Περί ονομασιών και ταυτότητας

Περί ονομασιών και ταυτότητας

Εάν θες να είσαι κατάλληλος για χρήση από τον Θεό, πρέπει να γνωρίζεις το έργο του Θεού. Πρέπει να γνωρίζεις το έργο που επιτέλεσε παλαιότερα (στην Καινή και την Παλαιά Διαθήκη), αλλά και το έργο Του τη σήμερον ημέρα. Δηλαδή, πρέπει να γνωρίζεις τα τρία στάδια του έργου του Θεού κατά τα 6.000 έτη. Αν σου ζητηθεί να διαδώσεις το , δεν θα μπορέσεις να το πράξεις χωρίς να γνωρίζεις το έργο του Θεού. Κάποιοι μπορεί να σε ρωτήσουν τι είπε ο Θεός σας για τη Βίβλο, την Παλαιά Διαθήκη και για όσα είπε και έπραξε ο Ιησούς εκείνη την εποχή. Αν δεν μπορείς να μιλήσεις για την πραγματική ιστορία της Βίβλου, δεν θα πειστούν. Στην αρχή, ο Ιησούς έκανε πολλές συζητήσεις όσον αφορά την Παλαιά Διαθήκη με τους μαθητές Του. Ό,τι διάβαζαν προερχόταν από την Παλαιά Διαθήκη. Η Καινή Διαθήκη γράφτηκε αρκετές δεκαετίες μετά τη σταύρωση του Ιησού. Για να διαδώσετε το , θα πρέπει καταρχάς να συλλάβετε την εσωτερική αλήθεια της Βίβλου και το έργο του Θεού στο Ισραήλ, δηλαδή το έργο του Ιεχωβά. Πρέπει επίσης να κατανοήσετε το έργο που επιτέλεσε ο Ιησούς. Αυτά είναι τα θέματα που απασχολούν περισσότερο όλους τους ανθρώπους και αυτό που δεν έχουν ακούσει είναι η πραγματική ιστορία των δύο αυτών σταδίων του έργου. Όταν διαδίδεις το , πρώτα άφησε κατά μέρος συζητήσεις για το έργο του Αγίου Πνεύματος τη σήμερον ημέρα. Δεν μπορούν να αντιληφθούν αυτό το στάδιο του έργου, γιατί αυτό που εσείς επιδιώκετε είναι το υψηλότερο όλων: τη γνώση για τον Θεό και τη γνώση για το έργο του Αγίου Πνεύματος, και τίποτα δεν είναι πιο ένδοξο από αυτά τα δύο. Αν μιλήσετε πρώτα γι’ αυτό που είναι υψηλό, θα τους είναι πάρα πολύ, γιατί κανείς τους δεν έχει βιώσει τέτοιου είδους έργο από το Άγιο Πνεύμα. Είναι άνευ προηγουμένου και δεν είναι εύκολο να το αποδεχτεί ο άνθρωπος. Οι εμπειρίες τους βασίζονται σε παλαιά στοιχεία του παρελθόντος, με κάποια περιστασιακά στοιχεία του έργου του Αγίου Πνεύματος. Αυτό που βιώνουν δεν είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος σήμερα ή το θέλημα του Θεού σήμερα. Ακόμη ενεργούν σύμφωνα με τις παλιές πρακτικές, δίχως νέο φως ή νέα στοιχεία.

«Διαφυγή από την Παγίδα» Κλιπ 4 - Μπορεί να σωθεί κανείς πιστεύοντας στον Κύριο μέσα στη θρησκεία;

Χριστιανική ταινία «Διαφυγή από την Παγίδα» Κλιπ 4 - Μπορεί να σωθεί κανείς πιστεύοντας στον Κύριο μέσα στη θρησκεία; Μέσα στη θρησκεία 

υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που το πιστεύουν αυτό. Παρόλο που οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι διατηρούν την εξουσία στον θρησκευτικό κόσμο και ακολουθούν το μονοπάτι των υποκριτών Φαρισαίων, παρόλο που αποδέχονται και ακολουθούν τους πάστορες και τους πρεσβύτερους, εκείνοι πιστεύουν στον Κύριο Ιησού, όχι στους πάστορες και τους πρεσβύτερους, άρα πώς μπορεί να ειπωθεί πως το μονοπάτι που ακολουθούν είναι επίσης αυτό των Φαρισαίων; Δεν μπορεί να σωθεί κάποιος στ’ αλήθεια πιστεύοντας στον Θεό μέσα στη θρησκεία;

Καλώς ήρθατε να παρακολουθήσετε περισσότερες ταινίες σχετικά με την επιστροφή του Ιησού: φωνή Θεού | Κλιπ ταινίας «Η Αναμονή» – (5) Πώς μπορούμε να διακρίνουμε τη φωνή του Θεού; (Α)

 Πηγή από: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

«Το μυστήριο της ευσέβειας» (3) - Το μυστήριο της ενσάρκωσης του Θεού

Χριστιανική ταινία «Το μυστήριο της ευσέβειας» (3) - Το μυστήριο της ενσάρκωσης του Θεού

 Ο Θεός ενσαρκώθηκε κι έγινε ο Κύριος Ιησούς κατά την Εποχή της Χάριτος, και ήρθε για να λυτρώσει την ανθρωπότητα, και οι Φαρισαίοι είπαν ότι ο Κύριος Ιησούς ήταν ένας απλός άνθρωπος. Κατά τις έσχατες ημέρες, ο Θεός ενσαρκώθηκε κι έγινε ο Παντοδύναμος Θεός που έχει έρθει να εκτελέσει το έργο Του της κρίσεως, και οι πάστορες κι οι πρεσβύτεροι του θρησκευτικού κόσμου λένε κι αυτοί ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ένας απλός άνθρωπος, οπότε τι συμβαίνει εδώ; Εξωτερικά, ο ενσαρκωμένος Θεός φαίνεται πως είναι ένας συνηθισμένος, κανονικός άνθρωπος. Μέσα Του, όμως, κατοικεί το πνεύμα του Θεού. Αυτός είναι σε θέση να εκφράσει την αλήθεια, να εκφράσει τη φωνή του Θεού και να εκτελέσει το έργο του Θεού, οπότε ο ενσαρκωμένος Θεός είναι άνθρωπος ή Θεός;

Πηγή από: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

«Κόκκινη Αναμόρφωση Στο Σπίτι» (5) - Πώς πρέπει να κατανοείται ο Χριστιανισμός;

Χριστιανική ταινία «Κόκκινη Αναμόρφωση Στο Σπίτι» (5) - Πώς πρέπει να κατανοείται ο Χριστιανισμός;

 Είναι γνωστό ότι ο Χριστιανισμός, ο Καθολικισμός και η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία είναι όλες οι θρησκείες που πιστεύουν στον Κύριο Ιησού Χριστό. Η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Χριστού των έσχατων ημερών. Η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού είναι η εκκλησία του Χριστού στην εποχή της Βασιλείας, κι είναι επίσης κομμάτι του Χριστιανισμού. Γιατί λοιπόν το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα αρνείται ότι η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού είναι χριστιανική εκκλησία; Τί είναι πραγματικά ο Χριστιανισμός;

