Αποκ., Κεφάλαιο: 3

1. Και προς τον άγγελον της εν Σάρδεσιν εκκλησίας γράψον· Ταύτα λέγει ο έχων τα επτά πνεύματα του Θεού και τους επτά αστέρας. Εξεύρω τα έργα σου, ότι το όνομα έχεις ότι ζης και είσαι νεκρός. 
2. Γίνου άγρυπνος και στήριξον τα λοιπά, τα οποία μέλλουσι να αποθάνωσι· διότι δεν εύρηκα τα έργα σου τέλεια ενώπιον του Θεού. 
3. Ενθυμού λοιπόν πως έλαβες και ήκουσας, και φύλαττε αυτά και μετανόησον. Εάν λοιπόν δεν αγρυπνήσης, θέλω ελθεί επί σε ως κλέπτης, και δεν θέλεις γνωρίσει ποίαν ώραν θέλω ελθεί επί σε. 
4. Έχεις ολίγα ονόματα και εν Σάρδεσι, τα οποία δεν εμόλυναν τα ιμάτια αυτών, και θέλουσι περιπατήσει μετ' εμού με λευκά, διότι είναι άξιοι. 
5. Ο νικών, ούτος θέλει ενδυθή ιμάτια λευκά, και δεν θέλω εξαλείψει το όνομα αυτού εκ του βιβλίου της ζωής, και θέλω ομολογήσει το όνομα αυτού ενώπιον του Πατρός μου και ενώπιον των αγγέλων αυτού. 
6. Όστις έχει ωτίον, ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας. 
7. Και προς τον άγγελον της εν Φιλαδελφεία εκκλησίας γράψον· Ταύτα λέγει ο άγιος, ο αληθινός, ο έχων το κλειδίον του Δαβίδ, όστις ανοίγει και ουδείς κλείει, και κλείει και ουδείς ανοίγει· 
8. Εξεύρω τα έργα σου· ιδού, έθεσα ενώπιόν σου θύραν ανεωγμένην, και ουδείς δύναται να κλείση αυτήν· διότι έχεις μικράν δύναμιν και εφύλαξας τον λόγον μου και δεν ηρνήθης το όνομά μου. 
9. Ιδού, θέλω κάμει τους εκ της συναγωγής του Σατανά, οίτινες λέγουσιν εαυτούς ότι είναι Ιουδαίοι, και δεν είναι, αλλά ψεύδονται ιδού, θέλω κάμει αυτούς να έλθωσι και να προσκυνήσωσιν ενώπιον των ποδών σου και να γνωρίσωσιν ότι εγώ σε ηγάπησα. 
10. Επειδή εφύλαξας τον λόγον της υπομονής μου, και εγώ θέλω σε φυλάξει εκ της ώρας του πειρασμού, ήτις μέλλει να έλθη επί της οικουμένης όλης, διά να δοκιμάση τους κατοικούντας επί της γης. 
11. Ιδού, έρχομαι ταχέως· κράτει εκείνο το οποίον έχεις, διά να μη λάβη μηδείς τον στέφανόν σου. 
12. Όστις νικά, θέλω κάμει αυτόν στύλον εν τω ναώ του Θεού μου, και δεν θέλει εξέλθει πλέον έξω, και θέλω γράψει επ' αυτόν το όνομα του Θεού μου και το όνομα της πόλεως του Θεού μου, της νέας Ιερουσαλήμ, ήτις καταβαίνει εκ του ουρανού από του Θεού μου, και το όνομά μου το νέον. 
13. Όστις έχει ωτίον, ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας. 
14. Και προς τον άγγελον της εκκλησίας των Λαοδικέων γράψον· Ταύτα λέγει ο Αμήν, ο μάρτυς ο πιστός και αληθινός, η αρχή της κτίσεως του Θεού. 
15. Εξεύρω τα έργα σου, ότι ούτε ψυχρός είσαι ούτε ζεστός· είθε να ήσο ψυχρός ή ζεστός· 
16. ούτως, επειδή είσαι χλιαρός και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου. 
17. Διότι λέγεις ότι πλούσιος είμαι και επλούτησα και δεν έχω χρείαν ουδενός, και δεν εξεύρεις ότι συ είσαι ο ταλαίπωρος και ελεεινός και πτωχός και τυφλός και γυμνός· 
18. συμβουλεύω σε να αγοράσης παρ' εμού χρυσίον δεδοκιμασμένον εκ πυρός διά να πλουτήσης, και ιμάτια λευκά διά να ενδυθής και να μη φανερωθή η αισχύνη της γυμνότητός σου, και χρίσον τους οφθαλμούς σου με κολλούριον διά να βλέπης. 
19. Εγώ όσους αγαπώ, ελέγχω και παιδεύω· γενού λοιπόν ζηλωτής και μετανόησον. 
20. Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ' αυτού και αυτός μετ' εμού. 
21. Όστις νικά, θέλω δώσει εις αυτόν να καθήση μετ' εμού εν τω θρόνω μου, καθώς και εγώ ενίκησα και εκάθησα μετά του Πατρός μου εν τω θρόνω αυτού. 
22. Όστις έχει ωτίον, ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας. 

Όσοι δεν συμβαδίζουν με τον Χριστό, σίγουρα εναντιώνονται στον Θεό

Όλοι οι άνθρωποι εύχονται να δουν την αληθινή όψη του Ιησού και επιθυμούν να είναι μαζί Του. Πιστεύω ότι κανένας από τους αδελφούς ή τις αδελφές δεν θα έλεγε ότι είναι απρόθυμος να δει ή να είναι με τον Ιησού. Πριν δείτε τον Ιησού, δηλαδή πριν δείτε τον ενσαρκωμένο Θεό, θα κάνετε πολλές σκέψεις, για παράδειγμα, σχετικά με την εμφάνιση του Ιησού, τον τρόπο ομιλίας Του, τον τρόπο ζωής Του και ούτω καθεξής. Ωστόσο, όταν πραγματικά Τον δείτε, οι σκέψεις σας θα αλλάξουν γρήγορα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Θέλετε να μάθετε; Ενώ η σκέψη του ανθρώπου πράγματι δεν μπορεί να παραβλεφθεί, είναι πολύ πιο ανυπόφορο για τον άνθρωπο να αλλάξει την ουσία του Χριστού. Θεωρείτε τον Χριστό ως αθάνατο, έναν σοφό, αλλά κανείς δεν θεωρεί τον Χριστό θνητό με θεία ουσία. Επομένως, πολλοί από αυτούς που επιθυμούν διακαώς μέρα και νύχτα να δουν τον Θεό, είναι στην πραγματικότητα εχθροί του Θεού και ασύμβατοι με τον Θεό. Δεν είναι λάθος αυτό από την πλευρά του ανθρώπου; Ακόμα και τώρα νομίζετε ότι η πίστη και η αφοσίωσή σας είναι τέτοιες που αξίζετε να δείτε το πρόσωπο του Χριστού, αλλά σας προτρέπω να εξοπλιστείτε με πιο απτά πράγματα! Διότι στο παρελθόν, παρόν και μέλλον, πολλοί από εκείνους που έρχονται σε επαφή με τον Χριστό, έχουν αποτύχει· όλοι τους παίζουν το ρόλο των Φαρισαίων. Ποιος είναι ο λόγος της αποτυχίας σας; Ακριβώς επειδή στις αντιλήψεις σας υπάρχει ένας μεγαλοπρεπής, θαυμαστός Θεός. Αλλά η αλήθεια δεν είναι όπως την θέλει ο άνθρωπος. Όχι μόνο ο Χριστός δεν είναι μεγαλοπρεπής, αλλά είναι και ιδιαίτερα μικρός· όχι μόνον είναι άνθρωπος, αλλά είναι κι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Όχι μόνο δεν μπορεί να ανεβαίνει στον ουρανό, αλλά ούτε και μπορεί να κινείται ελεύθερα στη γη. Έτσι, οι άνθρωποι Τον αντιμετωπίζουν σαν έναν συνηθισμένο άνθρωπο, κάνουν ό, τι τους αρέσει όταν είναι μαζί Του και μιλάνε απρόσεκτα σ’ Αυτόν, ενώ ακόμα περιμένουν την έλευση του «αληθινού Χριστού». Θεωρείτε τον Χριστό που έχει έρθει ήδη έναν συνηθισμένο άνθρωπο και τον λόγο Του ως εκείνον ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Επομένως, δεν έχετε λάβει τίποτα από τον Χριστό και αντ’ αυτού, έχετε εντελώς εκθέσει την ασχήμια σας στο φως.

