Ματθ., Κεφάλαιο: 25

1. Τότε θέλει ομοιωθή η βασιλεία των ουρανών με δέκα παρθένους, αίτινες λαβούσαι τας λαμπάδας αυτών εξήλθον εις απάντησιν του νυμφίου. 2. Πέντε δε εξ αυτών ήσαν φρόνιμοι και πέντε μωραί. 3. Αίτινες μωραί, λαβούσαι τας λαμπάδας αυτών, δεν έλαβον μεθ' εαυτών έλαιον· 4. αι φρόνιμοι όμως έλαβον έλαιον εν τοις αγγείοις αυτών μετά των λαμπάδων αυτών. 5. Και επειδή ο νυμφίος εβράδυνεν, ενύσταξαν πάσαι και εκοιμώντο. 6. Εν τω μέσω δε της νυκτός έγεινε κραυγή· Ιδού, ο νυμφίος έρχεται, εξέλθετε εις απάντησιν αυτού. 7. Τότε εσηκώθησαν πάσαι αι παρθένοι εκείναι και ητοίμασαν τας λαμπάδας αυτών. 8. Και αι μωραί είπον προς τας φρονίμους· Δότε εις ημάς εκ του ελαίου σας, διότι αι λαμπάδες ημών σβύνονται. 9. Απεκρίθησαν δε αι φρόνιμοι, λέγουσαι· Μήποτε δεν αρκέση εις ημάς και εις εσάς· όθεν υπάγετε κάλλιον προς τους πωλούντας και αγοράσατε εις εαυτάς. 10. Ενώ δε απήρχοντο διά να αγοράσωσιν, ήλθεν ο νυμφίος και αι έτοιμοι εισήλθον μετ' αυτού εις τους γάμους, και εκλείσθη η θύρα. 11. Ύστερον δε έρχονται και αι λοιπαί παρθένοι, λέγουσαι· Κύριε, Κύριε, άνοιξον εις ημάς. 12. Ο δε αποκριθείς είπεν· Αληθώς σας λέγω, δεν σας γνωρίζω. 13. Αγρυπνείτε λοιπόν, διότι δεν εξεύρετε την ημέραν ουδέ την ώραν, καθ' ην ο Υιός του ανθρώπου έρχεται. 14. Διότι θέλει ελθεί ως άνθρωπος, όστις αποδημών εκάλεσε τους δούλους αυτού και παρέδωκεν εις αυτούς τα υπάρχοντα αυτού, 15. και εις άλλον μεν έδωκε πέντε τάλαντα, εις άλλον δε δύο, εις άλλον δε εν, εις έκαστον κατά την ιδίαν αυτού ικανότητα, και απεδήμησεν ευθύς. 16. Υπήγε δε ο λαβών τα πέντε τάλαντα και εργαζόμενος δι' αυτών έκαμεν άλλα πέντε τάλαντα. 17. Ωσαύτως και ο τα δύο εκέρδησε και αυτός άλλα δύο. 18. Ο δε λαβών το εν υπήγε και έσκαψεν εις την γην και έκρυψε το αργύριον του κυρίου αυτού. 19. Μετά δε καιρόν πολύν έρχεται ο κύριος των δούλων εκείνων και θεωρεί λογαριασμόν μετ' αυτών. 20. Και ελθών ο λαβών τα πέντε τάλαντα, προσέφερεν άλλα πέντε τάλαντα, λέγων· Κύριε, πέντε τάλαντα μοι παρέδωκας· ιδού, άλλα πέντε τάλαντα εκέρδησα επ' αυτοίς. 21. Και είπε προς αυτόν ο κύριος αυτού· Εύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ· εις τα ολίγα εστάθης πιστός, επί πολλών θέλω σε καταστήσει· είσελθε εις την χαράν του κυρίου σου. 22. Προσελθών δε και ο λαβών τα δύο τάλαντα είπε· Κύριε, δύο τάλαντα μοι παρέδωκας· ιδού, άλλα δύο τάλαντα εκέρδησα επ' αυτοίς. 23. Είπε προς αυτόν ο κύριος αυτού· Εύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ· εις τα ολίγα εστάθης πιστός, επί πολλών θέλω σε καταστήσει· είσελθε εις την χαράν του κυρίου σου. 24. Προσελθών δε και ο λαβών το εν τάλαντον, είπε· Κύριε, σε εγνώρισα ότι είσαι σκληρός άνθρωπος, θερίζων όπου δεν έσπειρας και συνάγων όθεν δεν διεσκόρπισας· 25. και φοβηθείς υπήγα και έκρυψα το τάλαντόν σου εν τη γή· ιδού, έχεις το σον. 26. Αποκριθείς δε ο κύριος αυτού, είπε προς αυτόν· Πονηρέ δούλε και οκνηρέ· ήξευρες ότι θερίζω όπου δεν έσπειρα και συνάγω όθεν δεν διεσκόρπισα· 27. έπρεπε λοιπόν να βάλης το αργύριόν μου εις τους τραπεζίτας, και ελθών εγώ ήθελον λάβει το εμόν μετά τόκου. 28. Λάβετε λοιπόν απ' αυτού το τάλαντον, και δότε εις τον έχοντα τα δέκα τάλαντα. 29. Διότι εις πάντα τον έχοντα θέλει δοθή και περισσευθή, από δε του μη έχοντος και εκείνο το οποίον έχει θέλει αφαιρεθή απ' αυτού. 30. Και τον αχρείον δούλον ρίψατε εις το σκότος το εξώτερον· εκεί θέλει είσθαι ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων. 31. Όταν δε έλθη ο Υιός του ανθρώπου εν τη δόξη αυτού και πάντες οι άγιοι άγγελοι μετ' αυτού, τότε θέλει καθήσει επί του θρόνου της δόξης αυτού, 32. και θέλουσι συναχθή έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη, και θέλει χωρίσει αυτούς απ' αλλήλων, καθώς ο ποιμήν χωρίζει τα πρόβατα από των εριφίων, 33. και θέλει στήσει τα μεν πρόβατα εκ δεξιών αυτού, τα δε ερίφια εξ αριστερών. 34. Τότε ο Βασιλεύς θέλει ειπεί προς τους εκ δεξιών αυτού· Έλθετε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην εις εσάς βασιλείαν από καταβολής κόσμου. 35. Διότι επείνασα, και μοι εδώκατε να φάγω, εδίψησα, και με εποτίσατε, ξένος ήμην, και με εφιλοξενήσατε, 36. γυμνός, και με ενεδύσατε, ησθένησα, και με επεσκέφθητε, εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς εμέ. 37. Τότε θέλουσιν αποκριθή προς αυτόν οι δίκαιοι, λέγοντες· Κύριε, πότε σε είδομεν πεινώντα και εθρέψαμεν, ή διψώντα και εποτίσαμεν; 38. πότε δε σε είδομεν ξένον και εφιλοξενήσαμεν, ή γυμνόν και ενεδύσαμεν; 39. πότε δε σε είδομεν ασθενή ή εν φυλακή και ήλθομεν προς σε; 40. Και αποκριθείς ο Βασιλεύς θέλει ειπεί προς αυτούς· Αληθώς σας λέγω, καθ' όσον εκάμετε εις ένα τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εις εμέ εκάμετε. 41. Τότε θέλει ειπεί και προς τους εξ αριστερών· Υπάγετε απ' εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον, το ητοιμασμένον διά τον διάβολον και τους αγγέλους αυτού. 42. Διότι επείνασα, και δεν μοι εδώκατε να φάγω, εδίψησα, και δεν με εποτίσατε, 43. ξένος ήμην, και δεν με εφιλοξενήσατε, γυμνός, και δεν με ενεδύσατε, ασθενής και εν φυλακή, και δεν με επεσκέφθητε. 44. Τότε θέλουσιν αποκριθή προς αυτόν και αυτοί, λέγοντες· Κύριε, πότε σε είδομεν πεινώντα ή διψώντα ή ξένον ή γυμνόν ή ασθενή ή εν φυλακή, και δεν σε υπηρετήσαμεν; 45. Τότε θέλει αποκριθή προς αυτούς, λέγων· Αληθώς σας λέγω, καθ' όσον δεν εκάμετε εις ένα τούτων των ελαχίστων, ουδέ εις εμέ εκάμετε. 46. Και θέλουσιν απέλθει ούτοι μεν εις κόλασιν αιώνιον, οι δε δίκαιοι εις ζωήν αιώνιον.

 Προτεινόμενο Υλικό ：Ενσάρκωση

Ύμνος των λόγων του Θεού | Το έργο της κρίσης τις έσχατες ημέρες είναι για να τελειώσει την Εποχή

 

I Οι έσχατες ημέρες δεν είναι παρά ένα όνομα εποχής, όπως η Εποχή του Νόμου και της Χάρης, όχι τα τελευταία χρόνια ή μήνες και διαφέρει πολύ απ' αυτές τις δύο εποχές. Το έργο των εσχάτων ημερών δεν εκτελείται στο Ισραήλ, αλλά επιτελείται ανάμεσα στους Εθνικούς. Είναι η κατάκτηση όλων των εθνών ενώπιον του θρόνου του Θεού. Κι η δόξα του Θεού θα γεμίσει το σύμπαν. Θα διακηρυχθεί σ' όλα τα έθνη και διαμέσου όλων των γενεών. Κάθε πλάσμα θα δει τη δόξα του Θεού επί της γης. II Οι έσχατες ημέρες είναι μια εποχή κατάκτησης, όχι η καθοδήγηση της ζωής όλων των ανθρώπων. Αλλά αντίθετα η ολοκλήρωση του απέθαντου και αέναου πόνου της ανθρωπότητας. Οι έσχατες ημέρες δεν είναι σαν τ' ατελείωτα χρόνια του έργου του Θεού στην Ιουδαία και το Ισραήλ για χιλιάδες χρόνια μέχρι τη δεύτερη ενσάρκωση Του, αλλά μάλλον σύντομες. Οι άνθρωποι των ύστατων ημερών συνάντησαν το Λυτρωτή επιστρέφοντας ενσαρκωμένο, να λαμβάνει το έργο και τον λόγο του Θεού σ' αυτές τις σύντομες έσχατες ημέρες πριν το τέλος. Οι έσχατες ημέρες, το τέλος μιας εποχής, η ολοκλήρωση του εξαχιλιετούς σχεδίου του Θεού. Οι έσχατες ημέρες, το τέλος του ταξιδιού του ανθρώπου, το τέλος του οδυνηρού ταξιδιού του ανθρώπου. Αλλά δε μπορούν όλοι να εισέλθουν στη νέα εποχή. Η ανθρώπινη ζωή δε θα μείνει η ίδια. Γιατί δεν έχει σημασία στο μεγαλειώδες σχέδιο του Θεού. Γιατί αν η ανθρωπότητα συνεχίσει, θα καταβροχθιστούν από το διάβολο, κι οι ψυχές που ανήκουν στον Θεό θα χαθούν στα χέρια του. III Οι έσχατες ημέρες, ο χρόνος τελειώνει. Ο Θεός δε θα συνεχίσει άλλο, δε θα καθυστερήσει. Οι έσχατες ημέρες, η ήττα του Σατανά. Ο Θεός θα πάρει πίσω όλη τη δόξα Του. Δεν θα καθυστερήσει. Το έργο του Θεού δεν διαρκεί παρά έξι χιλιάδες χρόνια. Ο έλεγχος του Σατανά πάνω στην ανθρωπότητα δεν θ' αντέξει πάνω από έξι χιλιετίες. Κάθε ψυχή που ανήκει στον Θεό θα ξεφύγει από τη θάλασσα του πόνου. και το έργο του Θεού επί γης θα τελειώσει. Ποτέ ξανά ο Θεός δε θα ενσαρκωθεί επί γης. Ποτέ ξανά το Πνεύμα Του δεν θα δουλέψει επί γης. Θα ξαναφτιάξει την ανθρωπότητα, μια άγια ανθρωπότητα, την πιστή Του πόλη επί της γης. Οι έσχατες ημέρες, το τέλος μιας εποχής, η ολοκλήρωση του εξαχιλιετούς σχεδίου του Θεού. Οι έσχατες ημέρς, το τέλος του ταξιδιού του ανθρώπου, το τέλος του οδυνηρού ταξιδιού του ανθρώπου. Αλλά δε μπορούν όλοι να εισέλθουν στη νέα εποχή. Η ανθρώπινη ζωή δε θα είναι ίδια. Γιατί δεν έχει σημασία στο μεγαλειώδες σχέδιο του Θεού. Γιατί αν η ανθρωπότητα συνεχίσει, θα καταβροχθιστούν από το διάβολο, κι οι ψυχές που ανήκουν στον Θεό θα χαθούν στα χέρια του. Οι έσχατες ημέρες, το τέλος μιας εποχής, η ολοκλήρωση του εξαχιλιετούς σχεδίου του Θεού. Οι έσχατες ημέρες, το τέλος του ταξιδιού του ανθρώπου, το τέλος του οδυνηρού ταξιδιού του ανθρώπου. Οι ύστατες μέρες. Οι ύστατες μέρες. Οι ύστατες μέρες. Οι ύστατες μέρες. από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» Αστραπή της Ανατολής, η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Απαρτίζεται από όλους εκείνους που αποδέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες κι έχουν κυριευτεί και λυτρωθεί από τα λόγια Του. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου από τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό και είναι Αυτός ο Ποιμένας της που την καθοδηγεί. Σίγουρα δεν έχει δημιουργηθεί από κάποιο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Αρκεί να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να δείτε ότι ο Θεός έχει εμφανιστεί.

