Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού - H Βασιλεία για πάντα

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αγιος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αγιος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη, Ιανουαρίου 17, 2019

«Θανάσιμη Άγνοια» (1) Ποιανού τα λόγια πρέπει να υπακούει κανείς όταν διερευνά την αληθινή οδό


Πολλοί αληθινοί πιστοί στον Κύριο που λαχταρούν την εμφάνισή του Θεού έχουν διαβάσει τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού και όλοι αναγνωρίζουν ότι αυτά είναι η αλήθεια, είναι η φωνή του Θεού, και είναι πρόθυμοι να αναζητήσουν και να διερευνήσουν την αληθινή οδό. Ωστόσο, μερικοί από αυτούς έχουν αμφιβολίες για το έργο του Θεού και θέλουν να παραιτηθούν από την έρευνά τους για την αληθινή οδό λόγω της υπόθεσης Τσαογιάν, Σαντόνγκ της 28ης Μαΐου και επειδή έχουν πιστέψει τα ψέματα που διαδόθηκαν από την αθεϊστική κυβέρνηση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας και από τους πάστορες και τους πρεσβύτερους του θρησκευτικού κόσμου. Ποιο είναι το πραγματικό ζήτημα εδώ; Συνδέεται η υπόθεση Σαντόνγκ Τσαογιάν με την εμφάνιση και το έργο του Παντοδύναμου Θεού; Ποιανού τα λόγια πρέπει να υπακούν οι χριστιανοί όταν αναζητούν και διερευνούν την αληθινή οδό;

Προτεινόμενο Υλικό  :Χριστιανική ταινία 

Σάββατο, Νοεμβρίου 10, 2018

Τα λόγια του Αγίου Πνεύματος προς τις εκκλησίες "Τι Όμορφη φωνή" (Ελληνικοί υπότιτλοι)



Η Ντονγκ Τζινγκξίν είναι ιερέας σε μια κατ’ οίκον εκκλησία στην Κίνα. Πίστευε στον Κύριο τριάντα χρόνια και αγαπάει την αλήθεια. Διαβάζει συχνά τα λόγια του Θεού και την καθοδηγούν. Αφοσιώνεται στον Κύριο με ενθουσιασμό. Λόγω του ιερατικού έργου της, τη συνέλαβε η αστυνομία της κινέζικης κομμουνιστικής κυβέρνησης και τη φυλάκισε. Εκεί πέρασε σκληρότητες και βασανιστήρια. Τα λόγια του Κυρίου την καθοδήγησαν σε αυτά τα δύσκολα επτά χρόνια απάνθρωπης ζωής στη φυλακή. Μετά την αποφυλάκισή της, η αδερφή Τσενγκουάνγκ έρχεται να τη δει και της διαβάζει μερικά λόγια του Παντοδύναμου Θεού, καταθέτοντας μαρτυρίας ότι ο Θεός εμφανίστηκε και επιτελεί το έργο Του τις έσχατες ημέρες. Της δίνει επίσης ένα αντίτυπο του Ο Λόγος Ενσαρκώνεται. Αφού διαβάζει αρκετά λόγια του Παντοδύναμου Θεού, η Ντονγκ Τζινγκξίν αισθάνεται πως είναι αξιόπιστα και πως προέρχονται από τον Θεό. Αναπτύσσει την επιθυμία να τα μελετήσει. Η Ντονγκ Τζινγκξίν και ο σύζυγός της μελετούν λαίμαργα τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού και ανακαλύπτουν ότι αποτελούν την αλήθεια και τη φωνή του Θεού. Αποφασίζουν ότι ο Παντοδύναμος Θεός αποτελεί πράγματι την επιστροφή του Κυρίου Ιησού που περίμεναν χρόνια! Ενώ οι δυο τους είναι όλο χαρά που θα υποδεχθούν την επιστροφή του Κυρίου, ο αρχηγός της αστυνομίας τούς επισκέπτεται για να τους προειδοποιήσει να μην πραγματοποιούν συγκεντρώσεις ή κηρύγματα. Τους προειδοποιεί ότι θα πρέπει συγκεκριμένα να αναφέρουν οποιονδήποτε κηρύττει τον λόγο της Αστραπής της Ανατολής, κάτι που προκαλεί ανησυχία στην Ντονγκ Τζινγκξίν. Μετά από αυτό, ένας από τους πάστορές τους μαθαίνει ότι η Ντονγκ Τζινγκξίν ενθαρρύνει τους αδερφούς και τις αδερφές να μελετούν το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες και παρεμβαίνει και αυτός για να τη σταματήσει. Αντιμέτωπη με τη σύγχυση και τα εμπόδια από τις δυνάμεις του Σατανά, η Ντονγκ Τζινγκξίν καταφέρνει να δει ξεκάθαρα το αληθινό πρόσωπο των παστόρων και των πρεσβύτερων του θρησκευτικού κόσμου, μέσα από προσευχή, αναζήτηση και συναναστροφή. Δεν υποχωρεί, αλλά συνεχίζει να παροτρύνει τους αδερφούς και τις αδερφές να μελετήσουν τον αληθινό δρόμο και προσκαλεί άτομα από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού για συναναστροφή και για να καταθέσουν μαρτυρίες για το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Στο τέλος, όλοι αναγνωρίζουν ότι τα λόγια που εκφέρονται από τον Παντοδύναμο Θεό αποτελούν πράγματι τη φωνή του Θεού και ότι Αυτός αποτελεί την εμφάνιση του Θεού. Όλοι συγκινούνται βαθιά: Πόσο όμορφη φωνή αποτελούν τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού!

