Η αρχή κι η εξουσία του Θεού αποκαλύπτονται στην ενσάρκωση | Ύμνος των λόγων του Θεού

 

I Ο Θεός έχει έρθει στη γη να πραγματώσει τις λέξεις «ο Λόγος ενσαρκώνεται», κι έτσι προφέρει λόγια δια της σαρκός Του. (Σε αντίθεση με την εποχή του Μωυσή στην Παλαιά Διαθήκη— όταν ο λόγος ερχόταν απευθείας απ' τον Θεό απ' τον ουρανό). Η υπέρτατη έννοια της ενσάρκωσής Του είναι ότι το Πνεύμα το έργο Του εκπληρώνει με τη σάρκα και τον λόγο. Αυτό είναι που σημαίνει «ο Λόγος ενσαρκώνεται», και «ενσαρκωμένος εμφανίζεται.» II Έπειτα, όλα Του τα λόγια θα εκπληρωθούν την εποχή της Χιλιετούς Βασιλείας. Τα λόγια θα γίνουν γεγονότα που κάθε άνθρωπος θα δει και θα τα αντικρίσουν χωρίς καμία διαφορά. Η υπέρτατη έννοια της ενσάρκωσής Του είναι ότι το Πνεύμα το έργο Του εκπληρώνει με τη σάρκα και τον λόγο. Αυτό είναι που σημαίνει «ο Λόγος ενσαρκώνεται», και «ενσαρκωμένος εμφανίζεται.» III Μόνο ο Θεός μπορεί να προφέρει τη θέληση του Πνεύματος. Μόνο ο ενσαρκί Θεός μπορεί να μιλά εξ ονόματός Του. Ο Θείος Λόγος παίρνει νόημα στον ενσαρκωμένο Θεό. Όλοι οι άλλοι οδηγούνται από αυτόν. Κανείς δεν εξαιρείται, όλοι εμπίπτουν εντός αυτού του πεδίου. Μόνο απ' τα ρητά αυτά, οι άνθρωποι έρχονται σε επίγνωση. Το να πιστεύουμε ότι τα ρητά θα έρθουν από τον ουρανό είναι ονειροπόληση. Αυτή είναι η εξουσία που εμφανίζεται στην ενσαρκωμένη σάρκα του Θεού και κάνει τους πάντες να πιστεύουν. Η υπέρτατη έννοια της ενσάρκωσής Του είναι ότι το Πνεύμα το έργο Του εκπληρώνει με τη σάρκα και τον λόγο. Αυτό είναι που σημαίνει «ο Λόγος ενσαρκώνεται», και «ενσαρκωμένος εμφανίζεται.» Η υπέρτατη έννοια της ενσάρκωσής Του είναι ότι το Πνεύμα το έργο Του εκπληρώνει με τη σάρκα και τον λόγο. Αυτό είναι που σημαίνει «ο Λόγος ενσαρκώνεται», και «ενσαρκωμένος εμφανίζεται.» από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Όσοι δεν συμβαδίζουν με τον Χριστό, σίγουρα εναντιώνονται στον Θεό

       Όλοι οι άνθρωποι εύχονται να δουν την αληθινή όψη του Ιησού και επιθυμούν να είναι μαζί Του. Πιστεύω ότι κανένας από τους αδελφούς ή τις αδελφές δεν θα έλεγε ότι είναι απρόθυμος να δει ή να είναι με τον Ιησού. Πριν δείτε τον Ιησού, δηλαδή πριν δείτε τον ενσαρκωμένο Θεό, θα κάνετε πολλές σκέψεις, για παράδειγμα, σχετικά με την εμφάνιση του Ιησού, τον τρόπο ομιλίας Του, τον τρόπο ζωής Του και ούτω καθεξής. Ωστόσο, όταν πραγματικά Τον δείτε, οι σκέψεις σας θα αλλάξουν γρήγορα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Θέλετε να μάθετε; Ενώ η σκέψη του ανθρώπου πράγματι δεν μπορεί να παραβλεφθεί, είναι πολύ πιο ανυπόφορο για τον άνθρωπο να αλλάξει την ουσία του Χριστού. Θεωρείτε τον Χριστό ως αθάνατο ή έναν σοφό, αλλά κανείς δεν θεωρεί τον Χριστό θνητό με θεία ουσία. Επομένως, πολλοί από αυτούς που επιθυμούν διακαώς, μέρα και νύχτα, να δουν τον Θεό, είναι στην πραγματικότητα εχθροί του Θεού και ασύμβατοι με τον Θεό. Δεν είναι λάθος αυτό από την πλευρά του ανθρώπου; Ακόμα και τώρα, εξακολουθείτε να νομίζετε ότι η πίστη και η αφοσίωσή σας είναι αρκετές για να σας καταστήσουν άξιους να δείτε το πρόσωπο του Χριστού, αλλά σας προτρέπω να εξοπλιστείτε με πιο πρακτικά πράγματα! Διότι στο παρελθόν, παρόν και μέλλον, πολλοί από εκείνους που έρχονται σε επαφή με τον Χριστό, έχουν αποτύχει ή θα αποτύχουν· όλοι τους παίζουν τον ρόλο των Φαρισαίων. Ποιος είναι ο λόγος της αποτυχίας σας; Ακριβώς επειδή στις αντιλήψεις σας υπάρχει ένας μεγαλειώδης και θαυμαστός Θεός. Αλλά η αλήθεια δεν είναι όπως την θέλει ο άνθρωπος. Όχι μόνο ο Χριστός δεν είναι μεγαλειώδης, αλλά είναι και ιδιαίτερα μικρός· όχι μόνον είναι άνθρωπος, αλλά είναι κι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Όχι μόνο δεν μπορεί να ανεβαίνει στον ουρανό, αλλά ούτε και μπορεί να κινείται ελεύθερα στη γη. Έτσι, οι άνθρωποι Τον αντιμετωπίζουν σαν έναν συνηθισμένο άνθρωπο, κάνουν ό, τι τους αρέσει όταν είναι μαζί Του και μιλάνε απρόσεκτα σ’ Αυτόν, ενώ ακόμα περιμένουν την έλευση του «αληθινού Χριστού». Θεωρείτε τον Χριστό που έχει έρθει ήδη έναν συνηθισμένο άνθρωπο, και τον λόγο Του ως εκείνον ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Γι’ αυτόν τον λόγο, δεν έχετε λάβει τίποτα από τον Χριστό και, αντ’ αυτού, έχετε εντελώς εκθέσει την ασχήμια σας στο φως.

