Ιωάν., Κεφάλαιο: 10

1. Αληθώς, αληθώς σας λέγω, όστις δεν εισέρχεται διά της θύρας εις την αυλήν των προβάτων, αλλά αναβαίνει αλλαχόθεν, εκείνος είναι κλέπτης και ληστής· 2. όστις όμως εισέρχεται διά της θύρας, είναι ποιμήν των προβάτων. 3. Εις τούτον ο θυρωρός ανοίγει, και τα πρόβατα την φωνήν αυτού ακούουσι, και τα εαυτού πρόβατα κράζει κατ' όνομα και εξάγει αυτά. 4. Και όταν εκβάλη τα εαυτού πρόβατα, υπάγει έμπροσθεν αυτών, και τα πρόβατα ακολουθούσιν αυτόν, διότι γνωρίζουσι την φωνήν αυτού. 5. Ξένον όμως δεν θέλουσιν ακολουθήσει, αλλά θέλουσι φύγει απ' αυτού, διότι δεν γνωρίζουσι την φωνήν των ξένων. 6. Ταύτην την παραβολήν είπε προς αυτούς ο Ιησούς· εκείνοι όμως δεν ενόησαν τι ήσαν ταύτα, τα οποία ελάλει προς αυτούς. 7. Είπε λοιπόν πάλιν προς αυτούς ο Ιησούς· Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι εγώ είμαι η θύρα των προβάτων. 8. Πάντες όσοι ήλθον προ εμού κλέπται είναι και λησταί· αλλά δεν ήκουσαν αυτούς τα πρόβατα. 9. Εγώ είμαι η θύρα· δι' εμού εάν τις εισέλθη, θέλει σωθή και θέλει εισέλθει και εξέλθει και θέλει ευρεί βοσκήν. 10. Ο κλέπτης δεν έρχεται, ειμή διά να κλέψη και θύση και απολέση· εγώ ήλθον διά να έχωσι ζωήν και να έχωσιν αυτήν εν αφθονία. 11. Εγώ είμαι ο ποιμήν ο καλός. Ο ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού βάλλει υπέρ των προβάτων· 12. ο δε μισθωτός και μη ων ποιμήν, του οποίου δεν είναι τα πρόβατα ιδικά του, θεωρεί τον λύκον ερχόμενον και αφίνει τα πρόβατα και φεύγει· και ο λύκος αρπάζει αυτά και σκορπίζει τα πρόβατα. 13. Ο δε μισθωτός φεύγει, διότι είναι μισθωτός και δεν μέλει αυτόν περί των προβάτων. 14. Εγώ είμαι ο ποιμήν ο καλός, και γνωρίζω τα εμά και γνωρίζομαι υπό των εμών, 15. καθώς με γνωρίζει ο Πατήρ και εγώ γνωρίζω τον Πατέρα, και την ψυχήν μου βάλλω υπέρ των προβάτων. 16. Και άλλα πρόβατα έχω, τα οποία δεν είναι εκ της αυλής ταύτης· και εκείνα πρέπει να συνάξω, και θέλουσιν ακούσει την φωνήν μου, και θέλει γείνει μία ποίμνη, εις ποιμήν. 17. Διά τούτο ο Πατήρ με αγαπά, διότι εγώ βάλλω την ψυχήν μου, διά να λάβω αυτήν πάλιν. 18. Ουδείς αφαιρεί αυτήν απ' εμού, αλλ' εγώ βάλλω αυτήν απ' εμαυτού· εξουσίαν έχω να βάλω αυτήν, και εξουσίαν έχω πάλιν να λάβω αυτήν· ταύτην την εντολήν έλαβον παρά του Πατρός μου. 19. Σχίσμα λοιπόν έγεινε πάλιν μεταξύ των Ιουδαίων διά τους λόγους τούτους. 20. Και έλεγον πολλοί εξ αυτών· Δαιμόνιον έχει και είναι μαινόμενος· τι ακούετε αυτόν; 21. Άλλοι έλεγον· Ούτοι οι λόγοι δεν είναι δαιμονιζομένου· μήπως δύναται δαιμόνιον να ανοίγη οφθαλμούς τυφλών; 22. Έγειναν δε τα εγκαίνια εν Ιεροσολύμοις, και ήτο χειμών· 23. και οΙησούς  περιεπάτει εν τω ιερώ εν τη στοά του Σολομώντος. 24. Περιεκύκλωσαν λοιπόν αυτόν οι Ιουδαίοι και έλεγον προς αυτόν· Έως πότε κρατείς εν αμφιβολία την ψυχήν ημών; εάν συ ήσαι ο Χριστός, ειπέ προς ημάς παρρησία. 25. Απεκρίθη προς αυτούς ο Ιησούς· Σας είπον, και δεν πιστεύετε. Τα έργα, τα οποία εγώ κάμνω εν τω ονόματι του Πατρός μου, ταύτα μαρτυρούσι περί εμού· 26. αλλά σεις δεν πιστεύετε· διότι δεν είσθε εκ των προβάτων των εμών, καθώς σας είπον. 27. Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου, και εγώ γνωρίζω αυτά, και με ακολουθούσι. 28. Και εγώ δίδω εις αυτά ζωήν αιώνιον, και δεν θέλουσιν απολεσθή εις τον αιώνα, και ουδείς θέλει αρπάσει αυτά εκ της χειρός μου. 29. Ο Πατήρ μου, όστις μοι έδωκεν αυτά, είναι μεγαλήτερος πάντων, και ουδείς δύναται να αρπάση εκ της χειρός του Πατρός μου. 30. Εγώ και ο Πατήρ εν είμεθα. 31. Επίασαν λοιπόν πάλιν οι Ιουδαίοι λίθους, διά να λιθοβολήσωσιν αυτόν. 32. Απεκρίθη προς αυτούς ο Ιησούς· Πολλά καλά έργα έδειξα εις εσάς εκ του Πατρός μου· διά ποίον έργον εξ αυτών με λιθοβολείτε; 33. Απεκρίθησαν προς αυτόν οι Ιουδαίοι, λέγοντες· Περί καλού έργου δεν σε λιθοβολούμεν, αλλά περί βλασφημίας, και διότι συ άνθρωπος ων κάμνεις σεαυτόν Θεόν. 34. Απεκρίθη προς αυτούς ο Ιησούς· Δεν είναι γεγραμμένον εν τω νόμω υμών, Εγώ είπα, θεοί είσθε; 35. Εάν εκείνους είπε θεούς, προς τους οποίους έγεινεν ο λόγος του Θεού, και δεν δύναται να αναιρεθή η γραφή, 36. εκείνον, τον οποίον ο Πατήρ ηγίασε και απέστειλεν εις τον κόσμον, σεις λέγετε ότι βλασφημείς, διότι είπον, Υιός του Θεού είμαι; 37. Εάν δεν κάμνω τα έργα του Πατρός μου, μη πιστεύετε εις εμέ· 38. αλλ' εάν κάμνω, αν και εις εμέ δεν πιστεύητε, πιστεύσατε εις τα έργα, διά να γνωρίσητε και πιστεύσητε ότι ο Πατήρ είναι εν εμοί και εγώ εν αυτώ. 39. Εζήτουν λοιπόν πάλιν να πιάσωσιν αυτόν· και εξέφυγεν εκ της χειρός αυτών. 40. Και υπήγε πάλιν πέραν του Ιορδάνου, εις τον τόπον όπου εβάπτιζε κατ' αρχάς ο Ιωάννης, και έμεινεν εκεί. 41. Και πολλοί ήλθον προς αυτόν και έλεγον ότι ο Ιωάννης μεν ουδέν θαύμα έκαμε, πάντα όμως όσα είπεν ο Ιωάννης περί τούτου, ήσαν αληθινά. 42. Και εκεί επίστευσαν πολλοί εις αυτόν.