Η οδός καταδικάζεται από το K.K.K. και οι θρησκευτικοί κύκλοι δεν αποτελούν την αληθινή οδό;

 

Πολλοί άνθρωποι ψάχνουν και ερευνούν την αληθινή οδό χωρίς να στηρίζουν αυτές τις ενέργειες στον λόγο και το έργο του Θεού. Αντίθετα, ακολουθούν τις τάσεις του θρησκευτικού κόσμου και πιστεύουν ότι αυτό που καταδικάζει η κινεζική κομμουνιστική κυβέρνηση κι ο θρησκευτικός κόσμος δεν αποτελεί την αληθινή οδό. Αυτή είναι η σωστή οδός για τους πιστούς; Η Βίβλος, επίσης, λέει: «ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται». (1 Ιωάννης 5:19). «Η γενεά αύτη είναι πονηρά». (Λουκάς 11:29). Έτσι μπορεί να θεωρηθεί ότι τα αθεϊστικά πολιτικά καθεστώτα και ο θρησκευτικός κόσμος σίγουρα θα απορρίπτουν και θα καταδικάζουν την πραγματική οδό. Όταν ο Κύριος Ιησούς έκανε το έργο Του κατά την Εποχή της Χάριτος, οι Εβραίοι και η Ρωμαϊκή κυβέρνηση Του εναντιώθηκαν με μανία και Τον καταδίκασαν, και στο τέλος κάρφωσαν τον Κύριο Ιησού στον σταυρό. Δεν είναι αυτά τα στοιχεία της υπόθεσης; Όταν ο Παντοδύναμος Θεός έρχεται για να κάνει το έργο Του κατά τις έσχατες ημέρες, υποφέρει από την άγρια περιφρόνηση και καταδίκη της κινεζικής κυβέρνησης και του θρησκευτικού κόσμου. Τι δείχνει αυτό; Δεν αξίζει να αναλογιζόμαστε σχετικά με αυτό;

Το όραμα του έργου του Θεού (2)

                                                                                                                                                                Η Εποχή της Χάριτος κήρυξε το ευαγγέλιο της μετάνοιας, και εφόσον ο άνθρωπος πίστευε, τότε θα σωνόταν. Σήμερα, στη θέση της σωτηρίας, γίνεται λόγος μόνο για κατάκτηση και τελείωση. Ποτέ δεν έχει ειπωθεί ότι, αν κάποιος πιστεύει, όλη η οικογένειά του θα είναι ευλογημένη ή ότι η σωτηρία γίνεται άπαξ και δια παντός. Σήμερα, κανείς δεν λέει κάτι τέτοιο και αυτά είναι παρωχημένα. Τον καιρό εκείνον, το έργο του Ιησού ήταν η λύτρωση όλης της ανθρωπότητας. Οι αμαρτίες όλων όσων πίστευαν σ’ Αυτόν συγχωρέθηκαν. Εφόσον πίστευες σ’ Αυτόν, θα σε λύτρωνε. Αν πίστευες σ’ Αυτόν, δεν ήσουν πλέον αμαρτωλός, είχες απαλλαγεί από τις αμαρτίες σου. Αυτό ήταν το νόημα της σωτηρίας και δικαιολογούνταν μέσω της πίστης. Εντούτοις, όσοι πίστευαν, είχαν ακόμα μέσα τους την επαναστατικότητα και αντιτάσσονταν στον Θεό, στοιχεία τα οποία έπρεπε να απομακρυνθούν αργά. Σωτηρία δεν σήμαινε ότι ο άνθρωπος είχε κερδηθεί πλήρως από τον Ιησού, αλλά ότι ο άνθρωπος δεν ήταν πια αμαρτωλός, ότι είχε συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του: Εφόσον πίστευες, δεν θα ήσουν ποτέ πια αμαρτωλός. Εκείνον τον καιρό, ο Ιησούς επιτέλεσε πολύ έργο, το οποίο ήταν ακατανόητο στους μαθητές Του και είπε πολλά, τα οποία οι άνθρωποι δεν κατανοούσαν. Αυτό συμβαίνει επειδή, εκείνον τον καιρό, δεν έδωσε εξηγήσεις. Έτσι, αρκετά χρόνια μετά την αναχώρησή Του, ο Ματθαίος δημιούργησε τη γενεαλογία Του και άλλοι επίσης επιτέλεσαν πολύ έργο που προερχόταν από το θέλημα του ανθρώπου. Ο Ιησούς δεν ήλθε για να οδηγήσει στην τελείωση και να κερδίσει τον άνθρωπο, αλλά για να επιτελέσει ένα στάδιο του έργου: να δημιουργήσει το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών και να ολοκληρώσει το έργο της σταύρωσης — άρα μόλις ο Ιησούς σταυρώθηκε, το έργο Του ολοκληρώθηκε πλήρως. Ωστόσο, στο σημερινό στάδιο — το έργο της κατάκτησης — πρέπει να εκφραστεί περισσότερος λόγος, πρέπει να επιτελεστεί περισσότερο έργο και πρέπει να υπάρξουν πολλές διαδικασίες. Πρέπει επίσης να αποκαλυφθούν τα μυστήρια του έργου του Ιησού και του Ιεχωβά, ώστε όλοι οι άνθρωποι να αποκτήσουν κατανόηση και σαφήνεια στην πίστη τους, διότι αυτό είναι το έργο των εσχάτων ημερών και οι έσχατες ημέρες είναι το τέλος του έργου του Θεού, η ώρα της ολοκλήρωσης αυτού του έργου. Αυτό το στάδιο του έργου θα σου αποσαφηνίσει τον νόμο του Ιεχωβά και τη λύτρωση του Ιησού και θα επιτελεστεί κατά κύριο λόγο έτσι ώστε να κατανοήσεις ολόκληρο το έργο του σχεδίου διαχείρισης του Θεού των έξι χιλιάδων ετών και να εκτιμήσεις όλη τη σημασία και την ουσία αυτού του σχεδίου διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών, και να κατανοήσεις τον σκοπό όλου του έργου που επιτέλεσε ο Ιησούς και όσων εξέφρασε, ακόμα και την τυφλή σου πίστη στη Βίβλο και τη λατρεία της. Όλα αυτά θα σου επιτρέψουν να αντιληφθείς τα πράγματα. Θα μπορέσεις να κατανοήσεις τόσο το έργο που επιτέλεσε ο Ιησούς όσο και το έργο του Θεού σήμερα. Θα κατανοήσεις και θα δεις όλη την αλήθεια, τη ζωή και την οδό. Στο στάδιο του έργου που επιτέλεσε ο Ιησούς, γιατί ο Ιησούς αναχώρησε χωρίς να ολοκληρώσει το έργο του Θεού; Επειδή το στάδιο του έργου του Ιησού δεν ήταν το έργο της ολοκλήρωσης. Όταν καρφώθηκε στον σταυρό, ο λόγος Του επίσης τελείωσαν. Μετά τη σταύρωσή Του, το έργο Του τελείωσε οριστικά. Το σημερινό στάδιο είναι διαφορετικό: Μόνο όταν εκφραστεί ο λόγος μέχρι το τέλος και ολοκληρωθεί όλο το έργο του Θεού θα έχει τελειώσει το έργο Του. Κατά τη διάρκεια του σταδίου του έργου του Ιησού, υπήρχαν πολλά που δεν ειπώθηκαν ή που δεν εκφράστηκαν πλήρως. Τον Ιησού όμως δεν τον απασχολούσε τι είπε ή τι δεν είπε, διότι η διακονία Του δεν ήταν διακονία λέξεων κι έτσι, αφού καρφώθηκε στον σταυρό, αναχώρησε. Αυτό το στάδιο του έργου ήταν κυρίως χάριν της σταύρωσης και διαφέρει από το σημερινό στάδιο. Αυτό το στάδιο του έργου γίνεται κυρίως χάριν της ολοκλήρωσης, του ξεκαθαρίσματος και της περάτωσης όλου του έργου. Αν ο λόγος δεν εκφραστεί έως τέλους, δεν θα υπάρξει τρόπος να ολοκληρωθεί αυτό το έργο, διότι σε αυτό το στάδιο του έργου όλα τα έργα φτάνουν στο τέλος και ολοκληρώνονται με τη χρήση του λόγου. Εκείνον τον καιρό, ο Ιησούς επιτέλεσε πολύ έργο που ήταν ακατανόητο στον άνθρωπο. Αναχώρησε ήσυχα και σήμερα υπάρχουν ακόμα πολλοί οι οποίοι δεν κατανοούν τον λόγο Του, των οποίων η κατανόηση είναι εσφαλμένη, αλλά αυτοί ακόμα πιστεύουν ότι είναι σωστή και δεν ξέρουν ότι σφάλουν. Τελικά, αυτό το σημερινό στάδιο θα φέρει εις πέρας το έργο του Θεού και θα το ολοκληρώσει πλήρως. Όλοι θα μπορέσουν να κατανοήσουν και να γνωρίσουν το σχέδιο διαχείρισης του Θεού. Οι αντιλήψεις του ανθρώπου, οι προθέσεις του, η εσφαλμένη κατανόησή του, οι αντιλήψεις του για το έργο του Ιεχωβά και του Ιησού, οι απόψεις του για τους Εθνικούς και οι άλλες αποκλίσεις και τα λάθη του θα διορθωθούν. Και ο άνθρωπος θα κατανοήσει όλα τα σωστά μονοπάτια της ζωής και όλο το έργο που επιτελεί ο Θεός και ολόκληρη την αλήθεια. Όταν συμβεί αυτό, αυτό το στάδιο του έργου θα τελειώσει. Το έργο του Ιεχωβά ήταν η δημιουργία του κόσμου, ήταν η αρχή. Αυτό το στάδιο του έργου είναι το τέλος του έργου, είναι η ολοκλήρωση. Στην αρχή, το έργο του Θεού πραγματοποιήθηκε μεταξύ των εκλεκτών του Ισραήλ και ήταν η αυγή μιας νέας εποχής στον πιο ιερό τόπο. Στην πιο ακάθαρτη χώρα επιτελείται το τελευταίο στάδιο του έργου, της κρίσης του κόσμου και της ολοκλήρωσης της εποχής. Στο πρώτο στάδιο, το έργο του Θεού επιτελέστηκε στον πιο φωτεινό τόπο και το τελευταίο στάδιο πραγματοποιείται στον πιο σκοτεινό τόπο και αυτό το σκοτάδι θα εκδιωχθεί, θα δημιουργηθεί φως και όλοι οι άνθρωποι θα κατακτηθούν. Όταν οι άνθρωποι αυτού του πιο ακάθαρτου και σκοτεινού τόπου κατακτηθούν και ολόκληρος ο πληθυσμός αναγνωρίσει ότι υπάρχει ένας Θεός, ο οποίος είναι ο αληθινός Θεός και κάθε άνθρωπος πειστεί απόλυτα, τότε αυτό το γεγονός θα χρησιμοποιηθεί για την υλοποίηση του έργου της κατάκτησης σε ολόκληρο το σύμπαν. Αυτό το στάδιο του έργου είναι συμβολικό: Μόλις τελειώσει το έργο αυτής της εποχής, το έργο των 6.000 ετών διαχείρισης θα ολοκληρωθεί πλήρως. Μόλις κατακτηθούν όσοι βρίσκονται στον σκοτεινότερο τόπο, είναι αυτονόητο ότι το ίδιο θα συμβεί και οπουδήποτε αλλού. Ως εκ τούτου, μόνο το έργο της κατάκτησης στην Κίνα φέρει σημαντικό συμβολισμό. Η Κίνα αντιπροσωπεύει όλες τις δυνάμεις του σκότους και ο λαός της Κίνας αντιπροσωπεύει όλους εκείνους που προέρχονται από τη σάρκα, από τον Σατανά και είναι από σάρκα και οστά. Ο κινεζικός λαός είναι αυτός που έχει διαφθαρεί περισσότερο από τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, ο λαός που αντιτίθεται περισσότερο στον Θεό, του οποίου η ανθρώπινη φύση είναι η πιο κατώτερη και ακάθαρτη και άρα αποτελεί το αρχέτυπο όλης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Αυτό δεν σημαίνει ότι άλλες χώρες δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Οι αντιλήψεις του ανθρώπου είναι παντού ίδιες και παρόλο που ο λαός των χωρών αυτών μπορεί να είναι καλού επιπέδου, αν δεν γνωρίζει τον Θεό, τότε αυτό σημαίνει ότι αντιτίθεται σ’ Αυτόν. Γιατί και οι Εβραίοι αντιτάχθηκαν και αψήφησαν τον Θεό; Γιατί και οι Φαρισαίοι αντιτάχθηκαν σ’ Αυτόν; Γιατί ο Ιούδας πρόδωσε τον Ιησού; Εκείνον τον καιρό, πολλοί από τους μαθητές δεν γνώριζαν τον Ιησού. Γιατί, αφού ο Ιησούς σταυρώθηκε και αναστήθηκε ξανά, οι άνθρωποι εξακολούθησαν να μην πιστεύουν σ’ Αυτόν; Δεν είναι ίδια η ανυπακοή του ανθρώπου; Απλώς ο λαός της Κίνας τιμωρείται χάριν παραδειγματισμού και, όταν κατακτηθεί, θα αποτελέσει πρότυπο και δείγμα και θα χρησιμεύσει ως αναφορά για άλλους. Γιατί λέω ανέκαθεν ότι εσείς είστε αρωγοί στο σχέδιο διαχείρισής Μου; Στον λαό της Κίνας η διαφθορά, η ακαθαρσία, η αδικία, η εναντίωση και η επαναστατικότητα εκδηλώνονται στον μέγιστο βαθμό και αποκαλύπτονται σε όλες τις ποικίλες μορφές τους. Από τη μία πλευρά, είναι χαμηλού επιπέδου και, από την άλλη, η ζωή και η νοοτροπία τους είναι οπισθοδρομικές, και οι συνήθειες, το κοινωνικό περιβάλλον, η οικογένεια στην οποία έχουν γεννηθεί — όλα είναι φτωχά και οπισθοδρομικά στον μέγιστο βαθμό. Η θέση τους είναι επίσης χαμηλή. Το έργο σε αυτόν τον τόπο είναι συμβολικό και αφού πραγματοποιηθεί αυτό το δοκιμαστικό έργο στο σύνολό του, το επόμενο έργο Του θα υλοποιηθεί πολύ πιο αποτελεσματικά. Αν αυτό το στάδιο του έργου ολοκληρωθεί, τότε το επόμενο έργο είναι αυτονόητο. Μόλις ολοκληρωθεί αυτό το στάδιο του έργου, θα έχει σημειωθεί μεγάλη επιτυχία και το έργο της κατάκτησης σε όλο το σύμπαν θα έχει φτάσει οριστικά στο τέλος. Στην πραγματικότητα, μόλις το έργο μεταξύ σας στεφθεί με επιτυχία, αυτή η επιτυχία θα ισχύει σε ολόκληρο το σύμπαν. Αυτό είναι το νόημα του γιατί να παίξετε τον ρόλο του πρότυπου και του δείγματος. Η ανυπακοή, η εναντίωση, η ακαθαρσία, η αδικία — όλα υπάρχουν σε αυτούς τους ανθρώπους και μέσα τους αντιπροσωπεύουν όλη την επαναστατικότητα της ανθρωπότητας. Είναι πράγματι αξιοθαύμαστοι. Έτσι, θεωρούνται ως η επιτομή της κατάκτησης και, μόλις κατακτηθούν, θα αποτελέσουν φυσικά δείγμα και πρότυπο για άλλους. Τίποτα δεν ήταν πιο συμβολικό από το πρώτο στάδιο που πραγματοποιήθηκε στο Ισραήλ: Οι Ισραηλίτες ήταν οι πιο άγιοι και λιγότερο διεφθαρμένοι από όλους τους λαούς και έτσι η αυγή της νέας εποχής σε αυτή τη γη θεωρούνταν ύψιστης σημασίας. Μπορεί να ειπωθεί ότι οι πρόγονοι της ανθρωπότητας προέρχονταν από το Ισραήλ και ότι το Ισραήλ ήταν η γενέτειρα του έργου του Θεού. Στην αρχή, αυτοί οι άνθρωποι ήταν οι πιο άγιοι και όλοι λάτρευαν τον Ιεχωβά και το έργο του Θεού σε αυτούς απέφερε τα μέγιστα αποτελέσματα. Ολόκληρη η Βίβλος καταγράφει το έργο δύο εποχών: το ένα ήταν το έργο της Εποχής του Νόμου και το άλλο ήταν το έργο της Εποχής της Χάριτος. Η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει τον λόγο του Ιεχωβά στους Ισραηλίτες και το έργο Του στο Ισραήλ. Η Καινή Διαθήκη καταγράφει το έργο του Ιησού στην Ιουδαία. Μα γιατί η Βίβλος δεν περιέχει κινεζικά ονόματα; Επειδή τα πρώτα δύο μέρη του έργου του Θεού πραγματοποιήθηκαν στο Ισραήλ, επειδή ο λαός του Ισραήλ ήταν οι εκλεκτοί — δηλαδή οι πρώτοι που αποδέχτηκαν το έργο του Ιεχωβά. Ήταν οι λιγότερο διεφθαρμένοι από όλη την ανθρωπότητα, και στην αρχή, ήταν διατεθειμένοι να προστρέξουν στον Θεό και να Τον σέβονται. Υπάκουαν τον λόγο του Ιεχωβά και ανέκαθεν υπηρετούσαν στον ναό, φορούσαν ιερατικά άμφια ή μήτρες. Ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που λάτρευαν τον Θεό και αποτέλεσαν το πρώτο αντικείμενο του έργου Του. Αυτοί οι άνθρωποι αποτέλεσαν δείγμα και πρότυπο για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Ήταν δείγματα και πρότυπα αγιότητας και δικαιοσύνης. Άνθρωποι όπως ο Ιώβ, ο Αβραάμ, ο Λωτ ή ο Πέτρος και ο Τιμόθεος — ήταν όλοι Ισραηλίτες και τα πιο άγια δείγματα και πρότυπα. Το Ισραήλ ήταν η πρώτη χώρα που λάτρεψε τον Θεό στην ανθρωπότητα και οι πιο δίκαιοι άνθρωποι προήλθαν από εκεί παρά από οπουδήποτε αλλού. Ο Θεός εργάστηκε μέσα τους για να μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο στο μέλλον. Τα επιτεύγματά τους και η δικαιοσύνη της λατρείας τους στον Ιεχωβά καταγράφηκαν έτσι ώστε να μπορούν να χρησιμεύσουν ως δείγματα και πρότυπα για τους ανθρώπους πέρα ​​από το Ισραήλ κατά την εποχή της Χάριτος. Και οι πράξεις τους έχουν υποστηρίξει το έργο αρκετών χιλιάδων ετών μέχρι σήμερα.

