Βιβλίο: Ιωάν., Κεφάλαιο: 5

1. Μετά ταύτα ήτο εορτήν των Ιουδαίων, και ανέβη ο Ιησούς εις Ιεροσόλυμα. 
2. Είναι δε εν τοις Ιεροσολύμοις πλησίον της προβατικής πύλης κολυμβήθρα, η επονομαζομένη Εβραϊστί Βηθεσδά, έχουσα πέντε στοάς. 
3. Εν ταύταις κατέκειτο πλήθος πολύ των ασθενούντων, τυφλών, χωλών, ξηρών, οίτινες περιέμενον την κίνησιν του ύδατος. 
4. Διότι άγγελος κατέβαινε κατά καιρόν εις την κολυμβήθραν και ετάραττε το ύδωρ· όστις λοιπόν εισήρχετο πρώτος μετά την ταραχήν του ύδατος, εγίνετο υγιής από οποιανδήποτε νόσον έπασχεν. 
5. Ήτο δε εκεί άνθρωπός τις τριάκοντα οκτώ έτη πάσχων ασθένειαν. 
6. Τούτον ιδών ο Ιησούς κατακείμενον, και εξεύρων ότι πολύν ήδη καιρόν πάσχει, λέγει προς αυτόν· Θέλεις να γείνης υγιής; 
7. Απεκρίθη προς αυτόν ο ασθενών· Κύριε, άνθρωπον δεν έχω, διά να με βάλη εις την κολυμβήθραν, όταν ταραχθή το ύδωρ· ενώ δε έρχομαι εγώ, άλλος προ εμού καταβαίνει. 
8. Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Εγέρθητι, σήκωσον τον κράββατόν σου και περιπάτει. 
9. Και ευθύς έγεινεν ο άνθρωπος υγιής και εσήκωσε τον κράββατον αυτού, και περιεπάτει. Ήτο δε σάββατον εκείνην την ημέραν. 
10. Έλεγον λοιπόν οι Ιουδαίοι προς τον τεθεραπευμένον· Σάββατον είναι· Δεν σοι είναι συγκεχωρημένον να σηκώσης τον κράββατον. 
11. Απεκρίθη προς αυτούς· Ο ιατρεύσας με, εκείνος μοι είπε· Σήκωσον τον κράββατόν σου, και περιπάτει. 
12. Ηρώτησαν λοιπόν αυτόν· Τις είναι ο άνθρωπος, όστις σοι είπε, Σήκωσον τον κράββατόν σου και περιπάτει; 
13. Ο δε ιατρευθείς δεν ήξευρε τις είναι· διότι ο Ιησούς υπεξήλθεν, επειδή ήτο όχλος πολύς εν τω τόπω. 
14. Μετά ταύτα ευρίσκει αυτόν ο Ιησούς εν τω ιερώ και είπε προς αυτόν· Ιδού, έγεινες υγιής· μηκέτι αμάρτανε, διά να μη σοι γείνη τι χειρότερον. 
15. Υπήγε λοιπόν ο άνθρωπος και ανήγγειλε προς τους Ιουδαίους ότι ο Ιησούς είναι ο ιατρεύσας αυτόν. 
16. Και διά τούτο κατέτρεχον τον Ιησούν οι Ιουδαίοι και εζήτουν να θανατώσωσιν αυτόν, διότι έκαμνε ταύτα εν σαββάτω. 
17. Ο δε Ιησούς απεκρίθη προς αυτούς· Ο Πατήρ μου εργάζεται έως τώρα, και εγώ εργάζομαι. 
18. Διά τούτο λοιπόν μάλλον εζήτουν οι Ιουδαίοι να θανατώσωσιν αυτόν, διότι ουχί μόνον παρέβαινε το σάββατον, αλλά και Πατέρα εαυτού έλεγε τον Θεόν, ίσον με τον Θεόν κάμνων εαυτόν. 
19. Απεκρίθη λοιπόν ο Ιησούς και είπε προς αυτούς· Αληθώς, αληθώς σας λέγω, δεν δύναται ο Υιός να πράττη ουδέν αφ' εαυτού, εάν δεν βλέπη τον Πατέρα πράττοντα τούτο· επειδή όσα εκείνος πράττει, ταύτα και ο Υιός πράττει ομοίως. 
20. Διότι ο Πατήρ αγαπά τον Υιόν και δεικνύει εις αυτόν πάντα όσα αυτός πράττει, και μεγαλήτερα τούτων έργα θέλει δείξει εις αυτόν, διά να θαυμάζητε σεις. 
21. Επειδή καθώς ο Πατήρ εγείρει τους νεκρούς και ζωοποιεί, ούτω και ο Υιός ούστινας θέλει ζωοποιεί. 
22. Επειδή ουδέ κρίνει ο Πατήρ ουδένα, αλλ' εις τον Υιόν έδωκε πάσαν την κρίσιν, 
23. διά να τιμώσι πάντες τον Υιόν καθώς τιμώσι τον Πατέρα. Ο μη τιμών τον Υιόν δεν τιμά τον Πατέρα τον πέμψαντα αυτόν. 
24. Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι ο ακούων τον λόγον μου και πιστεύων εις τον πέμψαντά με έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν δεν έρχεται, αλλά μετέβη εκ του θανάτου εις την ζωήν. 
25. Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι έρχεται ώρα, και ήδη είναι, ότε οι νεκροί θέλουσιν ακούσει την φωνήν του Υιού του Θεού, και οι ακούσαντες θέλουσι ζήσει. 
26. Διότι καθώς ο Πατήρ έχει ζωήν εν εαυτώ, ούτως έδωκε και εις τον Υιόν να έχη ζωήν εν εαυτώ· 
27. και εξουσίαν έδωκεν εις αυτόν να κάμνη και κρίσιν, διότι είναι Υιός ανθρώπου. 
28. Μη θαυμάζετε τούτο· διότι έρχεται ώρα, καθ' ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού, 
29. και θέλουσιν εξέλθει οι πράξαντες τα αγαθά εις ανάστασιν ζωής, οι δε πράξαντες τα φαύλα εις ανάστασιν κρίσεως. 
30. Δεν δύναμαι εγώ να κάμνω απ' εμαυτού ουδέν. Καθώς ακούω κρίνω, και η κρίσις η εμή δικαία είναι· διότι δεν ζητώ το θέλημα το εμόν, αλλά το θέλημα του πέμψαντός με Πατρός. 
31. Εάν εγώ μαρτυρώ περί εμαυτού, η μαρτυρία μου δεν είναι αληθής. 
32. Άλλος είναι ο μαρτυρών περί εμού, και εξεύρω ότι είναι αληθής η μαρτυρία, την οποίαν μαρτυρεί περί εμού. 
33. Σεις απεστείλατε προς τον Ιωάννην, και εμαρτύρησεν εις την αλήθειαν· 
34. εγώ δε παρά ανθρώπου δεν λαμβάνω την μαρτυρίαν, αλλά λέγω ταύτα διά να σωθήτε σεις. 
35. Εκείνος ήτο ο λύχνος ο καιόμενος και φέγγων, και σεις ηθελήσατε να αγαλλιασθήτε προς ώραν εις το φως αυτού. 
36. Αλλ' εγώ έχω την μαρτυρίαν μεγαλητέραν της του Ιωάννου· διότι τα έργα, τα οποία μοι έδωκεν ο Πατήρ διά να τελειώσω αυτά, αυτά τα έργα, τα οποία εγώ πράττω, μαρτυρούσι περί εμού ότι ο Πατήρ με απέστειλε· 
37. και ο πέμψας με Πατήρ, αυτός εμαρτύρησε περί εμού. Ούτε φωνήν αυτού ηκούσατε πώποτε ούτε όψιν αυτού είδετε. 
38. Και τον λόγον αυτού δεν έχετε μένοντα εν εαυτοίς, διότι σεις δεν πιστεύετε εις τούτον, τον οποίον εκείνος απέστειλεν. 
39. Ερευνάτε τας γραφάς, διότι σεις νομίζετε ότι εν αυταίς έχετε ζωήν αιώνιον· και εκείναι είναι αι μαρτυρούσαι περί εμού· 
40. πλην δεν θέλετε να έλθητε προς εμέ, διά να έχητε ζωήν. 
41. Δόξαν παρά ανθρώπων δεν λαμβάνω· 
42. αλλά σας εγνώρισα ότι την αγάπην του Θεού δεν έχετε εν εαυτοίς· 
43. εγώ ήλθον εν τω ονόματι του Πατρός μου, και δεν με δέχεσθε· εάν άλλος έλθη εν τω ονόματι εαυτού, εκείνον θέλετε δεχθή. 
44. Πως δύνασθε σεις να πιστεύσητε, οίτινες λαμβάνετε δόξαν ο εις παρά του άλλου, και δεν ζητείτε την δόξαν την παρά του μόνου Θεού; 
45. Μη νομίζετε ότι εγώ θέλω σας κατηγορήσει προς τον Πατέρα· υπάρχει ο κατήγορός σας ο Μωϋσής, εις τον οποίον σεις ηλπίσατε. 
46. Διότι εάν επιστεύετε εις τον Μωϋσήν, ηθέλετε πιστεύσει εις εμέ· επειδή περί εμού εκείνος έγραψεν. 
47. Εάν δε εις τα γεγραμμένα εκείνου δεν πιστεύητε, πως θέλετε πιστεύσει εις τους ιδικούς μου λόγους; 

