2. Τι είναι η ενσάρκωση; Ποια είναι η ουσία της ενσάρκωσης;

I. Πρέπει να Γίνουμε Μάρτυρες της Πτυχής της Αλήθειας που Αφορά στην Ενσάρκωση του Θεού

2. Τι είναι η ενσάρκωση; Ποια είναι η ουσία της ενσάρκωσης;

Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή:

«Και ο Λόγος έγεινε σαρξ και κατώκησε μεταξύ ημών, και είδομεν την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά του Πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας» (Ιωάν. 1:14).

«Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή» (Ιωάν. 14:6).

«Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Τόσον καιρόν είμαι μεθ' υμών, και δεν με εγνώρισας, Φίλιππε; όστις είδεν εμέ είδε τον Πατέρα· και πως συ λέγεις, Δείξον εις ημάς τον Πατέρα; Δεν πιστεύεις ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί; τους λόγους, τους οποίους εγώ λαλώ προς υμάς, απ' εμαυτού δεν λαλώ· αλλ' ο Πατήρ ο μένων εν εμοί αυτός εκτελεί τα έργα. Πιστεύετέ μοι ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί· ει δε μη, διά τα έργα αυτά πιστεύετέ μοι» (Ιωάν. 14:9-11).

«Εγώ και ο Πατήρ εν είμεθα» (Ιωάν. 10:30).

Σχετικά λόγια του Θεού:

Η έννοια της ενσάρκωσης είναι πως ο Θεός εμφανίζεται με σάρκα και έρχεται να εργαστεί με μορφή σάρκας μεταξύ των ανθρώπων που δημιούργησε. Έτσι, για να ενσαρκωθεί ο Θεός, πρέπει πρώτα να αποκτήσει σάρκα, σάρκα με κανονική ανθρώπινη φύση· αυτό, τουλάχιστον, πρέπει να ισχύει. Στην πραγματικότητα, η σημασία της ενσάρκωσης του Θεού είναι πως ο Θεός ζει και εργάζεται στη σάρκα, στην ουσία Του ενσαρκώνεται, γίνεται άνθρωπος.

από «Η ουσία της σάρκας που κατοικείται από τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Ο Χριστός, με κανονική ανθρώπινη φύση, είναι μια σάρκα στην οποία εισέρχεται το Πνεύμα, κατέχοντας κανονική ανθρώπινη φύση, κανονική λογική και ανθρώπινη σκέψη. «Εισέρχεται» σημαίνει πως ο Θεός γίνεται άνθρωπος, πως το Πνεύμα ενσαρκώνεται. Για να το θέσω απλά, είναι όταν ο ίδιος ο  Θεός κατοικεί σε σάρκα με κανονική ανθρώπινη φύση και μέσω αυτής εκφράζει το θείο έργο Του - αυτό σημαίνει το να εισέρχεται ή να ενσαρκώνεται.

από «Η ουσία της σάρκας που κατοικείται από τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Ο Θεός που ενσαρκώθηκε, ονομάζεται Χριστός, κι έτσι, ο Χριστός που μπορεί να δώσει στους ανθρώπους την αλήθεια, ονομάζεται Θεός. Δεν υπάρχει τίποτε το υπερβολικό σ’ αυτό, γιατί Εκείνος κατέχει την ουσία του Θεού, κατέχει την διάθεση του Θεού και τη σοφία στο έργο Του, τα οποία είναι άφταστα για τον άνθρωπο. Εκείνοι που ισχυρίζονται ότι είναι ο Χριστός, αλλά δεν μπορούν να κάνουν το έργο του Θεού, είναι απατεώνες. Ο Χριστός δεν είναι μόνο η εκδήλωση του Θεού πάνω στη γη, αλλά αντιθέτως, η ιδιαίτερη ενσάρκωση του Θεού, καθώς πραγματοποιεί και ολοκληρώνει το έργο Του ανάμεσα στους ανθρώπους. Αυτή η ενσάρκωση δεν μπορεί απλώς να αντικατασταθεί από οποιονδήποτε άνθρωπο, αλλά πρέπει να είναι σε θέση να φέρει επαρκώς εις πέρας το έργο του Θεού στη γη, να εκφράζει την διάθεση του Θεού, να αντιπροσωπεύει επαρκώς τον Θεό και να παρέχει ζωή στον άνθρωπο.

από «Μόνο ο Χριστός των εσχάτων ημερών μπορεί να δώσει στον άνθρωπο την οδό για την αιώνια ζωή» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Επειδή Εκείνος είναι ένας άνθρωπος με την ουσία του Θεού, είναι πάνω από οποιονδήποτε δημιουργημένο άνθρωπο, πάνω από οποιονδήποτε άνθρωπο που μπορεί να εκτελέσει το έργο Του. Κι έτσι, μεταξύ όλων εκείνων που διαθέτουν ανθρώπινο κέλυφος σαν το δικό Του, μεταξύ όλων όσοι κατέχουν ανθρώπινη φύση, μόνο Εκείνος είναι ο ίδιος ενσαρκωμένος Θεός - όλοι οι υπόλοιποι είναι δημιουργημένοι άνθρωποι. Παρόλο που όλοι έχουν ανθρώπινη φύση, οι δημιουργημένοι άνθρωποι δεν είναι τίποτα άλλο παρά άνθρωποι, ενώ ο ενσαρκωμένος Θεός είναι διαφορετικός: Μέσα στη σάρκα Του δεν περικλείει μόνο την ανθρώπινη, αλλά, ακόμη πιο σημαντικό, την θεϊκή φύση. Την ανθρώπινη φύση Του μπορεί να τη δει κανείς στην εξωτερική ανθρώπινη εμφάνιση της σάρκας Του και στην καθημερινή Του ζωή, αλλά είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτή η θεϊκή φύση Του. Επειδή η θεϊκή φύση Του εκφράζεται μόνο όταν έχει ανθρώπινη φύση και δεν είναι τόσο υπερφυσική όσο τη φαντάζονται οι άνθρωποι, είναι εξαιρετικά δύσκολο για τους ανθρώπους να τη δουν... Από τη στιγμή που ο Θεός ενσαρκώνεται, η ουσία Του είναι ένας συνδυασμός ανθρώπινης και θεϊκής φύσης. Αυτός ο συνδυασμός λέγεται ο ίδιος ο Θεός, ο ίδιος ο Θεός στη γη.

από «Η ουσία της σάρκας που κατοικείται από τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Χριστιανικές Ταινίες «Η πόλη θα πέσει» 2 - Γιατί συμφορά έπληξε τους υποκριτές Φαρισαίους;

             

  συγχρονεσ χριστιανικεσ ταινιεσ «Η πόλη θα πέσει» 2 - Γιατί συμφορά έπληξε τους υποκριτές Φαρισαίους; 

 Καταγράφεται στη Βίβλο πως ο Κύριος Ιησούς καταδίκασε τους Φαρισαίους με τις εφτά συμφορές. Σήμερα, ο δρόμος που ακολουθούν οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι του θρησκευτικού κόσμου είναι αυτός των Φαρισαίων και υποφέρουν παρομοίως την απέχθεια και την απόρριψη του Θεού. Γιατί, λοιπόν, ο Κύριος Ιησούς καταδίκασε και καταράστηκε τους Φαρισαίους; Αρχικά ήταν διότι είχαν μια υποκριτική ουσία που αψηφούσε τον Θεό, επειδή έδιναν προσοχή μόνο στο να τελούν θρησκευτικές τελετές και να τηρούν τους κανόνες, απλώς εξηγούσαν τους κανόνες και τα δόγματα της Βίβλου και δεν έκαναν πράξη τα λόγια του Θεού, ούτε ακολουθούσαν τις εντολές του Θεού σε οποιαδήποτε περίπτωση και απέρριψαν μάλιστα τις εντολές του Θεού. Όλα όσα έκαναν ήταν άκρως αντίθετα με το θέλημα και τις απαιτήσεις του Θεού. Αυτή ήταν η υποκριτική ουσία των Φαρισαίων και ήταν ο πρωταρχικός λόγος για τον οποίο ο Κύριος Ιησούς τους μίσησε και τους καταράστηκε.

χριστιανικό τραγούδι | Όταν ανοίγεις την καρδιά σου στον Θεό | Νιώστε την αγάπη του Θεού

 

        Όταν δεν καταλαβαίνετε τον Θεό και δε γνωρίζετε τη φύση Του, οι καρδιές σας δε μπορούν ποτέ πραγματικά να ανοίξουν, να ανοίξουν στον Θεό. Μόλις καταλάβεις τον Θεό σου, θα καταλάβεις τι είναι στην καρδιά Του και να απολαύσεις ότι βρίσκεται μέσα Του με όλη την πίστη και την προσοχή σου. Όταν απολαμβάνεις ό,τι είναι στην καρδιά του Θεού, λίγο-λίγο, μέρα με τη μέρα, όταν απολαμβάνεις ό,τι είναι στην καρδιά του Θεού, η καρδιά σου θα ανοίξει σ' Αυτόν. Όταν η καρδιά σου είναι πραγματικά ανοιχτή, όταν η καρδιά σου είναι πραγματικά ανοιχτή, θα δεις την περιφρόνηση, θα δεις τη ντροπή των εξωφρενικών και εγωιστικών αιτημάτων σου. Όταν η καρδιά σου είναι πραγματικά ανοιχτή, όταν η καρδιά σου είναι πραγματικά ανοιχτή, θα δεις έναν απέραντο κόσμο στην καρδιά του Θεού και θα είσαι σ' ένα βασίλειο ανείπωτου θαύματος. Σε αυτό το βασίλειο δεν υπάρχει απάτη, καμία εξαπάτηση, κανένα σκοτάδι, και κανένα κακό. Υπάρχει μόνο ειλικρίνεια και αξιοπιστία· μόνο δικαιοσύνη και καλοσύνη. Αυτός είναι αγάπη, Αυτός είναι φροντίδα, άπειρη συμπόνια. Στη ζωή σου, νιώθεις τη χαρά, όταν ανοίγεις την καρδιά σου στον Θεό. Η σοφία και η δύναμή Του γεμίζουν τον απέραντο κόσμο, όπως και η εξουσία και η αγάπη Του. Μπορείς να δεις τι έχει και τι είναι ο Θεός, τι Του φέρνει χαρά, τι Του φέρνει βάσανα, τι Του φέρνει θλίψη και θυμό, είναι εκεί για όλους να τα δουν, όταν ανοίγεις την καρδιά σου στον Θεό και Τον καλείς μέσα. από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Η δημιουργία μιας σωστής σχέσης με τον Θεό είναι πολύ σημαντική

        «Οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, αγαπούν τον Θεό και ικανοποιούν τον Θεό αγγίζοντας το Πνεύμα του Θεού με την καρδιά τους, επιτυγχάνοντας έτσι την ικανοποίησή Του. Όταν ακούν τα λόγια του Θεού με την καρδιά τους, τότε συγκινούνται από το Πνεύμα του Θεού. Εάν επιθυμείς να πετύχεις μια σωστή πνευματική ζωή και να δημιουργήσεις μια σωστή σχέση με τον Θεό, πρέπει πρώτα να δώσεις την καρδιά σου σε Αυτόν και να την γαληνέψεις ενώπιόν Του. Μόνο αφού έχεις εμποτίσει όλη την καρδιά σου με τον Θεό, μπορείς να αναπτύξεις σταδιακά μια σωστή πνευματική ζωή». «Όταν δίνεις την καρδιά σου στον Θεό, μπορείς να εισέλθεις βαθύτερα στη θετική πλευρά και να είσαι σε ένα υψηλότερο επίπεδο διορατικότητας. Σε σχέση με την αρνητική πλευρά, θα έχεις περισσότερη κατανόηση των δικών σου ελαττωμάτων και ατελειών, θα είσαι πιο πρόθυμος να επιδιώξεις την ικανοποίηση του θελήματος του Θεού, δεν θα είσαι παθητικός και θα εισέλθεις ενεργά. Αυτό θα σημαίνει ότι είσαι σωστός. Με την προϋπόθεση ότι η καρδιά σου είναι ήρεμη ενώπιον του Θεού, το κλειδί για το αν θα λάβεις ή όχι τον έπαινο από το Άγιο Πνεύμα και για το αν ευαρεστείς ή όχι τον Θεό, βρίσκεται στο να μπορείς να εισέλθεις ενεργά. Όταν το Άγιο Πνεύμα φωτίζει ένα άτομο και χρησιμοποιεί ένα άτομο, ποτέ δεν τον κάνει αρνητικό, αλλά πάντα τον κάνει να προχωρεί ενεργά. Παρόλο που έχει αδυναμίες, είναι σε θέση να μην ζει σύμφωνα με αυτές, να απέχει από την καθυστέρηση της ανάπτυξής του στη ζωή και να συνεχίζει να επιδιώκει την ικανοποίηση του θελήματος του Θεού. Αυτή η προδιαγραφή αποδεικνύει επαρκώς ότι έχεις αποκτήσει την παρουσία του Αγίου Πνεύματος.» «Το έργο του Θεού μπορεί να επιτρέψει σε κάποιον να εισέλθει ενεργά, καθώς και να του επιτρέψει να απαλλαγεί από τις αρνητικές πτυχές του μετά την απόκτηση γνώσης.Όταν είσαι σε θέση να δώσεις την καρδιά σου στον Θεό, θα είσαι σε θέση να αντιληφθείς κάθε ανεπαίσθητο άγγιγμα μέσα στο πνεύμα σου και θα γνωρίζεις κάθε διαφώτιση και φώτιση που λαμβάνεις από τον Θεό. Κρατήσου σε αυτό και θα εισέλθεις σταδιακά στο δρόμο που οδηγεί στην τελείωση από το Άγιο Πνεύμα. Όσο πιο γαλήνια μπορεί να είναι η καρδιά σου ενώπιον του Θεού, τόσο πιο ευαίσθητο και λεπτό θα είναι το πνεύμα σου, και σε θέση να αισθανθεί το άγγιγμα του Αγίου Πνεύματος, κι έτσι η σχέση σου με τον Θεό θα γίνεται όλο και πιο σωστή. Μια σωστή σχέση μεταξύ ανθρώπων εδράζεται στο θεμέλιο του να δώσουν την καρδιά τους στον Θεό. Δεν επιτυγχάνεται μέσω ανθρώπινης προσπάθειας». Διαβάστε περισσότερα:https://el.godfootsteps.org/enter-into-true-prayer.html

Μάρκ., Κεφάλαιο: 8

         1. Εν εκείναις ταις ημέραις, επειδή ήτο πάμπολυς όχλος και δεν είχον τι να φάγωσι, προσκαλέσας ο Ιησούς τους μαθητάς αυτού λέγει προς αυτούς· 

2. Σπλαγχνίζομαι διά τον όχλον, ότι τρεις ήδη ημέρας μένουσι πλησίον μου και δεν έχουσι τι να φάγωσι· 

3. και εάν απολύσω αυτούς νήστεις εις τους οίκους αυτών, θέλουσιν αποκάμει καθ' οδόν· διότι τινές εξ αυτών ήλθον μακρόθεν. 

4. Και απεκρίθησαν προς αυτόν οι μαθηταί αυτού· Πόθεν θέλει τις δυνηθή να χορτάση τούτους από άρτων εδώ επί της ερημίας; 

5. Και ηρώτησεν αυτούς· Πόσους άρτους έχετε; Οι δε είπον· Επτά. 

6. Και προσέταξε τον όχλον να καθήσωσιν επί της γής· και λαβών τους επτά άρτους, αφού ευχαρίστησεν, έκοψε και έδιδεν εις τους μαθητάς αυτού διά να βάλωσιν έμπροσθεν του όχλου· και έβαλον. 

7. Είχον και ολίγα οψαράκια· και ευλογήσας είπε να βάλωσι και αυτά. 

8. Έφαγον δε και εχορτάσθησαν, και εσήκωσαν περισσεύματα κλασμάτων επτά σπυρίδας. 

9. Ήσαν δε οι φαγόντες ως τετρακισχίλιοι· και απέλυσεν αυτούς. 

10. Και ευθύς εμβάς εις το πλοίον μετά των μαθητών αυτού, ήλθεν εις τα μέρη Δαλμανουθά. 

11. Και εξήλθον οι Φαρισαίοι και ήρχισαν να κάμνωσιν ερωτήσεις προς αυτόν, και εζήτουν παρ' αυτού σημείον από του ουρανού, πειράζοντες αυτόν. 

12. Τότε αναστενάξας εκ καρδίας αυτού, λέγει· Διά τι η γενεά αύτη σημείον ζητεί; αληθώς σας λέγω, δεν θέλει δοθή εις την γενεάν ταύτην σημείον. 

13. Και αφήσας αυτούς εισήλθε πάλιν εις το πλοίον και απήλθεν εις το πέραν. 

14. Ελησμόνησαν δε να λάβωσιν άρτους και δεν είχον μεθ' εαυτών εν τω πλοίω ειμή ένα άρτον. 

15. Και παρήγγελλεν εις αυτούς, λέγων· Βλέπετε, προσέχετε από της ζύμης των Φαρισαίων και της ζύμης του Ηρώδου. 

16. Και διελογίζοντο προς αλλήλους, λέγοντες ότι άρτους δεν έχομεν. 

17. Νοήσας δε ο Ιησούς, λέγει προς αυτούς· Τι διαλογίζεσθε ότι δεν έχετε άρτους; έτι δεν νοείτε ουδέ καταλαμβάνετε; έτι πεπωρωμένην έχετε την καρδίαν σας; 

18. οφθαλμούς έχοντες δεν βλέπετε, και ώτα έχοντες δεν ακούετε; και δεν ενθυμείσθε; 

19. ότε έκοψα τους πέντε άρτους εις τους πεντακισχιλίους, πόσους κοφίνους πλήρεις κλασμάτων εσηκώσατε; Λέγουσι προς αυτόν· δώδεκα. 

20. Και ότε τους επτά εις τους τετρακισχιλίους, πόσας σπυρίδας πλήρεις κλασμάτων εσηκώσατε; Οι δε είπον· Επτά. 

21. Και έλεγε προς αυτούς· Πως δεν καταλαμβάνετε; 

22. Και έρχεται εις Βηθσαϊδάν. Και φέρουσι προς αυτόν τυφλόν και παρακαλούσιν αυτόν να εγγίση αυτόν. 

23. Και πιάσας την χείρα του τυφλού, έφερεν αυτόν έξω της κώμης και πτύσας εις τα όμματα αυτού, επέθεσεν επ' αυτόν τας χείρας και ηρώτα αυτόν αν βλέπη τι. 

24. Και αναβλέψας έλεγε· Βλέπω τους ανθρώπους, ό,τι ως δένδρα βλέπω περιπατούντας. 

25. Έπειτα πάλιν επέθεσε τας χείρας επί τους οφθαλμούς αυτού και έκαμεν αυτόν να αναβλέψη, και αποκατεστάθη η όρασις αυτού, και είδε καθαρώς άπαντας. 

26. Και απέστειλεν αυτόν εις τον οίκον αυτού, λέγων· Μηδέ εις την κώμην εισέλθης μηδέ είπης τούτο εις τινά εν τη κώμη. 

27. Και εξήλθεν ο Ιησούς και οι μαθηταί αυτού εις τας κώμας της Καισαρείας Φιλίππου· και καθ' οδόν ηρώτα τους μαθητάς αυτού, λέγων προς αυτούς· Τίνα με λέγουσιν οι άνθρωποι ότι είμαι; 

28. Οι δε απεκρίθησαν· Ιωάννην τον Βαπτιστήν, και άλλοι τον Ηλίαν, άλλοι δε ένα των προφητών. 

29. Και αυτός λέγει προς αυτούς· Αλλά σεις τίνα με λέγετε ότι είμαι; Και αποκριθείς ο Πέτρος, λέγει προς αυτόν· Συ είσαι ο Χριστός. 

30. Και παρήγγειλεν αυστηρώς εις αυτούς να μη λέγωσιν εις μηδένα περί αυτού. 

31. Και ήρχισε να διδάσκη αυτούς ότι πρέπει ο Υιός του ανθρώπου να πάθη πολλά, και να καταφρονηθή από των πρεσβυτέρων και αρχιερέων και γραμματέων, και να θανατωθή, και μετά τρεις ημέρας να αναστηθή· 

32. και ελάλει τον λόγον παρρησία. Και παραλαβών αυτόν ο Πέτρος κατ' ιδίαν, ήρχισε να επιτιμά αυτόν. 

33. Ο δε επιστραφείς και ιδών τους μαθητάς αυτού, επετίμησε τον Πέτρον λέγων· Ύπαγε οπίσω μου, Σατανά· διότι δεν φρονείς τα του Θεού, αλλά τα των ανθρώπων. 

34. Και προσκαλέσας τον όχλον μετά των μαθητών αυτού, είπε προς αυτούς· Όστις θέλει να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού, και ας με ακολουθή. 

35. Διότι όστις θέλει να σώση την ζωήν αυτού, θέλει απολέσει αυτήν· και όστις απολέση την ζωήν αυτού ένεκεν εμού και του ευαγγελίου, ούτος θέλει σώσει αυτήν. 

36. Επειδή τι θέλει ωφελήσει τον άνθρωπον, εάν κερδήση τον κόσμον όλον και ζημιωθή την ψυχήν αυτού; 

37. Η τι θέλει δώσει ο άνθρωπος εις ανταλλαγήν της ψυχής αυτού; 

38. Διότι όστις αισχυνθή δι' εμέ και διά τους λόγους μου εν τη γενεά ταύτη τη μοιχαλίδι και αμαρτωλώ, και ο Υιός του ανθρώπου θέλει αισχυνθή δι' αυτόν, όταν έλθη εν τη δόξη του Πατρός αυτού μετά των αγγέλων.