Μετά τη δημιουργία του κόσμου, το πρώτο στάδιο του έργου του Θεού πραγματοποιήθηκε στο Ισραήλ και έτσι το Ισραήλ ήταν η γενέτειρα του έργου του Θεού επί γης και η βάση του έργου του Θεού επί γης. Το πεδίο του έργου του Ιησού κάλυψε ολόκληρη την Ιουδαία. Κατά τη διάρκεια του έργου Του, πολύ λίγοι από όσους βρίσκονταν εκτός της Ιουδαίας γνώριζαν γι’ αυτό, γιατί δεν επιτέλεσε κανένα έργο πέρα ​​από την Ιουδαία. Σήμερα, το έργο του Θεού έχει μεταφερθεί στην Κίνα και πραγματοποιείται καθαρά εντός αυτού του πεδίου. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, δεν εγκαινιάζεται έργο εκτός της Κίνας. Η εξάπλωσή του πέρα από την Κίνα είναι έργο που θα προκύψει αργότερα. Αυτό το στάδιο του έργου συνεχίζεται από το στάδιο του έργου του Ιησού. Ο Ιησούς επιτέλεσε το έργο της λύτρωσης και αυτό το στάδιο είναι το έργο που επακολουθεί. Η λύτρωση έχει ολοκληρωθεί και σε αυτό το στάδιο δεν υπάρχει η ανάγκη της σύλληψης από το Άγιο Πνεύμα, διότι αυτό το στάδιο του έργου διαφέρει από το τελευταίο στάδιο και επιπλέον διότι η Κίνα διαφέρει από το Ισραήλ. Το στάδιο του έργου που πραγματοποίησε ο Ιησούς ήταν το έργο της λύτρωσης. Ο άνθρωπος είδε τον Ιησού, και λίγο αργότερα, το έργο Του άρχισε να εξαπλώνεται στα Έθνη. Σήμερα, υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν στον Θεό στην Αμερική, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Ρωσία, γιατί είναι τότε λιγότεροι στην Κίνα; Επειδή η Κίνα είναι το πιο κλειστό έθνος. Ως εκ τούτου, η Κίνα ήταν η τελευταία που δέχτηκε την οδό του Θεού και ακόμα και τώρα έχουν περάσει λιγότερο από εκατό έτη από τότε που το δέχτηκε — πολύ αργότερα από την Αμερική και το Ηνωμένο Βασίλειο. Το τελευταίο στάδιο του έργου του Θεού πραγματοποιείται στη γη της Κίνας για να φέρει τέλος στο έργο Του και για να μπορέσει να επιτευχθεί όλο το έργο Του. Όλος ο λαός του Ισραήλ αποκαλούσε τον Ιεχωβά Κύριό του. Εκείνον τον καιρό, Τον θεωρούσαν την κεφαλή της οικογένειάς τους και ολόκληρο το Ισραήλ έγινε μια μεγάλη οικογένεια στην οποία όλοι λάτρευαν τον Κύριό τους Ιεχωβά. Το Πνεύμα του Ιεχωβά συχνά εμφανιζόταν σ’ αυτούς και τους μιλούσε και άκουγαν τη φωνή Του και χρησιμοποιούσε μια στήλη νέφους και ήχο για να καθοδηγήσει τη ζωή τους. Εκείνον τον καιρό, το Πνεύμα παρείχε την καθοδήγησή Του στο Ισραήλ απευθείας, μιλώντας και απευθύνοντας τη φωνή Του προς τον λαό και οι άνθρωποι έβλεπαν τα σύννεφα και άκουγαν τη βροντή του κεραυνού και κατ’ αυτόν τον τρόπο καθοδηγούσε τη ζωή τους για χιλιάδες χρόνια. Έτσι, μόνο ο λαός του Ισραήλ λάτρευε ανέκαθεν τον Ιεχωβά. Πιστεύουν ότι ο Ιεχωβά είναι ο Θεός τους και δεν είναι ο Θεός των Εθνών. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη: ο Ιεχωβά, εξάλλου, είχε εργαστεί μεταξύ τους για σχεδόν 4.000 χρόνια. Στη γη της Κίνας, μετά από λήθαργο χιλιάδων ετών, μόλις τώρα έχουν κατορθώσει οι εξαχρειωμένοι να μάθουν ότι οι ουρανοί και η γη και τα πάντα δεν σχηματίστηκαν φυσικά, αλλά έγιναν από τον Δημιουργό. Επειδή αυτό το ευαγγέλιο προέρχεται από το εξωτερικό, αυτά τα φεουδαρχικά, αντιδραστικά μυαλά πιστεύουν ότι όλοι όσοι αποδέχονται αυτό το ευαγγέλιο διαπράττουν τερατώδες έγκλημα, είναι τα παλιόσκυλα που προδίδει τον Βούδα — τον πρόγονό τους. Επιπλέον, πολλά από αυτά τα φεουδαρχικά μυαλά ρωτούν: Πώς θα μπορούσαν οι Κινέζοι να πιστεύουν στον Θεό των ξένων; Δεν προδίδουν άραγε τους προγόνους τους; Δεν διαπράττουν άραγε κακό; Σήμερα, οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει εδώ και πολύ καιρό ότι ο Ιεχωβά είναι ο Θεός τους[α]. Από καιρό έχουν απωθήσει τον Δημιουργό στο πίσω μέρος του μυαλού τους και αντ’ αυτού πιστεύουν στην εξέλιξη, δηλαδή ότι ο άνθρωπος εξελίχθηκε από τους πιθήκους και ότι ο φυσικός κόσμος πάντα υπήρχε. Όλη η καλή βρώση που απολαμβάνει η ανθρωπότητα παρέχεται από τη φύση, υπάρχει τάξη στη ζωή και τον θάνατο του ανθρώπου και δεν υπάρχει ένας Θεός που να κυβερνά τα πάντα. Επιπλέον, υπάρχουν πολλοί αθεϊστές που λένε ότι η πίστη στον Θεό είναι δεισιδαιμονία. Μπορεί όμως η επιστήμη να αντικαταστήσει το έργο του Θεού; Μπορεί η επιστήμη να κυβερνά την ανθρωπότητα; Το κήρυγμα του ευαγγελίου σε μια τέτοια χώρα δεν είναι εύκολη υπόθεση και συνεπάγεται μεγάλα εμπόδια. Σήμερα, δεν υπάρχουν άραγε πολλοί που αντιτίθενται στον Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο;

Πολλοί άνθρωποι στήριξαν το έργο του Ιησού έναντι του έργου του Ιεχωβά και, όταν διαπίστωσαν ασυνέπειες, κάρφωσαν τον Ιησού στον σταυρό. Αλλά γιατί υπήρχαν ασυνέπειες μεταξύ του έργου Τους; Αυτό συνέβη, εν μέρει, επειδή ο Ιησούς επιτέλεσε νέο έργο και επειδή, πριν ξεκινήσει ο Ιησούς το έργο Του, κανείς δεν είχε γράψει τη γενεαλογία Του. Αν κάποιος το είχε κάνει, τότε δεν θα συνέτρεχε λόγος ανησυχίας και ποιος θα ήθελε να καρφώσει τον Ιησού στον σταυρό; Αν ο Ματθαίος είχε γράψει τη γενεαλογία του Ιησού αρκετές δεκαετίες νωρίτερα, τότε ο Ιησούς δεν θα είχε υποστεί τόσο μεγάλη δίωξη. Έτσι δεν είναι; Μόλις οι άνθρωποι διάβαζαν τη γενεαλογία του Ιησού — ότι ήταν ο υιός του Αβραάμ και απόγονος του Δαβίδ — τότε θα είχαν σταματήσει τη δίωξή Του. Δεν είναι λυπηρό το γεγονός ότι η γενεαλογία Του γράφτηκε πολύ αργά; Και τι λυπηρό είναι που η Βίβλος καταγράφει μόνο δύο στάδια του έργου του Θεού: ένα στάδιο που ήταν το έργο της Εποχής του Νόμου και ένα στάδιο που ήταν το έργο της Εποχής της Χάριτος. Το ένα στάδιο ήταν το έργο του Ιεχωβά και το άλλο ήταν το έργο του Ιησού. Πόσο καλύτερα θα ήταν αν ένας μεγάλος προφήτης είχε προαναγγείλει το σημερινό έργο. Θα υπήρχε ένα επιπλέον κεφάλαιο στη Βίβλο με τίτλο «Το Έργο των Εσχάτων Ημερών» — δεν θα ήταν πολύ καλύτερα; Γιατί ο άνθρωπος πρέπει να υποβληθεί σε τόσο μεγάλες κακουχίες σήμερα; Έχετε αντιμετωπίσει τόσες δυσκολίες! Αν κάποιος αξίζει το μίσος είναι ο Ησαΐας και ο Δανιήλ που δεν προφήτεψαν το έργο των εσχάτων ημερών και εάν πρέπει να κατηγορηθεί κανείς, αυτός είναι οι απόστολοι της Καινής Διαθήκης που δεν περιέγραψαν νωρίτερα τη γενεαλογία της δεύτερης ενσάρκωσης του Θεού. Τι κρίμα! Πρέπει να ψάχνετε ξανά για αποδείξεις και ακόμα και μετά την εύρεση κάποιων αποσπασματικών μικρών λέξεων, ακόμα δεν μπορείτε να διακρίνετε αν αποτελούν όντως απόδειξη. Τι ντροπή! Γιατί ο Θεός πραγματοποιεί το έργο Του με τέτοια μυστικότητα; Σήμερα, πολλοί άνθρωποι δεν έχουν ακόμη βρει αποδείξεις, αλλά δεν μπορούν και να το αρνηθούν. Τι οφείλουν λοιπόν να πράξουν; Δεν μπορούν να ακολουθήσουν με αποφασιστικότητα τον Θεό, αλλά ούτε μπορούν να προχωρήσουν με τέτοια αμφιβολία. Και έτσι, πολλοί «ευφυείς και χαρισματικοί λόγιοι» υιοθετούν μια στάση τύπου «βλέποντας και κάνοντας» όταν ακολουθούν τον Θεό. Αυτό απαιτεί υπερβολικό κόπο! Δεν θα ήταν τα πράγματα πολύ πιο εύκολα αν ο Ματθαίος, ο Μάρκος, ο Λουκάς και ο Ιωάννης ήταν σε θέση να προβλέψουν το μέλλον; Θα ήταν καλύτερα αν ο Ιωάννης είχε δει την εσωτερική αλήθεια της ζωής στη βασιλεία — τι κρίμα που είδε μόνο οράματα και δεν είδε το πραγματικό, υλικό έργο στη γη. Μα τι κρίμα! Τι συμβαίνει με τον Θεό; Γιατί, αφού το έργο Του πήγε τόσο καλά στο Ισραήλ, ήλθε τώρα στην Κίνα και γιατί έπρεπε να ενσαρκωθεί και να εργαστεί προσωπικά και να ζήσει ανάμεσα στους ανθρώπους; Ο Θεός δεν σκέπτεται καθόλου τον άνθρωπο! Όχι μόνο δεν προειδοποίησε τους ανθρώπους, αλλά ξαφνικά έφερε το παίδεμα και την κρίση Του. Δεν βγάζει κανένα απολύτως νόημα! Την πρώτη φορά που ο Θεός ενσαρκώθηκε, υπέστη πολλές κακουχίες επειδή δεν είπε στον άνθρωπο εκ των προτέρων όλη την εσωτερική αλήθεια. Σίγουρα αποκλείεται να το έχει ξεχάσει αυτό; Και γιατί εξακολουθεί να μην ειδοποιεί τον άνθρωπο τώρα; Σήμερα, τι κρίμα είναι που υπάρχουν μόνο εξήντα έξι βιβλία στη Βίβλο. Πρέπει απλώς να υπάρξει ένα ακόμα που να προαναγγέλλει το έργο των εσχάτων ημερών! Δεν συμφωνείς; Ακόμα και ο Ιεχωβά, ο Ησαΐας και ο Δαβίδ δεν ανέφεραν τίποτα για το σημερινό έργο. Απομακρύνθηκαν περαιτέρω από το παρόν, με μια χρονική παρεμβολή άνω των 4.000 ετών. Ούτε ο Ιησούς προέβλεψε πλήρως το σημερινό έργο, μιλώντας μόνο ελάχιστα γι’ αυτό, ούτε κι ο άνθρωπος βρίσκει επαρκή στοιχεία. Εάν συγκρίνεις το έργο του σήμερα με το παρελθόν, πώς μπορούν τα δύο να συνάδουν; Το στάδιο του έργου του Ιεχωβά απευθύνθηκε στο Ισραήλ, οπότε αν το συγκρίνεις με το έργο του σήμερα, θα υπάρξει ακόμη μεγαλύτερη ασυμφωνία. Αυτά τα δύο απλώς δεν είναι συγκρίσιμα. Ούτε προέρχεσαι από το Ισραήλ, ούτε είσαι Εβραίος. Το επίπεδό σου και όλα όσα σε χαρακτηρίζουν είναι κατώτερα — πώς μπορείς να συγκρίνεις τον εαυτό σου με αυτούς; Είναι αυτό άραγε δυνατόν; Μάθε ότι σήμερα είναι η Εποχή της Βασιλείας, και διαφέρει από την Εποχή του Νόμου και την Εποχή της Χάριτος. Εν πάση περιπτώσει, μην προσπαθήσετε να εφαρμόσετε έναν τύπο. Ο Θεός δεν βρίσκεται σε τέτοιους τύπους.