Οι άνθρωποι που μπορούν να είναι απόλυτα υπάκουοι προς την πρακτικότητα του Θεού, είναι εκείνοι που αγαπούν αληθινά τον Θεό

Το να έχει κανείς γνώση της πρακτικότητας και να μπορεί να δει καθαρά το έργο του Θεού, όλα αυτά φαίνονται στα λόγια Του. Μόνο στα λόγια του Θεού μπορείς να κερδίσεις τη διαφώτιση, έτσι πρέπει να εξοπλιστείς περισσότερο με τα λόγια Του. Μοιράσου την κατανόησή σου για τα λόγια του Θεού στις συναναστροφές σου και, μέσω αυτών, οι άλλοι μπορούν να κερδίσουν τη διαφώτιση και να οδηγήσουν άλλους ανθρώπους στο μονοπάτι –αυτό το μονοπάτι είναι πρακτικό. Πριν να στήσει ο Θεός ένα περιβάλλον για σας, ο καθένας σας πρέπει πρώτα να εξοπλιστεί με τα λόγια Του. Αυτό πρέπει να το κάνουν όλοι –αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι η βρώση και η πόση των λόγων Του. Για τα πράγματα που δεν μπορείς να κάνεις, αναζήτησε μονοπάτι πράξης στα λόγια Του και ψάξε εκεί για οποιοδήποτε ζήτημα δεν καταλαβαίνεις ή για κάθε δυσκολία που αντιμετωπίζεις. Κάνε τα λόγια του Θεού προμήθειά σου, επίτρεψε σ’ αυτά να σε βοηθήσουν να επιλύσεις πρακτικές δυσκολίες και προβλήματα, και επίτρεψε στα λόγια Του να γίνουν η βοήθειά σου στη ζωή –αυτό απαιτεί να καταβάλεις προσπάθεια. Τα αποτελέσματα πρέπει να επιτευχθούν μέσω της βρώσης και της πόσης των λόγων του Θεού. Πρέπει να μπορείς να ησυχάσεις την καρδιά σου ενώπιόν Του και να πράττεις σύμφωνα με τα λόγια Του στα ζητήματα που αντιμετωπίζεις. Όταν δεν έχεις κάποιο ζήτημα να αντιμετωπίσεις, απλώς φάε και πιες. Κάποιες φορές μπορεί να προσεύχεσαι και να σκέφτεσαι την αγάπη του Θεού, να συναναστρέφεσαι άλλους κατά την κατανόηση των λόγων Του και την διαφώτιση και τη φώτιση που βιώνεις μέσα σου, και την αντίδρασή σου όταν τα διαβάζεις, και έτσι μπορείς να οδηγήσεις τους ανθρώπους στον ορθό δρόμο –αυτό είναι πρακτικό. Ο στόχος αυτού είναι να επιτρέψεις στα λόγια του Θεού να γίνουν η πρακτική προμήθειά σου.

Μέσα σε μια μέρα, πόσες ώρες περνάς στ’ αλήθεια ενώπιον του Θεού; Ποιο ποσοστό της ημέρας σου αφιερώνεται στον Θεό; Πόσο, αντίστοιχα, αφιερώνεται στη σάρκα; Αν η καρδιά σου Τον αντικρίζει συνεχώς, αυτό είναι το πρώτο βήμα για τον ορθό δρόμο, το να οδηγηθείς στην τελείωση από τον Θεό. Μπορείς να αφιερώσεις την καρδιά, το σώμα σου και όλη την αληθινή αγάπη σου στον Θεό, να τα τοποθετήσεις ενώπιόν Του, να είσαι πλήρως υπάκουος προς Αυτόν και να ενδιαφέρεσαι ολοκληρωτικά για το θέλημά Του. Όχι για τη σάρκα, όχι για την οικογένεια, όχι για τις προσωπικές σου επιθυμίες, μα για το συμφέρον του οίκου του Θεού. Μπορείς στα πάντα να πάρεις τον λόγο του Θεού ως βασική αρχή, ως θεμέλιο. Με τον τρόπο αυτόν, οι προθέσεις σου και οι οπτικές σου θα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και θα είσαι κάποιος που κερδίζει το εγκώμιο του Θεού ενώπιόν Του. Εκείνοι στους οποίους αρέσκεται ο Θεός είναι εκείνοι που είναι απόλυτοι απέναντί Του, οι άνθρωποι που είναι αφοσιωμένοι σ’ Αυτόν και σε κανέναν άλλον. Εκείνοι που ο Θεός σιχαίνεται είναι οι απρόθυμοι απέναντί Του και αυτοί που επαναστατούν εναντίον Του. Σιχαίνεται εκείνους που πιστεύουν σ’ Αυτόν και πάντα θέλουν να Τον ευχαριστήσουν, αλλά δεν μπορούν να αφιερώσουν πλήρως τον εαυτό τους σ’ Αυτόν. Σιχαίνεται εκείνους που λένε ότι Τον αγαπούν, μα στην καρδιά τους επαναστατούν εναντίον Του. Σιχαίνεται εκείνους που χρησιμοποιούν ωραία λόγια για να παραπλανήσουν. Εκείνους που δεν έχουν γνήσια αφοσίωση προς τον Θεό ή γνήσια υπακοή προς Αυτόν είναι άνθρωποι δόλιοι· είναι εκ φύσεως υπερβολικά αλαζονικοί. Εκείνοι που δεν μπορούν να είναι αληθινά υπάκουοι μπροστά στον κανονικό, τον πρακτικό Θεό είναι ακόμα πιο αλαζονικοί, και εκείνοι είναι κυρίως οι φιλότιμοι απόγονοι του αρχαγγέλου. Εκείνοι που στ’ αλήθεια αφιερώνουν τον εαυτό τους στον Θεό θέτουν όλο τους το είναι ενώπιόν Του. Υπακούν αληθινά όλες Του τις ομιλίες και μπορούν να κάνουν πράξη τα λόγια Του Κάνουν τα λόγια του Θεού θεμέλιο της ύπαρξής τους και μπορούν να αναζητήσουν αληθινά μέρη της πράξης τους στον λόγο του Θεού. Έτσι είναι κάποιος που ζει στ’ αλήθεια ενώπιον του Θεού. Αν αυτό που κάνεις είναι ωφέλιμο για τη ζωή σου και ικανοποιεί το θέλημα του Θεού και, μέσω της βρώσης και της πόσης των λόγων Του, μπορείς να ικανοποιήσεις τις εσωτερικές σου ανάγκες και την ανεπάρκειά σου, ώστε η διάθεση της ζωής σου να μεταμορφωθεί, τότε αυτό θα ικανοποιήσει το θέλημα του Θεού. Το να δρας ανάλογα με τις απαιτήσεις του Θεού, το να μην ικανοποιείς τη σάρκα, αλλά το θέλημά Του, αυτό σημαίνει είσοδος στην πραγματικότητα των λόγων Του. Κι όταν μιλάμε για πιο ρεαλιστική είσοδο στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού, σημαίνει ότι μπορείς να κάνεις το καθήκον σου και να ικανοποιήσεις τις απαιτήσεις του Θεού. Μόνο αυτού του είδους οι πρακτικές δράσεις μπορούν να ονομαστούν είσοδος στην πραγματικότητα των λόγων Του. Αν μπορέσεις να εισέλθεις στην πραγματικότητα αυτή, τότε έχεις την αλήθεια. Αυτή είναι η αρχή της εισόδου στην πραγματικότητα· πρέπει πρώτα να λάβεις αυτήν την εκπαίδευση και μόνο μετά από αυτό θα μπορέσεις να εισέλθεις σε βαθύτερες πραγματικότητες. Σκέψου πώς να τηρήσεις τις εντολές και πώς να είσαι αφοσιωμένος ενώπιον του Θεού. Μην σκέφτεσαι συνεχώς το πότε θα μπορέσεις να εισέλθεις στη βασιλεία –αν η διάθεσή σου δεν αλλάξει, ό,τι κι αν σκέφτεσαι θα είναι άχρηστο! Για να εισέλθεις στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού, πρέπει πρώτα να καταφέρεις όλες οι ιδέες και οι σκέψεις σου να οδηγούν στον Θεό –είναι απολύτως απαραίτητο. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που βρίσκονται εν μέσω δοκιμασιών· δεν κατανοούν το έργο του Θεού. Μα σου λέω, αν δεν το καταλαβαίνεις, καλύτερα να μην το κρίνεις. Ίσως υπάρξει μια μέρα κατά την οποία η αλήθεια θα βγει στο φως και τότε θα τη μάθεις. Το να μην κρίνεις θα ήταν ωφέλιμο, μα δεν γίνεται απλά να περιμένεις παθητικά. Πρέπει να προσπαθήσεις ενεργά να εισέλθεις –μόνον αυτός που προσπαθεί ενεργά θα έχει μια πρακτική είσοδο.