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 25, 2018

Χριστιανικά τραγούδια | Ο σκοπός της διαχείρισης του Θεού είναι να σώσει την ανθρωπότητα

 
Η αγάπη και το έλεος του Θεού διαχέεται στο έργο διαχείρισης Του απ' την πρώτη ως την τελευταία λεπτομέρεια. I Είτε ο άνθρωπος νιώθει το ευγενικό Του θέλημα είτε όχι, ακούραστος επιδιώκει το έργο που πρέπει να κάνει. Είτε ο άνθρωπος κατανοεί την διαχείρισή Του είτε όχι, το έργο Του φέρνει αρωγή και παροχή, σε όλους αισθητές. Η αγάπη και το έλεος του Θεού διαχέεται στο έργο διαχείρισης Του απ' την πρώτη ως την τελευταία λεπτομέρεια. II Ίσως να μην νιώθεις σήμερα την αγάπη και ζωή που δίνει ο Θεός, αλλά όσο δεν φύγεις από πλάι Του, ούτε εγκαταλείπεις την θέλησή ν' αναζητήσεις την αλήθεια, μια μέρα, σίγουρα, θα δεις το χαμόγελο του Θεού. Γιατί ο σκοπός του Θεού στο έργο διαχείρισης Του είναι ν' αποσπάσει την ανθρωπότητα από την κυριότητα του Σατανά, και όχι να εγκαταλείψει αυτούς που διεφθάρθηκαν από το Σατανά και αντιτίθενται στο θέλημά Του. Η αγάπη και το έλεος του Θεού διαχέεται στο έργο διαχείρισης Του απ' την πρώτη ως την τελευταία λεπτομέρεια. από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» Αστραπή της Ανατολής, η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Απαρτίζεται από όλους εκείνους που αποδέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες κι έχουν κυριευτεί και λυτρωθεί από τα λόγια Του. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου από τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό και είναι Αυτός ο Ποιμένας της που την καθοδηγεί. Σίγουρα δεν έχει δημιουργηθεί από κάποιο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Αρκεί να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να δείτε ότι ο Θεός έχει εμφανιστεί.

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 23, 2018

κλιπ χριστιανικών ταινιών – (5) Ο Χριστός είναι Πηγή Ζωής και ο Κύριος της Βίβλου

 
Η Βίβλος εμπεριέχει το λόγο του Θεού, καθώς και την εμπειρία και τη μαρτυρία του ανθρώπου που μπορεί να μας προμηθεύσει με τη ζωή και είναι πολύ ευεργετική για μας. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Εγώ είμαι η ανάστασις και η ζωή· ο πιστεύων εις εμέ, και αν αποθάνη, θέλει ζήσει· και πας όστις ζη και πιστεύει εις εμέ δεν θέλει αποθάνει εις τον αιώνα.» (Κατά Ιωάννην 11:25-26). Όμως, γιατί έπειτα από 2.000 χρόνια, κανείς από όσους πιστεύουν στον Κύριο και έχουν διαβάσει τη Βίβλο δεν έχουν επιτύχει την αιώνια ζωή; Μήπως η Βίβλος δεν έχει την οδό για την αιώνια ζωή; Μήπως ο Κύριος Ιησούς αφού επιτέλεσε το έργο της λύτρωσης δεν έδωσε την οδό της αιώνιας ζωής στην ανθρωπότητα; Τι πρέπει να κάνουμε για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε την οδό της αιώνιας ζωής; Αστραπή της Ανατολής, η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Απαρτίζεται από όλους εκείνους που αποδέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες κι έχουν κυριευτεί και λυτρωθεί από τα λόγια Του. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου από τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό και είναι Αυτός ο Ποιμένας της που την καθοδηγεί. Σίγουρα δεν έχει δημιουργηθεί από κάποιο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Αρκεί να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να δείτε ότι ο Θεός έχει εμφανιστεί.