                             
«Ο χρόνος που ο Ιησούς είχε επί γης ήταν τριάντα τρεισήμισι έτη, δηλαδή, έζησε στη γη επί τριάντα τρεισήμισι έτη. Μόνο τρεισήμισι έτη αυτού του χρόνου διήρκησε η επιτέλεση της διακονίας Του και, στο υπόλοιπο, ζούσε απλώς μια κανονική ανθρώπινη ζωή. Στην αρχή, παρακολουθούσε τη λειτουργία στη συναγωγή και άκουγε τα κηρύγματα των ιερέων και τα μηνύματα των άλλων. Είχε αποκτήσει εκτενή γνώση της Βίβλου. Δεν γεννήθηκε με αυτές τις γνώσεις, τις κέρδισε μόνο μέσω της ανάγνωσης και της ακρόασης. Έχει καταγραφεί σαφέστατα εντός της Βίβλου ότι έθετε ερωτήσεις στους ραβίνους στη συναγωγή στην ηλικία των δώδεκα: Ποιες ήταν οι προφητείες των αρχαίων προφητών; Και οι νόμοι του Μωυσή; Οι Γραφές; Και οι άνθρωποι που υπηρετούν τον Θεό φορώντας άμφια στον ναό; ... Έθεσε πολλές ερωτήσεις, γιατί δεν διέθετε ούτε τη γνώση ούτε τη δυνατότητα κατανόησης. Παρόλο που είχε συλληφθεί από το Άγιο Πνεύμα, γεννήθηκε ως ένας απόλυτα συνηθισμένος άνθρωπος. Παρά τις κάποιες ιδιαιτερότητες, παρέμενε ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Η σοφία του αυξανόταν συνεχώς παράλληλα με το ανάστημα και την ηλικία Του και η ζωή Του προχωρούσε όπως αυτή ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Στη φαντασία του ανθρώπου, ο Ιησούς δεν γνώρισε παιδική ηλικία, εφηβεία και μέση ηλικία. Ο άνθρωπος νομίζει ότι ο Ιησούς γεννήθηκε ως άνθρωπος τριάντα ετών και σταυρώθηκε μετά την ολοκλήρωση του έργου Του. Πιστεύουν ότι ίσως η ζωή Του δεν είχε την ίδια πορεία με εκείνη ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Ίσως δεν έτρωγε ούτε συσχετιζόταν με τους ανθρώπους και ήταν ακριβοθώρητος. Ίσως ήταν αποκλίνουσα μορφή που θα φόβιζε όσους Τον Έβλεπαν, γιατί είναι ο Θεός. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο Θεός που ενσαρκώνεται σίγουρα δεν ζει όπως ένας άνθρωπος. Πιστεύουν ότι είναι καθαρός χωρίς να χρειάζεται να βουρτσίζει τα δόντια Του ή να πλένει το πρόσωπό Του, επειδή είναι άγιο πρόσωπο. Δεν είναι αυτές ξεκάθαρα οι αντιλήψεις του ανθρώπου;» (Το Mυστήριο της Eνσάρκωσης (1))

Πολλοί μεν οι κλητοί, λίγοι δε οι εκλεκτοί

Ζήτησα από πολλούς πάνω στη γη να γίνουν ακόλουθοί Μου. Ανάμεσα σε όλους αυτούς τους ακόλουθους, υπάρχουν εκείνοι που υπηρετούν ως ιερείς, εκείνοι που ηγούνται, εκείνοι που είναι οι υιοί, εκείνοι που απαρτίζουν τον λαό κι εκείνοι που προσφέρουν υπηρεσία. Τους χωρίζω σ’ αυτές τις διαφορετικές κατηγορίες ανάλογα με την πίστη που δείχνουν σ’ Εμένα. Όταν όλοι οι άνθρωποι θα έχουν ταξινομηθεί κατά το είδος τους, δηλαδή, όταν η φύση του κάθε είδους ανθρώπου θα έχει αποκαλυφθεί, τότε θα προσμετρήσω κάθε άνθρωπο στο σωστό είδος και θα τοποθετήσω το κάθε είδος στην αρμόζουσα θέση, ώστε να πραγματώσω τον σκοπό Μου της σωτηρίας του ανθρώπινου γένους. Κατόπιν, ζητάω από τις ομάδες εκείνων που θέλω να σώσω να επιστρέψουν στον οίκο Μου και, εν συνεχεία, επιτρέπω σε όλους αυτούς τους ανθρώπους να αποδεχθούν το έργο Μου τις έσχατες ημέρες. Την ίδια στιγμή, ταξινομώ τον άνθρωπο σύμφωνα με το είδος του, και ύστερα ανταμείβω ή τιμωρώ τον καθένα βάσει των πράξεων του. Τέτοια είναι τα βήματα που συγκροτούν το έργο Μου.