Πριν από την επαφή με τον Χριστό, μπορεί να πιστεύεις ότι η διάθεσή σου έχει εντελώς αλλάξει, ότι είσαι ένας πιστός ακόλουθος του Χριστού και ότι είσαι πολύ άξιος να λάβεις τις ευλογίες του Χριστού. Επιπλέον, καθώς έχεις διανύσει πολλούς δρόμους, έχεις κάνει μεγάλο έργο κι έχεις αποφέρει πολλούς καρπούς, πιστεύεις ότι πρέπει να είσαι αυτός που θα λάβει το στεφάνι στο τέλος. Ωστόσο, υπάρχει μια αλήθεια που δεν γνωρίζεις: Η διεφθαρμένη διάθεση κι η παρακοή κι η αντίσταση του ανθρώπου εκτίθενται όταν βλέπει τον Χριστό, κι η παρακοή κι η αντίσταση που εκτίθενται εκείνη τη στιγμή, εκτίθενται πιο απόλυτα και πληρέστερα απ’ ό, τι σε κάθε άλλη. Ο Χριστός είναι ο Υιός του ανθρώπου – ο Υιός του ανθρώπου που κατέχει κανονική ανθρώπινη φύση - γι’ αυτό ο άνθρωπος ούτε Τον τιμά ούτε Τον σέβεται. O Θεός ζει στη σάρκα, γι’ αυτό η παρακοή του ανθρώπου έρχεται στο φως λεπτομερώς και έντονα. Λέω, λοιπόν, ότι η έλευση του Χριστού έχει φέρει στο φως όλη την παρακοή της ανθρωπότητας και έχει φανερώσει εντελώς τη φύση του ανθρώπινου γένους. Αυτό ονομάζεται «δελεάζοντας μια τίγρη να κατεβεί απ’ το βουνό» και «δελεάζοντας έναν λύκο να βγει έξω από τη σπηλιά». Τολμάς να πεις ότι είσαι πιστός στον Θεό; Τολμάς να πεις ότι δείχνεις απόλυτη υπακοή στον Θεό; Τολμάς να πεις ότι δεν είσαι επαναστάτης; Κάποιοι θα πουν: Κάθε φορά που ο Θεός δημιουργεί ένα νέο περιβάλλον για μένα, πάντα υποτάσσομαι χωρίς να παραπονιέμαι. Επιπλέον, δεν κατέχω καμιά αντίληψη για τον Θεό. Κάποιοι θα πουν: Οτιδήποτε μου αναθέτει ο Θεός, το εκτελώ κατά το καλύτερο δυνατό και δεν είμαι ποτέ αμελής. Τότε, σας ρωτώ αυτό: Μπορείτε να είστε συμβατοί με τον Χριστό όταν ζείτε μαζί μ’ Εκείνον; Και για πόσο καιρό θα είστε συμβατοί μαζί Του; Μια μέρα; Δύο ημέρες; Μία ώρα; Δύο ώρες; Η πίστη σας μπορεί να είναι πράγματι αξιέπαινη, αλλά δεν έχετε μεγάλη σταθερότητα. Όταν ζεις αληθινά με τον Χριστό, η αυταρέσκειά σου κι υπεροψία σου θα εκτεθούν σταδιακά μέσα από τα λόγια και τις πράξεις σου, όπως κι οι υπερβολικές σου επιθυμίες, η ανυπακοή σου κι η δυσαρέσκειά σου φυσικά θα αποκαλυφθούν. Τέλος, η αλαζονεία σου θα γίνεται όλο και μεγαλύτερη, κι όταν γίνεις τόσο ασύμβατος με τον Χριστό όσο το νερό με τη φωτιά, τότε η φύση σου θα αποκαλυφθεί ολοκληρωτικά. Εκείνη την ώρα, οι αντιλήψεις σου δεν μπορούν πλέον να κρύβονται. Επίσης, οι διαμαρτυρίες σου θα εκφραστούν αυθόρμητα κι η ευτελής ανθρώπινη φύση σου θα εκτεθεί πλήρως. Ωστόσο, ακόμα και τότε, συνεχίζεις να αποκηρύσσεις τη δική σου επαναστατικότητα, ενώ πιστεύεις ότι ένας τέτοιος Χριστός δεν είναι εύκολο να γίνει αποδεκτός κι ότι είναι υπερβολικά αυστηρός με τον άνθρωπο κι ότι θα υποτασσόσουν εξ ολοκλήρου αν ήταν ένας ευγενικότερος Χριστός. Πιστεύετε ότι υπάρχει πάντα ένας δίκαιος λόγος για την εξέγερσή σας, και ότι επαναστατείτε εναντίον Του μόνον όταν ο Χριστός σάς έχει οδηγήσει σε ένα συγκεκριμένο σημείο. Ποτέ δεν έχετε αναλογιστεί ότι έχετε αποτύχει στο να θεωρείτε τον Χριστό Θεό και στην πρόθεση σας να Τον υπακούσετε. Αντίθετα, πεισματικά επιμένεις ο Χριστός να ενεργεί σύμφωνα με την επιθυμία σου και από τη στιγμή που δεν υπάρχει ούτε ένα πράγμα που να έχει γίνει έτσι, πιστεύεις ότι Εκείνος δεν είναι Θεός, αλλά άνθρωπος. Δεν υπάρχουν πολλοί από εσάς που Τον αντιμετωπίζουν κατ’ αυτόν τον τρόπο; Σε ποιον πιστεύετε εν τέλει; Και πώς κάνετε την αναζήτηση;