 Διαβάστε περισσότερα: Ο λόγος του Θεού | Γνωρίζοντας το έργο του Θεού σήμερα 

|Εκείνοι που υπακούουν στον Θεό με ειλικρινή καρδιά θα κερδηθούν σίγουρα από τον Θεό

φωνή Θεού | Εκείνοι που υπακούουν στον Θεό με ειλικρινή καρδιά θα κερδηθούν σίγουρα από τον Θεό

 Ο Παντοδύναμος Θεός λέει, «Το έργο του Αγίου Πνεύματος αλλάζει καθημερινά, ανερχόμενο όλο και πιο ψηλά με κάθε βήμα∙ η αποκάλυψη της αυριανής ημέρας είναι ακόμα υψηλότερη από τη σημερινή, με κάθε βήμα αναρριχάται όλο και υψηλότερα. Αυτό είναι το έργο, με το οποίο ο Θεός οδηγεί τον άνθρωπο στην τελείωση. Εάν ο άνθρωπος δεν μπορεί να συμβαδίσει, τότε μπορεί να μείνει πίσω ανά πάσα στιγμή. Αν ο άνθρωπος δεν διαθέτει υπάκουη καρδιά, τότε δεν μπορεί να ακολουθήσει μέχρι το τέλος. Η προηγούμενη εποχή έχει περάσει∙ τούτη είναι μια νέα εποχή. Και σε μια νέα εποχή, νέο έργο πρέπει να πραγματοποιηθεί. Ιδιαίτερα στην τελική εποχή κατά την οποία ο άνθρωπος θα τελειωθεί, ο Θεός θα επιτελεί νέο έργο όλο και ταχύτερα. Επομένως, χωρίς υπακοή στην καρδιά του, ο άνθρωπος θα δυσκολευτεί να ακολουθήσει τα βήματα του Θεού. Ο Θεός δεν συμμορφώνεται με κανόνες, ούτε αντιμετωπίζει οποιοδήποτε στάδιο του έργου Του ως αμετάβλητο. Αντιθέτως, το έργο Του γίνεται ολοένα και πιο καινούριο, ολοένα και υψηλότερο. Με κάθε βήμα, το έργο Του γίνεται όλο και πιο πρακτικό, εναρμονίζεται όλο και περισσότερο με τις πραγματικές ανάγκες του ανθρώπου. Μόνο μετά τη βίωση ενός τέτοιου έργου μπορεί ο άνθρωπος να επιτύχει την τελική μεταμόρφωση της διάθεσής του».

Διαβάστε περισσότερα για τα λόγια του Θεού: Ο κρότος των επτά κεραυνών που προμηνύει ότι το ευαγγέλιο της βασιλείας θα διαδοθεί σε ολόκληρο το σύμπαν

  Πηγή από:Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Είμαι ανάξιος να δω τον Χριστό

2. Είμαι ανάξιος να δω τον Χριστό

Από τον Χουανμπάο, επαρχία Λιαόνινγκ

Από τότε που άρχισα να πιστεύω στον Παντοδύναμο Θεό, τον Χριστό των εσχάτων καιρών, θαύμαζα πραγματικά εκείνους τους αδελφούς και τις αδελφές που ακολουθούσαν στο πλευρό του Χριστού, που μπορούσαν να λαμβάνουν προσωπικά την καθοδήγηση του Χριστού και να ακούν τις ομιλίες Του με τα ίδια τους τα αυτιά. Ένοιωθα ότι θα ήταν θαυμάσιο αν ήμουν ικανός να ακούσω κάποια μέρα τον Χριστό να μιλά εγώ ο ίδιος, και θα ήταν ακόμη πιο υπέροχο αν μπορούσα να Τον δω με τα ίδια μου τα μάτια. Όμως το τελευταίο χρονικό διάστημα, μέσα από την ακρόαση της συναναστροφής του Χριστού, έφτασα να νοιώθω βαθιά μέσα μου ότι δεν είμαι άξιος να δω τον Χριστό.

Συνέβη όταν εκδόθηκαν τα «Κηρύγματα και Συναναστροφή για την Είσοδο στη Ζωή, Τόμος Α'-Γ'». Αφού άκουσα τον πρώτο τόμο της συναναστροφής, αισθάνθηκα ότι ο άνθρωπος τον οποίο χρησιμοποιούσε το Άγιο Πνεύμα, τα είπε πολύ σωστά. Τη στιγμή που άκουγα τη συναναστροφή του Χριστού στον δεύτερο τόμο, δεν ήξερα ότι ήταν δική Του συναναστροφή· υπέθεσα ότι επρόκειτο πιθανώς για κάποιον ηγέτη υπό τον άνθρωπο τον οποίο χρησιμοποιούσε το Άγιο Πνεύμα και, ιδιαίτερα, όταν ο Χριστός συναναστράφηκε πάνω στο ζήτημα του πώς πρέπει να βλέπουμε τη γνώση, η αντίδραση που άκουσα από τους αδελφούς και τις αδελφές μου δεν ήταν πολύ ενθουσιώδης, οπότε βεβαιώθηκα ότι η εικασία μου ήταν σωστή. Αισθανόμουν ότι ο ομιλητής δεν τα έλεγε τόσο καλά όσο ο άνθρωπος τον οποίο χρησιμοποιούσε το Άγιο Πνεύμα, οπότε δεν άκουγα προσεκτικά. Ενώ άκουγα τον τρίτο τόμο, μετά τη συναναστροφή του ανθρώπου τον οποίο χρησιμοποιούσε το Άγιο Πνεύμα, άκουσα τον Χριστό να λέει: «Σχετικά με τη συναναστροφή του αδελφού, που ακούσαμε μόλις τώρα...» και ήμουν ακόμη πιο σίγουρος ότι αυτός ο ομιλητής πρέπει να ήταν ηγέτης υπό τον άνθρωπο τον οποίο χρησιμοποιούσε το Άγιο Πνεύμα, διότι στον κόσμο, πάντα μιλούν πρώτοι οι ηγέτες και στη συνέχεια, οι υφιστάμενοί τους. Έτσι, πάτησα το κουμπί, απενεργοποιώντας τη συσκευή, σκεπτόμενος: «Θα το ακούσω αργότερα, όταν θα έχω χρόνο». Την ημέρα που έμαθα από τον ηγέτη μου ότι, στην πραγματικότητα, επρόκειτο για τη συναναστροφή του Χριστού, ταράχτηκα, και τελικά άκουσα σοβαρά κάθε λέξη του κηρύγματος.