Λόγω της επαναστατικότητάς τους, οι άνθρωποι πάντα αναπτύσσουν αντιλήψεις για τον πρακτικό Θεό. Αυτό απαιτεί όλοι οι άνθρωποι να μάθουν πώς να είναι υπάκουοι, καθώς ο πρακτικός Θεός αποτελεί μια τεράστια δοκιμασία για την ανθρωπότητα. Αν δεν καταφέρεις να παραμείνεις σταθερός, τότε όλα έχουν τελειώσει· αν δεν έχεις μια κατανόηση για την πρακτικότητα του πρακτικού Θεού, δεν θα μπορέσεις να οδηγηθείς στην τελείωση από τον Θεό. Η πρακτικότητα του Θεού αποτελεί κρίσιμο βήμα για το αν μπορούν οι άνθρωποι να οδηγηθούν στην τελείωση ή όχι. Η πρακτικότητα του ενσαρκωμένου Θεού που ήρθε στη γη είναι δοκιμασία για τον κάθε άνθρωπο. Αν μπορέσεις να παραμείνεις σταθερός σε αυτήν την πτυχή, τότε είσαι κάποιος που γνωρίζει τον Θεό, κάποιος που Τον αγαπά στ’ αλήθεια. Αν δεν μπορέσεις να παραμείνεις σταθερός, αν πιστεύεις μόνο στο Πνεύμα και δεν μπορείς να πιστέψεις στην πρακτικότητα του Θεού, τότε, όσο μεγάλη κι αν είναι η πίστη σου, είναι άχρηστη. Αν δεν μπορείς να πιστέψεις στον ορατό Θεό, τότε πώς είναι δυνατόν να πιστέψεις στο Πνεύμα Του; Δεν προσπαθείς να κοροϊδέψεις τον Θεό; Δεν είσαι υπάκουος στον ορατό και απτό Θεό, πώς, λοιπόν, μπορείς να υπακούς στο Πνεύμα; Ένα πνεύμα είναι αόρατο και άυλο, άρα, όταν λες ότι υπακούς στο Πνεύμα του Θεού, δεν είναι ανοησία; Το κλειδί για την τήρηση των εντολών είναι η κατανόηση του πρακτικού Θεού. Μόλις αποκτήσεις την κατανόηση του πρακτικού Θεού, θα μπορέσεις να τηρείς τις εντολές. Η τήρηση των εντολών περιλαμβάνει δύο στοιχεία: το ένα είναι η σταθερή πίστη στην[α] ουσία του Πνεύματός Του και να μπορείς να δεχτείς την εξέταση του Πνεύματος ενώπιόν Του. Το άλλο είναι να καταφέρεις να έχεις μια γνήσια κατανόηση της ενσάρκωσης και να πετύχεις γνήσια υπακοή. Είτε μπροστά στη σάρκα, είτε μπροστά στο Πνεύμα, πρέπει να υπάρχει μια υπάκουη καρδιά και σεβασμός προς τον Θεό. Μόνον ένας τέτοιος άνθρωπος έχει τα κατάλληλα εφόδια για να οδηγηθεί στην τελείωση. Αν έχεις κατανόηση της πρακτικότητας του πρακτικού Θεού, αυτό σημαίνει ότι θα παραμένεις σταθερός κατά τις δοκιμασίες και τότε τίποτα δεν θα είναι υπερβολικό.

Κάποιοι λέμε ότι οι εντολές είναι εύκολο να τηρηθούν, ότι απλά χρειάζεται να έρθεις ενώπιον του Θεού, να μιλήσεις με ειλικρίνεια και αφοσίωση χωρίς χειρονομίες, και αυτό σημαίνει να τηρείς τις εντολές. Είναι σωστό αυτό; Άρα, αν κάνεις κάποια πράγματα στο παρασκήνιο, τα οποία αποτελούν αντίσταση στον Θεό –αυτό μετράει σαν τήρηση των εντολών; Πρέπει να καταλάβετε πλήρως το ζήτημα της τήρησης των εντολών. Αυτό συνδέεται με το αν κατανοείς, ή όχι, τον πρακτικό Θεό. Αν έχεις κατανόηση για την πρακτικότητα και δεν σκοντάφτεις και πέφτεις σε αυτήν τη δοκιμασία, αυτό μετρά σαν να έχεις ισχυρή μαρτυρία. Μια ηχηρή μαρτυρία για τον Θεό σχετίζεται κυρίως με το αν έχεις κατανόηση για τον πρακτικό Θεό ή όχι, και με το αν μπορείς ή όχι να υπακούς μπροστά σ’ αυτό το άτομο που δεν είναι μόνο συνηθισμένο, μα και κανονικό, και να υπακούς μέχρι θανάτου. Αν στ’ αλήθεια γίνεις μάρτυρας για τον Θεό μέσω της υπακοής, αυτό σημαίνει ότι έχεις αποκτηθεί από τον Θεό. Το να μπορείς να υπακούσεις μέχρι θανάτου και να μην παραπονιέσαι μπροστά Του, το να μην κρίνεις, να μην συκοφαντείς, να μην έχεις αντιλήψεις και άλλες προθέσεις, με τον τρόπο αυτόν ο Θεός θα δοξαστεί. Η υπακοή σε ένα κανονικό άτομο που υποτιμάται από τον άνθρωπο, και το να μπορείς να υπακούσεις μέχρι θανάτου χωρίς αντιλήψεις, αυτή είναι η πραγματική μαρτυρία. Η πραγματικότητα στην οποία ο Θεός απαιτεί να εισέλθουν οι άνθρωποι είναι το να μπορείς να υπακούς τα λόγια Του, να τα κάνεις πράξη, να υποκλίνεσαι ενώπιον του πρακτικού Θεού και να γνωρίζεις τη διαφθορά σου, να μπορείς να ανοίξεις την καρδιά σου ενώπιόν Του και, στο τέλος, να αποκτηθείς από Αυτόν μέσω αυτών των λόγων Του. Ο Θεός δοξάζεται όταν αυτά τα λόγια σε κατακτούν και σε κάνουν πλήρως υπάκουο προς Αυτόν. Μέσω αυτού ντροπιάζει τον Σατανά και ολοκληρώνει το έργο Του. Όταν δεν έχεις αντιλήψεις για την πρακτικότητα του ενσαρκωμένου Θεού, δηλαδή όταν παραμένεις σταθερός σε μια δοκιμασία, τότε καταθέτεις καλή μαρτυρία. Αν υπάρχει μια μέρα κατά την οποία έχεις πλήρη κατανόηση του πρακτικού Θεού και μπορείς να υπακούσεις μέχρι θανάτου, όπως ο Πέτρος, θα αποκτηθείς από τον Θεό και θα οδηγηθείς από Αυτόν στην τελείωση. Ό,τι κάνει ο Θεός που δε συμφωνεί με τις αντιλήψεις σου, είναι δοκιμασία για σένα. Αν συμφωνούσε με τις αντιλήψεις σου, δεν θα χρειαζόταν να υποφέρεις ή να εξευγενιστείς. Αυτό γιατί το έργο Του είναι τόσο πρακτικό και το γεγονός ότι δεν συμφωνεί με τις αντιλήψεις σου σημαίνει ότι πρέπει να τις παρατήσεις. Γι’ αυτόν τον λόγο, αποτελεί δοκιμασία για σένα. Λόγω της πρακτικότητας του Θεού, όλοι οι άνθρωποι βρίσκονται εν μέσω δοκιμασιών· το έργο Του είναι πρακτικό, όχι υπερφυσικό. Με την πλήρη κατανόηση των πρακτικών λόγων Του, των πρακτικών ομιλιών Του χωρίς καθόλου αντιλήψεις, και με το να μπορείς να Τον αγαπάς αληθινά όλο και περισσότερο ανάλογα με το πόσο πρακτικό είναι το έργο Του, θα αποκτηθείς από Αυτόν. Η ομάδα των ανθρώπων που θα κερδίσει ο Θεός είναι εκείνοι που Τον γνωρίζουν, δηλαδή που γνωρίζουν την πρακτικότητά Του και, ακόμα περισσότερο, είναι εκείνοι που μπορούν να υπακούσουν στο πρακτικό έργο του Θεού.

