Όσοι αποτελούνται από σάρκα, δεν μπορούν να ξεφύγουν από την ημέρα της οργής

Σήμερα, σας προειδοποιώ μ’ αυτόν τον τρόπο για χάρη της δικής σας επιβίωσης, για να προχωρήσει το έργο Mου ομαλά και ώστε το εναρκτήριο έργο Mου σε ολόκληρο το σύμπαν να διεξαχθεί σωστά και τέλεια, αποκαλύπτοντας τα λόγια Mου, την εξουσία, το μεγαλείο και την κρίση Mου στους ανθρώπους όλων των χωρών και των εθνών. Το έργο που κάνω ανάμεσά σας είναι η αρχή του έργου Mου σε ολόκληρο το σύμπαν. Παρόλο που τώρα είναι ήδη οι έσχατες ημέρες, να ξέρετε ότι «οι έσχατες ημέρες» δεν είναι παρά ένα όνομα για μια εποχή: Όπως η Εποχή του Νόμου και η Εποχή της Χάριτος, αναφέρεται σε μια εποχή και δηλώνει μια ολόκληρη εποχή αντί για τα τελευταία λίγα χρόνια ή μήνες. Ωστόσο, οι έσχατες ημέρες είναι πολύ διαφορετικές από την Εποχή της Χάριτος και την Εποχή του Νόμου. Το έργο των εσχάτων ημερών δεν διεξάγεται στο Ισραήλ, αλλά μεταξύ των Εθνικών. Είναι η κατάκτηση ενώπιον του θρόνου Μου των ανθρώπων όλων των εθνών και φυλών έξω από το Ισραήλ, ώστε η δόξα Μου σε όλο το σύμπαν να γεμίσει ολόκληρη την πλάση. Είναι για να μπορώ να κερδίσω μεγαλύτερη δόξα, ώστε όλα τα πλάσματα στη γη να μεταδώσουν τη δόξα Μου σε κάθε έθνος, για πάντα σε όλες τις γενεές, και όλα τα πλάσματα στον ουρανό και στη γη να μπορούν να δουν όλη τη δόξα που έχω αποκτήσει στη γη. Το έργο που γίνεται κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών είναι έργο κατάκτησης. Δεν είναι η καθοδήγηση της ζωής όλων των ανθρώπων στη γη, αλλά ο επίλογος της αναλλοίωτης ζωής των δεινών του ανθρώπου στη γη, που διαρκεί χιλιετίες. Κατά συνέπεια, το έργο των εσχάτων ημερών δεν μπορεί να είναι όπως το έργο των πολλών χιλιάδων ετών στο Ισραήλ, ούτε όπως την δεκαετία του έργου στην Ιουδαία που μετά συνεχίστηκε για αρκετές χιλιάδες χρόνια μέχρι τη δεύτερη ενσάρκωση του Θεού. Οι άνθρωποι των εσχάτων ημερών συναντούν μόνο την επανεμφάνιση του Σωτήρα εν σαρκί και λαμβάνουν το προσωπικό έργο και τα λόγια του Θεού. Δεν θα περάσουν δύο χιλιάδες χρόνια πριν οι έσχατες ημέρες έρθουν στο τέλος. Είναι σύντομες, όπως η περίοδος που ο Ιησούς διεξήγε το έργο την Εποχή της Χάριτος στην Ιουδαία. Αυτό συμβαίνει γιατί οι έσχατες ημέρες είναι ο επίλογος ολόκληρης της εποχής. Αποτελούν την ολοκλήρωση και το τέλος του σχεδίου διαχείρισης του Θεού που κρατά έξι χιλιάδες χρόνια, και ολοκληρώνουν το ταξίδι της ζωής των δεινών της ανθρωπότητας. Δεν μεταφέρουν όλη την ανθρωπότητα σε μια νέα εποχή ούτε επιτρέπουν την ζωή της ανθρωπότητας να συνεχιστεί. Αυτό δεν θα είχε καμία σημασία για το σχέδιο διαχείρισής Μου ή για την ύπαρξη του ανθρώπου. Αν οι άνθρωποι συνέχιζαν έτσι, τότε αργά ή γρήγορα θα καταβροχθίζονταν εντελώς από τον διάβολο και οι ψυχές αυτές που ανήκουν σ’ Εμένα θα χάνονταν ολοκληρωτικά από τα χέρια του. Το έργο Μου δεν διαρκεί παρά έξι χιλιάδες χρόνια και υποσχέθηκα ότι ο έλεγχος του κακού επάνω σε ολόκληρη την ανθρωπότητα επίσης δεν θα ήταν για παραπάνω από έξι χιλιάδες χρόνια. Κι έτσι, ο χρόνος τελειώνει. Ούτε θα συνεχίσω, ούτε θα καθυστερήσω περισσότερο: Κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών, θα κατατροπώσω τον Σατανά, θα πάρω πίσω όλη Μου τη δόξα και θα ανακτήσω τις ψυχές που ανήκουν σ’ Εμένα στη γη, ώστε αυτές οι δύστυχες ψυχές να ξεφύγουν από την θάλασσα των δεινών κι έτσι, να ολοκληρωθεί ολόκληρο το έργο Μου στη γη. Από αυτήν την ημέρα και έπειτα, δεν θα ενσαρκωθώ ποτέ ξανά στη γη και το Πνεύμα Μου που ελέγχει τα πάντα δεν θα εργαστεί στη γη ποτέ ξανά. Θα κάνω μόνο ένα πράγμα στη γη: Θα ξαναφτιάξω την ανθρωπότητα, μία ανθρωπότητα που είναι άγια και που είναι η πιστή πόλη Μου στη γη. Αλλά να γνωρίζετε ότι δεν θα εκμηδενίσω ολόκληρο τον κόσμο ούτε θα εκμηδενίσω ολόκληρη την ανθρωπότητα. Θα κρατήσω το εναπομείναν ένα τρίτο — το ένα τρίτο που Με αγαπά και έχει κατακτηθεί πλήρως από Εμένα, και θα κάνω αυτό το ένα τρίτο να καρποφορήσει και να πολλαπλασιαστεί στη γη όπως έκαναν οι Ισραηλίτες υπό τον νόμο, τρέφοντάς τους με άφθονα πρόβατα και βοοειδή και όλα τα πλούτη της γης. Η ανθρωπότητα αυτή θα παραμείνει μαζί Μου για πάντα, ωστόσο δεν είναι η απαράδεκτα ακάθαρτη ανθρωπότητα του σήμερα, αλλά η ανθρωπότητα που θα είναι μια ομάδα από όλους όσοι έχω κερδίσει Εγώ. Μία τέτοια ανθρωπότητα δεν θα καταστραφεί, ενοχληθεί ή πολιορκηθεί από τον Σατανά, και θα είναι η μόνη ανθρωπότητα που θα υπάρχει επάνω στη γη μετά τη νίκη Μου επί του Σατανά. Είναι η ανθρωπότητα που έχει κατακτηθεί σήμερα από Εμένα και έχει κερδίσει την υπόσχεσή Μου. Και επομένως, η ανθρωπότητα που έχει κατακτηθεί κατά τις έσχατες ημέρες, είναι επίσης η ανθρωπότητα που θα διασωθεί και θα κερδίσει τις αιώνιες ευλογίες Μου. Θα είναι η μοναδική απόδειξη του θριάμβου Μου κατά του Σατανά και τα μόνα λάφυρά Μου από την μάχη Μου με τον Σατανά. Αυτά τα λάφυρα του πολέμου τα έχω σώσει από την σφαίρα επιρροής του Σατανά και είναι η μόνη αποκρυστάλλωση και ο καρπός από το σχέδιο διαχείρισής Μου των έξι χιλιάδων ετών. Προέρχονται από κάθε έθνος και κάθε δόγμα και από κάθε μέρος και χώρα σε όλο το σύμπαν. Είναι από διαφορετικές φυλές, έχουν διαφορετικές γλώσσες, έθιμα και χρώμα δέρματος και είναι διασκορπισμένοι σε κάθε έθνος και δόγμα στην υφήλιο, και ακόμη, σε κάθε γωνιά του κόσμου. Τελικά, θα συγκεντρωθούν όλοι μαζί για να αποτελέσουν μια ολοκληρωμένη ανθρωπότητα, μία συνάθροιση ανθρώπων που δεν την φτάνουν οι δυνάμεις του Σατανά. Όσοι από την ανθρωπότητα δεν έχουν σωθεί και κατακτηθεί από Εμένα, θα βυθιστούν σιωπηλά στα βάθη της θάλασσας και θα καούν από τις έντονες φλόγες Μου για όλη την αιωνιότητα. Θα εκμηδενίσω αυτήν την παλιά, υπέρτατα ακάθαρτη ανθρωπότητα, όπως εκμηδένισα τους πρωτότοκους υιούς και τα βοοειδή της Αιγύπτου, αφήνοντας μόνο τους Ισραηλίτες, που έτρωγαν το κρέας των αρνίων, έπιναν το