Μετά από αυτό, άρχισα να σκέφτομαι: Γιατί, ενώ λαχταρούσα τόσο να ακούσω ο ίδιος τη συναναστροφή του Χριστού, όταν Εκείνος μας μίλησε, εγώ δεν μπόρεσα να αναγνωρίσω τη φωνή του Θεού; Άρχισα να διαβάζω τα λόγια του Θεού σχετικά με την κατάστασή μου, και είδα το ακόλουθο απόσπασμα: «Όλοι οι άνθρωποι εύχονται να δουν την αληθινή όψη του Ιησού και επιθυμούν να είναι μαζί Του. Πιστεύω ότι κανένας από τους αδελφούς ή τις αδελφές δεν θα έλεγε ότι είναι απρόθυμος να δει ή να είναι με τον Ιησού. Πριν δείτε τον Ιησού, δηλαδή πριν δείτε τον ενσαρκωμένο Θεό, θα κάνετε πολλές σκέψεις, για παράδειγμα, σχετικά με την εμφάνιση του Ιησού, τον τρόπο ομιλίας Του, τον τρόπο ζωής Του και ούτω καθεξής. Ωστόσο, όταν πραγματικά Τον δείτε, οι σκέψεις σας θα αλλάξουν γρήγορα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Θέλετε να μάθετε; Ενώ η σκέψη του ανθρώπου πράγματι δεν μπορεί να παραβλεφθεί, είναι πολύ πιο ανυπόφορο για τον άνθρωπο να αλλάξει την ουσία του Χριστού. Θεωρείτε τον Χριστό ως αθάνατο ή έναν σοφό, αλλά κανείς δεν σκέφτεται τον Χριστό σαν κανονικό άνθρωπο που διακατέχεται από θεία ουσία. Επομένως, πολλοί από αυτούς που επιθυμούν διακαώς, μέρα και νύχτα, να δουν τον Θεό, είναι στην πραγματικότητα εχθροί του Θεού και ασύμβατοι με τον Θεό. Δεν είναι λάθος αυτό από την πλευρά του ανθρώπου; Ακόμα και τώρα, εξακολουθείτε να νομίζετε ότι η πίστη και η αφοσίωσή σας είναι αρκετές για να σας καταστήσουν άξιους να δείτε το πρόσωπο του Χριστού, αλλά σας προτρέπω να εξοπλιστείτε με πιο πρακτικά πράγματα! Διότι στο παρελθόν, παρόν και μέλλον, πολλοί από εκείνους που έρχονται σε επαφή με τον Χριστό, έχουν αποτύχει ή θα αποτύχουν· όλοι τους παίζουν τον ρόλο των Φαρισαίων. Ποιος είναι ο λόγος της αποτυχίας σας; Ακριβώς επειδή στις αντιλήψεις σας υπάρχει ένας μεγαλειώδης και θαυμαστός Θεός. Αλλά η αλήθεια δεν είναι όπως την θέλει ο άνθρωπος. Όχι μόνο ο Χριστός δεν είναι μεγαλειώδης, αλλά είναι και ιδιαίτερα μικρός· όχι μόνον είναι άνθρωπος, αλλά είναι κι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. […] Έτσι, οι άνθρωποι Τον αντιμετωπίζουν σαν έναν συνηθισμένο άνθρωπο, Του συμπεριφέρονται αδιάφορα όταν είναι μαζί Του και μιλάνε απρόσεκτα σ’ Αυτόν, ενώ ακόμα περιμένουν την έλευση του “αληθινού Χριστού”. Θεωρείτε τον Χριστό που έχει έρθει ήδη έναν συνηθισμένο άνθρωπο, και τον λόγο Του ως εκείνον ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Γι’ αυτόν τον λόγο, δεν έχετε λάβει τίποτα από τον Χριστό και, αντ’ αυτού, έχετε εντελώς εκθέσει την ασχήμια σας στο φως» (από «Όσοι είναι ασύμβατοι με τον Χριστό, είναι σίγουρα πολέμιοι του Θεού» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). Ήμουν εναντίον των λόγων του Θεού, και τότε αναλογίστηκα το πώς είχαν εκδηλωθεί η ίδια η διεφθαρμένη διάθεση και ασχήμια μου, όταν άκουσα τη συναναστροφή του Χριστού. Συνειδητοποίησα ότι πίστευα στον Χριστό, αλλά δεν κατανοούσα την ουσία Του, δεν κατανοούσα την ταπεινότητα και την απόκρυψή Του, είχα πάρα πολλές αντιλήψεις και φαντασιώσεις σχετικά με τον Χριστό, και η οπτική μου ως προς τα πράγματα ήταν παράλογη. Στις αντιλήψεις και φαντασιώσεις μου, εκτός των αδελφών που είχαν άμεση πρόσβαση σε Αυτόν, οι άλλοι δεν ήταν δυνατόν να ακούν τη συναναστροφή του Χριστού με τα ίδια τους τα αυτιά. Φανταζόμουν ότι η συναναστροφή του Χριστού θα συνοδευόταν από τον Χριστό να αναγγέλλει δημόσια την ταυτότητά Του και ότι θα εκφερόταν με διαφορετική φωνή από τις άλλες, με πολλές καλαίσθητες διατυπώσεις, σαν κάποιο είδος εντυπωσιακού ανθρώπου. Η συναναστροφή του Χριστού, φανταζόμουν, θα συνοδευόταν από τις ενθουσιώδεις, παθιασμένες επευφημίες των αδελφών μου˙ και αν ο άνθρωπος τον οποίο χρησιμοποιούσε το Άγιο Πνεύμα, και ο Χριστός μιλούσαν με τη σειρά, τότε ο Χριστός θα μιλούσε πρώτος, και ο άνθρωπος τον οποίο χρησιμοποιούσε το Άγιο Πνεύμα, θα μιλούσε τελευταίος. Οριοθέτησα το έργο και τα λόγια του Χριστού μέσα στα όρια των αντιλήψεων και των φαντασιώσεών μου, διότι φανταζόμουν τον Χριστό με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Όταν τα γεγονότα ήρθαν σε αντίθεση με αυτές τις αντιλήψεις και τις φαντασιώσεις μου, μέσα στην καρδιά μου δεν Τον αντιμετώπισα ως Θεό. Αντ’ αυτού, αντιμετώπισα τον Χριστό ως κοινό άνθρωπο και τα λόγια Του, ως ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Ενώ άλλοι κέρδισαν πολλά από τη συναναστροφή του Χριστού, εγώ δεν κέρδισα τίποτα και, αντ’ αυτού, εξέθεσα πλήρως το σατανικό μου πρόσωπο του αλαζονικού, επηρμένου ανθρώπου και εκείνου που περιφρονεί την αλήθεια, και κατέστην κάποιος που απορρίπτει τον Χριστό και Του αντιστέκεται.

Αργότερα, είδα μέσα στον λόγο του Θεού: «Πάντα επιθυμείτε να δείτε τον Χριστό, αλλά σας προτρέπω να μην έχετε τόση μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σας· ο καθένας μπορεί να δει τον Χριστό, αλλά λέω ότι κανένας δεν είναι κατάλληλος να δει τον Χριστό. Επειδή η φύση του ανθρώπου είναι γεμάτη από το κακό, την αλαζονεία και την επανάσταση, τη στιγμή που θα δεις τον Χριστό, η φύση σου θα σε καταστρέψει και θα σε καταδικάσει σε θάνατο» (από «Όσοι είναι ασύμβατοι με τον Χριστό, είναι σίγουρα πολέμιοι του Θεού» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). «Δεν είσαι ευλαβής όταν αντιμετωπίζεις την αλήθεια και ακόμη λιγότερο λαχταράς την αλήθεια. Απλά μελετάς τυφλά και περιμένεις νωχελικά. Τι μπορείς να κερδίσεις από το να μελετάς και να περιμένεις έτσι; Μπορείς να λάβεις την προσωπική καθοδήγηση του Θεού; Αν δεν μπορείς να διακρίνεις τις εκφράσεις του Θεού, πώς θα μπορέσεις να γίνεις μάρτυρας της εμφάνισής Του; […] Μόνον όσοι μπορούν να δεχτούν την αλήθεια μπορούν να ακούσουν τη φωνή του Θεού και μόνο αυτοί οι άνθρωποι είναι ικανοί να μαρτυρήσουν την εμφάνιση του Θεού» (από «Η εμφάνιση του Θεού έφερε μια νέα εποχή» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). Τα λόγια του Θεού με πλήγωσαν βαθύτατα και επιπλέον με έκαναν να κατανοήσω ότι αδυνατούσα να διακρίνω τη φωνή του Θεού επειδή ήμουν υπερβολικά αλαζονικός και ψωροπερήφανος, υπερβολικά εύκολα δελεαζόμενος να ακούω προσεκτικά και να νεύω καταφατικά σε όσους έχουν θέση και κύρος, ενώ κοιτούσα με περιφρόνηση εκείνους που ένοιωθα ότι τους έλειπε η θέση ή το κύρος, έτσι ώστε ακόμα κι αν εξέφραζαν την αλήθεια, εγώ δεν την αποδεχόμουν. Την ώρα που άκουγα τη συναναστροφή, δεν ήμουν επικεντρωμένος στην αλήθεια ούτε κέρδιζα διαπαιδαγώγηση, αντίθετα αφιέρωνα το μυαλό μου στις εικασίες και την προσεκτική εξέταση, αναλύοντας το είδος του ατόμου που ήταν ο ομιλητής. Δεν αποκάλυψα τίποτε άλλο παρά διαφθορά και παρακοή, αντιλήψεις και φαντασιώσεις. Κάποιος αλαζονικός, ανυπότακτος και χωρίς αγάπη για την αλήθεια όπως εγώ, κάποιος χωρίς ίχνος ευσέβειας ή λαχτάρας για την αλήθεια όπως εγώ, πώς θα ήταν δυνατόν να ακούσει και να αναγνωρίσει τη φωνή του Θεού; Πώς να είμαι άξιος να δω τον Χριστό;

Μέσα από αυτήν την αποκάλυψη, κατάλαβα τελικά ότι, παρ’ όλο που ήθελα να δω τον Χριστό, ήμουν ανάξιος να Τον δω, επειδή η διαφθορά μου από τον Σατανά είναι υπερβολικά βαθιά, είμαι πολύ αλαζονικός και ανυπότακτος εκ φύσεως, δεν κατέχω καθόλου την αλήθεια, δεν κατανοώ την ουσία του Χριστού, έχω υπερβολικά πολλές αντιλήψεις και φαντασιώσεις για τον Θεό και μέσα μου, ο Θεός στον οποίο πιστεύω, εξακολουθεί να είναι ένας ασαφής Θεός, η εικόνα μιας ισχυρής και εύγλωττης μορφής. Και όταν βλέπω αληθινά τον Χριστό, οι αντιλήψεις μου μπορεί να αποκαλυφθούν ανά πάσα στιγμή και η αλαζονική μου διάθεση μπορεί να φουντώσει οποτεδήποτε. Ως εκ τούτου, εξαιτίας της ίδιας μου της ανυπότακτης φύσης, μπορώ να κάνω μόνο πράγματα που προσβάλλουν τη διάθεση του Θεού, όπως το να Τον κρίνω και να Του αντιστέκομαι, καταστρέφοντας, έτσι, τον εαυτό μου. Τώρα πρέπει να εξοπλίσω τον εαυτό μου με την αλήθεια, να επιδιώξω να γνωρίσω τη διεφθαρμένη φύση μου και να κατανοήσω την ουσία του Χριστού μέσα από τα λόγια του Θεού, και να επιδιώξω να γίνω κάποιος που γνωρίζει και λατρεύει τον Χριστό.

 Πηγή από:Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

«ΛΑΧΤΑΡΑ» (3) - Ποιοι Θα Αρπαγούν Πρώτοι Όταν Έρθει ο Κύριος;

χριστιανικά βίντεο  «ΛΑΧΤΑΡΑ» (3) - Ποιοι Θα Αρπαγούν Πρώτοι Όταν Έρθει ο Κύριος;

 Πολλοί από αυτούς που πιστεύουν στον Κύριο πιστεύουν ότι, όσο κάνουν θυσίες, προσφέρονται και εργάζονται σκληρά, θα είναι οπωσδήποτε ανάμεσα στους πρώτους που θα αρπαγούν. Υπάρχει όμως βάση για κάτι τέτοιο στον λόγο του Κυρίου; Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Πολλοί όμως πρώτοι θέλουσιν είσθαι έσχατοι και έσχατοι πρώτοι»(Κατά Ματθαίον 19:30). «Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου» (Κατά Ιωάννην, 10:27). Είναι σαφές ότι το αν κάποιος μπορεί να αρπαγεί ή όχι εξαρτάται από το αν ακούει τη φωνή του Κυρίου. Αυτοί που θα ακούσουν πρώτοι τη φωνή Του και θα δεχτούν την εμφάνιση και το έργο Του είναι οι σοφές παρθένες, και θα είναι οι πρώτοι που θα αρπαγούν.

Μάθετε περισσότερα: Δευτέρα Παρουσία

Σχετικές αναγνώσεις: Ο λόγος του Θεού

| Πρέπει να ξέρεις πως ο πρακτικός Θεός είναι ο ίδιος ο Θεός

   Ο λόγος του Θεού| Πρέπει να ξέρεις πως ο πρακτικός Θεός είναι ο ίδιος ο Θεός 

 Ο Παντοδύναμος Θεός λέει, «Η εμφάνιση του Θεού στη σάρκα σημαίνει πως το σύνολο του έργου και του λόγου του Πνεύματος του Θεού εκτελείται μέσω της κανονικής ανθρώπινης φύσης Του και μέσω της ενσαρκωμένης σάρκας Του. Με άλλα λόγια, το Πνεύμα του Θεού κατευθύνει το ανθρώπινο έργο Του και εκτελεί το έργο της θεϊκής φύσης στη σάρκα, ενώ στον ενσαρκωμένο Θεό μπορείς να δεις και το έργο του Θεού στην ανθρώπινη φύση, αλλά και το απόλυτα θεϊκό έργο· αυτή είναι η αληθινή σημασία της εμφάνισης του πρακτικού Θεού στη σάρκα. Αν μπορείς να το δεις αυτό καθαρά, θα είσαι ικανός να συνδέσεις τα διάφορα μέρη του Θεού και θα πάψεις να δίνεις υπερβολική προσοχή στο έργο Του στη θεϊκή φύση και να είσαι υπερβολικά απαξιωτικός προς το έργο Του στην ανθρώπινη φύση, δεν θα φτάνεις στα άκρα και ούτε θα κάνεις παρακάμψεις. Γενικά, το νόημα του πρακτικού Θεού είναι πως το έργο της ανθρώπινης και της θεϊκής Του φύσης, όπως κατευθύνεται από το Πνεύμα, εκφράζεται μέσω της σάρκας Του, έτσι ώστε να μπορέσουν να δουν οι άνθρωποι πως Αυτός είναι δραστήριος και ζωντανός και αληθινός και πραγματικός».

Σχετικές αναγνώσεις: Κυριαρχία του Θεού

Πηγή από: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Αφού ο Θεός λύτρωσε την ανθρωπότητα κατά την Εποχή της Χάριτος, γιατί, και πάλι, πρέπει να επιτελέσει το έργο της κρίσης Του κατά τις έσχατες ημέρες;

1. Αφού ο Θεός λύτρωσε την ανθρωπότητα κατά την Εποχή της Χάριτος, γιατί, και πάλι, πρέπει να επιτελέσει το έργο της κρίσης Του κατά τις έσχατες ημέρες;

Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή:

«Θέλετε λοιπόν είσθαι άγιοι, διότι άγιος είμαι εγώ» (Λευ. 11:45).

«Και τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον» (Εβρ. 12:14).

«Και εάν τις ακούση τους λόγους μου και δεν πιστεύση, εγώ δεν κρίνω αυτόν· διότι δεν ήλθον διά να κρίνω τον κόσμον, αλλά διά να σώσω τον κόσμον. Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Ιωάν. 12:47-48).

Σχετικά λόγια του Θεού:

Παρόλο που ο Ιησούς έκανε μεγάλο έργο ανάμεσα στους ανθρώπους, ολοκλήρωσε μόνο τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας και θυσιάστηκε για τις αμαρτίες του ανθρώπου, αλλά δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκεί μόνο να σηκώσει ο Ιησούς στους ώμους του τις αμαρτίες του ανθρώπου και να θυσιαστεί γι’ αυτές, αλλά πρέπει, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από την διάθεσή του, η οποία έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Συνεπώς, αφότου ο άνθρωπος συγχωρέθηκε για τις αμαρτίες του, ο Θεός επέστρεψε ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή και ξεκίνησε το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο Του ανέβασε τον άνθρωπο σε υψηλότερο επίπεδο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στην κυριαρχία Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε πραγματικά στο φως και θα κερδίσουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή.

από τον Πρόλογο του βιβλίου «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Τον καιρό εκείνον, το έργο του Ιησού ήταν η λύτρωση όλης της ανθρωπότητας. Οι αμαρτίες όλων όσων πίστευαν σ’ Αυτόν συγχωρέθηκαν. Εφόσον πίστευες σ’ Αυτόν, θα σε λύτρωνε. Αν πίστευες σ’ Αυτόν, δεν ήσουν πλέον αμαρτωλός, είχες απαλλαγεί από τις αμαρτίες σου. Αυτό ήταν το νόημα της σωτηρίας και δικαιολογούνταν μέσω της πίστης. Εντούτοις, όσοι πίστευαν, είχαν ακόμα μέσα τους την επαναστατικότητα και αντιτάσσονταν στον Θεό, στοιχεία τα οποία έπρεπε να απομακρυνθούν αργά. Σωτηρία δεν σήμαινε ότι ο άνθρωπος είχε κερδηθεί πλήρως από τον Ιησού, αλλά ότι ο άνθρωπος δεν ήταν πια αμαρτωλός, ότι είχε συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του: Εφόσον πίστευες, δεν θα ήσουν ποτέ πια αμαρτωλός.

από «Το όραμα του έργου του Θεού (2)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Όταν ο Ιησούς επιτελούσε το έργο Του, η γνώση του ανθρώπου γι’ Αυτόν ήταν ακόμα ασαφής και αόριστη. Ο άνθρωπος πάντα πίστευε ότι Αυτός ήταν ο υιός του Δαβίδ και τον ανακήρυξε ως μεγάλο προφήτη και φιλάνθρωπο Κύριο που λύτρωσε τον άνθρωπο από τις αμαρτίες του. Ορισμένοι, μέσω της πίστης, θεραπεύτηκαν, αγγίζοντας απλώς την άκρη του ενδύματός Του. Οι τυφλοί βρήκαν το φως τους και ακόμη και οι νεκροί ήρθαν πίσω στη ζωή. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν μπορούσε να ανακαλύψει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση που ήταν βαθιά ριζωμένη μέσα του και ούτε ήξερε πώς να την αποβάλλει. Ο άνθρωπος έλαβε πολύ χάρη, όπως τη γαλήνη και την αγαλλίαση της σάρκας, την ευλογία ολόκληρης της οικογένειας μέσω της πίστης ενός, και τη θεραπεία των ασθενειών και ούτω καθεξής. Τα υπόλοιπα ήταν οι καλές πράξεις του ανθρώπου και η θεία εμφάνισή τους. Εάν ο άνθρωπος μπορούσε να ζήσει βάσει αυτών, θεωρείτο καλός πιστός. Μόνο αυτοί οι πιστοί θα μπορούσαν να εισέλθουν στον ουρανό μετά θάνατον, πράγμα που σημαίνει ότι σώθηκαν. Εντούτοις, κατά τη διάρκεια της ζωής τους, δεν κατανόησαν διόλου την οδό της ζωής. Απλώς διέπρατταν αμαρτίες και στη συνέχεια εξομολογούνταν σε έναν συνεχή κύκλο χωρίς να ακολουθούν κανένα μονοπάτι προς την αλλαγή διάθεσης. Αυτή ήταν η κατάσταση του ανθρώπου την Εποχή της Χάριτος. Έχει λάβει ο άνθρωπος πλήρη σωτηρία; Όχι! Επομένως, μετά την ολοκλήρωση αυτού του σταδίου, ακολουθεί το έργο της κρίσης και του παιδέματος. Αυτό το στάδιο εξαγνίζει τον άνθρωπο μέσω του λόγου, έτσι ώστε να προσφέρει στον άνθρωπο ένα μονοπάτι για να το ακολουθήσει. Αυτό το στάδιο δεν θα ήταν καρποφόρο ή σημαντικό εάν συνεχιζόταν με την εκδίωξη των δαιμόνων, διότι η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου δεν θα αποβαλλόταν και ο άνθρωπος θα σταματούσε μόνο στη συγχώρεση των αμαρτιών. Μέσα από την προσφορά περί αμαρτίας ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, διότι το έργο της σταύρωσης έχει ήδη ολοκληρωθεί και ο Θεός έχει κυριαρχήσει επί του Σατανά. Ωστόσο, η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου παραμένει μέσα του και ο άνθρωπος μπορεί ακόμη να αμαρτάνει και να αντιστέκεται στον Θεό. Ο Θεός δεν έχει κερδίσει την ανθρωπότητα. Γι’ αυτό, στο παρόν στάδιο του έργου, ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο για να αποκαλύψει τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου και ζητά από τον άνθρωπο να ενεργεί σύμφωνα με το σωστό μονοπάτι. Αυτό το στάδιο είναι πιο σημαντικό από το προηγούμενο και πιο καρποφόρο, διότι τώρα ο λόγος παρέχει άμεσα τη ζωή του ανθρώπου και καθιστά δυνατή την πλήρη ανανέωση της διάθεσης του ανθρώπου. Είναι ένα στάδιο του έργου πιο βαθύ. Επομένως, η ενσάρκωση των εσχάτων ημερών έχει ολοκληρώσει τη σημασία της ενσάρκωσης του Θεού και έχει ολοκληρώσει πλήρως το σχέδιο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου.