Πάντα επιθυμείτε να δείτε τον Χριστό, αλλά σας προτρέπω να μην έχετε τόση μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σας· ο καθένας μπορεί να δει τον Χριστό, αλλά λέω ότι κανένας δεν είναι κατάλληλος να δει τον Χριστό. Επειδή η φύση του ανθρώπου είναι γεμάτη από το κακό, την αλαζονεία και την επανάσταση, τη στιγμή που θα δεις τον Χριστό, η φύση σου θα σε καταστρέψει και θα σε καταδικάσει σε θάνατο. Η συσχέτισή σου με έναν αδελφό (ή μια αδελφή) μπορεί να μην δείχνει πολλά για σένα, αλλά δεν είναι τόσο απλό όταν συσχετίζεσαι με τον Χριστό. Οποιαδήποτε στιγμή, οι αντιλήψεις σου μπορεί να ριζωθούν, η αλαζονεία σου να αρχίσει να ανθίζει κι η επανάστασή σου να φέρει σύκα. Πώς μπορείς εσύ με τέτοια ανθρώπινη φύση να είσαι κατάλληλος να συσχετιστείς με τον Χριστό; Είσαι πράγματι ικανός να Τον αντιμετωπίζεις ως Θεό κάθε στιγμή της κάθε μέρας; Θα έχεις αληθινά την πραγματικότητα της υποταγής στον Θεό; Λατρεύετε τον μεγαλειώδη Θεό μέσα στις καρδιές σας ως Ιεχωβά, ενώ θεωρείτε τον ορατό Χριστό άνθρωπο. Η λογική σας είναι κατωτάτου επιπέδου κι η ανθρώπινη φύση σας υπερβολικά ευτελής! Είστε ανίκανοι να θεωρείτε για πάντα τον Χριστό Θεό. Απλώς Τον κρατάτε γερά και Τον λατρεύετε ως Θεό περιστασιακά, όταν εσείς θέλετε. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο λέω ότι δεν είστε πιστοί του Θεού, αλλά συνεργοί αυτών οι οποίοι πολεμούν τον Χριστό. Ακόμα κι οι άνθρωποι που δείχνουν καλοσύνη σε άλλους ανταμείβονται, όμως ο Χριστός, που έχει επιτελέσει τέτοιο έργο ανάμεσά σας, δεν έχει δεχτεί ούτε την αγάπη ούτε την ανταμοιβή και υποταγή από τον άνθρωπο. Δεν είναι εξαιρετικά λυπηρό;

Μπορεί όλα τα χρόνια της πίστης σου στον Θεό, να μην έχεις καταραστεί κανέναν ούτε και να έχεις διαπράξει κάτι κακό, ωστόσο στη συσχέτισή σου με τον Χριστό δεν μπορείς να λες την αλήθεια, να ενεργείς ειλικρινά ή να υπακούς στον λόγο του Χριστού· τότε λέω ότι είσαι ο πιο μοχθηρός και κακός άνθρωπος στον κόσμο. Μπορεί να είσαι ιδιαίτερα εγκάρδιος και πιστός στους συγγενείς, τους φίλους, τη σύζυγο (ή τον σύζυγό σου), τους γιους και τις κόρες σου και τους γονείς σου και ποτέ δεν επωφελείσαι από τους άλλους, όμως αν δεν μπορείς να είσαι σε σύμπνοια και συμφιλιωμένος με τον Χριστό, τότε ακόμη κι αν δαπανήσεις όλο σου το είναι για να ανακουφίσεις τους γείτονές σου ή έχεις φροντίσει καλά τον πατέρα, τη μητέρα και τα μέλη του νοικοκυριού σου, λέω ότι εξακολουθείς να είσαι κακός και επιπλέον γεμάτος πονηρά κόλπα. Μη νομίζεις ότι είσαι συμβατός με τον Χριστό απλά και μόνο επειδή είσαι συμβατός με άλλους και κάνεις κάποιες καλές πράξεις. Πιστεύεις ότι η φιλανθρωπική σου πρόθεση μπορεί να υφαρπάξει μια ευλογία από τον Ουρανό; Πιστεύεις ότι κάποιες καλές πράξεις που κάνεις μπορούν να υποκαταστήσουν την υπακοή σου; Κανείς σας δεν μπορεί να δεχτεί την αντιμετώπιση και το κλάδεμα κι όλοι σας δυσκολεύεστε να αποδεχθείτε την κανονική ανθρώπινη φύση του Χριστού. Ωστόσο, συνεχώς διατυμπανίζετε την υπακοή σας στον Θεό. Μια τέτοια πίστη σαν τη δική σας θα επιφέρει μια κατάλληλη ανταπόδοση. Σταματήστε να βαυκαλίζεστε με φανταχτερές ψευδαισθήσεις και να επιθυμείτε να δείτε τον Χριστό, γιατί είστε πολύ μικροί στο ανάστημα, τόσο που δεν είστε καν αντάξιοι να Τον δείτε. Όταν αποβάλεις πλήρως την επαναστατικότητά σου και μπορέσεις να είσαι συμφιλιωμένος με τον Χριστό, τότε ο Θεός με φυσικό τρόπο θα σου εμφανιστεί. Αν πας να δεις τον Θεό χωρίς να υποστείς κλάδεμα ή κρίση, τότε σίγουρα θα γίνεις πολέμιος του Θεού προορισμένος για την καταστροφή. Η φύση του ανθρώπου είναι εγγενώς εχθρική προς τον Θεό, επειδή όλοι οι άνθρωποι έχουν υποβληθεί στην πιο βαθιά διαφθορά από τον Σατανά. Αν ο άνθρωπος προσπαθήσει να συσχετιστεί με τον Θεό ενόσω βρίσκεται στη δική του διαφθορά, είναι σίγουρο ότι τίποτα καλό δεν μπορεί να προέλθει απ’ αυτό. Όλες οι πράξεις και τα λόγια του ανθρώπου σίγουρα θα εκθέτουν συνεχώς τη διαφθορά του και κατά τη συσχέτισή του με τον Θεό, η επαναστατικότητά του θα αποκαλυφθεί από κάθε άποψη. Ο άνθρωπος επομένως, εν αγνοία του, αντιτίθεται στον Χριστό, εξαπατά τον Χριστό και απορρίπτει τον Χριστό· όταν συμβεί αυτό, ο άνθρωπος θα είναι σε ακόμη πιο επισφαλή κατάσταση και αν συνεχιστεί αυτό , θα υποβληθεί σε τιμωρία.

Κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι εάν η συσχέτιση με τον Θεό είναι τόσο επικίνδυνη, τότε θα ήταν σοφό να κρατηθούμε σε απόσταση από τον Θεό. Τι μπορούν να λάβουν τέτοιοι άνθρωποι τότε; Μπορούν να είναι πιστοί στον Θεό; Πράγματι, η συσχέτιση με τον Θεό είναι πολύ δύσκολη, αλλά αυτό συμβαίνει εξ ολοκλήρου επειδή ο άνθρωπος είναι διεφθαρμένος, κι όχι επειδή ο Θεός δεν μπορεί να συσχετιστεί με τον άνθρωπο. Θα ήταν καλύτερο για σας να αφιερώσετε περισσότερη προσπάθεια στην αλήθεια του γνώθι σαυτόν. Γιατί δεν κερδίσατε την εύνοια του Θεού; Γιατί η διάθεσή σας είναι απεχθής για Εκείνον; Γιατί τα λόγια σας Του φαίνονται αηδιαστικά; Μόλις δείξετε λίγη πίστη, παινεύετε τους εαυτούς σας και απαιτείτε ανταμοιβή για τη μικρή σας συνεισφορά· περιφρονείτε τους άλλους όταν δείχνετε μια στάλα υπακοής και περιφρονείστε από τον Θεό κατά την εκτέλεση κάποιου μικροπρεπούς έργου. Επιθυμείτε πλούτη και δώρα και συγχαρητήρια γιατί δεχθήκατε τον Θεό. Πονάει η καρδιά σας όταν δίνετε ένα-δυο κέρματα. Όταν δίνετε δέκα, επιθυμείτε ευλογίες και να σας ξεχωρίσουν από τους άλλους. Για ανθρώπινη φύση σαν τη δική σας είναι πραγματικά προσβλητικό να μιλά ή να ακούει κανείς. Υπάρχει κάτι αξιέπαινο στα λόγια και τις πράξεις σας; Όσοι εκτελούν το καθήκον τους κι όσοι δεν το εκτελούν· όσοι οδηγούν και όσοι ακολουθούν· όσοι δέχονται τον Θεό κι όσοι δεν το κάνουν· όσοι δίνουν και όσοι δεν δίνουν· όσοι κηρύττουν και όσοι λαμβάνουν το κήρυγμα, και ούτω καθεξής· όλοι αυτοί οι άνθρωποι παινεύονται. Δεν το βρίσκετε αυτό γελοίο; Βεβαίως γνωρίζετε ότι πιστεύετε στον Θεό, ωστόσο δεν μπορείτε να είστε σε σύμπνοια με τον Θεό. Βεβαίως γνωρίζετε τη δική σας αναξιότητα, ωστόσο συνεχίζετε να καυχιέστε το ίδιο. Δεν αισθάνεστε ότι η λογική σας έχει καταντήσει τέτοια ώστε δεν έχετε πλέον αυτοέλεγχο; Πώς μπορείτε με τέτοια λογική να είστε κατάλληλοι για συσχετιστείτε με τον Θεό; Τώρα δεν φοβάστε για τον εαυτό σας; Η διάθεσή σας έχει ήδη γίνει τέτοια που δεν μπορείτε να είστε σε σύμπνοια με τον Θεό. Έτσι, δεν είναι γελοία η πίστη σας; Δεν είναι παράλογη η πίστη σας; Πώς θα αντιμετωπίσεις το μέλλον σου; Πώς θα επιλέξεις το μονοπάτι που θα ακολουθήσεις;

Λουκ., Κεφάλαιο: 15

       
 1. Επλησίαζον δε εις αυτόν πάντες οι τελώναι και οι αμαρτωλοί, διά να ακούωσιν αυτόν. 2. Και διεγόγγυζον οι Φαρισαίοι και οι γραμματείς, λέγοντες ότι ούτος αμαρτωλούς δέχεται και συντρώγει μετ' αυτών. 3. Είπε δε προς αυτούς την παραβολήν ταύτην, λέγων· 4. Τις άνθρωπος εξ υμών εάν έχη εκατόν πρόβατα και χάση εν εξ αυτών, δεν αφίνει τα ενενήκοντα εννέα εν τη ερήμω και υπάγει ζητών το απολωλός, εωσού εύρη αυτό; 5. Και ευρών αυτό, βάλλει επί τους ώμους αυτού χαίρων. 6. Και ελθών εις τον οίκον, συγκαλεί τους φίλους και τους γείτονας, λέγων προς αυτούς· Συγχάρητέ μοι, διότι εύρον το πρόβατόν μου το απολωλός. 7. Σας λέγω ότι ούτω θέλει είσθαι χαρά εν τω ουρανώ διά ένα αμαρτωλόν μετανοούντα μάλλον παρά διά ενενήκοντα εννέα δικαίους, οίτινες δεν έχουσι χρείαν μετανοίας. 8. Η τις γυνή έχουσα δέκα δραχμάς, εάν χάση δραχμήν μίαν, δεν ανάπτει λύχνον και σαρόνει την οικίαν και ζητεί επιμελώς, έως ότου εύρη αυτήν; 9. και αφού εύρη, συγκαλεί τας φίλας και τας γείτονας, λέγουσα· Συγχάρητέ μοι, διότι εύρον την δραχμήν την οποίαν έχασα. 10. Ούτω, σας λέγω, χαρά γίνεται ενώπιον των αγγέλων του Θεού διά ένα αμαρτωλόν μετανοούντα. 11. Είπε δέ· Άνθρωπος τις είχε δύο υιούς. 12. Και είπεν ο νεώτερος αυτών προς τον πατέρα· Πάτερ, δος μοι το ανήκον μέρος της περιουσίας. Και διεμοίρασεν εις αυτούς τα υπάρχοντα αυτού. 13. Και μετ' ολίγας ημέρας συνάξας πάντα ο νεώτερος υιός, απεδήμησεν εις χώραν μακράν και εκεί διεσκόρπισε την περιουσίαν αυτού ζων ασώτως. 14. Αφού δε εδαπάνησε πάντα, έγεινε πείνα μεγάλη εν τη χώρα εκείνη, και αυτός ήρχισε να στερήται. 15. Τότε υπήγε και προσεκολλήθη εις ένα των πολιτών της χώρας εκείνης, όστις έπεμψεν αυτόν εις τους αγρούς αυτού διά να βόσκη χοίρους. 16. Και επεθύμει να γεμίση την κοιλίαν αυτού από των ξυλοκεράτων, τα οποία έτρωγον οι χοίροι, και ουδείς έδιδεν εις αυτόν. 17. Ελθών δε εις εαυτόν, είπε· Πόσοι μισθωτοί του πατρός μου περισσεύουσιν άρτον, και εγώ χάνομαι υπό της πείνης. 18. Σηκωθείς θέλω υπάγει προς τον πατέρα μου και θέλω ειπεί προς αυτόν· Πάτερ, ήμαρτον εις τον ουρανόν και ενώπιόν σου· 19. και δεν είμαι πλέον άξιος να ονομασθώ υιός σου· κάμε με ως ένα των μισθωτών σου. 20. Και σηκωθείς ήλθε προς τον πατέρα αυτού. Ενώ, δε απείχεν έτι μακράν, είδεν αυτόν ο πατήρ αυτού και εσπλαγχνίσθη, και δραμών επέπεσεν επί τον τράχηλον αυτού και κατεφίλησεν αυτόν. 21. είπε δε προς αυτόν ο υιός· Πάτερ, ήμαρτον εις τον ουρανόν και ενώπιόν σου, και δεν είμαι πλέον άξιος να ονομασθώ υιός σου. 22. Και ο πατήρ είπε προς τους δούλους αυτού· Φέρετε έξω την στολήν την πρώτην και ενδύσατε αυτόν, και δότε δακτυλίδιον εις την χείρα αυτού και υποδήματα εις τους πόδας, 23. και φέροντες τον μόσχον τον σιτευτόν σφάξατε, και φαγόντες ας ευφρανθώμεν, 24. διότι ούτος ο υιός μου νεκρός ήτο και ανέζησε, και απολωλώς ήτο και ευρέθη. Και ήρχισαν να ευφραίνωνται. 25. Ήτο δε ο πρεσβύτερος αυτού υιός εν τω αγρώ· και καθώς ερχόμενος επλησίασεν εις την οικίαν, ήκουσε συμφωνίαν και χορούς, 26. και προσκαλέσας ένα των δούλων, ηρώτα τι είναι ταύτα. 27. Ο δε είπε προς αυτόν ότι ο αδελφός σου ήλθε· και έσφαξεν ο πατήρ σου τον μόσχον τον σιτευτόν, διότι απήλαυσεν αυτόν υγιαίνοντα. 28. Και ωργίσθη και δεν ήθελε να εισέλθη. Εξήλθε λοιπόν ο πατήρ αυτού και παρεκάλει αυτόν. 29. Ο δε αποκριθείς είπε προς τον πατέρα· Ιδού, τόσα έτη σε δουλεύω, και ποτέ εντολήν σου δεν παρέβην, και εις εμέ ουδέ ερίφιον έδωκάς ποτέ διά να ευφρανθώ μετά των φίλων μου. 30. Ότε δε ο υιός σου ούτος, ο καταφαγών σου τον βίον μετά πορνών, ήλθεν, έσφαξας δι' αυτόν τον μόσχον τον σιτευτόν. 31. Ο δε είπε προς αυτόν· Τέκνον, συ πάντοτε μετ' εμού είσαι, και πάντα τα εμά σα είναι· 32. έπρεπε δε να ευφρανθώμεν και να χαρώμεν, διότι ο αδελφός σου ούτος νεκρός ήτο και ανέζησε, και απολωλώς ήτο και ευρέθη.

Ύμνος των λόγων του Θεού | Η διεφθαρμένη ανθρωπότητα χρειάζεται τη σωτηρία του ενσαρκωμένου Θεού

 

        I Το έργο του ενσαρκωμένου Θεού στοχεύει στον άνθρωπο και όχι στο πνεύμα του Σατανά. Ενασχόληση Θεού κατέστη η σάρκα του ανθρώπου αφού είναι διεφθαρμένη. Του Θεού η λύτρωση συντελείται στον άνθρωπο, στον άνθρωπο. Ο θνητός άνθρωπος είναι μόνο σάρκα και αίμα, και σώζεται μόνο απ’ τον Θεό. Ο Θεός πρέπει σάρκα ανθρώπου να ενδυθεί, ώστε το έργο Του άριστα να ολοκληρωθεί, ώστε να ολοκληρωθεί. Αμαρτωλή σάρκα, ανθρώπου, πρέπει ο Θεός να βάλει. Γιατί ο άνθρωπος είναι σάρκα και δε μπορεί να απελευθερωθεί από αυτήν. Αμαρτωλή σάρκα, ανθρώπου, πρέπει ο Θεός να βάλει. Γιατί ο άνθρωπος είναι σάρκα και δε μπορεί να απελευθερωθεί από αυτήν. Απ' τα δεσμά της σάρκας. II Διέφθειρε τη σάρκα του ανθρώπου ο Σατανάς, που είναι βαθιά χτυπημένος και τυφλωμένος. Και ο Θεός έρχεται ενσαρκωμένος γιατί έχει σκοπό τη σωτηρία του ανθρώπου κι ο Σατανάς Τον πολεμά χρησιμοποιώντας τη σάρκα του ανθρώπου. Ο Θεός κατακτά τον Σατανά και συνάμα σώζει τον άνθρωπο. Γι’ αυτό ο Θεός πρέπει να ενσαρκωθεί, ώστε να φέρει σε πέρας το έργο Του αυτό, το έργο Του αυτό. Ο Σατανάς διέφθειρε τη σάρκα, στη σάρκα κατοικεί, μα ο Θεός θα νικήσει. Στη μάχη με το Σατανά για να μας σώσει, ο Θεός πρέπει στη γη να ενσαρκωθεί. Είναι έργο αληθινό. III Όταν ο Θεός ενσαρκωμένος ενεργεί, πολεμά τον Σατανά. To πνευματικό του έργο γίνεται πρακτικό, γίνεται αληθινό στη γη, στον άνθρωπο. Ο Θεός κατακτά τον απείθαρχο άνθρωπο, ενώ στην ανθρωπότητα, ο Σατανάς ηττάται, και, τελικά, αυτός που σώζεται είναι ο άνθρωπος, ο άνθρωπος. Έπρεπε ο Θεός να γίνει άνθρωπος, να πάρει κέλυφος δημιουργήματος και στη μάχη με τον Σατανά, να κατακτήσει την ανθρωπότητα, επαναστατικός με κέλυφος πλάσματος. Έπρεπε ο Θεός να γίνει άνθρωπος, να πάρει κέλυφος δημιουργήματος, για να σώσει τον άνθρωπο με το ίδιο κέλυφος, μα τον έβλαψε ο Σατανάς, τον έβλαψε ο Σατανάς. Εχθρός Θεού έγινε ο άνθρωπος, ο Θεός πρέπει να τον κατακτήσει. Η σωτηρία του ανθρώπου είναι ο σκόπος του Θεού, ο Θεός πρέπει να ενσαρκωθεί. Έτσι, το έργο Του γίνεται πιο εύκολο. Ο Θεός μπορεί να νικήσει τον Σατανά, να κατακτήσει τον άνθρωπο, να σώσει τον άνθρωπο. από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Ματθ., Κεφάλαιο: 18