Κατά τη διάρκεια της ενσάρκωσης του Θεού, η υπακοή που απαιτεί από τους ανθρώπους δεν είναι αυτό που φαντάζονται –να μην κρίνεις και να μην αντιστέκεσαι. Αντίθετα, ο Θεός απαιτεί οι άνθρωποι να κάνουν τα λόγια Του αρχή τους για τη ζωή και θεμέλιο για την επιβίωσή τους, να κάνουν απόλυτα πράξη την ουσία των λόγων Του και να ικανοποιούν απολύτως το θέλημά Του. Μια πτυχή της απαίτησης από τους ανθρώπους να υπακούν τον ενσαρκωμένο Θεό αφορά το να κάνουν πράξη τους λόγους Του, και μια άλλη πτυχή αφορά την ικανότητα υπακοής στην κανονικότητα και την πρακτικότητά Του. Πρέπει και τα δυο να είναι απόλυτα. Εκείνοι που μπορούν να επιτύχουν και τις δύο πτυχές είναι εκείνοι που έχουν μια καρδιά που αγαπά αληθινά τον Θεό. Είναι όλοι άνθρωποι κερδισμένοι από τον Θεό, και όλοι αγαπούν τον Θεό όσο αγαπούν τη ζωή τους. Ο ενσαρκωμένος Θεός φέρει κανονική και πρακτική ανθρώπινη φύση στο έργο Του. Με τον τρόπο αυτόν, το εξωτερικό κέλυφός Του από κανονική και πρακτική ανθρώπινη φύση γίνεται τεράστια δοκιμασία για τους ανθρώπους· γίνεται η μεγαλύτερη δυσκολία τους. Ωστόσο, η κανονικότητα και η πρακτικότητα του Θεού δεν γίνεται να αποφευχθούν. Δοκίμασε τα πάντα για να βρει μια λύση, μα τελικά δεν κατάφερε να ξεφορτωθεί το εξωτερικό κέλυφος της κανονικής ανθρώπινης φύσης Του, αφού, τελικά, είναι ο ενσαρκωμένος Θεός, όχι ο Θεός του Πνεύματος στον ουρανό. Δεν είναι ο Θεός που οι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν, μα είναι ο Θεός που φορά το κέλυφος ενός δημιουργήματος. Έτσι, το να ξεφορτωθεί το κέλυφος της κανονικής ανθρώπινης φύσης Του δεν θα ήταν σε καμία περίπτωση εύκολο. Επομένως, όπως κι αν έχει, εκτελεί το έργο που θέλει από την οπτική της σάρκα. Αυτό το έργο είναι η έκφραση του κανονικού και πρακτικού Θεού, πώς, λοιπόν, γίνεται οι άνθρωποι να μην Τον υπακούν; Τι στην ευχή μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι για τις πράξεις του Θεού; Αυτός κάνει ό,τι θέλει· ό,τι Τον κάνει ευτυχισμένο, έτσι και γίνεται. Αν οι άνθρωποι δεν υπακούν, τι άλλα ασφαλή σχέδια μπορούν να έχουν; Μέχρι τώρα, είναι ακόμα η απλή υπακοή που μπορεί να σώσει τους ανθρώπους· δεν υπάρχουν άλλες έξυπνες ιδέες. Αν ο Θεός θέλει να δοκιμάσει τους ανθρώπους, τι μπορούν εκείνοι να κάνουν γι’ αυτό; Μα όλα αυτά δεν είναι η ιδέα του ουράνιου Θεού, αλλά είναι η ιδέα του ενσαρκωμένου Θεού. Αυτός θέλει να το κάνει, άρα κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να το αλλάξει. Ο ουράνιος Θεός δεν παρεμβαίνει με ό,τι κάνει, άρα, δεν θα έπρεπε οι άνθρωποι να Τον υπακούν ακόμα περισσότερο; Αν και είναι και πρακτικός και κανονικός, είναι σε απόλυτο βαθμό ο ενσαρκωμένος Θεός. Με βάση τις δικές Του ιδέες, κάνει ό,τι θέλει. Ο Θεός στον ουρανό έχει παραδώσει σ’ Αυτόν όλα τα καθήκοντα· πρέπει να υπακούς σε ό,τι κάνει. Αν και έχει ανθρώπινη φύση και είναι απόλυτα κανονικός, όλα αυτά είναι πράγματα που έχει κανονίσει σκοπίμως, άρα, πώς γίνεται οι άνθρωποι να Τον κοιτάζουν με μάτια γεμάτα αποδοκιμασία; Θέλει να είναι κανονικός, άρα είναι κανονικός. Θέλει να ζήσει μέσα στην ανθρώπινη φύση, άρα ζει μέσα στην ανθρώπινη φύση. Θέλει να ζήσει μέσα στη θεϊκή φύση, άρα ζει μέσα στη θεϊκή φύση. Οι άνθρωποι μπορούν να το δουν όπως θέλουν. Ο Θεός θα είναι πάντα ο Θεός και αυτοί θα είναι πάντα άνθρωποι. Την ουσία Του δεν μπορεί να την αρνηθεί κανείς λόγω κάποιας μικρής λεπτομέρειας, ούτε μπορεί ο Θεός να οδηγηθεί έξω από το «άτομο» του Θεού λόγω ενός μικροπράγματος. Οι άνθρωποι έχουν την ελευθερία των ανθρώπων, και ο Θεός έχει την αξιοπρέπεια του Θεού· αυτά δεν παρεμβαίνουν το ένα στο άλλο. Οι άνθρωποι μπορούν να καταδικάσουν ή να καταλάβουν τον Θεό όπως θέλουν. Δεν μπορούν να ανεχτούν ο Θεός να είναι λίγο πιο απλός; Μην είσαι τόσο σοβαρός, όλοι πρέπει να έχουν κάποια ανοχή ο ένας για τον άλλον –δεν θα ήταν τότε όλα διευθετημένα; Θα υπήρχε, τότε, καμία αποξένωση; Αν κάποιος δεν μπορεί να ανεχτεί ένα τέτοιο μικρό πραγματάκι, πώς γίνεται να θεωρεί εαυτόν ως μεγαλόψυχο άτομο, ως αληθινό άνθρωπο; Δεν είναι ο Θεός που δυσκολεύει την ανθρωπότητα, μα η ανθρωπότητα που δυσκολεύει τον Θεό. Στα πάντα κάνουν την τρίχα τριχιά –δημιουργούν θέματα από το πουθενά, κάτι που δεν είναι αναγκαίο! Όταν ο Θεός εργάζεται στο πλαίσιο της κανονικής και πρακτικής ανθρώπινης φύσης Του, αυτό που κάνει δεν αποτελεί έργο της ανθρωπότητας, μα έργο Θεού. Ωστόσο, οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν την ουσία του έργου Του –πάντα βλέπουν το εξωτερικό κέλυφος της ανθρώπινης φύσης Του. Δεν έχουν δει τόσο σπουδαίο έργο, μα επιμένουν στο να βλέπουν την κανονική και συνηθισμένη ανθρώπινη φύση του Θεού και δεν βλέπουν παραπέρα. Πώς μπορεί αυτό να θεωρηθεί υπακοή στον Θεό; Ο Θεός των ουρανών τώρα έχει «μεταμορφωθεί» σε Θεό της γης, και ο Θεός της γης είναι τώρα ο Θεός στον ουρανό. Δεν έχει σημασία αν η εξωτερική εμφάνισή Τους είναι ίδια ή το πώς είναι το έργο Τους. Στην πραγματικότητα, Εκείνος που πράττει το έργο Του Θεού είναι ο ίδιος ο Θεός. Πρέπει να υπακούς, είτε θέλεις είτε όχι –δεν έχεις καμία επιλογή σ’ αυτό! Ο Θεός πρέπει να έχει την υπακοή των ανθρώπων και οι άνθρωποι πρέπει να υπακούν απολύτως τον Θεό χωρίς την παραμικρή προσποίηση.