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 08, 2018

Ιωάν., Κεφάλαιο: 10


1. Αληθώς, αληθώς σας λέγω, όστις δεν εισέρχεται διά της θύρας εις την αυλήν των προβάτων, αλλά αναβαίνει αλλαχόθεν, εκείνος είναι κλέπτης και ληστής· 2. όστις όμως εισέρχεται διά της θύρας, είναι ποιμήν των προβάτων. 3. Εις τούτον ο θυρωρός ανοίγει, και τα πρόβατα την φωνήν αυτού ακούουσι, και τα εαυτού πρόβατα κράζει κατ' όνομα και εξάγει αυτά. 4. Και όταν εκβάλη τα εαυτού πρόβατα, υπάγει έμπροσθεν αυτών, και τα πρόβατα ακολουθούσιν αυτόν, διότι γνωρίζουσι την φωνήν αυτού. 5. Ξένον όμως δεν θέλουσιν ακολουθήσει, αλλά θέλουσι φύγει απ' αυτού, διότι δεν γνωρίζουσι την φωνήν των ξένων. 6. Ταύτην την παραβολήν είπε προς αυτούς ο Ιησούς· εκείνοι όμως δεν ενόησαν τι ήσαν ταύτα, τα οποία ελάλει προς αυτούς. 7. Είπε λοιπόν πάλιν προς αυτούς ο Ιησούς· Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι εγώ είμαι η θύρα των προβάτων. 8. Πάντες όσοι ήλθον προ εμού κλέπται είναι και λησταί· αλλά δεν ήκουσαν αυτούς τα πρόβατα. 9. Εγώ είμαι η θύρα· δι' εμού εάν τις εισέλθη, θέλει σωθή και θέλει εισέλθει και εξέλθει και θέλει ευρεί βοσκήν. 10. Ο κλέπτης δεν έρχεται, ειμή διά να κλέψη και θύση και απολέση· εγώ ήλθον διά να έχωσι ζωήν και να έχωσιν αυτήν εν αφθονία. 11. Εγώ είμαι ο ποιμήν ο καλός. Ο ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού βάλλει υπέρ των προβάτων· 12. ο δε μισθωτός και μη ων ποιμήν, του οποίου δεν είναι τα πρόβατα ιδικά του, θεωρεί τον λύκον ερχόμενον και αφίνει τα πρόβατα και φεύγει· και ο λύκος αρπάζει αυτά και σκορπίζει τα πρόβατα. 13. Ο δε μισθωτός φεύγει, διότι είναι μισθωτός και δεν μέλει αυτόν περί των προβάτων. 14. Εγώ είμαι ο ποιμήν ο καλός, και γνωρίζω τα εμά και γνωρίζομαι υπό των εμών, 15. καθώς με γνωρίζει ο Πατήρ και εγώ γνωρίζω τον Πατέρα, και την ψυχήν μου βάλλω υπέρ των προβάτων. 16. Και άλλα πρόβατα έχω, τα οποία δεν είναι εκ της αυλής ταύτης· και εκείνα πρέπει να συνάξω, και θέλουσιν ακούσει την φωνήν μου, και θέλει γείνει μία ποίμνη, εις ποιμήν. 17. Διά τούτο ο Πατήρ με αγαπά, διότι εγώ βάλλω την ψυχήν μου, διά να λάβω αυτήν πάλιν. 18. Ουδείς αφαιρεί αυτήν απ' εμού, αλλ' εγώ βάλλω αυτήν απ' εμαυτού· εξουσίαν έχω να βάλω αυτήν, και εξουσίαν έχω πάλιν να λάβω αυτήν· ταύτην την εντολήν έλαβον παρά του Πατρός μου. 19. Σχίσμα λοιπόν έγεινε πάλιν μεταξύ των Ιουδαίων διά τους λόγους τούτους. 20. Και έλεγον πολλοί εξ αυτών· Δαιμόνιον έχει και είναι μαινόμενος· τι ακούετε αυτόν; 21. Άλλοι έλεγον· Ούτοι οι λόγοι δεν είναι δαιμονιζομένου· μήπως δύναται δαιμόνιον να ανοίγη οφθαλμούς τυφλών; 22. Έγειναν δε τα εγκαίνια εν Ιεροσολύμοις, και ήτο χειμών· 23. και οΙησούς  περιεπάτει εν τω ιερώ εν τη στοά του Σολομώντος. 24. Περιεκύκλωσαν λοιπόν αυτόν οι Ιουδαίοι και έλεγον προς αυτόν· Έως πότε κρατείς εν αμφιβολία την ψυχήν ημών; εάν συ ήσαι ο Χριστός, ειπέ προς ημάς παρρησία. 25. Απεκρίθη προς αυτούς ο Ιησούς· Σας είπον, και δεν πιστεύετε. Τα έργα, τα οποία εγώ κάμνω εν τω ονόματι του Πατρός μου, ταύτα μαρτυρούσι περί εμού· 26. αλλά σεις δεν πιστεύετε· διότι δεν είσθε εκ των προβάτων των εμών, καθώς σας είπον. 27. Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου, και εγώ γνωρίζω αυτά, και με ακολουθούσι. 28. Και εγώ δίδω εις αυτά ζωήν αιώνιον, και δεν θέλουσιν απολεσθή εις τον αιώνα, και ουδείς θέλει αρπάσει αυτά εκ της χειρός μου. 29. Ο Πατήρ μου, όστις μοι έδωκεν αυτά, είναι μεγαλήτερος πάντων, και ουδείς δύναται να αρπάση εκ της χειρός του Πατρός μου. 30. Εγώ και ο Πατήρ εν είμεθα. 31. Επίασαν λοιπόν πάλιν οι Ιουδαίοι λίθους, διά να λιθοβολήσωσιν αυτόν. 32. Απεκρίθη προς αυτούς ο Ιησούς· Πολλά καλά έργα έδειξα εις εσάς εκ του Πατρός μου· διά ποίον έργον εξ αυτών με λιθοβολείτε; 33. Απεκρίθησαν προς αυτόν οι Ιουδαίοι, λέγοντες· Περί καλού έργου δεν σε λιθοβολούμεν, αλλά περί βλασφημίας, και διότι συ άνθρωπος ων κάμνεις σεαυτόν Θεόν. 34. Απεκρίθη προς αυτούς ο Ιησούς· Δεν είναι γεγραμμένον εν τω νόμω υμών, Εγώ είπα, θεοί είσθε; 35. Εάν εκείνους είπε θεούς, προς τους οποίους έγεινεν ο λόγος του Θεού, και δεν δύναται να αναιρεθή η γραφή, 36. εκείνον, τον οποίον ο Πατήρ ηγίασε και απέστειλεν εις τον κόσμον, σεις λέγετε ότι βλασφημείς, διότι είπον, Υιός του Θεού είμαι; 37. Εάν δεν κάμνω τα έργα του Πατρός μου, μη πιστεύετε εις εμέ· 38. αλλ' εάν κάμνω, αν και εις εμέ δεν πιστεύητε, πιστεύσατε εις τα έργα, διά να γνωρίσητε και πιστεύσητε ότι ο Πατήρ είναι εν εμοί και εγώ εν αυτώ. 39. Εζήτουν λοιπόν πάλιν να πιάσωσιν αυτόν· και εξέφυγεν εκ της χειρός αυτών. 40. Και υπήγε πάλιν πέραν του Ιορδάνου, εις τον τόπον όπου εβάπτιζε κατ' αρχάς ο Ιωάννης, και έμεινεν εκεί. 41. Και πολλοί ήλθον προς αυτόν και έλεγον ότι ο Ιωάννης μεν ουδέν θαύμα έκαμε, πάντα όμως όσα είπεν ο Ιωάννης περί τούτου, ήσαν αληθινά. 42. Και εκεί επίστευσαν πολλοί εις αυτόν.

Σάββατο, Αυγούστου 18, 2018

Η αρχή κι η εξουσία του Θεού αποκαλύπτονται στην ενσάρκωση | Ύμνος των λόγων του Θεού

 

I Ο Θεός έχει έρθει στη γη να πραγματώσει τις λέξεις «ο Λόγος ενσαρκώνεται», κι έτσι προφέρει λόγια δια της σαρκός Του. (Σε αντίθεση με την εποχή του Μωυσή στην Παλαιά Διαθήκη— όταν ο λόγος ερχόταν απευθείας απ' τον Θεό απ' τον ουρανό). Η υπέρτατη έννοια της ενσάρκωσής Του είναι ότι το Πνεύμα το έργο Του εκπληρώνει με τη σάρκα και τον λόγο. Αυτό είναι που σημαίνει «ο Λόγος ενσαρκώνεται», και «ενσαρκωμένος εμφανίζεται.» II Έπειτα, όλα Του τα λόγια θα εκπληρωθούν την εποχή της Χιλιετούς Βασιλείας. Τα λόγια θα γίνουν γεγονότα που κάθε άνθρωπος θα δει και θα τα αντικρίσουν χωρίς καμία διαφορά. Η υπέρτατη έννοια της ενσάρκωσής Του είναι ότι το Πνεύμα το έργο Του εκπληρώνει με τη σάρκα και τον λόγο. Αυτό είναι που σημαίνει «ο Λόγος ενσαρκώνεται», και «ενσαρκωμένος εμφανίζεται.» III Μόνο ο Θεός μπορεί να προφέρει τη θέληση του Πνεύματος. Μόνο ο ενσαρκί Θεός μπορεί να μιλά εξ ονόματός Του. Ο Θείος Λόγος παίρνει νόημα στον ενσαρκωμένο Θεό. Όλοι οι άλλοι οδηγούνται από αυτόν. Κανείς δεν εξαιρείται, όλοι εμπίπτουν εντός αυτού του πεδίου. Μόνο απ' τα ρητά αυτά, οι άνθρωποι έρχονται σε επίγνωση. Το να πιστεύουμε ότι τα ρητά θα έρθουν από τον ουρανό είναι ονειροπόληση. Αυτή είναι η εξουσία που εμφανίζεται στην ενσαρκωμένη σάρκα του Θεού και κάνει τους πάντες να πιστεύουν. Η υπέρτατη έννοια της ενσάρκωσής Του είναι ότι το Πνεύμα το έργο Του εκπληρώνει με τη σάρκα και τον λόγο. Αυτό είναι που σημαίνει «ο Λόγος ενσαρκώνεται», και «ενσαρκωμένος εμφανίζεται.» Η υπέρτατη έννοια της ενσάρκωσής Του είναι ότι το Πνεύμα το έργο Του εκπληρώνει με τη σάρκα και τον λόγο. Αυτό είναι που σημαίνει «ο Λόγος ενσαρκώνεται», και «ενσαρκωμένος εμφανίζεται.» από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Πέμπτη, Αυγούστου 16, 2018