Ματθ., Κεφάλαιο: 18

1. Εν εκείνη τη ώρα ήλθον οι μαθηταί προς τον Ιησούν, λέγοντες· Τις άρα είναι μεγαλήτερος εν τη βασιλεία των ουρανών; 2. Και προσκαλέσας ο Ιησούς παιδίον, έστησεν αυτό εν τω μέσω αυτών 3. και είπεν· Αληθώς σας λέγω, εάν δεν επιστρέψητε και γείνητε ως τα παιδία, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών. 4. Όστις λοιπόν ταπεινώση εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτος είναι ο μεγαλήτερος εν τη βασιλεία των ουρανών. 5. Και όστις δεχθή εν τοιούτον παιδίον εις το όνομά μου, εμέ δέχεται· 6. όστις όμως σκανδαλίση ένα των μικρών τούτων των πιστευόντων εις εμέ, συμφέρει εις αυτόν να κρεμασθή μύλου πέτρα επί τον τράχηλον αυτού και να καταποντισθή εις το πέλαγος της θαλάσσης. 7. Ουαί εις τον κόσμον διά τα σκάνδαλα· διότι είναι ανάγκη να έλθωσι τα σκάνδαλα· πλην ουαί εις τον άνθρωπον εκείνον, διά του οποίου το σκάνδαλον έρχεται. 8. Και εάν η χειρ σου ή ο πους σου σε σκανδαλίζη, έκκοψον αυτό και ρίψον από σού· καλήτερον σοι είναι να εισέλθης εις την ζωήν χωλός ή κουλλός, παρά έχων δύο χείρας ή δύο πόδας να ριφθής εις το πυρ το αιώνιον. 9. Και εάν ο οφθαλμός σου σε σκανδαλίζη, έκβαλε αυτόν και ρίψον από σού· καλήτερον σοι είναι μονόφθαλμος να εισέλθης εις την ζωήν, παρά έχων δύο οφθαλμούς να ριφθής εις την γέενναν του πυρός. 10. Προσέχετε μη καταφρονήσητε ένα των μικρών τούτων· διότι σας λέγω ότι οι άγγελοι αυτών εν τοις ουρανοίς διαπαντός βλέπουσι το πρόσωπον του Πατρός μου του εν ουρανοίς. 11. Επειδή ο Υιός του ανθρώπου ήλθε διά να σώση το απολωλός. 12. Τι σας φαίνεται; εάν άνθρωπός τις έχη εκατόν πρόβατα και πλανηθή εν εξ αυτών, δεν αφίνει τα ενενήκοντα εννέα και υπάγων επί τα όρη, ζητεί το πλανώμενον; 13. Και εάν συμβή να εύρη αυτό, αληθώς σας λέγω ότι χαίρει δι' αυτό μάλλον παρά διά τα ενενήκοντα εννέα τα μη πεπλανημένα. 14. Ούτω δεν είναι θέλημα έμπροσθεν του Πατρός σας του εν ουρανοίς να απολεσθή εις των μικρών τούτων. 15. Εάν δε αμαρτήση εις σε ο αδελφός σου, ύπαγε και έλεγξον αυτόν μεταξύ σου και αυτού μόνου· εάν σου ακούση, εκέρδησας τον αδελφόν σου· 16. εάν όμως δεν ακούση, παράλαβε μετά σου έτι ένα ή δύο, διά να βεβαιωθή πας λόγος επί στόματος δύο μαρτύρων ή τριών. 17. Και εάν παρακούση αυτών, ειπέ τούτο προς την εκκλησίαν· αλλ' εάν και της εκκλησίας παρακούση, ας είναι εις σε ως ο εθνικός και ο τελώνης. 18. Αληθώς σας λέγω, Όσα εάν δέσητε επί της γης, θέλουσιν είσθαι δεδεμένα εν τω ουρανώ, και όσα εάν λύσητε επί της γης, θέλουσιν είσθαι λελυμένα εν τω ουρανώ. 19. Πάλιν σας λέγω ότι εάν δύο από σας συμφωνήσωσιν επί της γης περί παντός πράγματος, περί του οποίου ήθελον κάμει αίτησιν, θέλει γείνει εις αυτούς παρά του Πατρός μου του εν ουρανοίς. 20. Διότι όπου είναι δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το όνομά μου, εκεί είμαι εγώ εν τω μέσω αυτών. 21. Τότε προσελθών προς αυτόν ο Πέτρος, είπε· Κύριε, ποσάκις αν αμαρτήση εις εμέ ο αδελφός μου και θέλω συγχωρήσει αυτόν; έως επτάκις; 22. Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Δεν σοι λέγω έως επτάκις, αλλ' έως εβδομηκοντάκις επτά. 23. Διά τούτο η βασιλεία των ουρανών ωμοιώθη με άνθρωπον βασιλέα, όστις ηθέλησε να θεωρήση λογαριασμόν μετά των δούλων αυτού. 24. Και ότε ήρχισε να θεωρή, εφέρθη προς αυτόν εις οφειλέτης μυρίων ταλάντων. 25. Και επειδή δεν είχε να αποδώση, προσέταξεν ο κύριος αυτού να πωληθή αυτός και η γυνή αυτού και τα τέκνα και πάντα όσα είχε, και να αποδοθή το οφειλόμενον. 26. Πεσών λοιπόν ο δούλος προσεκύνει αυτόν, λέγων· Κύριε, μακροθύμησον εις εμέ, και πάντα θέλω σοι αποδώσει. 27. Σπλαγχνισθείς δε ο κύριος του δούλου εκείνου, απέλυσεν αυτόν και το δάνειον αφήκεν εις αυτόν. 28. Αφού όμως εξήλθεν ο δούλος εκείνος, εύρεν ένα των συνδούλων αυτού, όστις εχρεώστει εις αυτόν εκατόν δηνάρια, και πιάσας αυτόν έπνιγε, λέγων· Απόδος μοι ό,τι χρεωστείς. 29. Πεσών λοιπόν ο σύνδουλος αυτού εις τους πόδας αυτού, παρεκάλει αυτόν λέγων· Μακροθύμησον εις εμέ, και πάντα θέλω σοι αποδώσει. 30. Εκείνος όμως δεν ήθελεν, αλλ' απελθών έβαλεν αυτόν εις φυλακήν, εωσού αποδώση το οφειλόμενον. 31. Ιδόντες δε οι σύνδουλοι αυτού τα γενόμενα, ελυπήθησαν σφόδρα και ελθόντες εφανέρωσαν προς τον κύριον αυτών πάντα τα γενόμενα. 32. Τότε προσκαλέσας αυτόν ο κύριος αυτού, λέγει προς αυτόν· Δούλε πονηρέ, παν το χρέος εκείνο σοι αφήκα, επειδή με παρεκάλεσας· 33. δεν έπρεπε και συ να ελεήσης τον σύνδουλόν σου, καθώς και εγώ σε ηλέησα; 34. Και οργισθείς ο κύριος αυτού παρέδωκεν αυτόν εις τους βασανιστάς, εωσού αποδώση παν το οφειλόμενον εις αυτόν. 35. Ούτω και ο Πατήρ μου ο επουράνιος θέλει κάμει εις εσάς, εάν δεν συγχωρήσητε εκ καρδίας σας έκαστος εις τον αδελφόν αυτού τα πταίσματα αυτών.