Πριν από την επαφή με τον Χριστό, μπορεί να πιστεύεις ότι η αντίληψή σου έχει εντελώς αλλάξει, μπορεί να πιστεύεις ότι είσαι ένας πιστός οπαδός του Χριστού και μπορεί να πιστεύεις ότι είσαι πολύ άξιος να λάβεις τις ευλογίες του Χριστού. Γιατί έχεις διανύσει πολύ δρόμο, έχεις κάνει μεγάλο έργο κι έχεις αποφέρει πολλούς καρπούς, επομένως πρέπει να είσαι αυτός που θα λάβει τελικά το στέμμα. Ωστόσο, υπάρχει μια αλήθεια που δεν γνωρίζεις: Η διεφθαρμένη διάθεση κι η επαναστατικότητα κι η αντίσταση του ανθρώπου εκτίθενται όταν βλέπει τον Χριστό, κι η εξέγερση κι η αντίσταση που εκτίθενται σε τέτοια περίσταση, είναι πιο απόλυτες και πλήρεις απ’ ό, τι σε κάθε άλλη. Ο Χριστός είναι ο Υιός του ανθρώπου και έχει την κανονική ανθρώπινη φύση, γι’ αυτό ο άνθρωπος ούτε Τον τιμά ούτε Τον σέβεται. O Θεός ζει ενσαρκωμένος, γι’ αυτό η αντίδραση του ανθρώπου έρχεται στο φως λεπτομερώς και έντονα. Λέω λοιπόν ότι η έλευση του Χριστού έχει φέρει στο φως όλη την αντιδραστικότητα της ανθρωπότητας και έχει φανερώσει εντελώς τη φύση του ανθρώπινου γένους. Αυτό ονομάζεται «δελεάζοντας μια τίγρη να κατεβεί απ’ το βουνό» και «δελεάζοντας έναν λύκο να βγει έξω από τη σπηλιά». Μπορείς να πεις ότι είσαι πιστός στον Θεό; Μπορείς να πεις ότι δείχνεις απόλυτη υπακοή στον Θεό; Μπορείς να πεις ότι δεν είσαι επαναστάτης; Κάποιοι θα πουν: Κάθε φορά που ο Θεός δημιουργεί το περιβάλλον μου, πάντα υπακούω και ποτέ δεν παραπονιέμαι. Επιπλέον, δεν κατέχω καμιά αντίληψη για τον Θεό. Κάποιοι θα πουν: Όλο το έργο που μού ανέθεσε ο Θεός, το εκτελώ κατά το καλύτερο δυνατό και δεν είμαι ποτέ αμελής. Τότε σας ρωτώΧριστός αυτό: Μπορείτε να είστε συμβατοί με τον Χριστό όταν ζείτε μαζί μ’ Εκείνον; Και για πόσο καιρό θα είστε συμβατοί μαζί Του; Μια μέρα; Δύο ημέρες; Μία ώρα; Δύο ώρες; Η πίστη σας είναι πράγματι αξιέπαινη, αλλά δεν έχετε μεγάλη σταθερότητα. Όταν ζεις αληθινά με τον Χριστό, ο φαρισαϊσμός σου κι ο εγωισμός σου θα αποκαλυφθούν σταδιακά από τα λόγια και τις πράξεις σου, όπως κι οι υπερβολικές σου επιθυμίες κι η ανυπακοή κι η δυσαρέσκειά σου θα αποκαλυφθούν αυθόρμητα. Τέλος, η αλαζονεία σου θα γίνεται όλο και μεγαλύτερη, κι όταν γίνεις τόσο ασύμβατος με τον Χριστό όσο το νερό με τη φωτιά, τότε η φύση σου θα αποκαλυφθεί ολοκληρωτικά. Εκείνη την ώρα, οι αντιλήψεις σου δεν μπορούν πλέον να κρύβονται. Επίσης, οι διαμαρτυρίες σου θα εκφραστούν αυθόρμητα κι η κακεντρεχής ανθρώπινη φύση σου θα αποκαλυφθεί πλήρως. Ωστόσο, συνεχίζεις να αποκηρύσσεις τη δική σου αντιδραστικότητα. Και πιστεύεις ότι ένας τέτοιος Χριστός δεν είναι εύκολο να γίνει αποδεκτός κι ότι είναι υπερβολικά αυστηρός με τον άνθρωπο κι ότι θα υποτασσόσουν εξ ολοκλήρου αν ήταν ένας διαφορετικός, ευγενικότερος Χριστός. Πιστεύετε ότι υπάρχει λόγος για την εξέγερσή σας, ότι επαναστατείτε εναντίον Του μόνον όταν ο Χριστός σάς έχει οδηγήσει σε ένα συγκεκριμένο σημείο. Ποτέ δεν έχετε συνειδητοποιήσει ότι δεν θεωρείτε τον Χριστό Θεό, ούτε κι έχετε την πρόθεση να Τον υπακούσετε. Αντίθετα, πεισματικά επιμένεις ο Χριστός να ενεργεί σύμφωνα με το μυαλό σου και για οποιοδήποτε έργο που δεν έχει γίνει έτσι, πιστεύεις ότι Εκείνος δεν είναι Θεός, αλλά άνθρωπος. Δεν υπάρχουν πολλοί από εσάς που έχετε διαμαρτυρηθεί εναντίον Του κατ’ αυτόν τον τρόπο; Σε ποιον πιστεύετε; Και πώς κάνετε την αναζήτηση;

Πάντα επιθυμείτε να δείτε τον Χριστό, αλλά σας προτρέπω να μην παινεύεστε έτσι· ο καθένας μπορεί να δει τον Χριστό, αλλά λέω ότι κανένας δεν είναι κατάλληλος να δει τον Χριστό. Επειδή η φύση του ανθρώπου είναι γεμάτη από το κακό, την αλαζονεία και την αντίδραση, όταν βλέπεις τον Χριστό, η φύση σου θα σε καταστρέψει και θα σε καταδικάσει σε θάνατο. Η συνεργασία σου με έναν αδελφό (ή μια αδελφή) μπορεί να μην δείχνει πολλά για σένα, αλλά δεν είναι τόσο απλό όταν συνδέεσαι με τον Χριστό. Οποιαδήποτε στιγμή, οι αντιλήψεις σου μπορεί να ριζωθούν, η αλαζονεία σου να ανθίσει κι η παρακοή σου να φέρει σύκα. Πώς μπορείς εσύ με τέτοια ανθρώπινη φύση να είσαι κατάλληλος να συσχετιστείς με τον Χριστό; Είσαι πράγματι ικανός να Τον αντιμετωπίζεις ως Θεό κάθε στιγμή της κάθε μέρας; Θα έχεις αληθινά την πραγματικότητα της υπακοής στον Θεό; Λατρεύετε τον μεγαλοπρεπή Θεό μέσα στις καρδιές σας ως Ιεχωβά, αλλά θεωρείτε τον ορατό Χριστό άνθρωπο. Η λογική σας είναι κατωτάτου επιπέδου κι η ανθρώπινη φύση σας υπερβολικά ταπεινή! Είστε ανίκανοι να θεωρείτε για πάντα τον Χριστό Θεό. Αντίθετα, απλά Τον παραμερίζετε και Τον λατρεύετε ως Θεό όταν εσείς θέλετε. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο λέω ότι δεν είστε πιστοί του Θεού, αλλά συνεργοί αυτών οι οποίοι εναντιώνονται στον Χριστό. Ακόμα κι οι άνθρωποι που δείχνουν καλοσύνη σε άλλους ανταμείβονται, όμως ο Χριστός, που πράττει τέτοιο έργο ανάμεσά σας, δεν αγαπιέται ή ανταμείβεται από τον άνθρωπο, ούτε και εισπράττει την υπακοή του ανθρώπου. Δεν είναι εξαιρετικά λυπηρό;

Μπορεί πράγματι όλα τα χρόνια της πίστης σου στον Θεό, να μην έχεις καταραστεί κανέναν ούτε και να έχεις διαπράξει κάτι κακό, ωστόσο στη συναναστροφή σου με τον Χριστό δεν μπορείς να λες την αλήθεια, να ενεργείς ειλικρινά ή να υπακούς στον λόγο του Χριστού· τότε λέω ότι είσαι ο πιο πονηρός και μοχθηρός στον κόσμο. Αν είσαι ιδιαίτερα εγκάρδιος και πιστός στους συγγενείς, τους φίλους, τη σύζυγο (ή τον σύζυγό σου), τους γιους και τις κόρες σου και τους γονείς σου και ποτέ δεν επωφελείσαι από τους άλλους, όμως δεν μπορείς να είσαι συμβατός και συμφιλιωμένος με τον Χριστό, τότε ακόμη κι αν στέλνεις όλη την ανακουφιστική βοήθειά σου στους γείτονές σου ή έχεις φροντίσει καλά τον πατέρα, τη μητέρα και το νοικοκυριό σου, εξακολουθώ να λέω ότι είσαι κακός και πονηρός. Μη νομίζεις ότι είσαι συμβατός με τον Χριστό αν είσαι συμβατός με τον άνθρωπο ή αν κάνεις κάποιες καλές πράξεις. Πιστεύεις ότι η καλοσύνη σου μπορεί να υφαρπάξει την ευλογία του Ουρανού; Πιστεύεις ότι οι καλές πράξεις είναι υποκατάστατα της υπακοής σου; Κανείς σας δεν μπορεί να δεχτεί την αντιμετώπιση και το κλάδεμα κι όλοι σας δυσκολεύεστε να αποδεχθείτε την κανονική ανθρώπινη φύση του Χριστού. Ωστόσο, πάντα ισχυρίζεστε ότι υπακούετε τον Θεό. Μια τέτοια πίστη σαν τη δική σας θα επιφέρει μια κατάλληλη τιμωρία. Σταματήστε να βαυκαλίζεστε με φανταχτερές ψευδαισθήσεις και να επιθυμείτε να δείτε τον Χριστό, γιατί είστε πολύ μικροί στο ανάστημα, τόσο που δεν είστε καν αντάξιοι να Τον δείτε. Όταν αποβάλεις πλήρως την αντιδραστικότητά σου και μπορέσεις να είσαι συμφιλιωμένος με τον Χριστό, τότε ο Θεός με φυσικό τρόπο θα σου εμφανιστεί. Αν πας να δεις τον Θεό χωρίς να υποστείς κλάδεμα ή κρίση, τότε σίγουρα θα γίνεις αντίπαλος του Θεού προορισμένος για την καταστροφή. Η φύση του ανθρώπου είναι εγγενώς εχθρική προς τον Θεό επειδή όλοι οι άνθρωποι έχουν διαφθαρεί πλήρως από τον Σατανά. Τίποτα καλό δεν μπορεί να προέλθει από έναν διεφθαρμένο άνθρωπο που συναναστρέφεται τον Θεό. Όλες οι πράξεις και τα λόγια του ανθρώπου σίγουρα θα εκθέσουν τη διαφθορά του· και όταν συναναστρέφεται τον Θεό, η επαναστατικότητά του θα αποκαλυφθεί από κάθε άποψη. Ο άνθρωπος επομένως, εν αγνοία του, αντιτίθεται στον Χριστό, εξαπατά τον Χριστό και απορρίπτει τον Χριστό· τότε ο άνθρωπος θα είναι σε ακόμη πιο επικίνδυνη κατάσταση. Εάν συνεχίσει, θα υπόκειται σε τιμωρία.

Κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι εάν η συναναστροφή με τον Θεό είναι τόσο επικίνδυνη, τότε θα ήταν σοφό να κρατηθούμε σε απόσταση από τον Θεό. Τι, μπορούν να λάβουν τέτοιοι άνθρωποι τότε; Μπορούν να είναι πιστοί στον Θεό; Πράγματι, η συναναστροφή με τον Θεό είναι πολύ δύσκολη, αλλά αυτό συμβαίνει εξ ολοκλήρου επειδή ο άνθρωπος είναι διεφθαρμένος, κι όχι επειδή ο Θεός δεν μπορεί να συναναστραφεί τον άνθρωπο. Θα ήταν καλύτερο για σας να αφιερώσετε περισσότερη προσπάθεια στο γνώθι σαυτόν. Γιατί δεν κερδίσατε την εύνοια του Θεού; Γιατί η διάθεσή σας είναι απεχθής για Εκείνον; Γιατί τα λόγια σας Του φαίνονται αηδιαστικά; Παινεύεστε για τη μικρή σας πίστη και θέλετε ανταμοιβή για τη μικρή σας θυσία· περιφρονείτε τους άλλους όταν δείχνετε μικρή υπακοή και περιφρονείστε από τον Θεό κατά την εκτέλεση κάποιου μικροπρεπούς έργου. Επιθυμείτε πλούτη και δώρα και συγχαρητήρια γιατί δεχθήκατε τον Θεό. Πονάει η καρδιά σας όταν δίνετε ένα-δυο κέρματα. Όταν δίνετε δέκα, επιθυμείτε ευλογίες και να σας ξεχωρίσουν από τους άλλους. Ανθρώπινη φύση σαν τη δική σας είναι πραγματικά ανάξια λόγου ή προσοχής. Τι είναι αξιέπαινο από τα λόγια και τις πράξεις σας; Όσοι εκτελούν το καθήκον τους κι όσοι δεν το εκτελούν· όσοι οδηγούν και όσοι ακολουθούν· όσοι δέχονται τον Θεό κι όσοι δεν το κάνουν· όσοι δίνουν και όσοι δεν δίνουν· όσοι κηρύττουν και όσοι λαμβάνουν το κήρυγμα, και ούτω καθεξής· όλοι αυτοί οι άνθρωποι παινεύονται. Δεν το βρίσκετε αυτό γελοίο; Βεβαίως γνωρίζετε ότι πιστεύετε στον Θεό, ωστόσο δεν μπορείτε να είστε συμβατοί με τον Θεό. Βεβαίως γνωρίζετε ότι είστε ανάξιοι, ωστόσο παραμένετε πομπώδεις. Δεν αισθάνεστε ότι η λογική σας έχει καταντήσει τέτοια ώστε δεν έχετε πλέον αυτοέλεγχο; Πώς μπορείτε με τέτοια λογική να είστε κατάλληλοι για συναναστροφή με τον Θεό; Τώρα δεν φοβάστε για τον εαυτό σας; Η διάθεσή σας έχει ήδη γίνει τέτοια που δεν μπορείτε να είστε συμβατοί με τον Θεό. Δεν είναι εξωφρενική η πίστη σας; Δεν είναι παράλογη η πίστη σας; Πώς θα αντιμετωπίσετε το μέλλον σας; Πώς θα επιλέξετε το μονοπάτι που θα ακολουθήσετε;

FacebookTwitterGoogle+Share

Η αληθινή ιστορία πίσω από το έργο στην Εποχή της Λύτρωσης

Ολόκληρο το σχέδιο της διαχείρισής Μου, ένα σχέδιο που εκτείνεται σε διάστημα έξι χιλιάδων ετών, αποτελείται από τρία στάδια ή τρεις εποχές: στην αρχή η Εποχή του Νόμου, η Εποχή της Χάριτος (που είναι επίσης και η Εποχή της Λύτρωσης) και τις έσχατες ημέρες η Εποχή της Βασιλείας. Το έργο Μου στις τρεις αυτές εποχές διαφέρει σε περιεχόμενο σύμφωνα με την φύση της κάθε εποχής, αλλά σε κάθε στάδιο είναι σε συμφωνία με τις ανάγκες του ανθρώπου –ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, γίνεται σύμφωνα με τα κόλπα που ο Σατανάς εφαρμόζει στον πόλεμο που διεξάγω εναντίον του. Ο σκοπός του έργου Μου είναι να νικήσω τον Σατανά, να εκδηλώσω την σοφία Μου και την παντοδυναμία Μου, να αποκαλύψω όλα τα κόλπα του Σατανά και μ’ αυτόν τον τρόπο να σώσω ολόκληρο το ανθρώπινο γένος το οποίο ζει υπό τη σφαίρα επιρροής του. Είναι για να δείξω τη σοφία Μου και την παντοδυναμία Μου ενώ ταυτόχρονα ν’ αποκαλύψω την αβάσταχτη αποκρουστικότητα του Σατανά. Ακόμη περισσότερο είναι για να διδάξω στα πλάσματά Μου να διακρίνουν μεταξύ του καλού και του κακού, να γνωρίζουν ότι Εγώ είμαι ο Κυβερνήτης όλων των πραγμάτων, να δουν ξεκάθαρα ότι ο Σατανάς είναι εχθρός της ανθρωπότητας, ο πιο χαμηλός των χαμηλών, ο σατανικός, και να διακρίνουν με απόλυτη βεβαιότητα τη διαφορά μεταξύ καλού και κακού, αλήθειας και ψεύδους, αγιότητας και βρομιάς και τι είναι σημαντικό και τι ποταπό. Μ’ αυτόν τον τρόπο, η αδαής ανθρωπότητα θα μπορεί να γίνει μάρτυρας για Μένα, ότι δεν είμαι Εγώ που διαφθείρω την ανθρωπότητα και μόνο Εγώ – ο Κύριος της δημιουργίας – μπορώ να σώσω την ανθρωπότητα, μπορώ να δώσω στον άνθρωπο πράγματα για την απόλαυσή του. Και θα γνωρίσει ότι Εγώ είμαι ο Κυβερνήτης όλων των πραγμάτων και ο Σατανάς είναι απλώς ένα από τα όντα που δημιούργησα και αργότερα στράφηκε εναντίον Μου. Το σχέδιο διαχείρισης Μου των έξι χιλιάδων ετών χωρίζεται σε τρία στάδια για να επιτευχθεί το παρακάτω αποτέλεσμα: να μπορέσουν οι δημιουργίες Μου να γίνουν μάρτυρές Μου, να κατανοήσουν το θέλημά Μου και να γνωρίζουν ότι Εγώ είμαι η αλήθεια. Έτσι, κατά τη διάρκεια της αρχικής φάσης του έργου στο σχέδιο διαχείρισής Μου των έξι χιλιάδων ετών, έκανα το έργο του νόμου που ήταν το έργο στο οποίο ο Ιεχωβά οδήγησε τους ανθρώπους Του. Το δεύτερο στάδιο ξεκίνησε το έργο της Εποχής της Χάριτος στα χωριά της Ιουδαίας. Ο Ιησούς αντιπροσωπεύει όλο το έργο της Εποχής της Χάριτος. Ενσαρκώθηκε και σταυρώθηκε στον σταυρό κι επίσης εγκαινίασε την Εποχή της Χάριτος. Σταυρώθηκε για να ολοκληρώσει το έργο της λύτρωσης, να τελειώσει την Εποχή του Νόμου και να ξεκινήσει την Εποχή της Χάριτος κι έτσι ονομάστηκε ο «Υπέρτατος Αρχηγός», η «Προσφορά περί αμαρτία», ο «Λυτρωτής». Έτσι, το έργο του Ιησού διέφερε σε περιεχόμενο από το έργο του Ιεχωβά, παρόλο που ήταν τα ίδια στις αρχές τους. Ο Ιεχωβά ξεκίνησε την Εποχή του Νόμου, εδραίωσε τη βάση Του, δηλαδή το σημείο της αρχής του έργου Του στην γη και εξέδωσε τις εντολές. Αυτά ήταν δύο από τα κατορθώματά Του, τα οποία αντιπροσωπεύουν την Εποχή του Νόμου. Το έργο που έκανε ο Ιησούς την Εποχή της Χάριτος δεν ήταν για να εκδώσει εντολές αλλά για να εκπληρώσει τις εντολές και μ’ αυτόν τον τρόπο να οδηγήσει στην Εποχή της Χάριτος και να καταλήξει με την Εποχή του Νόμου που είχε διαρκέσει δύο χιλιάδες χρόνια. Ήταν ο πρωτοπόρος που ήρθε για να ξεκινήσει την Εποχή της Χάριτος, ωστόσο το κύριο μέρος του έργου Του ήταν για τη λύτρωση. Οπότε τα κατορθώματά Του ήταν επίσης διπλά: ξεκίνησε μια νέα εποχή και ολοκλήρωσε το έργο της λύτρωσης μέσω της σταύρωσής Του. Στη συνέχεια αναχώρησε. Στο σημείο αυτό, η Εποχή του Νόμου έφτασε στο τέλος της και η ανθρωπότητα εισήλθε στην Εποχή της Χάριτος.

Το έργο που έκανε ο Ιησούς ήταν σύμφωνα με τις ανάγκες του ανθρώπου κατά την εποχή εκείνη. Το έργο Του ήταν να λυτρώσει την ανθρωπότητα, να συγχωρήσει τις αμαρτίες τους και έτσι η φύση Του ήταν ολοκληρωτικά μία φύση ταπεινοφροσύνης, υπομονής, αγάπης, ευσέβειας, μακροθυμίας, ελέους και τρυφερής ευγένειας. Ευλόγησε πλουσιοπάροχα την ανθρωπότητα και τους έφερε άφθονη την χάρη και όλα τα πράγματα που θα μπορούσαν να απολαύσουν τα έδωσε για την απόλαυσή τους: ειρήνη και ευτυχία, την ανεκτικότητά Του και αγάπη, το έλεός Του και την τρυφερή ευγένεια. Τις ημέρες εκείνες, όλα όσα ο άνθρωπος συνάντησε ήταν η αφθονία πραγμάτων για να απολαμβάνει: Οι καρδιές τους είχαν ειρήνη και ήταν καθησυχασμένες, τα πνεύματά τους ήταν παρηγορημένα και τους στήριζε ο Σωτήρας Ιησούς. Το γεγονός ότι μπορούσαν να λάβουν αυτά τα πράγματα ήταν συνέπεια της εποχής στην οποία ζούσαν. Στην Εποχή της Χάριτος, ο άνθρωπος είχε ήδη περάσει την διαφθορά του Σατανά οπότε το έργο της λύτρωσης όλης της ανθρωπότητας απαιτούσε αφθονία χάρης, απέραντη ανεκτικότητα και υπομονή και ακόμη περισσότερο, μία προσφορά αρκετή για να εξιλεώσει τις αμαρτίες της ανθρωπότητας για να φτάσει στο αποτέλεσμά της. Όσα είδε η ανθρωπότητα την Εποχή της Χάριτος ήταν απλώς η προσφορά εξιλέωσής Μου για τις αμαρτίες της ανθρωπότητας, δηλαδή, ο Ιησούς. Το μόνο που ήξεραν ήταν ότι ο Θεός ήταν ελεήμων και ανεκτικός και το μόνο που είδαν ήταν το έλεος του Ιησού και η τρυφερή ευγένεια. Αυτό οφειλόταν ολοκληρωτικά στο ότι ζούσαν στην Εποχή της Χάριτος. Επομένως, πριν μπορέσουν να σωθούν, έπρεπε να απολαύσουν τα πολλά είδη χάρης που ο Ιησούς τους έδινε. Μόνο αυτό ήταν επωφελές γι’ αυτούς. Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσαν να συγχωρηθούν οι αμαρτίες τους μέσω της απόλαυσης της χάρης κι επίσης θα είχαν την ευκαιρία να λυτρωθούν μέσα από την απόλαυση της ανεκτικότητας και της υπομονής του Ιησού. Μόνο μέσω της ανεκτικότητας και της υπομονής του Ιησού κέρδισαν το δικαίωμα να λάβουν συγχώρηση και να απολαύσουν την αφθονία χάρης που έδωσε ο Ιησούς – όπως είπε ο Ιησούς: Δεν ήλθα για να λυτρώσω τους δίκαιους, αλλά τους αμαρτωλούς, για να επιτρέψω στους αμαρτωλούς να συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους. Αν ο Ιησούς ενσαρκωνόταν με τη διάθεση της κρίσης, της κατάρας και της έλλειψης ανεκτικότητας στα παραπτώματα του ανθρώπου, τότε ο άνθρωπος δεν θα είχε ποτέ την ευκαιρία να λυτρωθεί και θα παρέμενε για πάντα αμαρτωλός. Αν αυτό γινόταν, το σχέδιο διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών θα σταματούσε στην Εποχή του Νόμου και η Εποχή του Νόμου θα παρατεινόταν για έξι χιλιάδες χρόνια. Οι αμαρτίες του ανθρώπου θα γίνονταν όλο και περισσότερες και πιο σοβαρές και η δημιουργία της ανθρωπότητας θα ήταν για το τίποτα. Οι άνθρωποι θα μπορούσαν να υπηρετούν τον Ιεχωβά μόνο υπό τον νόμο αλλά οι αμαρτίες τους θα ξεπερνούσαν τις αμαρτίες των πρωτόπλαστων. Όσο περισσότερο ο Ιησούς αγαπούσε την ανθρωπότητα, συγχωρούσε τις αμαρτίες της κι επέφερε αρκετό έλεος και τρυφερή ευγένεια, τόσο περισσότερο η ανθρωπότητα κέρδιζε την ικανότητα να σωθεί, να την αποκαλέσουν το απολωλός πρόβατο που ο Ιησούς επανέφερε έναντι σημαντικού τιμήματος. Ο Σατανάς δεν μπορούσε να ανακατευτεί στο έργο αυτό γιατί ο Ιησούς συμπεριφερόταν στους ακόλουθούς Του όπως μία τρυφερή μητέρα συμπεριφέρεται στο νεογέννητο στον κόρφο της. Δεν θύμωνε μαζί τους ή τους σιχαινόταν, αλλά ήταν γεμάτος παρηγοριά. Ποτέ δεν θύμωνε μπροστά τους, αλλά ανεχόταν τις αμαρτίες τους και παρέβλεπε την ανοησία και άγνοιά τους, στο σημείο που είπε, «Συγχωρήστε τους άλλους όχι επτά αλλά εβδομήντα φορές επτά». Οπότε η καρδιά Του μεταμόρφωνε τις καρδιές των άλλων. Μ’ αυτό τον τρόπο ήταν που οι άνθρωποι λάμβαναν συγχώρηση των αμαρτιών τους μέσω της ανεκτικότητας.

Παρόλο που ο Ιησούς στην ενσάρκωσή Του ήταν εντελώς χωρίς συναίσθημα, πάντοτε παρηγορούσε τους μαθητές Του, προνοούσε για εκείνους, τους βοηθούσε και τους συντηρούσε. Όσο έργο κι αν έκανε ή όση ταλαιπωρία κι αν υπέστη, ποτέ δεν έκανε παράλογα αιτήματα στους ανθρώπους, αλλά ήταν πάντοτε υπομονετικός και ανεχόταν τις αμαρτίες τους, τόσο που οι άνθρωποι στην Εποχή της Χάριτος τρυφερά Τον αποκαλούσαν «ο αξιολάτρευτος Σωτήρας Ιησούς». Στους ανθρώπους εκείνης της εποχής – σε όλους τους ανθρώπους – αυτό που είχε και ήταν ο Ιησούς ήταν έλεος και τρυφερή ευγένεια. Ποτέ δεν θυμόταν τις παραβάσεις των ανθρώπων και η συμπεριφορά Του προς αυτούς δεν βασιζόταν στις παραβάσεις τους. Επειδή εκείνη ήταν μια διαφορετική εποχή, συχνά έδινε άφθονο φαγητό και ποτό στους ανθρώπους για να χορτάσουν. Συμπεριφερόταν σε όλους όσοι Τον ακολουθούσαν με χάρη, θεραπεύοντας τους αρρώστους, εξωθώντας δαιμόνια, ανασταίνοντας νεκρούς. Για να πιστέψουν σ’ Αυτόν οι άνθρωποι και να δουν ότι όλα όσα έκανε γίνονταν με ειλικρίνεια και σοβαρότητα, έφτασε στο σημείο να αναστήσει ένα σάπιο πτώμα, δείχνοντάς τους ότι στα χέρια Του ακόμη και οι νεκροί μπορούσαν να έρθουν στη ζωή. Μ’ αυτόν τον τρόπο, υπέμενε σιωπηλά και έκανε το έργο της λύτρωσης ανάμεσά τους. Ακόμη και πριν καρφωθεί στον σταυρό, ο Ιησούς είχε ήδη πάρει επάνω Του τις αμαρτίες της ανθρωπότητας και έγινε προσφορά αμαρτίας για την ανθρωπότητα. Ακόμη και πριν σταυρωθεί, είχε ήδη ανοίξει δρόμο για τον σταυρό για να λυτρώσει την ανθρωπότητα. Τέλος, καρφώθηκε στον σταυρό, θυσιάζοντας τον εαυτό Του για χάρη του σταυρού και έδωσε όλο το έλεός Του, την τρυφερή ευγένεια και την αγιότητά Του στην ανθρωπότητα. Ήταν πάντα ανεκτικός προς την ανθρωπότητα, ποτέ εκδικητικός αλλά συγχωρούσε τις αμαρτίες τους, τους ωθούσε στην μετάνοια και τους δίδασκε να έχουν υπομονή, ανεκτικότητα και αγάπη, να ακολουθούν τα βήματά Του και να θυσιάζουν τους εαυτούς τους για χάρη του σταυρού. Η αγάπη Του για τους αδελφούς και τις αδελφές Του ξεπερνούσε την αγάπη Του για την Μαρία. Το έργο που έκανε είχε ως αρχή του την θεραπεία ανθρώπων και την εξώθηση δαιμονίων για χάρη της λύτρωσής Του. Όπου κι αν πήγαινε, φερόταν σε όλους όσοι Τον ακολουθούσαν με χάρη. Έκανε τους φτωχούς πλούσιους, τους χωλούς να περπατούν, τους τυφλούς να βλέπουν και τους κωφούς να ακούν. Προσκαλούσε ακόμη και τους πιο ταπεινούς, τους φτωχούς, τους αμαρτωλούς να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι μαζί Του, ποτέ δεν τους απέφευγε αλλά ήταν πάντοτε υπομονετικός, λέγοντας μάλιστα: Όταν ένας βοσκός χάσει ένα πρόβατο από τα εκατό, θα αφήσει πίσω τα ενενήντα εννέα για να ψάξει για το ένα χαμένο πρόβατο και όταν το βρει, θα χαρεί. Αγαπούσε τους ακόλουθούς Του όπως μία προβατίνα αγαπά τα πρόβατά της. Παρόλο που ήταν ανόητοι και αδαείς και ήταν αμαρτωλοί στα μάτια Του και επιπλέον, ήταν τα πιο ταπεινά μέλη της κοινωνίας, θεωρούσε εκείνους τους αμαρτωλούς – άντρες τους οποίους άλλοι απεχθάνονταν – ως την κόρη των οφθαλμών Του. Εφόσον τους έδειχνε ιδιαίτερη εύνοια, έδωσε την ζωή Του για εκείνους όπως ένα πρόβατο γινόταν θυσία στον βωμό. Συμπεριφερόταν ανάμεσά τους σαν να ήταν ο υπηρέτης τους, αφήνοντάς τους να Τον χρησιμοποιούν και σφαγιάζοντάς Τον, υποτασσόμενος σ’ αυτούς χωρίς όρους. Στους ακόλουθούς Του ήταν ο αγαπητός Σωτήρας Ιησούς αλλά στους Φαρισαίους, που έκαναν κηρύγματα στους ανθρώπους από ένα ψηλό βάθρο, δεν έδειξε έλεος και τρυφερή ευγένεια, αλλά μίσος και πικρία. Δεν έκανε μεγάλο έργο μεταξύ των Φαρισαίων, μόνο περιστασιακά τους έκανε κήρυγμα και τους επέπληττε. Δεν έκανε ανάμεσά τους έργο λύτρωσης ούτε έπραξε σημεία και τέρατα. Έδωσε όλο το έλεός Του και την τρυφερή ευγένεια στους ακόλουθούς Του, υπομένοντας για χάρη των αμαρτωλών αυτών μέχρι το τέλος, όταν σταυρώθηκε στον σταυρό και υπέφερε κάθε ταπείνωση μέχρι να σώσει πλήρως όλη την ανθρωπότητα. Αυτό ήταν το σύνολο του έργου Του.

Χωρίς την λύτρωση του Ιησού, η ανθρωπότητα θα ζούσε για πάντα στην αμαρτία και θα γινόταν παιδί της αμαρτίας, απόγονος των δαιμονίων. Συνεχίζοντας έτσι, ολόκληρη η γη θα γινόταν κατάλυμα για τον Σατανά, ένα μέρος όπου θα κατοικούσε. Αλλά το έργο της λύτρωσης απαιτούσε να υπάρχει έλεος και τρυφερή ευγένεια προς την ανθρωπότητα. Μόνο μ’ αυτά τα μέσα θα μπορούσε η ανθρωπότητα να λάβει συγχώρηση και στο τέλος να κερδίσει το δικαίωμα να καταστεί ολοκληρωμένη και πλήρως αποκτημένη. Χωρίς το στάδιο αυτό του έργου, το σχέδιο διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών δεν θα μπορούσε να προχωρήσει. Αν ο Ιησούς δεν είχε σταυρωθεί, αν είχε μόνο θεραπεύσει τους ανθρώπους και εξόρκιζε δαιμόνια, τότε οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να συγχωρηθούν εντελώς από τις αμαρτίες τους. Στα τριάμισι χρόνια που ο Ιησούς πέρασε κάνοντας το έργο Του στην γη, ολοκλήρωσε μόνο το μισό του έργου της λύτρωσης. Έπειτα, με την σταύρωση και γενόμενος απεικόνιση της αμαρτωλής σάρκας παραδιδόμενος στον Σατανά, ολοκλήρωσε το έργο της σταύρωσης και κυριάρχησε στη μοίρα της ανθρωπότητας. Μόνο αφού μεταφέρθηκε στα χέρια του Σατανά λύτρωσε την ανθρωπότητα. Για 33 και μισό χρόνια υπέφερε στην γη, τον γελοιοποίησαν, τον συκοφάντησαν, τον εγκατέλειψαν σε σημείο που δεν είχε πού την κεφαλή κλίναι, πού ν’ αναπαυθεί. Μετά Τον σταύρωσαν με όλο Του το Είναι – ένα αψεγάδιαστο και αθώο σώμα – καρφωμένο στον σταυρό και πέρασε από κάθε είδους βασανιστήρια. Εκείνοι που ήταν στην εξουσία Τον κορόιδευαν και Τον μαστίγωναν και οι στρατιώτες ακόμη Τον έφτυσαν κατά πρόσωπο. Ωστόσο, παρέμεινε σιωπηλός και άντεξε μέχρι τέλους, υποκύπτοντας άνευ όρων μέχρι θανάτου, λυτρώνοντας έτσι ολόκληρη την ανθρωπότητα. Μόνο τότε Του επετράπη να αναπαυθεί. Το έργο που έκανε ο Ιησούς αντιπροσωπεύει μόνο την Εποχή της Χάριτος, δεν αντιπροσωπεύει την Εποχή του Νόμου ούτε είναι υποκατάστατο του έργου των εσχάτων ημερών. Αυτή είναι η ουσία του έργου του Ιησού την Εποχή της Χάριτος, την δεύτερη εποχή που πέρασε η ανθρωπότητα – την Εποχή της Λύτρωσης.

Εκκλησιαστικοί ύμνοι | Ο Θεός αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ως τον Μονάκριβό Του

 

I

Την ανθρωπότητα έπλασε·

είτε αν κάποιος είναι διεφθαρμένος,

είτε Τον ακολουθεί.

Τούς βλέπει όλους σαν αγαπητούς,

θα 'λεγε κανείς αγαπημένους συγγενείς.

Η ανθρωπότητα δεν είν' το παιχνίδι Του.

II

Είναι ο Δημιουργός και ο άνθρωπος δημιουργία Του.

Φαίνετ' άλλος βαθμός

μα ό,τι κάνει γι’ αυτόν, υπερβαίνει τη σχέση τους.

Ο Θεός τον άνθρωπο αγαπά και τον φροντίζει,

νοιάζεται γι’ αυτόν.

Ακούραστα δίνει στην ανθρωπότητα,

κόπο δεν το θεωρεί,

ούτε ζητά τα εύσημα.

III

Δεν νιώθει πως σώζοντας τον άνθρωπο

εφοδιάζοντάς τον και δίνοντας σ' αυτόν

είναι κάτι που τον τιμά.

Είν' ότι απλώς με τον τρόπο,

την ουσία Του, αυτό που έχει και είναι,

τον άνθρωπο σιωπηλά εφοδιάζει.

Όσα κι αν παίρνει κανείς απ' Αυτόν,

εύσημα δεν ζητάει.

Η ουσία Του το ορίζει·

συμφωνεί με τη διάθεσή Του.

από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Αστραπή της Ανατολής, η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Απαρτίζεται από όλους εκείνους που αποδέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες κι έχουν κυριευτεί και λυτρωθεί από τα λόγια Του. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου  από τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό και είναι Αυτός ο Ποιμένας της που την καθοδηγεί. Σίγουρα δεν έχει δημιουργηθεί από κάποιο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Αρκεί να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να δείτε ότι ο Θεός έχει εμφανιστεί.

Όσοι αποτελούνται από σάρκα, δεν μπορούν να ξεφύγουν από την ημέρα της οργής

Σήμερα, σας προειδοποιώ μ’ αυτόν τον τρόπο για χάρη της δικής σας επιβίωσης, για να προχωρήσει το έργο Mου ομαλά και ώστε το εναρκτήριο έργο Mου σε ολόκληρο το σύμπαν να διεξαχθεί σωστά και τέλεια, αποκαλύπτοντας τα λόγια Mου, την εξουσία, το μεγαλείο και την κρίση Mου στους ανθρώπους όλων των χωρών και των εθνών. Το έργο που κάνω ανάμεσά σας είναι η αρχή του έργου Mου σε ολόκληρο το σύμπαν. Παρόλο που τώρα είναι ήδη οι έσχατες ημέρες, να ξέρετε ότι «οι έσχατες ημέρες» δεν είναι παρά ένα όνομα για μια εποχή: Όπως η Εποχή του Νόμου και η Εποχή της Χάριτος, αναφέρεται σε μια εποχή και δηλώνει μια ολόκληρη εποχή αντί για τα τελευταία λίγα χρόνια ή μήνες. Ωστόσο, οι έσχατες ημέρες είναι πολύ διαφορετικές από την Εποχή της Χάριτος και την Εποχή του Νόμου. Το έργο των εσχάτων ημερών δεν διεξάγεται στο Ισραήλ, αλλά μεταξύ των Εθνικών. Είναι η κατάκτηση ενώπιον του θρόνου Μου των ανθρώπων όλων των εθνών και φυλών έξω από το Ισραήλ, ώστε η δόξα Μου σε όλο το σύμπαν να γεμίσει ολόκληρη την πλάση. Είναι για να μπορώ να κερδίσω μεγαλύτερη δόξα, ώστε όλα τα πλάσματα στη γη να μεταδώσουν τη δόξα Μου σε κάθε έθνος, για πάντα σε όλες τις γενεές, και όλα τα πλάσματα στον ουρανό και στη γη να μπορούν να δουν όλη τη δόξα που έχω αποκτήσει στη γη. Το έργο που γίνεται κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών είναι έργο κατάκτησης. Δεν είναι η καθοδήγηση της ζωής όλων των ανθρώπων στη γη, αλλά ο επίλογος της αναλλοίωτης ζωής των δεινών του ανθρώπου στη γη, που διαρκεί χιλιετίες. Κατά συνέπεια, το έργο των εσχάτων ημερών δεν μπορεί να είναι όπως το έργο των πολλών χιλιάδων ετών στο Ισραήλ, ούτε όπως την δεκαετία του έργου στην Ιουδαία που μετά συνεχίστηκε για αρκετές χιλιάδες χρόνια μέχρι τη δεύτερη ενσάρκωση του Θεού. Οι άνθρωποι των εσχάτων ημερών συναντούν μόνο την επανεμφάνιση του Σωτήρα εν σαρκί και λαμβάνουν το προσωπικό έργο και τα λόγια του Θεού. Δεν θα περάσουν δύο χιλιάδες χρόνια πριν οι έσχατες ημέρες έρθουν στο τέλος. Είναι σύντομες, όπως η περίοδος που ο Ιησούς διεξήγε το έργο την Εποχή της Χάριτος στην Ιουδαία. Αυτό συμβαίνει γιατί οι έσχατες ημέρες είναι ο επίλογος ολόκληρης της εποχής. Αποτελούν την ολοκλήρωση και το τέλος του σχεδίου διαχείρισης του Θεού που κρατά έξι χιλιάδες χρόνια, και ολοκληρώνουν το ταξίδι της ζωής των δεινών της ανθρωπότητας. Δεν μεταφέρουν όλη την ανθρωπότητα σε μια νέα εποχή ούτε επιτρέπουν την ζωή της ανθρωπότητας να συνεχιστεί. Αυτό δεν θα είχε καμία σημασία για το σχέδιο διαχείρισής Μου ή για την ύπαρξη του ανθρώπου. Αν οι άνθρωποι συνέχιζαν έτσι, τότε αργά ή γρήγορα θα καταβροχθίζονταν εντελώς από τον διάβολο και οι ψυχές αυτές που ανήκουν σ’ Εμένα θα χάνονταν ολοκληρωτικά από τα χέρια του. Το έργο Μου δεν διαρκεί παρά έξι χιλιάδες χρόνια και υποσχέθηκα ότι ο έλεγχος του κακού επάνω σε ολόκληρη την ανθρωπότητα επίσης δεν θα ήταν για παραπάνω από έξι χιλιάδες χρόνια. Κι έτσι, ο χρόνος τελειώνει. Ούτε θα συνεχίσω, ούτε θα καθυστερήσω περισσότερο: Κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών, θα κατατροπώσω τον Σατανά, θα πάρω πίσω όλη Μου τη δόξα και θα ανακτήσω τις ψυχές που ανήκουν σ’ Εμένα στη γη, ώστε αυτές οι δύστυχες ψυχές να ξεφύγουν από την θάλασσα των δεινών κι έτσι, να ολοκληρωθεί ολόκληρο το έργο Μου στη γη. Από αυτήν την ημέρα και έπειτα, δεν θα ενσαρκωθώ ποτέ ξανά στη γη και το Πνεύμα Μου που ελέγχει τα πάντα δεν θα εργαστεί στη γη ποτέ ξανά. Θα κάνω μόνο ένα πράγμα στη γη: Θα ξαναφτιάξω την ανθρωπότητα, μία ανθρωπότητα που είναι άγια και που είναι η πιστή πόλη Μου στη γη. Αλλά να γνωρίζετε ότι δεν θα εκμηδενίσω ολόκληρο τον κόσμο ούτε θα εκμηδενίσω ολόκληρη την ανθρωπότητα. Θα κρατήσω το εναπομείναν ένα τρίτο — το ένα τρίτο που Με αγαπά και έχει κατακτηθεί πλήρως από Εμένα, και θα κάνω αυτό το ένα τρίτο να καρποφορήσει και να πολλαπλασιαστεί στη γη όπως έκαναν οι Ισραηλίτες υπό τον νόμο, τρέφοντάς τους με άφθονα πρόβατα και βοοειδή και όλα τα πλούτη της γης. Η ανθρωπότητα αυτή θα παραμείνει μαζί Μου για πάντα, ωστόσο δεν είναι η απαράδεκτα ακάθαρτη ανθρωπότητα του σήμερα, αλλά η ανθρωπότητα που θα είναι μια ομάδα από όλους όσοι έχω κερδίσει Εγώ. Μία τέτοια ανθρωπότητα δεν θα καταστραφεί, ενοχληθεί ή πολιορκηθεί από τον Σατανά, και θα είναι η μόνη ανθρωπότητα που θα υπάρχει επάνω στη γη μετά τη νίκη Μου επί του Σατανά. Είναι η ανθρωπότητα που έχει κατακτηθεί σήμερα από Εμένα και έχει κερδίσει την υπόσχεσή Μου. Και επομένως, η ανθρωπότητα που έχει κατακτηθεί κατά τις έσχατες ημέρες, είναι επίσης η ανθρωπότητα που θα διασωθεί και θα κερδίσει τις αιώνιες ευλογίες Μου. Θα είναι η μοναδική απόδειξη του θριάμβου Μου κατά του Σατανά και τα μόνα λάφυρά Μου από την μάχη Μου με τον Σατανά. Αυτά τα λάφυρα του πολέμου τα έχω σώσει από την σφαίρα επιρροής του Σατανά και είναι η μόνη αποκρυστάλλωση και ο καρπός από το σχέδιο διαχείρισής Μου των έξι χιλιάδων ετών. Προέρχονται από κάθε έθνος και κάθε δόγμα και από κάθε μέρος και χώρα σε όλο το σύμπαν. Είναι από διαφορετικές φυλές, έχουν διαφορετικές γλώσσες, έθιμα και χρώμα δέρματος και είναι διασκορπισμένοι σε κάθε έθνος και δόγμα στην υφήλιο, και ακόμη, σε κάθε γωνιά του κόσμου. Τελικά, θα συγκεντρωθούν όλοι μαζί για να αποτελέσουν μια ολοκληρωμένη ανθρωπότητα, μία συνάθροιση ανθρώπων που δεν την φτάνουν οι δυνάμεις του Σατανά. Όσοι από την ανθρωπότητα δεν έχουν σωθεί και κατακτηθεί από Εμένα, θα βυθιστούν σιωπηλά στα βάθη της θάλασσας και θα καούν από τις έντονες φλόγες Μου για όλη την αιωνιότητα. Θα εκμηδενίσω αυτήν την παλιά, υπέρτατα ακάθαρτη ανθρωπότητα, όπως εκμηδένισα τους πρωτότοκους υιούς και τα βοοειδή της Αιγύπτου, αφήνοντας μόνο τους Ισραηλίτες, που έτρωγαν το κρέας των αρνίων, έπιναν το αίμα των αρνίων και έβαζαν σημάδι στα ανώφλια της πόρτας με αίμα αρνίου. Οι άνθρωποι που έχουν κατακτηθεί από Εμένα και είναι η οικογένειά Μου, δεν είναι επίσης οι άνθρωποι που τρώνε τη σάρκα από Εμένα, τον Αμνό, πίνουν το αίμα από Εμένα, τον Αμνό, και έχουν λυτρωθεί από Εμένα και Με λατρεύουν; Δεν συνοδεύονται αυτοί οι άνθρωποι πάντοτε από τη δόξα Μου; Όσοι δεν έχουν λάβει τη σάρκα από Εμένα, τον Αμνό, δεν έχουν βυθιστεί ήδη σιωπηλοί στα βάθη της θάλασσας; Σήμερα, Μού εναντιώνονται και σήμερα, τα λόγια Μου είναι όπως εκείνα που είπε ο Ιεχωβά στους υιούς και τους εγγονούς του Ισραήλ. Ωστόσο, η σκληρότητα στα βάθη της καρδιάς σας συσσωρεύει την οργή Μου, φέρνοντας περισσότερα δεινά στη σάρκα σας, περισσότερη κρίση για τις αμαρτίες σας και περισσότερη οργή για την αδικία σας. Ποιος θα μπορούσε να σωθεί την ημέρα της οργής Μου, όταν Μού συμπεριφέρεστε έτσι σήμερα; Ποιου η αδικία μπορεί να ξεφύγει από τα μάτια της παίδευσής Μου; Ποιου οι αμαρτίες μπορούν να ξεφύγουν από το δικό Μου χέρι, του Παντοδύναμου; Ποιου η περιφρόνηση θα μπορούσε να λάβει την κρίση Μου, του Παντοδύναμου; Εγώ, ο Ιεχωβά, μιλώ έτσι σ’ εσάς, τους απογόνους της οικογένειας των Εθνικών, και τα λόγια που σας λέω σήμερα ξεπερνούν όλες τις ομιλίες της Εποχής του Νόμου και της Εποχής της Χάριτος, ωστόσο είστε σκληρότεροι απ’ όλους τους ανθρώπους της Αιγύπτου. Δεν συσσωρεύετε την οργή Μου καθώς Εγώ ήρεμα κάνω το έργο Μου; Πώς θα μπορούσατε να ξεφύγετε αλώβητοι από την ημέρα Μου, του Παντοδύναμου;

Έχω εργαστεί και μιλήσει κατ’ αυτόν τον τρόπο ανάμεσά σας, έχω ξοδέψει τόση ενέργεια και προσπάθεια, ωστόσο πότε ακούσατε όσα σας λέω ευθέως; Πού έχετε υποκλιθεί σ’ Εμένα, τον Παντοδύναμο; Γιατί Μού συμπεριφέρεστε έτσι; Γιατί ό,τι λέτε και κάνετε προκαλεί τον θυμό Μου; Γιατί είναι οι καρδιές σας τόσο σκληρές; Σας έχω χτυπήσει ποτέ με θανατικό; Γιατί δεν κάνετε τίποτα άλλο από το να Με γεμίζετε θλίψη και ανησυχία; Περιμένετε την ημέρα της οργής Μου, του Ιεχωβά, να πέσει επάνω σας; Περιμένετε από Εμένα να εξαπολύσω την οργή Μου που προκαλείται από την ανυπακοή σας; Όλα όσα κάνω δεν είναι για εσάς; Ωστόσο, πάντοτε συμπεριφερόσασταν σ’ Εμένα, τον Ιεχωβά, με τον εξής τρόπο: Κλέβατε τις θυσίες Μου, παίρνατε τις προσφορές από τον βωμό Μου σπίτι σας για να ταΐσετε τα λυκάκια και τους απογόνους τους στη φωλιά του λύκου. Οι άνθρωποι μάχονται ο ένας με τον άλλον, αντιμετωπίζοντας ο ένας τον άλλον με θυμωμένες ματιές και ξίφη και δόρατα, ρίχνοντας τα λόγια Μου, του Παντοδύναμου, στο αποχωρητήριο για να γίνουν ακάθαρτα όπως τα περιττώματα. Πού είναι η ακεραιότητά σας; Η ανθρώπινη φύση σας έχει γίνει τερατώδης! Οι καρδιές σας εδώ και καιρό έχουν μετατραπεί σε πέτρα. Δεν γνωρίζετε ότι όταν φτάσει η ημέρα της οργής Μου θα είναι όταν σας κρίνω για το κακό που διαπράξατε εναντίον Μου, του Παντοδύναμου, σήμερα; Νομίζετε ότι παίζοντας μαζί Μου κατ’ αυτόν τον τρόπο, ρίχνοντας τα λόγια Μου στον βούρκο και μην ακούγοντάς τα — πιστεύετε ότι φερόμενοι έτσι πίσω από την πλάτη Μου μπορείτε να ξεφύγετε από την οργισμένη ματιά Μου; Δεν γνωρίζετε ότι σας έχουν ήδη δει τα μάτια Μου, του Ιεχωβά, όταν κλέβατε τις θυσίες Μου και εποφθαλμιούσατε τα υπάρχοντά Μου; Δεν γνωρίζετε ότι όταν κλέβατε τις θυσίες Μου, ήταν μπροστά στον βωμό στον οποίο προσφέρονται οι θυσίες; Πώς μπορούσατε να πιστεύετε ότι είστε τόσο έξυπνοι ώστε να Με εξαπατήσετε μ’ αυτόν τον τρόπο; Πώς θα μπορούσε η οργή Μου να περάσει πάνω από τις αποτρόπαιες αμαρτίες σας; Πώς θα μπορούσε η μαινόμενη οργή Μου να παραβλέψει τις σατανικές πράξεις σας; Το κακό που διαπράττετε σήμερα δεν σας αφήνει διέξοδο αλλά συσσωρεύει παίδευση για εσάς για αύριο. Προκαλεί την παίδευσή Μου, του Παντοδύναμου, προς εσάς. Πώς μπορούν οι κακές σας πράξεις και τα μοχθηρά σας λόγια να ξεφύγουν από την παίδευσή Μου; Πώς μπορούν οι προσευχές σας να φτάσουν στα αυτιά Μου; Πώς θα μπορούσα να ανοίξω δρόμο για την αδικία σας; Πώς θα μπορούσα να ξεχάσω τις κακές σας πράξεις καθώς Με αψηφάτε; Πώς μπορώ να μην κόψω τις γλώσσες σας που είναι τόσο δηλητηριώδεις όσο ενός φιδιού; Δεν Με επικαλείστε για χάρη της δικαιοσύνης σας, αλλά αντίθετα, συσσωρεύετε την οργή Μου ως αποτέλεσμα της αδικίας σας. Πώς θα μπορούσα να σας συγχωρήσω; Στα μάτια Μου, του Παντοδύναμου, τα λόγια και οι πράξεις σας είναι ακάθαρτα. Τα μάτια Μου, του Παντοδύναμου, βλέπουν την αδικία σας ως αδιάκοπη παίδευση. Πώς θα μπορούσε η δίκαιη παίδευσή Μου και η κρίση Μου να φύγουν από εσάς; Επειδή το κάνετε αυτό σ’ Εμένα, γεμίζοντάς Με με θλίψη και οργή, πώς θα μπορούσα να σας αφήσω να ξεφύγετε από τα χέρια Μου και να ξεφύγετε από την ημέρα που Εγώ, ο Ιεχωβά, θα σας παιδεύσω και θα σας καταραστώ; Δεν γνωρίζετε ότι όλα τα μοχθηρά σας λόγια και οι ομιλίες σας έχουν ήδη φτάσει στα αυτιά Μου; Δεν γνωρίζετε ότι η αδικία σας έχει ήδη λερώσει τα άγια άμφια της δικαιοσύνης Μου; Δεν γνωρίζετε ότι η ανυπακοή σας έχει ήδη προκαλέσει τον ορμητικό θυμό Μου; Δεν γνωρίζετε ότι εδώ και καιρό Με έχετε αφήσει να βράζω από θυμό και έχετε δοκιμάσει την υπομονή Μου; Δεν γνωρίζετε ότι έχετε ήδη κουρελιάσει τη σάρκα Μου; Έχω αντέξει έως τώρα, τόσο που δεν μπορώ να κρατήσω άλλο τον θυμό Μου, δεν είμαι τόσο ανεκτικός απέναντί σας πλέον. Δεν γνωρίζετε ότι οι κακές σας πράξεις έχουν ήδη φτάσει στα μάτια Μου και οι κραυγές Μου έχουν ήδη φτάσει στα αυτιά του Πατέρα Μου; Πώς θα μπορούσε να σας επιτρέψει να Μου συμπεριφέρεστε έτσι; Μήπως κάποιο από τα έργα που κάνω σ’ εσάς δεν είναι για χάρη σας; Ωστόσο, ποιος από εσάς έχει αγαπήσει πιο πολύ το έργο το δικό Μου, του Ιεχωβά; Θα μπορούσα να είμαι άπιστος στο θέλημα του Πατέρα Μου, γιατί είμαι αδύναμος και λόγω της αγωνίας που έχω περάσει; Δεν κατανοείτε την καρδιά Μου; Σας μιλώ όπως μίλησε ο Ιεχωβά. Μήπως δεν έχω εγκαταλείψει τόσα πολλά για εσάς; Παρόλο που είμαι πρόθυμος να περάσω όλη αυτήν την ταλαιπωρία για χάρη του έργου του Πατέρα Μου, πώς μπορείτε να ελευθερωθείτε από την παίδευση που φέρνω σ’ εσάς ως αποτέλεσμα των δεινών Μου; Δεν έχετε απολαύσει τόσα πολλά από Εμένα; Σήμερα, έχω σταλεί σ’ εσάς από τον Πατέρα Μου. Δεν γνωρίζετε ότι απολαμβάνετε πολύ περισσότερα από τα γενναιόδωρα λόγια Μου; Δεν γνωρίζετε ότι η ζωή Μου ανταλλάχθηκε με τη ζωή σας και με τα πράγματα που απολαμβάνετε; Δεν γνωρίζετε ότι ο Πατέρας Μου χρησιμοποίησε τη ζωή Μου για να πολεμήσει τον Σατανά, κι επίσης σάς έδωσε τη ζωή Μου, κάνοντάς σας να λάβετε τα εκατονταπλάσια και επιτρέποντάς σας να αποφύγετε τόσους πολλούς πειρασμούς; Δεν γνωρίζετε ότι μόνο διαμέσου του έργου Μου απαλλαχθήκατε από πολλούς πειρασμούς και από πολλές σκληρές παιδεύσεις; Δεν γνωρίζετε ότι μόνο εξαιτίας Μου ο Πατέρας Μου σας επιτρέπει να περνάτε καλά έως σήμερα; Πώς μπορούν οι καρδιές σας να παραμένουν σκληρές σήμερα, σαν να έχουν γίνει ανάλγητες; Πώς θα μπορούσε το κακό που διαπράττετε σήμερα να ξεφύγει την ημέρα της οργής που θα ακολουθήσει της αναχώρησής Μου από τη γη; Πώς θα μπορούσα να επιτρέψω σε όσους είναι τόσο σκληρόκαρδοι να ξεφύγουν από τον θυμό του Ιεχωβά;