Πώς ζούσε ο Ιησούς κατά τη διάρκεια των 29 ετών μετά τη γέννηση Του; Η Βίβλος δεν καταγράφει τίποτε από την παιδική Του ηλικία και τα νεανικά Του χρόνια. Γνωρίζεις πώς ήταν; Μήπως δεν είχε παιδική ή νεανική ηλικία και όταν γεννήθηκε ήταν ήδη 30 ετών; Γνωρίζεις ελάχιστα, γι’ αυτό μην είσαι τόσο απερίσκεπτος όταν εκφράζεις την άποψή σου. Δεν σου κάνει καλό! Η Βίβλος καταγράφει μόνο ότι πριν από τα 30α γενέθλια του Ιησού, βαπτίστηκε και καθοδηγήθηκε από το Άγιο Πνεύμα στην έρημο για να υποβληθεί στον πειρασμό του διαβόλου. Και τα Τέσσερα Ευαγγέλια καταγράφουν τα τρεισήμισι έτη του έργου Του. Δεν υπάρχουν στοιχεία για την παιδική και τη νεανική ηλικία Του, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι δεν είχε παιδική και νεανική ηλικία. Απλώς ότι, στην αρχή, δεν επιτέλεσε οποιοδήποτε έργο και ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Όντας ένας συνηθισμένος άνθρωπος, θα μπορούσε να ζήσει επί 33 έτη χωρίς νεανική ηλικία; Θα μπορούσε να μην είχε παιδική ηλικία; Θα μπορούσε ξαφνικά να φθάσει την ηλικία των 33,5 ετών χωρίς να περάσει την ηλικία των 11 ή 12 ετών, των 17 ή 18 ετών; Οτιδήποτε σκέφτεται ο άνθρωπος γι’ Αυτόν είναι υπερφυσικό. Ο άνθρωπος δεν κατέχει την αλήθεια! Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ενσαρκωμένος Θεός κατέχει συνηθισμένη και κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά όταν πραγματοποιεί το έργο Του, το πράττει άμεσα με την ατελή ανθρώπινη φύση και την απόλυτη θεϊκή φύση Του. Εξαιτίας αυτού, οι άνθρωποι έχουν αμφιβολίες για το σημερινό έργο αλλά και για το έργο του Ιησού. Αν και το έργο του Θεού διαφέρει τις δύο φορές που Αυτός ενσαρκώθηκε, η ουσία Του δεν διαφέρει. Φυσικά, εάν διαβάσεις την καταγραφή των Τεσσάρων Ευαγγελίων, οι διαφορές είναι μεγάλες. Πώς θα μπορούσες να επιστρέψεις στη ζωή του Ιησού κατά τη διάρκεια της παιδικής και της νεανικής Του ηλικίας; Πώς θα μπορούσες να κατανοήσεις την κανονική ανθρώπινη φύση του Ιησού; Ίσως κατανοείς καλά την ανθρώπινη φύση του Θεού του σήμερα, όμως δεν έχεις συλλάβει την ανθρώπινη φύση του Ιησού, πολύ λιγότερο δε, την κατανοείς. Αν δεν είχε καταγραφεί από τον Ματθαίο, δεν θα είχες καμία ιδέα για την ανθρώπινη φύση του Ιησού. Ίσως, όταν σου πω τις ιστορίες του Ιησού κατά τη διάρκεια της ζωής Του, και σου πω για τις εσωτερικές αλήθειες της παιδικής και νεανικής ηλικίας του Ιησού, θα κουνήσεις το κεφάλι σου: «Όχι! Δεν μπορεί να ήταν έτσι. Δεν μπορεί να είχε καμία αδυναμία, πολύ λιγότερο δε, να είχε κανονική ανθρώπινη φύση!» Ίσως φωνάξεις ακόμη και κραυγάσεις. Ακριβώς επειδή δεν κατανοείς τον Ιησού, έχεις αντιλήψεις για Μένα. Πιστεύεις ότι ο Ιησούς είναι πάρα πολύ θεϊκός, ότι δεν έχει τίποτα από τη σάρκα πάνω Του. Αλλά τα γεγονότα εξακολουθούν να είναι γεγονότα. Κανείς δεν θέλει να αψηφήσει την αλήθεια των γεγονότων, γιατί όσα Εγώ εκφράζω σχετίζονται με την αλήθεια. Δεν είναι υποθέσεις, ούτε προφητείες. Μάθε ότι ο Θεός μπορεί να ανέλθει σε μεγάλα ύψη και, επιπλέον, μπορεί να κρυφτεί σε μεγάλα βάθη. Είναι ασύλληπτος από τη διάνοιά σου, είναι ο Θεός όλων των πλασμάτων και όχι ένας προσωπικός Θεός που έχει συλληφθεί από ένα συγκεκριμένο άτομο.                                                                                                                                                          

Ελληνική ταινία «Η Αναμονή» Ο Κύριος έχει επιστρέψει, χαιρέτησες τον Κύριο;

Ο Γιανγκ Χουέν ήταν πάστορας σε μια κατ’ οίκον εκκλησία στην Κίνα. Περίμενε άγρυπνα τον Κύριο Ιησού να κατέλθει από τα σύννεφα και να τον ανεβάσει στη βασιλεία των ουρανών. Για τον λόγο αυτό, εργαζόταν άγρυπνα για τον Κύριο, ήταν προσηλωμένος στο όνομά Του και πίστευε πως όποιος κατέρχεται από τα σύννεφα και δεν είναι ο Ιησούς είναι ψευδόχριστος. Κι έτσι, όταν άκουσε τις ειδήσεις για τον δεύτερο ερχομό του Κυρίου, αρνήθηκε να το ερευνήσει… Ενώ περίμενε παθητικά, ο ξάδελφός του, ο Λι Τζίγιαν ν, του παρουσίασε το ευαγγέλιο της επιστροφής του Κυρίου Ιησού. Μετά από ορισμένες έντονες συζητήσεις, ο Γιανγκ Χουέν κατανόησε τελικά την πραγματική σημασία του «παρακολουθώ και περιμένω» και μπόρεσε να δει πως ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο δεύτερος ερχομός του Κυρίου Ιησού τον οποίο περίμενε τόσα χρόνια. Αστραπή της Ανατολής, η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Απαρτίζεται από όλους εκείνους που αποδέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες κι έχουν κυριευτεί και λυτρωθεί από τα λόγια Του. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου από τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό και είναι Αυτός ο Ποιμένας της που την καθοδηγεί. Σίγουρα δεν έχει δημιουργηθεί από κάποιο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Αρκεί να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να δείτε ότι ο Θεός έχει εμφανιστεί.

Χριστιανικά τραγούδια | Ο σκοπός της διαχείρισης του Θεού είναι να σώσει την ανθρωπότητα

 

Η αγάπη και το έλεος του Θεού διαχέεται στο έργο διαχείρισης Του απ' την πρώτη ως την τελευταία λεπτομέρεια. I Είτε ο άνθρωπος νιώθει το ευγενικό Του θέλημα είτε όχι, ακούραστος επιδιώκει το έργο που πρέπει να κάνει. Είτε ο άνθρωπος κατανοεί την διαχείρισή Του είτε όχι, το έργο Του φέρνει αρωγή και παροχή, σε όλους αισθητές. Η αγάπη και το έλεος του Θεού διαχέεται στο έργο διαχείρισης Του απ' την πρώτη ως την τελευταία λεπτομέρεια. II Ίσως να μην νιώθεις σήμερα την αγάπη και ζωή που δίνει ο Θεός, αλλά όσο δεν φύγεις από πλάι Του, ούτε εγκαταλείπεις την θέλησή ν' αναζητήσεις την αλήθεια, μια μέρα, σίγουρα, θα δεις το χαμόγελο του Θεού. Γιατί ο σκοπός του Θεού στο έργο διαχείρισης Του είναι ν' αποσπάσει την ανθρωπότητα από την κυριότητα του Σατανά, και όχι να εγκαταλείψει αυτούς που διεφθάρθηκαν από το Σατανά και αντιτίθενται στο θέλημά Του. Η αγάπη και το έλεος του Θεού διαχέεται στο έργο διαχείρισης Του απ' την πρώτη ως την τελευταία λεπτομέρεια. από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» Αστραπή της Ανατολής, η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Απαρτίζεται από όλους εκείνους που αποδέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες κι έχουν κυριευτεί και λυτρωθεί από τα λόγια Του. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου από τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό και είναι Αυτός ο Ποιμένας της που την καθοδηγεί. Σίγουρα δεν έχει δημιουργηθεί από κάποιο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Αρκεί να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να δείτε ότι ο Θεός έχει εμφανιστεί.

Ομιλία του Θεού | Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό και το έργο Του μπορούν να Τον ευχαριστήσουν

 

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει, «Η πίστη στον Θεό κι η επιδίωξη της γνώσης του Θεού δεν είναι απλή υπόθεση. Δεν μπορείς να την επιτύχεις απλώς και μόνο συγκεντρώνοντας και ακούγοντας κηρύγματα και δεν μπορείς να την τελειοποιήσεις μόνο με το πάθος. Πρέπει να την βιώσεις και να την γνωρίσεις, να βασίζεσαι στις ενέργειές σου και να κερδίσεις το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όταν έχεις συσσωρεύσει εμπειρίες, θα είσαι σε θέση να ξεχωρίσεις πολλά πράγματα - θα είσαι σε θέση να διακρίνεις ανάμεσα στο καλό και στο κακό, ανάμεσα στη δικαιοσύνη και το άδικο, ανάμεσα σε αυτό που είναι σάρκα και αίμα και σε αυτό που είναι αλήθεια. Θα πρέπει να είσαι σε θέση να διακρίνεις ανάμεσα σε όλα αυτά τα πράγματα, και αφού το επιτύχεις, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις, δεν θα χαθείς ποτέ. Μόνο αυτό είναι το πραγματικό σας ανάστημα. Η γνώση του έργου του Θεού δεν είναι απλή υπόθεση: Πρέπει να έχεις πρότυπα και έναν στόχο στην αναζήτησή σου, πρέπει να ξέρεις πώς να αναζητήσεις τον αληθινό δρόμο και πώς να μετρήσεις εάν είναι ή όχι ο αληθινός δρόμος και εάν είναι ή όχι το έργο του Θεού. Ποια είναι η πιο βασική αρχή στην αναζήτηση του αληθινού δρόμου; Πρέπει να εξετάσεις εάν υπάρχει ή όχι το έργο του Αγίου Πνεύματος, εάν ή όχι αυτά τα λόγια είναι η έκφραση της αλήθειας, ποιος μαρτυρείται και τι μπορεί να σου φέρει». Αστραπή της Ανατολής, η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Απαρτίζεται από όλους εκείνους που αποδέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες κι έχουν κυριευτεί και λυτρωθεί από τα λόγια Του. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου από τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό και είναι Αυτός ο Ποιμένας της που την καθοδηγεί. Σίγουρα δεν έχει δημιουργηθεί από κάποιο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Αρκεί να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να δείτε ότι ο Θεός έχει εμφανιστεί.

κλιπ χριστιανικών ταινιών – (5) Ο Χριστός είναι Πηγή Ζωής και ο Κύριος της Βίβλου

 

Η Βίβλος εμπεριέχει το λόγο του Θεού, καθώς και την εμπειρία και τη μαρτυρία του ανθρώπου που μπορεί να μας προμηθεύσει με τη ζωή και είναι πολύ ευεργετική για μας. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Εγώ είμαι η ανάστασις και η ζωή· ο πιστεύων εις εμέ, και αν αποθάνη, θέλει ζήσει· και πας όστις ζη και πιστεύει εις εμέ δεν θέλει αποθάνει εις τον αιώνα.» (Κατά Ιωάννην 11:25-26). Όμως, γιατί έπειτα από 2.000 χρόνια, κανείς από όσους πιστεύουν στον Κύριο και έχουν διαβάσει τη Βίβλο δεν έχουν επιτύχει την αιώνια ζωή; Μήπως η Βίβλος δεν έχει την οδό για την αιώνια ζωή; Μήπως ο Κύριος Ιησούς αφού επιτέλεσε το έργο της λύτρωσης δεν έδωσε την οδό της αιώνιας ζωής στην ανθρωπότητα; Τι πρέπει να κάνουμε για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε την οδό της αιώνιας ζωής; Αστραπή της Ανατολής, η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Απαρτίζεται από όλους εκείνους που αποδέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες κι έχουν κυριευτεί και λυτρωθεί από τα λόγια Του. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου από τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό και είναι Αυτός ο Ποιμένας της που την καθοδηγεί. Σίγουρα δεν έχει δημιουργηθεί από κάποιο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Αρκεί να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να δείτε ότι ο Θεός έχει εμφανιστεί.

Κλιπ ευαγγελιών ταινιών - Όταν ο Κύριος επιστρέψει, πώς θα εμφανιστεί στην ανθρωπότητα; (2)

 

Οι έσχατες ημέρες έχουν ήδη φτάσει, και πολλοί πιστοί αδημονούν να επιστρέψει ο Κύριος και να τους ανυψώσει στη βασιλεία των ουρανών. Ωστόσο, ξέρετε πώς θα εμφανιστεί σε εμάς ο Κύριος όταν επιστρέψει; Άραγε θα επιστρέψει όπως φανταζόμαστε; Παρουσιαζόμενος δημόσια και κατερχόμενος απευθείας, πάνω σε ένα σύννεφο; Ο Παντοδύναμος Θεός λέει, «Επιθυμείς να δεις τον Ιησού; Θέλεις να ζήσεις με τον Ιησού; Θέλεις να ακούσεις τα λόγια του Ιησού; ... Με ποιόν τρόπο θα επιστρέψει ο Ιησούς; Πιστεύετε ότι ο Ιησούς θα επιστρέψει πάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο, μα σας ρωτώ: Σε τι αναφέρεται αυτό το λευκό σύννεφο; Με τόσους πολλούς ακόλουθους Του να περιμένουν την επιστροφή Του, ανάμεσα σε ποιον λαό θα κατεβεί;» «Όταν δείτε τον Ιησού με τα ίδια σας τα μάτια να κατεβαίνει από τον ουρανό επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο, αυτή θα είναι η δημόσια εμφάνιση τού Ηλίου της δικαιοσύνης. ... Θα προαναγγείλει το τέλος του σχεδίου διαχείρισης του Θεού και θα είναι η στιγμή που ο Θεός θα επιβραβεύσει τον καλό και θα τιμωρήσει τον πονηρό. Διότι η κρίση του Θεού θα έχει ολοκληρωθεί πριν ο άνθρωπος διακρίνει τα σημάδια, όταν θα υπάρχει μόνο η έκφραση της αλήθειας.» (Ο Λόγος Ενσαρκώνεται) Αστραπή της Ανατολής, η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Απαρτίζεται από όλους εκείνους που αποδέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες κι έχουν κυριευτεί και λυτρωθεί από τα λόγια Του. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου από τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό και είναι Αυτός ο Ποιμένας της που την καθοδηγεί. Σίγουρα δεν έχει δημιουργηθεί από κάποιο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Αρκεί να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να δείτε ότι ο Θεός έχει εμφανιστεί.