Μόνο ο Χριστός των εσχάτων ημερών μπορεί να δώσει στον άνθρωπο την οδό για την αιώνια ζωή

Η οδός της ζωής δεν είναι κάτι που μπορεί να κατέχει ο οποιοσδήποτε, ούτε εξασφαλίζεται εύκολα από όλους. Αυτό συμβαίνει γιατί η ζωή προέρχεται αποκλειστικά από τον Θεό, που σημαίνει ότι μόνο ο ίδιος ο Θεός κατέχει την ουσία της ζωής, δεν υφίσταται ζωή χωρίς τον ίδιο τον Θεό, και έτσι, μόνο ο Θεός είναι η πηγή της ζωής, και η ατέρμονη, ανεξάντλητη πηγή του νερού της ζωής. Απ’ όταν Εκείνος δημιούργησε τον κόσμο, ο Θεός έχει κάνει πολύ δουλειά σε σχέση με τη ζωτικότητα της ζωής, έχει κάνει πολύ δουλειά που δίνει ζωή στον άνθρωπο, και έχει πληρώσει ακριβά για να αποκτήσει ζωή ο άνθρωπος, διότι ο ίδιος ο Θεός είναι η αιώνια ζωή, και ο ίδιος ο Θεός αποτελεί την οδό μέσα από την οποία μπορεί να αναστηθεί ο άνθρωπος. Ο Θεός δεν είναι ποτέ απών από την καρδιά του ανθρώπου και πάντα ζει ανάμεσα στους ανθρώπους. Εκείνος είναι η κινητήρια δύναμη στη ζωή του ανθρώπου, το θεμέλιο της ύπαρξης του ανθρώπου και μια ισχυρή παρακαταθήκη για την ύπαρξη του ανθρώπου μετά τη γέννησή του. Εκείνος είναι η αιτία που ο άνθρωπος ξαναγεννιέται, και τον κάνει ικανό να ζει ακλόνητα τον κάθε του ρόλο. Χάρη στην ισχύ Του και στην ακατάσβεστη ζωτική Του δύναμη, ο άνθρωπος έχει κατορθώσει να επιβιώνει από γενιά σε γενιά, στην πορεία της οποίας η δύναμη της ζωής του Θεού είναι ο στυλοβάτης της ύπαρξης του ανθρώπου, και για την οποία ο Θεός έχει πληρώσει ένα τίμημα που δεν έχει ποτέ πληρώσει κανένας συνηθισμένος άνθρωπος. Η ζωτική δύναμη του Θεού υπερνικά οποιαδήποτε άλλη δύναμη. Επιπλέον, ξεπερνά οποιαδήποτε άλλη δύναμη. Η ζωή Του είναι αιώνια, η δύναμή Του είναι εκπληκτική, και η ζωτική Του δύναμη δεν είναι εύκολο να ξεπεραστεί από οποιοδήποτε δημιουργημένο ον ή εχθρική δύναμη. Η ζωτική δύναμη του Θεού υφίσταται και εκπέμπει την εκπληκτική της λάμψη, ανεξαρτήτως χρόνου ή χώρου. Η ζωή του Θεού παραμένει αιωνίως αμετάβλητη, παρόλες τις αναταραχές σε ουρανό και γη. Όλα τα πράγματα κάποτε πεθαίνουν, αλλά η ζωή του Θεού παραμένει, γιατί ο Θεός είναι η πηγή ύπαρξης των πάντων και η ρίζα της ύπαρξής τους. Η ζωή του ανθρώπου προέρχεται από τον Θεό, η ύπαρξη του ουρανού οφείλεται στον Θεό και η ύπαρξη της γης πηγάζει από τη δύναμη της ζωής του Θεού. Κανένα αντικείμενο που έχει ζωτικότητα δεν μπορεί να υπερβεί την υπέρτατη κυριαρχία του Θεού, και κανένα έμβιο ον δεν μπορεί να ξεφύγει από τη σφαίρα εξουσίας του Θεού. Έτσι λοιπόν, ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο καθένας, όλοι πρέπει να υποτάσσονται στο κράτος του Θεού, όλοι πρέπει να ζουν υπό τις εντολές του Θεού, και δεν μπορεί κανείς να ξεφύγει από τον έλεγχό Του.

Ίσως τώρα να επιθυμείς να λάβεις ζωή, ή ίσως επιθυμείς να αποκτήσεις την αλήθεια. Όπως και να ’χει, επιθυμείς να βρεις τον Θεό, να βρεις τον Θεό εκείνο, στον οποίο μπορείς να βασιστείς και που μπορεί να σου εξασφαλίσει την αιώνια ζωή. Εάν επιθυμείς να κερδίσεις την αιώνια ζωή, πρέπει πρώτα να κατανοήσεις την πηγή της αιώνιας ζωής, και πρέπει πρώτα να ξέρεις πού βρίσκεται ο Θεός. Έχω ήδη πει ότι μόνο ο Θεός είναι η αμετάβλητη ζωή, και ότι μόνο ο Θεός κατέχει την οδό της ζωής. Επειδή η ζωή του Θεού είναι αμετάβλητη, γι’ αυτό είναι και αιώνια. Επειδή η μόνη οδός της ζωής είναι ο Θεός, μόνο ο ίδιος ο Θεός είναι η οδός για την αιώνια ζωή. Έτσι, πρέπει πρώτα να καταλάβεις πού είναι ο Θεός και πώς θα αποκτήσεις την οδό για την αιώνια ζωή. Ας κοινωνήσουμε τώρα ξεχωριστά για καθένα από τα δύο αυτά θέματα.

Εάν πράγματι επιθυμείς να αποκτήσεις την οδό για την αιώνια ζωή, και αν είσαι ταγμένος στην αναζήτησή της, απάντησε πρώτα σ’ αυτήν την ερώτηση: πού είναι ο Θεός σήμερα; Ίσως η απάντησή σου να είναι ότι ο Θεός βεβαίως ζει στον ουρανό – Εκείνος δεν θα μπορούσε να ζει στο σπίτι σου, έτσι δεν είναι; Ίσως να μπορεί να πεις ότι προφανώς ο Θεός ζει ανάμεσα στα πάντα. Ή ότι ο Θεός ζει στην καρδιά του κάθε ανθρώπου, ή ότι ο Θεός βρίσκεται στον πνευματικό κόσμο. Δεν αρνούμαι τίποτε από αυτά, αλλά πρέπει να ξεκαθαρίσω το θέμα. Δεν είναι απολύτως σωστό να πεις ότι ο Θεός βρίσκεται στις καρδιές των ανθρώπων, αλλά δεν είναι και τελείως λάθος. Κι αυτό, διότι ανάμεσα σε αυτούς που πιστεύουν στον Θεό, υπάρχουν αυτοί που η πίστη τους είναι αληθινή, κι αυτοί που η πίστη τους είναι ψεύτικη· υπάρχουν αυτοί που Εκείνος επιδοκιμάζει, κι αυτοί που αποδοκιμάζει· υπάρχουν αυτοί από τους οποίους είναι ευχαριστημένος, κι αυτοί που απεχθάνεται και υπάρχουν αυτοί που Εκείνος οδηγεί στην τελείωση, κι αυτοί που εξαλείφονται από Εκείνον. Και μ’ αυτό θέλω να πω ότι ο Θεός ζει στις καρδιές ολίγων μόνο ανθρώπων, κι ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι, χωρίς αμφιβολία, εκείνοι που αληθινά πιστεύουν στον Θεό, εκείνοι που ο Θεός επιδοκιμάζει, αυτοί από τους οποίους Εκείνος είναι ευχαριστημένος κι αυτοί που Εκείνος οδηγεί στην τελείωση. Είναι αυτοί που καθοδηγούνται από τον Θεό. Από τη στιγμή που καθοδηγούνται από τον Θεό, είναι κι εκείνοι που έχουν ήδη ενημερωθεί και έχουν δει την οδό του Θεού για την αιώνια ζωή. Εκείνοι που η πίστη τους στον Θεό είναι ψεύτικη, αυτοί που ο Θεός αποδοκιμάζει, αυτοί που ο Θεός απεχθάνεται, αυτοί που τους εξαλείφει ο Θεός, είναι βέβαιο ότι ο Θεός θα τους απαρνηθεί, είναι βέβαιο ότι θα απομείνουν εκτός της οδού της ζωής, και είναι βέβαιο ότι δεν θα μάθουν ποτέ πού βρίσκεται ο Θεός. Αντιθέτως, εκείνοι που ο Θεός ζει μέσα στην καρδιά τους, γνωρίζουν πού βρίσκεται Εκείνος. Είναι οι άνθρωποι, στους οποίους ο Θεός κληροδοτεί την οδό της αιώνιας ζωής, και είναι αυτοί που ακολουθούν τον Θεό. Μήπως τώρα γνωρίζεις πού βρίσκεται ο Θεός; Ο Θεός είναι τόσο μέσα στην καρδιά του ανθρώπου, όσο και στο πλευρό του. Δεν βρίσκεται μόνο στον πνευματικό κόσμο και πάνω απ’ όλα τα πράγματα, αλλά, ακόμα περισσότερο στη γη, πάνω στην οποία υπάρχει ο άνθρωπος. Κι έτσι, η άφιξη των εσχάτων ημερών έχει φέρει τα βήματα του έργου του Θεού σε νέο έδαφος. Ο Θεός είναι ο ύπατος άρχων των πάντων στο σύμπαν, και είναι ο στυλοβάτης του ανθρώπου στην καρδιά του και, επιπλέον, ο Θεός υπάρχει ανάμεσα στους ανθρώπους. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να φέρει την οδό της ζωής στην ανθρωπότητα και να φέρει τον άνθρωπο στην οδό της ζωής. Ο Θεός έχει έρθει στη γη και ζει ανάμεσα στους ανθρώπους, για να μπορέσει ο άνθρωπος να αποκτήσει την οδό της ζωής, κι έτσι να μπορέσει να υπάρξει. Ταυτόχρονα, ο Θεός διευθύνει τα πάντα στο σύμπαν, έτσι ώστε όλα να μπορούν να συνεργάζονται στη διαχείριση του έργου Του ανάμεσα στους ανθρώπους. Κι έτσι, αν αποδέχεσαι μόνο το δόγμα ότι ο Θεός υπάρχει στον ουρανό και στις καρδιές των ανθρώπων, αλλά δεν παραδέχεσαι την αλήθεια της ύπαρξης του Θεού ανάμεσα στους ανθρώπους, τότε δεν θα μπορέσεις ποτέ να αποκτήσεις τη ζωή και δεν θα μπορέσεις ποτέ να αποκτήσεις την οδό της αλήθειας.

Ο Θεός ο ίδιος είναι η ζωή και η αλήθεια, και η ζωή Του και η αλήθεια συνυπάρχουν. Εκείνοι που είναι ανίκανοι να κερδίσουν την αλήθεια, δεν θα μπορέσουν ποτέ να κερδίσουν τη ζωή. Χωρίς την καθοδήγηση, την υποστήριξη και την παροχή της αλήθειας, το μόνο που θα κερδίσεις είναι γράμματα, δόγματα και, επιπλέον, τον θάνατο. Η ζωή του Θεού είναι πανταχού παρούσα, και η αλήθεια Του και η ζωή συνυπάρχουν. Εάν δεν μπορέσεις να βρεις την πηγή της αλήθειας, τότε δεν θα κερδίσεις την τροφή της ζωής. Εάν δεν μπορέσεις να κερδίσεις την παροχή της ζωής, τότε σίγουρα δεν θα έχεις την αλήθεια, κι έτσι, εκτός από φαντασιώσεις και συλλήψεις, το σύνολο του σώματός σου δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά σάρκα, η βρωμερή σου σάρκα. Να ξέρεις ότι οι λέξεις στα βιβλία δεν συνιστούν ζωή, τα ντοκουμέντα της ιστορίας δεν μπορούν να θεωρηθούν ως η αλήθεια, και τα δόγματα του παρελθόντος δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως περιγραφή των σημερινών λόγων του Θεού. Μόνο αυτά που εκφράζει ο Θεός όταν έρχεται στη γη και ζει ανάμεσα στους ανθρώπους είναι η αλήθεια, η ζωή, το θέλημά Του και ο τρόπος που Εκείνος δουλεύει σήμερα. Αν εφαρμόσεις τα καταγεγραμμένα λόγια του Θεού που ειπώθηκαν τα παλιά χρόνια στη σημερινή εποχή, τότε είσαι ένας αρχαιολόγος, και ο καλύτερος τρόπος για να σε περιγράψει κανείς είναι ότι είσαι ένας ειδικός της ιστορικής κληρονομιάς. Κι αυτό, γιατί πάντα πιστεύεις σε ίχνη του έργου που επιτέλεσε ο Θεός σε περασμένους καιρούς, πιστεύεις μόνο στη σκιά του Θεού που απέμεινε από τα έργα του Θεού που έκανε στους ανθρώπους στο παρελθόν, και πιστεύεις μόνο στην οδό που έδωσε ο Θεός στους πιστούς Του τα παλιά τα χρόνια. Δεν πιστεύεις στην κατεύθυνση του έργου του Θεού σήμερα, δεν πιστεύεις στη δοξασμένη έκφραση του Θεού σήμερα, και δεν πιστεύεις στην οδό της αλήθειας που εκφράζεται επί του παρόντος από τον Θεό. Κι έτσι, αναντίρρητα είσαι ένας αιθεροβάμων, εντελώς αποκομμένος από την πραγματικότητα. Εάν τώρα είσαι ακόμη κολλημένος σε λέξεις που αδυνατούν να φέρουν τη ζωή στον άνθρωπο, τότε είσαι ένα ανέλπιδο κομμάτι νεκρού ξύλου[α], γιατί είσαι υπερβολικά συντηρητικός, υπερβολικά ανυπότακτος, υπερβολικά παράλογος!

