαλε να φτιάξει την κιβωτό. Όταν ο Νώε έφτιαχνε την κιβωτό, διέδωσε στους άλλους ότι ένας κατακλυσμός θα κατέστρεφε τον κόσμο. Όμως, επειδή οι άνθρωποι τότε δεν είχαν δει αυτό το γεγονός με τα ίδια τους τα μάτια, δεν πίστεψαν τον Νώε, του επιτέθηκαν και τον χλεύαζαν, λέγοντας ότι ήταν τρελός. Όμως, όταν είδαν τον κατακλυσμό να έρχεται, ο οποίος σηματοδότησε την ημέρα της τιμωρίας του ανθρώπου από τον Θεό, έμειναν όλοι άναυδοι και μίσησαν τον εαυτό τους που δεν είχαν πιστέψει στο ευαγγέλιο που είχε κηρύξει ο Νώε. Όμως ήταν πλέον πολύ αργά. Τον καιρό που ζούσε ο Λωτ έγινε ακριβώς το ίδιο. Πριν βρέξει θειάφι και φωτιά από τον ουρανό, ο Θεός είχε πει κρυφά στον Λωτ, μέσω δύο αγγέλων την επικείμενη καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρρων. Όταν ο Λωτ το συνειδητοποίησε, είπε τα νέα στους γαμπρούς του. Όμως, επειδή εκείνοι δεν είχαν δει αυτό το γεγονός με τα ίδια τους τα μάτια, δεν τον πίστεψαν. Και όταν άρχισε να βρέχει φωτιά και θειάφι από τον ουρανό, εκείνοι μετάνιωσαν για τις πράξεις τους και μίσησαν τον εαυτό τους που δεν είχαν πιστέψει αυτά που τους είχε πει ο Λωτ. Αδελφοί και αδελφές, από τον καιρό του Νώε και του Λωτ μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι όταν ο Θεός εργάζεται μυστικά, το κάνει για να σώσει την ανθρωπότητα, και όταν υλοποιούνται οι προειδοποιήσεις Του, τότε πέφτει στην ανθρωπότητα η τιμωρία του Θεού. Το ίδιο ακριβώς ισχύει για τις ημέρες της έλευσης του Υιού του ανθρώπου. Κατά τις έσχατες ημέρες, για άλλη μια φορά ο Θεός ενδύεται με σάρκα και έρχεται μυστικά, φέροντας την έμφυτη διάθεσή Του και όλα όσα Αυτός είναι, ενσαρκώνεται ως Υιός του ανθρώπου και εκφράζει τα λόγια Του για να κατακτήσει, να τελειώσει και να κερδίσει μια ομάδα ανθρώπων, ενώ ταυτόχρονα χρησιμοποιεί αυτή τη ομάδα για να κηρύξει τη σωτηρία που Αυτός φέρνει κατά τις έσχατες ημέρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, δεν θα δούμε το θέαμα του Κυρίου να εμφανίζεται δημοσίως επάνω σ’ ένα σύννεφο. Όταν ο Θεός ολοκληρώσει μια ομάδα νικητών και το έργο της μυστικής έλευσης του ενσαρκωμένου Θεού ολοκληρωθεί, τότε θα πέσουν αμέσως οι μεγάλες συμφορές και ο Θεός θα εμφανιστεί δημοσίως για να τιμωρήσει τους μοχθηρούς και να ανταμείψει τους καλούς, και θα διαχωρίσει τον καθέναν σύμφωνα με το είδος του. Για να το πούμε διαφορετικά, το μυστικό στάδιο του έργου του Παντοδύναμου Θεού είναι να σώσει και να τελειώσει εκείνους που δέχονται την αλήθεια, ενώ όταν εμφανιστεί δημοσίως, θα τιμωρήσει εκείνους που δεν δέχονται την αλήθεια. Όλοι εκείνοι που ταπεινά αναζητούν την αλήθεια και που είναι ικανοί να δεχθούν την αλήθεια θα δεχθούν το έργο της σωτηρίας του Θεού των εσχάτων ημερών, κατά την περίοδο του μυστικού έργου του Θεού, θα επιστρέψουν ενώπιον του θρόνου του Θεού και ο Θεός θα τους μετατρέψει σε νικητές. Εκείνους που δεν αποδέχονται την αλήθεια, ωστόσο, οι οποίοι κατά την περίοδο του μυστικού έργου του Θεού βασίζονταν στη δική τους αλαζονική και επηρμένη φύση, και οι οποίοι τυφλά καταδίκαζαν το έργο του Θεού και Του αντιστέκονταν, σε σημείο που να εξαπολύουν ακόμα και επιθέσεις και βλασφημίες κατά του Θεού, ο Θεός θα τους κατατάξει ανάμεσα στους μοχθηρούς, και αυτό που τους περιμένει είναι η δίκαιη τιμωρία του Θεού.