Αναλογιστείτε το παρελθόν: Πότε η ματιά Μου ήταν θυμωμένη και η φωνή Μου αυστηρή προς εσάς; Πότε έχω διυλίσει τον κώνωπα μαζί σας; Πότε σας επέπληξα παράλογα; Πότε σας επέπληξα κατά πρόσωπο; Μήπως δεν είναι για χάρη του έργου Μου που ζητώ απ’ τον Πατέρα Μου να σας φυλάξει από κάθε πειρασμό; Γιατί Μου συμπεριφέρεστε έτσι; Έχω χρησιμοποιήσει ποτέ την εξουσία Μου για να τσακίσω τη σάρκα σας; Γιατί Με ξεπληρώνετε έτσι; Αφού αμφιταλαντευτήκατε απέναντί Μου, δεν κρατήσατε μια σταθερή στάση· είστε ανειλικρινείς απέναντί Μου, Μού αποκρύπτετε πράγματα και τα στόματά σας είναι γεμάτα από το σάλιο των ασεβών. Νομίζετε ότι οι γλώσσες σας μπορούν να εξαπατήσουν το Πνεύμα Μου; Νομίζετε ότι οι γλώσσες σας μπορούν να διαφύγουν της οργής Μου; Πιστεύετε ότι οι γλώσσες σας μπορούν να κρίνουν τις πράξεις Μου, του Ιεχωβά, όπως επιθυμούν; Είμαι Εγώ ο Θεός τον οποίο ο άνθρωπος κρίνει; Μπορώ να επιτρέψω σε ένα μικρό σκουλήκι να Με βλασφημήσει έτσι; Πώς μπορώ να συμπεριλάβω τέτοιους υιούς ανυπακοής στις αιώνιες ευλογίες Μου; Τα λόγια και οι πράξεις σας έχουν εδώ και καιρό εκτεθεί και σας καταδίκασαν. Όταν άπλωσα τους ουρανούς και δημιούργησα το καθετί, δεν επέτρεψα σε κανένα πλάσμα να συμμετέχει όπως το ευχαριστεί, ούτε επέτρεψα σε κανένα πλάσμα να διακόψει το έργο Μου και τη διαχείρισή Μου όπως επιθυμούσε. Δεν ανεχόμουν κανέναν άνθρωπο ή αντικείμενο. Πώς θα μπορούσα να σώσω όσους είναι σκληροί και απάνθρωποι προς Εμένα; Πώς θα μπορούσα να συγχωρήσω όσους επαναστατούν ενάντια στα λόγια Μου; Πώς θα μπορούσα να σώσω όσους είναι ανυπάκουοι προς Εμένα; Μήπως δεν είναι η μοίρα των ανθρώπων στα χέρια μου, του Παντοδύναμου; Πώς μπορώ να θεωρήσω την αδικία και την ανυπακοή σου άγια; Πώς μπορούν οι αμαρτίες σου να βεβηλώνουν την αγιότητά Μου; Δεν βεβηλώνομαι από την ανηθικότητα των άδικων ούτε απολαμβάνω τις προσφορές των άδικων. Αν ήσουν αφοσιωμένος σ’ Εμένα, τον Ιεχωβά, θα μπορούσες να πάρεις για τον εαυτό σου τις θυσίες στον βωμό Μου; Θα χρησιμοποιούσες τη δηλητηριώδη γλώσσα σου για να βλασφημήσεις το άγιο όνομά Μου; Θα επαναστατούσες εναντίον των λόγων Μου κατ’ αυτόν τον τρόπο; Θα μεταχειριζόσουν τη δόξα Μου και το άγιο όνομά Μου ως εργαλείο με το οποίο θα υπηρετούσες τον Σατανά, τον κακόβουλο; Η ζωή Μου παρέχεται προς απόλαυση των αγίων. Πώς θα μπορούσα να σου επιτρέψω να παίξεις με τη ζωή Μου όπως επιθυμείς και να τη χρησιμοποιείτε ως εργαλείο διαμάχης μεταξύ σας; Σχετικά με τη στάση σας απέναντί Μου, πώς μπορείτε να είστε τόσο άκαρδοι και να στερείστε της οδού του καλού; Δεν γνωρίζετε ότι έχω ήδη γράψει τις κακές σας πράξεις στα λόγια αυτά της ζωής; Πώς μπορείτε να ξεφύγετε την ημέρα της οργής όταν θα παιδεύσω την Αίγυπτο; Πώς μπορείτε να Μού εναντιώνεστε και να Με αψηφάτε με τέτοιο τρόπο ξανά και ξανά; Σας το λέω απλά, όταν έρθει η ημέρα, η παίδευσή σας θα είναι πιο αφόρητη και από εκείνη της Αιγύπτου! Πώς μπορείτε να ξεφύγετε την ημέρα της οργής Μου; Σας το λέω αληθινά: Η αντοχή Μου ετοιμάστηκε για τις κακές σας πράξεις και υπάρχει για την παίδευσή σας την ημέρα εκείνη. Μήπως δεν είστε εκείνοι που θα υποφέρουν τη μανιασμένη κρίση όταν έχω φτάσει στο τέλος της αντοχής Μου; Δεν είναι το καθετί στα δικά Μου χέρια, του Παντοδύναμου; Πώς μπορώ να σας επιτρέψω να Με παρακούτε έτσι, κάτω από τους ουρανούς; Οι ζωές σας θα είναι πολύ δύσκολες, γιατί έχετε γνωρίσει τον Μεσσία, για τον οποίο λεγόταν ότι θα έρθει, ωστόσο δεν ήρθε ποτέ. Δεν είστε εχθροί Του; Ο Ιησούς ήταν φίλος σας, ωστόσο εσείς είστε εχθροί του Μεσσία. Δεν γνωρίζετε ότι παρόλο που είστε φίλοι με τον Ιησού, οι κακές σας πράξεις έχουν γεμίσει τα δοχεία όσων είναι απεχθείς; Παρόλο που είστε πολύ κοντά στον Ιεχωβά, δεν γνωρίζετε ότι τα μοχθηρά σας λόγια έχουν φτάσει στα αυτιά του Ιεχωβά και προκάλεσαν την οργή Του; Πώς μπορεί να είναι κοντά σου και πώς μπορεί να μην κάψει τα δοχεία σου που είναι γεμάτα με κακές πράξεις; Πώς μπορεί να μην είναι εχθρός σου;

FacebookTwitterGoogle+分享

Χριστιανική μουσική | Η μεγαλύτερη ευλογία που ο Θεός παραχωρεί στον άνθρωπο

 

I Με την ολοκλήρωση των λόγων Του, σχηματίζεται η βασιλεία. Με τον άνθρωπο πια κανονικό, η βασιλεία Του είν’ εδώ. Άνθρωποι του Θεού, στη βασιλεία, θα βρείτε ξανά ζωή κανονική. Σήμερα ζείτε ενώπιόν Του, αύριο θα ζείτε στη βασιλεία Του. Σ' όλους τους τόπους ζεστασιά, χαρά. Η βασιλεία Του είναι εδώ. Η βασιλεία Του στη γη. II Τον κρύο χειμώνα αντικαθιστά άνοιξη παντοτινή, ο άνθρωπος πλέον δεν θα υποφέρει, δεν θα πονάει πια. Οι άνθρωποι και τα έθνη πια δεν θα πολεμούν. Τέρμα οι σφαγές, όχι άλλο αίμα. Αύριο θα ζείτε στη βασιλεία Του. Σ' όλους τους τόπους ζεστασιά, χαρά. Η βασιλεία Του είναι εδώ. Η βασιλεία Του στη γη. III Κινείται στον κόσμο ο Θεός, από τον θρόνο απολαμβάνει. Στ' αστέρια ζει, άγγελοι γι’ Αυτόν τραγουδούν. Οι άγγελοι δεν κλαίνε πια για την αδυναμία τους. Χορεύουν, τραγουδούν γι’ Αυτόν. Χορεύουν, τραγουδούν γι’ Αυτόν. Χορεύουν, τραγουδούν γι’ Αυτόν. Χορεύουν, τραγουδούν γι’ Αυτόν. Ποτέ δεν θ’ ακούει τους θρήνους των αγγέλων. Χορεύουν, τραγουδούν γι’ Αυτόν. Χορεύουν, τραγουδούν γι’ Αυτόν. Χορεύουν, τραγουδούν γι’ Αυτόν, τραγουδούν γι’ Αυτόν. IV Κανείς δεν θα παραπονιέται για δυσχέρειες. Σήμερα ζείτε ενώπιόν Του, αύριο θα ζείτε στη βασιλεία Του. Η μεγαλύτερη ευλογία του Θεού στον άνθρωπο. Άνθρωποι του Θεού, στη βασιλεία, θα βρείτε ξανά ζωή κανονική. Σήμερα ζείτε ενώπιόν Του, αύριο θα ζείτε στη βασιλεία Του. Σ' όλους τους τόπους ζεστασιά, χαρά. Η βασιλεία Του είναι εδώ. Η βασιλεία Του στη γη. από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» Αστραπή της Ανατολής, η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Απαρτίζεται από όλους εκείνους που αποδέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες κι έχουν κυριευτεί και λυτρωθεί από τα λόγια Του. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου από τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό και είναι Αυτός ο Ποιμένας της που την καθοδηγεί. Σίγουρα δεν έχει δημιουργηθεί από κάποιο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Αρκεί να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να δείτε ότι ο Θεός έχει εμφανιστεί.

Πώς να λάβει τις αποκαλύψεις του Θεού ο άνθρωπος που Τον ορίζει με τις δικές του αντιλήψεις;

 

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει, «Η ιστορία εξελίσσεται συνεχώς, το ίδιο και το έργο του Θεού, και το θέλημα του Θεού αλλάζει διαρκώς. Δεν θα ήταν πρακτικό για τον Θεό να διατηρεί ένα έργο ενός και μόνο σταδίου επί έξι χιλιάδες χρόνια, επειδή όλοι οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι ο Θεός είναι πάντοτε καινούργιος και ποτέ παλιός. Δεν θα ήταν δυνατόν να συνεχίζει να παρατείνει ένα έργο παρόμοιο με τη σταύρωση και μία, δύο, τρεις φορές... να τον καρφώνουν στον σταυρό. Αυτή είναι η αντίληψη ενός παράλογου ανθρώπου. Ο Θεός δεν συντηρεί το ίδιο έργο, και το έργο Του μεταβάλλεται διαρκώς και είναι πάντοτε καινούργιο, με τον ίδιο τρόπο που κάθε ημέρα σας μιλάω με νέα λόγια και κάνω νέο έργο. Αυτό είναι το έργο που κάνω, το βασικότερο νόημα του οποίου βρίσκεται στις λέξεις “νέο” και “υπέροχο”. “Ο Θεός είναι αμετάβλητος και ο Θεός θα είναι πάντοτε Θεός”, αυτή η ρήση είναι όντως αληθινή. Η ουσία του Θεού δεν αλλάζει, ο Θεός παραμένει πάντοτε Θεός και δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει Σατανάς, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι το έργο Του είναι το ίδιο σταθερό και αμετάβλητο όπως η ουσία Του. Δηλώνεις ότι ο Θεός είναι έτσι, αλλά τότε πώς μπορείς να εξηγήσεις ότι ο Θεός είναι πάντοτε νέος και ποτέ παλιός; Το έργο του Θεού διαδίδεται συνεχώς και μεταβάλλεται διαρκώς, και το θέλημα του Θεού εκδηλώνεται συνεχώς και γίνεται γνωστό στον άνθρωπο». Αστραπή της Ανατολής, η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Απαρτίζεται από όλους εκείνους που αποδέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες κι έχουν κυριευτεί και λυτρωθεί από τα λόγια Του. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου από τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό και είναι Αυτός ο Ποιμένας της που την καθοδηγεί. Σίγουρα δεν έχει δημιουργηθεί από κάποιο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Αρκεί να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να δείτε ότι ο Θεός έχει εμφανιστεί.