αίμα των αρνίων και έβαζαν σημάδι στα ανώφλια της πόρτας με αίμα αρνίου. Οι άνθρωποι που έχουν κατακτηθεί από Εμένα και είναι η οικογένειά Μου, δεν είναι επίσης οι άνθρωποι που τρώνε τη σάρκα από Εμένα, τον Αμνό, πίνουν το αίμα από Εμένα, τον Αμνό, και έχουν λυτρωθεί από Εμένα και Με λατρεύουν; Δεν συνοδεύονται αυτοί οι άνθρωποι πάντοτε από τη δόξα Μου; Όσοι δεν έχουν λάβει τη σάρκα από Εμένα, τον Αμνό, δεν έχουν βυθιστεί ήδη σιωπηλοί στα βάθη της θάλασσας; Σήμερα, Μού εναντιώνονται και σήμερα, τα λόγια Μου είναι όπως εκείνα που είπε ο Ιεχωβά στους υιούς και τους εγγονούς του Ισραήλ. Ωστόσο, η σκληρότητα στα βάθη της καρδιάς σας συσσωρεύει την οργή Μου, φέρνοντας περισσότερα δεινά στη σάρκα σας, περισσότερη κρίση για τις αμαρτίες σας και περισσότερη οργή για την αδικία σας. Ποιος θα μπορούσε να σωθεί την ημέρα της οργής Μου, όταν Μού συμπεριφέρεστε έτσι σήμερα; Ποιου η αδικία μπορεί να ξεφύγει από τα μάτια της παίδευσής Μου; Ποιου οι αμαρτίες μπορούν να ξεφύγουν από το δικό Μου χέρι, του Παντοδύναμου; Ποιου η περιφρόνηση θα μπορούσε να λάβει την κρίση Μου, του Παντοδύναμου; Εγώ, ο Ιεχωβά, μιλώ έτσι σ’ εσάς, τους απογόνους της οικογένειας των Εθνικών, και τα λόγια που σας λέω σήμερα ξεπερνούν όλες τις ομιλίες της Εποχής του Νόμου και της Εποχής της Χάριτος, ωστόσο είστε σκληρότεροι απ’ όλους τους ανθρώπους της Αιγύπτου. Δεν συσσωρεύετε την οργή Μου καθώς Εγώ ήρεμα κάνω το έργο Μου; Πώς θα μπορούσατε να ξεφύγετε αλώβητοι από την ημέρα Μου, του Παντοδύναμου;

Έχω εργαστεί και μιλήσει κατ’ αυτόν τον τρόπο ανάμεσά σας, έχω ξοδέψει τόση ενέργεια και προσπάθεια, ωστόσο πότε ακούσατε όσα σας λέω ευθέως; Πού έχετε υποκλιθεί σ’ Εμένα, τον Παντοδύναμο; Γιατί Μού συμπεριφέρεστε έτσι; Γιατί ό,τι λέτε και κάνετε προκαλεί τον θυμό Μου; Γιατί είναι οι καρδιές σας τόσο σκληρές; Σας έχω χτυπήσει ποτέ με θανατικό; Γιατί δεν κάνετε τίποτα άλλο από το να Με γεμίζετε θλίψη και ανησυχία; Περιμένετε την ημέρα της οργής Μου, του Ιεχωβά, να πέσει επάνω σας; Περιμένετε από Εμένα να εξαπολύσω την οργή Μου που προκαλείται από την ανυπακοή σας; Όλα όσα κάνω δεν είναι για εσάς; Ωστόσο, πάντοτε συμπεριφερόσασταν σ’ Εμένα, τον Ιεχωβά, με τον εξής τρόπο: Κλέβατε τις θυσίες Μου, παίρνατε τις προσφορές από τον βωμό Μου σπίτι σας για να ταΐσετε τα λυκάκια και τους απογόνους τους στη φωλιά του λύκου. Οι άνθρωποι μάχονται ο ένας με τον άλλον, αντιμετωπίζοντας ο ένας τον άλλον με θυμωμένες ματιές και ξίφη και δόρατα, ρίχνοντας τα λόγια Μου, του Παντοδύναμου, στο αποχωρητήριο για να γίνουν ακάθαρτα όπως τα περιττώματα. Πού είναι η ακεραιότητά σας; Η ανθρώπινη φύση σας έχει γίνει τερατώδης! Οι καρδιές σας εδώ και καιρό έχουν μετατραπεί σε πέτρα. Δεν γνωρίζετε ότι όταν φτάσει η ημέρα της οργής Μου θα είναι όταν σας κρίνω για το κακό που διαπράξατε εναντίον Μου, του Παντοδύναμου, σήμερα; Νομίζετε ότι παίζοντας μαζί Μου κατ’ αυτόν τον τρόπο, ρίχνοντας τα λόγια Μου στον βούρκο και μην ακούγοντάς τα — πιστεύετε ότι φερόμενοι έτσι πίσω από την πλάτη Μου μπορείτε να ξεφύγετε από την οργισμένη ματιά Μου; Δεν γνωρίζετε ότι σας έχουν ήδη δει τα μάτια Μου, του Ιεχωβά, όταν κλέβατε τις θυσίες Μου και εποφθαλμιούσατε τα υπάρχοντά Μου; Δεν γνωρίζετε ότι όταν κλέβατε τις θυσίες Μου, ήταν μπροστά στον βωμό στον οποίο προσφέρονται οι θυσίες; Πώς μπορούσατε να πιστεύετε ότι είστε τόσο έξυπνοι ώστε να Με εξαπατήσετε μ’ αυτόν τον τρόπο; Πώς θα μπορούσε η οργή Μου να περάσει πάνω από τις αποτρόπαιες αμαρτίες σας; Πώς θα μπορούσε η μαινόμενη οργή Μου να παραβλέψει τις σατανικές πράξεις σας; Το κακό που διαπράττετε σήμερα δεν σας αφήνει διέξοδο αλλά συσσωρεύει παίδευση για εσάς για αύριο. Προκαλεί την παίδευσή Μου, του Παντοδύναμου, προς εσάς. Πώς μπορούν οι κακές σας πράξεις και τα μοχθηρά σας λόγια να ξεφύγουν από την παίδευσή Μου; Πώς μπορούν οι προσευχές σας να φτάσουν στα αυτιά Μου; Πώς θα μπορούσα να ανοίξω δρόμο για την αδικία σας; Πώς θα μπορούσα να ξεχάσω τις κακές σας πράξεις καθώς Με αψηφάτε; Πώς μπορώ να μην κόψω τις γλώσσες σας που είναι τόσο δηλητηριώδεις όσο ενός φιδιού; Δεν Με επικαλείστε για χάρη της δικαιοσύνης σας, αλλά αντίθετα, συσσωρεύετε την οργή Μου ως αποτέλεσμα της αδικίας σας. Πώς θα μπορούσα να σας συγχωρήσω; Στα μάτια Μου, του Παντοδύναμου, τα λόγια και οι πράξεις σας είναι ακάθαρτα. Τα μάτια Μου, του Παντοδύναμου, βλέπουν την αδικία σας ως αδιάκοπη παίδευση. Πώς θα μπορούσε η δίκαιη παίδευσή Μου και η κρίση Μου να φύγουν από εσάς; Επειδή το κάνετε αυτό σ’ Εμένα, γεμίζοντάς Με με θλίψη και οργή, πώς θα μπορούσα να σας αφήσω να ξεφύγετε από τα χέρια Μου και να ξεφύγετε από την ημέρα που Εγώ, ο Ιεχωβά, θα σας παιδεύσω και θα σας καταραστώ; Δεν γνωρίζετε ότι όλα τα μοχθηρά σας λόγια και οι ομιλίες σας έχουν ήδη φτάσει στα αυτιά Μου; Δεν γνωρίζετε ότι η αδικία σας έχει ήδη λερώσει τα άγια άμφια της δικαιοσύνης Μου; Δεν γνωρίζετε ότι η ανυπακοή σας έχει ήδη προκαλέσει τον ορμητικό θυμό Μου; Δεν γνωρίζετε ότι εδώ και καιρό Με έχετε αφήσει να βράζω από θυμό και έχετε δοκιμάσει την υπομονή Μου; Δεν γνωρίζετε ότι έχετε ήδη κουρελιάσει τη σάρκα Μου; Έχω αντέξει έως τώρα, τόσο που δεν μπορώ να κρατήσω άλλο τον θυμό Μου, δεν είμαι τόσο ανεκτικός απέναντί σας πλέον. Δεν γνωρίζετε ότι οι κακές σας πράξεις έχουν ήδη φτάσει στα μάτια Μου και οι κραυγές Μου έχουν ήδη φτάσει στα αυτιά του Πατέρα Μου; Πώς θα μπορούσε να σας επιτρέψει να Μου συμπεριφέρεστε έτσι; Μήπως κάποιο από τα έργα που κάνω σ’ εσάς δεν είναι για χάρη σας; Ωστόσο, ποιος από εσάς έχει αγαπήσει πιο πολύ το έργο το δικό Μου, του Ιεχωβά; Θα μπορούσα να είμαι άπιστος στο θέλημα του Πατέρα Μου, γιατί είμαι αδύναμος και λόγω της αγωνίας που έχω περάσει; Δεν κατανοείτε την καρδιά Μου; Σας μιλώ όπως μίλησε ο Ιεχωβά. Μήπως δεν έχω εγκαταλείψει τόσα πολλά για εσάς; Παρόλο