Ήρθατε στη ζωή;

Όταν θα έχεις καταφέρει να βιώσεις την κανονική ανθρώπινη φύση και θα έχεις τελειοποιηθεί, παρόλο που δεν θα μπορείς να προφητεύεις ή να μιλάς για άλλα μυστήρια, θα ζεις και θα αποκαλύπτεις την εικόνα ενός ανθρώπου. Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο και στη συνέχεια ο άνθρωπος διεφθάρη από τον Σατανά, και η διαφθορά αυτή έχει μετατρέψει τους ανθρώπους σε νεκρά σώματα – κι έτσι, αφότου αλλάξεις, θα είσαι διαφορετικός από τα νεκρά αυτά σώματα. Τα λόγια του Θεού είναι εκείνα που δίνουν ζωή στο πνεύμα των ανθρώπων και τους κάνουν να αναγεννηθούν, και όταν τα πνεύματα των ανθρώπων αναγεννηθούν, τότε θα έχουν ζωντανέψει. Η λέξη «νεκροί» αναφέρεται στα πτώματα που δεν έχουν πνεύμα, σε ανθρώπους που το πνεύμα μέσα τους έχει πεθάνει. Όταν δίνεται ζωή στα πνεύματα των ανθρώπων, τότε εκείνα ζωντανεύουν. Οι άγιοι για τους οποίους έγινε αναφορά πριν, είναι άνθρωποι που έχουν ζωντανέψει, άνθρωποι που ήταν υπό την επιρροή του Σατανά, αλλά τον νίκησαν. Οι εκλεκτοί άνθρωποι της Κίνας έχουν υποστεί τον βάναυσο και απάνθρωπο διωγμό και την απάτη του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, που τους άφησε πνευματικά συντετριμμένους και χωρίς το ελάχιστο κουράγιο για ζωή. Έτσι, η αφύπνιση των πνευμάτων τους πρέπει να ξεκινήσει με την ουσία τους: λίγο-λίγο, στην ουσία τους, το πνεύμα τους πρέπει να αφυπνιστεί. Όταν, κάποια μέρα, ζωντανέψουν, δεν θα υπάρχουν πλέον εμπόδια και όλα θα βαίνουν ομαλώς. Προς το παρόν, αυτό παραμένει ακατόρθωτο. Η ζωή των περισσότερων ανθρώπων περιέχει σε μεγάλο βαθμό την πνοή του θανάτου. Είναι σκεπασμένοι με μία αύρα θανάτου και έχουν πολλές ελλείψεις. Τα λόγια ορισμένων ανθρώπων ενέχουν θάνατο, οι πράξεις τους ενέχουν θάνατο και σχεδόν όλα όσα ζουν είναι θάνατος. Αν, σήμερα, οι άνθρωποι καταθέσουν δημόσια τη μαρτυρία τους για τον Θεό, τότε το έργο αυτό θα αποτύχει, διότι δεν έχουν ακόμη ζωντανέψει και υπάρχουν πολλοί νεκροί ανάμεσά σας. Σήμερα, μερικοί ρωτούν γιατίο Θεός  δεν δείχνει κάποια σημεία ή θαύματα ώστε να μπορεί γρήγορα να διαδώσει το έργο Του στους Εθνικούς. Αυτοί οι νεκροί δεν μπορούν να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό. Οι ζωντανοί μπορούν, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα είναι νεκροί, πάρα πολλοί από αυτούς ζουν στο κλουβί του θανάτου, ζουν υπό την επιρροή του Σατανά και δεν μπορούν να νικήσουν – επομένως, πώς μπορούν να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό; Πώς μπορούν να διαδώσουν το έργο του ευαγγελίου;

Όσοι ζουν υπό την επιρροή του σκότους είναι εκείνοι που ζουν εν μέσω του θανάτου, είναι εκείνοι που είναι κυριευμένοι από τον Σατανά. Χωρίς τη σωτηρία του Θεού, την κρίση και το παίδεμά Του, οι άνθρωποι είναι ανήμποροι να ξεφύγουν από την επιρροή του θανάτου, δεν μπορούν να γίνουν ζωντανοί. Οι νεκροί δεν μπορούν να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό ούτε μπορούν να χρησιμοποιηθούν απ’ τον Θεό, πόσο μάλλον να εισέλθουν στο βασίλειό Του. Ο Θεός θέλει τη μαρτυρία των ζωντανών, όχι των νεκρών και ζητά οι ζωντανοί να εργαστούν για Εκείνον, όχι για τους νεκρούς. Οι «νεκροί» είναι εκείνοι που αντιστέκονται και επαναστατούν ενάντια στον Θεό, εκείνοι που είναι μουδιασμένοι στο πνεύμα και δεν κατανοούν τα λόγια του Θεού. Είναι εκείνοι που δεν βάζουν την αλήθεια σε εφαρμογή και δεν έχουν την παραμικρή αφοσίωση στον Θεό, καθώς και εκείνοι που ζουν υπό την κυριαρχία του Σατανά και τους οποίους εκείνος εκμεταλλεύεται. Οι νεκροί αποκαλύπτονται από την αντίστασή τους στην αλήθεια, από την επανάστασή τους απέναντι στον Θεό και όντας ασήμαντοι, άξιοι περιφρόνησης, κακόβουλοι, κτηνώδεις, ανειλικρινείς και ύπουλοι. Παρόλο που τέτοιοι άνθρωποι τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού, είναι ανίκανοι να ζήσουν τα λόγια του Θεού. Ζουν, αλλά είναι νεκροί που περπατούν, είναι πτώματα με πνοή. Οι νεκροί είναι παντελώς ανίκανοι να ικανοποιήσουν τον Θεό, πόσο μάλλον να υπακούσουν σ’ Εκείνον ολοκληρωτικά. Μπορούν μόνο να Τον εξαπατούν, να Τον βλασφημούν και να Τον προδίδουν, και όλη η ζωή τους αποκαλύπτει τη φύση του Σατανά. Αν οι άνθρωποι θέλουν να γίνουν ζωντανά πλάσματα, να καταθέσουν τη μαρτυρία τους για τον Θεό και να λάβουν την έγκρισή Του, πρέπει να αποδεχτούν τη σωτηρία Του, να υποταχθούν πρόθυμα στην κρίση και στην παίδευσή Του και να αποδεχτούν πρόθυμα το κλάδεμα και την αντιμετώπιση του Θεού. Μόνο τότε θα μπορέσουν να βάλουν σε εφαρμογή όλες τις αλήθειες που απαιτούνται απ’ τον Θεό και μόνο τότε θα κερδίσουν τη σωτηρία του Θεού και θα γίνουν αληθινά ζωντανοί. Οι ζωντανοί έχουν σωθεί απ’ τον Θεό, έχουν κριθεί και έχουν παιδευτεί απ’ τον Θεό, είναι πρόθυμοι να αφιερώσουν τον εαυτό τους και χαρούμενοι να θυσιάσουν τη ζωή τους για τον Θεό, πρόθυμα θα αφιέρωναν όλη τους τη ζωή στον Θεό. Μόνο όταν οι ζωντανοί γίνουν μάρτυρες για τον Θεό μπορεί ο Σατανάς να ντροπιαστεί. Μόνο οι ζωντανοί μπορούν να διαδώσουν το ευαγγελικό έργο του Θεού, μόνο τους ζωντανούς επιθυμεί η καρδιά του Θεού και μόνο οι ζωντανοί είναι πραγματικοί άνθρωποι. Αρχικά, ο άνθρωπος που δημιούργησε ο Θεός ήταν ζωντανός, αλλά λόγω της διαφθοράς από τον Σατανά, ο άνθρωπος ζει μέσα στο θάνατο και υπό την επιρροή του Σατανά και, επομένως, οι άνθρωποι αυτοί έχουν γίνει οι νεκροί που είναι χωρίς πνεύμα, έχουν γίνει εχθροί που αντιστρατεύονται τον Θεό, έχουν γίνει εργαλεία του Σατανά και αιχμάλωτοι του Σατανά. Όλοι οι ζωντανοί άνθρωποι που δημιουργήθηκαν απ’ τον Θεό έχουν γίνει νεκροί κι επομένως ο Θεός έχασε τη μαρτυρία Του κι έχασε την ανθρωπότητά Του, που ο ίδιος δημιούργησε και είναι το μοναδικό πράγμα που έχει την πνοή Του. Αν ο Θεός είναι να πάρει πίσω τη μαρτυρία Του και να πάρει πίσω όσους έχουν φτιαχτεί από το δικό Του χέρι, οι οποίοι όμως έχουν γίνει αιχμάλωτοι του Σατανά, πρέπει να τους αναστήσει, ώστε να γίνουν ζωντανά όντα, και να τους ανακτήσει ώστε να ζουν στο φως Του. Οι νεκροί είναι εκείνοι που δεν έχουν πνεύμα, όσοι είναι μουδιασμένοι στο έπακρο και όσοι αντιστρατεύονται τον Θεό. Επιπλέον, είναι εκείνοι που δεν γνωρίζουν τον Θεό. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν την παραμικρή πρόθεση να υπακούσουν τον Θεό. Μόνο επαναστατούν εναντίον Του και Τον αντιστρατεύονται και δεν έχουν την παραμικρή αφοσίωση στον Θεό. Οι ζωντανοί είναι εκείνοι των οποίων τα πνεύματα έχουν αναγεννηθεί, που υπακούουν τον Θεό και που είναι αφοσιωμένοι στον Θεό. Κατέχουν την αλήθεια και τη μαρτυρία και μόνο αυτοί οι άνθρωποι είναι ευχάριστοι στον Θεό μέσα στον οίκο Του. Ο Θεός σώζει όσους έχουν έρθει στη ζωή, όσους μπορούν να δουν τη σωτηρία του Θεού, όσους είναι αφοσιωμένοι στον Θεό και πρόθυμοι να αναζητήσουν το θέλημά Του. Σώζει όσους πιστεύουν στην ενσάρκωση του Θεού και στην εμφάνισή Του. Μερικοί άνθρωποι μπορούν να έρθουν στη ζωή, άλλοι όχι. Εξαρτάται από το αν η φύση τους μπορεί να σωθεί ή όχι. Πολλοί έχουν ακούσει πολλά λόγια του Θεού, ωστόσο δεν κατανοούν το θέλημά Του. Έχουν ακούσει πολλά λόγια του Θεού, αλλά είναι ακόμη ανίκανοι να τα κάνουν πράξη. Είναι ανίκανοι να ζήσουν την όποια αλήθεια και επίσης ηθελημένα επεμβαίνουν στο έργο του Θεού. Είναι ανίκανοι να πράξουν το οποιοδήποτε έργο για τον Θεό, δεν μπορούν να αφιερώσουν τίποτα σ’ Εκείνον κι επίσης ξοδεύουν κρυφά τα χρήματα της εκκλησίας και τρώνε στον οίκο του Θεού δωρεάν. Οι άνθρωποι αυτοί είναι νεκροί και δεν θα σωθούν. Ο Θεός σώζει όλους όσους είναι εν μέσω του έργου Του. Αλλά κάποιοι από εκείνους δεν μπορούν να λάβουν την σωτηρία Του. Μόνο λίγοι μπορούν να λάβουν την σωτηρία Του διότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό νεκροί. Είναι σε τέτοιο βαθμό νεκροί που δεν μπορούν να σωθούν, έχουν πέσει ολότελα θύματα εκμετάλλευσης απ’ τον Σατανά και από τη φύση τους είναι πολύ μοχθηροί. Κι ούτε μπόρεσαν αυτοί οι λίγοι να υπακούσουν πλήρως στον Θεό. Δεν ήταν εκείνοι που ήταν απόλυτα πιστοί στον Θεό εξαρχής ή είχαν εξαρχής την υπέρτατη αγάπη για τον Θεό. Αντίθετα, έγιναν υπάκουοι στον Θεό λόγω του έργου της κατάκτησής Του. Βλέπουν τον Θεό εξαιτίας της υπέρτατης αγάπης Του. Υπάρχουν αλλαγές στη διάθεσή τους λόγω της δίκαιης διάθεσης του Θεού και γνώρισαν τον Θεό εξαιτίας του έργου Του που είναι και πραγματικό και φυσιολογικό. Χωρίς το έργο αυτό του Θεού, όσο καλοί κι αν ήταν αυτοί οι άνθρωποι, θα ανήκαν ακόμη στον Σατανά, στον θάνατο. Θα ήταν ακόμη νεκροί. Το γεγονός ότι σήμερα μπορούν οι άνθρωποι αυτοί να λάβουν τη σωτηρία του Θεού οφείλεται μονάχα στην προθυμία τους να συνεργαστούν με τον Θεό.