Λουκ., Κεφάλαιο: 15


       
 1. Επλησίαζον δε εις αυτόν πάντες οι τελώναι και οι αμαρτωλοί, διά να ακούωσιν αυτόν. 2. Και διεγόγγυζον οι Φαρισαίοι και οι γραμματείς, λέγοντες ότι ούτος αμαρτωλούς δέχεται και συντρώγει μετ' αυτών. 3. Είπε δε προς αυτούς την παραβολήν ταύτην, λέγων· 4. Τις άνθρωπος εξ υμών εάν έχη εκατόν πρόβατα και χάση εν εξ αυτών, δεν αφίνει τα ενενήκοντα εννέα εν τη ερήμω και υπάγει ζητών το απολωλός, εωσού εύρη αυτό; 5. Και ευρών αυτό, βάλλει επί τους ώμους αυτού χαίρων. 6. Και ελθών εις τον οίκον, συγκαλεί τους φίλους και τους γείτονας, λέγων προς αυτούς· Συγχάρητέ μοι, διότι εύρον το πρόβατόν μου το απολωλός. 7. Σας λέγω ότι ούτω θέλει είσθαι χαρά εν τω ουρανώ διά ένα αμαρτωλόν μετανοούντα μάλλον παρά διά ενενήκοντα εννέα δικαίους, οίτινες δεν έχουσι χρείαν μετανοίας. 8. Η τις γυνή έχουσα δέκα δραχμάς, εάν χάση δραχμήν μίαν, δεν ανάπτει λύχνον και σαρόνει την οικίαν και ζητεί επιμελώς, έως ότου εύρη αυτήν; 9. και αφού εύρη, συγκαλεί τας φίλας και τας γείτονας, λέγουσα· Συγχάρητέ μοι, διότι εύρον την δραχμήν την οποίαν έχασα. 10. Ούτω, σας λέγω, χαρά γίνεται ενώπιον των αγγέλων του Θεού διά ένα αμαρτωλόν μετανοούντα. 11. Είπε δέ· Άνθρωπος τις είχε δύο υιούς. 12. Και είπεν ο νεώτερος αυτών προς τον πατέρα· Πάτερ, δος μοι το ανήκον μέρος της περιουσίας. Και διεμοίρασεν εις αυτούς τα υπάρχοντα αυτού. 13. Και μετ' ολίγας ημέρας συνάξας πάντα ο νεώτερος υιός, απεδήμησεν εις χώραν μακράν και εκεί διεσκόρπισε την περιουσίαν αυτού ζων ασώτως. 14. Αφού δε εδαπάνησε πάντα, έγεινε πείνα μεγάλη εν τη χώρα εκείνη, και αυτός ήρχισε να στερήται. 15. Τότε υπήγε και προσεκολλήθη εις ένα των πολιτών της χώρας εκείνης, όστις έπεμψεν αυτόν εις τους αγρούς αυτού διά να βόσκη χοίρους. 16. Και επεθύμει να γεμίση την κοιλίαν αυτού από των ξυλοκεράτων, τα οποία έτρωγον οι χοίροι, και ουδείς έδιδεν εις αυτόν. 17. Ελθών δε εις εαυτόν, είπε· Πόσοι μισθωτοί του πατρός μου περισσεύουσιν άρτον, και εγώ χάνομαι υπό της πείνης. 18. Σηκωθείς θέλω υπάγει προς τον πατέρα μου και θέλω ειπεί προς αυτόν· Πάτερ, ήμαρτον εις τον ουρανόν και ενώπιόν σου· 19. και δεν είμαι πλέον άξιος να ονομασθώ υιός σου· κάμε με ως ένα των μισθωτών σου. 20. Και σηκωθείς ήλθε προς τον πατέρα αυτού. Ενώ, δε απείχεν έτι μακράν, είδεν αυτόν ο πατήρ αυτού και εσπλαγχνίσθη, και δραμών επέπεσεν επί τον τράχηλον αυτού και κατεφίλησεν αυτόν. 21. είπε δε προς αυτόν ο υιός· Πάτερ, ήμαρτον εις τον ουρανόν και ενώπιόν σου, και δεν είμαι πλέον άξιος να ονομασθώ υιός σου. 22. Και ο πατήρ είπε προς τους δούλους αυτού· Φέρετε έξω την στολήν την πρώτην και ενδύσατε αυτόν, και δότε δακτυλίδιον εις την χείρα αυτού και υποδήματα εις τους πόδας, 23. και φέροντες τον μόσχον τον σιτευτόν σφάξατε, και φαγόντες ας ευφρανθώμεν, 24. διότι ούτος ο υιός μου νεκρός ήτο και ανέζησε, και απολωλώς ήτο και ευρέθη. Και ήρχισαν να ευφραίνωνται. 25. Ήτο δε ο πρεσβύτερος αυτού υιός εν τω αγρώ· και καθώς ερχόμενος επλησίασεν εις την οικίαν, ήκουσε συμφωνίαν και χορούς, 26. και προσκαλέσας ένα των δούλων, ηρώτα τι είναι ταύτα. 27. Ο δε είπε προς αυτόν ότι ο αδελφός σου ήλθε· και έσφαξεν ο πατήρ σου τον μόσχον τον σιτευτόν, διότι απήλαυσεν αυτόν υγιαίνοντα. 28. Και ωργίσθη και δεν ήθελε να εισέλθη. Εξήλθε λοιπόν ο πατήρ αυτού και παρεκάλει αυτόν. 29. Ο δε αποκριθείς είπε προς τον πατέρα· Ιδού, τόσα έτη σε δουλεύω, και ποτέ εντολήν σου δεν παρέβην, και εις εμέ ουδέ ερίφιον έδωκάς ποτέ διά να ευφρανθώ μετά των φίλων μου. 30. Ότε δε ο υιός σου ούτος, ο καταφαγών σου τον βίον μετά πορνών, ήλθεν, έσφαξας δι' αυτόν τον μόσχον τον σιτευτόν. 31. Ο δε είπε προς αυτόν· Τέκνον, συ πάντοτε μετ' εμού είσαι, και πάντα τα εμά σα είναι· 32. έπρεπε δε να ευφρανθώμεν και να χαρώμεν, διότι ο αδελφός σου ούτος νεκρός ήτο και ανέζησε, και απολωλώς ήτο και ευρέθη.