που είμαι πρόθυμος να περάσω όλη αυτήν την ταλαιπωρία για χάρη του έργου του Πατέρα Μου, πώς μπορείτε να ελευθερωθείτε από την παίδευση που φέρνω σ’ εσάς ως αποτέλεσμα των δεινών Μου; Δεν έχετε απολαύσει τόσα πολλά από Εμένα; Σήμερα, έχω σταλεί σ’ εσάς από τον Πατέρα Μου. Δεν γνωρίζετε ότι απολαμβάνετε πολύ περισσότερα από τα γενναιόδωρα λόγια Μου; Δεν γνωρίζετε ότι η ζωή Μου ανταλλάχθηκε με τη ζωή σας και με τα πράγματα που απολαμβάνετε; Δεν γνωρίζετε ότι ο Πατέρας Μου χρησιμοποίησε τη ζωή Μου για να πολεμήσει τον Σατανά, κι επίσης σάς έδωσε τη ζωή Μου, κάνοντάς σας να λάβετε τα εκατονταπλάσια και επιτρέποντάς σας να αποφύγετε τόσους πολλούς πειρασμούς; Δεν γνωρίζετε ότι μόνο διαμέσου του έργου Μου απαλλαχθήκατε από πολλούς πειρασμούς και από πολλές σκληρές παιδεύσεις; Δεν γνωρίζετε ότι μόνο εξαιτίας Μου ο Πατέρας Μου σας επιτρέπει να περνάτε καλά έως σήμερα; Πώς μπορούν οι καρδιές σας να παραμένουν σκληρές σήμερα, σαν να έχουν γίνει ανάλγητες; Πώς θα μπορούσε το κακό που διαπράττετε σήμερα να ξεφύγει την ημέρα της οργής που θα ακολουθήσει της αναχώρησής Μου από τη γη; Πώς θα μπορούσα να επιτρέψω σε όσους είναι τόσο σκληρόκαρδοι να ξεφύγουν από τον θυμό του Ιεχωβά;

Αναλογιστείτε το παρελθόν: Πότε η ματιά Μου ήταν θυμωμένη και η φωνή Μου αυστηρή προς εσάς; Πότε έχω διυλίσει τον κώνωπα μαζί σας; Πότε σας επέπληξα παράλογα; Πότε σας επέπληξα κατά πρόσωπο; Μήπως δεν είναι για χάρη του έργου Μου που ζητώ απ’ τον Πατέρα Μου να σας φυλάξει από κάθε πειρασμό; Γιατί Μου συμπεριφέρεστε έτσι; Έχω χρησιμοποιήσει ποτέ την εξουσία Μου για να τσακίσω τη σάρκα σας; Γιατί Με ξεπληρώνετε έτσι; Αφού αμφιταλαντευτήκατε απέναντί Μου, δεν κρατήσατε μια σταθερή στάση· είστε ανειλικρινείς απέναντί Μου, Μού αποκρύπτετε πράγματα και τα στόματά σας είναι γεμάτα από το σάλιο των ασεβών. Νομίζετε ότι οι γλώσσες σας μπορούν να εξαπατήσουν το Πνεύμα Μου; Νομίζετε ότι οι γλώσσες σας μπορούν να διαφύγουν της οργής Μου; Πιστεύετε ότι οι γλώσσες σας μπορούν να κρίνουν τις πράξεις Μου, του Ιεχωβά, όπως επιθυμούν; Είμαι Εγώ ο Θεός τον οποίο ο άνθρωπος κρίνει; Μπορώ να επιτρέψω σε ένα μικρό σκουλήκι να Με βλασφημήσει έτσι; Πώς μπορώ να συμπεριλάβω τέτοιους υιούς ανυπακοής στις αιώνιες ευλογίες Μου; Τα λόγια και οι πράξεις σας έχουν εδώ και καιρό εκτεθεί και σας καταδίκασαν. Όταν άπλωσα τους ουρανούς και δημιούργησα το καθετί, δεν επέτρεψα σε κανένα πλάσμα να συμμετέχει όπως το ευχαριστεί, ούτε επέτρεψα σε κανένα πλάσμα να διακόψει το έργο Μου και τη διαχείρισή Μου όπως επιθυμούσε. Δεν ανεχόμουν κανέναν άνθρωπο ή αντικείμενο. Πώς θα μπορούσα να σώσω όσους είναι σκληροί και απάνθρωποι προς Εμένα; Πώς θα μπορούσα να συγχωρήσω όσους επαναστατούν ενάντια στα λόγια Μου; Πώς θα μπορούσα να σώσω όσους είναι ανυπάκουοι προς Εμένα; Μήπως δεν είναι η μοίρα των ανθρώπων στα χέρια μου, του Παντοδύναμου; Πώς μπορώ να θεωρήσω την αδικία και την ανυπακοή σου άγια; Πώς μπορούν οι αμαρτίες σου να βεβηλώνουν την αγιότητά Μου; Δεν βεβηλώνομαι από την ανηθικότητα των άδικων ούτε απολαμβάνω τις προσφορές των άδικων. Αν ήσουν αφοσιωμένος σ’ Εμένα, τον Ιεχωβά, θα μπορούσες να πάρεις για τον εαυτό σου τις θυσίες στον βωμό Μου; Θα χρησιμοποιούσες τη δηλητηριώδη γλώσσα σου για να βλασφημήσεις το άγιο όνομά Μου; Θα επαναστατούσες εναντίον των λόγων Μου κατ’ αυτόν τον τρόπο; Θα μεταχειριζόσουν τη δόξα Μου και το άγιο όνομά Μου ως εργαλείο με το οποίο θα υπηρετούσες τον Σατανά, τον κακόβουλο; Η ζωή Μου παρέχεται προς απόλαυση των αγίων. Πώς θα μπορούσα να σου επιτρέψω να παίξεις με τη ζωή Μου όπως επιθυμείς και να τη χρησιμοποιείτε ως εργαλείο διαμάχης μεταξύ σας; Σχετικά με τη στάση σας απέναντί Μου, πώς μπορείτε να είστε τόσο άκαρδοι και να στερείστε της οδού του καλού; Δεν γνωρίζετε ότι έχω ήδη γράψει τις κακές σας πράξεις στα λόγια αυτά της ζωής; Πώς μπορείτε να ξεφύγετε την ημέρα της οργής όταν θα παιδεύσω την Αίγυπτο; Πώς μπορείτε να Μού εναντιώνεστε και να Με αψηφάτε με τέτοιο τρόπο ξανά και ξανά; Σας το λέω απλά, όταν έρθει η ημέρα, η παίδευσή σας θα είναι πιο αφόρητη και από εκείνη της Αιγύπτου! Πώς μπορείτε να ξεφύγετε την ημέρα της οργής Μου; Σας το λέω αληθινά: Η αντοχή Μου ετοιμάστηκε για τις κακές σας πράξεις και υπάρχει για την παίδευσή σας την ημέρα εκείνη. Μήπως δεν είστε εκείνοι που θα υποφέρουν τη μανιασμένη κρίση όταν έχω φτάσει στο τέλος της αντοχής Μου; Δεν είναι το καθετί στα δικά Μου χέρια, του Παντοδύναμου; Πώς μπορώ να σας επιτρέψω να Με παρακούτε έτσι, κάτω από τους ουρανούς; Οι ζωές σας θα είναι πολύ δύσκολες, γιατί έχετε γνωρίσει τον Μεσσία, για τον οποίο λεγόταν ότι θα έρθει, ωστόσο δεν ήρθε ποτέ. Δεν είστε εχθροί Του; Ο Ιησούς ήταν φίλος σας, ωστόσο εσείς είστε εχθροί του Μεσσία. Δεν γνωρίζετε ότι παρόλο που είστε φίλοι με τον Ιησού, οι κακές σας πράξεις έχουν γεμίσει τα δοχεία όσων είναι απεχθείς; Παρόλο που είστε πολύ κοντά στον Ιεχωβά, δεν γνωρίζετε ότι τα μοχθηρά σας λόγια έχουν φτάσει στα αυτιά του Ιεχωβά και προκάλεσαν την οργή Του; Πώς μπορεί να είναι κοντά σου και πώς μπορεί να μην κάψει τα δοχεία σου που είναι γεμάτα με κακές πράξεις; Πώς μπορεί να μην είναι εχθρός σου;

FacebookTwitterGoogle+分享

Οι δύο ενσαρκώσεις ολοκληρώνουν τη σημασία της ενσάρκωσης

