Λόγια Χριστού 《Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Β'》

Κατά την τελευταία μας συνάντηση, συζητήσαμε ένα πολύ σημαντικό θέμα. Θυμάστε ποιο ήταν; Επιτρέψτε Μου να το επαναλάβω. Το θέμα της τελευταίας μας συναναστροφής ήταν: το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός. Θεωρείτε αυτό το θέμα σημαντικό; Ποιο μέρος του είναι σημαντικότερο για εσάς; Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού ή ο ίδιος ο Θεός; Ποιο σας ενδιαφέρει περισσότερο; Για ποιο μέρος θέλετε πιο πολύ να ακούσετε; Ξέρω ότι είναι δύσκολο να απαντήσετε σ’ αυτό το ερώτημα, γιατί η διάθεση του Θεού μπορεί να φαίνεται σε κάθε πτυχή του έργου Του και η διάθεσή Του αποκαλύπτεται στο έργο Του πάντα και παντού και, ως εκ τούτου, αντιπροσωπεύει τον ίδιο τον Θεό. Στο συνολικό σχέδιο διαχείρισης του Θεού, το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός είναι όλα άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους.

Το περιεχόμενο της τελευταίας μας συναναστροφής, όσον αφορά το έργο του Θεού, ήταν περιγραφές γεγονότων στη Βίβλο που συνέβησαν εδώ και πολύ καιρό. Στο σύνολό τους επρόκειτο για ιστορίες που αφορούσαν τον άνθρωπο και τον Θεό, και συνέβησαν στον άνθρωπο και ταυτόχρονα περιλάμβαναν τη συμμετοχή και την έκφραση του Θεού, οπότε οι συγκεκριμένες ιστορίες έχουν ιδιαίτερη αξία και σημασία ως προς τη γνώση του Θεού. Αμέσως μετά την δημιουργία της ανθρωπότητας, ο Θεός άρχισε να αλληλεπιδρά με τον άνθρωπο και να μιλάει στον άνθρωπο, και άρχισε να εκφράζει τη διάθεσή Του στον άνθρωπο. Με άλλα λόγια, από την εποχή που ο Θεός είχε αρχίσει να αλληλεπιδρά με την ανθρωπότητα, άρχισε να γνωστοποιεί στον άνθρωπο, αδιαλείπτως, την υπόστασή Του και αυτό που έχει και είναι ο Θεός. Ανεξάρτητα από το αν οι άνθρωποι του παρελθόντος ή οι άνθρωποι του σήμερα είναι σε θέση να το δουν ή να το κατανοήσουν, εν ολίγοις, ο Θεός μιλάει στον άνθρωπο και εργάζεται ανάμεσα στους ανθρώπους, αποκαλύπτοντας τη διάθεσή Του και εκφράζοντας την υπόστασή Του — κάτι που αποτελεί γεγονός και δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανένας. Αυτό σημαίνει, επίσης, ότι η διάθεση του Θεού, η υπόσταση του Θεού και αυτό που έχει και είναι ο Θεός συνεχώς φανερώνονται και αποκαλύπτονται καθώς Αυτός εργάζεται και αλληλεπιδρά με τον άνθρωπο. Ποτέ δεν έχει συγκαλύψει ή αποκρύψει τίποτα από τον άνθρωπο, αλλά, αντιθέτως, γνωστοποιεί και αποκαλύπτει τη δική Του διάθεση χωρίς να αποκρύπτει τίποτα. Συνεπώς, ο Θεός ελπίζει ότι ο άνθρωπος μπορεί να Τον γνωρίσει και να κατανοήσει τη διάθεση και την υπόστασή Του. Ο Θεός δεν θέλει να αντιμετωπίσει ο άνθρωπος τη διάθεση και την υπόστασή Του ως αιώνια μυστήρια, ούτε θέλει η ανθρωπότητα να θεωρήσει τον Θεό άλυτο γρίφο. Μόνο όταν η ανθρωπότητα γνωρίσει τον Θεό, θα μπορέσει ο άνθρωπος να προχωρήσει προς τα εμπρός και να δεχτεί την καθοδήγηση του Θεού, και μόνο μια τέτοια ανθρωπότητα μπορεί όντως να ζήσει στο κράτος του Θεού, να ζήσει στο φως και εν μέσω των ευλογιών του Θεού.

Τα λόγια και η διάθεση που φανερώθηκαν και αποκαλύφθηκαν από τον Θεό αντιπροσωπεύουν το θέλημά Του και αντιπροσωπεύουν, επίσης, την υπόστασή Του. Όταν ο Θεός αλληλεπιδρά με τον άνθρωπο, ανεξάρτητα από το τι λέει ή κάνει ο Θεός, ή ποια διάθεση αποκαλύπτει, και ανεξαρτήτως του τι βλέπει ο άνθρωπος όσον αφορά την υπόσταση του Θεού και τι έχει και είναι Αυτός, όλα αντιπροσωπεύουν το θέλημα του Θεού για τον άνθρωπο. Ανεξάρτητα από το πόσα είναι σε θέση ο άνθρωπος να συνειδητοποιήσει, να συλλάβει ή να κατανοήσει, όλα αντιπροσωπεύουν το θέλημα του Θεού — το θέλημα του Θεού για τον άνθρωπο. Αυτό είναι πέραν πάσης αμφιβολίας! Το θέλημα του Θεού για την ανθρωπότητα συνίσταται στο πώς απαιτεί από τους ανθρώπους να είναι, τι απαιτεί από αυτούς να κάνουν, πώς απαιτεί να ζουν και πώς απαιτεί από αυτούς να είναι ικανοί να επιτύχουν την εκπλήρωση του θελήματος του Θεού. Είναι αυτά τα πράγματα άρρηκτα συνδεδεμένα με την υπόσταση του Θεού; Με άλλα λόγια, ο Θεός φανερώνει τη διάθεσή Του και όλα όσα έχει και είναι Αυτός και ταυτόχρονα θέτει απαιτήσεις στον άνθρωπο. Δεν υπάρχει ουδεμία ανακρίβεια, προσποίηση, απόκρυψη μήτε ωραιοποίηση. Ωστόσο, γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει και γιατί δεν κατάφερε ποτέ να αντιληφθεί με σαφήνεια τη διάθεση του Θεού; Και γιατί δεν έχει συνειδητοποιήσει ποτέ το θέλημα του Θεού; Αυτό που αποκαλύπτεται και φανερώνεται από τον Θεό είναι αυτό που ο ίδιος ο Θεός έχει και είναι, και είναι κάθε ψήγμα και πτυχή της αληθινής διάθεσής Του — οπότε γιατί δεν μπορεί να το δει ο άνθρωπος; Γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί να διαθέτει γνώση εις βάθος; Αυτό οφείλεται σ’ έναν σημαντικό λόγο. Και ποιος είναι αυτός ο λόγος; Από τον καιρό της δημιουργίας, ο άνθρωπος δεν αντιμετώπισε ποτέ τον Θεό ως Θεό. Τον πρώτο καιρό, ανεξαρτήτως του τι έκανε ο Θεός σε σχέση με τον άνθρωπο, τον άνθρωπο που μόλις είχε δημιουργηθεί, ο άνθρωπος δεν Τον αντιμετώπιζε παρά ως έναν σύντροφο, ως κάποιον πάνω στον οποίον θα βασιζόταν, και δεν γνώριζε ούτε κατανοούσε τον Θεό. Δηλαδή, δεν γνώριζε ότι ό,τι φανέρωνε αυτό το Είναι— αυτό το Είναι πάνω στο οποίο βασιζόταν και το οποίο έβλεπε ως σύντροφό του —ήταν η υπόσταση του Θεού, ούτε γνώριζε ότι αυτό το Είναι ήταν ο Κυβερνήτης των πάντων. Για να το πούμε απλά, οι άνθρωποι εκείνου του καιρού δεν αναγνώριζαν καθόλου τον Θεό. Δεν γνώριζαν ότι οι ουρανοί και η γη και τα πάντα δημιουργήθηκαν από Αυτόν, και αγνοούσαν από πού ήλθε Αυτός και, επιπλέον, τι ήταν Αυτός. Φυσικά, εκείνη την εποχή, ο Θεός δεν απαιτούσε από τον άνθρωπο να Τον γνωρίζει ή να Τον κατανοεί ή να καταλαβαίνει όλα όσα έκανε Αυτός ή να γνωρίζει το θέλημά Του, γιατί ήταν ο πρώτος καιρός μετά τη δημιουργία του ανθρώπου. Όταν ο Θεός άρχισε τις προετοιμασίες για το έργο της Εποχής του Νόμου, ο Θεός έκανε κάποια πράγματα στον άνθρωπο και επίσης άρχισε να θέτει κάποιες απαιτήσεις στον άνθρωπο, λέγοντάς του πώς να κάνει προσφορές και πώς να λατρεύει τον Θεό. Μόνο τότε ο άνθρωπος απέκτησε κάποιες απλές ιδέες για τον Θεό, μόνο τότε έμαθε τη διαφορά μεταξύ ανθρώπου και Θεού, και ότι ο Θεός ήταν Αυτός που δημιούργησε την ανθρωπότητα. Όταν ο άνθρωπος έμαθε ότι ο Θεός ήταν Θεός και ο άνθρωπος ήταν άνθρωπος, μπήκε κάποια απόσταση μεταξύ αυτού και του Θεού, εντούτοις, ο Θεός δεν ζήτησε από τον άνθρωπο να Τον γνωρίσει εκτενώς ή να Τον κατανοήσει εις βάθος. Συνεπώς, ο Θεός θέτει διαφορετικές απαιτήσεις στον άνθρωπο με βάση τα στάδια και τις συνθήκες του έργου Του. Τι καταλαβαίνετε από αυτά; Ποια πτυχή της διάθεσης του Θεού αντιλαμβάνεστε; Είναι ο Θεός πραγματικός; Είναι οι απαιτήσεις του Θεού από τον άνθρωπο σωστές; Κατά τη διάρκεια του πρώτου καιρού μετά τη δημιουργία του ανθρώπου από τον Θεό, όταν ο Θεός δεν είχε ακόμη διεξάγει το έργο της κατάκτησης και τελείωσης του ανθρώπου και δεν είχε εκφράσει πολλά λόγια προς αυτόν, ζητούσε ελάχιστα από τον άνθρωπο. Ανεξαρτήτως του τι έκανε ο άνθρωπος και πώς συμπεριφερόταν — ακόμα κι αν έκανε κάποια πράγματα που ύβριζαν τον Θεό — ο Θεός συγχωρούσε τα πάντα και παρέβλεπε τα πάντα. Αυτό συνέβαινε επειδή ο Θεός γνώριζε τι είχε δώσει στον άνθρωπο και τι υπήρχε μέσα στον άνθρωπο και, συνεπώς, γνώριζε το ύψος των απαιτήσεων που έπρεπε να θέσει στον άνθρωπο. Παρόλο που το ύψος των απαιτήσεών Του ήταν πολύ χαμηλό εκείνον τον καιρό, αυτό δεν σημαίνει ότι η διάθεσή Του δεν ήταν μεγάλη ή ότι η σοφία και η παντοδυναμία Του ήταν μόνο κούφιες λέξεις. Ο άνθρωπος έχει μόνο έναν τρόπο για να γνωρίσει τη διάθεση του Θεού και τον ίδιο τον Θεό: να ακολουθήσει τα στάδια του έργου της διαχείρισης του Θεού και της σωτηρίας της ανθρωπότητας από τον Θεό και να αποδεχτεί τα λόγια που ο Θεός εξέφρασε στην ανθρωπότητα. Αν γνώριζε αυτό που έχει και είναι ο Θεός και αν γνώριζε τη διάθεση του Θεού, θα εξακολουθούσε ο άνθρωπος να ζητάει από τον Θεό να του δείξει το πραγματικό Του πρόσωπο; Ο άνθρωπος δεν πρόκειται ούτε τολμάει να το κάνει αυτό, διότι αν κατανοήσει τη διάθεση του Θεού και αυτό που έχει και είναι ο Θεός, ο άνθρωπος θα έχει ήδη δει τον ίδιο τον αληθινό Θεό και θα έχει ήδη αντικρίσει το πραγματικό Του πρόσωπο. Αυτό είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα.

Καθώς το έργο και το σχέδιο του Θεού προχωρούσαν αδιαλείπτως, και αφού ο Θεός καθιέρωσε τη διαθήκη του ουράνιου τόξου με τον άνθρωπο ως σημείο ότι ποτέ άλλοτε δεν θα καταστρέψει τον κόσμο μέσω κατακλυσμού, η επιθυμία του Θεού να κερδίσει όσους θα μπορούσαν να πορευτούν μαζί Του γινόταν όλο και πιο έντονη. Και είχε μια ακόμα πιο επιτακτική επιθυμία να κερδίσει όσους ήταν σε θέση να κάνουν το θέλημά Του επί γης και, επιπλέον, να κερδίσει μια ομάδα ανθρώπων ικανών να ξεφύγουν από τις δυνάμεις του σκότους και να μην είναι δέσμιοι του Σατανά, και να είναι σε θέση να γίνουν μάρτυρές Του επί γης. Η απόκτηση μιας τέτοιας ομάδας ανθρώπων ήταν επί μακρόν η επιθυμία του Θεού, κάτι που προσδοκούσε από τον καιρό της δημιουργίας. Συνεπώς, παρόλο που ο Θεός χρησιμοποίησε τον κατακλυσμό για να καταστρέψει τον κόσμο ή τη σύναψη διαθήκης με τον άνθρωπο, το θέλημα, η ψυχική κατάσταση, το σχέδιο και οι ελπίδες του Θεού παρέμειναν ίδια. Αυτό που ήθελε να κάνει, το οποίο λαχταρούσε πολύ πριν από τον καιρό της δημιουργίας, ήταν να κερδίσει εκείνους τους ανθρώπους που επιθυμούσε — να κερδίσει μια ομάδα ανθρώπων ικανών να κατανοήσουν και να γνωρίσουν τη διάθεσή Του και να κατανοήσουν το θέλημά Του, μια ομάδα που θα ήταν σε θέση να Τον λατρέψει. Μια τέτοια ομάδα ανθρώπων είναι πραγματικά ικανοί να γίνουν μάρτυρές Του, και είναι, όπως μπορεί να πει κανείς, οι έμπιστοί Του.

Σήμερα, ας ανατρέξουμε στα βήματα του Θεού και ας ακολουθήσουμε τα στάδια του έργου Του, έτσι ώστε να μπορέσουμε να αποκαλύψουμε τις σκέψεις και τις ιδέες του Θεού και όλα όσα έχουν σχέση με τον Θεό, όλα όσα είχαν «μείνει αθέατα» για πάρα πολύ καιρό. Μέσω αυτών, θα καταφέρουμε να γνωρίσουμε τη διάθεση του Θεού, να κατανοήσουμε την υπόσταση του Θεού, να αφήσουμε τον Θεό να εισέλθει στην καρδιά μας και να πλησιάσουμε όλοι μας σταδιακά τον Θεό, μειώνοντας την απόστασή μας από τον Θεό.

Κάποια από όσα συζητήσαμε την τελευταία φορά σχετίζονται με τον λόγο για τον οποίο ο Θεός σύναψε διαθήκη με τον άνθρωπο. Αυτήν τη φορά, θα συναναστραφούμε με τα χωρία της Γραφής παρακάτω. Ας αρχίσουμε να διαβάζουμε τις Γραφές.

Α. Ο Αβραάμ

1. Ο Θεός υπόσχεται στον Αβραάμ να του χαρίσει έναν γιο

Γένεση 17:15-17 Και είπεν ο Θεός προς τον Αβραάμ, Σάραν την γυναίκα σου, δεν θέλεις καλέσει πλέον το όνομα αυτής Σάραν, αλλά Σάρρα θέλει είσθαι το όνομα αυτής. Και θέλω ευλογήσει αυτήν, και θέλω προσέτι δώσει εις σε υιόν εξ αυτής· και θέλω ευλογήσει αυτήν, και θέλει γείνει μήτηρ εθνών· βασιλείς λαών θέλουσιν εξέλθει εξ αυτής. Και έπεσεν ο Αβραάμ επί πρόσωπον αυτού και εγέλασε, και είπεν εν τη καρδία αυτού, Εις άνθρωπον εκατονταετή θέλει γεννηθή τέκνον; και η Σάρρα, γυνή ενενήκοντα ετών, θέλει γεννήσει;

Γένεση 17:21-22 Αλλά την διαθήκην μου θέλω στήσει προς τον Ισαάκ, τον οποίον θέλει γεννήσει η Σάρρα εις σε το ερχόμενον έτος, εν τω αυτώ τούτω καιρώ. Αφού δε ετελείωσε να λαλή μετ’ αυτού, ανέβη ο Θεός από του Αβραάμ.

2. Ο Αβραάμ προσφέρει τον Ισαάκ

Γένεση 22:2-3 Και είπε, Λάβε τώρα τον υιόν σου τον μονογενή, τον οποίον ηγάπησας, τον Ισαάκ, και ύπαγε εις τον τόπον Μοριά, και πρόσφερε αυτόν εκεί εις ολοκαύτωμα, επί ενός των ορέων, το οποίον θέλω σοι ειπεί. Σηκωθείς δε Αβραάμ ενωρίς το πρωΐ, εσαμάρωσε την όνον αυτού και έλαβε μεθ’ εαυτού δύο εκ των δούλων αυτού και Ισαάκ τον υιόν αυτού· και σχίσας ξύλα διά την ολοκαύτωσιν, εσηκώθη και υπήγεν εις τον τόπον τον οποίον είπε προς αυτόν ο Θεός.

Γένεση 22:9-10 Αφού δε έφθασαν εις τον τόπον τον οποίον είπε προς αυτόν ο Θεός, ωκοδόμησεν εκεί ο Αβραάμ το θυσιαστήριον και διέθεσε τα ξύλα, και δέσας τον Ισαάκ τον υιόν αυτού έβαλεν αυτόν επί το θυσιαστήριον επάνω των ξύλων· και εκτείνας ο Αβραάμ την χείρα αυτού, έλαβε την μάχαιραν διά να σφάξη τον υιόν αυτού.

Κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει το έργο που αποφασίζει να επιτελέσει ο Θεός

Έτσι, όλοι μόλις ακούσατε την ιστορία του Αβραάμ. Επιλέχθηκε από τον Θεό αφού ο κόσμος καταστράφηκε από τον κατακλυσμό, το όνομά του ήταν Αβραάμ, και όταν ήταν εκατό ετών και η σύζυγός του Σάρα ενενήντα, ο Θεός τού έδωσε μια υπόσχεση. Τι υπόσχεση του έδωσε ο Θεός; Ο Θεός υποσχέθηκε αυτό που αναφέρεται στις Γραφές: «Και θέλω ευλογήσει αυτήν, και θέλω προσέτι δώσει εις σε υιόν εξ αυτής». Ποιο ήταν το παρασκήνιο της υπόσχεσης του Θεού να του χαρίσει έναν γιο; Οι Γραφές παρέχουν την ακόλουθη αναφορά: «Και έπεσεν ο Αβραάμ επί πρόσωπον αυτού και εγέλασε, και είπεν εν τη καρδία αυτού, Εις άνθρωπον εκατονταετή θέλει γεννηθή τέκνον; και η Σάρρα, γυνή ενενήκοντα ετών, θέλει γεννήσει;» Με άλλα λόγια, το ηλικιωμένο αυτό ζευγάρι ήταν πολύ μεγάλο για να τεκνοποιήσει. Και τι έκανε ο Αβραάμ αφού του έδωσε την υπόσχεσή Του ο Θεός; Έσκυψε το πρόσωπο και γέλασε, και είπε από μέσα του: «Εις άνθρωπον εκατονταετή θέλει γεννηθή τέκνον;» Ο Αβραάμ πίστευε ότι ήταν αδύνατον— τουτέστιν πίστευε ότι η υπόσχεση του Θεού προς αυτόν δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα αστείο. Από την οπτική γωνία του ανθρώπου, αυτό ήταν ανέφικτο για τον άνθρωπο και, παρομοίως, ανέφικτο και αδύνατο για τον Θεό. Ίσως, ο Αβραάμ το θεώρησε γελοίο: ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, όμως αποδεικνύεται ότι δεν γνωρίζει ότι κάποιος σε τόσο μεγάλη ηλικία είναι ανίκανος να τεκνοποιήσει. Νομίζει ότι μπορεί να μου επιτρέψει να κάνω παιδί, λέει ότι θα μου χαρίσει έναν γιο — σίγουρα αυτό είναι αδύνατον! Έτσι, ο Αβραάμ έσκυψε το κεφάλι και γέλασε, λέγοντας από μέσα του: Αδύνατον — ο Θεός αστειεύεται μαζί μου, δεν μπορεί να είναι αλήθεια! Δεν πήρε τα λόγια του Θεού στα σοβαρά. Έτσι, στα μάτια του Θεού, τι είδους άνθρωπος ήταν ο Αβραάμ; (Δίκαιος). Πού αναφέρεται ότι ήταν ένας δίκαιος άνθρωπος; Νομίζετε ότι όλοι όσοι ο Θεός καλεί είναι δίκαιοι και άμεμπτοι, και άνθρωποι που πορεύονται με τον Θεό. Εσείς τηρείτε το δόγμα! Πρέπει να δείτε καθαρά ότι όταν ο Θεός ορίζει κάποιον, δεν το κάνει αυθαίρετα. Εδώ, ο Θεός δεν είπε ότι ο Αβραάμ ήταν δίκαιος. Στην καρδιά Του, ο Θεός έχει πρότυπα για να μετράει κάθε άτομο. Παρόλο που ο Θεός δεν είπε τι είδους άνθρωπος ήταν ο Αβραάμ, όσον αφορά τη συμπεριφορά του, τι είδους πίστη είχε ο Αβραάμ στον Θεό; Μήπως δεν πίστευε αρκετά; Ή είχε μεγάλη πίστη; Όχι, δεν είχε! Το γέλιο και οι σκέψεις του έδειξαν ποιος ήταν, οπότε η πεποίθησή σας ότι ήταν δίκαιος δεν είναι παρά αποκύημα της φαντασία σας, αποτελεί τυφλή εφαρμογή του δόγματος, είναι μια ανεύθυνη εκτίμηση. Είδε άραγε ο Θεός το γέλιο του Αβραάμ και τις μικρές του εκφράσεις, τα γνώριζε; Ο Θεός τα γνώριζε. Θα άλλαζε όμως ο Θεός αυτό που είχε αποφασίσει να κάνει; Όχι! Όταν ο Θεός σχεδίαζε και αποφάσιζε ότι θα επέλεγε τον συγκεκριμένο άνθρωπο, το θέμα είχε ήδη κλείσει. Ούτε οι σκέψεις του ανθρώπου ούτε η συμπεριφορά του θα επηρέαζαν ή θα εμπόδιζαν τον Θεό στο ελάχιστο. Ο Θεός δεν θα άλλαζε αυθαίρετα το σχέδιό Του, ούτε θα άλλαζε ή θα χαλούσε το σχέδιό Του λόγω της συμπεριφοράς του ανθρώπου, η οποία μπορεί και να είναι ανόητη. Τι, λοιπόν, αναφέρεται στη Γένεση 17:21-22; «Αλλά την διαθήκην μου θέλω στήσει προς τον Ισαάκ, τον οποίον θέλει γεννήσει η Σάρρα εις σε το ερχόμενον έτος, εν τω αυτώ τούτω καιρώ. Αφού δε ετελείωσε να λαλή μετ’ αυτού, ανέβη ο Θεός από του Αβραάμ». Ο Θεός δεν έδωσε την παραμικρή προσοχή σε ό,τι σκέφτηκε ή είπε ο Αβραάμ. Και ποιος ήταν ο λόγος που δεν τα έλαβε υπόψη Του; Επειδή, εκείνη την εποχή, ο Θεός δεν ζήτησε από αυτόν τον άνθρωπο να έχει μεγάλη πίστη ή να είναι σε θέση να γνωρίζει πολύ καλά τον Θεό ή, πολύ περισσότερο, να μπορεί να κατανοήσει τι έκανε και τι είπε ο Θεός. Επομένως, δεν ζήτησε από τον άνθρωπο να κατανοήσει πλήρως τι αποφάσισε να κάνει, ή ποιους ανθρώπους είχε αποφασίσει να επιλέξει ή τις αρχές των πράξεών Του, διότι το ανάστημα του ανθρώπου ήταν απλώς ανεπαρκές. Εκείνη την εποχή, ο Θεός θεωρούσε όσα έκανε ο Αβραάμ και όπως συμπεριφερόταν φυσιολογικά. Δεν καταδίκασε ούτε επέπληξε, αλλά απλώς είπε: «Τον Ισαάκ, τον οποίον θέλει γεννήσει η Σάρρα εις σε το ερχόμενον έτος, εν τω αυτώ τούτω καιρώ». Για τον Θεό, αφού διακήρυξε αυτά τα λόγια, το ζήτημα αυτό έγινε πραγματικότητα σταδιακά. Στα μάτια του Θεού, αυτό που έπρεπε να επιτευχθεί μέσω του σχεδίου Του είχε ήδη επιτευχθεί. Και αφού ολοκλήρωσε τις ρυθμίσεις Του σχετικά μ’ αυτό, ο Θεός αναχώρησε. Το τι κάνει ή τι σκέφτεται ο άνθρωπος, τι κατανοεί ο άνθρωπος, τα σχέδια του ανθρώπου — τίποτα από αυτά δεν έχει σχέση με τον Θεό. Όλα βαίνουν σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού, σύμφωνα με τους χρόνους και τα στάδια που ορίζει ο Θεός. Αυτή είναι η θεμελιώδης αρχή του έργου του Θεού. Ο Θεός δεν παρεμβαίνει σε ό,τι σκέφτεται ή γνωρίζει ο άνθρωπος, ούτε όμως παραιτείται από το σχέδιό Του ή εγκαταλείπει το έργο Του, επειδή ο άνθρωπος δεν πιστεύει ή δεν καταλαβαίνει. Έτσι επιτυγχάνονται τα γεγονότα σύμφωνα με το σχέδιο και τις σκέψεις του Θεού. Αυτό ακριβώς βλέπουμε στη Βίβλο: ο Θεός έκανε τον Ισαάκ να γεννηθεί τη χρονική στιγμή που είχε καθορίσει. Αποδεικνύουν τα γεγονότα ότι η συμπεριφορά και η στάση του ανθρώπου εμπόδισαν το έργο του Θεού; Δεν εμπόδισαν το έργο του Θεού! Μήπως η περιορισμένη πίστη του ανθρώπου στον Θεό, οι αντιλήψεις και η φαντασία του γύρω από τον Θεό επηρέασαν το έργο του Θεού; Όχι, δεν το επηρέασαν! Ούτε κατά διάνοια! Το σχέδιο διαχείρισης του Θεού δεν επηρεάζεται από κανέναν άνθρωπο, θέμα ή περιβάλλον. Όλα όσα Αυτός αποφασίζει να κάνει, θα ολοκληρωθούν και θα επιτευχθούν εγκαίρως και σύμφωνα με το σχέδιό Του, και κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να παρέμβει στο έργο Του. Ο Θεός δεν δίνει προσοχή σε ορισμένες πτυχές της ανοησίας και της άγνοιας του ανθρώπου, και ακόμα, αγνοεί ορισμένες πτυχές της αντίστασης και των αντιλήψεων του ανθρώπου προς Αυτόν. Αντιθέτως, επιτελεί το έργο που πρέπει να επιτελέσει χωρίς ενδοιασμούς. Αυτή είναι η διάθεση του Θεού και αντικατοπτρίζει την παντοδυναμία Του.

Αποσπάσματα ταινιών (2) - Μπορούν οι σωσμένοι να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών;

Κατά την Εποχή της Χάριτος, ο Κύριος Ιησούς πραγματοποίησε το έργο της λύτρωσης, το οποίο μας έδωσε άφεση αμαρτιών. Εφόσον δεχόμαστε τον Κύριο Ιησού ως Σωτήρα μας και προσευχόμαστε και εξομολογούμαστε τις αμαρτίες μας στον Κύριο, θα έχουμε άφεση αμαρτιών και θα σωθούμε μέσω της πίστης μας. Οπότε, τι ακριβώς σημαίνει εδώ «να σωθούμε»; Μπορούμε να αρπαχτούμε και να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών αν πιστεύουμε στον Κύριο, αν έλθουμε υπό τη χάρη Του και σωθούμε;

Θα πρέπει να γνωρίζεις πώς εξελίχθηκε η ανθρωπότητα στο σύνολό της μέχρι την σήμερον ημέρα

 

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει, «Το συνολικό έργο 6.000 ετών, με το πέρασμα του χρόνου, έχει σταδιακά αλλάξει. Οι αλλαγές στο έργο αυτό έχουν προκύψει σύμφωνα με τις παγκόσμιες συνθήκες. Το έργο διαχείρισης του Θεού έχει σταδιακά μόνο μεταβληθεί, σύμφωνα με τις εξελικτικές τάσεις της ανθρωπότητας στο σύνολό της. Στην αρχή της δημιουργίας δεν είχε ακόμα σχεδιαστεί.…Ολόκληρο το έργο Του αποτελεί το πιο επίκαιρο έργο. Πραγματοποιεί το έργο Του σύμφωνα με τις εξελίξεις των καιρών, και πραγματοποιεί το πιο επίκαιρο έργο Του σύμφωνα με την αλλαγή των πραγμάτων. Για Εκείνον, η πραγματοποίηση του έργου μοιάζει με την χορήγηση φαρμάκου σε έναν ασθενή. Καθώς εκτελεί το έργο Του, παρατηρεί και ενεργεί αναλόγως. Σε κάθε στάδιο του έργου Του, είναι σε θέση να εκφράζει την περισσή σοφία και ικανότητά Του. Αποκαλύπτει την περισσή σοφία Του και την μεγάλη Του εξουσία σύμφωνα με το έργο της συγκεκριμένης εποχής, ενώ επιτρέπει σε όλους εκείνους τους ανθρώπους, τους οποίους Εκείνος επανέφερε κατά την εποχή αυτή, να δουν τη διάθεσή Του στην ολότητά της. Ικανοποιεί τις ανάγκες του ανθρώπου και υλοποιεί το έργο που πρέπει να κάνει σύμφωνα με το έργο που απαιτείται να πραγματοποιηθεί σε κάθε εποχή. Ικανοποιεί τις ανάγκες του ανθρώπου σύμφωνα με τον βαθμό, στον οποίο ο Σατανάς τους έχει διαφθείρει».

Εκκλησιαστικοί ύμνοι | Η σημασία της προσευχής

I Η προσευχή είν' απ' τους τρόπους που ο άνθρωπος συνεργάζεται με τον Θεό, το Πνεύμα να επικαλεστεί κι απ' τον Θεό να αγγιχτεί. Όσο προσεύχεστε, τόσο θ' αγγίζεστε, διαφωτισμένοι και αποφασιστικοί. Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να γίνουν τέλειοι. Όσο προσεύχεστε, τόσο θ' αγγίζεστε, διαφωτισμένοι και αποφασιστικοί. Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να γίνουν τέλειοι. II Όσοι δεν προσεύχονται, νεκροί είναι χωρίς πνεύμα. Απ' τον Θεό δεν αγγίζονται, το έργο Του δεν ακολουθούν. Χωρίς προσευχή χάνουν την πνευματική ζωή, απ' τον Θεό απομακρύνoνται, δε θα τους εγκρίνει. Χωρίς προσευχή χάνουν την πνευματική ζωή, απ' τον Θεό απομακρύνoνται, δε θα τους εγκρίνει. III Όσο προσεύχεστε, τόσο θ' αγγίζεστε, διαφωτισμένοι και αποφασιστικοί. Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να γίνουν τέλειοι. Όσο προσεύχεστε, τόσο θ' αγγίζεστε, διαφωτισμένοι και αποφασιστικοί. Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να γίνουν τέλειοι. Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να γίνουν τέλειοι. Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να γίνουν τέλειοι. από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» Αστραπή της Ανατολής, η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Απαρτίζεται από όλους εκείνους που αποδέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες κι έχουν κυριευτεί και λυτρωθεί από τα λόγια Του. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου από τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό και είναι Αυτός ο Ποιμένας της που την καθοδηγεί. Σίγουρα δεν έχει δημιουργηθεί από κάποιο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Αρκεί να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να δείτε ότι ο Θεός έχει εμφανιστεί.

Το έργο την Εποχή του Νόμου

        Το έργο που έκανε ο Ιεχωβά στους Ισραηλίτες γνωστοποίησε στην ανθρωπότητα τον γήινο τόπο προέλευσης του Θεού, που ήταν επίσης το άγιος μέρος όπου Εκείνος παρουσιάστηκε. Περιόρισε το έργο Του στους ανθρώπους του Ισραήλ. Αρχικά, δεν έκανε έργο εκτός του Ισραήλ. Αντίθετα, διάλεξε έναν λαό που έκρινε κατάλληλο για να περιορίσει το εύρος του έργου Του. Το Ισραήλ ήταν το μέρος όπου Θεόςο  δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα κι από το χώμα του τόπου εκείνου ο Ιεχωβά έφτιαξε τον άνθρωπο. Το μέρος εκείνο έγινε η βάση του έργου Του στην γη. Οι Ισραηλίτες, που ήταν οι απόγονοι του Νώε και επίσης οι απόγονοι του Αδάμ, ήταν το ανθρώπινο θεμέλιο του έργου του Ιεχωβά στην γη. 

         Τον καιρό εκείνο, η σημασία, ο σκοπός και τα στάδια του έργου του Ιεχωβά στον Ισραήλ ήταν για να αρχίσει το έργο Του σε ολόκληρη την γη, το οποίο, παίρνοντας τον Ισραήλ ως πυρήνα του, σταδιακά εξαπλώθηκε στα έθνη. Αυτή είναι η αρχή, σύμφωνα με την οποία εργάζεται στο σύμπαν – να εδραιώσει ένα μοντέλο και στη συνέχεια να το διευρύνει μέχρι όλοι οι άνθρωποι στον πλανήτη να δεχθούν το ευαγγέλιό Του. Οι πρώτοι Ισραηλίτες ήταν οι απόγονοι του Νώε. Οι άνθρωποι αυτοί ευλογήθηκαν μόνο με την πνοή του Ιεχωβά και κατανοούσαν αρκετά για να φροντίσουν τις βασικές ανάγκες της ζωής, αλλά δεν γνώριζαν τι είδους Θεός ήταν ο Ιεχωβά ή το θέλημά Του για τον άνθρωπο, πόσο μάλλον πώς έπρεπε να έχουν φόβο Θεού για τον Κύριο όλης της δημιουργίας. Όσο για το αν υπήρχαν κανόνες και νόμοι προς τήρηση και αν υπήρχε έργο που τα δημιουργημένα όντα έπρεπε να κάνουν για τον Δημιουργό: Οι απόγονοι του Αδάμ δεν γνώριζαν τίποτα από αυτά. Το μόνο που ήξεραν ήταν ότι ο σύζυγος θα έπρεπε να ιδρώνει και να εργάζεται σκληρά για να προμηθεύει για την οικογένειά του και ότι η γυναίκα θα έπρεπε να υποτάσσεται στον άντρα της και να διαιωνίζουν το ανθρώπινο γένος που ο Ιεχωβά δημιούργησε. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι αυτοί, που είχαν μόνο την πνοή του Ιεχωβά και την ζωή Του, δεν ήξεραν τίποτα για το πώς να ακολουθήσουν τους νόμους του Θεού ή πώς να ικανοποιήσουν τον Κύριο όλης της δημιουργίας. Κατανοούσαν πάρα πολύ λίγα. Οπότε, ακόμη κι αν δεν υπήρχε τίποτα διεφθαρμένο ή απατηλό στις καρδιές τους και η ζήλεια και οι διαμάχες σπάνια υπήρχαν μεταξύ τους, παρόλα αυτά δεν είχαν καμία γνώση ή κατανόηση του Ιεχωβά, του Κυρίου όλης της δημιουργίας. Οι πρόγονοι του ανθρώπου γνώριζαν μόνο πώς να τρώνε και να απολαμβάνουν τα αγαθά του Ιεχωβά, αλλά δεν γνώριζαν πώς να έχουν φόβο Θεού για τον Ιεχωβά. Δεν γνώριζαν ότι ο Ιεχωβά είναι ο Ένας που θα έπρεπε να λατρεύουν με όλη τους την ψυχή. Οπότε, πώς μπορούσαν να ονομάζονται πλάσματά Του; Αν ήταν έτσι, τι γίνεται με τα λόγια, «Ο Ιεχωβά είναι ο Κύριος όλης της δημιουργίας» και «Εκείνος δημιούργησε τον άνθρωπο για να Τον φανερώνει, να Τον δοξάζει και να τον αντιπροσωπεύει»· δεν θα ήταν τα λόγια αυτά μάταια; Πώς θα μπορούσαν άνθρωποι που δεν έχουν σεβασμό για τον Ιεχωβά να γίνουν μαρτυρία για την δόξα Του; Πώς θα μπορούσαν να γίνουν εκδήλωση της δόξας Του; Δεν θα ήταν τότε τα λόγια του Ιεχωβά, «Δημιούργησα τον άνθρωπο κατ’ εικόνα μου», όπλο στα χέρια του σατανά, του κακόβουλου; Δεν θα γίνονταν τα λόγια αυτά ένα σημάδι ταπείνωσης στην δημιουργία του ανθρώπου από τον Ιεχωβά; Για να ολοκληρωθεί το στάδιο αυτό του έργου, ο Ιεχωβά, μετά που δημιούργησε την ανθρωπότητα, δεν τους δίδαξε ή τους καθοδήγησε από την εποχή του Αδάμ έως την εποχή του Νώε. Αντίθετα, μόνο μετά που ο κατακλυσμός κατέστρεψε τον κόσμο ξεκίνησε επίσημα να καθοδηγεί τους Ισραηλίτες, που ήταν οι απόγονοι του Νώε και, επίσης, του Αδάμ. Το έργο και τα λόγια Του στον Ισραήλ έδωσαν καθοδήγηση σε όλους τους ανθρώπους του Ισραήλ, καθώς ζούσαν τη ζωή τους σε όλη την γη του Ισραήλ και, μ’ αυτόν τον τρόπο, έδειξαν στην ανθρωπότητα ότι ο Ιεχωβά δεν ήταν ικανός μόνο να δώσει πνοή στον άνθρωπο για να έχει ζωή από Εκείνον και να αναβαθμιστεί από χώμα σε ένα δημιουργημένο ανθρώπινο ον, αλλά θα μπορούσε επίσης να κάψει την ανθρωπότητα και να καταραστεί την ανθρωπότητα και να χρησιμοποιήσει το ραβδί Του για να κυβερνήσει την ανθρωπότητα. Έτσι, είδαν επίσης ότι ο Ιεχωβά μπορούσε να καθοδηγήσει την ζωή του ανθρώπου στη γη και να μιλήσει και να κάνει έργο στην ανθρωπότητα σύμφωνα με τις ώρες της ημέρας και της νύχτας. Έκανε το έργο μόνο για να γνωρίσουν τα πλάσματά Του ότι ο άνθρωπος προήλθε από χώμα που Εκείνος πήρε στο χέρι Του και, επιπλέον, ότι ο άνθρωπος έχει φτιαχτεί από Εκείνον. Όχι μόνο αυτό, αλλά το έργο που ξεκίνησε στον Ισραήλ είχε το σκοπό άλλοι άνθρωποι και έθνη (που, ουσιαστικά, δεν ήταν ξεχωριστά από τον Ισραήλ, αλλά αντίθετα είχαν πάρει διαφορετικό δρόμο από τους Ισραηλίτες, ωστόσο ήταν απόγονοι του Αδάμ και της Εύας) να λάβουν το ευαγγέλιο του Ιεχωβά από τον Ισραήλ, ώστε όλα τα δημιουργημένα όντα στο σύμπαν να μπορούν να έχουν φόβο Θεού για τον Ιεχωβά και να Τον θεωρούν σημαντικό. Αν δεν είχε ξεκινήσει ο Ιεχωβά το έργο στον Ισραήλ, αλλά αντίθετα, μετά που δημιούργησε την ανθρωπότητα, τους άφηνε να ζουν ξένοιαστη ζωή στη γη, στην περίπτωση εκείνη, χάρη στη σωματική φύση του ανθρώπου (φύση σημαίνει ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να γνωρίζει πράγματα τα οποία δεν μπορεί να δει, δηλαδή δεν θα γνώριζε ότι ήταν ο Ιεχωβά που δημιούργησε την ανθρωπότητα, και ακόμη λιγότερο, γιατί το έκανε), δεν θα γνώριζαν ότι ήταν ο Ιεχωβά που δημιούργησε την ανθρωπότητα ή ότι Εκείνος είναι ο Κύριος όλης της δημιουργίας. Αν ο Ιεχωβά δημιουργούσε τον άνθρωπο και τον έβαζε στην γη να είναι αντικείμενο της δικής Του απόλαυσης και στη συνέχεια καθάριζε τα χέρια Του από το χώμα και έφευγε, αντί να παραμένει στην ανθρωπότητα δίνοντάς τους καθοδήγηση για μια χρονική περίοδο, τότε όλη η ανθρωπότητα θα επέστρεφε στο τίποτα. Ακόμη κι ο ουρανός και η γη και όλα τα μυριάδες πράγματα που Εκείνος έφτιαξε και όλη η ανθρωπότητα θα επέστρεφαν στο τίποτα και, επιπλέον, θα είχαν ήδη ποδοπατηθεί από τον σατανά. Μ’ αυτόν τον τρόπο, η επιθυμία του Ιεχωβά «Στη γη, δηλαδή στο μέσο της δημιουργίας Του, να έχει ένα μέρος να σταθεί, ένα άγιο μέρος» θα είχε γκρεμιστεί. Και επομένως, μετά που δημιούργησε την ανθρωπότητα, το γεγονός ότι μπορούσε να παραμείνει μεταξύ τους για να τους καθοδηγεί στην ζωή τους και να μιλά σ’ αυτούς βρισκόμενος ανάμεσά τους, όλο αυτό ήταν για να πραγματοποιήσει την επιθυμία Του και να επιτύχει το σχέδιό Του. Το έργο που έκανε στον Ισραήλ είχε σκοπό μόνο να εκτελέσει το σχέδιο που είχε ορίσει πριν την δημιουργία όλων των πραγμάτων και γι’ αυτό, το έργο του πρώτα μεταξύ των Ισραηλιτών και η δημιουργία όλων των πραγμάτων από Εκείνον δεν ήταν αντίθετα μεταξύ τους, αλλά ήταν και τα δύο για χάρη της διαχείρισής Του, του έργου Του και της δόξας Του και επίσης, για να εμβαθύνει το νόημα της δημιουργίας της ανθρωπότητας από Εκείνον. Καθοδήγησε την ζωή της ανθρωπότητας στην γη για δύο χιλιάδες χρόνια μετά τον Νώε, κατά την διάρκεια των οποίων δίδαξε στην ανθρωπότητα να κατανοεί πώς να έχει φόβο Θεού για τον Ιεχωβά, τον Κύριο όλης της δημιουργίας, πώς να διάγει την ζωή της και πώς να συνεχίσει να ζει και, πιο πολύ απ’ όλα, πώς να δρα ως μάρτυρας για τον Ιεχωβά, να Τον υπακούει και να Του δείχνει σεβασμό, ακόμη και να Τον λατρεύει με μουσική όπως έκαναν ο Δαβίδ και οι ιερείς του. 

         Πριν από τα δύο χιλιάδες χρόνια, κατά τα οποία ο Ιεχωβά έκανε το έργο Του, ο άνθρωπος δεν γνώριζε τίποτα, και σχεδόν ολόκληρη η ανθρωπότητα είχε εξαχρειωθεί, πριν την καταστροφή του κόσμου από τον κατακλυσμό, φτάνοντας σε τέτοιο βαθμό ανηθικότητας και διαφθοράς, που οι καρδιές τους ήταν άδειες από τον Ιεχωβά και ακόμη πιο άδειες από την οδό Του. Ποτέ δεν κατανόησαν το έργο που ο Ιεχωβά θα έκανε. Τους έλειπε η λογική, ακόμα περισσότερο η γνώση και, σαν μηχανή που αναπνέει, ήταν πλήρως αδαείς όσον αφορά τον άνθρωπο, τον Θεό, τον κόσμο, την ζωή και τα συναφή. Στην γη, έμπλεκαν με πολλούς πειρασμούς, όπως το φίδι, και έλεγαν πολλά πράγματα που ήταν προσβλητικά για τον Ιεχωβά, αλλά επειδή ήταν αδαείς, ο Ιεχωβά δεν τους παίδευσε ούτε τους πειθάρχησε. Μόνο μετά τον κατακλυσμό, όταν ο Νώε ήταν 601 ετών, εμφανίστηκε επίσημα ο Ιεχωβά στον Νώε και καθοδήγησε εκείνον και την οικογένειά του, οδηγώντας πουλιά και ζώα που είχαν επιβιώσει από τον κατακλυσμό μαζί με τον Νώε και τους απογόνους του μέχρι το τέλος της Εποχής του Νόμου, σε όλα τα 2500 χρόνια. Έκανε έργο στον Ισραήλ, δηλαδή επίσημο έργο, για συνολικά 2000 χρόνια, και έργο ταυτόχρονα με τον Ισραήλ και έξω από αυτόν για 500 χρόνια· σύνολο 2500 χρόνια. Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, δίδαξε τους Ισραηλίτες ότι για να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά, θα έπρεπε να χτίσουν ένα ναό, να βάλουν ιερατικά άμφια και να περπατούν ξυπόλυτοι στον ναό την αυγή, μην τυχόν και τα παπούτσια τους σπιλώσουν τον ναό και φωτιά σταλεί επάνω τους από την κορυφή του ναού και τους κατακάψει. Έφεραν σε πέρας τα καθήκοντά τους και υποτάχθηκαν στα σχέδια του Ιεχωβά. Προσεύχονταν στον Ιεχωβά στον ναό και μετά που έλαβαν την αποκάλυψη του Ιεχωβά, δηλαδή μετά που ο Ιεχωβά μίλησε, οδήγησαν τα πλήθη και τους δίδαξαν ότι πρέπει να δείχνουν σεβασμό στον Ιεχωβά – τον Θεό τους. Και ο Ιεχωβά τους είπε ότι θα έπρεπε να χτίσουν έναν ναό και ένα θυσιαστήριο και στην στιγμή που όρισε ο Ιεχωβά, δηλαδή το εβραϊκό Πάσχα, θα έπρεπε να ετοιμάσουν νεογέννητα μοσχάρια και πρόβατα για να τα βάλουν στο θυσιαστήριο ως θυσίες για να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά, για να τους συγκρατήσει και να βάλει σεβασμό για τον Ιεχωβά στις καρδιές τους. Η υπακοή σ’ αυτόν τον νόμο έγινε το μέτρο της αφοσίωσης τους στον Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά επίσης όρισε την ημέρα του Σαββάτου γι’ αυτούς, την έβδομη ημέρα της δημιουργίας Του. Την ημέρα μετά το Σάββατο, έφτιαξε την πρώτη ημέρα, μία ημέρα για εκείνους για να δοξάζουν τον Ιεχωβά, να Του προσφέρουν θυσίες και να συνθέτουν μουσική γι’ Αυτόν. Την ημέρα εκείνη, ο Ιεχωβά κάλεσε όλους τους ιερείς για να χωρίσουν τις θυσίες στο θυσιαστήριο προκειμένου να φάνε οι άνθρωποι και να απολαύσουν τις θυσίες στο θυσιαστήριο του Ιεχωβά. Και ο Ιεχωβά είπε ότι ήταν ευλογημένοι, ότι μοιράζονταν μία μερίδα μαζί Του και ότι ήταν ο εκλεκτός λαός Του (αυτή ήταν η διαθήκη του Ιεχωβά με τους Ισραηλίτες). Γι’ αυτό τον λόγο, μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι του Ισραήλ λένε ακόμη ότι ο Ιεχωβά είναι μόνο δικός τους Θεός και όχι ο Θεός των άλλων ανθρώπων. 

         Κατά την διάρκεια της Εποχής του Νόμου, ο Ιεχωβά έδωσε πολλές εντολές για να παραδώσει ο Μωυσής στους Ισραηλίτες που τον ακολουθούσαν έξω από την Αίγυπτο. Οι εντολές αυτές δόθηκαν από τον Ιεχωβά στους Ισραηλίτες και δεν είχαν καμία σχέση με τους Αιγύπτιους. Είχαν σκοπό να συγκρατήσουν τους Ισραηλίτες. Ο Θεός χρησιμοποίησε τις εντολές για να θέσει αξιώσεις από αυτούς. Αν τηρούσαν το Σάββατο, αν σέβονταν τους γονείς τους, αν προσκυνούσαν είδωλα και ούτω καθεξής: αυτές ήταν οι αρχές με τις οποίες κρινόταν αν ήταν αμαρτωλοί ή δίκαιοι. Μεταξύ αυτών, υπήρχαν κάποιοι που επλήγησαν από την φωτιά του Ιεχωβά, κάποιοι που λιθοβολήθηκαν μέχρι θανάτου και κάποιοι που έλαβαν την ευλογία του Ιεχωβά, και αυτό καθοριζόταν ανάλογα με το αν υπάκουαν στις εντολές αυτές ή όχι. Όσοι δεν τηρούσαν το Σάββατο, θα λιθοβολούνταν μέχρι θανάτου. Όσοι ιερείς δεν τηρούσαν το Σάββατο, θα έπεφτε πάνω τους η φωτιά του Ιεχωβά. Όσοι δεν έδειχναν σεβασμό στους γονείς τους, επίσης θα λιθοβολούνταν μέχρι θανάτου. Όλες αυτές οι εντολές παραδόθηκαν από τον Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά έκανε γνωστές τις εντολές Του και τους νόμους Του, ώστε, καθώς τους οδηγούσε στη ζωή τους, οι άνθρωποι θα άκουγαν και θα υπάκουαν στον λόγο Του και δεν θα επαναστατούσαν εναντίον Του. Χρησιμοποίησε τους νόμους αυτούς για να κρατήσει το νεογέννητο ανθρώπινο γένος υπό έλεγχο, για να θέσει το θεμέλιο για το μελλοντικό Του έργο. Κι έτσι, βάσει του έργου που έκανε ο Ιεχωβά, η πρώτη εποχή ονομάστηκε η Εποχή του Νόμου. Παρόλο που ο Ιεχωβά εξέφρασε τόσα πολλά λόγια και έκανε τόσο μεγάλο έργο, καθοδήγησε μονάχα τους ανθρώπους θετικά, διδάσκοντας στους αδαείς αυτούς ανθρώπους πώς να είναι άνθρωποι, πώς να ζουν, πώς να κατανοούν την οδό του Ιεχωβά. Κατά ένα μεγάλο μέρος, το έργο που έκανε ήταν να προκαλέσει τους ανθρώπους να τηρήσουν την οδό Του και να ακολουθήσουν τους νόμους Του. Το έργο έγινε σε ανθρώπους που ήταν ελαφρώς διεφθαρμένοι. Δεν επεκτάθηκε τόσο ώστε να μεταμορφώσει την φύση τους ή την πρόοδό τους στην ζωή. Ασχολιόταν μόνο με την χρήση νόμων για να συγκρατήσει και να ελέγξει τους ανθρώπους. Για τους Ισραηλίτες την εποχή εκείνη, ο Ιεχωβά ήταν απλώς ένας Θεός στον ναό, ένας Θεός στους ουρανούς. Ήταν μία στήλη νεφέλης, μία στήλη φωτιάς. Εκείνο που ζητούσε ο Ιεχωβά από αυτούς να κάνουν ήταν να υπακούσουν σε αυτό που οι άνθρωποι σήμερα γνωρίζουν ως νόμοι και εντολές – κάποιος θα μπορούσε να πει κανόνες – διότι όσα έκανε ο Ιεχωβά δεν είχαν σκοπό να τους μεταμορφώσουν, αλλά να τους δώσουν περισσότερα πράγματα απ’ όσα θα έπρεπε ο άνθρωπος να έχει, να τους διδάξουν από το ίδιο Του το στόμα, γιατί μετά την δημιουργία του, ο άνθρωπος δεν είχε τίποτα από όσα θα έπρεπε να κατέχει. Κι έτσι, ο Ιεχωβά έδωσε στους ανθρώπους όσα έπρεπε να κατέχουν για τη ζωή τους στη γη, κάνοντας τους ανθρώπους που είχε οδηγήσει να ξεπεράσουν τους προγόνους τους, τον Αδάμ και την Εύα, γιατί όσα τους έδωσε ο Ιεχωβά ξεπερνούσαν όσα είχε δώσει στον Αδάμ και την Εύα στην αρχή. Ανεξάρτητα απ’ αυτό, το έργο που έκανε ο Ιεχωβά στον Ισραήλ ήταν μόνο για να καθοδηγήσει την ανθρωπότητα και να κάνει την ανθρωπότητα να αναγνωρίσει τον Δημιουργό της. Δεν τους κατέκτησε ούτε τους μεταμόρφωσε, απλώς τους καθοδήγησε. Αυτό είναι το σύνολο του έργου του Ιεχωβά την Εποχή του Νόμου. Είναι το υπόβαθρο, η πραγματική ιστορία, η ουσία του έργου Του σε όλη την χώρα του Ισραήλ και η αρχή του έργου Του των έξι χιλιάδων ετών – να κρατήσει την ανθρωπότητα υπό τον έλεγχο του Ιεχωβά. Απ’ αυτό, δημιουργήθηκε περισσότερο έργο στο σχέδιο διαχείρισής Του των έξι χιλιάδων ετών.

Ποίηση μουσική | Η προσευχή του λαού του Θεού | Να ζήσετε μέσα στην αγάπη του Θεού

 

        Ο λαός του Θεού εγείρεται ενώπιον του θρόνου Του με πολλές προσευχές στις καρδίες τους. Ο Θεός ευλογεί όλους όσους επιστρέφουν σ΄ Αυτόν, όλοι ζουν στο φώς. Προσευχήσου το Άγιο Πνεύμα να διαφωτίσει τον λόγο του Θεού ώστε να γνωρίσουμε πλήρως το θέλημα Του. Μακάρι όλοι οι λαοί να εκτιμήσουν τον λόγο του Θεού και να έρθουν αναζητώντας να γνωρίσουν τον Θεό. Μακάρι ο Θεός να μας δώσει περισσότερη από τη χάρη Του, ώστε οι διαθέσεις μας να μπορέσουν ν’ αλλάξουν. Μακάρι ο Θεός να μας τελειοποιήσει ώστε να γίνουμε μία καρδία και ένας νους με Αυτόν. Μακάρι ο Θεός να μας πειθαρχήσει ώστε να μπορέσουμε να εκπληρώσουμε το καθήκον μας προς Αυτόν. Μακάρι το Άγιο Πνεύμα καθημερινά να μας οδηγεί να κηρύσσουμε και να μαρτυρούμε τον Θεό. Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να διακρίνουν το καλό από το κακό, να εφαρμόσουν την αλήθεια στην πράξη. Μακάρι ο Θεός να τιμωρήσει όσους κάνουν κακό και η εκκλησία Του να είναι ανενόχλητη. Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να προσφέρουν αληθινή αγάπη στον Θεό, την πιο ευχάριστη και γλυκιά. Μακάρι ο Θεός ν’ απομακρύνει όλα τα εμπόδια ώστε να δώσουμε όλο μας το είναι για τον Θεό. Μακάρι ο Θεός να διατηρήσει τις καρδιές μας ν’ αγαπούν τον Θεό, όχι να αφήνουν τον Θεό. Μακάρι όσοι προορίζονται από τον Θεό να επιστρέψουν στην παρουσία Του. Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να τραγουδήσουν τον αίνο τους στον Θεό που έχει φτάσει στην δόξα. Μακάρι ο Θεός να είναι με τον λαό Του, να μας διατηρήσει ζωντανούς στην αγάπη Του. Μακάρι ο Θεός να είναι με τον λαό Του, να μας διατηρήσει ζωντανούς στην αγάπη Του. από το βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»

Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού: https://el.godfootsteps.org/ Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού Facebook: https://www.facebook.com/kingdomsalva... Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού instagram: https://www.instagram.com/kingdomsalv... Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού Twitter: https://twitter.com/CAGchurchel Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού Blogger: https:/

Ο Θεός Προΐσταται της Μοίρας Όλης της Ανθρωπότητας

        Ως μέλη του ανθρώπινου γένους και πιστοί Χριστιανοί, αποτελεί ευθύνη και υποχρέωση όλων μας να προσφέρουμε ως θυσία τον νου και το σώμα μας για την εκπλήρωση της αποστολής του Θεού, διότι ολόκληρη η ύπαρξή μας προήλθε από τον Θεό, και υπάρχει χάρη στην κυριαρχία του Θεού. Αν ο νους και το σώμα μας δεν είναι για την αποστολή από τον Θεό και για τον δίκαιο σκοπό της ανθρωπότητας, τότε οι ψυχές μας θα είναι ανάξιες αυτών που μαρτύρησαν για την αποστολή του Θεού, πολύ πιο ανάξιες του Θεού, που μας τα παρείχε όλα.

Ο Θεός δημιούργησε αυτόν τον κόσμο, δημιούργησε αυτήν την ανθρωπότητα, και επιπροσθέτως ήταν ο αρχιτέκτονας της αρχαίας ελληνικής κουλτούρας και του ανθρώπινου πολιτισμού. Μόνο ο Θεός παρηγορεί αυτήν την ανθρωπότητα, και μόνο ο Θεός ενδιαφέρεται γι’ αυτήν την ανθρωπότητα μέρα και νύχτα. Η ανθρώπινη ανάπτυξη και πρόοδος είναι αδιαχώριστη από την κυριαρχία του Θεού, ενώ η ιστορία και το μέλλον της ανθρωπότητας είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένα με τα σχέδια του Θεού. Αν είσαι πραγματικός χριστιανός, τότε σίγουρα θα πιστεύεις ότι η άνοδος κι η πτώση οποιασδήποτε χώρας ή έθνους πραγματοποιείται σύμφωνα με τα σχέδια του Θεού. Μόνο ο Θεός ξέρει την μοίρα μίας χώρας ή έθνους, και μόνο ο Θεός ελέγχει την πορεία αυτής της ανθρωπότητας. Αν η ανθρωπότητα επιθυμεί να έχει μια καλή μοίρα, αν μια χώρα επιθυμεί να έχει μια καλή μοίρα, τότε ο άνθρωπος πρέπει να υποκλιθεί στον Θεό με λατρεία, να μετανοήσει και να εξομολογηθεί μπροστά στον Θεό, διαφορετικά η μοίρα κι ο προορισμός του ανθρώπου θα καταλήξουν αναπόφευκτα σε καταστροφή.

Ανατρέξτε στην εποχή της κιβωτού του Νώε: Η ανθρωπότητα είχε διαφθαρεί βαθιά, είχε ξεστρατίσει από την ευλογία του Θεού, δεν αποτελούσε αντικείμενο ενδιαφέροντος για τον Θεό, κι είχε χάσει τις υποσχέσεις του Θεού. Ζούσε στο σκότος, χωρίς το φως του Θεού. Συνεπώς, έγινε έκφυλη από την φύση της, εγκατέλειψε τον εαυτό της σε ειδεχθή ανηθικότητα. Τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορούσαν πια να λάβουν την υπόσχεση του Θεού. Δεν ήταν σε θέση να δουν το πρόσωπο του Θεού ούτε να ακούσουν την φωνή του Θεού, γιατί είχαν εγκαταλείψει τον Θεό, είχαν απορρίψει όλα όσα είχε παραχωρήσει σ’ αυτούς, και είχαν ξεχάσει τις διδασκαλίες του Θεού. Η καρδιά τους ξεστράτιζε όλο και πιο μακριά από τον Θεό, και καθώς ξεστράτιζε, εξαχρειώνονταν πέρα από κάθε λογική και ανθρωπιά, γίνονταν όλο και πιο μοχθηροί. Συνεπώς, ήρθαν πιο κοντά στον θάνατο από ποτέ, και υπέπεσαν στην οργή και στην τιμωρία του Θεού. Μόνο ο Νώε λάτρευε τον Θεό και απέφευγε το κακό, κι έτσι ήταν σε θέση ν’ ακούσει την φωνή του Θεού, και ν’ ακούσει τις οδηγίες του Θεού. Έχτισε την κιβωτό σύμφωνα με τις οδηγίες του λόγου του Θεού, και συγκέντρωσε κάθε είδος ζωντανών πλασμάτων. Και με αυτόν τον τρόπο, όταν όλα είχαν προετοιμαστεί, ο Θεός εξαπέλυσε την καταστροφή Του πάνω στον κόσμο. Μόνο ο Νώε και τα επτά μέλη της οικογενείας του επέζησαν της καταστροφής, γιατί ο Νώε λάτρευε τον Ιεχωβά και απέφευγε το κακό.

Έπειτα, κοίταξε την παρούσα εποχή: Τέτοιου είδους δίκαιοι άνθρωποι όπως ο Νώε, που μπορούσαν να λατρεύουν τον Θεό και να αποφεύγουν το κακό, έχουν πάψει να υπάρχουν. Κι όμως, ο Θεός εξακολουθεί να είναι ελεήμων προς αυτήν την ανθρωπότητα, και συγχωρεί την ανθρωπότητα κατά την διάρκεια αυτής της ύστατης ιστορικής εποχής. Ο Θεός αναζητά εκείνους που λαχταρούν να εμφανιστεί. Αναζητά αυτούς που μπορούν ν’ ακούσουν τον λόγο Του, αυτούς που δεν έχουν λησμονήσει την αποστολή Του και προσφέρουν ως θυσία την καρδιά και το σώμα τους σε Αυτόν. Αναζητά αυτούς που είναι υπάκουοι σαν μωρά μπροστά Του, και δεν Του αντιστέκονται. Αν είσαι ανεμπόδιστος από οποιαδήποτε τυχόν δύναμη στην αφοσίωσή σου στον Θεό, τότε ο Θεός θα σε κοιτάξει με εύνοια και θα δώσει τις ευλογίες Του σ’ εσένα. Αν είσαι υψηλής κοινωνικής θέσης, ευυπόληπτος, πολυμαθής, κάτοχος πληθώρας περιουσιακών στοιχείων, και υποστηρίζεσαι από πολλούς ανθρώπους, κι όμως όλα τα παραπάνω δεν σε εμποδίζουν να έρθεις μπροστά στον Θεό για να αποδεχτείς το κάλεσμά Του και την αποστολή Του, προκειμένου να εκτελέσεις ό,τι σου ζητά, τότε όλα όσα κάνεις θα είναι τα πιο σημαντικά στην γη και τα πιο δίκαια για την ανθρωπότητα. Αν απορρίπτεις το κάλεσμα του Θεού για χάρη του κύρους και για τους δικούς σου σκοπούς, τότε όλα όσα κάνεις θα είναι καταραμένα, ακόμα και απεχθή από τον Θεό. Ίσως είσαι πρόεδρος, ή επιστήμονας, ή πάστορας, ή πρεσβύτερος, αλλά όσο ψηλά και αν βρίσκεται το αξίωμά σου, αν βασίζεσαι στην δική σου γνώση και ικανότητα στη σταδιοδρομία σου, πάντα θα είσαι μια αποτυχία, και πάντοτε θα στερείσαι τις ευλογίες του Θεού, γιατί ο Θεός δεν δέχεται οτιδήποτε κι αν κάνεις, δεν αναγνωρίζει ότι η καριέρα σου είναι μια δίκαιη καριέρα, ή δεν αποδέχεται ότι δουλεύεις προς όφελος της ανθρωπότητας. Θα πει πως οτιδήποτε κι αν κάνεις, οδηγεί στην χρήση της γνώσης και της δύναμης της ανθρωπότητας για ν’ απεκδυθεί ο άνθρωπος την προστασία του Θεού και ν’ αρνηθεί τις ευλογίες του Θεού. Θα πει ότι οδηγείς την ανθρωπότητα προς το σκοτάδι, προς τον θάνατο και προς την έναρξη μιας ύπαρξης χωρίς όρια, στην οποία ο άνθρωπος έχει χάσει τον Θεό και την ευλογία Του.

Από τότε που ο άνθρωπος είχε τις κοινωνικές επιστήμες, ο νους του ήταν κατειλημμένος από την επιστήμη και την γνώση. Η επιστήμη κι η γνώση έγιναν εργαλεία για την διακυβέρνηση της ανθρωπότητας, και δεν υπήρχε επαρκής χώρος στον άνθρωπο να λατρέψει τον Θεό, αλλά ούτε κι ευνοϊκές συνθήκες για την λατρεία του Θεού. Η θέση του Θεού βυθίστηκε ακόμα πιο κάτω στην καρδιά του ανθρώπου. Ένας κόσμος στην καρδιά του ανθρώπου χωρίς καμιά θέση για τον Θεό είναι σκοτεινός, κενός, χωρίς ελπίδα. Κι έτσι προέκυψαν τόσοι πολλοί κοινωνικοί επιστήμονες, ιστορικοί και πολιτικοί που εκφράζουν θεωρίες κοινωνικής επιστήμης, την θεωρία της ανθρώπινης εξέλιξης, κι άλλες θεωρίες που έρχονται σε σύγκρουση με την αλήθεια ότι ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, για να γεμίζουν την καρδιά και τον νου του ανθρώπου. Με αυτόν τον τρόπο, αυτοί που πιστεύουν ότι όλα τα δημιούργησε ο Θεός, όλο και λιγοστεύουν, κι αυτοί που πιστεύουν στην θεωρία της εξέλιξης, όλο και αυξάνονται. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τις καταγραφές του έργου του Θεού και των λόγων Του κατά την διάρκεια της ιστορικής εποχής της Παλαιάς Διαθήκης ως μύθους και θρύλους. Στην καρδιά τους, οι άνθρωποι γίνονται αδιάφοροι ως προς την αξιοπρέπεια και το μεγαλείο του Θεού, στην αρχή ότι ο Θεός υπάρχει και κυριαρχεί έναντι όλων. Η επιβίωση της ανθρωπότητας κι η μοίρα των χωρών και των εθνών δεν είναι πια σημαντική γι’ αυτούς. Ο άνθρωπος ζει σε έναν κενό κόσμο, στον οποίο απασχολείται μόνο με την βρώση, την πόση και το κυνήγι της ευχαρίστησης… Λίγοι άνθρωποι αναλαμβάνουν να αναζητήσουν πού κάνει ο Θεός το έργο Του σήμερα, ή να αναζητήσουν το πώς προΐσταται και διευθετεί τον προορισμό του ανθρώπου. Και με αυτόν τον τρόπο, εν αγνοία του ανθρώπου, ο ανθρώπινος πολιτισμός είναι όλο και λιγότερο ικανός να προχωρήσει σύμφωνα με τις επιθυμίες του ανθρώπου, και υπάρχουν ακόμη πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι, ζώντας σ’ ένα τέτοιο κόσμο, νιώθουν λιγότερο χαρούμενοι από ανθρώπους που έχουν φύγει. Ακόμη και άτομα σε χώρες που κάποτε ήταν πολύ πολιτισμένες, εκφράζουν τέτοιου είδους παράπονα. Διότι χωρίς την καθοδήγηση του Θεού, ανεξάρτητα από το πόσο οι κυβερνώντες και οι κοινωνιολόγοι στύβουν το μυαλό τους για να διατηρήσουν τον ανθρώπινο πολιτισμό, δεν έχει κανένα νόημα. Κανένας δεν μπορεί να γεμίσει το κενό στην καρδιά του ανθρώπου, γιατί κανένας δεν μπορεί να είναι η ζωή του ανθρώπου, και καμία κοινωνική θεωρία δεν μπορεί να απελευθερώσει τον άνθρωπο από το κενό από το οποίο πλήττεται. Η επιστήμη, η γνώση, η ελευθερία, η δημοκρατία, η διασκέδαση, η άνεση, όλα αυτά δεν είναι παρά μόνο προσωρινή ανακούφιση. Ακόμη και με αυτά τα πράγματα, ο άνθρωπος αναπόφευκτα θα αμαρτήσει και θα παραπονιέται για τις αδικίες της κοινωνίας. Αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να περιορίσουν την πείνα και την επιθυμία του ανθρώπου για εξερεύνηση. Γιατί ο άνθρωπος φτιάχτηκε από τον Θεό, και οι ανούσιες θυσίες και εξερευνήσεις του ανθρώπου δεν μπορούν παρά να οδηγήσουν σε μεγαλύτερη δυστυχία. Ο άνθρωπος θα ζει σε μια συνεχή κατάσταση φόβου, δεν θα ξέρει πώς να αντιμετωπίζει το μέλλον της ανθρωπότητας ή πώς να αντιμετωπίζει το μονοπάτι μπροστά του. Ο άνθρωπος θα καταλήξει ακόμα να φοβάται την επιστήμη και τη γνώση, και να φοβάται ακόμη περισσότερο το αίσθημα κενού μέσα του. Σε αυτόν τον κόσμο, ανεξάρτητα από το αν ζεις σε μια ελεύθερη χώρα ή σε μία χώρα χωρίς ανθρώπινα δικαιώματα, είσαι εντελώς ανίκανος να ξεφύγεις από την μοίρα της ανθρωπότητας. Είτε είσαι ο κυβερνών ή ο κυβερνώμενος, είσαι απολύτως ανίκανος να ξεφύγεις από την επιθυμία να εξερευνήσεις την μοίρα, τα μυστήρια, και τον προορισμό της ανθρωπότητας. Είσαι ακόμη λιγότερο ικανός να ξεφύγεις από την χαοτική αίσθηση του κενού. Τέτοιου είδους φαινόμενα, που είναι κοινά σε όλη την ανθρωπότητα, ονομάζονται κοινωνικά φαινόμενα από τους κοινωνιολόγους, αλλά ακόμη δεν εμφανίστηκε κανένας σπουδαίος άνθρωπος να λύσει τέτοιου είδους προβλήματα. Ο άνθρωπος, εξάλλου, δεν είναι παρά άνθρωπος. Η θέση κι η ζωή του Θεού δεν μπορούν να αντικατασταθούν από οποιονδήποτε άνθρωπο. Η ανθρωπότητα δεν απαιτεί απλώς μια δίκαιη κοινωνία, στην οποία όλοι είναι καλοταϊσμένοι, ίσοι και ελεύθεροι, αλλά τη σωτηρία του Θεού και την δική Του παροχή ζωής σε αυτούς. Μόνο όταν ο άνθρωπος λάβει την σωτηρία του Θεού και την δική Του παροχή ζωής σε αυτούς, μπορούν οι ανάγκες, ο πόθος για εξερεύνηση και το πνευματικό κενό του ανθρώπου να λυθούν. Αν ο λαός μιας χώρας ή ενός έθνους είναι ανίκανος να λάβει τη σωτηρία και την φροντίδα του Θεού, τότε μια χώρα ή ένα έθνος τέτοιου είδους θα περπατάει στον δρόμο προς την καταστροφή, προς το σκότος και θα εξολοθρευτεί από τον Θεό.

Ίσως η χώρα σου να ευημερεί τώρα, αλλά αν επιτρέψεις στον λαό σου να ξεστρατίσει από τον Θεό, τότε η χώρα σου θα βρεθεί όλο και πιο απεκδυόμενη από τις ευλογίες του Θεού. Ο πολιτισμός της χώρας σου θα είναι όλο και πιο ποδοπατημένος, και πριν περάσει πολύς καιρός, οι άνθρωποι θα επαναστατήσουν ενάντια στον Θεό και θα καταριούνται τον Ουρανό. Συνεπώς, η μοίρα της χώρας θα οδηγηθεί ακούσια στην καταστροφή. Ο Θεός θα υψώσει δυνατές χώρες για να αντιμετωπίσουν αυτές τις χώρες που αποτελούν αντικείμενο κατάρας του Θεού, και μπορεί ακόμη και να τις εξαφανίσει από προσώπου γης. Η άνοδος κι η πτώση μιας χώρας ή ενός έθνους προδιαγράφεται από το αν οι κυβερνώντες της λατρεύουν τον Θεό, κι από το αν οδηγούν τον λαό τους πιο κοντά στον Θεό και στη λατρεία Του. Κι όμως, σε αυτήν την ύστατη εποχή, επειδή αυτοί που πραγματικά αναζητούν και λατρεύουν τον Θεό όλο και σπανίζουν, ο Θεός παραχωρεί ειδική χάρη σε αυτές τις χώρες, στις οποίες ο Χριστιανισμός είναι η επίσημη θρησκεία. Τους συγκεντρώνει για να σχηματίζουν το σχετικώς δίκαιο στρατόπεδο του κόσμου, ενώ οι χώρες αθεϊσμού ή αυτές που δεν λατρεύουν τον αληθινό Θεό, γίνονται οι αντίπαλοι του δίκαιου στρατοπέδου. Με αυτόν τον τρόπο, ο Θεός όχι μόνο έχει ένα μέρος ανάμεσα στην ανθρωπότητα, στο οποίο να εκτελέσει το έργο Του, αλλά επίσης κερδίζει χώρες που μπορούν να ασκήσουν δίκαιη εξουσία, προκειμένου να επιβάλει κυρώσεις και περιορισμούς σε αυτές τις χώρες που αντιστέκονται στον Θεό. Όμως, μολαταύτα, ακόμη δεν υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι που εμφανίζονται να λατρεύουν τον Θεό, γιατί ο άνθρωπος έχει ξεστρατίσει πολύ μακριά από Αυτόν, κι ο Θεός απουσιάζει από τις σκέψεις των ανθρώπων για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Απομένουν στη γη μόνο χώρες που εφαρμόζουν τη δικαιοσύνη και αντιστέκονται στην αδικία. Αλλά αυτό απέχει από τις επιθυμίες του Θεού, γιατί καμιάς χώρας οι κυβερνώντες δεν θα επιτρέπουν στον Θεό να προΐσταται πάνω στον λαό τους, και κανένα πολιτικό κόμμα δεν θα συγκεντρώσει τους ανθρώπους του για την λατρεία του Θεού. Ο Θεός έχει χάσει την δικαιωματική θέση Του στην καρδιά κάθε χώρας, έθνους, κυβερνώντος κόμματος, κι ακόμα στην καρδιά κάθε ατόμου. Παρόλο που δίκαιες δυνάμεις όντως υπάρχουν σε αυτόν τον κόσμο, η κυβέρνηση στην οποία ο Θεός δεν έχει καμία θέση στην καρδιά του ανθρώπου, είναι εύθραυστη. Χωρίς τις ευλογίες του Θεού, η πολιτική αρένα θα αποδιοργανωθεί και θα γίνει ευάλωτη σε επιθέσεις. Για την ανθρωπότητα, η ύπαρξη χωρίς τις ευλογίες του Θεού, είναι σαν να μην έχει λιακάδα. Ανεξάρτητα από τις φιλότιμες συνεισφορές των κυβερνώντων στον λαό τους, ανεξάρτητα από πόσες δίκαιες συνδιασκέψεις η ανθρωπότητα πραγματοποιεί, κανένα από τα παραπάνω δεν θα αντιστρέψει την φορά των πραγμάτων ή θα αλλάξει τη μοίρα της ανθρωπότητας. Ο άνθρωπος πιστεύει ότι μια χώρα, στην οποία οι άνθρωποι τρώνε κι έχουν ρούχα, στην οποία ζούνε μαζί ειρηνικά, είναι μια καλή χώρα, και μια με καλή ηγεσία. Αλλά ο Θεός δεν πιστεύει κάτι τέτοιο. Πιστεύει ότι μια χώρα, στην οποία κανείς δεν Τον λατρεύει, είναι μια χώρα που πρέπει να αφανιστεί. Ο τρόπος σκέψης του ανθρώπου βρίσκεται σε πλήρη διάσταση με αυτόν του Θεού. Αν ο επικεφαλής μιας χώρας δεν λατρεύει τον Θεό, τότε η μοίρα αυτής της χώρας θα είναι τραγική, κι η χώρα δεν θα έχει κανένα προορισμό.

Ο Θεός δεν συμμετέχει στην πολιτική του ανθρώπου, όμως η μοίρα μιας χώρας ή ενός έθνους ελέγχεται από τον Θεό. Ο Θεός ελέγχει αυτόν τον κόσμο κι ολόκληρο το σύμπαν. Η μοίρα του ανθρώπου και τα σχέδια του Θεού είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένα, και κανένας άνθρωπος, χώρα ή έθνος δεν εξαιρείται από την κυριαρχία του Θεού. Αν ο άνθρωπος επιθυμεί να μάθει την μοίρα του, τότε πρέπει να παρουσιαστεί μπροστά στον Θεό. Ο Θεός θα επιφέρει ευημερία σε αυτούς που Τον ακολουθούν και Τον λατρεύουν, και θα φέρει παρακμή κι αφανισμό σε αυτούς που Του αντιστέκονται και Τον απορρίπτουν.

Θυμήσου τη σκηνή στη Βίβλο όταν ο Θεός κατέστρεψε τα Σόδομα, και σκέψου επίσης πώς η γυναίκα του Λοτ έγινε στήλη άλατος. Ανάτρεξε στο πώς οι άνθρωποι στην Νινευή μετανόησαν για τις αμαρτίες τους εν σάκκω και σποδώ, και θυμήσου τι ακολούθησε μετά την σταύρωση του Ιησού από τους Ιουδαίους 2.000 χρόνια πριν. Οι Ιουδαίοι εκδιώχθηκαν από το Ισραήλ και κατέφυγαν σε χώρες σε διάφορα μέρη του κόσμου. Πολλοί σκοτώθηκαν, και ολόκληρο το Ιουδαϊκό έθνος υποβλήθηκε σε πρωτοφανή καταστροφή. Είχαν καρφώσει τον Θεό στον σταυρό — διέπραξαν ένα ειδεχθές έγκλημα — και προκάλεσαν τη διάθεση του Θεού. Αναγκάστηκαν να πληρώσουν για ό,τι έκαναν, αναγκάστηκαν να υποστούν τις συνέπειες των πράξεών τους. Καταδίκασαν τον Θεό, απέρριψαν τον Θεό, και συνεπώς, δεν είχαν παρά μόνο μια μοίρα: να τιμωρηθούν από τον Θεό. Αυτή είναι η πικρή συνέπεια και καταστροφή, την οποία οι κυβερνώντες επέφεραν πάνω στην χώρα και στο έθνος τους.

Σήμερα, ο Θεός επέστρεψε στον κόσμο για να κάνει το έργο Του. Η πρώτη Του στάση είναι η μεγάλη συγκέντρωση δικτατορικών κυβερνώντων: η Κίνα, το ισχυρό προπύργιο του αθεϊσμού. Ο Θεός κέρδισε μια ομάδα ανθρώπων με την σοφία και τη δύναμή Του. Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, καταδιώκεται από το κυβερνών κόμμα της Κίνας με κάθε τρόπο, και υποβάλλεται σε μεγάλο πόνο, χωρίς κανένα μέρος να γείρει το κεφάλι Του, και ανίκανος να βρει καταφύγιο. Μολαταύτα, ο Θεός ακόμα συνεχίζει το έργο που σκοπεύει να πραγματοποιήσει: εκφράζει τη φωνή Του και διαδίδει το ευαγγέλιο. Κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί την παντοδυναμία του Θεού. Στην Κίνα, μια χώρα που θεωρεί τον Θεό ως εχθρό, ο Θεός δεν έχει παύσει ποτέ να δουλεύει. Αντιθέτως, περισσότεροι άνθρωποι έχουν αποδεχτεί το έργο και τον λόγο Του, γιατί ο Θεός κάνει ό,τι μπορεί να σώσει κάθε ένα μέλος της ανθρωπότητας ξεχωριστά. Πιστεύουμε ότι καμιά χώρα ή εξουσία δεν μπορεί να σταθεί στον δρόμο αυτού που επιθυμεί να πετύχει ο Θεός. Αυτοί που παρεμποδίζουν το έργο του Θεού, αντιστέκονται στον λόγο του Θεού, ενοχλούν και βλάψουν το σχέδιο του Θεού, τελικά θα τιμωρηθούν από τον Θεό. Αυτός που αψηφά το έργο του Θεού, θα σταλεί στην κόλαση. Οποιαδήποτε χώρα αψηφά το έργο του Θεού, θα καταστραφεί. Οποιοδήποτε έθνος υψώνεται για να εναντιωθεί στο έργο του Θεού, θα αφανιστεί από προσώπου γης, και θα παύσει να υπάρχει. Παροτρύνω όλους τους ανθρώπους όλων των εθνών, χωρών, ακόμα και των βιομηχανιών, να ακούνε την φωνή του Θεοπροσέχουνύ, να αντικρίζουν το έργο του Θεού, να  τη μοίρα της ανθρωπότητας, συνεπώς να κάνουν τον Θεό το πιο άγιο, το πιο αξιότιμο, το υψηλότατο και το μοναδικό αντικείμενο λατρείας στην ανθρωπότητα, και να επιτρέπουν σε όλη την ανθρωπότητα να ζήσει κάτω από τις ευλογίες του Θεού, ακριβώς όπως οι απόγονοι του Αβραάμ έζησαν με την υπόσχεση του Ιεχωβά, και όπως ο Αδάμ κι η Εύα, που αρχικά φτιάχτηκαν από τον Θεό, έζησαν στον Κήπο της Εδέμ.

Το έργο του Θεού ομοιάζει με ισχυρά εκτινασσόμενα κύματα. Κανείς δεν μπορεί να Τον περιορίζει, και κανείς δεν μπορεί να σταματήσει τα βήματά Του. Μόνο αυτοί που ακούν προσεκτικά τους λόγους Του, και που Τον αναζητούν και διψάνε γι’ Αυτόν, μπορούν να ακολουθήσουν τα βήματά Του και να λάβουν την υπόσχεσή Του. Αυτοί που δεν πραγματοποιούν όλα τα παραπάνω, θα υποβληθούν σε συντριπτική καταστροφή και άξια τιμωρία.

FacebookTwitterGoogle+Share

Γιορτάζοντας την Επιστροφή του Κυρίου Ιησού | Η Ευτυχία στην ευλογημένη Γη της Χαναάν

 

        Έχω επιστρέψει στην οικογένεια του Θεού, ενθουσιασμένος και ευτυχισμένος. Τα χέρια μου κρατούν τον αγαπημένο μου, η καρδιά μου ανήκει σ' Αυτόν. Αν και έχω περάσει από την κοιλάδα των δακρύων, έχω δει την αγάπη του Θεού. Η αγάπη μου για τον Θεό μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, ο Θεός είναι η πηγή της χαράς μου. Μαγεμένος από την ομορφιά του Θεού, η καρδιά μου είναι συνδεδεμένη με Αυτόν. Δεν μπορώ ποτέ να αγαπήσω τον Θεό αρκετά, τραγούδια με έπαινο γεμίζουν την καρδιά μου. Στον ευλογημένο τόπο της Χαναάν, όλα είναι φρέσκα, όλα είναι καινούργια, γεμάτα με τη ζωτική δύναμη της ζωής. Ζωντανό το νερό ρέει από τον πρακτικό Θεό, με κάνει να γεμίζω με ζωή. Απολαμβάνω τις ευλογίες από τον ουρανό, όχι πια αναζήτηση, όχι ψάξιμο, όχι λαχτάρα. Έφτασα στην ευλογημένη γη της Χαναάν, η χαρά μου είναι πέρα από κάθε σύγκριση! Η αγάπη μου για τον Θεό μου δίνει αστείρευτη δύναμη. Ήχοι δοξασίας ανεβαίνουν στον ουρανό, Του φανερώνουν την αγάπη μέσα μου. Πόσο όμορφος είναι o αγαπημένoς μου! Η ομορφιά Tου αιχμαλωτίζει την καρδιά μου. Το άρωμα του αγαπημένου μου με κάνει να νιώθω δύσκολο να Tον αφήσω. Τα αστέρια μου χαμογελούν στον ουρανό, ο ήλιος γνέφει σε μένα από ψηλά. Με ηλιοφάνεια, με βροχή και δροσιά, ο καρπός της ζωής μεγαλώνει σταθερός και ώριμος. Τα λόγια του Θεού, άφθονα και πλούσια, μας φέρνουν γλυκιά γιορτή. Η άφθονη και πλήρης παροχή του Θεού μας ικανοποιει. Η γη του Χαναάν, ο κόσμος των λόγων του Θεού. Η αγάπη Του μας φέρνει ατελείωτη χαρά. Η γη του Χαναάν, ο κόσμος των λόγων του Θεού. Η αγάπη Του μας φέρνει ατελείωτη χαρά. Άρωμα φρούτων γεμίζει τον αέρα, Εάν ζήσεις εδώ για μερικές ημέρες, θα την αγαπήσεις περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Ποτέ δεν θα θέλεις να φύγεις. Το αργυρό φεγγάρι ακτινοβολεί το φως της. Καλή και χαρούμενη, είναι η ζωή μου. Ο Aγαπημένος στην καρδιά μου, το κάλλος Σου είναι πέρα από όλα τα λόγια. Η καρδιά μου είναι σε γλυκιά αγάπη με Σένα, δεν μπορώ παρά να κάνω άλμα χαράς. Είσαι πάντα στην καρδιά μου, θα είμαι μαζί Σου όλη μου τη ζωή. Η καρδιά μου Σε λαχταρά όλη την ώρα, η αγάπη που Σου έχω χαροποιεί την καρδιά μου κάθε μέρα. Ω! O Aγαπημένος στην καρδιά μου! Έχω δώσει όλη μου την αγάπη σε Σένα. Η καρδιά μου Σε λαχταρά όλη την ώρα, η αγάπη που Σου έχω χαροποιεί την καρδιά μου κάθε μέρα. Ω! O Aγαπημένος στην καρδιά μου! Έχω δώσει όλη μου την αγάπη σε Σένα. από το βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια» Αστραπή της Ανατολής, η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Απαρτίζεται από όλους εκείνους που αποδέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες κι έχουν κυριευτεί και λυτρωθεί από τα λόγια Του. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου από τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό και είναι Αυτός ο Ποιμένας της που την καθοδηγεί. Σίγουρα δεν έχει δημιουργηθεί από κάποιο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Αρκεί να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να δείτε ότι ο Θεός έχει εμφανιστεί.

Ο Σωτήρας έχει ήδη επιστρέψει πάνω σ’ ένα «λευκό σύννεφο»

  Για αρκετές χιλιάδες χρόνια, ο άνθρωπος λαχταρούσε να μπορέσει να δει τον ερχομό του Σωτήρα. Ο άνθρωπος λαχταρούσε να δει τον Σωτήρα Ιησού πάνω σε ένα λευκό σύννεφο καθώς Εκείνος κατέρχεται, αυτοπροσώπως, ανάμεσα σ’ εκείνους που Τον νοσταλγούν και λαχταρούν τον ερχομό Του εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ο άνθρωπος λαχταρά να επιστρέψει ο Σωτήρας και να επανενωθεί με τους ανθρώπους, δηλαδή, επιθυμεί να επιστρέψει ο Ιησούς ο Σωτήρας στους ανθρώπους από τους οποίους Εκείνος έχει χωριστεί για χιλιάδες χρόνια. Κι ο άνθρωπος ελπίζει ότι Εκείνος θα εκτελέσει για μια ακόμη φορά το έργο της λύτρωσης που πραγματοποίησε στους Ιουδαίους, θα είναι συμπονετικός και στοργικός προς τον άνθρωπο, θα συγχωρέσει τις αμαρτίες του ανθρώπου, θα σηκώσει τις αμαρτίες του ανθρώπου, και θα σηκώσει ακόμη όλες τις παραβάσεις του ανθρώπου και θα απελευθερώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Λαχταρούν ο Ιησούς ο Σωτήρας να είναι ο ίδιος όπως πριν – ένας Σωτήρας στοργικός, φιλικός και σεβαστός, ο οποίος δεν οργίζεται ποτέ προς τον άνθρωπο και ο οποίος ποτέ δεν τον αποδοκιμάζει. Αυτός ο Σωτήρας συγχωρεί και σηκώνει όλες τις αμαρτίες του ανθρώπου, και μάλιστα πεθαίνει πάνω στο σταυρό για τον άνθρωπο ξανά. Μετά την αναχώρηση του Ιησού, οι μαθητές που Τον ακολούθησαν κι όλοι οι Άγιοι που σώθηκαν χάρη στο όνομά Του, Τον νοσταλγούσαν απεγνωσμένα και Τον περίμεναν. Όλοι εκείνοι που σώθηκαν από τη χάρη του Ιησού Χριστού κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος λαχταρούν να έρθει αυτή η χαρμόσυνη μέρα κατά την διάρκεια των εσχάτων ημερών, όταν ο Ιησούς ο Σωτήρας θα φτάνει πάνω σε ένα λευκό σύννεφο και θα εμφανιστεί ανάμεσα στους ανθρώπους. Φυσικά, αυτή είναι και η συλλογική επιθυμία όλων εκείνων που αποδέχονται σήμερα το όνομα του Ιησού του Σωτήρα. Ανά το σύμπαν, όλοι εκείνοι που γνωρίζουν τη σωτηρία του Ιησού του Σωτήρα λαχταρούν απελπισμένα τον ξαφνικό ερχομό του Ιησού Χριστού, για να εκπληρώσει τα λόγια του Ιησού όταν βρισκόταν στη γη: «Θα έρθω όπως ακριβώς αναχώρησα». Ο άνθρωπος πιστεύει ότι, μετά τη Σταύρωση και την Ανάσταση, ο Ιησούς επέστρεψε στον ουρανό πάνω σε ένα λευκό σύννεφο, και πήρε τη θέση Του στα δεξιά του Υψίστου. Ο άνθρωπος σκέφτεται ότι, ομοίως, κατά τις έσχατες ημέρες ο Ιησούς θα κατέβει, πάλι πάνω σε ένα λευκό σύννεφο (το σύννεφο αυτό αναφέρεται στο σύννεφο πάνω στο οποίο Εκείνος επέστρεψε στον ουρανό), ανάμεσα σ’ εκείνους που Τον λαχταρούσαν απελπισμένα για χιλιάδες χρόνια, και ότι Εκείνος θα φορά ρούχα εβραϊκά και θα έχει την όψη τους. Αφού εμφανιστεί στον άνθρωπο, θα τους προσφέρει φαγητό, και θα κάνει ν’ αναβλύσει το νερό της ζωής γι’ αυτούς, και θα ζήσει ανάμεσα στους ανθρώπους, γεμάτος χάρη κι αγάπη, ζωντανός και πραγματικός. Και ούτω καθεξής. Όμως ο Ιησούς ο Σωτήρας δεν το έκανε αυτό. Έκανε το αντίθετο από αυτό που σκέφτηκε ο άνθρωπος. Δεν ήρθε ανάμεσα σε εκείνους που λαχταρούσαν την επιστροφή Του, και δεν εμφανίστηκε σε όλους τους ανθρώπους ενώ ήταν πάνω στο λευκό σύννεφο. Έχει ήδη φτάσει, αλλά ο άνθρωπος δεν Τον ξέρει, κι εξακολουθεί να μην γνωρίζει για την άφιξή Του. Ο άνθρωπος απλά Τον περιμένει άσκοπα, αγνοώντας ότι Εκείνος έχει ήδη κατέβει πάνω σε ένα «λευκό σύννεφο» (το σύννεφο το οποίο είναι το Πνεύμα Του, τα λόγια Του κι όλη Του η διάθεση κι όλα αυτά που είναι Εκείνος), και τώρα βρίσκεται ανάμεσα σε μια ομάδα νικητών που Εκείνος θα φτιάξει κατά την διάρκεια των εσχάτων ημερών. Ο άνθρωπος δεν το γνωρίζει αυτό: Αν και ο άγιος Σωτήρας Ιησούς είναι γεμάτος στοργή και αγάπη προς τον άνθρωπο, πώς θα μπορούσε να δουλέψει σε «ναούς» που κατοικούνται από βρομιά κι ακάθαρτα πνεύματα; Αν κι ο άνθρωπος πάντα περίμενε την άφιξή Του, πώς θα μπορούσε Εκείνος να εμφανιστεί σε αυτούς που τρώνε την σάρκα των αδίκων, που πίνουν το αίμα των αδίκων, που φοράνε τα ρούχα των αδίκων, που πιστεύουν σ’ Εκείνον αλλά δεν Τον ξέρουν, κι οι οποίοι συνεχώς Τον εκβιάζουν; Ο άνθρωπος γνωρίζει μόνο ότι ο Ιησούς ο Σωτήρας είναι γεμάτος αγάπη και συμπόνια, και είναι προσφορά περί αμαρτίας γεμάτη λύτρωση. Αλλά ο άνθρωπος δεν έχει ιδέα ότι Εκείνος είναι ο ίδιος ο Θεός, που ξεχειλίζει από δικαιοσύνη, μεγαλοσύνη, οργή και κρίση, και κατέχει εξουσία κι είναι γεμάτος αξιοπρέπεια. Έτσι, αν και ο άνθρωπος λαχταρά με ανυπομονησία και ποθεί την επιστροφή του Λυτρωτή, ακόμα κι ο Παράδεισος συγκινείται από τις προσευχές του ανθρώπου, ο Ιησούς ο Σωτήρας δεν εμφανίζεται σε εκείνους που πιστεύουν σε Εκείνον αλλά δεν Τον γνωρίζουν.

«Ιεχωβά» είναι το όνομα που πήρα κατά τη διάρκεια του έργου Μου στο Ισραήλ, και σημαίνει ο Θεός των Ισραηλιτών (ο εκλεκτός λαός του Θεού) ο οποίος μπορεί να λυπηθεί τον άνθρωπο, να καταραστεί τον άνθρωπο και να καθοδηγήσει τη ζωή του ανθρώπου. Σημαίνει τον Θεό που κατέχει μεγάλη δύναμη και είναι γεμάτος σοφία. Ο «Ιησούς» είναι ο Εμμανουήλ και σημαίνει την προσφορά περί αμαρτίας που είναι γεμάτη αγάπη, γεμάτη συμπόνια και λυτρώνει τον άνθρωπο. Εκείνος έκανε το έργο της Εποχής της Χάριτος κι αντιπροσωπεύει την Εποχή της Χάριτος και μπορεί να αντιπροσωπεύει μόνο ένα μέρος του σχεδίου διαχείρισης. Δηλαδή, μόνο ο Ιεχωβά είναι ο Θεός του εκλεκτού λαού του Ισραήλ, ο Θεός του Αβραάμ, ο Θεός του Ισαάκ, ο Θεός του Ιακώβ, ο Θεός του Μωυσή κι ο Θεός όλου του λαού του Ισραήλ. Έτσι, στην τρέχουσα εποχή, όλοι οι Ισραηλίτες εκτός από τη φυλή του Ιούδα λατρεύουν τον Ιεχωβά. Κάνουν θυσίες σ’ Αυτόν στο θυσιαστήριο και Τον υπηρετούν φορώντας ιμάτια ιερέων στον ναό. Αυτό που ελπίζουν είναι η επανεμφάνιση του Ιεχωβά. Μόνο ο Ιησούς είναι ο Λυτρωτής της ανθρωπότητας. Είναι η προσφορά περί αμαρτίας που λύτρωσε την ανθρωπότητα από την αμαρτία. Δηλαδή, το όνομα του Ιησού ήρθε από την Εποχή της Χάριτος και υπήρχε εξαιτίας του έργου της λύτρωσης στην Εποχή της Χάριτος. Το όνομα του Ιησού υπήρξε για να επιτρέψει στους ανθρώπους της Εποχής της Χάριτος να ξαναγεννηθούν και να σωθούν, κι είναι ένα συγκεκριμένο όνομα για τη λύτρωση ολόκληρης της ανθρωπότητας. Έτσι, το όνομα Ιησούς αντιπροσωπεύει το έργο της λύτρωσης και υποδηλώνει την Εποχή της Χάριτος. Το όνομα Ιεχωβά είναι ένα συγκεκριμένο όνομα για τον λαό του Ισραήλ που έζησε κάτω από τον νόμο. Σε κάθε εποχή και σε κάθε στάδιο του έργου, το όνομά Μου δεν είναι αβάσιμο, αλλά έχει αντιπροσωπευτική σημασία: Κάθε όνομα αντιπροσωπεύει μία εποχή. Το «Ιεχωβά» αντιπροσωπεύει την Εποχή του Νόμου και είναι τιμητικό για τον Θεό που λατρεύτηκε από τον λαό του Ισραήλ. Το «Ιησούς» αντιπροσωπεύει την Εποχή της Χάριτος και είναι το όνομα του Θεού όλων εκείνων που λυτρώθηκαν κατά την Εποχή της Χάριτος. Εάν ο άνθρωπος εξακολουθεί να λαχταρά την άφιξη του Ιησού του Σωτήρα κατά τις έσχατες ημέρες, και πιστεύει ότι θα έρθει με την εμφάνιση που είχε στην Ιουδαία, τότε όλο το σχέδιο διαχείρισης των έξι χιλιάδων χρόνων θα σταματούσε στην Εποχή της Λύτρωσης και δεν θα ήταν σε θέση να προχωρήσει περαιτέρω. Επιπλέον, οι έσχατες ημέρες δεν θα έφταναν ποτέ κι η εποχή δεν θα τελείωνε ποτέ. Ο λόγος είναι ότι ο Ιησούς ο Σωτήρας ήρθε μόνο για τη λύτρωση και τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους. Πήρα το όνομα του Ιησού για χάρη όλων των αμαρτωλών στην Εποχή της Χάριτος και δεν είναι το όνομα με το οποίο θα οδηγήσω σ’ ένα τέλος ολόκληρη την ανθρωπότητα. Αν και τα ονόματα Ιεχωβά, Ιησούς και Μεσσίας αντιπροσωπεύουν το Πνεύμα Μου, αυτά τα ονόματα υποδηλώνουν μόνο τις διαφορετικές εποχές στο σχέδιο διαχείρισής Μου και δεν Με αντιπροσωπεύουν στην ολότητά Μου. Τα ονόματα με τα οποία οι άνθρωποι στη γη Με αποκαλούν, δεν μπορούν να διατυπώσουν ολόκληρη τη διάθεσή Μου κι όλα όσα είμαι. Είναι απλώς διαφορετικά ονόματα με τα οποία ονομάζομαι κατά τη διάρκεια διαφορετικών εποχών. Έτσι, όταν φτάσει η τελική εποχή - η εποχή των εσχάτων ημερών - το όνομά Μου θ’ αλλάξει και πάλι. Δεν θα ονομάζομαι Ιεχωβά ή Ιησούς, πολύ λιγότερο Μεσσίας, αλλά θα ονομάζομαι ο ίδιος ο ισχυρός Παντοδύναμος Θεός, και με αυτό το όνομα θα οδηγήσω την εποχή στο τέλος της. Ήμουν κάποτε γνωστός ως Ιεχωβά. Ονομάστηκα επίσης Μεσσίας και κάποτε οι άνθρωποι με ονόμασαν Ιησούς ο Σωτήρας, επειδή με αγαπούσαν και με σεβόντουσαν. Αλλά σήμερα δεν είμαι ο Ιεχωβά ή ο Ιησούς που οι άνθρωποι γνώριζαν στο παρελθόν - είμαι ο Θεός που επέστρεψε τις έσχατες ημέρες, ο Θεός που θα φέρει την εποχή στο τέλος. Είμαι ο ίδιος ο Θεός που ανεβαίνει στα άκρα της γης, γεμάτος με όλη Μου τη διάθεση και γεμάτος εξουσία, τιμή και δόξα. Οι άνθρωποι ποτέ δεν έχουν ασχοληθεί μαζί Μου, δεν Με έχουν γνωρίσει και πάντα αγνοούσαν τη διάθεσή Μου. Από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι σήμερα, ούτε ένα άτομο δεν Με έχει δει. Αυτός είναι ο Θεός που εμφανίζεται στον άνθρωπο τις έσχατες ημέρες, αλλά είναι κρυμμένος ανάμεσα στους ανθρώπους. Κατοικεί ανάμεσα στους ανθρώπους, αληθινός και πραγματικός, όπως ο καυτός ήλιος κι η φλεγόμενη φωτιά, γεμάτος με δύναμη κι εξουσία. Δεν υπάρχει ούτε ένα άτομο ή πράγμα που δεν θα κριθεί από τα λόγια Μου κι ούτε ένα άτομο ή πράγμα που δεν θα εξαγνιστεί από την καύση της φωτιάς. Τελικά, όλα τα έθνη θα ευλογηθούν εξαιτίας των λόγων Μου, αλλά και θα συντριβούν εξαιτίας των λόγων Μου. Με αυτόν τον τρόπο, όλοι οι άνθρωποι τις έσχατες ημέρες θα δουν ότι είμαι ο Σωτήρας που επέστρεψε, είμαι ο Παντοδύναμος Θεός που κατακτά όλη την ανθρωπότητα κι ήμουν κάποτε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου. Αλλά τις έσχατες ημέρες, γίνομαι επίσης οι φλόγες του ήλιου που τα καίνε όλα, όπως κι ο Ήλιος της δικαιοσύνης που αποκαλύπτει όλα τα πράγματα. Αυτό είναι το έργο Μου τις έσχατες ημέρες. Πήρα αυτό το όνομα και απέκτησα αυτή τη διάθεση, έτσι ώστε όλοι οι άνθρωποι να δουν ότι είμαι δίκαιος Θεός, ότι είμαι ο καυτός ήλιος και η φλεγόμενη φωτιά. Αυτό έγινε ώστε όλοι να Με λατρεύουν, τον μόνο αληθινό Θεό, και να βλέπουν το αληθινό Μου πρόσωπο: δεν είμαι μόνο ο Θεός των Ισραηλιτών και δεν είμαι μόνο ο Λυτρωτής - είμαι ο Θεός όλων των πλασμάτων στον ουρανό, τη γη και τις θάλασσες.

Όταν ο Σωτήρας φτάνει τις έσχατες ημέρες, εάν ο ίδιος ονομαζόταν ακόμα Ιησούς, γεννιόταν και πάλι στην Ιουδαία κι έκανε το έργο Του στην Ιουδαία, τότε αυτό θα αποδείκνυε ότι δημιούργησα μόνο τον λαό του Ισραήλ και λύτρωσα μόνο τον λαό του Ισραήλ, και δεν έχω καμία σχέση με τους Εθνικούς. Αυτό δεν θα ερχόταν σε αντίθεση με τα λόγια Μου ότι «Εγώ είμαι ο Κύριος που δημιούργησε τον ουρανό και τη γη κι όλα τα πράγματα»; Έφυγα από την Ιουδαία και κάνω το έργο Μου μεταξύ των Εθνικών, επειδή δεν είμαι μόνο ο Θεός του λαού του Ισραήλ, αλλά ο Θεός όλων των πλασμάτων. Εμφανίζομαι μεταξύ των Εθνικών κατά τις έσχατες ημέρες επειδή δεν είμαι μόνο ο Ιεχωβά, ο Θεός του λαού του Ισραήλ, αλλά και επειδή είμαι ο Δημιουργός όλων των εκλεκτών Μου μεταξύ των Εθνικών. Δεν δημιούργησα μόνο το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τον Λίβανο, αλλά δημιούργησα και όλα τα έθνη των Εθνικών πέρα από το Ισραήλ. Γι’ αυτό τον λόγο, είμαι ο Κύριος όλων των πλασμάτων. Απλώς χρησιμοποίησα το Ισραήλ ως αφετηρία για το έργο Μου, χρησιμοποίησα την Ιουδαία και τη Γαλιλαία ως τα οχυρά του έργου Μου της λύτρωσης και χρησιμοποίησα τα Εθνικά έθνη ως τη βάση από την οποία θα ολοκληρώσω την εποχή. Έκανα δύο στάδια του έργου στο Ισραήλ (τα δύο στάδια του έργου της Εποχής του Νόμου και της Εποχής της Χάριτος) και πραγματοποιώ δύο ακόμη στάδια (την Εποχή της Χάριτος και την Εποχή της Βασιλείας) στις χώρες πέρα από το Ισραήλ. Ανάμεσα στα Εθνικά έθνη, θα κάνω το έργο της κατάκτησης κι έτσι θα ολοκληρώσω την εποχή. Εάν ο άνθρωπος Με αποκαλεί πάντα Ιησού Χριστό, αλλά δεν ξέρει ότι έχω αρχίσει μια νέα εποχή κατά τις έσχατες ημέρες και έχω ξεκινήσει νέο έργο, κι αν ο άνθρωπος περιμένει πάντα με εμμονή την άφιξη του Ιησού του Σωτήρα, τότε θα αποκαλέσω τους ανθρώπους αυτούς άπιστους. Είναι άνθρωποι που δεν Με ξέρουν κι η πίστη τους σ’ Εμένα είναι μια απάτη. Θα μπορούσαν τέτοιοι άνθρωποι να μαρτυρήσουν την άφιξη του Ιησού του Σωτήρα από τον ουρανό; Αυτό που περιμένουν δεν είναι η άφιξή Μου, αλλά η άφιξη του Βασιλιά των Ιουδαίων. Δεν επιθυμούν τον αφανισμό αυτού του ακάθαρτου παλιού κόσμου από Μένα, αλλά, αντίθετα, επιθυμούν την δεύτερη έλευση του Ιησού μετά την οποία θα λυτρωθούν. Ανυπομονούν ο Ιησούς, για άλλη μια φορά, να λυτρώσει όλη την ανθρωπότητα από αυτή την βρόμικη κι άδικη γη. Πώς μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να γίνουν αυτοί που θα ολοκληρώσουν το έργο Μου κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών; Οι επιθυμίες του ανθρώπου είναι ανίκανες να επιτύχουν τις επιθυμίες Μου ή να ολοκληρώσουν το έργο Μου, γιατί ο άνθρωπος απλώς θαυμάζει ή λατρεύει το έργο που έχω κάνει πριν, και δεν έχει ιδέα ότι είμαι ο ίδιος ο Θεός, ο οποίος είναι πάντα νέος και ποτέ παλιός. Ο άνθρωπος ξέρει μόνο ότι είμαι ο Ιεχωβά κι ο Ιησούς, και δεν έχει ιδέα ότι είμαι ο Τελευταίος, Αυτός που θα οδηγήσει την ανθρωπότητα στο τέλος. Αυτό που ο άνθρωπος λαχταράει και ξέρει είναι της δικής του αντίληψης και είναι απλώς αυτό που μπορεί να δει με τα μάτια του. Δεν συμβαδίζει με το έργο που κάνω, αντιθέτως βρίσκεται σε δυσαρμονία με αυτό. Εάν η δουλειά Μου διεξαγόταν σύμφωνα με τις ιδέες του ανθρώπου, πότε θα τελείωνε; Πότε θα εισερχόταν στην ανάπαυση η ανθρωπότητα; Και πώς θα μπορέσω να εισέλθω στην έβδομη ημέρα, το Σάββατο; Ενεργώ σύμφωνα με το σχέδιο Μου, σύμφωνα με τον σκοπό Μου κι όχι σύμφωνα με την πρόθεση του ανθρώπου.