Τρίτη, Αυγούστου 07, 2018

Το έργο την Εποχή του Νόμου


        Το έργο που έκανε ο Ιεχωβά στους Ισραηλίτες γνωστοποίησε στην ανθρωπότητα τον γήινο τόπο προέλευσης του Θεού, που ήταν επίσης το άγιος μέρος όπου Εκείνος παρουσιάστηκε. Περιόρισε το έργο Του στους ανθρώπους του Ισραήλ. Αρχικά, δεν έκανε έργο εκτός του Ισραήλ. Αντίθετα, διάλεξε έναν λαό που έκρινε κατάλληλο για να περιορίσει το εύρος του έργου Του. Το Ισραήλ ήταν το μέρος όπου Θεόςο  δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα κι από το χώμα του τόπου εκείνου ο Ιεχωβά έφτιαξε τον άνθρωπο. Το μέρος εκείνο έγινε η βάση του έργου Του στην γη. Οι Ισραηλίτες, που ήταν οι απόγονοι του Νώε και επίσης οι απόγονοι του Αδάμ, ήταν το ανθρώπινο θεμέλιο του έργου του Ιεχωβά στην γη. 


         Τον καιρό εκείνο, η σημασία, ο σκοπός και τα στάδια του έργου του Ιεχωβά στον Ισραήλ ήταν για να αρχίσει το έργο Του σε ολόκληρη την γη, το οποίο, παίρνοντας τον Ισραήλ ως πυρήνα του, σταδιακά εξαπλώθηκε στα έθνη. Αυτή είναι η αρχή, σύμφωνα με την οποία εργάζεται στο σύμπαν – να εδραιώσει ένα μοντέλο και στη συνέχεια να το διευρύνει μέχρι όλοι οι άνθρωποι στον πλανήτη να δεχθούν το ευαγγέλιό Του. Οι πρώτοι Ισραηλίτες ήταν οι απόγονοι του Νώε. Οι άνθρωποι αυτοί ευλογήθηκαν μόνο με την πνοή του Ιεχωβά και κατανοούσαν αρκετά για να φροντίσουν τις βασικές ανάγκες της ζωής, αλλά δεν γνώριζαν τι είδους Θεός ήταν ο Ιεχωβά ή το θέλημά Του για τον άνθρωπο, πόσο μάλλον πώς έπρεπε να έχουν φόβο Θεού για τον Κύριο όλης της δημιουργίας. Όσο για το αν υπήρχαν κανόνες και νόμοι προς τήρηση και αν υπήρχε έργο που τα δημιουργημένα όντα έπρεπε να κάνουν για τον Δημιουργό: Οι απόγονοι του Αδάμ δεν γνώριζαν τίποτα από αυτά. Το μόνο που ήξεραν ήταν ότι ο σύζυγος θα έπρεπε να ιδρώνει και να εργάζεται σκληρά για να προμηθεύει για την οικογένειά του και ότι η γυναίκα θα έπρεπε να υποτάσσεται στον άντρα της και να διαιωνίζουν το ανθρώπινο γένος που ο Ιεχωβά δημιούργησε. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι αυτοί, που είχαν μόνο την πνοή του Ιεχωβά και την ζωή Του, δεν ήξεραν τίποτα για το πώς να ακολουθήσουν τους νόμους του Θεού ή πώς να ικανοποιήσουν τον Κύριο όλης της δημιουργίας. Κατανοούσαν πάρα πολύ λίγα. Οπότε, ακόμη κι αν δεν υπήρχε τίποτα διεφθαρμένο ή απατηλό στις καρδιές τους και η ζήλεια και οι διαμάχες σπάνια υπήρχαν μεταξύ τους, παρόλα αυτά δεν είχαν καμία γνώση ή κατανόηση του Ιεχωβά, του Κυρίου όλης της δημιουργίας. Οι πρόγονοι του ανθρώπου γνώριζαν μόνο πώς να τρώνε και να απολαμβάνουν τα αγαθά του Ιεχωβά, αλλά δεν γνώριζαν πώς να έχουν φόβο Θεού για τον Ιεχωβά. Δεν γνώριζαν ότι ο Ιεχωβά είναι ο Ένας που θα έπρεπε να λατρεύουν με όλη τους την ψυχή. Οπότε, πώς μπορούσαν να ονομάζονται πλάσματά Του; Αν ήταν έτσι, τι γίνεται με τα λόγια, «Ο Ιεχωβά είναι ο Κύριος όλης της δημιουργίας» και «Εκείνος δημιούργησε τον άνθρωπο για να Τον φανερώνει, να Τον δοξάζει και να τον αντιπροσωπεύει»· δεν θα ήταν τα λόγια αυτά μάταια; Πώς θα μπορούσαν άνθρωποι που δεν έχουν σεβασμό για τον Ιεχωβά να γίνουν μαρτυρία για την δόξα Του; Πώς θα μπορούσαν να γίνουν εκδήλωση της δόξας Του; Δεν θα ήταν τότε τα λόγια του Ιεχωβά, «Δημιούργησα τον άνθρωπο κατ’ εικόνα μου», όπλο στα χέρια του σατανά, του κακόβουλου; Δεν θα γίνονταν τα λόγια αυτά ένα σημάδι ταπείνωσης στην δημιουργία του ανθρώπου από τον Ιεχωβά; Για να ολοκληρωθεί το στάδιο αυτό του έργου, ο Ιεχωβά, μετά που δημιούργησε την ανθρωπότητα, δεν τους δίδαξε ή τους καθοδήγησε από την εποχή του Αδάμ έως την εποχή του Νώε. Αντίθετα, μόνο μετά που ο κατακλυσμός κατέστρεψε τον κόσμο ξεκίνησε επίσημα να καθοδηγεί τους Ισραηλίτες, που ήταν οι απόγονοι του Νώε