Κάθε στάδιο του έργου που πραγματοποιεί ο Θεός έχει τη δική του πρακτική σημασία. Εκείνον τον καιρό, όταν ήρθε ο Ιησούς, ήταν άντρας, αλλά αυτήν τη φορά είναι γυναίκα. Από αυτό μπορείς να καταλάβεις ότι ο Θεός δημιούργησε τόσο τον άντρα όσο και τη γυναίκα για χάρη του έργου Του, και για Εκείνον δεν υπάρχει καμία διάκριση ανάμεσα στα δύο φύλα. Όταν έρχεται το Πνεύμα Του, μπορεί να πάρει οποιαδήποτε μορφή της σάρκας επιθυμεί, κι εκείνη η σάρκα μπορεί να Τον εκπροσωπεί. Είτε είναι άντρας είτε γυναίκα μπορεί να εκπροσωπεί τον Θεό, εφόσον είναι η ενσάρκωσή Του. Αν ο Ιησούς είχε εμφανιστεί ως γυναίκα κατά την έλευσή Του, με άλλα λόγια, αν είχε συλληφθεί ένα κορίτσι κι όχι ένα αγόρι από το Άγιο Πνεύμα, εκείνο το στάδιο του έργου θα ολοκληρωνόταν έτσι κι αλλιώς. Αν συνέβαινε αυτό, τότε το σημερινό στάδιο του έργου θα έπρεπε να το ολοκληρώσει αντιστρόφως ένας άντρας, όμως το έργο θα ολοκληρωνόταν έτσι κι αλλιώς. Το έργο που γίνεται σε κάθε στάδιο είναι εξίσου σημαντικό. Κανένα στάδιο του έργου δεν επαναλαμβάνεται και ποτέ τα στάδια δεν έρχονται σε αντιπαράθεση μεταξύ τους. Εκείνον τον καιρό, ο Ιησούς που πραγματοποιούσε το έργο Του αποκαλούταν ο Υιός ο μονογενής, και «Υιός» εννοεί φύλο αρσενικό. Τότε γιατί ο Υιός ο μονογενής δεν αναφέρεται σ’ αυτό το στάδιο; Αυτό συμβαίνει επειδή οι απαιτήσεις του έργου επέβαλαν την αλλαγή σε φύλο διαφορετικό από αυτό του Ιησού. Ο Θεός δεν διακρίνει φύλα. Εκείνος πραγματοποιεί το έργο Του όπως Εκείνος επιθυμεί και δεν υπόκειται σε περιορισμούς, αλλά είναι ιδιαιτέρως ελεύθερος. Ωστόσο, κάθε στάδιο του έργου έχει τη δική του πρακτική σημασία. Ο Θεός ενσαρκώθηκε δύο φορές, και εξυπακούεται ότι η ενσάρκωσή του κατά τις έσχατες ημέρες θα είναι η τελευταία. Έχει έρθει για να αποκαλύψει όλες τις πράξεις Του. Αν σ’ αυτό το στάδιο δεν ενσαρκωνόταν προκειμένου να κάνει ο ίδιος προσωπικά έργο και να γίνει μάρτυράς του ο άνθρωπος, ο άνθρωπος θα παρέμενε για πάντα προσκολλημένος στην αντίληψη ότι ο Θεός είναι μόνο άντρας, όχι γυναίκα. Πριν από αυτό, όλοι οι άνθρωποι πίστευαν ότι ο Θεός μπορούσε να είναι μόνο άντρας, κι ότι μια γυναίκα δεν θα μπορούσε να αποκαλείται Θεός, επειδή όλοι οι άνθρωποι θεωρούσαν ότι ο άντρας είχε εξουσία επί της γυναίκας. Πίστευαν ότι καμία γυναίκα δεν θα μπορούσε να αναλάβει εξουσία, παρά μόνο ο άντρας. Επιπλέον, έλεγαν ακόμα ότι ο άντρας ήταν η κεφαλή της γυναίκας κι ότι η γυναίκα πρέπει να υπακούει τον άντρα, κι ότι δεν μπορεί να τον ξεπεράσει. Κατά το παρελθόν, όταν λεγόταν ότι ο άντρας ήταν η κεφαλή της γυναίκας, αυτό απευθυνόταν στον Αδάμ και την Εύα, οι οποίοι παραπλανήθηκαν από το φίδι, και όχι στον άντρα και στη γυναίκα όπως αυτοί είχαν δημιουργηθεί στις απαρχές από τον Ιεχωβά. Φυσικά, μια γυναίκα πρέπει να υπακούει και να αγαπάει τον άντρα της, ακριβώς όπως ο άντρας πρέπει να μάθει να συντηρεί και να στηρίζει την οικογένειά του. Αυτοί είναι οι νόμοι και τα διατάγματα που έχει εκδώσει ο Ιεχωβά, τα οποία πρέπει να τηρούν οι άνθρωποι καθ’ όλη τη ζωή τους στη γη. Ο Ιεχωβά είπε στη γυναίκα «τον άνδρα σου θέλει είσθαι η επιθυμία σου, και αυτός θέλει σε εξουσιάζει». Μίλησε έτσι, ούτως ώστε οι άνθρωποι (δηλαδή και ο άντρας και η γυναίκα) να μπορούν να ζουν κανονικές ζωές υπό το κράτος του Ιεχωβά, και ούτως ώστε οι ζωές των ανθρώπων να μπορούν να έχουν μια δομή και να μην ξεφεύγουν από την ευταξία τους. Συνεπώς, ο Ιεχωβά έθεσε κατάλληλους κανόνες για το πώς πρέπει να ενεργούν ο άντρας και η γυναίκα, όμως αυτό αφορούσε αποκλειστικά τα δημιουργημένα έμβια όντα στη γη, και δεν είχε καμία σχέση με την ενσάρκωση του Θεού. Πώς θα μπορούσε ο Θεός να είναι το ίδιο με τη δημιουργία Του; Τα λόγια Του απευθύνονταν μόνο στην ανθρωπότητα που Εκείνος δημιούργησε· σκοπός Του ήταν η ανθρωπότητα να ζει μια κανονική ζωή, σύμφωνα με τους κανόνες που Εκείνος θέσπισε για τον άντρα και τη γυναίκα. Στις απαρχές, όταν ο Ιεχωβά δημιούργησε την ανθρωπότητα, δημιούργησε δύο είδη ανθρώπινων όντων, τους άντρες και τις γυναίκες. Έτσι, και η ενσάρκωσή Του διαφοροποιούταν είτε σε μορφή άντρα είτε σε μορφή γυναίκας. Δεν αποφάσισε για το έργο Του βάσει των λόγων που είπε στον Αδάμ και την Εύα. Οι δύο ενσαρκώσεις Του καθορίστηκαν εξ ολοκλήρου από τη λογική Του, τον καιρό που πρωτοδημιούργησε τους ανθρώπους, δηλαδή ολοκλήρωσε το έργο των δύο ενσαρκώσεών Του με βάση τον άντρα και τη γυναίκα, πριν εκείνοι διαφθαρούν. Αν οι άνθρωποι έπαιρναν τα λόγια που είπε ο Ιεχωβά στον Αδάμ και την Εύα, οι οποίοι παραπλανήθηκαν από το φίδι, και τα εφάρμοζαν στο έργο της ενσάρκωσης του Θεού, δεν θα έπρεπε και ο Ιησούς να αγαπάει τη σύζυγό καθώς όφειλε; Με αυτόν τον τρόπο, ο Θεός δεν θα εξακολουθούσε να είναι Θεός; Σε αυτήν την περίπτωση, θα είχε ακόμα Εκείνος την ικανότητα να ολοκληρώσει το έργο Του; Αν αποτελεί λάθος η γυναικεία ενσάρκωση του Θεού, τότε δεν θα ήταν επίσης ένα τεραστίων διαστάσεων λάθος η δημιουργία της γυναίκας από τον Θεό; Αν ο άνθρωπος εξακολουθεί να πιστεύει ότι θα ήταν λάθος για τον Θεό να ενσαρκωθεί ως γυναίκα, τότε και ο Ιησούς, ο οποίος δεν παντρεύτηκε και, συνεπώς, δεν μπορούσε να αγαπήσει τη γυναίκα Του, δεν θα έκανε κι Εκείνος τόσο λάθος, όσο και η σημερινή ενσάρκωση; Από τη στιγμή που χρησιμοποιείς τα λόγια που είπε ο Ιεχωβά στην Εύα, προκειμένου να αξιολογήσεις την αλήθεια της σημερινής ενσάρκωσης του Θεού, θα πρέπει, συνεπώς, να χρησιμοποιήσεις και τα λόγια του Ιεχωβά προς τον Αδάμ, προκειμένου να αξιολογήσεις τον Κύριο Ιησού, ο οποίος ενσαρκώθηκε την Εποχή της Χάριτος. Δεν το ίδιο πράγμα αυτά τα δύο; Από τη στιγμή που αξιολογείς τον Κύριο Ιησού σύμφωνα με τον άντρα που δεν είχε παραπλανηθεί από το φίδι, δεν θα πρέπει, συνεπώς, να κρίνεις την αλήθεια της σημερινής ενσάρκωσης σύμφωνα με τη γυναίκα, η οποία είχε παραπλανηθεί από το φίδι. Αυτό θα ήταν άδικο! Αν έκρινες με αυτόν τον τρόπο, θα αποδείκνυε ότι έχεις απολέσει κάθε κριτική ικανότητα. Όταν ο Ιεχωβά ενσαρκώθηκε δύο φορές, το φύλο της ενσάρκωσής Του σχετιζόταν με τον άντρα και τη γυναίκα που δεν είχαν παραπλανηθεί από το φίδι· ενσαρκώθηκε δύο φορές, σύμφωνα με τον άντρα και τη γυναίκα που δεν είχαν παραπλανηθεί από το φίδι. Μη θεωρείς ότι η αρσενική υπόσταση του Ιησού ήταν η ίδια με αυτήν του Αδάμ, ο οποίος παραπλανήθηκε από το φίδι. Δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, ο Ένας με τον άλλον, είναι δύο άντρες με εντελώς