Λόγω της αφοσίωσής τους στον Θεό, ο Θεός θα κερδίσει τους ζωντανούς και θα ζουν εν μέσω των υποσχέσεών Του, ενώ εξαιτίας της αντίστασής τους στον Θεό, οι νεκροί θα είναι αντικείμενο απέχθειας και απόρριψης απ’ τον Θεό και θα ζουν εν μέσω της τιμωρίας και της κατάρας Του. Τέτοια είναι η δίκαιη διάθεση του Θεού και δεν δύναται να αλλαχτεί από κανέναν. Λόγω της δικής τους αναζήτησης, οι άνθρωποι δέχονται την έγκριση του Θεού και ζουν στο φως. Λόγω των πανούργων σχεδίων τους, οι άνθρωποι είναι καταραμένοι απ’ τον Θεό και καταλήγουν στην τιμωρία. Λόγω των παραβάσεών τους, οι άνθρωποι τιμωρούνται απ’ τον Θεό και λόγω της αναζήτησης και της αφοσίωσής τους, δέχονται τις ευλογίες Του. Ο Θεός είναι δίκαιος: ευλογεί τους ζωντανούς και καταριέται τους νεκρούς, ώστε να είναι πάντοτε εν μέσω θανάτου και να μη ζουν ποτέ στο φως του Θεού. Ο Θεός θα πάρει τους ζωντανούς στη βασιλεία Του. Θα πάρει τους ζωντανούς στις ευλογίες Του για να είναι μαζί Του για πάντα. Θα ρίξει τους νεκρούς στον αιώνιο θάνατο. Θα είναι αντικείμενο της καταστροφής Του και θα ανήκουν για πάντα στον Σατανά. Ο Θεός δεν συμπεριφέρεται άδικα σε κανέναν. Όλοι όσοι αναζητούν αληθινά τον Θεό θα παραμείνουν σίγουρα στον οίκο Του, ενώ όλοι όσοι είναι ανυπάκουοι προς Αυτόν και μη συμβατοί μαζί Του θα ζήσουν σίγουρα στην τιμωρία Του. Ίσως δεν είσαι σίγουρος για το έργο του ενσαρκωμένου Θεού, αλλά κάποια μέρα, η ενσάρκωση του Θεού δεν θα καθορίζει άμεσα το τέλος του ανθρώπου. Αντίθετα, το Πνεύμα Του θα καθορίζει τον προορισμό του ανθρώπου και τότε οι άνθρωποι θα γνωρίσουν ότι η ενσάρκωση του Θεού και το Πνεύμα Του είναι ένα, ότι η ενσάρκωση Του δεν μπορεί να κάνει λάθος και ότι το Πνεύμα Του είναι ακόμη περισσότερο ανίκανο να διαπράξει λάθος. Στο τέλος, θα πάρει σίγουρα στη βασιλεία Του όσους έχουν έρθει στη ζωή, ούτε έναν παραπάνω ούτε έναν λιγότερο και οι νεκροί που δεν έχουν έρθει στη ζωή θα ριχθούν στη σπηλιά του Σατανά.

FacebookTwitterGoogle+Share

Σχετικά με τη Βίβλο (1)

 

Πώς πρέπει να προσεγγίζεται η Βίβλος όσον αφορά την πίστη στον Θεό; Πρόκειται για ερώτημα αρχής. Γιατί κοινωνούμε αυτό το ερώτημα; Επειδή στο μέλλον θα διαδώσεις το ευαγγέλιο και θα διευρύνεις το έργο της Εποχής της Βασιλείας και δεν αρκεί απλώς να μιλάς για το έργο του Θεού την σήμερον ημέρα. Για να διευρύνεις το έργο Του, είναι πιο σημαντικό να είσαι σε θέση να μεταβάλεις τις παλιές θρησκευτικές αντιλήψεις και τα παλιά μέσα πίστης των ανθρώπων και να τους αφήνεις απόλυτα πεπεισμένους — και για να φτάσεις σε αυτό το σημείο χρειάζεσαι τη Βίβλο. Επί σειρά ετών, το παραδοσιακό μέσο της πίστης των ανθρώπων (του Χριστιανισμού, μιας από τις τρεις κύριες θρησκείες του κόσμου) ήταν η ανάγνωση της Βίβλου. Η απόκλιση από τη Βίβλο δεν είναι πίστη στον Κύριο, η απόκλιση από τη Βίβλο είναι σατανική λατρεία και αίρεση και ακόμη κι όταν οι άνθρωποι διαβάζουν άλλα βιβλία, τα βιβλία αυτά πρέπει να έχουν ως βάση τους την ερμηνεία της Βίβλου. Δηλαδή, αν λες ότι πιστεύεις στον Κύριο, τότε πρέπει να διαβάζεις τη Βίβλο, να τρως και να πίνεις τη Βίβλο και πέραν της Βίβλου δεν πρέπει να λατρεύεις κανένα βιβλίο που δεν αφορά τη Βίβλο. Αν το πράξεις, τότε προδίδεις τον Θεό. Από τότε που δημιουργήθηκε η Βίβλος, η πίστη των ανθρώπων στον Κύριο ήταν η πίστη στη Βίβλο. Αντί να λέμε ότι οι άνθρωποι πιστεύουν στον Κύριο, είναι καλύτερο να λέμε ότι πιστεύουν στη Βίβλο. Αντί να λέμε ότι έχουν αρχίσει να αναγιγνώσκουν τη Βίβλο, είναι καλύτερο να λέμε ότι έχουν αρχίσει να πιστεύουν στη Βίβλο. Και αντί να λέμε ότι έχουν επιστρέψει ενώπιον του Κυρίου, θα ήταν καλύτερο να λέμε ότι έχουν επιστρέψει ενώπιον της Βίβλου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι λατρεύουν τη Βίβλο σαν να είναι Θεός, σαν να είναι η πηγή της ζωής τους και το να τη χάσουν θα ισοδυναμούσε με το να χάσουν τη ζωή τους. Οι άνθρωποι θεωρούν ότι η Βίβλος είναι τόσο υψηλή όσο ο Θεός, ενώ υπάρχουν ακόμη κι εκείνοι που τη θεωρούν υψηλότερη από τον Θεό. Αν οι άνθρωποι ζουν χωρίς το έργο του Αγίου Πνεύματος, εάν δεν μπορούν να αισθανθούν τον Θεό, μπορούν να συνεχίσουν να ζουν — αλλά μόλις χάσουν τη Βίβλο ή χάσουν τα περίφημα κεφάλαια και τις ρήσεις της Βίβλου, τότε νιώθουν σαν να έχουν χάσει τη ζωή τους. Έτσι, μόλις οι άνθρωποι πιστέψουν στον Κύριο, αρχίζουν να αναγιγνώσκουν τη Βίβλο και να απομνημονεύουν τη Βίβλο, και όσο πιο πολλά αποσπάσματα από τη Βίβλο είναι σε θέση να απομνημονεύσουν, τόσο περισσότερο αποδεικνύεται ότι αγαπούν τον Κύριο και ότι διαθέτουν μεγάλη πίστη. Όσοι έχουν αναγνώσει τη Βίβλο και μπορούν να μιλάνε γι’ αυτή στους άλλους είναι όλοι καλοί αδελφοί και αδελφές. Γιατί όλα αυτά τα χρόνια, η πίστη και η αφοσίωση των ανθρώπων στον Κύριο υπολογίζεται βάσει του βαθμού κατανόησης της Βίβλου. Οι περισσότεροι άνθρωποι απλά δεν κατανοούν γιατί θα πρέπει να πιστεύουν στον Θεό, ούτε πώς να πιστεύουν στον Θεό και δεν κάνουν τίποτα παρά ν’ αναζητούν στα τυφλά στοιχεία για να αποκρυπτογραφήσουν τα κεφάλαια της Βίβλου. Δεν έχουν επιδιώξει ποτέ την καθοδήγηση του έργου του Αγίου Πνεύματος. Όλον αυτόν τον καιρό, δεν έχουν κάνει τίποτα άλλο παρά να μελετούν απεγνωσμένα και να διερευνούν τη Βίβλο και κανείς δεν έχει βρει ποτέ νεότερο έργο του Αγίου Πνεύματος πέραν της Βίβλου, κανείς δεν έχει απομακρυνθεί ούτε έχει τολμήσει να απομακρυνθεί από τη Βίβλο. Οι άνθρωποι έχουν μελετήσει τη Βίβλο καθ’ όλη τη διάρκεια αυτών των ετών, έχουν ανακαλύψει τόσες πολλές ερμηνείες κι έχουν κάνει τόσο πολύ κόπο. Επίσης, έχουν πολλές διαφορές απόψεων σχετικά με τη Βίβλο, τις οποίες συζητούν ασταμάτητα με αποτέλεσμα τη σήμερον ημέρα να έχουν σχηματιστεί πάνω από δύο χιλιάδες διαφορετικά δόγματα. Όλοι θέλουν να βρουν κάποιες ιδιαίτερες ερμηνείες ή πιο βαθιά μυστήρια στη Βίβλο, θέλουν να την εξερευνήσουν και να βρουν σε αυτή το υπόβαθρο του έργου του Ιεχωβά στο Ισραήλ ή το υπόβαθρο του έργου του Ιησού στην Ιουδαία ή περισσότερα μυστήρια που κανείς άλλος δεν γνωρίζει. Οι άνθρωποι προσεγγίζουν τη Βίβλο με εμμονή και πίστη και κανείς δεν μπορεί να είναι απολύτως σαφής σχετικά με την πραγματική ιστορία ή την ουσία της Βίβλου. Το αποτέλεσμα αυτού είναι ότι την σήμερον ημέρα οι άνθρωποι εξακολουθούν να διακατέχονται από μια απερίγραπτη αίσθηση μαγικότητας όσον αφορά τη Βίβλο. Πολύ περισσότερο δε, διακατέχονται από εμμονή με αυτήν και πιστεύουν σε αυτήν. Την σήμερον ημέρα, όλοι θέλουν να βρουν τις προφητείες του έργου των εσχάτων ημερών στη Βίβλο, θέλουν να ανακαλύψουν τι έργο επιτελεί ο Θεός τις έσχατες ημέρες και ποια είναι τα σημεία των εσχάτων ημερών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η λατρεία τους στη Βίβλο γίνεται πιο ένθερμη και όσο πιο πολύ πλησιάζουν οι έσχατες ημέρες, τόσο μεγαλύτερη αξιοπιστία προσδίδουν στις προφητείες της Βίβλου, ιδιαίτερα σε εκείνες που αφορούν τις έσχατες ημέρες. Με τέτοια τυφλή πίστη στη Βίβλο, με τέτοια εμπιστοσύνη στη Βίβλο, δεν διαθέτουν καμία επιθυμία να αναζητήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Σύμφωνα με τις αντιλήψεις των ανθρώπων, πιστεύουν ότι μόνο η Βίβλος μπορεί να φέρει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Μόνο στη Βίβλο μπορούν να βρουν τα βήματα του Θεού. Μόνο στη Βίβλο βρίσκονται κρυμμένα τα μυστήρια του έργου του Θεού. Μόνο η Βίβλος — όχι άλλα βιβλία ή άνθρωποι — μπορεί να διευκρινίσει τα πάντα για τον Θεό και το συνολικό έργο Του. Η Βίβλος μπορεί να φέρει το έργο των επουράνιων στη γη. Και η Βίβλος μπορεί να εκκινήσει και να ολοκληρώσει τις εποχές. Με αυτές τις αντιλήψεις, οι άνθρωποι δεν έχουν καμιά διάθεση να αναζητήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Έτσι, ανεξάρτητα από το πόσο βοήθησε η Βίβλος τους ανθρώπους στο παρελθόν, έχει μετατραπεί σε εμπόδιο στο πιο πρόσφατο έργο του Θεού. Χωρίς τη Βίβλο, οι άνθρωποι μπορούν να αναζητήσουν τα βήματα του Θεού αλλού, εντούτοις, την σήμερον ημέρα τα βήματά Του περιέχονται στη Βίβλο και η επέκταση του πιο πρόσφατου έργου Του έχει γίνει δύο φορές πιο δύσκολη και ο δρόμος είναι ανηφορικός. Όλα αυτά οφείλονται στα περίφημα κεφάλαια και τις ρήσεις της Βίβλου, καθώς και στις διάφορες προφητείες της Βίβλου. Η Βίβλος έχει μετατραπεί σε είδωλο στο μυαλό των ανθρώπων, έχει μετατραπεί σε γρίφο στο μυαλό τους και απλώς αδυνατούν να πιστέψουν ότι ο Θεός μπορεί να εργαστεί αποκλειστικά εκτός της Βίβλου, είναι ανίκανοι να πιστέψουν ότι οι άνθρωποι μπορούν να βρουν τον Θεό εκτός της Βίβλου, πολύ λιγότερο δε, αδυνατούν να πιστέψουν ότι ο Θεός θα μπορούσε να απομακρυνθεί από τη Βίβλο κατά τη διάρκεια του τελικού έργου και να ξεκινήσει εκ νέου. Αυτό το θεωρούν αδιανόητο οι άνθρωποι. Αδυνατούν να το πιστέψουν και αδυνατούν να το φανταστούν. Η Βίβλος έχει μετατραπεί σε μεγάλο εμπόδιο όσον αφορά την αποδοχή του νέου έργου του Θεού από τους ανθρώπους και έχει δυσχεράνει τη διεύρυνση αυτού του νέου έργου. Συνεπώς, εάν δεν καταλαβαίνετε την πραγματική ιστορία της Βίβλου, δεν θα είστε σε θέση να διαδώσετε επιτυχώς το ευαγγέλιο, ούτε θα μπορείτε να γίνετε μάρτυρες του νέου έργου. Παρόλο που την σήμερον ημέρα δεν αναγιγνώσκετε τη Βίβλο, εξακολουθείτε να είστε εξαιρετικά φιλικά διακείμενοι προς αυτήν, δηλαδή μπορεί να μην κρατάτε τη Βίβλο στα χέρια σας, αλλά πολλές από τις αντιλήψεις σας προέρχονται από αυτή. Δεν κατανοείτε τις απαρχές της Βίβλου ή την πραγματική ιστορία των δύο προηγούμενων σταδίων του έργου του Θεού. Παρόλο που δεν τρώτε και δεν πίνετε τη Βίβλο, πρέπει να κατανοήσετε τη Βίβλο, πρέπει να επιτύχετε τη σωστή γνώση της Βίβλου και μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορέσετε να μάθετε ποιο είναι το διάρκειας 6.000 ετών σχέδιο διαχείρισης του Θεού. Θα τα χρησιμοποιήσετε αυτά για να κερδίσετε τους ανθρώπους, για να τους κάνετε να αναγνωρίσουν ότι αυτό το ρεύμα είναι η αληθινή οδός, να τους κάνετε να αναγνωρίσουν ότι το μονοπάτι στο οποίο πορεύεστε σήμερα είναι το μονοπάτι της αλήθειας, ότι καθοδηγείται από το Άγιο Πνεύμα και ότι δεν έχει εγκαινιαστεί από κανέναν άνθρωπο.