Ο Θεός που ενσαρκώθηκε, ονομάζεται Χριστός, κι έτσι, ο Χριστός που μπορεί να δώσει στους ανθρώπους την αλήθεια, ονομάζεται Θεός. Δεν υπάρχει τίποτε το υπερβολικό σ’ αυτό, γιατί Εκείνος κατέχει την ουσία του Θεού, κατέχει την διάθεση του Θεού και τη σοφία στο έργο Του, τα οποία είναι άφταστα για τον άνθρωπο. Εκείνοι που ισχυρίζονται ότι είναι ο Χριστός, αλλά δεν μπορούν να κάνουν το έργο του Θεού, είναι απατεώνες. Ο Χριστός δεν είναι μόνο η εκδήλωση του Θεού πάνω στη γη, αλλά αντιθέτως, η ιδιαίτερη ενσάρκωση του Θεού, καθώς πραγματοποιεί και ολοκληρώνει το έργο Του ανάμεσα στους ανθρώπους. Αυτή η ενσάρκωση δεν μπορεί απλώς να αντικατασταθεί από οποιονδήποτε άνθρωπο, αλλά πρέπει να είναι σε θέση να φέρει επαρκώς εις πέρας το έργο του Θεού στη γη, να εκφράζει την διάθεση του Θεού, να αντιπροσωπεύει επαρκώς τον Θεό και να παρέχει ζωή στον άνθρωπο. Αργά η γρήγορα, θα ακολουθήσει η πτώση όλων εκείνων που προσποιούνται τον Χριστό, διότι, παρότι ισχυρίζονται ότι είναι ο Χριστός, δεν κατέχουν την ουσία του Χριστού. Κι έτσι, λέω ότι η αυθεντικότητα του Χριστού δεν μπορεί να προσδιοριστεί από τον άνθρωπο, αλλά απαντάται και αποφασίζεται από τον ίδιο τον Θεό. Μ’ αυτόν τον τρόπο, εάν αληθινά επιθυμείς ν’ αναζητήσεις την οδό της ζωής, πρέπει πρώτα να παραδεχτείς ότι με την έλευσή Του στη γη, Εκείνος θα κληροδοτήσει την οδό της ζωής στον άνθρωπο, και πρέπει να αναγνωρίσεις ότι στη διάρκεια των εσχάτων ημερών, Εκείνος έρχεται στη γη για να κληροδοτήσει στον άνθρωπο την οδό της ζωής. Αυτό δεν είναι το παρελθόν· αυτό συμβαίνει σήμερα.

Ο Χριστός των εσχάτων ημερών φέρνει τη ζωή, και φέρνει τη διαρκή και αέναη οδό για την αλήθεια. Αυτή η αλήθεια είναι το μονοπάτι μέσα από το οποίο ο άνθρωπος θα αποκτήσει τη ζωή, και ο μόνος δρόμος για να γνωρίσει τον Θεό και να λάβει την έγκρισή Του. Εάν δεν αναζητήσεις την οδό της ζωής που προσφέρει ο Χριστός των εσχάτων ημερών, τότε δεν θα έχεις ποτέ την έγκριση του Ιησού, και δεν θα σου επιτραπεί ποτέ να διαβείς την πόρτα της βασιλείας των ουρανών, γιατί είσαι μια μαριονέτα και δεσμώτης της ιστορίας. Εκείνοι που εξουσιάζονται από κανονισμούς, λέξεις και είναι εγκλωβισμένοι στην ιστορία, δεν θα μπορέσουν ποτέ να κερδίσουν τη ζωή, και δεν θα μπορέσουν ποτέ να κερδίσουν την αέναη οδό της ζωής. Κι αυτό, γιατί το μόνο που έχουν, είναι θολό νερό που λιμνάζει εδώ και χιλιάδες χρόνια, κι όχι το νερό της ζωής που αναβλύζει από τον θρόνο. Αυτοί που δεν είναι εφοδιασμένοι με το νερό της ζωής, θα παραμείνουν για πάντα πτώματα, παιχνιδάκια του Σατανά και γιοί της κόλασης. Πώς, λοιπόν,θα μπορέσουν να δουν τον Θεό; Εάν απλώς προσπαθείς να παραμείνεις προσκολλημένος στο παρελθόν, εάν απλώς προσπαθείς να διατηρήσεις τα πράγματα ως έχουν παραμένοντας ακίνητος, και δεν προσπαθείς να αλλάξεις την τάξη των πραγμάτων και να απορρίψεις την ιστορία, μήπως τότε δεν θα είσαι πάντα ενάντια στον Θεό; Τα στάδια του έργου του Θεού είναι τεράστια και πανίσχυρα, σαν φουσκωμένα κύματα και βροντεροί κεραυνοί – κι εσύ, παρόλα αυτά, κάθεσαι και περιμένεις παθητικά την καταστροφή, προσκολλημένος στον παραλογισμό σου, και δεν κάνεις τίποτα. Μ’ αυτόν τον τρόπο, πώς είναι δυνατόν να θεωρηθείς σαν ένας που ακολουθεί τα βήματα του Αμνού; Πώς μπορείς να τεκμηριώσεις ότι ο Θεός, στον οποίον είσαι προσκολλημένος, είναι ένας Θεός πάντα νέος και ποτέ παλιός; Και πώς μπορούν οι λέξεις από τα κιτρινισμένα σου βιβλία να σε περάσουν στη νέα εποχή; Πώς μπορούν να σε οδηγήσουν στην αναζήτηση των σταδίων του έργου του Θεού; Και πώς μπορούν να σε οδηγήσουν στον παράδεισο; Αυτό που κρατάς στα χέρια σου, είναι τα γράμματα που παρέχουν μόνο παροδική παρηγοριά, κι όχι οι αλήθειες που μπορούν να δώσουν τη ζωή. Τα γραπτά που διάβασες, σου εμπλουτίζουν μόνο τη γλώσσα, και δεν είναι λόγια σοφίας που θα σε βοηθήσουν να γνωρίσεις την ανθρώπινη ζωή, πόσο μάλλον τους δρόμους που μπορούν να σε οδηγήσουν στην τελείωση. Αυτή η διαφορά, δεν νομίζεις ότι είναι λόγος για περίσκεψη; Μήπως δεν σου επιτρέπει την κατανόηση του μυστηρίου που εμπεριέχεται; Έχεις την ικανότητα να οδηγήσεις μόνος σου τον εαυτό σου να συναντήσει τον Θεό στον παράδεισο; Χωρίς την έλευση του Θεού, μπορείς να πας μόνος σου στον παράδεισο και να απολαύσεις την οικογενειακή ευτυχία μαζί με τον Θεό; Εξακολουθείς ακόμα να ονειρεύεσαι; Σου προτείνω, λοιπόν, να πάψεις να ονειρεύεσαι και να δεις ποιος είναι αυτός που εργάζεται τώρα, ποιος είναι αυτός που επιτελεί το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών. Εάν δεν το κάνεις, δεν θα βρεις ποτέ την αλήθεια και δεν θα κερδίσεις ποτέ τη ζωή.