διαφορετική φύση. Σίγουρα δεν μπορεί η αρσενική υπόσταση του Ιησού να αποδεικνύει ότι Εκείνος είναι μόνο η κεφαλή όλων των γυναικών, αλλά όχι όλων των αντρών; Δεν είναι Εκείνος ο Βασιλέας όλων των Ιουδαίων (τόσο των αντρών όσο και των γυναικών); Είναι ο ίδιος ο Θεός, και δεν είναι μόνο η κεφαλή της γυναίκας, αλλά και η κεφαλή του άντρα. Είναι ο Κύριος όλων των πλασμάτων και η κεφαλή όλων των πλασμάτων. Πώς μπορείς εσύ να καθορίσεις ότι η αρσενική υπόσταση του Ιησού είναι το σύμβολο της κεφαλής της γυναίκας; Αυτό δεν θα αποτελούσε βλασφημία; Ο Ιησούς είναι ένας άντρας που δεν έχει διαφθαρεί. Είναι Θεός, είναι Χριστός, είναι ο Κύριος. Πώς θα μπορούσε Εκείνος να είναι ένας άντρας σαν τον Αδάμ, ο οποίος ήταν διεφθαρμένος; Ο Ιησούς αποτελεί την ενσάρκωση του αγιοτάτου Πνεύματος του Θεού. Πώς θα μπορούσες να πεις ότι είναι ένας θεός που κατέχει την αρσενική υπόσταση του Αδάμ; Σε αυτήν την περίπτωση, όλο το έργο του Θεού δεν θα ήταν λανθασμένο; Θα μπορούσε ο Ιεχωβά να ενσωματώσει στον Ιησού την αρσενική υπόσταση του Αδάμ, ο οποίος είχε παραπλανηθεί; Η ενσάρκωση του σήμερα δεν αποτελεί άλλη μια εκδήλωση του έργου της ενσάρκωσης του Θεού, η οποία έχει διαφορετικό φύλο από τον Ιησού, αλλά έχει την ίδια φύση με Εκείνον; Τολμάς ακόμα να λες ότι η ενσάρκωση του Θεού δεν θα μπορούσε να είναι γυναίκα, επειδή η γυναίκα ήταν η πρώτη που παραπλανήθηκε από το φίδι; Τολμάς ακόμα να λες ότι, εφόσον η γυναίκα είναι η πιο ακάθαρτη και η πηγή της διαφθοράς των ανθρώπων, ο Θεός δεν θα ήταν δυνατόν να ενσαρκωθεί ως γυναίκα; Τολμάς να επιμένεις και να λες ότι «η γυναίκα πρέπει να υπακούει πάντοτε τον άντρα και να μην αποτελεί φανέρωση του Θεού ή να μην τον εκπροσωπεί απευθείας»; Δεν κατανοούσες στο παρελθόν, αλλά μπορείς να συνεχίζεις και να βλασφημάς το έργο του Θεού, και ειδικά την ενσάρκωση του Θεού; Αν δεν μπορείς να το δεις με πλήρη διαύγεια, καλύτερα να προσέχεις τι λες, ώστε να μην αποκαλύπτεται η ανοησία και η άγνοιά σου και να μην εκτίθεται η ασχήμια σου. Μη νομίζεις ότι καταλαβαίνεις τα πάντα. Σου λέω ότι όλα όσα έχεις δει και βιώσει, δεν επαρκούν για να καταλάβεις ούτε το ένα χιλιοστό από το σχέδιο της διαχείρισής Μου. Τότε, γιατί ενεργείς τόσο υπεροπτικά; Το λιγοστό σου ταλέντο και η ελάχιστη γνώση σου δεν επαρκούν για να τα χρησιμοποιήσει ο Ιησούς, ακόμα και για ένα δευτερόλεπτο στο έργο Του! Πόση εμπειρία έχεις στην πραγματικότητα; Όλα όσα έχεις δει και έχεις ακούσει σε ολόκληρη τη ζωή σου, μαζί με όλα όσα έχεις φανταστεί, είναι λιγότερα από το έργο που πραγματοποιώ Εγώ μέσα σε μία στιγμή! Καλά θα κάνεις να μην είσαι σχολαστικός και να μην ψάχνεις για σφάλματα. Ασχέτως του πόση αλαζονεία επιδεικνύεις, δεν είσαι παρά ένα πλάσμα πιο ασήμαντο κι από ένα μυρμήγκι! Όλα όσα έχεις μέσα στην κοιλιά σου, είναι λιγότερα απ’ αυτά που έχει ένα μυρμήγκι! Μη νομίζεις ότι επειδή απέκτησες κάποια εμπειρία και αρχαιότητα, αυτό σου δίνει το δικαίωμα να χειρονομείς ασυμμάζευτα και να λες μεγάλα λόγια. Μήπως η εμπειρία και η αρχαιότητά σου, δεν είναι προϊόντα των λόγων που έχω εκφέρει; Νομίζεις ότι τα εξαγόρασες με τη δουλειά και τον μόχθο σου; Σήμερα βλέπεις ότι έχω ενσαρκωθεί, και από αυτό και μόνο το γεγονός έχεις γεμίσει με τόσο πλούσιες ιδέες, κι από αυτές έχεις σταχυολογήσει άπειρες αντιλήψεις. Αν δεν είχα ενσαρκωθεί, ακόμα κι αν εσύ ήσουν προικισμένος με θαυμαστά ταλέντα, δεν θα μπορούσες να είχες τόσες ιδέες. Από αυτές τις ιδέες δεν προέρχονται οι αντιλήψεις σου; Αν ο Ιησούς δεν είχε ενσαρκωθεί εκείνη την πρώτη φορά, θα μπορούσες να γνωρίζεις για την ενσάρκωση; Δεν είναι λόγω της γνώσης της πρώτης ενσάρκωσης, που έχετε τώρα την αυθάδεια να προσπαθείτε να κρίνετε τη δεύτερη ενσάρκωση; Γιατί, αντί να είσαι ένας υπάκουος ακόλουθος, την καθιστάς αντικείμενο μελέτης; Όταν θα έχεις εισέλθει σε αυτό το ρεύμα και θα παρουσιαστείς ενώπιον του ενσαρκωμένου Θεού, θα σου επιτρέψει Εκείνος να κάνεις μια τέτοια μελέτη; Μπορείς, αν θέλεις, να μελετάς τα χρονικά της οικογένειάς σου, αλλά αν προσπαθήσεις να μελετήσεις τα «οικογενειακά χρονικά» του Θεού, θα σε άφηνε ο Θεός του σήμερα να διεξαγάγεις μια τέτοια μελέτη; Δεν είσαι τυφλός; Δεν καθιστάς ο ίδιος τον εαυτό σου αξιοκαταφρόνητο;

Αν είχε πραγματοποιηθεί το έργο του Ιησού χωρίς να συμπληρώνεται από το έργο σε αυτό το στάδιο των εσχάτων ημερών, τότε ο άνθρωπος θα παρέμενε για πάντα προσκολλημένος στην αντίληψη ότι μόνο ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού ο μονογενής, δηλαδή, ότι ο Θεός είχε μόνο έναν γιο και ότι οποιοσδήποτε άλλος ακολουθούσε έπειτα, υπό κάποιο άλλο όνομα, δεν θα ήταν ο Υιός του Θεού, πόσο μάλλον ο ίδιος ο Θεός. Ο άνθρωπος έχει την αντίληψη ότι όποιος λειτουργεί ως θυσία εξιλέωσης των αμαρτιών ή όποιος αναλαμβάνει την εξουσία εκ μέρους του Θεού και λυτρώνει όλους τους ανθρώπους, είναι ο Υιός του Θεού ο μονογενής. Υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι εφόσον Εκείνος που θα έρθει είναι άντρας, θα μπορεί να θεωρείται ο Υιός του Θεού ο μονογενής και ο εκπρόσωπος του Θεού, ενώ υπάρχουν ακόμα κι εκείνοι που λένε ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Ιεχωβά, ο μοναδικός Του Υιός. Δεν είναι αυτή μια εξαιρετικά υπερφίαλη αντίληψη του ανθρώπου; Αν δεν πραγματοποιούταν αυτό το στάδιο του έργου στην τελική εποχή, μια σκοτεινή σκιά θα κάλυπτε ολόκληρη την ανθρωπότητα, όσον αφορά στον Θεό. Σε μια τέτοια περίπτωση, ο άντρας θα θεωρούσε τον εαυτό του ανώτερο από τη γυναίκα, οι γυναίκες δεν θα μπορούσαν ποτέ να έχουν το κεφάλι ψηλά, κι έτσι, ούτε μία γυναίκα δεν θα μπορούσε να σωθεί. Οι άνθρωποι πιστεύουν πάντοτε ότι ο Θεός είναι άντρας και, επιπλέον, ότι εκείνος ανέκαθεν απεχθανόταν τη γυναίκα και ότι δεν θα της έδινε τη σωτηρία. Σε μια τέτοια περίπτωση, δεν θα ήταν αλήθεια ότι όλες οι γυναίκες, οι οποίες δημιουργήθηκαν από τον Ιεχωβά κι έχουν επίσης διαφθαρεί, δεν θα είχαν ποτέ μια ευκαιρία να σωθούν; Τότε, δεν θα ήταν άσκοπο για τον Ιεχωβά να δημιουργήσει τη γυναίκα, δηλαδή, να δημιουργήσει την Εύα; Η γυναίκα δεν θα χανόταν για όλη την αιωνιότητα; Γι’ αυτόν τον λόγο, πρέπει να πραγματοποιηθεί το στάδιο του έργου στις έσχατες ημέρες, προκειμένου να σωθεί ολόκληρη η ανθρωπότητα, όχι μόνο η γυναίκα, αλλά όλη η ανθρωπότητα. Αυτό το έργο γίνεται για χάρη όλης της ανθρωπότητας, όχι μόνο για χάρη της γυναίκας. Αν κάποιος πιστεύει κάτι διαφορετικό, τότε είναι πολύ ανόητος!