Αδελφοί και αδελφές, έχουμε δει μέχρι τώρα ότι οι προφητείες της Βίβλου αναφορικά με την επιστροφή του Κυρίου έχουν εκπληρωθεί. Ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Ιησούς που έχει επιστρέψει, είναι ο Αμνός που ανοίγει το βιβλίο, όπως έχει προφητευτεί στην Αποκάλυψη, και είναι πραγματικά Εκείνος που τόσο καιρό λαχταράμε. Εδώ και καιρό έχει σπάσει τις επτά σφραγίδες και έχει ανοίξει το βιβλίο, και έχει αποκαλύψει στους ανθρώπους όλα τα μυστήρια που κανένας δεν είχε ποτέ καταλάβει ανά τους αιώνες. Το έργο της μυστικής έλευσης του Παντοδύναμου Θεού κοντεύει να φτάσει στο τέλος του, και Εκείνος σύντομα θα εμφανιστεί δημοσίως — το έργο του Θεού θα φτάσει σύντομα στην ένδοξη ολοκλήρωσή του. Αν είμαστε σε θέση να αναζητούμε, να μελετάμε και να δεχόμαστε το έργο του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών με τρόπο θετικό και προορατικό, και αν μπορούμε να συμβαδίζουμε με τον Αμνό, τότε υπάρχει ακόμα η ευκαιρία να σωθούμε και να τελειωθούμε από τον Θεό. Αν δεν μπορούμε να δεχθούμε το έργο της σωτηρίας του Παντοδύναμου Θεού, τότε, όταν δούμε τον Κύριο να κατέρχεται επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο, θα είναι πολύ αργά για να το μετανιώσουμε. Ας διαβάσουμε τώρα τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού και ας δώσουμε προσοχή στις προειδοποιήσεις Του! Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Πολλοί μπορεί να μην ενδιαφέρονται γι’ αυτά που λέω, μα εξακολουθώ να θέλω να πω σε κάθε αυτοαποκαλούμενο άγιο που ακολουθεί τον Ιησού πως, όταν δείτε τον Ιησού με τα ίδια σας τα μάτια να κατεβαίνει από τον ουρανό επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο, αυτή θα είναι η δημόσια εμφάνιση του Ηλίου της δικαιοσύνης. Αυτή ίσως να είναι μια στιγμή μεγάλου ενθουσιασμού για εσένα, όμως θα πρέπει να γνωρίζεις πως η στιγμή που θα γίνεις μάρτυρας της καθόδου του Ιησού από τον ουρανό, θα είναι επίσης η στιγμή που θα πας στην κόλαση για να τιμωρηθείς. Θα προαναγγείλει το τέλος του σχεδίου διαχείρισης του Θεού και θα είναι η στιγμή που ο Θεός θα επιβραβεύσει τον καλό και θα τιμωρήσει τον πονηρό. Διότι η κρίση του Θεού θα έχει ολοκληρωθεί πριν ο άνθρωπος διακρίνει τα σημεία, όταν θα υπάρχει μόνο η έκφραση της αλήθειας. Αυτοί που αποδέχονται την αλήθεια και δεν αναζητούν σημεία και, συνεπώς, έχουν εξαγνιστεί, θα έχουν επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού και θα έχουν μπει στην αγκάλη του Δημιουργού. Μονάχα αυτοί που εμμένουν στην πεποίθηση πως “ο Ιησούς που δεν επιβαίνει ένα λευκό σύννεφο, είναι ένας ψευδόχριστος”, θα υποβληθούν σε αιώνια τιμωρία, επειδή πιστεύουν μονάχα στον Ιησού που επιδεικνύει σημεία, αλλά δεν αναγνωρίζουν τον Ιησού που διακηρύσσει αυστηρή κρίση και απελευθερώνει την αληθινή οδό της ζωής. Κι έτσι, ο Ιησούς θα ασχοληθεί μαζί τους μονάχα όταν θα επιστρέψει φανερά επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο. Είναι πολύ ισχυρογνώμονες, με μεγάλη αυτοπεποίθηση και πολύ αλαζόνες. Πώς μπορεί ο Ιησούς να επιβραβεύσει τέτοιους αχρείους; Η επιστροφή του Ιησού αποτελεί μεγάλη λύτρωση για εκείνους που είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια, αλλά γι’ αυτούς που αδυνατούν να την αποδεχτούν αποτελεί οιωνό καταδίκης. Θα πρέπει να επιλέξετε το δικό σας μονοπάτι και να μη βλασφημείτε απέναντι στο Άγιο Πνεύμα και να μην απορρίπτετε την αλήθεια. Θα πρέπει να μην είστε ένα άτομο αδαές και αλαζονικό, μα κάποιος που υπακούει στην καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος και ποθεί και αναζητά την αλήθεια· μόνο έτσι θα επωφεληθείτε» (από «Όταν δεις το πνευματικό σώμα του Ιησού θα είναι η στιγμή που ο Θεός θα έχει φτιάξει εκ νέου ουρανό και γη» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»).