και, επίσης, του Αδάμ. Το έργο και τα λόγια Του στον Ισραήλ έδωσαν καθοδήγηση σε όλους τους ανθρώπους του Ισραήλ, καθώς ζούσαν τη ζωή τους σε όλη την γη του Ισραήλ και, μ’ αυτόν τον τρόπο, έδειξαν στην ανθρωπότητα ότι ο Ιεχωβά δεν ήταν ικανός μόνο να δώσει πνοή στον άνθρωπο για να έχει ζωή από Εκείνον και να αναβαθμιστεί από χώμα σε ένα δημιουργημένο ανθρώπινο ον, αλλά θα μπορούσε επίσης να κάψει την ανθρωπότητα και να καταραστεί την ανθρωπότητα και να χρησιμοποιήσει το ραβδί Του για να κυβερνήσει την ανθρωπότητα. Έτσι, είδαν επίσης ότι ο Ιεχωβά μπορούσε να καθοδηγήσει την ζωή του ανθρώπου στη γη και να μιλήσει και να κάνει έργο στην ανθρωπότητα σύμφωνα με τις ώρες της ημέρας και της νύχτας. Έκανε το έργο μόνο για να γνωρίσουν τα πλάσματά Του ότι ο άνθρωπος προήλθε από χώμα που Εκείνος πήρε στο χέρι Του και, επιπλέον, ότι ο άνθρωπος έχει φτιαχτεί από Εκείνον. Όχι μόνο αυτό, αλλά το έργο που ξεκίνησε στον Ισραήλ είχε το σκοπό άλλοι άνθρωποι και έθνη (που, ουσιαστικά, δεν ήταν ξεχωριστά από τον Ισραήλ, αλλά αντίθετα είχαν πάρει διαφορετικό δρόμο από τους Ισραηλίτες, ωστόσο ήταν απόγονοι του Αδάμ και της Εύας) να λάβουν το ευαγγέλιο του Ιεχωβά από τον Ισραήλ, ώστε όλα τα δημιουργημένα όντα στο σύμπαν να μπορούν να έχουν φόβο Θεού για τον Ιεχωβά και να Τον θεωρούν σημαντικό. Αν δεν είχε ξεκινήσει ο Ιεχωβά το έργο στον Ισραήλ, αλλά αντίθετα, μετά που δημιούργησε την ανθρωπότητα, τους άφηνε να ζουν ξένοιαστη ζωή στη γη, στην περίπτωση εκείνη, χάρη στη σωματική φύση του ανθρώπου (φύση σημαίνει ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να γνωρίζει πράγματα τα οποία δεν μπορεί να δει, δηλαδή δεν θα γνώριζε ότι ήταν ο Ιεχωβά που δημιούργησε την ανθρωπότητα, και ακόμη λιγότερο, γιατί το έκανε), δεν θα γνώριζαν ότι ήταν ο Ιεχωβά που δημιούργησε την ανθρωπότητα ή ότι Εκείνος είναι ο Κύριος όλης της δημιουργίας. Αν ο Ιεχωβά δημιουργούσε τον άνθρωπο και τον έβαζε στην γη να είναι αντικείμενο της δικής Του απόλαυσης και στη συνέχεια καθάριζε τα χέρια Του από το χώμα και έφευγε, αντί να παραμένει στην ανθρωπότητα δίνοντάς τους καθοδήγηση για μια χρονική περίοδο, τότε όλη η ανθρωπότητα θα επέστρεφε στο τίποτα. Ακόμη κι ο ουρανός και η γη και όλα τα μυριάδες πράγματα που Εκείνος έφτιαξε και όλη η ανθρωπότητα θα επέστρεφαν στο τίποτα και, επιπλέον, θα είχαν ήδη ποδοπατηθεί από τον σατανά. Μ’ αυτόν τον τρόπο, η επιθυμία του Ιεχωβά «Στη γη, δηλαδή στο μέσο της δημιουργίας Του, να έχει ένα μέρος να σταθεί, ένα άγιο μέρος» θα είχε γκρεμιστεί. Και επομένως, μετά που δημιούργησε την ανθρωπότητα, το γεγονός ότι μπορούσε να παραμείνει μεταξύ τους για να τους καθοδηγεί στην ζωή τους και να μιλά σ’ αυτούς βρισκόμενος ανάμεσά τους, όλο αυτό ήταν για να πραγματοποιήσει την επιθυμία Του και να επιτύχει το σχέδιό Του. Το έργο που έκανε στον Ισραήλ είχε σκοπό μόνο να εκτελέσει το σχέδιο που είχε ορίσει πριν την δημιουργία όλων των πραγμάτων και γι’ αυτό, το έργο του πρώτα μεταξύ των Ισραηλιτών και η δημιουργία όλων των πραγμάτων από Εκείνον δεν ήταν αντίθετα μεταξύ τους, αλλά ήταν και τα δύο για χάρη της διαχείρισής Του, του έργου Του και της δόξας Του και επίσης, για να εμβαθύνει το νόημα της δημιουργίας της ανθρωπότητας από Εκείνον. Καθοδήγησε την ζωή της ανθρωπότητας στην γη για δύο χιλιάδες χρόνια μετά τον Νώε, κατά την διάρκεια των οποίων δίδαξε στην ανθρωπότητα να κατανοεί πώς να έχει φόβο Θεού για τον Ιεχωβά, τον Κύριο όλης της δημιουργίας, πώς να διάγει την ζωή της και πώς να συνεχίσει να ζει και, πιο πολύ απ’ όλα, πώς να δρα ως μάρτυρας για τον Ιεχωβά, να Τον υπακούει και να Του δείχνει σεβασμό, ακόμη και να Τον λατρεύει με μουσική όπως έκαναν ο Δαβίδ και οι ιερείς του. 