Το έργο που γίνεται σήμερα έχει προαγάγει το έργο της Εποχής της Χάριτος. Αυτό σημαίνει ότι το έργο που διεξαγόταν σύμφωνα με ολόκληρο το σχέδιο διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών, έχει εξελιχθεί. Παρόλο που η Εποχή της Χάριτος έχει λάβει τέλος, το έργο του Θεού έχει κάνει πρόοδο. Γιατί λέω και ξαναλέω ότι αυτό το στάδιο του έργου οικοδομείται επάνω στην Εποχή της Χάριτος και στην Εποχή του Νόμου; Αυτό σημαίνει ότι το έργο της σήμερον ημέρας αποτελεί συνέχεια του έργου που έγινε κατά την Εποχή της Χάριτος και μια εξέλιξη του έργου που έγινε κατά την Εποχή του Νόμου. Τα τρία στάδια είναι αλληλένδετα μεταξύ τους και κάθε κρίκος της αλυσίδας είναι στενά συνδεδεμένος με τον επόμενο. Γιατί λέω, επίσης, ότι αυτό το στάδιο του έργου οικοδομείται επάνω σ’ εκείνο που πραγματοποίησε ο Ιησούς; Αν υποθέσουμε ότι αυτό το στάδιο δεν είχε οικοδομηθεί επάνω στο έργο που πραγματοποίησε ο Ιησούς, τότε Εκείνος θα έπρεπε να σταυρωθεί ξανά σε αυτό το στάδιο, και το έργο της λύτρωσης που έγινε στο προηγούμενο στάδιο θα έπρεπε να γίνει ξανά από την αρχή. Αυτό δεν θα είχε κανένα νόημα. Έτσι, δεν είναι ότι δεν έχει ολοκληρωθεί πλήρως το έργο, αλλά ότι η εποχή έχει προχωρήσει και το επίπεδο του έργου έχει ανέβει ακόμα πιο υψηλά από πριν. Μπορεί να ειπωθεί ότι αυτό το στάδιο του έργου οικοδομείται επάνω στα θεμέλια που έθεσε η Εποχή του Νόμου και επάνω στο αδιάσειστο έργο του Ιησού. Το έργο οικοδομείται στάδιο με στάδιο, και το παρόν στάδιο δεν αποτελεί ένα νέο ξεκίνημα. Μόνο ο συνδυασμός και των τριών σταδίων του έργου μπορεί να θεωρηθεί ως το σχέδιο διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών. Το έργο σ’ αυτό το στάδιο έχει ως θεμέλιο το έργο της Εποχής της Χάριτος. Αν αυτά τα δύο στάδια του έργου δεν σχετίζονται μεταξύ τους, τότε γιατί δεν επαναλαμβάνεται η σταύρωση σ’ αυτό το στάδιο; Γιατί δεν σηκώνω τις αμαρτίες του ανθρώπου; Δεν ήρθα μέσω της σύλληψης του Αγίου Πνεύματος, ούτε σηκώνω τις αμαρτίες του ανθρώπου μέσω της σταύρωσης. Αντιθέτως, είμαι εδώ για να παιδεύσω τον άνθρωπο απευθείας. Αν η παίδευση του ανθρώπου από Μένα και ο ερχομός Μου τώρα, που δεν έγινε μέσω της σύλληψης του Αγίου Πνεύματος, δεν ακολουθούσε τη σταύρωση, δεν θα είχα την ικανότητα να παιδεύσω τον άνθρωπο. Ακριβώς επειδή είμαι ένα με τον Ιησού, ήρθα απευθείας για να παιδεύσω και να κρίνω τον άνθρωπο. Το έργο σε αυτό το στάδιο έχει οικοδομηθεί εξ ολοκλήρου επάνω στο έργο του προηγούμενου σταδίου. Γι’ αυτό, μόνο ένα τέτοιου είδους έργο μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο, βήμα-βήμα, στη σωτηρία. Ο Ιησούς κι Εγώ προερχόμαστε από ένα Πνεύμα. Παρόλο που οι ενσαρκώσεις Μας δεν σχετίζονται, το Πνεύμα Μας είναι ένα· παρόλο που το περιεχόμενο των όσων κάνουμε και το έργο που αναλαμβάνουμε δεν είναι τα ίδια, Εμείς είμαστε όμοιοι κατ’ ουσίαν. Οι ενσαρκώσεις Μας έχουν διαφορετική μορφή, αλλά αυτό οφείλεται στην αλλαγή εποχής και στις διαφορετικές ανάγκες του έργου Μας. Οι διακονίες Μας δεν μοιάζουν, οπότε το έργο που επιτελούμε και η διάθεση που αποκαλύπτουμε στον άνθρωπο είναι επίσης διαφορετικά. Αυτός είναι ο λόγος που αυτό που βλέπει και καταλαβαίνει τη σήμερον ημέρα ο άνθρωπος είναι διαφορετικό από εκείνο του παρελθόντος. Αυτό οφείλεται στην αλλαγή εποχής. Μολονότι Εκείνοι είναι διαφορετικού φύλου και η μορφή της ενσάρκωσής Τους δεν είναι η ίδια, και παρόλο που δεν γεννήθηκαν μέσα στην ίδια οικογένεια, πόσο μάλλον κατά την ίδια περίοδο, το Πνεύμα Τους εξακολουθεί να είναι ένα. Μολονότι οι ενσαρκώσεις Τους δεν έχουν κοινό αίμα ούτε και οποιουδήποτε είδους συγγένεια, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι Εκείνοι αποτελούν ενσάρκωση του Θεού σε δύο διαφορετικές περιόδους. Το γεγονός ότι Εκείνοι είναι ενσαρκώσεις του Θεού, αποτελεί αδιάψευστη αλήθεια, παρόλο που δεν έχουν την ίδια γραμμή αίματος και δεν μιλάνε την ίδια ανθρώπινη γλώσσα (ο ένας ήταν άντρας που μιλούσε τη γλώσσα των Ιουδαίων και ο άλλος γυναίκα που μιλάει αποκλειστικά κινεζικά). Γι’ αυτούς τους λόγους έχουν ζήσει σε διαφορετικές χώρες για να κάνουν το έργο που επιβάλλεται να κάνει ο καθένας, καθώς και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Παρά το γεγονός ότι είναι το ίδιο Πνεύμα και κατέχονται από την ίδια ουσία, οι ενσαρκώσεις Τους δεν μοιάζουν καθόλου εξωτερικά. Το μόνο που έχουν ως κοινό είναι η ίδια ανθρώπινη φύση, όμως όσον αφορά στην εξωτερική εμφάνιση των ενσαρκώσεών Τους και τις συνθήκες της γέννησής Τους, δεν μοιάζουν. Αυτά τα πράγματα δεν έχουν κανέναν αντίκτυπο στο έργο που πραγματοποιούν αντιστοίχως, ούτε στη γνώση που έχει ο άνθρωπος για Εκείνους, επειδή, στο κάτω-κάτω της γραφής, είναι το ίδιο Πνεύμα και κανείς δεν μπορεί να Τους χωρίσει. Παρόλο που δεν είναι συγγενείς εξ αίματος, ολόκληρο το Είναι Τους βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Πνεύματός Τους, το οποίο Τους αναθέτει διαφορετικό έργο σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και ενσαρκώσεις από διαφορετικές γραμμές αίματος. Παρομοίως, το Πνεύμα του Ιεχωβά δεν είναι ο πατέρας του Πνεύματος του Ιησού, και το Πνεύμα του Ιησού δεν είναι ο γιος του Πνεύματος του Ιεχωβά. Είναι ένα και το αυτό Πνεύμα. Ακριβώς όπως ο ενσαρκωμένος