Αυτοί που επιθυμούν να κερδίσουν τη ζωή χωρίς να στηρίζονται στην αλήθεια που ειπώθηκε από τον Χριστό, είναι οι πιο γελοίοι άνθρωποι στη γη, κι εκείνοι που δεν αποδέχονται την οδό της ζωής που δείχνει ο Χριστός, είναι χαμένοι σε μια φαντασία. Κι έτσι, λέω ότι οι άνθρωποι που δεν αποδέχονται τον Χριστό των εσχάτων ημερών, θα είναι για πάντα περιφρονημένοι από τον Θεό. Ο Χριστός είναι η πύλη του ανθρώπου για τη βασιλεία κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών, και κανείς δεν μπορεί να Τον παρακάμψει. Κανείς δεν μπορεί να τελειωθεί από τον Θεό, παρά μόνο μέσω του Χριστού. Εφόσον πιστεύεις στον Θεό, πρέπει να αποδεχτείς τα λόγια Του και να υπακούσεις στην οδό Του. Δεν πρέπει να σκεφτείς ότι μπορεί να κερδίσεις την ευλογία χωρίς να λάβεις την αλήθεια ή να αποδεχτείς την παροχή της ζωής. Ο Χριστός έρχεται τις έσχατες ημέρες, ώστε σε όλους εκείνους που Τον πιστεύουν αληθινά, να παρέχονται με ζωή. Το έργο Του έχει σκοπό να κλείσει την παλιά εποχή και να μπούμε σε μια νέα, και είναι το μονοπάτι που πρέπει να διαβούν όλοι εκείνοι που θα μπουν στη νέα εποχή. Εάν δεν είσαι ικανός να Τον αναγνωρίσεις, και, αντ’ αυτού, Τον καταδικάζεις, Τον βλασφημείς ή ακόμα Τον καταδιώκεις, τότε είναι σίγουρο ότι θα καίγεσαι στην αιωνιότητα και δεν θα εισέλθεις ποτέ στη βασιλεία του Θεού. Επειδή ο Χριστός αυτός είναι ο ίδιος η έκφραση του Αγίου Πνεύματος, η έκφραση του Θεού, Εκείνος τον οποίο εμπιστεύτηκε ο Θεός να εκτελέσει το έργο Του πάνω στη γη. Κι έτσι, λέω ότι εάν δεν μπορείς να αποδεχτείς όλα εκείνα που κάνει ο Χριστός των εσχάτων ημερών, τότε βλασφημείς το Άγιο Πνεύμα. Τα αντίποινα που θα πρέπει να υποστούν εκείνοι που βλασφημούν το Άγιο Πνεύμα, είναι αυταπόδεικτα σε όλους. Σου λέω επίσης ότι αν αντιταχθείς στον Χριστό των εσχάτων ημερών και Τον απαρνηθείς, τότε δεν θα υπάρξει κανένας που να μπορεί να υποστεί τις συνέπειες για λογαριασμό σου. Περαιτέρω, απ’ αυτή εδώ την ημέρα και μετά, δεν θα έχεις άλλη ευκαιρία να κερδίσεις την αποδοχή του Θεού. Ακόμη κι αν προσπαθήσεις να λυτρώσεις τον εαυτό σου, ποτέ δεν θα μπορέσεις να κοιτάξεις ξανά το πρόσωπο του Θεού. Γιατί αυτό στο οποίο αντιτίθεσαι, δεν είναι ένας άνθρωπος, αυτό που απαρνείσαι, δεν είναι ένα ασήμαντο ον, αλλά ο Χριστός. Είσαι ενήμερος γι’ αυτήν την επίπτωση; Δεν έχεις κάνει ένα μικρό λάθος, αντιθέτως, έχεις διαπράξει ένα απεχθές έγκλημα. Κι έτσι, σάς συμβουλεύω όλους να μην δείχνετε τα δόντια σας μπροστά στην αλήθεια ή να κάνετε απερίσκεπτη κριτική, διότι μόνο η αλήθεια μπορεί να σάς δώσει ζωή, και τίποτα εκτός από την αλήθεια μπορεί να επιτρέψει να ξαναγεννηθείτε και να δείτε το πρόσωπο του Θεού.

Παιίίμου，ΓύρισεστοΣίίτι！| οεεόέσωσετονέηηβοοοοείεεειισμόστοιιαίίκτυο

 

        Ο Λι Σινγκουάνγκ είναι ένας μαθητής Λυκείου. Ήταν ένα λογικό αγόρι με καλή συμπεριφορά από όταν ήταν μικρός. Οι γονείς του κι οι δάσκαλοί του τού είχαν αδυναμία. Ενώ πήγαινε στο γυμνάσιο, ξετρελάθηκε με τα διαδικτυακά παιχνίδια. Άρχισε να χάνει συχνά μαθήματα για να πηγαίνει στο ίντερνετ καφέ. Οι γονείς του έκαναν τα πάντα για να τον βοηθήσουν να ξεπεράσει τον εθισμό του στο Διαδίκτυο. Δυστυχώς, ο εθισμός του Λι Σινγκουάνγκ γινόταν ολοένα και χειρότερος. Αποκαρδιώθηκε και σιγά-σιγά μετεξελίχθηκε σε αχρείο. ... Όταν οι γονείς του Λι Σινγκουάνγκ αισθάνθηκαν ότι θα έχαναν το μυαλό τους από την ανησυχία, άκουσαν ότι ο Θεός είναι ικανός να σώσει τους ανθρώπους, βοηθώντας τους να ξεπεράσουν τον εθισμό τους στο Διαδίκτυο και να ξεφύγουν από τη διαφθορά του Σατανά. Ως αποτέλεσμα, αποφάσισαν να πιστέψουν στον Θεό και ανυπομονούσαν ο Θεός να σώσει τον γιο τους. Από τα λόγια του Θεού κατανόησαν την πηγή της διαφθοράς και της εξαχρείωσης της ανθρωπότητας. Είδαν την αλήθεια για το σκοτάδι και το κακό του ανθρώπου και κατάλαβαν ότι μόνο ο Θεός μπορεί να σώσει τους ανθρώπους και να τους απελευθερώσει από τη διαφθορά και τη συμφορά του Σατανά. Το μόνο που έπρεπε να κάνει ο Σινγκουάνγκ ήταν να πιστέψει στον Θεό και να καταλάβει την αλήθεια, και θα μπορούσε να ξεπεράσει τον εθισμό του στο Διαδίκτυο. Ως αποτέλεσμα, διέδωσαν το ευαγγέλιο στον Σινγκουάνγκ και τον καθοδήγησαν ώστε να διαβάσει τα λόγια του Θεού. Προσευχήθηκαν στον Θεό και Του ζήτησαν να σώσει τον γιο τους και να τον βοηθήσει να ξεπεράσει τον εθισμό του στο Διαδίκτυο. ... Μετά από έναν καυγά, ο Σινγκουάνγκ άρχισε να προσεύχεται στο Θεό και να βασίζεται στον Θεό. Υπό την καθοδήγηση των λόγων του Θεού, ξεπέρασε τελικά τον εθισμό του στο Διαδίκτυο κι απελευθερώθηκε από τη διαφθορά και τη συμφορά του Σατανά. Αυτός ο γιος που είχε χαθεί απελπιστικά σε διαδικτυακά παιχνίδια και ίντερνετ καφέ, επέστρεψε τελικά στο σπίτι! Αστραπή της Ανατολής, η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Απαρτίζεται από όλους εκείνους που αποδέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες κι έχουν κυριευτεί και λυτρωθεί από τα λόγια Του. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου από τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό και είναι Αυτός ο Ποιμένας της που την καθοδηγεί. Σίγουρα δεν έχει δημιουργηθεί από κάποιο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Αρκεί να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να δείτε ότι ο Θεός έχει εμφανιστεί.