Πριν από την Εποχή της Χάριτος, οι άνθρωποι αναγίγνωσκαν τη Βίβλο, αλλά εκείνον τον καιρό υπήρχε μόνο η Παλαιά Διαθήκη. Δεν υπήρχε η Νέα Διαθήκη. Εφόσον υπήρχε η Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου, οι άνθρωποι άρχισαν να διαβάζουν τις ιερές γραφές. Αφού έληξε η καθοδήγηση του Μωυσή από τον Ιεχωβά, ο Μωυσής έγραψε τη Γένεση, την Έξοδο και το Δευτερονόμιο.... Έφερε στη μνήμη του το έργο του Ιεχωβά και το κατέγραψε. Η Βίβλος αποτελεί ένα βιβλίο ιστορίας. Φυσικά, περιέχει επίσης κάποιες από τις προβλέψεις των προφητών, και αυτές οι προβλέψεις δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση ιστορία. Η Βίβλος περιλαμβάνει πολλά μέρη — δεν είναι μόνο οι προφητείες ή μόνο το έργο του Ιεχωβά, ούτε είναι μόνο οι επιστολές του Αποστόλου Παύλου. Πρέπει να ξέρετε πόσα μέρη περιλαμβάνει η Βίβλος. Η Παλαιά Διαθήκη περιέχει τη Γένεση, την Έξοδο...., και υπάρχουν και τα βιβλία της προφητείας που έγραψαν οι προφήτες. Στο τέλος, η Παλαιά Διαθήκη ολοκληρώνεται με το Βιβλίο του Μαλαχία. Καταγράφει το έργο της Εποχής του Νόμου, του οποίου ηγείτο ο Ιεχωβά. Από τη Γένεση μέχρι το βιβλίο του Μαλαχία έχουμε ένα πλήρες αρχείο όλου του έργου της Εποχής του Νόμου. Δηλαδή, η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει όλα όσα βίωσαν οι άνθρωποι που καθοδηγούσε ο Ιεχωβά την Εποχή του Νόμου. Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου της Παλαιάς Διαθήκης, οι αναρίθμητοι προφήτες που ανυψώθηκαν από τον Ιεχωβά εξέφρασαν τις προφητείες Του, έδωσαν οδηγίες σε διάφορες φυλές και έθνη και προέβλεψαν το έργο που θα επιτελούσε ο Ιεχωβά. Αυτοί οι άνθρωποι που είχαν ανυψωθεί, είχαν όλοι λάβει το Πνεύμα της προφητείας από τον Ιεχωβά: Ήταν σε θέση να δουν τα οράματα από τον Ιεχωβά, να ακούσουν τη φωνή Του και κατ’ αυτόν τον τρόπο εμπνεύστηκαν από Αυτόν και έγραψαν προφητείες. Το έργο που επιτέλεσαν ήταν η έκφραση της φωνής του Ιεχωβά, ήταν το έργο της προφητείας που επιτέλεσαν για λογαριασμό του Ιεχωβά και το έργο του Ιεχωβά εκείνη την εποχή ήταν απλώς να καθοδηγεί τους ανθρώπους χρησιμοποιώντας το Πνεύμα. Δεν ενσαρκώθηκε και οι άνθρωποι δεν είδαν διόλου το πρόσωπό Του. Έτσι, ανύψωσε πολλούς προφήτες ώστε να επιτελέσουν το έργο Του και τους έδωσε χρησμούς, τους οποίους διέδωσαν σε κάθε φυλή και οίκο του Ισραήλ. Το έργο τους ήταν να εκφράζουν προφητείες και κάποιοι από αυτούς κατέγραψαν τις οδηγίες του Ιεχωβά προς αυτούς, προκειμένου να τις δείξουν σε άλλους. Ο Ιεχωβά ανύψωσε αυτούς τους ανθρώπους για να εκφράσουν προφητείες, να προβλέψουν το έργο του μέλλοντος ή το έργο που έμελλε να επιτελεστεί κατά τη διάρκεια εκείνου του καιρού, έτσι ώστε οι άνθρωποι να είναι σε θέση να δουν την υπεροχή και τη σοφία του Ιεχωβά. Αυτά τα βιβλία προφητείας ήταν αρκετά διαφορετικά από τα υπόλοιπα βιβλία της Βίβλου. Αποτελούσαν λόγια που εκφράστηκαν ή γράφτηκαν από όσους είχαν λάβει το Πνεύμα της προφητείας — από εκείνους που είχαν κερδίσει τα οράματα ή τη φωνή από τον Ιεχωβά. Εκτός των βιβλίων προφητείας, οτιδήποτε άλλο στην Παλαιά Διαθήκη αποτελεί αρχείο που δημιουργήθηκε από ανθρώπους αφού ο Ιεχωβά είχε ολοκληρώσει το έργο Του. Αυτά τα βιβλία δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τις προφητείες που εκφράστηκαν από τους προφήτες που ανυψώθηκαν από τον Ιεχωβά, ακριβώς όπως η Γένεση και η Έξοδος δεν μπορούν να συγκριθούν με το Βιβλίο του Ησαΐα και το Βιβλίο του Δανιήλ. Οι προφητείες εκφράστηκαν πριν επιτελεστεί το έργο. Τα άλλα βιβλία, εν τω μεταξύ, γράφτηκαν μετά την ολοκλήρωσή του, κάτι που ήταν εφικτό για τους ανθρώπους. Οι προφήτες εκείνης της εποχής εμπνεύστηκαν από τον Ιεχωβά και εξέφρασαν κάποιες προφητείες, εξέφρασαν πολλά και προφήτευσαν τα γεγονότα της Εποχής της Χάριτος, καθώς και την καταστροφή του κόσμου τις έσχατες ημέρες — το έργο που σχεδίαζε να επιτελέσει ο Ιεχωβά. Όλα τα υπόλοιπα βιβλία καταγράφουν το έργο που επιτέλεσε ο Ιεχωβά στο Ισραήλ. Έτσι, όταν διαβάζεις τη Βίβλο, διαβάζεις κυρίως για το τι έκανε ο Ιεχωβά στο Ισραήλ. Η Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου καταγράφει πρωτίστως το έργο του Ιεχωβά να καθοδηγεί το Ισραήλ, να χρησιμοποιεί τον Μωυσή για να κατευθύνει τους Ισραηλίτες στην έξοδο από την Αίγυπτο, ο οποίος τους απομάκρυνε από τα δεσμά του Φαραώ και τους οδήγησε στην έρημο, μετά από την οποία εισήλθαν στη Χαναάν και στη συνέχεια περιγράφεται η ζωή τους στη Χαναάν. Εκτός αυτού, όλα αποτελούν το αρχείο του έργου του Ιεχωβά σε ολόκληρο το Ισραήλ. Όλα όσα καταγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη είναι το έργο του Ιεχωβά στο Ισραήλ, είναι το έργο που επιτέλεσε ο Ιεχωβά στη γη, στην οποία δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα. Από τότε που ο Θεός άρχισε επίσημα να οδηγεί τους ανθρώπους στη γη μετά τον Νώε, το μόνο που καταγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη είναι το έργο στο Ισραήλ. Και γιατί δεν καταγράφεται κανένα έργο πέραν του Ισραήλ; Επειδή η γη του Ισραήλ είναι το λίκνο της ανθρωπότητας. Στις απαρχές, δεν υπήρχαν άλλες χώρες εκτός του Ισραήλ και ο Ιεχωβά δεν εργαζόταν σε άλλους τόπους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ό,τι καταγράφεται στη Βίβλο είναι καθαρά το έργο στο Ισραήλ εκείνον τον καιρό. Τα λόγια που εκφράζουν οι προφήτες, ο Ησαΐας, ο Δανιήλ, ο Ιερεμίας και ο Ιεζεκιήλ ... τα λόγια τους προμηνύουν το άλλο έργο Του στη γη, προμηνύουν το έργο του ίδιου του Ιεχωβά Θεού. Όλα αυτά προήλθαν από τον Θεό, ήταν το έργο του Αγίου Πνεύματος και εκτός αυτών των βιβλίων των προφητών, όλα τα υπόλοιπα αποτελούν καταγραφή των εμπειριών των ανθρώπων από το έργο του Ιεχωβά εκείνον τον καιρό.

Το έργο της δημιουργίας συνέβη πριν από τη δημιουργία της ανθρωπότητας, εντούτοις το Βιβλίο της Γένεσης ήρθε μετά από τη δημιουργία της ανθρωπότητας. Επρόκειτο για βιβλίο που γράφτηκε από τον Μωυσή κατά την εποχή του Νόμου. Είναι σαν όσα συμβαίνουν μεταξύ σας σήμερα: Αφού συμβούν, τα καταγράφετε για να τα δείξετε στους ανθρώπους στο μέλλον και για τους λαούς του μέλλοντος όσα καταγράψατε είναι όσα συνέβησαν στο παρελθόν — δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από ιστορία. Όσα καταγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη είναι το έργο του Ιεχωβά στο Ισραήλ και αυτό που καταγράφεται στην Καινή Διαθήκη είναι το έργο του Ιησού κατά την εποχή της Χάριτος. Καταγράφουν το έργο του Θεού σε δύο διαφορετικές εποχές. Η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει το έργο του Θεού κατά την εποχή του Νόμου και έτσι η Παλαιά Διαθήκη αποτελεί ένα ιστορικό βιβλίο, ενώ η Καινή Διαθήκη είναι προϊόν του έργου της Εποχής της Χάριτος. Όταν ξεκίνησε το νέο έργο, έγινε κι αυτή παρωχημένη — συνεπώς, και η Καινή Διαθήκη αποτελεί ιστορικό βιβλίο. Φυσικά, η Καινή Διαθήκη δεν είναι τόσο συστηματική όσο η Παλαιά Διαθήκη, ούτε καταγράφει τόσα πράγματα. Όλα όσα εξέφρασε ο Ιεχωβά της Παλαιάς Διαθήκης καταγράφονται στη Βίβλο, ενώ μόνο μερικά από τα λόγια του Ιησού καταγράφονται στα Τέσσερα Ευαγγέλια. Φυσικά, ο Ιησούς επιτέλεσε επίσης μεγάλο έργο, αλλά δεν καταγράφηκε λεπτομερώς. Το γεγονός ότι καταγράφονται πιο λίγα στην Καινή Διαθήκη οφείλεται στο πόσο έργο επιτέλεσε ο Ιησούς. Το μέγεθος του έργου Του επί τρεισήμισι έτη στη γη κι εκείνο των αποστόλων ήταν πολύ μικρότερης έκτασης από το έργο του Ιεχωβά. Συνεπώς, υπάρχουν λιγότερα βιβλία στην Καινή Διαθήκη από ό,τι στην Παλαιά Διαθήκη.

Τι είδους βιβλίο είναι η Βίβλος; Η Παλαιά Διαθήκη είναι το έργο του Θεού κατά την Εποχή του Νόμου. Η Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου καταγράφει το συνολικό έργο του Ιεχωβά κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου και του έργου Του της δημιουργίας. Στο σύνολό της καταγράφει το έργο του Ιεχωβά και τελικά ολοκληρώνει την καταγραφή του έργου του Ιεχωβά με το Βιβλίο του Μαλαχία. Η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει δύο τμήματα του έργου που επιτέλεσε ο Θεός: το ένα είναι το έργο της δημιουργίας και το άλλο είναι η υπαγόρευση του νόμου. Και τα δύο ήταν έργα που επιτέλεσε ο Ιεχωβά. Η Εποχή του Νόμου εκπροσωπεί το έργο υπό το όνομα του Ιεχωβά Θεού. Αποτελεί το σύνολο του έργου που επιτελέστηκε κυρίως υπό το όνομα του Ιεχωβά. Έτσι, η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει το έργο του Ιεχωβά και η Καινή Διαθήκη καταγράφει το έργο του Ιησού, έργο το οποίο πραγματοποιήθηκε κυρίως υπό το όνομα του Ιησού. Η σημασία του ονόματος του Ιησού και το έργο που επιτέλεσε καταγράφηκαν στην Καινή Διαθήκη. Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου της Παλαιάς Διαθήκης, ο Ιεχωβά έχτισε τον ναό και τον βωμό στο Ισραήλ, καθοδήγησε τη ζωή των Ισραηλιτών επί γης, αποδεικνύοντας ότι ήταν ο εκλεκτός Του λαός, η πρώτη ομάδα ανθρώπων που επέλεξε επί γης και επιθυμούσε η δική Του καρδιά, η πρώτη ομάδα που είχε οδηγήσει ο ίδιος προσωπικά. Δηλαδή, οι δώδεκα φυλές του Ισραήλ ήταν οι πρώτοι εκλεκτοί του Ιεχωβά, κι έτσι Εκείνος πάντα εργαζόταν μέσα τους μέχρι να ολοκληρωθεί το έργο του Ιεχωβά την Εποχή του Νόμου. Το δεύτερο στάδιο του έργου ήταν το έργο της Εποχής της Χάριτος της Καινής Διαθήκης και επιτελέστηκε εντός της φυλής του Ιούδα, μιας από τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ. Το γεγονός ότι το εύρος του έργου ήταν μικρότερο οφειλόταν στο ότι ο Ιησούς ήταν ο Θεός που ενσαρκώθηκε. Ο Ιησούς επιτέλεσε το έργο Του μόνο στη γη της Ιουδαίας σε διάρκεια μόνο τρεισήμισι ετών. Επομένως, ό,τι καταγράφεται στην Καινή Διαθήκη δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υπερβεί το μέγεθος του έργου που καταγράφηκε στην Παλαιά Διαθήκη. Το έργο του Ιησού της Εποχής της Χάριτος καταγράφεται πρωτίστως στα Τέσσερα Ευαγγέλια. Το μονοπάτι στο οποίο πορεύονταν οι άνθρωποι της Εποχής της Χάριτος ήταν εκείνο των πιο επιφανειακών αλλαγών στη διάθεση της ζωής τους, οι περισσότερες από τις οποίες καταγράφονται στις επιστολές. Οι επιστολές καταδεικνύουν πώς το Άγιο Πνεύμα εργαζόταν εκείνον τον καιρό. (Φυσικά, ανεξάρτητα από το αν ο Παύλος παιδεύτηκε ή χτυπήθηκε από συμφορά, στο έργο που επιτέλεσε έλαβε οδηγίες από το Άγιο Πνεύμα, χρησιμοποιήθηκε από το Άγιο Πνεύμα εκείνον τον καιρό. Και ο Πέτρος χρησιμοποιήθηκε από το Άγιο Πνεύμα, αλλά δεν επιτέλεσε τόσο μεγάλο έργο όσο ο Παύλος. Αν και το έργο του Παύλου εμπεριείχε τις ακαθαρσίες του ανθρώπου, από τις επιστολές που έγραψε ο Παύλος μπορεί να δει κανείς πώς εργαζόταν το Άγιο Πνεύμα εκείνον τον καιρό. Το μονοπάτι, στο οποίο οδήγησε ο Παύλος, ήταν το σωστό, ήταν ορθό και αποτελούσε το μονοπάτι του Αγίου Πνεύματος.)

