1. Εν εκείνη τη ώρα ήλθον οι μαθηταί προς τον Ιησούν, λέγοντες· Τις άρα είναι μεγαλήτερος εν τη βασιλεία των ουρανών;
2. Και προσκαλέσας ο Ιησούς παιδίον, έστησεν αυτό εν τω μέσω αυτών
3. και είπεν· Αληθώς σας λέγω, εάν δεν επιστρέψητε και γείνητε ως τα παιδία, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών.
4. Όστις λοιπόν ταπεινώση εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτος είναι ο μεγαλήτερος εν τη βασιλεία των ουρανών.
5. Και όστις δεχθή εν τοιούτον παιδίον εις το όνομά μου, εμέ δέχεται·
6. όστις όμως σκανδαλίση ένα των μικρών τούτων των πιστευόντων εις εμέ, συμφέρει εις αυτόν να κρεμασθή μύλου πέτρα επί τον τράχηλον αυτού και να καταποντισθή εις το πέλαγος της θαλάσσης.
7. Ουαί εις τον κόσμον διά τα σκάνδαλα· διότι είναι ανάγκη να έλθωσι τα σκάνδαλα· πλην ουαί εις τον άνθρωπον εκείνον, διά του οποίου το σκάνδαλον έρχεται.
8. Και εάν η χειρ σου ή ο πους σου σε σκανδαλίζη, έκκοψον αυτό και ρίψον από σού· καλήτερον σοι είναι να εισέλθης εις την ζωήν χωλός ή κουλλός, παρά έχων δύο χείρας ή δύο πόδας να ριφθής εις το πυρ το αιώνιον.
9. Και εάν ο οφθαλμός σου σε σκανδαλίζη, έκβαλε αυτόν και ρίψον από σού· καλήτερον σοι είναι μονόφθαλμος να εισέλθης εις την ζωήν, παρά έχων δύο οφθαλμούς να ριφθής εις την γέενναν του πυρός.
10. Προσέχετε μη καταφρονήσητε ένα των μικρών τούτων· διότι σας λέγω ότι οι άγγελοι αυτών εν τοις ουρανοίς διαπαντός βλέπουσι το πρόσωπον του Πατρός μου του εν ουρανοίς.
11. Επειδή ο Υιός του ανθρώπου ήλθε διά να σώση το απολωλός.
12. Τι σας φαίνεται; εάν άνθρωπός τις έχη εκατόν πρόβατα και πλανηθή εν εξ αυτών, δεν αφίνει τα ενενήκοντα εννέα και υπάγων επί τα όρη, ζητεί το πλανώμενον;
13. Και εάν συμβή να εύρη αυτό, αληθώς σας λέγω ότι χαίρει δι' αυτό μάλλον παρά διά τα ενενήκοντα εννέα τα μη πεπλανημένα.
14. Ούτω δεν είναι θέλημα έμπροσθεν του Πατρός σας του εν ουρανοίς να απολεσθή εις των μικρών τούτων.
15. Εάν δε αμαρτήση εις σε ο αδελφός σου, ύπαγε και έλεγξον αυτόν μεταξύ σου και αυτού μόνου· εάν σου ακούση, εκέρδησας τον αδελφόν σου·
16. εάν όμως δεν ακούση, παράλαβε μετά σου έτι ένα ή δύο, διά να βεβαιωθή πας λόγος επί στόματος δύο μαρτύρων ή τριών.
17. Και εάν παρακούση αυτών, ειπέ τούτο προς την εκκλησίαν· αλλ' εάν και της εκκλησίας παρακούση, ας είναι εις σε ως ο εθνικός και ο τελώνης.
18. Αληθώς σας λέγω, Όσα εάν δέσητε επί της γης, θέλουσιν είσθαι δεδεμένα εν τω ουρανώ, και όσα εάν λύσητε επί της γης, θέλουσιν είσθαι λελυμένα εν τω ουρανώ.
19. Πάλιν σας λέγω ότι εάν δύο από σας συμφωνήσωσιν επί της γης περί παντός πράγματος, περί του οποίου ήθελον κάμει αίτησιν, θέλει γείνει εις αυτούς παρά του Πατρός μου του εν ουρανοίς.
20. Διότι όπου είναι δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το όνομά μου, εκεί είμαι εγώ εν τω μέσω αυτών.
21. Τότε προσελθών προς αυτόν ο Πέτρος, είπε· Κύριε, ποσάκις αν αμαρτήση εις εμέ ο αδελφός μου και θέλω συγχωρήσει αυτόν; έως επτάκις;
22. Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Δεν σοι λέγω έως επτάκις, αλλ' έως εβδομηκοντάκις επτά.
23. Διά τούτο η βασιλεία των ουρανών ωμοιώθη με άνθρωπον βασιλέα, όστις ηθέλησε να θεωρήση λογαριασμόν μετά των δούλων αυτού.
24. Και ότε ήρχισε να θεωρή, εφέρθη προς αυτόν εις οφειλέτης μυρίων ταλάντων.
25. Και επειδή δεν είχε να αποδώση, προσέταξεν ο κύριος αυτού να πωληθή αυτός και η γυνή αυτού και τα τέκνα και πάντα όσα είχε, και να αποδοθή το οφειλόμενον.
26. Πεσών λοιπόν ο δούλος προσεκύνει αυτόν, λέγων· Κύριε, μακροθύμησον εις εμέ, και πάντα θέλω σοι αποδώσει.
27. Σπλαγχνισθείς δε ο κύριος του δούλου εκείνου, απέλυσεν αυτόν και το δάνειον αφήκεν εις αυτόν.
28. Αφού όμως εξήλθεν ο δούλος εκείνος, εύρεν ένα των συνδούλων αυτού, όστις εχρεώστει εις αυτόν εκατόν δηνάρια, και πιάσας αυτόν έπνιγε, λέγων· Απόδος μοι ό,τι χρεωστείς.
29. Πεσών λοιπόν ο σύνδουλος αυτού εις τους πόδας αυτού, παρεκάλει αυτόν λέγων· Μακροθύμησον εις εμέ, και πάντα θέλω σοι αποδώσει.
30. Εκείνος όμως δεν ήθελεν, αλλ' απελθών έβαλεν αυτόν εις φυλακήν, εωσού αποδώση το οφειλόμενον.
31. Ιδόντες δε οι σύνδουλοι αυτού τα γενόμενα, ελυπήθησαν σφόδρα και ελθόντες εφανέρωσαν προς τον κύριον αυτών πάντα τα γενόμενα.
32. Τότε προσκαλέσας αυτόν ο κύριος αυτού, λέγει προς αυτόν· Δούλε πονηρέ, παν το χρέος εκείνο σοι αφήκα, επειδή με παρεκάλεσας·
33. δεν έπρεπε και συ να ελεήσης τον σύνδουλόν σου, καθώς και εγώ σε ηλέησα;
34. Και οργισθείς ο κύριος αυτού παρέδωκεν αυτόν εις τους βασανιστάς, εωσού αποδώση παν το οφειλόμενον εις αυτόν.
35. Ούτω και ο Πατήρ μου ο επουράνιος θέλει κάμει εις εσάς, εάν δεν συγχωρήσητε εκ καρδίας σας έκαστος εις τον αδελφόν αυτού τα πταίσματα αυτών.
Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού - H Βασιλεία για πάντα
Τρίτη, Αυγούστου 14, 2018
Δευτέρα, Αυγούστου 13, 2018
Ο Άγιος Ταινία | "Λαχτάρα" | Πού Είναι το Μέρος Που Έχει Ετοιμάσει ο Κύριος για Εμάς;
Πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, ο Κύριος Ιησούς υποσχέθηκε: «υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον· και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, διά να είσθε και σεις, όπου είμαι εγώ.» (Κατά Ιωάννην, 14:2-3). Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ο Κύριος επέστρεψε στους ουρανούς, οπότε σίγουρα ετοιμάζει ένα μέρος για εμάς στον ουρανό. Συμφωνεί αυτή η ερμηνεία με τα λόγια του Κυρίου; Ποια μυστήρια περιέχονται σε αυτή την υπόσχεση;
Κυριακή, Αυγούστου 12, 2018
Η αποκάλυψη του μυστηρίου της Βίβλου | Η Στιγμή της Αλλαγής (Ελληνικοί Υπότιτλοι 2018)
Η Σου Μίντζαϊο είναι ιεροκήρυκας σε μια κατ’ οίκον χριστιανική εκκλησία στην ηπειρωτική Κίνα. Είχε πάντα την αίσθηση ότι η απλή πίστη στον Κύριο αρκεί για να ονομαστεί κάποιος δίκαιος και να σωθεί από τη χάρη. Αν και εξακολουθούμε να αμαρτάνουμε συνεχώς, οι αμαρτίες μας έχουν συγχωρεθεί από τον Κύριο, η εικόνα μας θα αλλάξει αυτοστιγμεί για να γίνει άγια και, όταν έρθει ο Κύριος, θα υψωθούμε στη Βασιλεία των Ουρανών. Ωστόσο, ορισμένοι συνεργάτες φυτεύουν ένα σπόρο αμφιβολίας. Αφού εξακολουθούμε να ψευδόμαστε και να αμαρτάνουμε συνεχώς, μπορούμε πραγματικά να υψωθούμε στη Βασιλεία των Ουρανών; Η Σου Μίντζαϊο νιώθει μπερδεμένη μέσα της. Στο τέλος, μέσα από τη συζήτηση και την επικοινωνία με τους ιεροκήρυκες της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού, η Σου Μίντζαϊο βρίσκει τελικά το μοναδικό μονοπάτι για να εισέλθει στη Βασιλεία των Ουρανών...
Αστραπή της Ανατολής, η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Απαρτίζεται από όλους εκείνους που αποδέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες κι έχουν κυριευτεί και λυτρωθεί από τα λόγια Του. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου από τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό και είναι Αυτός ο Ποιμένας της που την καθοδηγεί. Σίγουρα δεν έχει δημιουργηθεί από κάποιο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Αρκεί να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να δείτε ότι ο Θεός έχει εμφανιστεί.
Σάββατο, Αυγούστου 11, 2018
Ύμνος των λόγων του Θεού | Μόνο ο Θεός αγαπάει τον άνθρωπο στον υπέρτατο βαθμό
I
Ο Θεός ενσαρκώνεται στις έσχατες μέρες
για να σώσει τον άνθρωπο γιατί τον αγαπά.
Παρακινημένος απ' την αγάπη Του,
επιτελεί το σημερινό έργο.
Είν' υπό το θεμέλιο της αγάπης.
Ο Θεός ενσαρκώνεται κι υπομένει ατίμωση
για να σώσει μολυσμένους και διαλυμένους.
Υπομένει τόσο πόνο.
Γιατί ξανά και ξανά, δείχνει την αμέτρητη αγάπη Του.
Ο Θεός δεν θέλει καμία ψυχή να χαθεί.
Ο άνθρωπος δεν νοιάζεται ποιο θα το μέλλον του.
Ο άνθρωπος δεν ξέρει πώς
να δείξει αγάπη για την ίδια του για τη ζωή.
Αλλά ο Θεός ξέρει.
Μόνο Αυτός αγαπά τον άνθρωπο. Α… α…
II
Τα λόγια του Θεού θεραπεύουν,
ενθαρρύνουν τον άνθρωπο.
Κρίνουν και καταριούνται,
αποκαλύπτουν και υπόσχονται.
Ό,τι κι αν λένε τα λόγια Του,
προέρχεται απ' την αγάπη Του.
Αυτή είναι η ουσία του έργου Του.
Γιατί τόσοι πολλοί ακολουθούν από κοντά;
Γιατί τόσο γεμάτοι ενέργεια;
Την αγάπη και σωτηρία του Θεού,
όλοι την έχουνε δει.
Το χρονοδιάγραμμα Του είναι τέλειο. Ποτέ δεν αργεί.
Ο Θεός δεν θέλει καμία ψυχή να χαθεί.
Ο άνθρωπος δεν νοιάζεται ποιο θα το μέλλον του.
Ο άνθρωπος δεν ξέρει πώς
να δείξει αγάπη για την ίδια του για τη ζωή.
Αλλά ο Θεός ξέρει.
Μόνο Αυτός αγαπά τον άνθρωπο.
III
Ο άνθρωπος νομίζει ότι αγαπά τον εαυτό του πιο πολύ.
Αλλά τι είδους αγάπη είναι αυτή;
Η αγάπη του Θεού είναι η πιο αληθινή εσύ θα νιώσεις.
Αν ο Θεός δεν είχε ενσαρκωθεί,
οδηγήσει κι ζήσει με τον άνθρωπο συνεχώς,
θα 'ταν δύσκολο γι' αυτούς να γνωρίσουν την αγάπη του Θεού.
Ο Θεός δεν θέλει καμία ψυχή να χαθεί.
Ο άνθρωπος δεν νοιάζεται ποιο θα το μέλλον του.
Ο άνθρωπος δεν ξέρει πώς
να δείξει αγάπη για την ίδια του για τη ζωή.
Μα ο Θεός ξέρει.
Μόνο Αυτός αγαπά τον άνθρωπο.
Ναι, μόνο Αυτός αγαπά τον άνθρωπο. Ναι, τον αγαπά.
Τόσο αγαπάει τον άνθρωπο.
από το βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών@του Χριστού»
Ετικέτες
εδάφιο_της_Αγίας_Γραφής,
η_ανάσταση_Του_Ιησού,
Ιησούς,
Ιησούς_Χριστός,
Κύριε_Ιησούς,
ΜΟΥΣΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ,
ντοκιμαντέρ
Παρασκευή, Αυγούστου 10, 2018
Αποκ., Κεφάλαιο: 2
1. Προς τον άγγελον της εκκλησίας της Εφέσου γράψον. Ταύτα λέγει ο κρατών τους επτά αστέρας εν τη δεξιά αυτού, ο περιπατών εν μέσω των επτά λυχνιών των χρυσών·
2. Εξεύρω τα έργα σου και τον κόπον σου και την υπομονήν σου, και ότι δεν δύνασαι να υποφέρης τους κακούς, και εδοκίμασας τους λέγοντας ότι είναι απόστολοι, και δεν είναι, και εύρες αυτούς ψευδείς·
3. και υπέφερες και έχεις υπομονήν και διά το όνομά μου εκοπίασας, και δεν απέκαμες.
4. Πλην έχω τι κατά σου, διότι την αγάπην σου την πρώτην αφήκας.
5. Ενθυμού λοιπόν πόθεν εξέπεσες και μετανόησον και κάμε τα πρώτα έργα· ει δε μη, έρχομαι προς σε ταχέως και θέλω κινήσει την λυχνίαν σου εκ του τόπου αυτής, εάν δεν μετανοήσης.
6. Έχεις όμως τούτο, ότι μισείς τα έργα των Νικολαϊτών, τα οποία και εγώ μισώ.
7. Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας. Εις τον νικώντα θέλω δώσει εις αυτόν να φάγη εκ του ξύλου της ζωής, το οποίον είναι εν μέσω του παραδείσου του Θεού.
8. Και προς τον άγγελον της εκκλησίας των Σμυρναίων γράψον· Ταύτα λέγει ο πρώτος και ο έσχατος, όστις έγεινε νεκρός και έζησεν·
9. Εξεύρω τα έργα σου και την θλίψιν και την πτωχείαν· είσαι όμως πλούσιος· και την βλασφημίαν των λεγόντων εαυτούς ότι είναι Ιουδαίοι και δεν είναι, αλλά συναγωγή του Σατανά.
10. Μη φοβού μηδέν εκ των όσα μέλλεις να πάθης. Ιδού, ο διάβολος μέλλει να βάλη τινάς εξ υμών εις φυλακήν διά να δοκιμασθήτε, και θέλετε έχει θλίψιν δέκα ημερών. Γίνου πιστός μέχρι θανάτου, και θέλω σοι δώσει τον στέφανον της ζωής.
11. Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας. Ο νικών δεν θέλει αδικηθή εκ του θανάτου του δευτέρου.
12. Και προς τον άγγελον της εν Περγάμω εκκλησίας γράψον· Ταύτα λέγει ο έχων την ρομφαίαν την δίστομον, την οξείαν·
13. Εξεύρω τα έργα σου και που κατοικείς· όπου είναι ο θρόνος του Σατανά· και κρατείς το όνομά μου, και δεν ηρνήθης την πίστιν μου και εν ταις ημέραις, εν αις υπήρχεν Αντίπας ο μάρτυς μου ο πιστός, όστις εφονεύθη παρ' υμίν, όπου κατοικεί ο Σατανάς.
14. Έχω όμως κατά σου ολίγα, διότι έχεις εκεί τινάς κρατούντας την διδαχήν του Βαλαάμ, όστις εδίδασκε τον Βαλάκ να βάλη σκάνδαλον ενώπιον των υιών Ισραήλ, ώστε να φάγωσιν ειδωλόθυτα και να πορνεύσωσιν.
15. Ούτως έχεις και συ τινάς κρατούντας την διδαχήν των Νικολαϊτών, το οποίον μισώ.
16. Μετανόησον· ει δε μη, έρχομαι προς σε ταχέως και θέλω πολεμήσει προς αυτούς με την ρομφαίαν του στόματός μου.
17. Όστις έχει ωτίον, ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας. Εις τον νικώντα θέλω δώσει εις αυτόν να φάγη από του μάννα του κεκρυμμένου, και θέλω δώσει εις αυτόν ψήφον λευκήν, και επί την ψήφον όνομα νέον γεγραμμένον, το οποίον ουδείς γνωρίζει ειμή ο λαμβάνων.
18. Και προς τον άγγελον της εν Θυατείροις εκκλησίας γράψον· Ταύτα λέγει ο Υιός του Θεού, ο έχων τους οφθαλμούς αυτού ως φλόγα πυρός, και οι πόδες αυτού είναι όμοιοι με χαλκολίβανον·
19. Εξεύρω τα έργα σου και την αγάπην και την διακονίαν και την πίστιν και την υπομονήν σου και τα έργα σου και τα έσχατα, ότι είναι πλειότερα των πρώτων.
20. Έχω όμως κατά σου ολίγα, διότι αφίνεις την γυναίκα Ιεζάβελ, ήτις λέγει εαυτήν προφήτιν, να διδάσκη και να πλανά τους δούλους μου εις το να πορνεύωσι και να τρώγωσιν ειδωλόθυτα.
21. Και έδωκα εις αυτήν καιρόν να μετανοήση εκ της πορνείας αυτής, και δεν μετενόησεν.
22. Ιδού, εγώ βάλλω αυτήν εις κλίνην και τους μοιχεύοντας μετ' αυτής εις θλίψιν μεγάλην, εάν δεν μετανοήσωσιν εκ των έργων αυτών,
23. και τα τέκνα αυτής θέλω αποκτείνει με θάνατον, και θέλουσι γνωρίσει πάσαι αι εκκλησίαι, ότι εγώ είμαι ο ερευνών νεφρούς και καρδίας, και θέλω σας δώσει εις έκαστον κατά τα έργα σας.
24. Λέγω δε προς εσάς και προς τους λοιπούς τους εν Θυατείροις, όσοι δεν έχουσι την διδαχήν ταύτην και οίτινες δεν εγνώρισαν τα βάθη του Σατανά, ως λέγουσι· Δεν θέλω βάλει εφ' υμάς άλλο βάρος·
25. πλην εκείνο, το οποίον έχετε, κρατήσατε εωσού έλθω.
26. Και όστις νικά και όστις φυλάττει μέχρι τέλους τα έργα μου, θέλω δώσει εις αυτόν εξουσίαν επί των εθνών,
27. και θέλει ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά, θέλουσι συντριφθή ως τα σκεύη του κεραμέως, καθώς και εγώ έλαβον παρά του Πατρός μου,
28. και θέλω δώσει εις αυτόν τον αστέρα τον πρωϊνόν.
29. Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας.
Πέμπτη, Αυγούστου 09, 2018
Η δημιουργία μιας σωστής σχέσης με τον Θεό είναι πολύ σημαντική
Οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, αγαπούν τον Θεό και ικανοποιούν τον Θεό αγγίζοντας το Πνεύμα του Θεού με την καρδιά τους, επιτυγχάνοντας έτσι την ικανοποίησή Του. Όταν ακούν τα λόγια του Θεού με την καρδιά τους, τότε συγκινούνται από το Πνεύμα του Θεού. Εάν επιθυμείς να πετύχεις μια σωστή πνευματική ζωή και να δημιουργήσεις μια σωστή σχέση με τον Θεό, πρέπει πρώτα να δώσεις την καρδιά σου σε Αυτόν και να την γαληνέψεις ενώπιόν Του. Μόνο αφού έχεις εμποτίσει όλη την καρδιά σου με τον Θεό, μπορείς να αναπτύξεις σταδιακά μια σωστή πνευματική ζωή. Εάν οι άνθρωποι, ενόσω πιστεύουν στον Θεό, δεν Του δίνουν την καρδιά τους, αν η καρδιά τους δεν είναι μέσα Του και δεν αντιμετωπίζουν το βάρος Του ως δικό τους, τότε το μόνο που κάνουν είναι να εξαπατούν τον Θεό και μόνον έτσι συμπεριφέρονται οι θρησκευόμενοι άνθρωποι - αυτό δεν μπορεί να λάβει τον έπαινο του Θεού. Ο Θεός δεν μπορεί να λάβει τίποτα από ένα τέτοιο άτομο. Ένας τέτοιου είδους άνθρωπος μπορεί να χρησιμεύσει μόνο ως χρυσόχαρτο του έργου του Θεού, όπως ένα διακοσμητικό στον οίκο του Θεού, που καταλαμβάνει χώρο και δεν χρησιμεύει σε τίποτα - ο Θεός δεν χρησιμοποιεί αυτό το είδος ανθρώπου. Σε ένα τέτοιο άτομο, όχι μόνο δεν υπάρχει ευκαιρία για το έργο του Αγίου Πνεύματος, αλλά, ακόμα περισσότερο, δεν αξίζει να τελειωθεί. Αυτός ο τύπος ανθρώπου είναι ένας πραγματικός «νεκροζώντανος». Δεν έχουν στοιχεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από . Όλοι τους έχουν καταληφθεί από τον Σατανά, διεφθάρητο Άγιο Πνεύμασαν στο έπακρο απ’ αυτόν και αποτελούν αντικείμενο εξάλειψης για τον Θεό. Επί του παρόντος, το Άγιο Πνεύμα δεν χρησιμοποιεί μόνο τους ανθρώπους κάνοντας χρήση των αρετών τους, αλλά και τελειώνοντας και αλλάζοντας τις ατέλειές τους. Εάν η καρδιά σου μπορεί να εμποτιστεί με τον Θεό και να ησυχάσει μπροστά Του, τότε θα έχεις την ευκαιρία και τα προσόντα να χρησιμοποιηθείς από το Άγιο Πνεύμα, να λάβεις τη διαφώτιση και τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος και, ακόμη περισσότερο, θα έχεις την ευκαιρία το Άγιο Πνεύμα να αντισταθμίσει τις ατέλειές σου. Όταν δίνεις την καρδιά σου στον Θεό, μπορείς να εισέλθεις βαθύτερα στη θετική πλευρά και να είσαι σε ένα υψηλότερο επίπεδο διορατικότητας. Σε σχέση με την αρνητική πλευρά, θα έχεις περισσότερη κατανόηση των δικών σου ελαττωμάτων και ατελειών, θα είσαι πιο πρόθυμος να επιδιώξεις την ικανοποίηση του θελήματος του Θεού, δεν θα είσαι παθητικός και θα εισέλθεις ενεργά. Αυτό θα σημαίνει ότι είσαι σωστός. Με την προϋπόθεση ότι η καρδιά σου είναι ήρεμη ενώπιον του Θεού, το κλειδί για το αν θα λάβεις ή όχι τον έπαινο από το Άγιο Πνεύμα και για το αν ευαρεστείς ή όχι τον Θεό, βρίσκεται στο να μπορείς να εισέλθεις ενεργά. Όταν το Άγιο Πνεύμα φωτίζει ένα άτομο και χρησιμοποιεί ένα άτομο, ποτέ δεν τον κάνει αρνητικό, αλλά πάντα τον κάνει να προχωρεί ενεργά. Παρόλο που έχει αδυναμίες, είναι σε θέση να μην ζει σύμφωνα με αυτές, να απέχει από την καθυστέρηση της ανάπτυξής του στη ζωή και να συνεχίζει να επιδιώκει την ικανοποίηση του θελήματος του Θεού. Αυτή η προδιαγραφή αποδεικνύει επαρκώς ότι έχεις αποκτήσει την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Εάν ένα άτομο είναι πάντα αρνητικό, κι αφότου διαφωτιστεί προκειμένου να γνωρίσει τον εαυτό του, εξακολουθεί να είναι αρνητικό και παθητικό, ανίκανο να σηκωθεί και να ενεργήσει από κοινού με τον Θεό, τότε αυτός ο τύπος ατόμου λαμβάνει μόνο τη χάρη του Θεού, αλλά το Άγιο Πνεύμα δεν είναι μαζί του. Όταν ένα άτομο είναι αρνητικό, αυτό σημαίνει ότι η καρδιά του δεν έχει στραφεί στον Θεό και το πνεύμα του δεν έχει συγκινηθεί από το Πνεύμα του Θεού. Αυτό θα πρέπει να αναγνωρίζεται από όλους.
Μπορεί να διαπιστωθεί από την εμπειρία ότι ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα είναι η γαλήνη της καρδιάς του ατόμου ενώπιον του Θεού. Πρόκειται για ένα θέμα που αφορά την πνευματική ζωή των ανθρώπων και την ανάπτυξη της ζωής τους. Μόνο εάν η καρδιά σου βρίσκεται σε ειρήνη ενώπιον του Θεού, η επιδίωξη της αλήθειας και των αλλαγών στη διάθεσή σου θα καρποφορήσει. Επειδή έρχεσαι φορτωμένος ενώπιον του Θεού και πάντα αισθάνεσαι ότι σου λείπουν πάρα πολλά, ότι υπάρχουν πολλές αλήθειες που πρέπει να γνωρίσεις, πολλή πραγματικότητα που πρέπει να ζήσεις, και ότι πρέπει να δώσεις κάθε φροντίδα στο θέλημα του Θεού - αυτά τα πράγματα είναι πάντα στο μυαλό σου και είναι σαν να σε πιέζουν τόσο σκληρά, ώστε να μην μπορείς να αναπνεύσεις, κι έτσι αισθάνεσαι βαριά καρδιά (αλλά όχι σε αρνητική κατάσταση). Μόνο τέτοιοι άνθρωποι είναι κατάλληλοι να δεχθούν την διαφώτιση των λόγων του Θεού και να συγκινηθούν από το Πνεύμα του Θεού. Εξαιτίας του βάρους τους, επειδή είναι βαριά η καρδιά τους και, μπορεί να ειπωθεί, εξαιτίας του τιμήματος που έχουν πληρώσει και των βασάνων που έχουν υποφέρει ενώπιον του Θεού, λαμβάνουν τη διαφώτιση και τη φώτισή Του, διότι ο Θεός δεν δίνει σε κανέναν ειδική μεταχείριση. Είναι πάντα δίκαιος όταν μεταχειρίζεται τους ανθρώπους, αλλά δεν είναι επίσης αυθαίρετος στο τι παρέχει στους ανθρώπους και δεν τους δίνει άνευ όρων. Αυτή είναι μια πτυχή της δίκαιης διάθεσής Του. Στην πραγματική ζωή, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ακόμη φτάσει σ’ αυτή τη σφαίρα. Τουλάχιστον, η καρδιά τους δεν έχει ακόμη στραφεί εντελώς προς τον Θεό και έτσι δεν έχει υπάρξει ακόμα μεγάλη αλλαγή στη διάθεση της ζωής τους. Αυτό συμβαίνει επειδή ζουν μόνο μέσα στη χάρη του Θεού και δεν έχουν ακόμη αποκτήσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Τα κριτήρια για τη χρήση των ανθρώπων από τον Θεό είναι τα εξής: Η καρδιά τους στρέφεται προς τον Θεό, επωμίζονται το βάρος των λόγων του Θεού, έχουν καρδιά που λαχταράει και έχουν την αποφασιστικότητα να αναζητήσουν την αλήθεια. Μόνο τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να κερδίσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και συχνά αποκτούν διαφώτιση και φώτιση. Οι άνθρωποι που χρησιμοποιεί ο Θεός εμφανίζονται εξωτερικά να είναι παράλογοι και δεν φαίνεται να έχουν σωστές σχέσεις με άλλους, αν και μιλάνε με ευγένεια, δεν μιλάνε απρόσεκτα και μπορούν πάντα να κρατούν μια γαλήνια καρδιά ενώπιον του Θεού. Αλλά, ακριβώς αυτό το είδος ανθρώπου είναι επαρκές για να χρησιμοποιηθεί από το Άγιο Πνεύμα. Αυτός ο «παράλογος» άνθρωπος για τον οποίο μιλάει ο Θεός μοιάζει να μην έχει σωστές σχέσεις με τους άλλους και δεν έχει εξωτερική αγάπη ή επιφανειακές πρακτικές, αλλά όταν επικοινωνεί πνευματικά πράγματα, μπορεί να ανοίξει την καρδιά του και ανιδιοτελώς να παρέχει στους άλλους τη διαφώτιση και τη φώτιση που έχει αποκτήσει από την πραγματική εμπειρία του ενώπιον του Θεού. Έτσι εκφράζει την αγάπη του για τον Θεό και ικανοποιεί το θέλημα του Θεού. Όταν άλλοι τον συκοφαντούν και τον γελοιοποιούν, είναι σε θέση να μην ελέγχεται έξωθεν, από ανθρώπους, περιστατικά ή πράγματα, και μπορεί ακόμα να είναι γαλήνιος ενώπιον του Θεού. Ένα τέτοιο πρόσωπο φαίνεται να έχει τις δικές του μοναδικές διοράσεις. Ανεξάρτητα από τους άλλους, η καρδιά του δεν αφήνει ποτέ τον Θεό. Όταν οι άλλοι κουβεντιάζουν χαρούμενα και αστεία, η καρδιά του παραμένει ενώπιον του Θεού, μελετώντας τον λόγο του Θεού ή απευθύνοντας σιωπηλά την προσευχή του στον Θεό μέσα στην καρδιά του, αναζητώντας τις προθέσεις του Θεού. Ποτέ δεν κάνει τη διατήρηση της σωστής σχέσης του με άλλους ανθρώπους βασικό σημείο εστίασης. Ένα τέτοιο πρόσωπο φαίνεται να μην έχει φιλοσοφία ζωής. Από έξω, αυτό το πρόσωπο είναι ζωντανό, αξιολάτρευτο και αθώο, αλλά διαθέτει και μια αίσθηση ηρεμίας. Αυτή είναι η εικόνα του ατόμου που χρησιμοποιεί ο Θεός. Πράγματα όπως η φιλοσοφία της ζωής ή ο «κανονικός λόγος» δεν μπορούν να περάσουν σε αυτόν τον τύπο ανθρώπου. Αυτός ο τύπος ανθρώπου έχει αφιερώσει ολόκληρη την καρδιά του στον λόγο του Θεού και φαίνεται να έχει μόνο τον Θεό στην καρδιά του. Αυτός είναι ο τύπος του ατόμου στον οποίο ο Θεός αναφέρεται ως άνθρωπος «χωρίς λόγο», και είναι ακριβώς ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί ο Θεός. Το σημάδι ενός ατόμου που χρησιμοποιείται από τον Θεό είναι: Ανεξαρτήτου τόπου και χώρου, η καρδιά του είναι πάντα ενώπιον του Θεού και, ανεξάρτητα από το πόσο ανήθικοι είναι οι άλλοι, πόσο παραδίδονται στη λαγνεία και στη σάρκα - η καρδιά του δεν αφήνει ποτέ τον Θεό και δεν ακολουθεί το πλήθος. Μόνο αυτός ο τύπος ανθρώπου είναι κατάλληλος για χρήση από τον Θεό, και είναι ακριβώς αυτός που οδηγείται στην τελείωση από το Άγιο Πνεύμα. Εάν δεν μπορείς να φτάσεις σε αυτό το σημείο, τότε δεν είσαι κατάλληλος να αποκτηθείς από τον Θεό και να τελειωθείς από το Άγιο Πνεύμα.
Εάν θέλεις να έχεις μια σωστή σχέση με το Θεό, η καρδιά σου πρέπει να στραφεί στον Θεό, και πάνω σε αυτό το θεμέλιο, θα έχεις επίσης μια σωστή σχέση με άλλους ανθρώπους. Αν δεν έχεις σωστή σχέση με τον Θεό, ανεξάρτητα από το τι κάνεις για να διατηρήσεις τις σχέσεις σου με άλλους ανθρώπους, ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά δουλεύεις ή πόση ενέργεια καταβάλλεις, η σχέση αυτή θα εξακολουθεί να ανήκει σε μια ανθρώπινη φιλοσοφία ζωής. Διατηρείς τη θέση σου μεταξύ των ανθρώπων μέσα από μια ανθρώπινη προοπτική και μια ανθρώπινη φιλοσοφία, έτσι ώστε να σε επαινέσουν. Δεν δημιουργείς σωστές σχέσεις με ανθρώπους σύμφωνα με τον λόγο του Θεού. Εάν δεν εστιάζεις στις σχέσεις σου με τους ανθρώπους, αλλά διατηρείς μια σωστή σχέση με τον Θεό, αν είσαι πρόθυμος να δώσεις την καρδιά σου στον Θεό και να μάθεις να τον υπακούς, πολύ φυσικά, οι σχέσεις σου με όλους τους ανθρώπους θα γίνουν σωστές. Με αυτόν τον τρόπο, οι σχέσεις αυτές δεν εδραιώνονται στη σάρκα, αλλά στη θεμελίωση της αγάπης του Θεού. Δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου αλληλεπιδράσεις βασισμένες στη σάρκα, αλλά στο πνεύμα υπάρχει συντροφικότητα καθώς και αγάπη, παρηγοριά και φροντίδα του ενός για τον άλλο. Αυτό γίνεται μόνο στο θεμέλιο μιας καρδιάς που ικανοποιεί τον Θεό. Αυτές οι σχέσεις δεν διατηρούνται στηριζόμενες σε μια ανθρώπινη φιλοσοφία ζωής, αλλά διαμορφώνονται πολύ φυσικά μέσα από το βάρος για τον Θεό. Δεν απαιτούν ανθρώπινη προσπάθεια - ασκούνται μέσω των αρχών του λόγου του Θεού. Είσαι πρόθυμος να μεριμνάς για το θέλημα του Θεού; Είσαι πρόθυμος να είσαι πρόσωπο «χωρίς λόγο» ενώπιον του Θεού; Είσαι πρόθυμος να δώσεις εντελώς την καρδιά σου στον Θεό και να μην σκέφτεσαι τη θέση σου ανάμεσα στους ανθρώπους; Από όλους τους ανθρώπους με τους οποίους έχεις επαφή, με ποιους από αυτούς έχεις τις καλύτερες σχέσεις; Με ποιους από αυτούς έχεις τις χειρότερες σχέσεις; Είναι σωστές οι σχέσεις σου με τους ανθρώπους; Αντιμετωπίζεις όλους τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο; Οι σχέσεις σου με τους άλλους συντηρούνται σύμφωνα με τη φιλοσοφία ζωής σου ή είναι χτισμένες πάνω στο θεμέλιο της αγάπης του Θεού; Όταν κάποιος δεν δίνει την καρδιά του στον Θεό, το πνεύμα του αμβλύνεται, γίνεται απαθές και ασυνείδητο. Ένας τέτοιου είδους άνθρωπος δεν θα καταλάβει ποτέ τα λόγια του Θεού και ποτέ δεν θα έχει σωστή σχέση με τον Θεό. Ένας τέτοιου είδους άνθρωπος δεν θα αλλάξει ποτέ τη διάθεσή του. Η αλλαγή της διάθεσης κάποιου είναι η διαδικασία του να δώσει κάποιος την καρδιά του εντελώς στον Θεό και να λάβει διαφώτιση και φώτιση από τα λόγια του Θεού. Το έργο του Θεού μπορεί να επιτρέψει σε κάποιον να εισέλθει ενεργά, καθώς και να του επιτρέψει να απαλλαγεί από τις αρνητικές πτυχές του μετά την απόκτηση γνώσης. Όταν είσαι σε θέση να δώσεις την καρδιά σου στον Θεό, θα είσαι σε θέση να αντιληφθείς κάθε ανεπαίσθητο άγγιγμα μέσα στο πνεύμα σου και θα γνωρίζεις κάθε διαφώτιση και φώτιση που λαμβάνεις από τον Θεό. Κρατήσου σε αυτό και θα εισέλθεις σταδιακά στο δρόμο που οδηγεί στην τελείωση από το Άγιο Πνεύμα. Όσο πιο γαλήνια μπορεί να είναι η καρδιά σου ενώπιον του Θεού, τόσο πιο ευαίσθητο και λεπτό θα είναι το πνεύμα σου, και σε θέση να αισθανθεί το άγγιγμα του Αγίου Πνεύματος, κι έτσι η σχέση σου με τον Θεό θα γίνεται όλο και πιο σωστή. Μια σωστή σχέση μεταξύ ανθρώπων εδράζεται στο θεμέλιο του να δώσουν την καρδιά τους στον Θεό. Δεν επιτυγχάνεται μέσω ανθρώπινης προσπάθειας. Χωρίς τον Θεό, οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων είναι απλές σχέσεις της σάρκας. Δεν είναι σωστές, αλλά υποκύπτουν στην επιθυμία - είναι σχέσεις που ο Θεός απεχθάνεται, που μισεί. Εάν λες ότι το πνεύμα σου έχει συγκινηθεί, αλλά πάντα θέλεις να συναναστρέφεσαι ανθρώπους τους οποίους συμπαθείς και εκτιμάς, ενώ εάν υπάρχει κάποιος άλλος που αναζητά, τον οποίο δεν συμπαθείς, για τον οποίο έχεις προκατάληψη και δεν θα ασχοληθείς με αυτόν, αυτό είναι επιπλέον απόδειξη ότι είσαι συναισθηματικός άνθρωπος και δεν έχεις καθόλου σωστή σχέση με τον Θεό. Προσπαθείς να εξαπατήσεις τον Θεό και να καλύψεις τη δική σου ασχήμια. Ακόμα κι αν μπορείς να μοιραστείς κάποια κατανόηση αλλά έχεις λανθασμένες προθέσεις, ό, τι κάνεις είναι καλό για τα ανθρώπινα πρότυπα. Ο Θεός δεν θα σε επαινέσει - ενεργείς σύμφωνα με τη σάρκα, όχι σύμφωνα με το βάρος του Θεού. Αν είσαι σε θέση να γαληνέψεις την καρδιά σου μπροστά στο Θεό και να έχεις σωστές αλληλεπιδράσεις με όλους εκείνους που αγαπούν τον Θεό, μόνο τότε είσαι κατάλληλος προς χρήση από τον Θεό. Αυτός ο τρόπος, ανεξάρτητα από το πώς συσχετίζεσαι με άλλους, δεν θα είναι σύμφωνος με μια φιλοσοφία ζωής, αλλά θα σημαίνει ότι ζεις ενώπιον του Θεού μεριμνώντας για το βάρος του. Πόσοι τέτοιοι άνθρωποι σαν αυτόν βρίσκονται ανάμεσά σας; Είναι οι σχέσεις σου με άλλους πραγματικά σωστές; Σε ποιο υπόβαθρο χτίζονται; Πόσες φιλοσοφίες ζωής υπάρχουν μέσα σου; Έχουν αποβληθεί; Εάν η καρδιά σου δεν μπορεί να στραφεί εντελώς στον Θεό, τότε δεν ανήκεις στον Θεό. Προέρχεσαι από τον Σατανά και τελικά θα επιστρέψεις στον Σατανά. Δεν είσαι άξιος να είσαι άνθρωπος του Θεού. Όλα αυτά χρειάζεται να τα αναλογιστείς προσεκτικά.
FacebookTwitterGoogle+Share
Τετάρτη, Αυγούστου 08, 2018
Ησ., Κεφάλαιο: 2
1. Ο λόγος, ο γενόμενος δι' οράματος εις τον Ησαΐαν τον υιόν του Αμώς, περί του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ.
2. Εν ταις εσχάταις ημέραις το όρος του οίκου του Κυρίου θέλει στηριχθή επί της κορυφής των ορέων και υψωθή υπεράνω των βουνών και πάντα τα έθνη θέλουσι συρρέει εις αυτό,
3. και πολλοί λαοί θέλουσιν υπάγει και ειπεί, Έλθετε και ας αναβώμεν εις το όρος του Κυρίου, εις τον οίκον του Θεού του Ιακώβ και θέλει διδάξει ημάς τας οδούς αυτού, και θέλομεν περιπατήσει εν ταις τρίβοις αυτού. Διότι εκ Σιών θέλει εξέλθει νόμος και λόγος Κυρίου εξ Ιερουσαλήμ.
4. Και θέλει κρίνει αναμέσον των εθνών και θέλει ελέγξει πολλούς λαούς και θέλουσι σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών διά υνία και τας λόγχας αυτών διά δρέπανα δεν θέλει σηκώσει μάχαιραν έθνος εναντίον έθνους, ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον.
5. Οίκος Ιακώβ, έλθετε και ας περιπατήσωμεν εν τω φωτί του Κυρίου.
6. Βεβαίως συ εγκατέλιπες τον λαόν σου, τον οίκον Ιακώβ, διότι ενεπλήσθησαν της ανατολής και έγειναν μάντεις ως οι Φιλισταίοι, και συνηνώθησαν μετά των τέκνων των αλλοφύλων.
7. Και η γη αυτών ενεπλήσθη αργυρίου και χρυσίου, και δεν είναι τέλος των θησαυρών αυτών ενεπλήσθη η γη αυτών και ίππων, και δεν είναι τέλος των αμαξών αυτών.
8. Και η γη αυτών ενεπλήσθη από ειδώλων ελάτρευσαν το ποίημα των χειρών αυτών, εκείνο το οποίον οι δάκτυλοι αυτών έκαμον
9. και ο κοινός άνθρωπος υπέκυψε και ο μεγάλος εταπεινώθη και δεν θέλεις συγχωρήσει αυτούς.
10. Είσελθε εις τον βράχον και κρύφθητι εις το χώμα, διά τον φόβον του Κυρίου και διά την δόξαν της μεγαλειότητος αυτού.
11. Οι υπερήφανοι οφθαλμοί του ανθρώπου θέλουσι ταπεινωθή, και η έπαρσις των ανθρώπων θέλει υποκύψει· μόνος δε ο Κύριος θέλει υψωθή εν εκείνη τη ημέρα.
12. Διότι ημέρα Κυρίου των δυνάμεων θέλει επέλθει επί πάντα αλαζόνα και υπερήφανον και επί πάντα υψωμένον και θέλει ταπεινωθή
13. και επί πάσας τας κέδρους του Λιβάνου τας υψηλάς και επηρμένας και επί πάσας τας δρυς της Βασάν,
14. και επί πάντα τα υψηλά όρη και επί πάντα τα υψωμένα βουνά,
15. και επί πάντα πύργον υψηλόν και επί παν τείχος περιπεφραγμένον,
16. και επί πάντα τα πλοία της Θαρσείς και επί πάντα τα ηδονικά θεάματα.
17. Και το ύψος του ανθρώπου θέλει υποκύψει, και η έπαρσις των ανθρώπων θέλει ταπεινωθή· μόνος δε ο Κύριος θέλει υψωθή εν εκείνη τη ημέρα.
18. Και τα είδωλα θέλουσιν ολοκλήρως καταστραφή.
19. Και αυτοί θέλουσιν εισέλθει εις τα σπήλαια των βράχων και εις τας τρύπας της γης, διά τον φόβον του Κυρίου και διά την δόξαν της μεγαλειότητος αυτού, όταν εγερθή διά να κλονίση την γην.
20. Εν εκείνη τη ημέρα θέλει ρίψει ο άνθρωπος εις τους ασπάλακας και εις τας νυκτερίδας τα αργυρά αυτού είδωλα και τα χρυσά αυτού είδωλα, τα οποία έκαμεν εις εαυτόν διά να προσκυνή·
21. διά να εισέλθωσιν εις τας σχισμάς των βράχων και εις τα σπήλαια των πετρών, διά τον φόβον του Κυρίου και διά την δόξαν της μεγαλειότητος αυτού, όταν εγερθή διά να κλονίση την γην.
22. Παραιτήθητε από ανθρώπου, του οποίου η πνοή είναι εις τους μυκτήρας αυτού διότι εις τι είναι άξιος λόγου;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)