Θεός του σήμερα και ο Ιησούς. Παρόλο που δεν είναι συγγενείς εξ αίματος, είναι ένα. Αυτό ισχύει επειδή το Πνεύμα Τους είναι ένα. Ο Θεός μπορεί να κάνει το έργο του ελέους και της στοργικότητας, όπως και αυτό της δίκαιης κρίσης και της παίδευσης του ανθρώπου, καθώς και να εξαπολύει κατάρες στον άνθρωπο. Στο τέλος, μπορεί να κάνει το έργο της καταστροφής του κόσμου και της τιμωρίας των αχρείων. Δεν τα κάνει όλα αυτά μόνος Του; Δεν είναι αυτή η παντοδυναμία του Θεού; Εκείνος είχε την ικανότητα να διακηρύξει νόμους για τον άνθρωπο και να του παραδώσει εντολές, ενώ είχε επίσης την ικανότητα να οδηγήσει τους πρώτους Ισραηλίτες να ζήσουν τη ζωή τους στη γη και να τους καθοδηγήσει στο πώς να οικοδομήσουν ναούς και βωμούς, διατηρώντας όλους τους Ισραηλίτες υπό το κράτος Του. Βασιζόμενος στην εξουσία Του, έζησε επάνω στη γη μαζί με τους ανθρώπους του Ισραήλ επί χιλιάδες χρόνια. Οι Ισραηλίτες δεν τολμούσαν να εξεγερθούν εναντίον Του, όλοι είχαν φόβο Θεού για τον Ιεχωβά και τηρούσαν τις εντολές Του. Αυτό ήταν το έργο που γινόταν με βάση την εξουσία και την παντοδυναμία Του. Τότε, κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος, ο Ιησούς ήρθε για να λυτρώσει όλους τους έκπτωτους ανθρώπους (κι όχι μόνο του Ισραηλίτες). Έδειχνε έλεος και στοργικότητα απέναντι στους ανθρώπους. Ο Ιησούς, τον οποίο αντίκρισε ο άνθρωπος κατά την Εποχή της Χάριτος, ήταν γεμάτος στοργικότητα και φερόταν στον άνθρωπο πάντοτε με αγάπη, καθότι είχε έρθει για να σώσει τους ανθρώπους από την αμαρτία. Είχε την ικανότητα να συγχωρεί τις αμαρτίες των ανθρώπων, μέχρι τη σταύρωσή Του, με την οποία λύτρωσε πλήρως την ανθρωπότητα από την αμαρτία. Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, ο Θεός παρουσιάστηκε στους ανθρώπους δείχνοντας έλεος και στοργικότητα. Αυτό σημαίνει ότι ο ίδιος προσφέρθηκε ως θυσία εξιλέωσης των αμαρτιών για τον άνθρωπο και σταυρώθηκε για τις αμαρτίες των ανθρώπων, ώστε εκείνοι να μπορέσουν να συγχωρεθούν για πάντα. Ήταν ελεήμων, συμπονετικός, υπομονετικός και στοργικός. Και όλοι εκείνοι που ακολουθούσαν τον Ιησού κατά την Εποχή της Χάριτος προσπαθούσαν να είναι υπομονετικοί και στοργικοί απέναντι στα πάντα. Υπέφεραν επί μακρόν και ποτέ δεν αντεπιτίθεντο, ακόμα και όταν τους χτυπούσαν, τους καταριόνταν ή τους λιθοβολούσαν. Όμως, κατά το τελικό στάδιο, αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει πλέον. Παρομοίως, ακόμα κι αν το Πνεύμα Τους ήταν ένα, το έργο του Ιησού και το έργο του Ιεχωβά δεν είναι απολύτως όμοια. Το έργο του Ιεχωβά δεν ήταν να λήξει την εποχή, αλλά να την καθοδηγεί, να δείχνει τον δρόμο στη ζωή των ανθρώπων στη γη. Ωστόσο, το έργο που επιτελείται επί του παρόντος είναι η κατάκτηση εκείνων που ανήκουν στα έθνη των εθνικών, οι οποίοι είναι βαθιά διεφθαρμένοι, και η καθοδήγηση, όχι μόνο της οικογένειας της Κίνας, αλλά ολόκληρου του σύμπαντος. Μπορεί να σου φαίνεται ότι αυτό το έργο λαμβάνει χώρα μόνο στην Κίνα, όμως στην πραγματικότητα έχει ήδη ξεκινήσει να επεκτείνεται στο εξωτερικό. Γιατί οι ξένοι αναζητούν, ξανά και ξανά, την αληθινή οδό; Αυτό συμβαίνει επειδή το Πνεύμα κάνει ήδη έργο, και τα λόγια που εκφέρονται τώρα απευθύνονται σε όλους τους ανθρώπους του σύμπαντος. Έτσι, το μισό έργο είναι ήδη σε εξέλιξη. Από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι σήμερα, το Πνεύμα του Θεού έχει θέσει σε εφαρμογή αυτό το σπουδαίο έργο, και έχει κάνει, επιπλέον, διαφορετικό έργο σε διαφορετικές εποχές και σε διαφορετικά έθνη. Οι άνθρωποι της κάθε εποχής βλέπουν μια διαφορετική διάθεση του Θεού, η οποία αποκαλύπτεται με φυσικό τρόπο μέσα από το διαφορετικό έργο που Εκείνος πραγματοποιεί. Είναι Θεός, γεμάτος με έλεος και στοργικότητα, προσφέρθηκε ως θυσία εξιλέωσης για τον άνθρωπο και είναι ο ποιμένας του ανθρώπου, όμως είναι και η κρίση, η παίδευση και η κατάρα του ανθρώπου. Θα μπορούσε να οδηγήσει τον άνθρωπο να ζήσει στη γη επί χιλιάδες χρόνια, και θα μπορούσε, επίσης, να λυτρώσει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα από την αμαρτία. Σήμερα, έχει επίσης την ικανότητα να κατακτήσει τους ανθρώπους, οι οποίοι δεν Τον γνωρίζουν, και να τους βάλει όλους σε στάση υποταγής υπό το κράτος Του, ώστε όλοι να παραδοθούν πλήρως σ’ Εκείνον. Στο τέλος, θα ρίξει στην πυρά όλα εκείνα τα ακάθαρτα και άδικα μέσα στους ανθρώπους ανά το σύμπαν, για να τους δείξει ότι δεν είναι μόνο ένας ελεήμων και στοργικός Θεός, όχι μόνο ένας Θεός σοφίας και θαυμάτων, όχι μόνο ένας άγιος Θεός, αλλά, ακόμα περισσότερο, ένας Θεός που κρίνει τους ανθρώπους. Για τους μοχθηρούς ανθρώπους, αποτελεί πυρά, κρίση και τιμωρία, για εκείνους που πρόκειται να οδηγηθούν στην τελείωση, αποτελεί βάσανο, εξευγενισμό και δοκιμασία, καθώς επίσης παρηγοριά, συντήρηση, παροχή λόγων, αντιμετώπιση και κλάδεμα. Και για εκείνους που θα εξοντωθούν, αποτελεί τιμωρία και αντίποινα. Πες Μου, δεν είναι ο Θεός παντοδύναμος; Είναι ικανός για όλα και για κάθε έργο, όχι απλώς για τη σταύρωση, όπως φανταζόσουν. Τον έχεις πολύ χαμηλά τον Θεό! Πιστεύεις ότι το μόνο που Εκείνος μπορεί να κάνει είναι να λυτρώσει όλη την ανθρωπότητα μέσα από τη σταύρωσή Του, κι αυτό είναι; Μετά απ’ αυτό, θα Τον ακολουθήσεις στον ουρανό για να φας από τους καρπούς του δέντρου της ζωής και να πιεις από τον ποταμό της ζωής; Θα μπορούσε να είναι τόσο απλό; Πες Μου, τι έχεις επιτύχει; Έχεις τη ζωή του Ιησού; Όντως λυτρώθηκες από Εκείνον, όμως η σταύρωση ήταν το έργο του ίδιου του Ιησού. Τι καθήκον έχεις εκτελέσει ως άνθρωπος; Δείχνεις μόνο επιφανειακή ευσέβεια, αλλά δεν καταλαβαίνεις την οδό Του. Έτσι Τον εκδηλώνεις; Αν δεν έχεις πετύχει τη ζωή του Θεού ή δεν έχεις δει σε όλο της το εύρος τη δίκαιη διάθεσή Του, τότε δεν μπορείς να ισχυρίζεσαι ότι έχεις ζωή και δεν είσαι άξιος να περάσεις τις πύλες της βασιλείας των ουρανών.