Εάν επιθυμείς να δεις το έργο της Εποχής του Νόμου και να δεις πώς οι Ισραηλίτες ακολούθησαν το μονοπάτι του Ιεχωβά, τότε πρέπει να αναγνώσεις την Παλαιά Διαθήκη. Αν επιθυμείς να κατανοήσεις το έργο της Εποχής της Χάριτος, τότε πρέπει να αναγνώσεις την Καινή Διαθήκη. Αλλά πώς βλέπεις το έργο των εσχάτων ημερών; Πρέπει να δεχτείς την ηγεσία του Θεού του σήμερα και να εισέλθεις στο σημερινό έργο, διότι αυτό είναι το νέο έργο και κανείς δεν το έχει καταγράψει προηγουμένως στη Βίβλο. Την σήμερον ημέρα, ο Θεός έχει ενσαρκωθεί και επέλεξε άλλους εκλεκτούς στην Κίνα. Ο Θεός εργάζεται μέσα σε αυτούς τους ανθρώπους, συνεχίζει το έργο Του επί γης, συνεχίζει το έργο της Εποχής της Χάριτος. Το έργο του σήμερα είναι ένα μονοπάτι στο οποίο ο άνθρωπος δεν έχει πορευτεί ποτέ και μία οδός την οποία κανείς δεν έχει δει ποτέ. Είναι έργο που δεν έχει επιτελεστεί ποτέ πριν — είναι το πιο πρόσφατο έργο του Θεού επί γης. Ως εκ τούτου, το έργο που δεν έχει επιτελεστεί ποτέ πριν δεν αποτελεί ιστορία, επειδή το τώρα είναι τώρα και δεν έχει γίνει ακόμα παρελθόν. Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι ο Θεός έχει κάνει μεγαλύτερο και νεότερο έργο επί γης και εκτός του Ισραήλ, ότι έχει ήδη υπερβεί το πεδίο του Ισραήλ και τις προβλέψεις των προφητών, ότι είναι νέο και θαυμάσιο έργο πέραν των προφητειών και νεότερο έργο πέραν του Ισραήλ και αποτελεί έργο το οποίο οι άνθρωποι αδυνατούν να αντιληφθούν ή να φανταστούν. Πώς θα μπορούσε η Βίβλος να περιέχει ρητά αρχεία αυτού του έργου; Ποιος θα μπορούσε να έχει καταγράψει κάθε παραμικρό μέρος του σημερινού έργου, χωρίς καμία παράλειψη, εκ των προτέρων; Ποιος θα μπορούσε να καταγράψει αυτό το ισχυρότερο, σοφότερο έργο που αψηφά τις συμβάσεις στο μουχλιασμένο παλιό βιβλίο; Το σημερινό έργο δεν αποτελεί ιστορία και ως εκ τούτου, αν θέλεις να πορευτείς στο νέο μονοπάτι του σήμερα, τότε πρέπει να απομακρυνθείς από τη Βίβλο, πρέπει να υπερβείς τα βιβλία των προφητειών ή της ιστορίας στη Βίβλο. Μόνο τότε θα μπορέσεις να πορευτείς σωστά στο νέο μονοπάτι και μόνο τότε θα μπορέσεις να εισέλθεις στη νέα σφαίρα και στο νέο έργο. Πρέπει να καταλάβεις γιατί, την σήμερον ημέρα, σου ζητείται να μην αναγνώσεις τη Βίβλο, γιατί υπάρχει ένα άλλο έργο που είναι ξεχωριστό από τη Βίβλο, γιατί ο Θεός δεν αναζητά νεότερη, πιο λεπτομερή πράξη στη Βίβλο, γιατί υπάρχει πιο ισχυρό έργο πέραν της Βίβλου. Αυτά είναι όλα όσα θα πρέπει να κατανοήσετε. Πρέπει να γνωρίζεις τη διαφορά ανάμεσα στο παλιό και το νέο έργο και παρόλο που δεν αναγιγνώσκεις τη Βίβλο, πρέπει να είσαι σε θέση να την αναλύεις. Αν δεν το πράξεις, θα συνεχίσεις να λατρεύεις τη Βίβλο και θα είναι δύσκολο για σένα να εισέλθεις στο νέο έργο και να υποβληθείς σε νέες αλλαγές. Εφόσον υπάρχει μια υψηλότερη οδός, γιατί να μελετάς αυτήν την κατώτερη, απαρχαιωμένη οδό; Δεδομένου ότι υπάρχουν νεότερες ομιλίες και νεότερο έργο, γιατί να ζεις εν τω μέσω παλαιών ιστορικών αρχείων; Οι νέες ομιλίες μπορούν να σε στηρίξουν, πράγμα που αποδεικνύει ότι αυτό είναι το νέο έργο. Τα παλαιά αρχεία δεν μπορούν να σε ικανοποιήσουν ή να καλύψουν τις τρέχουσες ανάγκες σου, γεγονός που αποδεικνύει ότι αποτελούν ιστορία και όχι το έργο του εδώ και τώρα. Η υψηλότερη οδός είναι το νεότερο έργο και με το νέο έργο, ανεξάρτητα από το πόσο υψηλή είναι η οδός του παρελθόντος, εξακολουθεί να είναι η ιστορία των στοχασμών των ανθρώπων και ανεξάρτητα από την αξία της ως αναφορά, αποτελεί ακόμα την παλαιά οδό. Παρόλο που καταγράφεται στο «ιερό βιβλίο», η παλαιά οδός αποτελεί ιστορία. Αν και δεν υπάρχει καμία αναφορά στο «ιερό βιβλίο», η νέα οδός υπάρχει εδώ και τώρα. Αυτή η οδός μπορεί να σε σώσει και αυτή η οδός μπορεί να σε αλλάξει, γιατί αυτό είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος.

Πρέπει να κατανοήσετε τη Βίβλο — αυτό το έργο πρέπει να το πράξετε πάση θυσία! Την σήμερον ημέρα, δεν χρειάζεται να αναγιγνώσκεις τη Βίβλο, γιατί δεν περιέχει κάτι νέο. Όλα είναι παλιά. Η Βίβλος είναι ένα ιστορικό βιβλίο και εάν είχες φάει και πιει την Παλαιά Διαθήκη κατά την Εποχή της Χάριτος — αν είχες κάνει πράξη ό,τι απαιτείτο τον καιρό της Παλαιάς Διαθήκης κατά την Εποχή της Χάριτος — ο Ιησούς θα σε είχε απορρίψει και θα σε είχε καταδικάσει. Αν είχες εφαρμόσει την Παλαιά Διαθήκη στο έργο του Ιησού, θα ήσουν Φαρισαίος. Αν, την σήμερον ημέρα, τρως και πίνεις την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη από κοινού και τις κάνεις πράξη, τότε ο Θεός του σήμερα θα σε καταδικάσει. Θα έχεις μείνει πίσω όσον αφορά το έργο του Αγίου Πνεύματος στο σήμερα! Εάν τρως την Παλαιά Διαθήκη και τρως την Καινή Διαθήκη, τότε είσαι έξω από το ρεύμα του Αγίου Πνεύματος! Τον καιρό του Ιησού, ο Ιησούς οδήγησε τους Εβραίους και όλους όσους Τον ακολουθούσαν σύμφωνα με το έργο του Αγίου Πνεύματος εκείνον τον καιρό. Δεν έλαβε τη Βίβλο ως βάση για ό,τι έπραττε, αλλά εκφραζόταν σύμφωνα με το έργο Του. Δεν έδινε σημασία σε ό,τι έλεγε η Βίβλος, ούτε έψαχνε στη Βίβλο το μονοπάτι στο οποίο θα οδηγούσε όσους Τον ακολουθούσαν. Από τότε που ξεκίνησε το έργο Του, διέδιδε την οδό της μετάνοιας — μία λέξη, η οποία δεν είχε μνημονευτεί διόλου στις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης. Όχι μόνο δεν ενήργησε σύμφωνα με τη Βίβλο, αλλά εγκαινίασε επίσης ένα νέο μονοπάτι και επιτέλεσε νέο έργο. Ποτέ δεν έκανε αναφορά στη Βίβλο όταν κήρυττε. Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου, κανείς δεν ήταν ποτέ σε θέση να εκτελεί τα θαύματά Του, θεραπεύοντας τους άρρωστους και εξοβελίζοντας τους δαίμονες. Έτσι και το έργο Του, οι διδαχές Του και η εξουσία και η δύναμη του λόγου Του υπερέβαιναν κάθε άνθρωπο κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου. Ο Ιησούς απλά επιτελούσε νεότερο έργο Του και παρόλο που πολλοί άνθρωποι Τον καταδίκασαν χρησιμοποιώντας τη Βίβλο — και μάλιστα χρησιμοποίησαν την Παλαιά Διαθήκη για να Τον σταυρώσουν — το έργο Του υπερέβη την Παλαιά Διαθήκη. Αν δεν ίσχυε αυτό, γιατί οι άνθρωποι Τον κάρφωσαν στον σταυρό; Δεν ήταν επειδή δεν αναφερόταν στην Παλαιά Διαθήκη η διδασκαλία Του και η ικανότητά Του να θεραπεύει τους άρρωστους και να εξοβελίζει τους δαίμονες; Το έργο είχε σκοπό να εγκαινιάσει ένα νέο μονοπάτι, δεν είχε σκοπό να ξεκινήσει πόλεμο ενάντια στη Βίβλο, ή να αφήσει σκόπιμα την Παλαιά Διαθήκη κατά μέρος. Ήλθε απλώς για να επιτελέσει τη διακονία Του, να φέρει το νέο έργο σε εκείνους που Τον λαχταρούσαν και Τον αναζητούσαν. Δεν ήλθε να ερμηνεύσει την Παλαιά Διαθήκη ή να ενισχύσει το έργο της. Το έργο Του δεν είχε σκοπό να επιτρέψει στην Εποχή του Νόμου να συνεχίσει να εξελίσσεται, διότι δεν είχε σημασία εάν το έργο Του είχε ως βάση τη Βίβλο. Ο Ιησούς ήλθε απλά να επιτελέσει το έργο που όφειλε να επιτελέσει. Οπότε, δεν ερμήνευσε τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, ούτε εργάστηκε σύμφωνα με τα λόγια της Εποχής του Νόμου της Παλαιάς Διαθήκης. Αγνόησε τι είπε η Παλαιά Διαθήκη. Δεν Τον ενδιέφερε αν συμφωνούσε με το έργο Του ή όχι και δεν Τον ενδιέφερε τι γνώριζαν οι άλλοι για το έργο Του ή πώς το καταδίκασαν. Συνέχισε απλώς να επιτελεί το έργο που έπρεπε να επιτελέσει, παρόλο που πολλοί χρησιμοποίησαν τις προβλέψεις των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης για να Τον καταδικάσουν. Στους ανθρώπους φαινόταν πως το έργο Του δεν είχε καμία βάση και υπήρχαν πολλά στοιχεία που έρχονταν σε αντίθεση με τα αρχεία της Παλαιάς Διαθήκης. Δεν είναι άραγε αυτό ανοησία; Πρέπει το δόγμα να εφαρμόζεται στο έργο του Θεού; Και πρέπει να συμφωνεί με τις προβλέψεις των προφητών; Εν τέλει τι είναι μεγαλύτερο: ο Θεός ή η Βίβλος; Γιατί το έργο του Θεού πρέπει να επιτελείται σύμφωνα με τη Βίβλο; Μήπως γιατί ο Θεός δεν έχει δικαίωμα να υπερβεί τη Βίβλο; Δεν μπορεί ο Θεός να απομακρυνθεί από τη Βίβλο και να επιτελέσει άλλο έργο; Γιατί ο Ιησούς και οι μαθητές Του δεν τηρούσαν το Σάββατο; Αν έπρεπε να τηρήσει το Σάββατο και να πράττει σύμφωνα με τις εντολές της Παλαιάς Διαθήκης, γιατί ο Ιησούς δεν τηρούσε το Σάββατο μετά την έλευσή Του, αλλά αντ’ αυτού έπλενε πόδια, κάλυπτε το κεφάλι, έκανε αρτοκλασία κι έπινε κρασί; Δεν απουσιάζουν όλα αυτά από τις εντολές της Παλαιάς Διαθήκης; Αν ο Ιησούς τιμούσε την Παλαιά Διαθήκη, γιατί αγνόησε αυτά τα δόγματα; Πρέπει να γνωρίζεις ποιος ήλθε πρώτος, ο Θεός ή η Βίβλος! Όντας ο Κύριος του Σαββάτου, δεν θα μπορούσε να είναι και ο Κύριος της Βίβλου;

Το έργο που επιτέλεσε ο Ιησούς τον καιρό της Καινής Διαθήκης εγκαινίασε νέο έργο: Δεν εργαζόταν σύμφωνα με το έργο της Παλαιάς Διαθήκης ούτε εφάρμοζε τον λόγο του Ιεχωβά της Παλαιάς Διαθήκης. Επιτέλεσε το δικό Του έργο και επιτέλεσε νεότερο έργο, και έργο υψηλότερο από τον νόμο. Έτσι, είπε: «Μη νομίσητε ότι ήλθον να καταλύσω τον νόμον ή τους προφήτας· δεν ήλθον να καταλύσω, αλλά να εκπληρώσω». Συνεπώς, σύμφωνα με αυτό που επέτυχε, έσπασαν οι δεσμοί με πολλά δόγματα. Το Σάββατο, πήρε τους μαθητές στους σιτοβολώνες για να συλλέξουν και να φάνε τις κορυφές των σιτηρών, δεν τήρησε το Σάββατο, και είπε: «Ο Υιός του ανθρώπου κύριος είναι και του Σαββάτου». Την εποχή εκείνη, σύμφωνα με τους κανόνες των Ισραηλιτών, οι άνθρωποι θα λιθοβολούσαν μέχρι θανάτου όποιον δεν τηρούσε το Σάββατο. Ο Ιησούς, ωστόσο, ούτε εισήλθε στον ναό ούτε τήρησε το Σάββατο και το έργο Του δεν είχε επιτελεστεί από τον Ιεχωβά τον καιρό της Παλαιάς Διαθήκης. Έτσι, το έργο του Ιησού υπερέβη τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης, ήταν υψηλότερο από αυτόν και δεν ήταν σύμφωνο με αυτόν. Κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος, ο Ιησούς δεν εργαζόταν σύμφωνα με τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης, είχε αψηφήσει αυτά τα δόγματα. Σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν άνθρωποι που ακολουθούν πιστά τη Βίβλο, και συγκεκριμένα τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης — δεν αποτελεί αυτό άρνηση του έργου του Ιησού; Κάποιοι λένε: «η Βίβλος αποτελεί ένα ιερό βιβλίο και πρέπει να αναγιγνώσκεται» και κάποιοι λένε: «το έργο του Θεού πρέπει πάντα να υποστηρίζεται, η Παλαιά Διαθήκη είναι το συμβόλαιο του Θεού με τους Ισραηλίτες και δεν μπορεί να απορριφθεί, και το Σάββατο πρέπει πάντα να τηρείται!» Δεν είναι γελοίοι; Γιατί ο Ιησούς δεν τηρούσε το Σάββατο; Ήταν αμαρτωλός; Ποιος μπορεί να διακρίνει αυτά τα πράγματα; Ανεξάρτητα από το πώς αναγιγνώσκεις τη Βίβλο, θα είναι αδύνατο να γνωρίσεις το έργο του Θεού χρησιμοποιώντας τις ανθρώπινες δυνάμεις της κατανόησης. Όχι μόνο δεν θα αποκτήσεις μια αγνή γνώση του Θεού, αλλά οι αντιλήψεις σου θα γίνουν όλο και πιο εξωφρενικές, έτσι ώστε θα αρχίσεις να αντιτάσσεσαι στον Θεό. Αν δεν υπήρχε η ενσάρκωση του Θεού την σήμερον ημέρα, οι άνθρωποι θα χάνονταν από τις δικές τους αντιλήψεις και θα πέθαιναν εν τω μέσω του παιδέματος του Θεού.

FacebookTwitterGoogle+Share