1. Εν εκείνη τη ώρα ήλθον οι μαθηταί προς τον Ιησούν, λέγοντες· Τις άρα είναι μεγαλήτερος εν τη βασιλεία των ουρανών; 2. Και προσκαλέσας ο Ιησούς παιδίον, έστησεν αυτό εν τω μέσω αυτών 3. και είπεν· Αληθώς σας λέγω, εάν δεν επιστρέψητε και γείνητε ως τα παιδία, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών. 4. Όστις λοιπόν ταπεινώση εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτος είναι ο μεγαλήτερος εν τη βασιλεία των ουρανών. 5. Και όστις δεχθή εν τοιούτον παιδίον εις το όνομά μου, εμέ δέχεται· 6. όστις όμως σκανδαλίση ένα των μικρών τούτων των πιστευόντων εις εμέ, συμφέρει εις αυτόν να κρεμασθή μύλου πέτρα επί τον τράχηλον αυτού και να καταποντισθή εις το πέλαγος της θαλάσσης. 7. Ουαί εις τον κόσμον διά τα σκάνδαλα· διότι είναι ανάγκη να έλθωσι τα σκάνδαλα· πλην ουαί εις τον άνθρωπον εκείνον, διά του οποίου το σκάνδαλον έρχεται. 8. Και εάν η χειρ σου ή ο πους σου σε σκανδαλίζη, έκκοψον αυτό και ρίψον από σού· καλήτερον σοι είναι να εισέλθης εις την ζωήν χωλός ή κουλλός, παρά έχων δύο χείρας ή δύο πόδας να ριφθής εις το πυρ το αιώνιον. 9. Και εάν ο οφθαλμός σου σε σκανδαλίζη, έκβαλε αυτόν και ρίψον από σού· καλήτερον σοι είναι μονόφθαλμος να εισέλθης εις την ζωήν, παρά έχων δύο οφθαλμούς να ριφθής εις την γέενναν του πυρός. 10. Προσέχετε μη καταφρονήσητε ένα των μικρών τούτων· διότι σας λέγω ότι οι άγγελοι αυτών εν τοις ουρανοίς διαπαντός βλέπουσι το πρόσωπον του Πατρός μου του εν ουρανοίς. 11. Επειδή ο Υιός του ανθρώπου ήλθε διά να σώση το απολωλός. 12. Τι σας φαίνεται; εάν άνθρωπός τις έχη εκατόν πρόβατα και πλανηθή εν εξ αυτών, δεν αφίνει τα ενενήκοντα εννέα και υπάγων επί τα όρη, ζητεί το πλανώμενον; 13. Και εάν συμβή να εύρη αυτό, αληθώς σας λέγω ότι χαίρει δι' αυτό μάλλον παρά διά τα ενενήκοντα εννέα τα μη πεπλανημένα. 14. Ούτω δεν είναι θέλημα έμπροσθεν του Πατρός σας του εν ουρανοίς να απολεσθή εις των μικρών τούτων. 15. Εάν δε αμαρτήση εις σε ο αδελφός σου, ύπαγε και έλεγξον αυτόν μεταξύ σου και αυτού μόνου· εάν σου ακούση, εκέρδησας τον αδελφόν σου· 16. εάν όμως δεν ακούση, παράλαβε μετά σου έτι ένα ή δύο, διά να βεβαιωθή πας λόγος επί στόματος δύο μαρτύρων ή τριών. 17. Και εάν παρακούση αυτών, ειπέ τούτο προς την εκκλησίαν· αλλ' εάν και της εκκλησίας παρακούση, ας είναι εις σε ως ο εθνικός και ο τελώνης. 18. Αληθώς σας λέγω, Όσα εάν δέσητε επί της γης, θέλουσιν είσθαι δεδεμένα εν τω ουρανώ, και όσα εάν λύσητε επί της γης, θέλουσιν είσθαι λελυμένα εν τω ουρανώ. 19. Πάλιν σας λέγω ότι εάν δύο από σας συμφωνήσωσιν επί της γης περί παντός πράγματος, περί του οποίου ήθελον κάμει αίτησιν, θέλει γείνει εις αυτούς παρά του Πατρός μου του εν ουρανοίς. 20. Διότι όπου είναι δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το όνομά μου, εκεί είμαι εγώ εν τω μέσω αυτών. 21. Τότε προσελθών προς αυτόν ο Πέτρος, είπε· Κύριε, ποσάκις αν αμαρτήση εις εμέ ο αδελφός μου και θέλω συγχωρήσει αυτόν; έως επτάκις; 22. Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Δεν σοι λέγω έως επτάκις, αλλ' έως εβδομηκοντάκις επτά. 23. Διά τούτο η βασιλεία των ουρανών ωμοιώθη με άνθρωπον βασιλέα, όστις ηθέλησε να θεωρήση λογαριασμόν μετά των δούλων αυτού. 24. Και ότε ήρχισε να θεωρή, εφέρθη προς αυτόν εις οφειλέτης μυρίων ταλάντων. 25. Και επειδή δεν είχε να αποδώση, προσέταξεν ο κύριος αυτού να πωληθή αυτός και η γυνή αυτού και τα τέκνα και πάντα όσα είχε, και να αποδοθή το οφειλόμενον. 26. Πεσών λοιπόν ο δούλος προσεκύνει αυτόν, λέγων· Κύριε, μακροθύμησον εις εμέ, και πάντα θέλω σοι αποδώσει. 27. Σπλαγχνισθείς δε ο κύριος του δούλου εκείνου, απέλυσεν αυτόν και το δάνειον αφήκεν εις αυτόν. 28. Αφού όμως εξήλθεν ο δούλος εκείνος, εύρεν ένα των συνδούλων αυτού, όστις εχρεώστει εις αυτόν εκατόν δηνάρια, και πιάσας αυτόν έπνιγε, λέγων· Απόδος μοι ό,τι χρεωστείς. 29. Πεσών λοιπόν ο σύνδουλος αυτού εις τους πόδας αυτού, παρεκάλει αυτόν λέγων· Μακροθύμησον εις εμέ, και πάντα θέλω σοι αποδώσει. 30. Εκείνος όμως δεν ήθελεν, αλλ' απελθών έβαλεν αυτόν εις φυλακήν, εωσού αποδώση το οφειλόμενον. 31. Ιδόντες δε οι σύνδουλοι αυτού τα γενόμενα, ελυπήθησαν σφόδρα και ελθόντες εφανέρωσαν προς τον κύριον αυτών πάντα τα γενόμενα. 32. Τότε προσκαλέσας αυτόν ο κύριος αυτού, λέγει προς αυτόν· Δούλε πονηρέ, παν το χρέος εκείνο σοι αφήκα, επειδή με παρεκάλεσας· 33. δεν έπρεπε και συ να ελεήσης τον σύνδουλόν σου, καθώς και εγώ σε ηλέησα; 34. Και οργισθείς ο κύριος αυτού παρέδωκεν αυτόν εις τους βασανιστάς, εωσού αποδώση παν το οφειλόμενον εις αυτόν. 35. Ούτω και ο Πατήρ μου ο επουράνιος θέλει κάμει εις εσάς, εάν δεν συγχωρήσητε εκ καρδίας σας έκαστος εις τον αδελφόν αυτού τα πταίσματα αυτών.