Το Mυστήριο της Eνσάρκωσης (1)

                             

        Την Εποχή της Χάριτος, ο Ιωάννης άνοιξε την οδό για τον Ιησού. Δεν μπορούσε να επιτελέσει το έργο του Θεού ο ίδιος και απλώς εκπλήρωνε το καθήκον του ως άνθρωπος. Παρόλο που ο Ιωάννης ήταν ο πρόδρομος του Κυρίου, δεν μπορούσε να εκπροσωπήσει τον Θεό. Ήταν απλώς ένας άνθρωπος τον οποίο χρησιμοποιούσε το Άγιο Πνεύμα. Μόλις βαπτίστηκε ο Ιησούς, «το Άγιο Πνεύμα κατήλθε επάνω Του σαν περιστέρι».το Πνεύμα καταβαίνον ως περιστεράν επ' αυτόν· Στη συνέχεια ξεκίνησε το έργο Του, δηλαδή άρχισε να επιτελεί τη διακονία του Χριστού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πήρε την ταυτότητα του Θεού, γιατί προήλθε από τον Θεό. Ανεξάρτητα από τον χαρακτήρα της πίστης Του προηγουμένως — ίσως κάποιες φορές ήταν αδύναμη, ή κάποιες φορές ήταν δυνατή — όλα αυτά αποτελούσαν την κανονική ανθρώπινη ζωή Του πριν επιτελέσει τη διακονία Του. Αφού βαπτίστηκε (χρίστηκε), είχε αμέσως τη δύναμη και τη δόξα του Θεού μαζί Του και έτσι ξεκίνησε να επιτελεί τη διακονία Του. Μπορούσε να πραγματοποιεί σημεία και τέρατα, να κάνει θαύματα, είχε δύναμη κι εξουσία, καθώς εργαζόταν άμεσα για λογαριασμό του ίδιου του Θεού. Επιτελούσε το έργο του Πνεύματος αντί Αυτού και εξέφραζε τη φωνή του Πνεύματος. Ως εκ τούτου, ήταν ο ίδιος ο Θεός. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Ο Ιωάννης χρησιμοποιήθηκε από το Άγιο Πνεύμα. Δεν μπορούσε να εκπροσωπήσει τον Θεό και δεν ήταν δυνατόν να εκπροσωπήσει τον Θεό. Αν ήθελε να το κάνει αυτό, το Άγιο Πνεύμα δεν θα το είχε επιτρέψει, επειδή δεν θα μπορούσε να επιτελέσει το έργο που ο ίδιος ο Θεός σκόπευε να επιτύχει. Ίσως υπήρχαν πολλά μέσα του που προέρχονταν από το θέλημα του ανθρώπου, ή να διακρινόταν από κάποια αποκλίνουσα συμπεριφορά. Επ’ ουδενί δεν θα μπορούσε να εκπροσωπήσει άμεσα τον Θεό. Τα σφάλματα και η πλάνη του εκπροσωπούσαν μόνο τον ίδιο, αλλά το έργο του εκπροσωπούσε το Άγιο Πνεύμα. Ωστόσο, δεν μπορεί να πει κανείς ότι στο σύνολό του εκπροσωπούσε τον Θεό. Θα μπορούσαν η απόκλιση και η πλάνη του να εκπροσωπούν και τον Θεό; Το να πλανάται κανείς όταν εκπροσωπεί τον άνθρωπο είναι φυσιολογικό, αλλά αν απέκλινε όταν εκπροσωπούσε τον Θεό, τότε δεν θα ντρόπιαζε τον Θεό; Δεν θα αποτελούσε αυτό βλασφημία έναντι του Αγίου Πνεύματος; Το Άγιο Πνεύμα δεν επιτρέπει στον άνθρωπο να αντικαθιστά τον Θεό κατά βούληση, έστω και αν αυτός εξυμνείται από άλλους. Εάν δεν είναι Θεός, τότε δεν θα ήταν σε θέση να παραμείνει όρθιος στο τέλος. Το Άγιο Πνεύμα δεν επιτρέπει στον άνθρωπο να εκπροσωπεί τον Θεό κατά πώς ευχαριστεί τον άνθρωπο! Παραδείγματος χάριν, το Άγιο Πνεύμα έγινε μάρτυρας του Ιωάννη και του αποκάλυψε επίσης ότι θα ήταν αυτός που θα άνοιγε την οδό για τον Ιησού, αλλά το έργο που επιτελέστηκε μέσα του από το Άγιο Πνεύμα ήταν καλά μετρημένο. Το μόνο που ζητήθηκε από τον Ιωάννη ήταν να γίνει εκείνος που θα άνοιγε την οδό για τον Ιησού, θα προετοίμαζε την οδό για Αυτόν. Με άλλα λόγια, το Άγιο Πνεύμα απλώς υποστήριξε το έργο του στο να ανοίξει την οδό και του επέτρεψε να επιτελέσει μόνο αυτό το έργο και κανένα άλλο. Ο Ιωάννης εκπροσωπούσε τον Ηλία, τον προφήτη που άνοιξε την οδό. Αυτό είχε την υποστήριξη του Αγίου Πνεύματος. Εφόσον το έργο του ήταν να ανοίξει την οδό, το Άγιο Πνεύμα το υποστήριζε. Ωστόσο, αν είχε εγείρει την αξίωση να είναι ο ίδιος ο Θεός και να έλθει να περατώσει το έργο της λύτρωσης, το Άγιο Πνεύμα έπρεπε να τον κάνει να πειθαρχήσει. Όσο σπουδαίο κι αν ήταν το έργο του Ιωάννη, όσο κι αν το υποστήριζε το Άγιο Πνεύμα, το έργο του παρέμενε εντός ορίων. Είναι πράγματι αλήθεια ότι το έργο του είχε την υποστήριξη του Αγίου Πνεύματος, αλλά η εξουσία που του δόθηκε εκείνον τον καιρό περιοριζόταν στο να ανοίξει την οδό. Δεν μπορούσε, επ’ ουδενί, να επιτελέσει οποιοδήποτε άλλο έργο, γιατί ήταν απλώς ο Ιωάννης, ο οποίος άνοιξε την οδό και όχι ο Ιησούς. Επομένως, η μαρτυρία του Αγίου Πνεύματος είναι πολύ σημαντική, αλλά το έργο που επιτρέπει το Άγιο Πνεύμα να επιτελέσει ο άνθρωπος είναι ακόμα πιο κρίσιμο. Μήπως ο Ιωάννης δεν έγινε μεγάλος μάρτυρας; Δεν ήταν και το έργο του σπουδαίο; Εντούτοις, το έργο που επιτέλεσε δεν μπορούσε να υπερβεί εκείνο του Ιησού, γιατί δεν ήταν παρά ένας άνθρωπος που χρησιμοποιήθηκε από το Άγιο Πνεύμα και δεν μπορούσε να εκπροσωπήσει άμεσα τον Θεό και συνεπώς, το έργο που επιτέλεσε ήταν περιορισμένο. Αφού ολοκλήρωσε το έργο του ανοίγοντας την οδό, κανείς δεν συνέχισε να υποστηρίζει τη μαρτυρία του, δεν συνέχισε να επιτελεί και πάλι νέο έργο και αναχώρησε καθώς ξεκίνησε το έργο του ίδιου του Θεού. Διαβάστε περισσότερα: https://el.godfootsteps.org/video-category/the-life-of-the-church-artistic-series.html