Η ομάδα των ανθρώπων που ο ενσαρκωμένος Θεός θέλει να κερδίσει σήμερα είναι εκείνοι που συμμορφώνονται με το θέλημά Του. Οι άνθρωποι χρειάζεται μόνο να υπακούν στο έργο Του, όχι πάντα να ανησυχούν για τις ιδέες του Θεού στον ουρανό, να ζουν μέσα στην ασάφεια ή να δυσκολεύουν τα πράγματα για τον ενσαρκωμένο Θεό. Αυτοί που μπορούν να Τον υπακούν είναι εκείνοι που ακούν απόλυτα τα λόγια Του και υπακούν σε αυτά που Εκείνος κανονίζει. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ασχολούνται καθόλου με το πώς είναι στ’ αλήθεια ο ουράνιος Θεός ή το τι είδους έργο επιτελεί τώρα στην ανθρωπότητα ο ουράνιος Θεός, αλλά παραδίδουν πλήρως την καρδιά τους στον Θεό στη γη και θέτουν ολόκληρη την ύπαρξή τους ενώπιόν Του. Δεν ασχολούνται ποτέ με τη δική τους ασφάλεια, και ποτέ δεν δίνουν σημασία  την κανονικότητα και την πρακτικότητα του ενσαρκωμένου Θεού. Εκείνοι που υπακούν τον ενσαρκωμένο Θεό μπορούν να οδηγηθούν στην τελείωση από Αυτόν. Εκείνοι που πιστεύουν στον ουράνιο Θεό δεν θα κερδίσουν τίποτα. Αυτό γιατί δεν είναι ο ουράνιος Θεός, αλλά ο Θεός στη γη που παρέχει τις υποσχέσεις και τις ευλογίες στον άνθρωπο. Οι άνθρωποι δεν πρέπει πάντα να μεγαλοποιούν τον ουράνιο Θεό, και να βλέπουν τον Θεό στη γη σαν τον μέσο άνθρωπο. Αυτό είναι άδικο. Ο Θεός στον ουρανό είναι σπουδαίος και υπέροχος με θαυμαστή σοφία, μα αυτό δεν υπάρχει καθόλου. Ο Θεός στη γη είναι πολύ συνηθισμένος και ασήμαντος· είναι, επίσης, πολύ κανονικός. Δεν έχει εξαιρετικό μυαλό και δεν κάνει συγκλονιστικές πράξεις. Απλώς εργάζεται και μιλά με πολύ κανονικό και πρακτικό τρόπο. Ενώ δεν μιλά μέσω κεραυνών ή μέσω της επίκλησης των ανέμων και της βροχής, είναι στ’ αλήθεια η ενσάρκωση του Θεού στον ουρανό, και είναι στ’ αλήθεια ο Θεός που ζει ανάμεσα στους ανθρώπους. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να μεγαλοποιούν εκείνον που μπορούν να καταλάβουν και που αντιστοιχεί στη φαντασία τους για τον Θεό, ή να βλέπουν Εκείνον που δεν μπορούν να αποδεχτούν και δεν μπορούν να φανταστούν με τίποτα ως ταπεινό. Όλα αυτά αποτελούν επαναστατικότητα από πλευράς των ανθρώπων· όλα αυτά είναι η πηγή της αντίστασης του ανθρώπου στον Θεό.

Ο Κύριος Ιησούς έχει επιστρέψει εδώ και πολύ καιρό πάνω στο σύννεφο "Η Αναμονή" Χριστιανική ταινία

         

        Ο Γιανγκ Χουέν ήταν πάστορας σε μια κατ’ οίκον εκκλησία στην Κίνα. Περίμενε άγρυπνα τον Κύριο Ιησού να κατέλθει από τα σύννεφα και να τον ανεβάσει στη βασιλεία των ουρανών. Για τον λόγο αυτό, εργαζόταν άγρυπνα για τον Κύριο, ήταν προσηλωμένος στο όνομά Του και πίστευε πως όποιος κατέρχεται από τα σύννεφα και δεν είναι ο Ιησούς είναι ψευδόχριστος. Κι έτσι, όταν άκουσε τις ειδήσεις για τον δεύτερο ερχομό του Κυρίου, αρνήθηκε να το ερευνήσει… Ενώ περίμενε παθητικά, ο ξάδελφός του, ο Λι Τζίγιαν ν, του παρουσίασε το ευαγγέλιο  της επιστροφής του Κυρίου Ιησού. Μετά από ορισμένες έντονες συζητήσεις, ο Γιανγκ Χουέν κατανόησε τελικά την πραγματική σημασία του «παρακολουθώ και περιμένω» και μπόρεσε να δει πως ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο δεύτερος ερχομός του Κυρίου Ιησού τον οποίο περίμενε τόσα χρόνια.

Αστραπή της Ανατολής, η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Απαρτίζεται από όλους εκείνους που αποδέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες κι έχουν κυριευτεί και λυτρωθεί από τα λόγια Του. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου  από τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό και είναι Αυτός ο Ποιμένας της που την καθοδηγεί. Σίγουρα δεν έχει δημιουργηθεί από κάποιο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Αρκεί να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να δείτε ότι ο Θεός έχει εμφανιστεί.

Ειδική δήλωση: Η παραγωγή αυτού του βίντεο έχει μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα, κι έγινε από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού. Οι ηθοποιοί που εμφανίζονται σ’ αυτήν την παραγωγή ερμηνεύουν σε μη κερδοσκοπική βάση και δεν έχουν λάβει κανενός είδους πληρωμή. Αυτό το βίντεο δεν μπορεί να διανεμηθεί έναντι κέρδους σε τρίτους, και ελπίζουμε ότι όλοι θα το μοιραστούν και θα το διανείμουν ελεύθερα. Όταν το διανέμετε, παρακαλούμε να επισημαίνετε την πηγή. Κανείς οργανισμός, κοινωνική ομάδα ή άτομο δεν μπορεί να αλλοιώσει ή να παρερμηνεύσει τα περιεχόμενα αυτού του βίντεο χωρίς τη συναίνεση της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού.

Απόσπασμα ταινίας– Συζήτηση για το «Αν η Βίβλος είναι εμπνευσμένη από τον Θεό»

 

Επί δύο χιλιάδες χρόνια, ο θρησκευόμενος κόσμος βασίστηκε σε αυτό που είπε ο Παύλος ότι η Βίβλος είναι εμπνευσμένη από τον Θεό και πάντα πίστευε ότι «Η Βίβλος είναι ο λόγος του Θεού» και ότι «Η Βίβλος αντιπροσωπεύει τον Κύριο». Είναι σωστές αυτές οι ιδέες; Αυτό το βίντεο θα σας δώσει τις απαντήσεις! Αστραπή της Ανατολής, η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Απαρτίζεται από όλους εκείνους που αποδέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες κι έχουν κυριευτεί και λυτρωθεί από τα λόγια Του. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου από τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό και είναι Αυτός ο Ποιμένας της που την καθοδηγεί. Σίγουρα δεν έχει δημιουργηθεί από κάποιο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Αρκεί να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να δείτε ότι ο Θεός έχει εμφανιστεί.

Μόνον αυτοί που γνωρίζουν το έργο του Θεού σήμερα μπορούν να υπηρετούν τον Θεό

       Για να γίνεις μάρτυρας του Θεού και να ντροπιάσεις τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, πρέπει να έχεις μια αρχή και μια προϋπόθεση: Να αγαπάς με την καρδιά σου τον Θεό και να εισέρχεσαι στον λόγο του Θεού. Αν δεν εισέλθεις στον λόγο του Θεού, τότε δεν υπάρχει τρόπος να ντροπιάσεις τον Σατανά. Όσο εξελίσσεται η ζωή σου, αποκηρύσσεις τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα και τον κάνεις να δεχτεί την απόλυτη ταπείνωση, και μόνο τότε ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας είναι πραγματικά ντροπιασμένος. Όσο περισσότερο πρόθυμος είσαι να κάνεις πράξη τον λόγο του Θεού, τόσο μεγαλύτερη και η απόδειξη της αγάπης σου για τον Θεό και της αποστροφής σου για τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα. Όσο περισσότερο υπακούς στον λόγο του Θεού, τόσο μεγαλύτερη και η απόδειξη του πόθου σου για την αλήθεια. Οι άνθρωποι που δεν λαχταρούν τον λόγο του Θεού, είναι άνθρωποι χωρίς ζωή. Τέτοιοι άνθρωποι είναι αυτοί που βρίσκονται έξω απ’ τον λόγο του Θεού και ανήκουν στη θρησκεία. Οι άνθρωποι που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό, έχουν πιο βαθιά γνώση του λόγου του Θεού, καθώς τρώνε και πίνουν τον λόγο του Θεού. Αν δεν λαχταράς τον λόγο του Θεού, τότε δεν μπορείς να φας και να πιεις πραγματικά τον λόγο του Θεού. Κι αν δεν γνωρίζεις καθόλου τον λόγο του Θεού, τότε δεν έχεις κανένα τρόπο να μαρτυρήσεις τον Θεό ή να ευαρεστήσεις τον Θεό.