Ο Άγιος Ταινία | "Λαχτάρα" | Πού Είναι το Μέρος Που Έχει Ετοιμάσει ο Κύριος για Εμάς;

Πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, ο Κύριος Ιησούς υποσχέθηκε: «υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον· και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, διά να είσθε και σεις, όπου είμαι εγώ.» (Κατά Ιωάννην, 14:2-3). Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ο Κύριος επέστρεψε στους ουρανούς, οπότε σίγουρα ετοιμάζει ένα μέρος για εμάς στον ουρανό. Συμφωνεί αυτή η ερμηνεία με τα λόγια του Κυρίου; Ποια μυστήρια περιέχονται σε αυτή την υπόσχεση;

Η αποκάλυψη του μυστηρίου της Βίβλου | Η Στιγμή της Αλλαγής (Ελληνικοί Υπότιτλοι 2018)

 

Η Σου Μίντζαϊο είναι ιεροκήρυκας σε μια κατ’ οίκον χριστιανική εκκλησία στην ηπειρωτική Κίνα. Είχε πάντα την αίσθηση ότι η απλή πίστη στον Κύριο αρκεί για να ονομαστεί κάποιος δίκαιος και να σωθεί από τη χάρη. Αν και εξακολουθούμε να αμαρτάνουμε συνεχώς, οι αμαρτίες μας έχουν συγχωρεθεί από τον Κύριο, η εικόνα μας θα αλλάξει αυτοστιγμεί για να γίνει άγια και, όταν έρθει ο Κύριος, θα υψωθούμε στη Βασιλεία των Ουρανών. Ωστόσο, ορισμένοι συνεργάτες φυτεύουν ένα σπόρο αμφιβολίας. Αφού εξακολουθούμε να ψευδόμαστε και να αμαρτάνουμε συνεχώς, μπορούμε πραγματικά να υψωθούμε στη Βασιλεία των Ουρανών; Η Σου Μίντζαϊο νιώθει μπερδεμένη μέσα της. Στο τέλος, μέσα από τη συζήτηση και την επικοινωνία με τους ιεροκήρυκες της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού, η Σου Μίντζαϊο βρίσκει τελικά το μοναδικό μονοπάτι για να εισέλθει στη Βασιλεία των Ουρανών... Αστραπή της Ανατολής, η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Απαρτίζεται από όλους εκείνους που αποδέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες κι έχουν κυριευτεί και λυτρωθεί από τα λόγια Του. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου από τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό και είναι Αυτός ο Ποιμένας της που την καθοδηγεί. Σίγουρα δεν έχει δημιουργηθεί από κάποιο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Αρκεί να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να δείτε ότι ο Θεός έχει εμφανιστεί.