 Πηγή από: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Οι αλλαγές της διάθεσης απαιτούν το έργο του Αγίου Πνεύματος

• 
  
• Ύμνος των λόγων του Θεού
• Οι αλλαγές της διάθεσης απαιτούν το έργο του Αγίου Πνεύματος
• Ι
• Το έργο κι η παρουσία
• του Αγίου Πνεύματος
• δείχνουν αν αναζητάς ειλικρινά,
• όχι οι κρίσεις των άλλων,
• ούτε οι απόψεις τους.
• Αυτό που καθορίζει
• την ειλικρίνειά σου είναι
• αν σ' αλλάζει
• το έργο του Αγίου Πνεύματος,
• αν σου γνωρίζει τον Θεό.
• Καθώς το Άγιο Πνεύμα ενεργεί,
• η διάθεση σου θ' αλλάξει.
• Η πίστη σου αγνή θα γίνει.
• Η αλλαγή δείχνει
• πως το Άγιο Πνεύμα ενεργεί,
• όσο καιρό κι αν Τον ακολουθείς.
• II
• Αν δεν παρατηρείς καμία αλλαγή,
• το Άγιο Πνεύμα
• σε σένα δεν ενεργεί.
• Αν Αυτόν υπηρετείς,
• το κάνεις για να πάρεις ευλογία.
• Μια περιστασιακή υπηρεσία
• δε σημαίνει
• αλλαγή στη διάθεσή σου.
• Τέτοιοι υπηρέτες θα καταστραφούν
• δε χωρούν στη βασιλεία.
• Όσοι δεν άλλαξαν δεν έχουν θέση
• στην υπηρεσία των πιστών
• και των τέλειων.
• Καθώς το Άγιο Πνεύμα ενεργεί,
• η διάθεση σου θ' αλλάξει.
• Η πίστη σου αγνή θα γίνει.
• Η αλλαγή δείχνει
• πως το Άγιο Πνεύμα ενεργεί,
• όσο καιρό κι αν Τον ακολουθείς,
• κι αν Τον ακολουθείς.
• από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Σχετική σύσταση: Εκκλησιαστικοί ύμνοι《Το αποτέλεσμα της αληθινής προσευχής》

Λόγια Χριστού 《Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Β'》

Κατά την τελευταία μας συνάντηση, συζητήσαμε ένα πολύ σημαντικό θέμα. Θυμάστε ποιο ήταν; Επιτρέψτε Μου να το επαναλάβω. Το θέμα της τελευταίας μας συναναστροφής ήταν: το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός. Θεωρείτε αυτό το θέμα σημαντικό; Ποιο μέρος του είναι σημαντικότερο για εσάς; Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού ή ο ίδιος ο Θεός; Ποιο σας ενδιαφέρει περισσότερο; Για ποιο μέρος θέλετε πιο πολύ να ακούσετε; Ξέρω ότι είναι δύσκολο να απαντήσετε σ’ αυτό το ερώτημα, γιατί η διάθεση του Θεού μπορεί να φαίνεται σε κάθε πτυχή του έργου Του και η διάθεσή Του αποκαλύπτεται στο έργο Του πάντα και παντού και, ως εκ τούτου, αντιπροσωπεύει τον ίδιο τον Θεό. Στο συνολικό σχέδιο διαχείρισης του Θεού, το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός είναι όλα άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους.

Το περιεχόμενο της τελευταίας μας συναναστροφής, όσον αφορά το έργο του Θεού, ήταν περιγραφές γεγονότων στη Βίβλο που συνέβησαν εδώ και πολύ καιρό. Στο σύνολό τους επρόκειτο για ιστορίες που αφορούσαν τον άνθρωπο και τον Θεό, και συνέβησαν στον άνθρωπο και ταυτόχρονα περιλάμβαναν τη συμμετοχή και την έκφραση του Θεού, οπότε οι συγκεκριμένες ιστορίες έχουν ιδιαίτερη αξία και σημασία ως προς τη γνώση του Θεού. Αμέσως μετά την δημιουργία της ανθρωπότητας, ο Θεός άρχισε να αλληλεπιδρά με τον άνθρωπο και να μιλάει στον άνθρωπο, και άρχισε να εκφράζει τη διάθεσή Του στον άνθρωπο. Με άλλα λόγια, από την εποχή που ο Θεός είχε αρχίσει να αλληλεπιδρά με την ανθρωπότητα, άρχισε να γνωστοποιεί στον άνθρωπο, αδιαλείπτως, την υπόστασή Του και αυτό που έχει και είναι ο Θεός. Ανεξάρτητα από το αν οι άνθρωποι του παρελθόντος ή οι άνθρωποι του σήμερα είναι σε θέση να το δουν ή να το κατανοήσουν, εν ολίγοις, ο Θεός μιλάει στον άνθρωπο και εργάζεται ανάμεσα στους ανθρώπους, αποκαλύπτοντας τη διάθεσή Του και εκφράζοντας την υπόστασή Του — κάτι που αποτελεί γεγονός και δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανένας. Αυτό σημαίνει, επίσης, ότι η διάθεση του Θεού, η υπόσταση του Θεού και αυτό που έχει και είναι ο Θεός συνεχώς φανερώνονται και αποκαλύπτονται καθώς Αυτός εργάζεται και αλληλεπιδρά με τον άνθρωπο. Ποτέ δεν έχει συγκαλύψει ή αποκρύψει τίποτα από τον άνθρωπο, αλλά, αντιθέτως, γνωστοποιεί και αποκαλύπτει τη δική Του διάθεση χωρίς να αποκρύπτει τίποτα. Συνεπώς, ο Θεός ελπίζει ότι ο άνθρωπος μπορεί να Τον γνωρίσει και να κατανοήσει τη διάθεση και την υπόστασή Του. Ο Θεός δεν θέλει να αντιμετωπίσει ο άνθρωπος τη διάθεση και την υπόστασή Του ως αιώνια μυστήρια, ούτε θέλει η ανθρωπότητα να θεωρήσει τον Θεό άλυτο γρίφο. Μόνο όταν η ανθρωπότητα γνωρίσει τον Θεό, θα μπορέσει ο άνθρωπος να προχωρήσει προς τα εμπρός και να δεχτεί την καθοδήγηση του Θεού, και μόνο μια τέτοια ανθρωπότητα μπορεί όντως να ζήσει στο κράτος του Θεού, να ζήσει στο φως και εν μέσω των ευλογιών του Θεού.

Τα λόγια και η διάθεση που φανερώθηκαν και αποκαλύφθηκαν από τον Θεό αντιπροσωπεύουν το θέλημά Του και αντιπροσωπεύουν, επίσης, την υπόστασή Του. Όταν ο Θεός αλληλεπιδρά με τον άνθρωπο, ανεξάρτητα από το τι λέει ή κάνει ο Θεός, ή ποια διάθεση αποκαλύπτει, και ανεξαρτήτως του τι βλέπει ο άνθρωπος όσον αφορά την υπόσταση του Θεού και τι έχει και είναι Αυτός, όλα αντιπροσωπεύουν το θέλημα του Θεού για τον άνθρωπο. Ανεξάρτητα από το πόσα είναι σε θέση ο άνθρωπος να συνειδητοποιήσει, να συλλάβει ή να κατανοήσει, όλα αντιπροσωπεύουν το θέλημα του Θεού — το θέλημα του Θεού για τον άνθρωπο. Αυτό είναι πέραν πάσης αμφιβολίας! Το θέλημα του Θεού για την ανθρωπότητα συνίσταται στο πώς απαιτεί από τους ανθρώπους να είναι, τι απαιτεί από αυτούς να κάνουν, πώς απαιτεί να ζουν και πώς απαιτεί από αυτούς να είναι ικανοί να επιτύχουν την εκπλήρωση του θελήματος του Θεού. Είναι αυτά τα πράγματα άρρηκτα συνδεδεμένα με την υπόσταση του Θεού; Με άλλα λόγια, ο Θεός φανερώνει τη διάθεσή Του και όλα όσα έχει και είναι Αυτός και ταυτόχρονα θέτει απαιτήσεις στον άνθρωπο. Δεν υπάρχει ουδεμία ανακρίβεια, προσποίηση, απόκρυψη μήτε ωραιοποίηση. Ωστόσο, γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει και γιατί δεν κατάφερε ποτέ να αντιληφθεί με σαφήνεια τη διάθεση του Θεού; Και γιατί δεν έχει συνειδητοποιήσει ποτέ το θέλημα του Θεού; Αυτό που αποκαλύπτεται και φανερώνεται από τον Θεό είναι αυτό που ο ίδιος ο Θεός έχει και είναι, και είναι κάθε ψήγμα και πτυχή της αληθινής διάθεσής Του — οπότε γιατί δεν μπορεί να το δει ο άνθρωπος; Γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί να διαθέτει γνώση εις βάθος; Αυτό οφείλεται σ’ έναν σημαντικό λόγο. Και ποιος είναι αυτός ο λόγος; Από τον καιρό της δημιουργίας, ο άνθρωπος δεν αντιμετώπισε ποτέ τον Θεό ως Θεό. Τον πρώτο καιρό, ανεξαρτήτως του τι έκανε ο Θεός σε σχέση με τον άνθρωπο, τον άνθρωπο που μόλις είχε δημιουργηθεί, ο άνθρωπος δεν Τον αντιμετώπιζε παρά ως έναν σύντροφο, ως κάποιον πάνω στον οποίον θα βασιζόταν, και δεν γνώριζε ούτε κατανοούσε τον Θεό. Δηλαδή, δεν γνώριζε ότι ό,τι φανέρωνε αυτό το Είναι— αυτό το Είναι πάνω στο οποίο βασιζόταν και το οποίο έβλεπε ως σύντροφό του —ήταν η υπόσταση του Θεού, ούτε γνώριζε ότι αυτό το Είναι ήταν ο Κυβερνήτης των πάντων. Για να το πούμε απλά, οι άνθρωποι εκείνου του καιρού δεν αναγνώριζαν καθόλου τον Θεό. Δεν γνώριζαν ότι οι ουρανοί και η γη και τα πάντα δημιουργήθηκαν από Αυτόν, και αγνοούσαν από πού ήλθε Αυτός και, επιπλέον, τι ήταν Αυτός. Φυσικά, εκείνη την εποχή, ο Θεός δεν απαιτούσε από τον άνθρωπο να Τον γνωρίζει ή να Τον κατανοεί ή να καταλαβαίνει όλα όσα έκανε Αυτός ή να γνωρίζει το θέλημά Του, γιατί ήταν ο πρώτος καιρός μετά τη δημιουργία του ανθρώπου. Όταν ο Θεός άρχισε τις προετοιμασίες για το έργο της Εποχής του Νόμου, ο Θεός έκανε κάποια πράγματα στον άνθρωπο και επίσης άρχισε να θέτει κάποιες απαιτήσεις στον άνθρωπο, λέγοντάς του πώς να κάνει προσφορές και πώς να λατρεύει τον Θεό. Μόνο τότε ο άνθρωπος απέκτησε κάποιες απλές ιδέες για τον Θεό, μόνο τότε έμαθε τη διαφορά μεταξύ ανθρώπου και Θεού, και ότι ο Θεός ήταν Αυτός που δημιούργησε την ανθρωπότητα. Όταν ο άνθρωπος έμαθε ότι ο Θεός ήταν Θεός και ο άνθρωπος ήταν άνθρωπος, μπήκε κάποια απόσταση μεταξύ αυτού και του Θεού, εντούτοις, ο Θεός δεν ζήτησε από τον άνθρωπο να Τον γνωρίσει εκτενώς ή να Τον κατανοήσει εις βάθος. Συνεπώς, ο Θεός θέτει διαφορετικές απαιτήσεις στον άνθρωπο με βάση τα στάδια και τις συνθήκες του έργου Του. Τι καταλαβαίνετε από αυτά; Ποια πτυχή της διάθεσης του Θεού αντιλαμβάνεστε; Είναι ο Θεός πραγματικός; Είναι οι απαιτήσεις του Θεού από τον άνθρωπο σωστές; Κατά τη διάρκεια του πρώτου καιρού μετά τη δημιουργία του ανθρώπου από τον Θεό, όταν ο Θεός δεν είχε ακόμη διεξάγει το έργο της κατάκτησης και τελείωσης του ανθρώπου και δεν είχε εκφράσει πολλά λόγια προς αυτόν, ζητούσε ελάχιστα από τον άνθρωπο. Ανεξαρτήτως του τι έκανε ο άνθρωπος και πώς συμπεριφερόταν — ακόμα κι αν έκανε κάποια πράγματα που ύβριζαν τον Θεό — ο Θεός συγχωρούσε τα πάντα και παρέβλεπε τα πάντα. Αυτό συνέβαινε επειδή ο Θεός γνώριζε τι είχε δώσει στον άνθρωπο και τι υπήρχε μέσα στον άνθρωπο και, συνεπώς, γνώριζε το ύψος των απαιτήσεων που έπρεπε να θέσει στον άνθρωπο. Παρόλο που το ύψος των απαιτήσεών Του ήταν πολύ χαμηλό εκείνον τον καιρό, αυτό δεν σημαίνει ότι η διάθεσή Του δεν ήταν μεγάλη ή ότι η σοφία και η παντοδυναμία Του ήταν μόνο κούφιες λέξεις. Ο άνθρωπος έχει μόνο έναν τρόπο για να γνωρίσει τη διάθεση του Θεού και τον ίδιο τον Θεό: να ακολουθήσει τα στάδια του έργου της διαχείρισης του Θεού και της σωτηρίας της ανθρωπότητας από τον Θεό και να αποδεχτεί τα λόγια που ο Θεός εξέφρασε στην ανθρωπότητα. Αν γνώριζε αυτό που έχει και είναι ο Θεός και αν γνώριζε τη διάθεση του Θεού, θα εξακολουθούσε ο άνθρωπος να ζητάει από τον Θεό να του δείξει το πραγματικό Του πρόσωπο; Ο άνθρωπος δεν πρόκειται ούτε τολμάει να το κάνει αυτό, διότι αν κατανοήσει τη διάθεση του Θεού και αυτό που έχει και είναι ο Θεός, ο άνθρωπος θα έχει ήδη δει τον ίδιο τον αληθινό Θεό και θα έχει ήδη αντικρίσει το πραγματικό Του πρόσωπο. Αυτό είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα.

Καθώς το έργο και το σχέδιο του Θεού προχωρούσαν αδιαλείπτως, και αφού ο Θεός καθιέρωσε τη διαθήκη του ουράνιου τόξου με τον άνθρωπο ως σημείο ότι ποτέ άλλοτε δεν θα καταστρέψει τον κόσμο μέσω κατακλυσμού, η επιθυμία του Θεού να κερδίσει όσους θα μπορούσαν να πορευτούν μαζί Του γινόταν όλο και πιο έντονη. Και είχε μια ακόμα πιο επιτακτική επιθυμία να κερδίσει όσους ήταν σε θέση να κάνουν το θέλημά Του επί γης και, επιπλέον, να κερδίσει μια ομάδα ανθρώπων ικανών να ξεφύγουν από τις δυνάμεις του σκότους και να μην είναι δέσμιοι του Σατανά, και να είναι σε θέση να γίνουν μάρτυρές Του επί γης. Η απόκτηση μιας τέτοιας ομάδας ανθρώπων ήταν επί μακρόν η επιθυμία του Θεού, κάτι που προσδοκούσε από τον καιρό της δημιουργίας. Συνεπώς, παρόλο που ο Θεός χρησιμοποίησε τον κατακλυσμό για να καταστρέψει τον κόσμο ή τη σύναψη διαθήκης με τον άνθρωπο, το θέλημα, η ψυχική κατάσταση, το σχέδιο και οι ελπίδες του Θεού παρέμειναν ίδια. Αυτό που ήθελε να κάνει, το οποίο λαχταρούσε πολύ πριν από τον καιρό της δημιουργίας, ήταν να κερδίσει εκείνους τους ανθρώπους που επιθυμούσε — να κερδίσει μια ομάδα ανθρώπων ικανών να κατανοήσουν και να γνωρίσουν τη διάθεσή Του και να κατανοήσουν το θέλημά Του, μια ομάδα που θα ήταν σε θέση να Τον λατρέψει. Μια τέτοια ομάδα ανθρώπων είναι πραγματικά ικανοί να γίνουν μάρτυρές Του, και είναι, όπως μπορεί να πει κανείς, οι έμπιστοί Του.

Σήμερα, ας ανατρέξουμε στα βήματα του Θεού και ας ακολουθήσουμε τα στάδια του έργου Του, έτσι ώστε να μπορέσουμε να αποκαλύψουμε τις σκέψεις και τις ιδέες του Θεού και όλα όσα έχουν σχέση με τον Θεό, όλα όσα είχαν «μείνει αθέατα» για πάρα πολύ καιρό. Μέσω αυτών, θα καταφέρουμε να γνωρίσουμε τη διάθεση του Θεού, να κατανοήσουμε την υπόσταση του Θεού, να αφήσουμε τον Θεό να εισέλθει στην καρδιά μας και να πλησιάσουμε όλοι μας σταδιακά τον Θεό, μειώνοντας την απόστασή μας από τον Θεό.

Κάποια από όσα συζητήσαμε την τελευταία φορά σχετίζονται με τον λόγο για τον οποίο ο Θεός σύναψε διαθήκη με τον άνθρωπο. Αυτήν τη φορά, θα συναναστραφούμε με τα χωρία της Γραφής παρακάτω. Ας αρχίσουμε να διαβάζουμε τις Γραφές.

Α. Ο Αβραάμ

1. Ο Θεός υπόσχεται στον Αβραάμ να του χαρίσει έναν γιο

Γένεση 17:15-17 Και είπεν ο Θεός προς τον Αβραάμ, Σάραν την γυναίκα σου, δεν θέλεις καλέσει πλέον το όνομα αυτής Σάραν, αλλά Σάρρα θέλει είσθαι το όνομα αυτής. Και θέλω ευλογήσει αυτήν, και θέλω προσέτι δώσει εις σε υιόν εξ αυτής· και θέλω ευλογήσει αυτήν, και θέλει γείνει μήτηρ εθνών· βασιλείς λαών θέλουσιν εξέλθει εξ αυτής. Και έπεσεν ο Αβραάμ επί πρόσωπον αυτού και εγέλασε, και είπεν εν τη καρδία αυτού, Εις άνθρωπον εκατονταετή θέλει γεννηθή τέκνον; και η Σάρρα, γυνή ενενήκοντα ετών, θέλει γεννήσει;

Γένεση 17:21-22 Αλλά την διαθήκην μου θέλω στήσει προς τον Ισαάκ, τον οποίον θέλει γεννήσει η Σάρρα εις σε το ερχόμενον έτος, εν τω αυτώ τούτω καιρώ. Αφού δε ετελείωσε να λαλή μετ’ αυτού, ανέβη ο Θεός από του Αβραάμ.

2. Ο Αβραάμ προσφέρει τον Ισαάκ

Γένεση 22:2-3 Και είπε, Λάβε τώρα τον υιόν σου τον μονογενή, τον οποίον ηγάπησας, τον Ισαάκ, και ύπαγε εις τον τόπον Μοριά, και πρόσφερε αυτόν εκεί εις ολοκαύτωμα, επί ενός των ορέων, το οποίον θέλω σοι ειπεί. Σηκωθείς δε Αβραάμ ενωρίς το πρωΐ, εσαμάρωσε την όνον αυτού και έλαβε μεθ’ εαυτού δύο εκ των δούλων αυτού και Ισαάκ τον υιόν αυτού· και σχίσας ξύλα διά την ολοκαύτωσιν, εσηκώθη και υπήγεν εις τον τόπον τον οποίον είπε προς αυτόν ο Θεός.

Γένεση 22:9-10 Αφού δε έφθασαν εις τον τόπον τον οποίον είπε προς αυτόν ο Θεός, ωκοδόμησεν εκεί ο Αβραάμ το θυσιαστήριον και διέθεσε τα ξύλα, και δέσας τον Ισαάκ τον υιόν αυτού έβαλεν αυτόν επί το θυσιαστήριον επάνω των ξύλων· και εκτείνας ο Αβραάμ την χείρα αυτού, έλαβε την μάχαιραν διά να σφάξη τον υιόν αυτού.

Κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει το έργο που αποφασίζει να επιτελέσει ο Θεός

Έτσι, όλοι μόλις ακούσατε την ιστορία του Αβραάμ. Επιλέχθηκε από τον Θεό αφού ο κόσμος καταστράφηκε από τον κατακλυσμό, το όνομά του ήταν Αβραάμ, και όταν ήταν εκατό ετών και η σύζυγός του Σάρα ενενήντα, ο Θεός τού έδωσε μια υπόσχεση. Τι υπόσχεση του έδωσε ο Θεός; Ο Θεός υποσχέθηκε αυτό που αναφέρεται στις Γραφές: «Και θέλω ευλογήσει αυτήν, και θέλω προσέτι δώσει εις σε υιόν εξ αυτής». Ποιο ήταν το παρασκήνιο της υπόσχεσης του Θεού να του χαρίσει έναν γιο; Οι Γραφές παρέχουν την ακόλουθη αναφορά: «Και έπεσεν ο Αβραάμ επί πρόσωπον αυτού και εγέλασε, και είπεν εν τη καρδία αυτού, Εις άνθρωπον εκατονταετή θέλει γεννηθή τέκνον; και η Σάρρα, γυνή ενενήκοντα ετών, θέλει γεννήσει;» Με άλλα λόγια, το ηλικιωμένο αυτό ζευγάρι ήταν πολύ μεγάλο για να τεκνοποιήσει. Και τι έκανε ο Αβραάμ αφού του έδωσε την υπόσχεσή Του ο Θεός; Έσκυψε το πρόσωπο και γέλασε, και είπε από μέσα του: «Εις άνθρωπον εκατονταετή θέλει γεννηθή τέκνον;» Ο Αβραάμ πίστευε ότι ήταν αδύνατον— τουτέστιν πίστευε ότι η υπόσχεση του Θεού προς αυτόν δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα αστείο. Από την οπτική γωνία του ανθρώπου, αυτό ήταν ανέφικτο για τον άνθρωπο και, παρομοίως, ανέφικτο και αδύνατο για τον Θεό. Ίσως, ο Αβραάμ το θεώρησε γελοίο: ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, όμως αποδεικνύεται ότι δεν γνωρίζει ότι κάποιος σε τόσο μεγάλη ηλικία είναι ανίκανος να τεκνοποιήσει. Νομίζει ότι μπορεί να μου επιτρέψει να κάνω παιδί, λέει ότι θα μου χαρίσει έναν γιο — σίγουρα αυτό είναι αδύνατον! Έτσι, ο Αβραάμ έσκυψε το κεφάλι και γέλασε, λέγοντας από μέσα του: Αδύνατον — ο Θεός αστειεύεται μαζί μου, δεν μπορεί να είναι αλήθεια! Δεν πήρε τα λόγια του Θεού στα σοβαρά. Έτσι, στα μάτια του Θεού, τι είδους άνθρωπος ήταν ο Αβραάμ; (Δίκαιος). Πού αναφέρεται ότι ήταν ένας δίκαιος άνθρωπος; Νομίζετε ότι όλοι όσοι ο Θεός καλεί είναι δίκαιοι και άμεμπτοι, και άνθρωποι που πορεύονται με τον Θεό. Εσείς τηρείτε το δόγμα! Πρέπει να δείτε καθαρά ότι όταν ο Θεός ορίζει κάποιον, δεν το κάνει αυθαίρετα. Εδώ, ο Θεός δεν είπε ότι ο Αβραάμ ήταν δίκαιος. Στην καρδιά Του, ο Θεός έχει πρότυπα για να μετράει κάθε άτομο. Παρόλο που ο Θεός δεν είπε τι είδους άνθρωπος ήταν ο Αβραάμ, όσον αφορά τη συμπεριφορά του, τι είδους πίστη είχε ο Αβραάμ στον Θεό; Μήπως δεν πίστευε αρκετά; Ή είχε μεγάλη πίστη; Όχι, δεν είχε! Το γέλιο και οι σκέψεις του έδειξαν ποιος ήταν, οπότε η πεποίθησή σας ότι ήταν δίκαιος δεν είναι παρά αποκύημα της φαντασία σας, αποτελεί τυφλή εφαρμογή του δόγματος, είναι μια ανεύθυνη εκτίμηση. Είδε άραγε ο Θεός το γέλιο του Αβραάμ και τις μικρές του εκφράσεις, τα γνώριζε; Ο Θεός τα γνώριζε. Θα άλλαζε όμως ο Θεός αυτό που είχε αποφασίσει να κάνει; Όχι! Όταν ο Θεός σχεδίαζε και αποφάσιζε ότι θα επέλεγε τον συγκεκριμένο άνθρωπο, το θέμα είχε ήδη κλείσει. Ούτε οι σκέψεις του ανθρώπου ούτε η συμπεριφορά του θα επηρέαζαν ή θα εμπόδιζαν τον Θεό στο ελάχιστο. Ο Θεός δεν θα άλλαζε αυθαίρετα το σχέδιό Του, ούτε θα άλλαζε ή θα χαλούσε το σχέδιό Του λόγω της συμπεριφοράς του ανθρώπου, η οποία μπορεί και να είναι ανόητη. Τι, λοιπόν, αναφέρεται στη Γένεση 17:21-22; «Αλλά την διαθήκην μου θέλω στήσει προς τον Ισαάκ, τον οποίον θέλει γεννήσει η Σάρρα εις σε το ερχόμενον έτος, εν τω αυτώ τούτω καιρώ. Αφού δε ετελείωσε να λαλή μετ’ αυτού, ανέβη ο Θεός από του Αβραάμ». Ο Θεός δεν έδωσε την παραμικρή προσοχή σε ό,τι σκέφτηκε ή είπε ο Αβραάμ. Και ποιος ήταν ο λόγος που δεν τα έλαβε υπόψη Του; Επειδή, εκείνη την εποχή, ο Θεός δεν ζήτησε από αυτόν τον άνθρωπο να έχει μεγάλη πίστη ή να είναι σε θέση να γνωρίζει πολύ καλά τον Θεό ή, πολύ περισσότερο, να μπορεί να κατανοήσει τι έκανε και τι είπε ο Θεός. Επομένως, δεν ζήτησε από τον άνθρωπο να κατανοήσει πλήρως τι αποφάσισε να κάνει, ή ποιους ανθρώπους είχε αποφασίσει να επιλέξει ή τις αρχές των πράξεών Του, διότι το ανάστημα του ανθρώπου ήταν απλώς ανεπαρκές. Εκείνη την εποχή, ο Θεός θεωρούσε όσα έκανε ο Αβραάμ και όπως συμπεριφερόταν φυσιολογικά. Δεν καταδίκασε ούτε επέπληξε, αλλά απλώς είπε: «Τον Ισαάκ, τον οποίον θέλει γεννήσει η Σάρρα εις σε το ερχόμενον έτος, εν τω αυτώ τούτω καιρώ». Για τον Θεό, αφού διακήρυξε αυτά τα λόγια, το ζήτημα αυτό έγινε πραγματικότητα σταδιακά. Στα μάτια του Θεού, αυτό που έπρεπε να επιτευχθεί μέσω του σχεδίου Του είχε ήδη επιτευχθεί. Και αφού ολοκλήρωσε τις ρυθμίσεις Του σχετικά μ’ αυτό, ο Θεός αναχώρησε. Το τι κάνει ή τι σκέφτεται ο άνθρωπος, τι κατανοεί ο άνθρωπος, τα σχέδια του ανθρώπου — τίποτα από αυτά δεν έχει σχέση με τον Θεό. Όλα βαίνουν σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού, σύμφωνα με τους χρόνους και τα στάδια που ορίζει ο Θεός. Αυτή είναι η θεμελιώδης αρχή του έργου του Θεού. Ο Θεός δεν παρεμβαίνει σε ό,τι σκέφτεται ή γνωρίζει ο άνθρωπος, ούτε όμως παραιτείται από το σχέδιό Του ή εγκαταλείπει το έργο Του, επειδή ο άνθρωπος δεν πιστεύει ή δεν καταλαβαίνει. Έτσι επιτυγχάνονται τα γεγονότα σύμφωνα με το σχέδιο και τις σκέψεις του Θεού. Αυτό ακριβώς βλέπουμε στη Βίβλο: ο Θεός έκανε τον Ισαάκ να γεννηθεί τη χρονική στιγμή που είχε καθορίσει. Αποδεικνύουν τα γεγονότα ότι η συμπεριφορά και η στάση του ανθρώπου εμπόδισαν το έργο του Θεού; Δεν εμπόδισαν το έργο του Θεού! Μήπως η περιορισμένη πίστη του ανθρώπου στον Θεό, οι αντιλήψεις και η φαντασία του γύρω από τον Θεό επηρέασαν το έργο του Θεού; Όχι, δεν το επηρέασαν! Ούτε κατά διάνοια! Το σχέδιο διαχείρισης του Θεού δεν επηρεάζεται από κανέναν άνθρωπο, θέμα ή περιβάλλον. Όλα όσα Αυτός αποφασίζει να κάνει, θα ολοκληρωθούν και θα επιτευχθούν εγκαίρως και σύμφωνα με το σχέδιό Του, και κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να παρέμβει στο έργο Του. Ο Θεός δεν δίνει προσοχή σε ορισμένες πτυχές της ανοησίας και της άγνοιας του ανθρώπου, και ακόμα, αγνοεί ορισμένες πτυχές της αντίστασης και των αντιλήψεων του ανθρώπου προς Αυτόν. Αντιθέτως, επιτελεί το έργο που πρέπει να επιτελέσει χωρίς ενδοιασμούς. Αυτή είναι η διάθεση του Θεού και αντικατοπτρίζει την παντοδυναμία Του.