         Πριν από τα δύο χιλιάδες χρόνια, κατά τα οποία ο Ιεχωβά έκανε το έργο Του, ο άνθρωπος δεν γνώριζε τίποτα, και σχεδόν ολόκληρη η ανθρωπότητα είχε εξαχρειωθεί, πριν την καταστροφή του κόσμου από τον κατακλυσμό, φτάνοντας σε τέτοιο βαθμό ανηθικότητας και διαφθοράς, που οι καρδιές τους ήταν άδειες από τον Ιεχωβά και ακόμη πιο άδειες από την οδό Του. Ποτέ δεν κατανόησαν το έργο που ο Ιεχωβά θα έκανε. Τους έλειπε η λογική, ακόμα περισσότερο η γνώση και, σαν μηχανή που αναπνέει, ήταν πλήρως αδαείς όσον αφορά τον άνθρωπο, τον Θεό, τον κόσμο, την ζωή και τα συναφή. Στην γη, έμπλεκαν με πολλούς πειρασμούς, όπως το φίδι, και έλεγαν πολλά πράγματα που ήταν προσβλητικά για τον Ιεχωβά, αλλά επειδή ήταν αδαείς, ο Ιεχωβά δεν τους παίδευσε ούτε τους πειθάρχησε. Μόνο μετά τον κατακλυσμό, όταν ο Νώε ήταν 601 ετών, εμφανίστηκε επίσημα ο Ιεχωβά στον Νώε και καθοδήγησε εκείνον και την οικογένειά του, οδηγώντας πουλιά και ζώα που είχαν επιβιώσει από τον κατακλυσμό μαζί με τον Νώε και τους απογόνους του μέχρι το τέλος της Εποχής του Νόμου, σε όλα τα 2500 χρόνια. Έκανε έργο στον Ισραήλ, δηλαδή επίσημο έργο, για συνολικά 2000 χρόνια, και έργο ταυτόχρονα με τον Ισραήλ και έξω από αυτόν για 500 χρόνια· σύνολο 2500 χρόνια. Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, δίδαξε τους Ισραηλίτες ότι για να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά, θα έπρεπε να χτίσουν ένα ναό, να βάλουν ιερατικά άμφια και να περπατούν ξυπόλυτοι στον ναό την αυγή, μην τυχόν και τα παπούτσια τους σπιλώσουν τον ναό και φωτιά σταλεί επάνω τους από την κορυφή του ναού και τους κατακάψει. Έφεραν σε πέρας τα καθήκοντά τους και υποτάχθηκαν στα σχέδια του Ιεχωβά. Προσεύχονταν στον Ιεχωβά στον ναό και μετά που έλαβαν την αποκάλυψη του Ιεχωβά, δηλαδή μετά που ο Ιεχωβά μίλησε, οδήγησαν τα πλήθη και τους δίδαξαν ότι πρέπει να δείχνουν σεβασμό στον Ιεχωβά – τον Θεό τους. Και ο Ιεχωβά τους είπε ότι θα έπρεπε να χτίσουν έναν ναό και ένα θυσιαστήριο και στην στιγμή που όρισε ο Ιεχωβά, δηλαδή το εβραϊκό Πάσχα, θα έπρεπε να ετοιμάσουν νεογέννητα μοσχάρια και πρόβατα για να τα βάλουν στο θυσιαστήριο ως θυσίες για να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά, για να τους συγκρατήσει και να βάλει σεβασμό για τον Ιεχωβά στις καρδιές τους. Η υπακοή σ’ αυτόν τον νόμο έγινε το μέτρο της αφοσίωσης τους στον Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά επίσης όρισε την ημέρα του Σαββάτου γι’ αυτούς, την έβδομη ημέρα της δημιουργίας Του. Την ημέρα μετά το Σάββατο, έφτιαξε την πρώτη ημέρα, μία ημέρα για εκείνους για να δοξάζουν τον Ιεχωβά, να Του προσφέρουν θυσίες και να συνθέτουν μουσική γι’ Αυτόν. Την ημέρα εκείνη, ο Ιεχωβά κάλεσε όλους τους ιερείς για να χωρίσουν τις θυσίες στο θυσιαστήριο προκειμένου να φάνε οι άνθρωποι και να απολαύσουν τις θυσίες στο θυσιαστήριο του Ιεχωβά. Και ο Ιεχωβά είπε ότι ήταν ευλογημένοι, ότι μοιράζονταν μία μερίδα μαζί Του και ότι ήταν ο εκλεκτός λαός Του (αυτή ήταν η διαθήκη του Ιεχωβά με τους Ισραηλίτες). Γι’ αυτό τον λόγο, μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι του Ισραήλ λένε ακόμη ότι ο Ιεχωβά είναι μόνο δικός τους Θεός και όχι ο Θεός των άλλων ανθρώπων. 