Μέσα στην πίστη σου στον Θεό, πώς θα πρέπει να γνωρίσεις τον Θεό; Θα πρέπει να γνωρίσεις τον Θεό βασισμένος στον λόγο και το έργο του Θεού σήμερα, χωρίς παρέκκλιση ή πλάνη, και, προ πάντων, θα πρέπει να γνωρίσεις το έργο του Θεού. Αυτό είναι το θεμέλιο της γνώσης του Θεού. Όλες αυτές οι διάφορες πλάνες που στερούνται μια καθαρή αποδοχή του λόγου του Θεού, είναι θρησκευτικές αντιλήψεις, και η αποδοχή τους αποτελεί παρέκκλιση και είναι εσφαλμένη. Η μεγαλύτερη δεξιότητα των θρησκευτικών προσωπικοτήτων είναι να παίρνουν τον λόγο του Θεού που έγινε αποδεκτός στο παρελθόν και να τον αντιπαραβάλουν με τον λόγο του Θεού σήμερα. Αν, όταν υπηρετείς τον Θεό του σήμερα, προσκολλείσαι στα πράγματα που διαφωτίστηκαν από το Άγιο Πνεύμα στο παρελθόν, τότε η υπηρεσία σου θα προκαλέσει διακοπή και η πράξη σου θα είναι ξεπερασμένη και τίποτα περισσότερο από μια θρησκευτική τελετή. Αν πιστεύεις ότι αυτοί που υπηρετούν τον Θεό πρέπει να είναι εξωτερικά ταπεινοί και υπομονετικοί… κι αν κάνεις πράξη μια τέτοιου είδους γνώση σήμερα, τότε μια τέτοια γνώση είναι θρησκευτική αντίληψη, και μια τέτοια πράξη έχει γίνει υποκριτική παράσταση. Οι «θρησκευτικές αντιλήψεις» αναφέρονται σε πράγματα που είναι απαρχαιωμένα και ξεπερασμένα (συμπεριλαμβανομένης της αποδοχής του λόγου που ειπώθηκε στο παρελθόν από τον Θεό και του φωτός που αποκαλύφθηκε απευθείας από το Άγιο Πνεύμα), κι αν γίνουν πράξη σήμερα, τότε διακόπτουν το έργο του Θεού και δεν ωφελούν τον άνθρωπο. Αν ο άνθρωπος δεν μπορεί να διώξει από μέσα του αυτά τα πράγματα που ανήκουν στις θρησκευτικές αντιλήψεις, τότε αυτά θα γίνουν μεγάλο εμπόδιο στην υπηρεσία του ανθρώπου προς τον Θεό. Οι άνθρωποι με θρησκευτικές αντιλήψεις δεν έχουν κανένα τρόπο να ακολουθήσουν τα βήματα του έργου του Αγίου Πνεύματος. Μένουν ένα βήμα πίσω, κι έπειτα δύο, διότι αυτές οι θρησκευτικές αντιλήψεις κάνουν τον άνθρωπο να γίνει εξαιρετικά αυτάρεσκος και αλαζονικός. Ο Θεός δε νιώθει καμιά νοσταλγία για ό,τι είπε και έκανε στο παρελθόν. Αν είναι ξεπερασμένο, τότε το εξαλείφει. Είσαι σίγουρα σε θέση να αφήσεις τις αντιλήψεις σου; Αν είσαι προσκολλημένος στο λόγο του Θεού που ειπώθηκε στο παρελθόν, αυτό αποδεικνύει πως γνωρίζεις το έργο του Θεού; Αν δεν μπορείς να δεχτείς το φως του Αγίου Πνεύματος σήμερα, και, αντ’ αυτού, προσκολλείσαι στο φως του παρελθόντος, μπορεί αυτό να αποδείξει ότι ακολουθείς τα βήματα του Θεού; Ακόμα δεν μπορείς να αφήσεις τις θρησκευτικές αντιλήψεις; Αν ισχύει αυτό, τότε θα γίνεις κάποιος που αντιτάσσεται στον Θεό.

Αν ο άνθρωπος μπορεί να αφήσει τις θρησκευτικές αντιλήψεις, τότε δεν θα χρησιμοποιεί το μυαλό του για να ζυγίζει τον λόγο και το έργο του Θεού σήμερα και, αντ’ αυτού, θα υπακούει αμέσως. Παρόλο που το έργο του Θεού σήμερα είναι προφανώς διαφορετικό απ’ αυτό του παρελθόντος, μπορείς να αφήσεις τις απόψεις του παρελθόντος και να υπακούσεις αμέσως στο έργο του Θεού σήμερα. Αν είσαι ικανός μιας τέτοιας γνώσης ώστε να δίνεις εξέχουσα θέση στο έργο του Θεού σήμερα, ανεξαρτήτως από το πώς Αυτός ενήργησε στο παρελθόν, τότε είσαι κάποιος που έχει αφήσει τις αντιλήψεις του, που υπακούει στον Θεό, και που μπορεί να υπακούει στο έργο και στον λόγο του Θεού και να ακολουθεί τα βήματα του Θεού. Έτσι, θα είσαι κάποιος που υπακούει πραγματικά στον Θεό. Δεν αναλύεις ούτε εξετάζεις το έργο του Θεού. Είναι σαν να έχει ξεχάσει ο Θεός το προηγούμενο έργο Του κι εσύ επίσης. Το παρόν είναι παρόν και το παρελθόν είναι παρελθόν. Και, καθώς ο Θεός σήμερα έχει αφήσει στην άκρη αυτό που Εκείνος έκανε στο παρελθόν, έτσι κι εσύ δεν θα πρέπει να κολλάς σ’ αυτό. Μόνο τότε θα είσαι κάποιος που υπακούει απόλυτα στον Θεό κι έχει εγκαταλείψει εντελώς τις θρησκευτικές του αντιλήψεις.