Ο Θεός δεν είναι μόνο Πνεύμα, αλλά μπορεί και να ενσαρκωθεί. Είναι, επιπλέον, ένα ένδοξο σώμα. Ο Ιησούς, παρόλο που δεν Τον έχετε δει εσείς, είχε ως αυτόπτες μάρτυρες τους Ισραηλίτες, δηλαδή τους Εβραίους εκείνου του καιρού. Στην αρχή είχε ένα σώμα από σάρκα και οστά, όμως αφότου σταυρώθηκε, έγινε το σώμα της δόξας. Είναι το Πνεύμα που περικλείει τα πάντα και μπορεί να πραγματοποιήσει έργο οπουδήποτε. Μπορεί να είναι Ιεχωβά, Ιησούς ή Μεσσίας. Στο τέλος, μπορεί να γίνει, επίσης, Παντοδύναμος Θεός. Είναι δικαιοσύνη, κρίση και παίδευση, είναι κατάρα και οργή, αλλά είναι και έλεος και στοργικότητα. Όλο το έργο που έχει πραγματοποιήσει μπορεί να Τον εκπροσωπεί. Τι είδους Θεός λες ότι είναι; Απλώς δεν είσαι σε θέση να το εξηγήσεις. Το μόνο που μπορείς να λες είναι: «Όσον αφορά τι είδους Θεός είναι Εκείνος, δεν είμαι σε θέση να το εξηγήσω». Μην καταλήξεις στο συμπέρασμα ότι ο Θεός είναι πάντοτε ο Θεός του ελέους και της στοργικότητας, απλώς επειδή σε κάποιο στάδιο έφερε εις πέρας το έργο της λύτρωσης. Μπορείς να είσαι σίγουρος ότι είναι μόνο ένας ελεήμων και στοργικός Θεός; Αν είναι ένας ελεήμων και στοργικός Θεός, γιατί να οδηγήσει την εποχή στο τέλος της, κατά τις έσχατες ημέρες; Γιατί να στείλει τόσες συμφορές; Αν είναι έτσι όπως νομίζεις, ότι είναι ελεήμων και στοργικός απέναντι στον άνθρωπο μέχρι τέλους, ακόμα και στην τελική εποχή, τότε γιατί πρόκειται να στείλει συμφορές από τους ουρανούς; Αν αγαπά τον άνθρωπο όσο αγαπά τον εαυτό Του και τον Υιό Του τον μονογενή, τότε γιατί θα στείλει λοιμούς και χαλάζι από τους ουρανούς; Γιατί αφήνει τον άνθρωπο να υποφέρει από τον λιμό και την πανώλη; Γιατί αφήνει τον άνθρωπο να υπομένει αυτές τις συμφορές; Όσον αφορά το τι είδους Θεός είναι, κανένας από εσάς δεν τολμάει να πει και κανένας δεν μπορεί να το εξηγήσει. Μπορείς να είσαι σίγουρος ότι Εκείνος είναι το Πνεύμα; Τολμάς να λες ότι Εκείνος δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η ενσάρκωση του Ιησού; Και τολμάς να λες ότι είναι ένας θεός που θα σταυρώνεται για πάντα για χάρη του ανθρώπου;

Ύμνος λόγων του Θεού | Ο Θεός θρηνεί το μέλλον της ανθρωπότητας

 
I Στον απέραντο κόσμο που έχει αλλάξει τόσες φορές πριν από του χρόνου την αρχή, δεν υπάρχει ηγέτης και καθοδηγητής, εκτός Αυτού που σ’ όλα κυβερνά. Κανένας ισχυρός δεν προετοιμάζει, δε μοχθεί για τις ανάγκες της ανθρωπότητας. Κανείς δεν τους οδηγεί σε μέλλον λαμπρό, από την αδικία μακριά! Ο Θεός θρηνεί το μέλλον των ανθρώπων. Απ' την πτώση τους θλίβεται! Θλίβεται πολύ, που βαδίζουν στον δρόμο, που δεν έχει επιστροφή. Επαναστάτησαν, την καρδιά Του ράγισαν, με χαρά στο δρόμο του Σατανά. Κανένας δεν θέλει να δει καθαρά, πού βαδίζει η ανθρωπότητα. II Ποιός, νιώθει τον θυμό του Θεού; Ποιός Τον πλησιάζει, ευχαριστεί; Πού είναι αυτός που σκέφτεται τη λύπη ή τον πόνο του Θεού; Ακόμα και όταν άκουσαν να τους καλεί, το δρόμο πήραν που οδηγεί μακριά απ' το έλεός Του, την αλήθεια και το βλέμμα Του, πουλιούνται οικειοθελώς στον Σατανά. Ο Θεός θρηνεί το μέλλον των ανθρώπων. Απ' την πτώση τους θλίβεται! Θλίβεται πολύ, που βαδίζουν στον δρόμο, που δεν έχει επιστροφή. Επαναστάτησαν, την καρδιά Του ράγισαν, με χαρά στο δρόμο του Σατανά. Κανένας δεν θέλει να δει καθαρά, πού βαδίζει η ανθρωπότητα. III Πώς, λοιπόν, θα πράξει ο Θεός απέναντι σ’ όποιον Τον αψηφά; Μετά τις κλήσεις και τις παροτρύνσεις έρχονται δεινές καταστροφές. Τιμωρεί και την σάρκα και την ψυχή. Άγνωστη η οργή του Θεού σαν Τον πολεμούν τη φωνή Του αγνοούν, πρωτόγνωρη οργή κι ανήκουστη. Μια συμφορά μοναδική· σχεδίασε μια πλάση, μια σωτηρία. Πρώτη και τελευταία φορά. Κανείς δε νιώθει από καρδιάς την ανείπωτη αγάπη, την παθιασμένη επιθυμία Του να σώσει εμάς! Ο Θεός θρηνεί το μέλλον των ανθρώπων. Απ' την πτώση τους θλίβεται! Θλίβεται πολύ, που βαδίζουν στον δρόμο, που δεν έχει επιστροφή. Επαναστάτησαν, την καρδιά Του ράγισαν, με χαρά στο δρόμο του Σατανά. Κανένας δεν θέλει να δει καθαρά, πού βαδίζει η ανθρωπότητα. Πού βαδίζει η ανθρωπότητα. από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» Αστραπή της Ανατολής, η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Απαρτίζεται από όλους εκείνους που αποδέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες κι έχουν κυριευτεί και λυτρωθεί από τα λόγια Του. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου από τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό και είναι Αυτός ο Ποιμένας της που την καθοδηγεί. Σίγουρα δεν έχει δημιουργηθεί από κάποιο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Αρκεί να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να δείτε ότι ο Θεός έχει εμφανιστεί.