         Κατά την διάρκεια της Εποχής του Νόμου, ο Ιεχωβά έδωσε πολλές εντολές για να παραδώσει ο Μωυσής στους Ισραηλίτες που τον ακολουθούσαν έξω από την Αίγυπτο. Οι εντολές αυτές δόθηκαν από τον Ιεχωβά στους Ισραηλίτες και δεν είχαν καμία σχέση με τους Αιγύπτιους. Είχαν σκοπό να συγκρατήσουν τους Ισραηλίτες. Ο Θεός χρησιμοποίησε τις εντολές για να θέσει αξιώσεις από αυτούς. Αν τηρούσαν το Σάββατο, αν σέβονταν τους γονείς τους, αν προσκυνούσαν είδωλα και ούτω καθεξής: αυτές ήταν οι αρχές με τις οποίες κρινόταν αν ήταν αμαρτωλοί ή δίκαιοι. Μεταξύ αυτών, υπήρχαν κάποιοι που επλήγησαν από την φωτιά του Ιεχωβά, κάποιοι που λιθοβολήθηκαν μέχρι θανάτου και κάποιοι που έλαβαν την ευλογία του Ιεχωβά, και αυτό καθοριζόταν ανάλογα με το αν υπάκουαν στις εντολές αυτές ή όχι. Όσοι δεν τηρούσαν το Σάββατο, θα λιθοβολούνταν μέχρι θανάτου. Όσοι ιερείς δεν τηρούσαν το Σάββατο, θα έπεφτε πάνω τους η φωτιά του Ιεχωβά. Όσοι δεν έδειχναν σεβασμό στους γονείς τους, επίσης θα λιθοβολούνταν μέχρι θανάτου. Όλες αυτές οι εντολές παραδόθηκαν από τον Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά έκανε γνωστές τις εντολές Του και τους νόμους Του, ώστε, καθώς τους οδηγούσε στη ζωή τους, οι άνθρωποι θα άκουγαν και θα υπάκουαν στον λόγο Του και δεν θα επαναστατούσαν εναντίον Του. Χρησιμοποίησε τους νόμους αυτούς για να κρατήσει το νεογέννητο ανθρώπινο γένος υπό έλεγχο, για να θέσει το θεμέλιο για το μελλοντικό Του έργο. Κι έτσι, βάσει του έργου που έκανε ο Ιεχωβά, η πρώτη εποχή ονομάστηκε η Εποχή του Νόμου. Παρόλο που ο Ιεχωβά εξέφρασε τόσα πολλά λόγια και έκανε τόσο μεγάλο έργο, καθοδήγησε μονάχα τους ανθρώπους θετικά, διδάσκοντας στους αδαείς αυτούς ανθρώπους πώς να είναι άνθρωποι, πώς να ζουν, πώς να κατανοούν την οδό του Ιεχωβά. Κατά ένα μεγάλο μέρος, το έργο που έκανε ήταν να προκαλέσει τους ανθρώπους να τηρήσουν την οδό Του και να ακολουθήσουν τους νόμους Του. Το έργο έγινε σε ανθρώπους που ήταν ελαφρώς διεφθαρμένοι. Δεν επεκτάθηκε τόσο ώστε να μεταμορφώσει την φύση τους ή την πρόοδό τους στην ζωή. Ασχολιόταν μόνο με την χρήση νόμων για να συγκρατήσει και να ελέγξει τους ανθρώπους. Για τους Ισραηλίτες την εποχή εκείνη, ο Ιεχωβά ήταν απλώς ένας Θεός στον ναό, ένας Θεός στους ουρανούς. Ήταν μία στήλη νεφέλης, μία στήλη φωτιάς. Εκείνο που ζητούσε ο Ιεχωβά από αυτούς να κάνουν ήταν να υπακούσουν σε αυτό που οι άνθρωποι σήμερα γνωρίζουν ως νόμοι και εντολές – κάποιος θα μπορούσε να πει κανόνες – διότι όσα έκανε ο Ιεχωβά δεν είχαν σκοπό να τους μεταμορφώσουν, αλλά να τους δώσουν περισσότερα πράγματα απ’ όσα θα έπρεπε ο άνθρωπος να έχει, να τους διδάξουν από το ίδιο Του το στόμα, γιατί μετά την δημιουργία του, ο άνθρωπος δεν είχε τίποτα από όσα θα έπρεπε να κατέχει. Κι έτσι, ο Ιεχωβά έδωσε στους ανθρώπους όσα έπρεπε να κατέχουν για τη ζωή τους στη γη, κάνοντας τους ανθρώπους που είχε οδηγήσει να ξεπεράσουν τους προγόνους τους, τον Αδάμ και την Εύα, γιατί όσα τους έδωσε ο Ιεχωβά ξεπερνούσαν όσα είχε δώσει στον Αδάμ και την Εύα στην αρχή. Ανεξάρτητα απ’ αυτό, το έργο που έκανε ο Ιεχωβά στον Ισραήλ ήταν μόνο για να καθοδηγήσει την ανθρωπότητα και να κάνει την ανθρωπότητα να αναγνωρίσει τον Δημιουργό της. Δεν τους κατέκτησε ούτε τους μεταμόρφωσε, απλώς τους καθοδήγησε. Αυτό είναι το σύνολο του έργου του Ιεχωβά την Εποχή του Νόμου. Είναι το υπόβαθρο, η πραγματική ιστορία, η ουσία του έργου Του σε όλη την χώρα του Ισραήλ και η αρχή του έργου Του των έξι χιλιάδων ετών – να κρατήσει την ανθρωπότητα υπό τον έλεγχο του Ιεχωβά. Απ’ αυτό, δημιουργήθηκε περισσότερο έργο στο σχέδιο διαχείρισής Του των έξι χιλιάδων ετών.

Πέμπτη, Ιουλίου 26, 2018

                             
«Ο χρόνος που ο Ιησούς είχε επί γης ήταν τριάντα τρεισήμισι έτη, δηλαδή, έζησε στη γη επί τριάντα τρεισήμισι έτη. Μόνο τρεισήμισι έτη αυτού του χρόνου διήρκησε η επιτέλεση της διακονίας Του και, στο υπόλοιπο, ζούσε απλώς μια κανονική ανθρώπινη ζωή. Στην αρχή, παρακολουθούσε τη λειτουργία στη συναγωγή και άκουγε τα κηρύγματα των ιερέων και τα μηνύματα των άλλων. Είχε αποκτήσει εκτενή γνώση της Βίβλου. Δεν γεννήθηκε με αυτές τις γνώσεις, τις κέρδισε μόνο μέσω της ανάγνωσης και της ακρόασης. Έχει καταγραφεί σαφέστατα εντός της Βίβλου ότι έθετε ερωτήσεις στους ραβίνους στη συναγωγή στην ηλικία των δώδεκα: Ποιες ήταν οι προφητείες των αρχαίων προφητών; Και οι νόμοι του Μωυσή; Οι Γραφές; Και οι άνθρωποι που υπηρετούν τον Θεό φορώντας άμφια στον ναό; ... Έθεσε πολλές ερωτήσεις, γιατί δεν διέθετε ούτε τη γνώση ούτε τη δυνατότητα κατανόησης. Παρόλο που είχε συλληφθεί από το Άγιο Πνεύμα, γεννήθηκε ως ένας απόλυτα συνηθισμένος άνθρωπος. Παρά τις κάποιες ιδιαιτερότητες, παρέμενε ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Η σοφία του αυξανόταν συνεχώς παράλληλα με το ανάστημα και την ηλικία Του και η ζωή Του προχωρούσε όπως αυτή ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Στη φαντασία του ανθρώπου, ο Ιησούς δεν γνώρισε παιδική ηλικία, εφηβεία και μέση ηλικία. Ο άνθρωπος νομίζει ότι ο Ιησούς γεννήθηκε ως άνθρωπος τριάντα ετών και σταυρώθηκε μετά την ολοκλήρωση του έργου Του. Πιστεύουν ότι ίσως η ζωή Του δεν είχε την ίδια πορεία με εκείνη ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Ίσως δεν έτρωγε ούτε συσχετιζόταν με τους ανθρώπους και ήταν ακριβοθώρητος. Ίσως ήταν αποκλίνουσα μορφή που θα φόβιζε όσους Τον Έβλεπαν, γιατί είναι ο Θεός. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο Θεός που ενσαρκώνεται σίγουρα δεν ζει όπως ένας άνθρωπος. Πιστεύουν ότι είναι καθαρός χωρίς να χρειάζεται να βουρτσίζει τα δόντια Του ή να πλένει το πρόσωπό Του, επειδή είναι άγιο πρόσωπο. Δεν είναι αυτές ξεκάθαρα οι αντιλήψεις του ανθρώπου;» (Το Mυστήριο της Eνσάρκωσης (1))