Επειδή υπάρχουν πάντοτε νέες εξελίξεις στο έργο του Θεού, έτσι υπάρχει καινούριο έργο, αλλά επίσης υπάρχει έργο που είναι ξεπερασμένο και παλιό. Αυτό το παλιό και το καινούριο έργο δεν είναι αντικρουόμενα, αλλά συμπληρωματικά. Κάθε βήμα ακολουθεί το προηγούμενο. Επειδή, όμως, υπάρχει καινούριο έργο, τα προηγούμενα έργα πρέπει, φυσικά, να μπουν στην άκρη. Για παράδειγμα, μερικές από τις πατροπαράδοτες πρακτικές και τα συνηθισμένα γνωμικά του ανθρώπου, σε συνδυασμό με την πολυετή εμπειρία και τις διδαχές του ανθρώπου, έχουν διαμορφώσει κάθε είδους αντιλήψεις στο μυαλό του ανθρώπου. Ωστόσο, πιο ευνοϊκό στη διαμόρφωση τέτοιων αντιλήψεων από τον άνθρωπο έχει σταθεί το ότι ο Θεός δεν έχει ακόμα αποκαλύψει πλήρως στον άνθρωπο το πραγματικό του πρόσωπο και την έμφυτη διάθεση Του, σε συνδυασμό με τη διάδοση, για πολλά χρόνια, παραδοσιακών θεωριών από την αρχαιότητα. Είναι δίκαιο να πούμε πως, μέσα στην πορεία της πίστης του ανθρώπου στον Θεό, η επιρροή διαφόρων αντιλήψεων έχει οδηγήσει στη συνεχή διαμόρφωση και εξέλιξη μιας γνώσης στον άνθρωπο, μέσα στην οποία αυτός έχει όλων των ειδών τις αντιλήψεις για τον Θεό. Ως αποτέλεσμα, πολλοί θρησκευόμενοι άνθρωποι που υπηρετούν τον Θεό, έχουν γίνει εχθροί Του. Κι έτσι, όσο πιο δυνατές οι θρησκευτικές αντιλήψεις του ανθρώπου, τόσο περισσότερο αντιτάσσονται στον Θεό, και τόσο περισσότερο γίνονται εχθροί του Θεού. Το έργο του Θεού είναι πάντοτε καινούριο και ποτέ παλιό, ενώ ποτέ δεν αποτελεί δόγμα. Αντιθέτως, συνεχώς αλλάζει και ανανεώνεται, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Αυτό το έργο αποτελεί έκφραση της έμφυτης διάθεσης του ίδιου του Θεού. Επίσης, αποτελεί εγγενή αρχή του έργου του Θεού κι ένα από τα μέσα με τα οποία ο Θεός ολοκληρώνει τη διαχείρισή Του. Αν ο Θεός δεν λειτουργούσε μ’ αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος δεν θα άλλαζε, ούτε θα μπορούσε να γνωρίσει τον Θεό, ενώ ο Σατανάς δεν θα μπορούσε να συντριβεί. Έτσι, στο έργο Του συνεχώς συμβαίνουν αλλαγές που φαίνονται αλλοπρόσαλλες, αλλά που στην πραγματικότητα είναι περιοδικές. Ο τρόπος, όμως, με τον οποίο ο άνθρωπος πιστεύει στον Θεό είναι αρκετά διαφορετικός: Αυτός προσκολλάται στα παλιά, οικεία δόγματα και συστήματα και, όσο πιο παλιά είναι, τόσο πιο ευπρόσδεκτα γι’ αυτόν. Πώς θα μπορούσε ο ανόητος νους του ανθρώπου, ένας νους αδιάλλακτος σαν την πέτρα, να δεχτεί ένα τόσο ακατάληπτο νέο έργο και λόγο του Θεού; Ο άνθρωπος απεχθάνεται τον Θεό που είναι πάντα νέος και ποτέ παλιός. Του αρέσει μόνον ο Θεός που είναι ξεπερασμένος, παλιός, με άσπρα μαλλιά και ακίνητος. Έτσι, επειδή Θεός και άνθρωπος έχουν τις δικές τους προτιμήσεις, ο άνθρωπος έχει γίνει εχθρός του Θεού. Πολλές απ’ αυτές τις αντιφάσεις εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη και σήμερα, σε μια εποχή που ο Θεός συνεχίζει να κάνει νέο έργο για σχεδόν έξι χιλιάδες χρόνια. Η κατάσταση, λοιπόν, για τον άνθρωπο είναι απελπιστική. Ίσως εξαιτίας της ισχυρογνωμοσύνης του ανθρώπου, ή εξαιτίας του απαραβίαστου των διαχειριστικών διαταγμάτων του Θεού από κάθε άνθρωπο. Όμως, εκείνοι οι κληρικοί, άνδρες και γυναίκες, εξακολουθούν να προσκολλώνται σε μουχλιασμένα, παλιά βιβλία και χαρτιά, ενώ ο Θεός συνεχίζει με το ανολοκλήρωτο έργο Του της διαχείρισης σαν να μην έχει κανέναν στο πλευρό Του. Αν και αυτές οι αντιφάσεις προκαλούν εχθρότητα μεταξύ Θεού κι ανθρώπου, και μάλιστα είναι ασυμβίβαστες, ο Θεός δεν τους δίνει καμιά προσοχή, σαν να μην υπάρχουν ακόμη κι αν είναι εκεί. Ο άνθρωπος, όμως, συνεχίζει να εμμένει στα πιστεύω και τις αντιλήψεις του και δεν τα αφήνει ποτέ. Ωστόσο, ένα πράγμα είναι αυτονόητο: παρόλο που ο άνθρωπος δεν παρεκκλίνει απ’ τη θέση του, τα πόδια του Θεού κινούνται συνεχώς κι Αυτός αλλάζει θέση σύμφωνα με το περιβάλλον. Κι έτσι, στο τέλος, ο άνθρωπος είναι αυτός που θα νικηθεί χωρίς να δώσει μάχη. Ο Θεός, εν τω μεταξύ, είναι ο μεγαλύτερος πολέμιος όλων των εχθρών Του που έχουν νικηθεί κι επίσης ο πρωταθλητής ανάμεσα σ’ αυτούς από το ανθρώπινο είδος που έχουν νικηθεί και σ’ αυτούς που δεν έχουν ακόμη νικηθεί. Ποιος μπορεί να αναμετρηθεί με τον Θεό και να νικήσει; Οι αντιλήψεις του ανθρώπου μοιάζουν να προέρχονται απ’ τον Θεό, διότι πολλές απ’ αυτές γεννήθηκαν μετά το έργο του Θεού. Ωστόσο, εξαιτίας αυτού, ο Θεός δεν συγχωρεί τον άνθρωπο, ούτε προσφέρει πλουσιοπάροχα επαίνους στον άνθρωπο που παράγει προϊόντα «για τον Θεό», τη μια παρτίδα μετά την άλλη, και τα οποία βρίσκονται έξω από το έργο του Θεού. Αντιθέτως, είναι τρομερά αηδιασμένος από τις αντιλήψεις και τις παλιές, θρησκοληπτικές δοξασίες του ανθρώπου, ενώ αγνοεί ακόμα και την ημερομηνία που αυτές οι αντιλήψεις πρωτοεμφανίστηκαν. Δεν δέχεται καθόλου ότι αυτές οι αντιλήψεις προκλήθηκαν απ’ το έργο Του, καθώς οι αντιλήψεις του ανθρώπου διαδίδονται από τον άνθρωπο. Πηγή τους είναι οι σκέψεις και ο νους του ανθρώπου και δεν προέρχονται απ’ τον Θεό, αλλά απ’ τον Σατανά. Πρόθεση του Θεού για το έργο Του ήταν πάντα να είναι νέο και ζωντανό, όχι παλιό και νεκρό, κι αυτό στο οποίο Αυτός κάνει τον άνθρωπο να παραμένει σταθερός, ποικίλει ανάλογα με τις εποχές και περιόδους και δεν είναι αιώνιο και αμετάβλητο. Αυτό συμβαίνει, διότι Αυτός είναι ένας Θεός που κάνει τον άνθρωπο να ζει και να είναι καινούριος, σε αντίθεση μ’ ένα διάβολο που κάνει τον άνθρωπο να πεθαίνει και να είναι παλιός. Ακόμα δεν το καταλαβαίνετε; Έχεις αντιλήψεις για τον Θεό και αδυνατείς να τις αφήσεις, γιατί είσαι στενόμυαλος. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή το έργο του Θεού δεν έχει νόημα, ή επειδή το έργο του Θεού είναι απάνθρωπο. Αλλά κι ούτε επειδή ο Θεός είναι πάντα αμελής στα καθήκοντά Του. Το ότι δεν μπορείς να αφήσεις τις αντιλήψεις σου, είναι εξαιτίας της μεγάλης έλλειψης υπακοής σ’ εσένα κι επειδή δεν έχεις την παραμικρή ομοιότητα με πλάσμα του Θεού, κι όχι επειδή ο Θεός κάνει τα πράγματα δύσκολα για σένα. Όλη αυτή η κατάσταση έχει προκληθεί από εσένα και δεν έχει καμιά σχέση με τον Θεό. Κάθε ταλαιπωρία και κακοτυχία προκαλείται απ’ τον άνθρωπο. Οι προθέσεις του Θεού είναι πάντα καλές. Δεν θέλει να σε κάνει να δημιουργείς αντιλήψεις, αλλά θέλει για σένα, με τα χρόνια, να αλλάζεις και να ανανεώνεσαι. Ωστόσο, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τη μέρα από τη νύχτα κι έτσι πάντα εξετάζεις ή αναλύεις. Δεν είναι ότι ο Θεός κάνει τα πράγματα δύσκολα για σένα, αλλά εσύ δεν σέβεσαι τον Θεό και η ανυπακοή σου είναι πάρα πολύ μεγάλη. Ένα μικροσκοπικό πλάσμα τολμά να πάρει ένα ασήμαντο μέρος απ’ αυτό που προηγουμένως είχε δοθεί απ’ τον Θεό, και το μεταμορφώνει προκειμένου να επιτεθεί στον Θεό. Μήπως δεν είναι τέτοια η ανυπακοή του ανθρώπου; Ο άνθρωπος, είναι δίκαιο να πούμε, δεν έχει καθόλου τα προσόντα να εκφράσει τις απόψεις του ενώπιον του Θεού, πολύ περισσότερο, δε, να Τον αντιμετωπίσει με ό,τι άχρηστο, άθλιο, σάπιο ρητό θέλει. Για να μην πούμε τίποτα γι’ αυτές τις μουχλιασμένες αντιλήψεις. Μήπως αυτές δεν είναι ακόμη πιο άχρηστες;