«Ο Ίδιος ο Θεός, ο Μοναδικός (Θ') Ο Θεός είναι η Πηγή της Ζωής για τα Πάντα (Γ')» Μέρος δεύτερο

Ο λόγος του Θεού «Ο Ίδιος ο Θεός, ο Μοναδικός (Θ') Ο Θεός είναι η Πηγή της Ζωής για τα Πάντα (Γ')» Μέρος δεύτερο 

 Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Κανένα πράγμα δεν μπορεί να διαχωριστεί από την κυριαρχία του Θεού, και κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να διαχωριστεί από την κυριαρχία Του. Η απώλεια της κυριαρχίας Του και η απώλεια των παροχών Του θα σήμαινε ότι η ζωή των ανθρώπων, η ζωή των ανθρώπων στη σάρκα θα εξαφανιζόταν. Αυτή είναι η σημασία του καθορισμού του περιβάλλοντος επιβίωσης του ανθρώπινου γένους από τον Θεό. Δεν έχει σημασία σε ποια φυλή ανήκεις ή σε ποιο κομμάτι γης ζεις, είτε είναι στη Δύση είτε στην Ανατολή — δεν μπορείς να διαχωριστείς από το περιβάλλον επιβίωσης, το οποίο ο Θεός καθόρισε για τους ανθρώπους, και δεν μπορείς να διαχωριστείς από τη φροντίδα και τις παροχές του περιβάλλοντος επιβίωσης που ο Θεός έχει δημιουργήσει για τους ανθρώπους. Ασχέτως ποια είναι τα μέσα βιοπορισμού σου, σε τι στηρίζεσαι για να ζήσεις και σε τι στηρίζεσαι για να συντηρήσεις τη ζωή σου στη σάρκα, δεν μπορείς να διαχωριστείς από την κυριαρχία και τη διαχείριση του Θεού».

 Μάθετε περισσότερα: Το όνομα τού Θεού    Πίστη στον Θεό