από «Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Ένας αμαρτωλός όπως εσείς, ο οποίος έχει μόλις λυτρωθεί και δεν έχει αλλάξει ή τελειωθεί από τον Θεό, μπορεί να επιθυμείς την καρδιά του Θεού; Γιατί εσύ, εσύ που είσαι ακόμα ο παλιός εαυτός σου, είναι αλήθεια ότι σώθηκες από τον Ιησού και ότι δεν θεωρείσαι αμαρτωλός λόγω της σωτηρίας του Θεού, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι δεν είσαι αμαρτωλός και ότι δεν είσαι ακάθαρτος. Πώς μπορείς να είσαι άγιος αν δεν έχεις αλλάξει; Μέσα σου είσαι κυριευμένος από ακαθαρσία, εγωισμό και κακία, αλλά εξακολουθείς να επιθυμείς να κατέλθεις με τον Ιησού –τι τυχερός που θα ήσουν! Έχεις χάσει ένα στάδιο στην πίστη σου στον Θεό: Έχεις απλώς λυτρωθεί, αλλά δεν έχεις αλλάξει. Για να μπορείς να είσαι κάποιος που επιθυμεί η καρδιά του Θεού, ο Θεός πρέπει προσωπικά να επιτελέσει το έργο της αλλαγής και της κάθαρσής σου. Αν έχεις λυτρωθεί μόνο, θα είσαι ανίκανος να επιτύχεις την αγιότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα είσαι ακατάλληλος να κοινωνήσεις τις καλές ευλογίες του Θεού, επειδή έχεις χάσει ένα στάδιο στο έργο του Θεού για τη διαχείριση του ανθρώπου, το οποίο είναι το βασικό βήμα της αλλαγής και της τελείωσης. Και έτσι εσύ, ένας αμαρτωλός που έχει μόλις λυτρωθεί, είσαι ανίκανος να κληρονομήσεις άμεσα την κληρονομιά του Θεού.

από «Περί ονομασιών και ταυτότητας» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Αν και ο άνθρωπος έχει λυτρωθεί και συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, θεωρείται απλώς ότι ο Θεός δεν ενθυμείται τις παραβάσεις του ανθρώπου και δεν αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ανάλογα με τις παραβάσεις του. Ωστόσο, όταν ο άνθρωπος ζει στη σάρκα και δεν έχει απελευθερωθεί από την αμαρτία, μπορεί μόνο να συνεχίσει να αμαρτάνει, συνεχίζοντας να αποκαλύπτει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Αυτή είναι η ζωή που διάγει ο άνθρωπος, ένας ατελείωτος κύκλος αμαρτίας και συγχώρεσης. Η πλειοψηφία των ανθρώπων αμαρτάνει την ημέρα μόνο για να ομολογήσει τις αμαρτίες το βράδυ. Έτσι, ακόμα κι αν η προσφορά περί αμαρτίας ήταν αενάως αποτελεσματική για τον άνθρωπο, δεν θα μπορούσε να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Μόνο το ήμισυ του έργου της σωτηρίας έχει ολοκληρωθεί, γιατί ο άνθρωπος εξακολουθεί να έχει διεφθαρμένη διάθεση.

από «Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Για τον άνθρωπο, με τη σταύρωση του Θεού ολοκληρώθηκε το έργο του ενσαρκωμένου Θεού, λυτρώθηκε όλη η ανθρωπότητα και Του δόθηκε η δυνατότητα να πάρει υπό την κατοχή Του το κλειδί για τον Άδη. Όλοι πιστεύουν ότι το έργο του Θεού έχει επιτευχθεί πλήρως. Στην πραγματικότητα, για τον Θεό, μόνο ένα μικρό μέρος του έργου Του έχει επιτευχθεί. Εκείνος έχει απλώς λυτρώσει την ανθρωπότητα· δεν την έχει κατακτήσει, πόσο μάλλον έχει αλλάξει την ασχήμια του Σατανά στον άνθρωπο. Γι’ αυτό, ο Θεός λέει «παρόλο που η ενσάρκωσή Μου υπέμεινε τον πόνο του θανάτου, αυτός δεν ήταν ο αποκλειστικός στόχος της ενσάρκωσής Μου. Ο Ιησούς είναι ο λατρευτός Μου Υιός και σταυρώθηκε για Εμένα, όμως δεν ολοκλήρωσε πλήρως το έργο Μου. Έφερε εις πέρας μόνο ένα μέρος αυτού». Γι’ αυτό, ο Θεός ξεκίνησε τον δεύτερο γύρο των σχεδίων Του, προκειμένου να συνεχίσει το έργο της ενσάρκωσης. Η υπέρτατη πρόθεση του Θεού είναι να οδηγήσει στην τελείωση και να κερδίσει τους πάντες, να τους σώσει από τα χέρια του Σατανά. Γι’ αυτό ο Θεός προετοιμάστηκε για άλλη μια φορά να ριψοκινδυνέψει να ενσαρκωθεί.

από «Έργο και είσοδος (6)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Το έργο των εσχάτων ημερών είναι η έκφραση του λόγου. Ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει πολύ μέσω του λόγου. Οι αλλαγές που γίνονται τώρα στους ανθρώπους που αποδέχτηκαν αυτόν τον λόγο είναι πολύ σπουδαιότερες από εκείνες των ανθρώπων που αποδέχτηκαν τα σημεία και τα θαύματα την Εποχή της Χάριτος. Διότι την Εποχή της Χάριτος οι δαίμονες έφυγαν από τον άνθρωπο με το άγγιγμα των χεριών και την προσευχή, αλλά οι διεφθαρμένες διαθέσεις παρέμεναν ακόμα μέσα στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος θεραπεύτηκε από την ασθένειά του και συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες του, αλλά δεν επιτελέστηκε το έργο για να αποβληθούν οι διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις μέσα από τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος απλώς σώθηκε και έλαβε συγχώρεση για τις αμαρτίες του μέσω της πίστης του, αλλά η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου δεν εξαλείφθηκε και παρέμενε μέσα του. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν μέσω του ενσαρκωμένου Θεού, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο άνθρωπος δεν έχει αμαρτίες μέσα του. Οι αμαρτίες του ανθρώπου θα μπορούσαν να συγχωρεθούν μέσω της προσφοράς περί αμαρτίας, αλλά ο άνθρωπος δεν έχει καταφέρει να επιλύσει το ζήτημα του πώς δεν μπορεί πλέον να αμαρτάνει και πώς η αμαρτωλή φύση του μπορεί να αποβληθεί εντελώς και να μεταμορφωθεί. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν εξαιτίας του έργου της σταύρωσης του Θεού, αλλά ο άνθρωπος συνέχισε να ζει με την παλιά, διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος πρέπει να σωθεί πλήρως από τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση, ώστε η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου να αποβληθεί πλήρως και να μην αναπτυχθεί ποτέ ξανά, επιτρέποντας έτσι την αλλαγή της διάθεσης του ανθρώπου. Αυτό απαιτεί από τον άνθρωπο να κατανοήσει το μονοπάτι της εξέλιξης της ζωής, την οδό ζωής και τον τρόπο αλλαγής της διάθεσής του. Απαιτείται επίσης ο άνθρωπος να ενεργεί σύμφωνα με αυτό το μονοπάτι, έτσι ώστε η διάθεση του ανθρώπου να μπορεί σταδιακά να αλλάξει και να μπορεί να ζήσει κάτω από τη λάμψη του φωτός και να μπορεί να κάνει τα πάντα σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, να αποβάλει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση, και να αποδεσμευτεί από το σκότος της επιρροής του Σατανά, ώστε να αναδυθεί πλήρως από την αμαρτία. Μόνο τότε ο άνθρωπος θα λάβει πλήρη σωτηρία.

από «Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Ο άνθρωπος δεν μπορεί να σωθεί πλήρως από τις αμαρτίες του μέσω της θεραπείας της ασθένειας και της εκδίωξης των δαιμόνων και δεν μπορεί να ολοκληρωθεί πλήρως με την εκδήλωση σημείων και θαυμάτων. Η εξουσία της θεραπείας των ασθενειών και της εκδίωξης των δαιμόνων απλώς δίνει χάρη στον άνθρωπο, αλλά η σάρκα του ανθρώπου εξακολουθεί να ανήκει στον Σατανά και η διεφθαρμένη σατανική διάθεση παραμένει μέσα στον άνθρωπο. Με άλλα λόγια, ό,τι δεν έχει καθαρίσει, εξακολουθεί να ανήκει στην αμαρτία και την ακαθαρσία. Μόνο αφού ο άνθρωπος καθαριστεί μέσω του λόγου, μπορεί να τον κερδίσει ο Θεός και να αγιοποιηθεί. Όταν οι δαίμονες εκδιώχθηκαν από τον άνθρωπο και αυτός λυτρώθηκε, αυτό σήμανε μόνο ότι αποσπάστηκε από τα χέρια του Σατανά και επέστρεψε στον Θεό. Ωστόσο, δεν έχει καθαριστεί ή αλλαχθεί από τον Θεό, και παραμένει διεφθαρμένος. Μέσα στον άνθρωπο εξακολουθεί να υπάρχει ακαθαρσία, αντίσταση και επαναστατικότητα. Ο άνθρωπος έχει επιστρέψει στον Θεό μόνο μέσω της λύτρωσης, αλλά ο άνθρωπος δεν Τον γνωρίζει και εξακολουθεί να αντιστέκεται και να προδίδει τον Θεό. Προτού λυτρωθεί ο άνθρωπος, πολλά από τα δηλητήρια του Σατανά είχαν ήδη φυτευτεί μέσα του. Μετά από χιλιάδες έτη διαφθοράς του Σατανά, ο άνθρωπος διαθέτει ήδη μέσα του φύση που αντιστέκεται στον Θεό. Επομένως, όταν ο άνθρωπος λυτρωθεί, πρόκειται μόνο για λύτρωση, όπου ο άνθρωπος αγοράζεται με υψηλό τίμημα, αλλά η δηλητηριώδης φύση μέσα του δεν έχει εξαλειφθεί. Ο άνθρωπος που είναι τόσο μιαρός πρέπει να υποβληθεί σε αλλαγή πριν αξιωθεί να υπηρετήσει τον Θεό. Μέσω αυτού του έργου της κρίσης και του παιδέματος, ο άνθρωπος θα καταφέρει να γνωρίσει πλήρως την ακάθαρτη και διεφθαρμένη ουσία μέσα του και θα είναι σε θέση να αλλάξει εντελώς και να γίνει καθαρός. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αξιωθεί να επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού. Όλο το έργο που επιτελείται σήμερα γίνεται για να καθαριστεί ο άνθρωπος και να αλλάξει. Μέσω της κρίσης και του παιδέματος του λόγου, καθώς και του ραφιναρίσματος, ο άνθρωπος μπορεί να αποβάλει τη διαφθορά του και να εξαγνιστεί. Αντί να θεωρείται αυτό το στάδιο έργου ως έργο της σωτηρίας, θα ήταν πιο κατάλληλο να ειπωθεί ότι είναι το έργο του εξαγνισμού.

από «Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Η ουσία του έργου της παίδευσης και της κρίσης είναι να εξαγνίσει την ανθρωπότητα για την ημέρα της τελικής ανάπαυσης. Διαφορετικά, ολόκληρη η ανθρωπότητα δεν θα μπορέσει να ακολουθήσει το δικό της είδος ή να εισέλθει στην ανάπαυση. Αυτό το έργο είναι το μοναδικό μονοπάτι της ανθρωπότητας για να εισέλθει στην ανάπαυση. Μόνο το έργο του εξαγνισμού του Θεού θα εξαγνίσει την ανθρωπότητα από την αδικία της, και μόνο το έργο της παίδευσης και της κρίσης Του θα αναδείξει αυτά τα ανυπάκουα πράγματα μεταξύ της ανθρωπότητας, διαχωρίζοντας έτσι εκείνους που μπορούν να σωθούν από αυτούς που δεν μπορούν, και εκείνους που θα παραμείνουν από εκείνους που δεν θα το κάνουν. Όταν τελειώσει το έργο Του, όσοι παραμείνουν, θα εξαγνιστούν και θα απολαύσουν μια πιο θαυμάσια δεύτερη ανθρώπινη ζωή πάνω στη γη καθώς εισέρχονται σε μια υψηλότερη σφαίρα της ανθρωπότητας· με άλλα λόγια, θα εισέλθουν στην ημέρα ανάπαυσης της ανθρωπότητας και θα ζήσουν μαζί με τον Θεό. Όταν αυτοί που δεν μπορούν να παραμείνουν, υποστούν παίδευση και κρίση, οι αρχικές τους μορφές θα αποκαλυφθούν πλήρως· μετά από αυτό, θα καταστραφούν όλοι και, όπως ο Σατανάς, δεν θα τους επιτραπεί πλέον να επιβιώσουν πάνω στη γη. Η ανθρωπότητα του μέλλοντος δεν θα περιέχει πλέον κανένα από αυτά τα είδη ανθρώπων· αυτοί οι άνθρωποι δεν θα είναι κατάλληλοι να εισέλθουν στη χώρα της τελικής ανάπαυσης, ούτε να εισέλθουν στην ημέρα ανάπαυσης που ο Θεός και ο άνθρωπος θα μοιραστούν, γιατί είναι στόχοι της τιμωρίας, είναι οι ασεβείς και δεν είναι δίκαιοι άνθρωποι. […] Το τελικό έργο Του της τιμωρίας του κακού και της ανταμοιβής του καλού γίνεται εξ ολοκλήρου για να εξαγνίσει τελείως όλη την ανθρωπότητα, ώστε να μπορεί να φέρει σε αιώνια ανάπαυση μια εντελώς αγία ανθρωπότητα. Αυτό το στάδιο του έργου Του είναι το πιο κρίσιμο έργο Του. Είναι το τελικό στάδιο του συνολικού έργου διαχείρισής Του.

από «Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Τα 6.000 χρόνια του έργου της διαχείρισης του Θεού χωρίζονται σε τρία στάδια: την Εποχή του Νόμου, την Εποχή της Χάριτος και την Εποχή της Βασιλείας. Τα τρία αυτά στάδια του έργου αφορούν αποκλειστικά στη σωτηρία της ανθρωπότητας, δηλαδή αφορούν στη σωτηρία μιας ανθρωπότητας, η οποία έχει διαφθαρεί σοβαρά από τον Σατανά. Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχουν και για να διευκολύνουν τον Θεό να πολεμήσει τον Σατανά. Έτσι, ακριβώς όπως το έργο της σωτηρίας χωρίζεται σε τρία στάδια, η μάχη με τον Σατανά χωρίζεται κι εκείνη σε τρία στάδια, και αυτές οι δύο όψεις του έργου του Θεού διεξάγονται ταυτόχρονα. Η μάχη με τον Σατανά γίνεται στην πραγματικότητα προς χάριν της σωτηρίας της ανθρωπότητας· επειδή το έργο για τη σωτηρία της δεν είναι κάτι που μπορεί να ολοκληρωθεί επιτυχώς σε ένα και μόνο στάδιο, η μάχη με τον Σατανά χωρίζεται και εκείνη σε φάσεις και περιόδους, και ο πόλεμος διεξάγεται εναντίον του, ανάλογα με τις ανάγκες του ανθρώπου και την έκταση της διαφθοράς του από τον Σατανά. […] Στο έργο για τη σωτηρία του ανθρώπου, έχουν έλθει εις πέρας ήδη τρία στάδια, πράγμα που σημαίνει ότι η μάχη με τον Σατανά έχει χωριστεί σε τρία στάδια, που προηγούνται της απόλυτης συντριβής του. Ωστόσο, η εσωτερική αλήθεια ολόκληρου του έργου για τη μάχη με τον Σατανά είναι ότι οι στόχοι του επιτυγχάνονται διά της χάρης προς στον άνθρωπο και της προσφοράς θυσίας για τις αμαρτίες του, διά της άφεσης των αμαρτιών του, διά της κατάκτησης και της τελείωσής του. Στην πραγματικότητα, η μάχη με τον Σατανά δεν είναι η ανάληψη των όπλων εναντίον του, αλλά η σωτηρία του ανθρώπου, η εργασία επί της ζωής του και η αλλαγή της διάθεσής του, ώστε να δύναται να γίνει μάρτυρας του Θεού. Αυτός είναι ο τρόπος συντριβής του Σατανά. Ο Σατανάς συντρίβεται διά της αλλαγής της διεφθαρμένης διάθεσης του ανθρώπου. Μόνον μετά τη συντριβή του Σατανά, δηλαδή, μετά την ολοκληρωτική διάσωση του ανθρώπου, ο ντροπιασμένος Σατανάς θα δεθεί ολοκληρωτικά και ο άνθρωπος θα σωθεί τελειωτικά. Έτσι, η ουσία της σωτηρίας του ανθρώπου είναι η μάχη με τον Σατανά και ο πόλεμος με τον Σατανά αντανακλάται πρωτίστως στη σωτηρία του ανθρώπου. Η φάση των εσχάτων ημερών, κατά την οποία επίκειται η κατάκτηση του ανθρώπου, αποτελεί το ύστατο στάδιο στη μάχη με τον Σατανά, καθώς και το έργο για την ολοκληρωτική σωτηρία του ανθρώπου από την κυριαρχία του Σατανά. Η εσωτερική έννοια της κατάκτησης του ανθρώπου είναι η επιστροφή της ενσωμάτωσης του Σατανά, του ανθρώπου που έχει διαφθαρεί από αυτόν, στον Δημιουργό μετά την κατάκτησή του, διά του οποίου θα εγκαταλείψει τον Σατανά και θα επιστρέψει εντελώς στον Θεό. Με αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος θα έχει σωθεί ολοκληρωτικά. Και έτσι, το έργο της κατάκτησης είναι το ύστατο έργο στη μάχη εναντίον του Σατανά, αλλά και το τελικό στάδιο στη διαχείριση του Θεού προς χάριν της συντριβής του Σατανά. Χωρίς το έργο αυτό, η ολοκληρωτική σωτηρία του ανθρώπου θα ήταν τελικά αδύνατη, όπως και η απόλυτη συντριβή του Σατανά, και το ανθρώπινο γένος ποτέ δεν θα μπορούσε να εισέλθει στον θαυμαστό προορισμό ή να απαλλαγεί από την επιρροή του Σατανά. Κατά συνέπεια, το έργο για τη σωτηρία του ανθρώπου είναι αδύνατον να ολοκληρωθεί προτού ολοκληρωθεί η μάχη με τον Σατανά, επειδή ο πυρήνας του έργου της διαχείρισης του Θεού είναι η σωτηρία της ανθρωπότητας. Το πρώιμο ανθρώπινο είδος βρισκόταν στα χέρια του Θεού, αλλά εξαιτίας του πειρασμού και της διαφθοράς από τον Σατανά, ο άνθρωπος έγινε σκλάβος του και περιέπεσε στα δικά του χέρια. Έτσι, στο έργο της διαχείρισης του Θεού, ο Σατανάς κατέστη αντικείμενο προς συντριβή. Επειδή ο Σατανάς κατέλαβε τον άνθρωπο, ο οποίος αποτελεί την παρακαταθήκη ολόκληρης της διαχείρισης του Θεού, αν πρόκειται να σωθεί ο άνθρωπος, τότε πρέπει να αρπαχθεί εκ νέου από τα χέρια του Σατανά, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να ανακτηθεί μετά την αιχμαλωσία του από αυτόν. Η συντριβή του Σατανά επέρχεται διά των αλλαγών στην παλιά διάθεση του ανθρώπου, που αποκαθιστούν την πρωταρχική λογική του και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος που κρατείται αιχμάλωτος, είναι δυνατόν να αρπαχθεί εκ νέου από τα χέρια του Σατανά. Με την απελευθέρωση του ανθρώπου από την επιρροή και τα δεσμά του Σατανά, θα επέλθει και η ανάκτησή του· ο Σατανάς θα εξευτελιστεί και, τέλος, θα συντριβεί. Και επειδή ο άνθρωπος ελευθερώθηκε από τη σκοτεινή επιρροή του Σατανά, θα καταστεί λάφυρο μάχης, ενώ ο Σατανάς θα γίνει το αντικείμενο προς τιμωρία μετά το πέρας της μάχης αυτής, έπειτα από την οποία, το έργο για τη σωτηρία της ανθρωπότητας θα έχει ολοκληρωθεί εν τω συνόλω του.

από «Αποκαθιστώντας την κανονική ζωή του ανθρώπου και οδηγώντας τον σε έναν θαυμαστό προορισμό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»