Κάποιος που πραγματικά υπηρετεί τον Θεό, είναι κάποιος που επιθυμεί η καρδιά του Θεού, έτοιμος να χρησιμοποιηθεί από τον Θεό, και που μπορεί να εγκαταλείψει τις θρησκευτικές του αντιλήψεις. Αν θέλεις να είναι γόνιμη η βρώση και η πόση των λόγων του Θεού, τότε πρέπει να εγκαταλείψεις τις θρησκευτικές σου αντιλήψεις. Αν θέλεις να υπηρετήσεις τον Θεό, τότε είναι ακόμη περισσότερο απαραίτητο πρώτα να εγκαταλείψεις τις θρησκευτικές αντιλήψεις και να υπακούς στον λόγο του Θεό σε όλα όσα κάνεις. Αυτό πρέπει να διαθέτει κάποιος που υπηρετεί τον Θεό. Αν σου λείπει αυτό το στοιχείο, ενόσω προσφέρεις την υπηρεσία σου, θα προκαλείς διακοπές και διαταραχές. Κι αν συνεχίσεις να διατηρείς τις αντιλήψεις σου, τότε αναπόφευκτα θα χτυπηθείς από τον Θεό, ώστε να μη σηκωθείς ποτέ ξανά. Πάρε για παράδειγμα το παρόν. Πολλοί από τους λόγους και τα έργα τού σήμερα είναι ασυμβίβαστα με τη Βίβλο και ασυμβίβαστα με το προηγούμενο έργο που πραγματοποίησε ο Θεός, κι αν δεν επιθυμείς να υπακούσεις, τότε ανά πάσα στιγμή μπορεί να πέσεις. Αν θέλεις να υπηρετείς σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, τότε πρέπει πρώτα να εγκαταλείψεις τις θρησκευτικές αντιλήψεις και να διορθώσεις τις δικές σου απόψεις. Πολλά απ’ αυτά που λέγονται στο μέλλον, θα είναι ασυμβίβαστα με ό,τι ειπώθηκε στο παρελθόν, κι αν δεν έχεις τη διάθεση να υπακούσεις, δεν θα μπορείς να βαδίσεις στο μονοπάτι που ξανοίγεται μπροστά. Αν μια από τις μεθόδους εργασίας του Θεού ριζώσει μέσα σου και δεν την αφήσεις ποτέ, τότε η μέθοδος αυτή θα γίνει θρησκευτική αντίληψή σου. Αν αυτό που είναι ο Θεός ριζώσει μέσα σου, τότε έχεις φτάσει στην αλήθεια. Κι αν ο λόγος και η αλήθεια του Θεού είναι ικανά να γίνουν η ζωή σου, τότε δεν θα έχεις πια αντιλήψεις για τον Θεό. Αυτοί που κατέχουν μια πραγματική γνώση του Θεού, δεν θα έχουν αντιλήψεις και δεν θα συμμορφώνονται με κάποιο δόγμα.

Αφυπνίσου θέτοντας στον εαυτό σου τις ακόλουθες ερωτήσεις:

1. Η γνώση που έχεις μέσα σου παρεμβαίνει στην υπηρεσία σου προς τον Θεό;

2. Πόσες θρησκευτικές πρακτικές υπάρχουν στην καθημερινότητά σου; Αν μπορείς μόνον να δίνεις την εντύπωση του ευσεβή, αυτό σημαίνει ότι η ζωή σου έχει μεγαλώσει και ωριμάσει;

3. Όταν τρως και πίνεις τον λόγο του Θεού, μπορείς να εγκαταλείψεις τις θρησκευτικές σου αντιλήψεις;

4. Όταν προσεύχεσαι, μπορείς να το κάνεις απαλλαγμένος από θρησκευτικά τελετουργικά;

5. Είσαι κάποιος που είναι έτοιμος να χρησιμοποιηθεί από τον Θεό;

6. Πόση από τη γνώση σου για τον Θεό περιέχει θρησκευτικές αντιλήψεις;

Είναι η Αγία Γραφή ο Κύριος ή ο Θεός ο Κύριος; | "Ποιος είναι ο Κύριός μου"

Είναι η Αγία Γραφή ο Κύριος ή ο Θεός ο Κύριος; | "Ποιος είναι ο Κύριός μου" (ταινία ευαγγελίου 2018) Ο Λιού Ζιζόνγκ είναι Πρεσβύτερος σε μια τοπική εκκλησία στην Κίνα. Είναι πάνω από 30 χρόνια πιστός και πάντα πίστευε ότι «Η Βίβλος είναι εμπνευσμένη από τον Θεό», «Η Βίβλος αντιπροσωπεύει τον Θεό, η πίστη στον Θεό σημαίνει πίστη στη Βίβλο, η πίστη στη Βίβλο σημαίνει πίστη στον Θεό». Στην καρδιά του, η Βίβλος είναι πρωταρχικής σημασίας. Λόγω της λατρείας του και της τυφλής πίστης του στη Βίβλο, δεν έχει ερευνήσει ποτέ ούτε έχει δει το έργο του Παντοδύναμου Θεού των έσχατων ημερών. Ώσπου μια μέρα, όταν επιχείρησε να εμποδίσει πιστούς να διαβάσουν ονλάιν τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, είχε μια τυχαία συνάντηση με τους κήρυκες από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού. Έπειτα από έντονες συζητήσεις σχετικά με την αλήθεια, κατάφερε τελικά να δει καθαρά τη σχέσηΙησούς μεταξύ της Βίβλου και του Θεού; Ήταν σε θέση να απομακρυνθεί από τη Βίβλο ώστε να καταλάβει ότι ο Χριστός είναι η αλήθεια, ο οδός και η ζωή; Θα αρπαγεί ενώπιον του Θεού; Αστραπή της Ανατολής, η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Απαρτίζεται από όλους εκείνους που αποδέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες κι έχουν κυριευτεί και λυτρωθεί από τα λόγια Του. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου από τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό και είναι Αυτός ο Ποιμένας της που την καθοδηγεί. Σίγουρα δεν έχει δημιουργηθεί από κάποιο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Αρκεί να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να δείτε ότι ο Θεός έχει εμφανιστεί. Ειδική δήλωση: Η παραγωγή αυτού του βίντεο έχει μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα, κι έγινε από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού. Οι ηθοποιοί που εμφανίζονται σ’ αυτήν την παραγωγή ερμηνεύουν σε μη κερδοσκοπική βάση και δεν έχουν λάβει κανενός είδους πληρωμή. Αυτό το βίντεο δεν μπορεί να διανεμηθεί έναντι κέρδους σε τρίτους, και ελπίζουμε ότι όλοι θα το μοιραστούν και θα το διανείμουν ελεύθερα. Όταν το διανέμετε, παρακαλούμε να επισημαίνετε την πηγή. Κανείς οργανισμός, κοινωνική ομάδα ή άτομο δεν μπορεί να αλλοιώσει ή να παρερμηνεύσει τα περιεχόμενα αυτού του βίντεο χωρίς τη συναίνεση της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού.

Χριστιανικά τραγούδια | Ο Θεός ενσαρκώνεται μόνο για να νικήσει τον Σατανά και να σώσει την ανθρωπότητα

I Σε τούτη την ενσάρκωση του Θεού στη γη, το έργο Του εκτελεί. Το έργο αυτό έχει έναν σκοπό – να νικήσει τον Σατανά. Θα τον νικήσει κατακτώντας τον άνθρωπο, και ολοκληρώνοντάς σας. Η ηχηρή μαρτυρία σας, σημάδι είναι κι αυτό ήττας του Σατανά. Ο Θεός ενσαρκώνεται για να νικήσει τον Σατανά και να σώσει την ανθρωπότητα. Για να νικηθεί ο Σατανάς πρέπει, ο άνθρωπος να κατακτηθεί, να ολοκληρωθεί. II Μα στην ουσία, τον Σατανά νικώντας, τον άνθρωπο σώζει από τον πόνο. Κι αν γίνεται αυτό το έργο στην Κίνα ή σε όλο το σύμπαν, είναι για να νικήσει τον Σατανά, να σωθεί ο άνθρωπος και να αναπαυτεί, και να νικήσει τον Σατανά. Ο Θεός ενσαρκώνεται για να νικήσει τον Σατανά και να σώσει την ανθρωπότητα. Η ενσάρκωση του Θεού, με σάρκα κανονική, γίνεται ακριβώς τον Σατανά για να νικήσει. Το έργο του ενσαρκωμένου είναι να σώσει όσους αγαπούν τον Θεό κάτω απ’ τον ουρανό. Για να κατακτήσει όλους τους ανθρώπους και για να νικήσει τον Σατανά. III Ο πυρήνας του έργου Του δεν χωρίζεται απ’ την ήττα του Σατανά για τη σωτηρία του ανθρώπου. Ο Θεός ενσαρκώνεται για να νικήσει τον Σατανά και να σώσει την ανθρωπότητα. Για να νικήσει τον Σατανά και να σώσει την ανθρωπότητα, να σώσει την ανθρωπότητα, την ανθρωπότητα όλη. Να σώσει την ανθρωπότητα, την ανθρωπότητα όλη. από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» Προτεινόμενο Υλικό: Ύμνοι από τα λόγια του Θεού: