Η υπέροχη αντίκρουση μιας χριστιανής στις αντιλήψεις ενός πάστορα της Τριπλής Αυτενέργειας

Πάστορα Φενγκ (Πάστορας της Τριπλής Αυτενέργειας): Αδελφή. Η ιδέα που έχεις για τη σωστή οδό είναι πολύ καλή. Είναι συνεπής με τα λόγια του Κυρίου Ιησού, συμφωνώ. Αλλά λες ότι ο Κύριος Ιησούς επέστρεψε ως ο ενσαρκωμένος Παντοδύναμος Θεός. Αυτό δεν το καταλαβαίνω. Ξέρεις ότι εδώ και χρόνια το Κομμουνιστικό Κόμμα σάς καταδικάζει και σας συλλαμβάνει όλους. Οι περισσότεροι πάστορες της θρησκευτικής κοινότητας καταδικάζουν την Αστραπή της Ανατολής. Αν ο Παντοδύναμος Θεός είναι πραγματικά η επιστροφή του Κυρίου Ιησού, σίγουρα θα δεχθεί αντίθεση από το ΚΚΚ, όμως γιατί να Τον καταδικάζει και η θρησκευτική κοινότητα; Αν ο Κύριος επέστρεψε πραγματικά, θα έπρεπε να έχει εμφανιστεί στους πάστορες και τους πρεσβύτερους, ώστε αυτοί να ήταν οι πρώτοι που θα αρπάζονταν. Αλλά αυτό δεν συνέβη. Η Αστραπή της Ανατολής δεν καταδικάζεται μόνο από το ΚΚΚ, αφού ακόμη και οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι της θρησκευτικής κοινότητας τής αντιστέκονται και την καταδικάζουν. Ποιο είναι το πρόβλημα; Μπορείς να μου το εξηγήσεις;

Τζιάνγκ Ξινγί (Μια χριστιανή): Πάστορα Φενγκ. Αμφισβητείς την εμφάνιση και το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, επειδή οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι αντιστέκονται στον Παντοδύναμο Θεό. Αυτό είναι φυσιολογικό. Όταν ο Κύριος Ιησούς εμφανίστηκε για να επιτελέσει έργο, δεν Του αντιστάθηκε και δεν Τον καταδίκασε μόνο η δικτατορία των Ρωμαίων, αλλά και ο Ιουδαϊσμός καταδίκασε τον Κύριο Ιησού. Δεν αποτελούσε ο Κύριος Ιησούς λοιπόν την εμφάνιση του Θεού; Είσαι σίγουρος πως όσα καταδικάζει η θρησκευτική κοινότητα δεν αποτελούν την αληθινή οδό; Αφού το πιστεύεις αυτό, πως οτιδήποτε καταδικάζει ο θρησκευτικός κόσμος δεν αποτελεί έργο του Θεού, σε ρωτώ, αποτελούσε ο Κύριος Ιησούς την εμφάνιση του Θεού; Αποτελούσε το έργο του Κυρίου Ιησού την εμφάνιση και το έργο του Θεού; Αφού οι τότε ηγέτες αντιστάθηκαν στον Κύριο Ιησού, με ποια βάση πιστεύεις σε Αυτόν; Πάστορα Φενγκ, είσαι εξοικειωμένος με τη Βίβλο. Γιατί λοιπόν ο Κύριος Ιησούς αναθεμάτισε τους Φαρισαίους; Ποιον εκπροσωπούσαν οι Φαρισαίοι; Δεν εκπροσωπούσαν τους θρησκευτικούς ηγέτες; Η Αποκάλυψη προέβλεψε την πτώση του θρησκευτικού κόσμου. Τι σήμαινε αυτό; Δείχνει πως οι θρησκευτικοί ηγέτες αντιστέκονται στον Θεό. Όλοι ενεργούν ενάντια στον Θεό, αρνούνται τον Χριστό και Του αντιστέκονται. Δεν παραδέχεσαι πως αυτό είναι αλήθεια; Γιατί η θρησκευτική κοινότητα στερείται τόσο του έργου του Αγίου Πνεύματος; Αυτό αρκεί να δείξει πως ο Θεός μισεί και αναθεματίζει ολόκληρη την κοινότητα αυτή. Ο Θεός επιθυμεί όσοι ανήκουν στ’ αλήθεια σ’ Αυτόν να απομακρυνθούν από τη θρησκεία, να φύγουν από την πόλη της Βαβυλώνας και να έρθουν σ’ Αυτόν. Αυτή είναι η πρόθεση του Θεού. Αν δεν το πιστεύεις, δες την προφητεία της Αποκάλυψης, πώς ο Κύριος Ιησούς αναθεμάτισε τους Φαρισαίους και θα καταλάβεις.

Πάστορα Φενγκ: Ο Κύριος Ιησούς αναθεμάτισε τους Φαρισαίους, έχεις δίκιο. Και η Αποκάλυψη προέβλεψε επίσης την πτώση της Βαβυλώνας. Τα ξέρω όλα αυτά. Ωστόσο, εσύ λες ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς, που επέστρεψε για να επιτελέσει έργο κρίσεως τις έσχατες ημέρες. Βασίζεται αυτό στη Βίβλο; Οι πιστοί στον Θεό γνωρίζουν ότι ο Κύριος Ιησούς θα επιστρέψει κατεβαίνοντας πάνω στα σύννεφα και θα Τον δουν όλοι. Μέχρι στιγμής, δεν έχουμε δει τον Κύριο Ιησού να κατεβαίνει πάνω στα σύννεφα. Οπότε είμαι βέβαιος ότι ο Κύριος δεν έχει επιστρέψει ακόμη. Αδελφή Τζιάνγκ, δεν καταλαβαίνω. Γιατί λες ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε; Πώς μπορείς να είσαι σίγουρη ότι ο Θεός θα εμφανιστεί τις έσχατες ημέρες, ενσαρκωμένος ως ο Υιός του ανθρώπου; Μου το εξηγείς αυτό;

Η υπέροχη αντίκρουση μιας χριστιανής στις αντιλήψεις ενός πάστορα της Τριπλής Αυτενέργειας

Τζιάνγκ Ξινγί: Πάστορα Φενγκ, συχνά διδάσκεις τη Βίβλο. Θα έπρεπε να την ξέρεις καλύτερα από μένα. Όμως, η πίστη μου στον Παντοδύναμο Θεό βασίστηκε στην εξέταση. Διάβασα πολλά λόγια του Παντοδύναμου Θεού και διαπίστωσα ότι τα λόγια Του είναι η αλήθεια, αποκαλύπτουν τα μυστήρια της Βίβλου. Η έκφραση του Παντοδύναμου Θεού είναι η φωνή του Θεού. Το ότι αποδέχτηκα τον Παντοδύναμο Θεό βασίζεται στις προφητείες του Κυρίου Ιησού. «Διότι ως η αστραπή η αστράπτουσα εκ της υπ’ ουρανόν λάμπει εις την υπ’ ουρανόν, ούτω θέλει είσθαι και ο Υιός του ανθρώπου εν τη ημέρα αυτού. Πρώτον όμως πρέπει αυτός να πάθη πολλά και να καταφρονηθή από της γενεάς ταύτης» (Κατά Λουκάν 17:24-25). «Εν τω μέσω δε της νυκτός έγεινε κραυγή· Ιδού, ο νυμφίος έρχεται, εξέλθετε εις απάντησιν αυτού» (Κατά Ματθαίον 25:6). «Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν, και θέλω δειπνήσει μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού» (Αποκάλυψη 3:20). Ο Κύριος Ιησούς ανέφερε τον ερχομό του Υιού του ανθρώπου και ότι «Πρώτον όμως πρέπει αυτός να πάθη πολλά και να καταφρονηθή από της γενεάς ταύτης». Αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι, τις έσχατες ημέρες, ο Κύριος θα επιστρέψει ως Υιός του ανθρώπου και θα μιλήσει στον άνθρωπο. Όταν ο άνθρωπος ακούσει αυτήν τη φωνή, θα υποδεχθεί τον Κύριο. Η εμφάνιση του Παντοδύναμου Θεού εκπληρώνει τις προφητείες του Κυρίου Ιησού. Ο λόγος του Κυρίου είναι ότι Αυτός θα επιστρέψει ως Υιός του ανθρώπου τις έσχατες ημέρες. Ο Υιός του ανθρώπου αναφέρεται σε έναν κανονικό άνθρωπο, με κανονική ανθρώπινη φύση. Αφορά την ενσάρκωση του Θεού. Εάν επρόκειτο για το πνευματικό σώμα του αναστημένου Κυρίου Ιησού, δεν θα μπορούσε να είναι ο Υιός του ανθρώπου, αφού το πνευματικό σώμα του Κυρίου Ιησού μπορεί να εμφανίζεται και να εξαφανίζεται και να διαπερνά τείχη. Δεν ακολουθεί την κανονική φυσική. Δεν είναι σάρκα με κανονική ανθρώπινη φύση. Πάστορα. Σωστά δεν τα λέω αυτά; Επειδή ο Κύριος επέστρεψε ως Υιός του ανθρώπου, όπως ο Κύριος Ιησούς στο παρελθόν εμφανίστηκε ως συνηθισμένος, κανονικός άνθρωπος, οι άνθρωποι Του αντιστέκονται, αφού δεν συνειδητοποιούν ότι Αυτός είναι ο Θεός. Αν ο Κύριος ερχόταν με ένα πνευματικό σώμα, θα ήταν ένα σπουδαίο θέαμα. Οι άνθρωποι θα έπεφταν στα γόνατα. Τότε πώς θα γινόταν ο Κύριος να πάθη πολλά και να καταφρονηθή από της γενεάς ταύτης; Δεν θα υπολειπόταν η προφητεία του Κυρίου Ιησού; Οπότε, η επιστροφή του Κυρίου ως Υιού του ανθρώπου ενσαρκωμένου τις έσχατες ημέρες ισχύει. Πώς το αντιλαμβάνεσαι εσύ, πάστορα Φενγκ;

Πάστορα Φενγκ: Η κατανόησή σου είναι δικαιολογημένη και βιβλικά σωστή. Αλλά απ’ την άλλη, δεν μπορώ να εξισώσω την εμφάνιση και το έργο του Θεού με την έκφραση της αλήθειας. Εάν κάποιος έχει την αποκάλυψη του Θεού, δεν μπορεί να εκφράσει την αλήθεια; Οι προφήτες εξέφρασαν τα λόγια του Θεού. Σημαίνει αυτό ότι είναι και η εμφάνιση του Θεού; Αδελφή Τζιάνγκ, πρέπει να είσαι προσεκτική όταν αποδέχεσαι την εμφάνιση και το έργο του Θεού. Όπως λέει η Βίβλος: «Τότε εάν τις είπη προς υμάς· Ιδού εδώ είναι ο Χριστός ή εδώ, μη πιστεύσητε· διότι θέλουσιν εγερθή ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και θέλουσι δείξει σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε να πλανήσωσιν, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς» (Κατά Ματθαίον 24:23-24). Ο Κύριος είπε ότι τις έσχατες ημέρες θα υπήρχαν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες. Άρα δεν μπορούμε να πιστεύουμε οποιονδήποτε μαρτυρεί την επιστροφή του Κυρίου ενσαρκωμένου. Κατάλαβες; Πώς ξέρεις ότι δεν σε εξαπατούν;

Τζιάνγκ Ξινγί: Πάστορα Φενγκ, ακούγοντας τα λόγια σου, φοβάσαι τόσο πολύ μην εξαπατηθείς, που δεν μπορείς να αποδεχθείς το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες. Πολλοί με προειδοποιούσαν όταν μελετούσα την αληθινή οδό. Μου διάβαζαν το ίδιο σημείο των γραφών με εσένα. Αλλά αυτό το απόσπασμα μας λέει μόνο να είμαστε προσεκτικοί και να αποφεύγουμε την εξαπάτηση. Δεν αμφισβητεί την επιστροφή του Κυρίου τις έσχατες ημέρες ως Υιού του ανθρώπου. Δεν αποδεικνύει ότι ο Χριστός δεν θα εμφανιστεί να επιτελέσει έργο τις έσχατες ημέρες, αφού ο Κύριος Ιησούς δήλωσε ξεκάθαρα «έρχομαι ταχέως». Εάν το ερμηνεύαμε αυτό ότι σημαίνει πως ο Χριστός δεν θα εμφανιστεί να επιτελέσει έργο τις έσχατες ημέρες και εξαπτόμασταν από τους ψευδόχριστους, αυτό θα ήταν μεγάλο λάθος. Πάστορα Φενγκ, πρέπει να ξέρεις επίσης ότι στα χρόνια κοντά που ο Θεός εμφανίστηκε ενσαρκωμένος τις έσχατες ημέρες, εμφανίστηκαν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες, εξαπατώντας τον κόσμο παντού. Αλλά όταν συμβαίνει αυτό, πώς κρίνουμε ότι πρόκειται για το έργο και την εμφάνιση του Θεού; Πώς διακρίνουμε τους ψευδόχριστους; Τα λόγια του Κυρίου Ιησού είναι ξεκάθαρα. «Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου, και εγώ γνωρίζω αυτά, και με ακολουθούσι» (Κατά Ιωάννην 10:27). «Εν τω μέσω δε της νυκτός έγεινε κραυγή· Ιδού, ο νυμφίος έρχεται, εξέλθετε εις απάντησιν αυτού» (Κατά Ματθαίον 25:6). «Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν, και θέλω δειπνήσει μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού» (Αποκάλυψη 3:20). «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν» (Κατά Ιωάννην 16:12-13). Από τα λόγια του Κυρίου, το γνωρίζουμε αυτό. Όταν επιστρέψει ο Κύριος τις έσχατες ημέρες θα μιλήσει. Όσοι ακούν τη φωνή Του, θα υποδεχθούν τον Κύριο. Γι’ αυτό, πρέπει να ακούμε τη φωνή του Θεού, για να εντοπίσουμε το έργο και την εμφάνισή Του. Στο Βιβλίο της Αποκάλυψης λέγεται: «Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας» (Αποκάλυψη 2:29). Για την εμφάνιση και το έργο του Θεού, πρέπει να αναζητούμε τα λόγια του Αγίου Πνεύματος στις εκκλησίες. Όταν βρίσκουμε μια εκκλησία όπου μιλάει το Άγιο Πνεύμα, τότε βρίσκουμε την εμφάνιση και το έργο του Κυρίου. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Εφόσον αναζητούμε τα χνάρια του Θεού, πρέπει να αναζητήσουμε το θέλημα του Θεού, τα λόγια του Θεού, τις ομιλίες του Θεού – διότι εκεί που βρίσκονται τα νέα λόγια του Θεού, εκεί υπάρχει και η φωνή του Θεού, κι όπου υπάρχουν τα χνάρια του Θεού, εκεί είναι και τα έργα του Θεού. Όπου βρίσκεται η έκφραση του Θεού, εκεί εμφανίζεται ο Θεός, κι όπου εμφανίζεται ο Θεός, εκεί υπάρχει η αλήθεια, η οδός κι η ζωή» (από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). Όταν ανακάλυψα ότι τα λόγια που εξέφρασε ο Παντοδύναμος Θεός είναι η αλήθεια και η φωνή του Θεού, αποδέχθηκα τον Παντοδύναμο Θεό. Χωρίς τον Θεό, ποιος θα μπορούσε να εκφράσει τόση πολλή αλήθεια; Αυτό ήταν αρκετό για να αποδειχθεί ότι επρόκειτο για την εμφάνιση του Θεού ενσαρκωμένου στον άνθρωπο επειδή ο άνθρωπος είναι διεφθαρμένος και στερείται της αλήθειας. Ακόμη κι όσοι σώθηκαν από τον Θεό και οι αρχαίοι άγιοι δεν θα μπορούσαν να την εκφράσουν. Οι πιστοί του Θεού δεν μπορούν να εκφράσουν την αλήθεια, ακόμη κι αν έχουν γνώση της Βίβλου. Ο Σατανάς μπορεί να κάνει θαύματα, όχι όμως να εκφράσει την αλήθεια. Παρότι ένας προφήτης μπορεί να πει τα λόγια του Θεού, απλώς τα επαναλαμβάνει. Τα λόγια που μεταφέρει είναι πολύ περιορισμένα. Η λε ιτουργία του θα έπαυε, χωρίς τις οδηγίες του Θεού. Ο ίδιος από μόνος του δεν έχει αλήθεια. Ούτε μπορεί να επιτελέσει το έργο του Θεού. Είναι απλώς ένας άνθρωπος. Επομένως, όταν αναζητούμε το έργο και την εμφάνιση του Κυρίου, είναι σίγουρο πως ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή. Μόνο Αυτός που εκφράζει την αλήθεια είναι η εμφάνιση του Θεού. Αν κάποιος δεν μπορεί να εκφράσει την αλήθεια, ακόμη κι αν κάνει θαύματα, δεν αποτελεί την εμφάνιση του Θεού. Το σκεφτόμουν καιρό αυτό. Αποφάσισα πως, αφού ο Παντοδύναμος Θεός εκφράζει τόσες πολλές αλήθειες, αποτελεί την εμφάνιση του Θεού. Υπάρχει κάτι λάθος στα συμπεράσματά μου;

Πάστορα Φενγκ: Αδελφή Τζιάνγκ. Ακούγοντας όσα λες, είναι σαφές πως είσαι σκεπτόμενη και αποφασιστική. Βλέπεις, τώρα πιστεύω πως δεν έχεις εξαπατηθεί ανόητα για να πιστέψεις στον Παντοδύναμο Θεό. Δεν πιστεύεις πολύ καιρό, αλλά καταλαβαίνεις πολύ καλά τη Βίβλο. Το θαυμάζω αυτό. Φαίνεται πως η αλήθεια μπορεί να βρεθεί στα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Όταν βρω την ευκαιρία, πρέπει να διαβάσω οπωσδήποτε το «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» και να εξετάσω το έργο Του τις έσχατες ημέρες.

από το σενάριο της ταινίας «Η συζήτηση»

Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια

Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή: 

1．«Επειδή ουδέ κρίνει ο Πατήρ ουδένα, αλλ' εις τον Υιόν έδωκε πάσαν την κρίσιν» (Κατά Ιωάννην 5:22). 2．«Και εξουσίαν έδωκεν εις αυτόν να κάμνη και κρίσιν, διότι είναι Υιός ανθρώπου» (Κατά Ιωάννην 5:27). 3．«Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού» (Α΄ Πέτρου 4:17). 4．«Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Κατά Ιωάννην 12:48). 5．«Εξεύρομεν δε ότι η κρίσις του Θεού είναι κατά αλήθειαν εναντίον των πραττόντων τα τοιαύτα»

 Κλασικά λόγια του Θεού: 

 «Το έργο των εσχάτων ημερών είναι να γίνει διαχωρισμός των πάντων ανάλογα με το είδος τους, να ολοκληρωθεί το σχέδιο διαχείρισης του Θεού, διότι ο καιρός πλησιάζει και η ημέρα του Θεού έχει έρθει. Ο Θεός φέρνει όλους όσοι έχουν εισέλθει στη βασιλεία Του, δηλαδή όλους όσοι ήταν πιστοί σε Εκείνον μέχρι τέλους, στην εποχή του Θεού του ίδιου. Ωστόσο, μέχρι την έλευση της εποχής του Θεού του ίδιου, το έργο που θα επιτελέσει Εκείνος δεν θα είναι να παρατηρήσει τις πράξεις του ανθρώπου ή να διερευνήσει τη ζωή του, αλλά να κρίνει την παρακοή του, διότι ο Θεός θα εξαγνίσει όλους όσοι έρθουν ενώπιον του θρόνου Του. Όλοι όσοι έχουν ακολουθήσει τα βήματα Του μέχρι και σήμερα, είναι εκείνοι που στέκονται ενώπιον του θρόνου Του, και, κατά συνέπεια, κάθε άτομο που αποδέχεται το έργο του Θεού στην τελική του φάση, αποτελεί αντικείμενο του εξαγνισμού του Θεού. Με άλλα λόγια, ο καθένας που αποδέχεται το έργο Του στην τελική του φάση, αποτελεί αντικείμενο της κρίσης του Θεού».

Η «κρίση» που αναφέρθηκε στους προηγούμενους λόγους – κρίση που θα ξεκινήσει στον οίκο του Θεού – αναφέρεται στην κρίσηπου ασκεί ο Θεός σήμερα σε εκείνους που έρχονται μπροστά στον θρόνο Του τις έσχατες ημέρες. Ίσως υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν σε τέτοιες υπερφυσικές φαντασιώσεις πως, όταν έρθουν οι έσχατες ημέρες, ο Θεός θα

στήσει ένα μεγάλο τραπέζι στους ουρανούς, πάνω στο οποίο θα απλωθεί ένα λευκό τραπεζομάντηλο και, στη συνέχεια, καθισμένος σε έναν μεγάλο θρόνο με όλους τους ανθρώπους γονατιστούς στο έδαφος, Εκείνος θα αποκαλύψει τις αμαρτίες κάθε ανθρώπου, κι έτσι θα καθορίσει ποιοι θα ανέλθουν στον παράδεισο ή θα σταλούν κάτω, στη λίμνη της φωτιάς και του θειαφιού. Ανεξαρτήτως

«Όταν ο Ιησούς ήρθε στον κόσμο του ανθρώπου, έφερε την Εποχή της Χάριτος και έληξε την Εποχή του Νόμου. Κατά τις έσχατες ημέρες, ο Θεός ενσαρκώθηκε και πάλι. Αυτήν τη φορά, με την ενσάρκωσή Του έληξε την Εποχή της Χάριτος και έφερε την Εποχή της Βασιλείας. Όλοι όσοι αποδέχονται τη δεύτερη ενσάρκωση του Θεού θα οδηγηθούν στην Εποχή της Βασιλείας και θα μπορούν να αποδεχθούν προσωπικά την καθοδήγηση του Θεού. Παρόλο που ο Ιησούς έκανε μεγάλο έργο ανάμεσα στους ανθρώπους, ολοκλήρωσε μόνο τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας και θυσιάστηκε για τις αμαρτίες του ανθρώπου, αλλά δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκεί μόνο να σηκώσει ο Ιησούς στους ώμους του τις αμαρτίες του ανθρώπου και να θυσιαστεί γι’ αυτές, αλλά πρέπει, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από την διάθεσή του, η οποία έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Συνεπώς, αφότου ο άνθρωπος συγχωρέθηκε για τις αμαρτίες του, ο Θεός επέστρεψε ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή και ξεκίνησε το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο Του ανέβασε τον άνθρωπο σε υψηλότερο επίπεδο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στην κυριαρχία Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε εποχή και [...]» 

 Πηγή από: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Ποια είναι η έννοια των Χριστουγέννων, και λατρεύετε πραγματικά τον Κύριο Ιησού;

Η προέλευση των Χριστουγέννων

Κάθε χρόνο, όσο πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, τα καταστήματα στον δρόμο φτιάχνουν μια εκθαμβωτική βιτρίνα με χριστουγεννιάτικα δώρα, με τον Άγιο Βασίλη και χριστουγεννιάτικα δέντρα και ούτω καθεξής. Δέντρα και κτίρια είναι στολισμένα με πολύχρωμα φώτα και ολόκληρες πόλεις είναι διακοσμημένες με φαναράκια και χρωματιστές γιρλάντες, και παντού επικρατεί χαρά και ενθουσιασμός. Για τον χριστιανισμό, τα Χριστούγεννα είναι πολύ ξεχωριστή γιορτή και, αρκετούς μήνες πριν από τα Χριστούγεννα, πολλές εκκλησίες θ’ αρχίσουν ν’ ασχολούνται με την προετοιμασία όλων όσα είναι απαραίτητα για τη γιορτή των Χριστουγέννων. Ανήμερα των Χριστουγέννων, οι εκκλησίες γεμίζουν και στις εορταστικές εκδηλώσεις συμμετέχουν αδελφοί και αδελφές, τρώγοντας το δείπνο των Χριστουγέννων, δίνοντας παραστάσεις και λατρεύοντας τον Κύριο Ιησού και ούτω καθεξής. Τα πρόσωπα όλων λάμπουν από ευτυχία. Ωστόσο, όταν συναντιόμαστε σε χαρούμενες συγκεντρώσεις για να γιορτάσουμε τη γέννηση του Κυρίου Ιησού, καταλαβαίνουμε την έννοια των Χριστουγέννων; Ίσως οι αδελφοί κι οι αδελφές θα πουν: «Ο Κύριος Ιησούς σταυρώθηκε για να λυτρώσει όλη την ανθρωπότητα, έτσι για να θυμούνται και να γιορτάζουν τη γέννηση του Κυρίου Ιησού, οι Χριστιανοί καθιέρωσαν τα Χριστούγεννα. Αν και η συγκεκριμένη ημέρα κατά την οποία γεννήθηκε ο Κύριος Ιησούς δεν έχει καταγραφεί στη Βίβλο, τα Χριστούγεννα έγιναν σταδιακά μια οικουμενική γιορτή μετά τη διάδοση του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού». Μπορεί να το γνωρίζουμε αυτό, γνωρίζουμε όμως πραγματικά την αγάπη του Θεού και το θέλημά Του για μας που κρύβεται πίσω από τη γέννηση του Κυρίου Ιησού; Και πώς θα πρέπει να προσεγγίζουμε τα Χριστούγεννα κατά τρόπο που να συνάδει με την καρδιά του Κυρίου;

Ποια είναι η έννοια των Χριστουγέννων, και λατρεύετε πραγματικά τον Κύριο Ιησού;

Ο Κύριος Ιησούς γεννήθηκε λόγω της αγάπης του Θεού και της σωτηρίας της ανθρωπότητας

Στην αρχή ο Ιεχωβά εργάστηκε με τη μορφή του Πνεύματος μεταξύ των ανθρώπων, χρησιμοποίησε τον Μωυσή για να διακηρύξει τους νόμους και τις εντολές Του, καθοδήγησε την ανθρωπότητα για το πώς να ζει στη γη, έμαθε στους ανθρώπους τι είναι καλό και τι κακό, πώς να λατρεύουν τον Θεό και ούτω καθεξής. Όταν όμως η Εποχή του Νόμου πλησίαζε στο τέλος της, επειδή η ανθρωπότητα διαφθειρόταν από τον Σατανά όλο και βαθύτερα, οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να τηρούν τους νόμους και δεν υπήρχαν πλέον επαρκείς προσφορές περί αμαρτίας που θα μπορούσαν να κάνουν για να εξιλεωθούν για τις αμαρτίες τους. Οι άνθρωποι αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο να καταδικαστούν και να οδηγηθούν ανά πάσα στιγμή στον θάνατο σύμφωνα με τους νόμους. Ο Θεός δεν άντεχε να βλέπει τον άνθρωπο, τον οποίο είχε πλάσει με τα χέρια Του, να καταστρέφεται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Για να μπορέσει λοιπόν να επιβιώσει η ανθρωπότητα, ο Θεός κατέβηκε από τον ουρανό και ενσαρκώθηκε ως Κύριος Ιησούς Χριστός, εμφανίστηκε και επιτέλεσε τα έργα Του, εξέφρασε την οδό με τη ρήση: «Μετανοείτε διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών» (κατά Ματθαίον 4:17), δίδαξε τους ανθρώπους να είναι ανεκτικοί, υπομονετικοί και να αγαπούν τους εχθρούς τους και να συγχωρούν τους ανθρώπους εβδομήντα φορές το επτά. Θεράπευε επίσης άρρωστους και εξόρκιζε δαιμόνια και εκτέλεσε πολλά σημεία και τέρατα και, τελικά, σταυρώθηκε, λυτρώνοντας έτσι την ανθρωπότητα από τις αμαρτίες της. Εφόσον αποδεχόμαστε τον Κύριο Ιησού ως Σωτήρα μας και προσευχόμαστε ειλικρινά στον Κύριο, ομολογώντας τις αμαρτίες μας και μετανοώντας, τότε οι αμαρτίες μας συγχωρούνται και μπορούμε να απολαμβάνουμε την ειρήνη, τη χαρά κι όλη την αφθονία της χάρης που προέρχεται από τον Κύριο. Μπορούμε να πούμε ότι, μόνον επειδή ο Κύριος Ιησούς γεννήθηκε κι ο Θεός ενσαρκώθηκε προσωπικά για να επιτελέσει το έργο της λύτρωσης, μπόρεσε η ανθρωπότητα να αποφύγει την καταδίκη και τα δεσμά του νόμου, κι έτσι δεν υπόκειτο πλέον σε καταδίκη ή στην ποινή του θανάτου. Μόνον επειδή γεννήθηκε ο Κύριος Ιησούς, όσοι τον ακολούθησαν μπορούσαν να απολαύσουν πραγματική ειρήνη και χαρά. Πολύ περισσότερο μάλιστα, μόνον επειδή γεννήθηκε ο Κύριος Ιησούς και το Πνεύμα του Θεού υλοποιήθηκε σ’ ένα απλό σώμα, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα της ανθρωπότητας για να εκφωνήσει τις ομιλίες Του, γνωρίζουμε σαφέστερα μέσω του λόγου του Κυρίου το θέλημα του Θεού και τις απαιτήσεις Του για τον άνθρωπο, μπορούμε να έχουμε μια νεώτερη, ανώτερη πρακτική εφαρμογή και η σχέση μας με τον Θεό μπορεί να είναι όλο και εγγύτερη. Αυτό που κρυβόταν πίσω από τον ερχομό του Κυρίου Ιησού στη γη, πίσω από την έκφραση εκ μέρους Του της αλήθειας και την ολοκλήρωση του έργου της σταύρωσης, ήταν γεμάτο με τις επίπονες προσπάθειες του Θεού να σώσει την ανθρωπότητα – ήταν η αγάπη και το έλεος του Θεού απέναντι σ’ εμάς, τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα!

Η Γέννηση του Κυρίου Ιησού

Ποιο είναι το θέλημα και οι απαιτήσεις του Κυρίου Ιησού για μας

Παρότι ο Κύριος Ιησούς αναστήθηκε κι αναλήφθηκε στον ουρανό όταν ολοκλήρωσε το έργο της λύτρωσης, πολλοί άνθρωποι, για να θυμούνται τη γέννησή Του, διοργανώνουν βραδινά πάρτι τα Χριστούγεννα, δίνουν παραστάσεις και γιορτάζουν τη γέννηση του Κυρίου Ιησού. Γνωρίσαμε όμως ποτέ ποιο είναι το νόημα των Χριστουγέννων και ποιο είναι το θέλημα και οι απαιτήσεις του Κυρίου Ιησού για μας; Τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε για να ικανοποιούμε τον Θεό και να κερδίζουμε τον έπαινο Του;

Ο Κύριος Ιησούς είπε: «έρχεται ώρα, ότε ούτε εις το όρος τούτο ούτε εις τα Ιεροσόλυμα θέλετε προσκυνήσει τον Πατέρα… Πλην έρχεται ώρα, και ήδη είναι, ότε οι αληθινοί προσκυνηταί θέλουσι προσκυνήσει τον Πατέρα εν πνεύματι και αληθεία· διότι ο Πατήρ τοιούτους ζητεί τους προσκυνούντας αυτόν» (κατά Ιωάννην 4:21, 23). Καταλαβαίνουμε από τα λόγια του Κυρίου Ιησού ότι ο Κύριος ελπίζει να λατρεύουμε τον Θεό πνευματικά και αληθινά και να μην προσκολλόμαστε αυστηρά σε κάθε είδους τυπικότητες, ούτε να συμμετέχουμε σε δραστηριότητες. Οι Φαρισαίοι, οι αρχιερείς κι οι γραμματείς του ναού την παλιά εποχή επικεντρώνονταν μόνο στη συμμετοχή σε διάφορες θρησκευτικές τελετές και στην προσκόλληση σε κανόνες. Κάθε μέρα έκαναν προσφορές λατρεύοντας τον Θεό, όμως έδιναν λίγη προσοχή στην εφαρμογή των λόγων του Θεού στην πράξη, και δεν ακολουθούσαν τις εντολές του Ιεχωβά, τόσο μάλιστα ώστε να εγκαταλείψουν τις εντολές του Θεού και να προσκολληθούν μόνο στις παραδόσεις του ανθρώπου. Τελικά, όχι μόνο δεν κέρδισαν τον έπαινο του Θεού, αλλά ο Κύριος Ιησούς τούς μίσησε και τους καταράστηκε. Αν τώρα οι εκκλησίες διοργανώνουν μεγάλες χριστουγεννιάτικες γιορτές, αυτό είναι απλώς μια στιγμιαία κορύφωση του ενθουσιασμού. Όλοι συγκεντρωνόμαστε με χαρά και ευτυχία, όμως δεν λατρεύουμε πραγματικά τον Κύριο, ούτε χρησιμοποιούμε την ευκαιρία αυτή για να κατανοήσουμε το θέλημά Του ή να Τον γνωρίσουμε, συνεπώς δεν θα λάβουμε την έγκριση του Κυρίου Ιησού. Στην πραγματικότητα, από τότε που ο Κύριος Ιησούς ξεκίνησε επίσημα το έργο Του έως ότου ολοκλήρωσε το έργο Του της λύτρωσης, εξέφρασε πολλές αλήθειες κι έθεσε πολλές απαιτήσεις σε μας. Το θέλημα του Κυρίου έγκειται στην ελπίδα ότι όλοι θα επικεντρωθούμε στην εφαρμογή του λόγου Του στην πράξη και θα τηρούμε τις διδασκαλίες Του ανά πάσα στιγμή, σε όλους τους χώρους, ανεξάρτητα από το ποια θέματα ή ανθρώπους μπορεί να συναντούμε. Αυτό απαιτεί ο Κύριος από μας κι αποτελεί την πιο θεμελιώδη αρχή της πρακτικής εφαρμογής για όσους από μας πιστεύουμε στον Θεό. Ακριβώς όπως είπε κι ο Κύριος Ιησούς: «Εάν σεις μείνητε εν τω λόγω τω εμώ, είσθε αληθώς μαθηταί μου» (κατά Ιωάννην 8:31), «Σεις είσθε φίλοι μου, εάν κάμνητε όσα εγώ σας παραγγέλλω» (κατά Ιωάννην 15:14). Μπορούμε λοιπόν να διαπιστώσουμε ότι, στην κανονική μας ζωή και στις σχέσεις μας με άλλους ανθρώπους, είναι εξαιρετικά σημαντικό να επικεντρωνόμαστε στο να πράττουμε σύμφωνα με τον λόγο του Κυρίου, γιατί αυτό πρέπει να επιτύχουν περισσότερο απ’ όλα όσοι πραγματικά πιστεύουμε στον Θεό και Τον λατρεύουν.

Λατρεύουμε αληθινά τον Κύριο;

Μια ομάδα χριστιανών προσεύχονται

Τώρα, πολλοί αδελφοί κι αδελφές έρχονται στην εκκλησία τα Χριστούγεννα για να γιορτάσουν τη γέννηση του Κυρίου Ιησού, να προσευχηθούν μαζί, να διαβάσουν τη Βίβλο μαζί και να τραγουδήσουν τους αίνους του Κυρίου μαζί. Όμως τον υπόλοιπο καιρό, είμαστε απασχολημένοι με τη δουλειά και την επαγγελματική μας σταδιοδρομία ή με την αλληλεπίδραση με τους άλλους. Πολύ σπάνια χαλαρώνουμε ενώπιον του Κυρίου και προσευχόμαστε, διαβάζουμε τον λόγο Του ή προσπαθούμε να κατανοήσουμε το θέλημά Του. Κάποιοι αδελφοί κι αδελφές παρευρίσκονται συχνά σε συναντήσεις, όμως σπάνια κάνουν πράξη και βιώνουν τον λόγο του Κυρίου στη ζωή τους, εξακολουθούν να ζουν μέσα στην αμαρτία και οι αμαρτίες τους αυξάνονται με γοργούς ρυθμούς. Για παράδειγμα, ο Κύριος Ιησούς απαιτεί να είμαστε ταπεινοί και ήπιοι, όμως όσο συγχρωτιζόμαστε και εργαζόμαστε μαζί με συναδέλφους κι αδελφούς κι αδελφές στην εκκλησία, κυριαρχούμαστε από την αλαζονική μας διάθεση, βλέπουμε τις δικές μας απόψεις και ιδέες ως τέλειες και υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας και δεν είμαστε σε θέση να έχουμε ειρηνικές σχέσεις με τους άλλους. Ο Κύριος Ιησούς απαιτεί να μάθουμε να συγχωρούμε τους άλλους και να τους αγαπάμε όπως αγαπάμε τον εαυτό μας. Όμως, όταν οι άλλοι παραβιάζουν τα συμφέροντά μας, αισθανόμαστε τόσο θιγμένοι ώστε να ζούμε μέσα στις δηλητηριώδεις διαθέσεις του Σατανά και να κρίνουμε και να καταδικάζουμε τους άλλους. Ο Κύριος Ιησούς απαιτεί να αποστασιοποιηθούμε από τους ανθρώπους αυτού του κόσμου, όμως στην προσπάθειά μας για φήμη, γόητρο και σωματικές απολαύσεις στα εγκόσμια ακολουθούμε τις κακές τάσεις του κόσμου, ζούμε στην αμαρτία και απομακρυνόμαστε όλο και περισσότερο από τον Κύριο. Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα για το πώς αποτυγχάνουμε ν’ ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις του Κυρίου. Αν και δίνουμε μεγάλη σημασία στην τήρηση των θρησκευτικών τελετών και επικεντρωνόμαστε στην ευγνωμοσύνη μας για τη σωτηρία του Κυρίου και δοξάζουμε τον Κύριο κατά τις συγκεκριμένες ημέρες των διαφόρων εορτών, δεν ακολουθούμε και πάλι την οδό του Κυρίου και συχνά ζούμε στην αμαρτία. Έτσι λατρεύουμε τον Κύριο Ιησού; Μπορεί αληθινά ο Κύριος να μας επαινέσει γι’ αυτό; Πάρτε για παράδειγμα όταν οι γονείς μεγαλώνουν το παιδί τους για να γίνει ενήλικος. Εάν το παιδί είναι πραγματικά λογικό και με αγνά αισθήματα προς τους γονείς του, θα φροντίσει να μάθει τι αρέσει στους γονείς του και τι δεν τους αρέσει, κι όποτε πράττει κάτι για τους γονείς του, θα γνωρίζει πάντοτε τι να κάνει για να τους ευχαριστήσει. Εάν όμως το μόνο που κάνουν είναι να διοργανώνουν ένα μεγάλο δείπνο για τα γενέθλια των γονιών τους κι απλώς να λένε «σας αγαπώ, μαμά και μπαμπά!» κι όταν οι γονείς τους πραγματικά τους χρειάζονται, είναι πολύ απασχολημένοι με τη ζωή τους για να εκπληρώσουν τις ευθύνες τους ως τέκνα, μπορεί να πει κανείς ότι τρέφουν πραγματικά αγνά αισθήματα προς τους γονείς τους;

Πώς να συμμορφώνεστε με το θέλημα του Θεού και να κερδίζετε τον έπαινό Του

Εάν θέλουμε να γίνουμε άνθρωποι που λατρεύουν αληθινά τον Θεό και κερδίζουν τον έπαινό Του, το κλειδί είναι να πράττουμε σύμφωνα με τον λόγο του Θεού, να εξαίρουμε τον Θεό στην καρδιά μας, να επικεντρωνόμαστε στο να ακολουθούμε την οδό του Κυρίου σε όλα τα θέματα, να βάζουμε πρώτα τα λόγια του Κυρίου και να χρησιμοποιούμε τα όσα πραγματικά βιώνουμε για να γινόμαστε μάρτυρες του Θεού και να Τον δοξάζουμε. Φυσικά, μερικοί αδελφοί κι αδελφές συναθροιζόμαστε τα Χριστούγεννα για να τραγουδήσουμε ύμνους και να δοξάσουμε τον Κύριο, να ανταλλάξουμε μεταξύ μας τις εμπειρίες και τις γνώσεις μας για το πώς κάνουμε πράξη τον λόγο του Κυρίου στη ζωή μας και για να υποστηρίξουμε και να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον να επιλύσουμε ζητήματα στην πνευματική μας ζωή και να κλείσουμε την απόστασή μας από τον Θεό, κι αυτό συμμορφώνεται επίσης με το θέλημα του Θεού. Επιπλέον, όταν πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, υπάρχουν πλέον πολλές δυτικές χώρες που διοργανώνουν φιλανθρωπικές εκδηλώσεις για τους διωκόμενους χριστιανούς και τους άστεγους και που συγκεντρώνουν ανθρώπους σε αναζήτηση καταφυγίου και διωκόμενους χριστιανούς πρόσφυγες απ’ όλο τον κόσμο, ώστε να μπορούν ν’ ανταλλάσσουν εμπειρίες μεταξύ τους, δίνοντάς τους έτσι τη δυνατότητα να αισθανθούν τη ζεστασιά του Θεού μέσα στην παγωνιά του χειμώνα. Κι αυτά είναι πράγματα που ο Θεός θα θυμάται. Εν ολίγοις, η ίδια η γιορτή δεν είναι σημαντική, ούτε κι οι διάφορες τελετές είναι σημαντικές. Αυτό που είναι σημαντικότερο είναι ο λόγος του Κυρίου Ιησού και τα πράγματα που απαιτεί από μας. Να μπορούμε να έχουμε μια καρδιά με φόβο Θεού και να επιδιώκουμε το θέλημα του Κυρίου σε όλα τα πράγματα, να κάνουμε πράξη τον λόγο του Κυρίου και να ικανοποιούμε τον Κύριο εκπληρώνοντας τις απαιτήσεις Του, αυτό είναι το πιο σημαντικό. Μόνο πράττοντας με τον τρόπο αυτό λατρεύουμε αληθινά τον Κύριο Ιησού και κερδίζουμε τον έπαινό Του.

Ευχαριστώ τη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Θεού, και είθε ο Θεός να είναι μαζί με όλους μας!

 Πώς πρέπει οι άνθρωποι να βιώνουν την κρίση και το παίδεμα του Θεού, προκειμένου να σωθούν;

Σχετικά λόγια του Θεού:

Συνοψίζοντας, το να παίρνει κανείς το μονοπάτι του Πέτρου κατά την πίστη του στον Θεό, σημαίνει να παίρνει το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, το οποίο είναι επίσης το μονοπάτι της πραγματικής αυτογνωσίας και της αλλαγής διάθεσης. Μόνο βαδίζοντας στο μονοπάτι του Πέτρου θα βρίσκεται κανείς στο μονοπάτι της τελείωσης από τον Θεό. Πρέπει να είναι σαφές το πώς να πάρει κανείς συγκεκριμένα το μονοπάτι του Πέτρου και πώς να το κάνει πράξη. Πρώτον, πρέπει κανείς να βάλει στην άκρη τις δικές του προθέσεις, τις απρεπείς επιδιώξεις, και ακόμα και την οικογένειά του και όλα τα της σάρκας του. Πρέπει να είναι ολόψυχα αφοσιωμένος, δηλαδή να αφοσιωθεί πλήρως στον λόγο του Θεού, να εστιάσει στο να τρώει και να πίνει τον λόγο του Θεού, να επικεντρωθεί στην αναζήτηση της αλήθειας, στην αναζήτηση της πρόθεσης του Θεού μέσα από τον λόγο Του και να προσπαθήσει να κατανοήσει το θέλημα του Θεού στο καθετί. Αυτή είναι η πιο θεμελιώδης και η πιο κρίσιμη μέθοδος πράξης. Αυτό είναι που έκανε ο Πέτρος όταν είδε τον Κύριο Ιησού και μόνο αν κάποιος κάνει πράξη αυτά τα πράγματα επιτυγχάνει άριστα αποτελέσματα. Η ολόψυχη αφοσίωση στον λόγο του Θεού σημαίνει κυρίως να επιδιώκει κανείς την αλήθεια, να αναζητά την πρόθεση του Θεού μέσα από τον λόγο Του, να εστιάζει στην κατανόηση του θελήματος του Θεού και να κατανοεί και να αποκτά περισσότερη αλήθεια από τον λόγο του Θεού. Όταν διάβασε τον λόγο Του, ο Πέτρος δεν επικεντρώθηκε στην κατανόηση των δογμάτων και εστίασε ακόμα λιγότερο την προσοχή του στην απόκτηση θεολογικής γνώσης. Αντίθετα, επικεντρώθηκε στην κατανόηση της αλήθειας και του θελήματος του Θεού και στην κατανόηση της διάθεσής Του και της αγάπης Του. Ο Πέτρος προσπάθησε επίσης να καταλάβει τις διάφορες διεφθαρμένες καταστάσεις του ανθρώπου από τον λόγο του Θεού και να καταλάβει τη διεφθαρμένη φύση του ανθρώπου και των αληθινών ατελειών του ανθρώπου, επιτυγχάνοντας όλες τις πτυχές των απαιτήσεων που έχει ο Θεός από τον άνθρωπο προκειμένου Αυτός να ικανοποιηθεί. Έκανε πάρα πολλές σωστές πράξεις μέσα στο πλαίσιο του λόγου του Θεού. Αυτό είναι περισσότερο σύμφωνο με το θέλημα του Θεού και είναι η καλύτερη συνεργασία που μπορεί να έχει ο άνθρωπος, σύμφωνα με την πείρα του, όσον αφορά στο έργο του Θεού. Όταν περνούσε από τις εκατοντάδες δοκιμασίες του Θεού, εξέταζε αυστηρά τον εαυτό του σε σχέση με κάθε λόγο που εξέφρασε ο Θεός για να κρίνει τον άνθρωπο, με κάθε λόγο που εξέφρασε ο Θεός για να αποκαλύψει τον άνθρωπο και με κάθε λόγο του Θεού που αποτελούσε απαίτηση για τον άνθρωπο, και αγωνιζόταν να συλλάβει το νόημα εκείνων των ομιλιών. Προσπαθούσε ειλικρινά να αναλογιστεί και να απομνημονεύσει κάθε λέξη που του είχε πει ο Κύριος Ιησούς και πέτυχε πολύ καλά αποτελέσματα. Μέσα από αυτόν τον τρόπο πράξης, μπόρεσε να κατανοήσει τον εαυτό του μέσα από τα λόγια του Θεού και, όχι μόνο κατάφερε να κατανοήσει τις διαφορετικές διεφθαρμένες καταστάσεις του ανθρώπου, αλλά επίσης κατάφερε να κατανοήσει την ουσία, τη φύση και τις διάφορες ελλείψεις του ανθρώπου. Αυτό σημαίνει πραγματική αυτογνωσία. Από τα λόγια του Θεού, ο Πέτρος όχι μόνο πέτυχε αληθινή κατανόηση του εαυτού του, μα από αυτά που εκφράστηκαν στις ομιλίες του Θεού — τη δίκαιη διάθεση του Θεού, αυτό που έχει και είναι ο Θεός, το θέλημά Του για το έργο Του, τις απαιτήσεις Του από την ανθρωπότητα — από αυτά τα λόγια κατάφερε να γνωρίσει ολοκληρωτικά και τον Θεό. Κατάφερε να γνωρίσει τη διάθεση του Θεού και την ουσία Του. Κατάφερε να γνωρίσει και να κατανοήσει αυτό που έχει και είναι ο Θεός, καθώς και το κάλλος Του και τις απαιτήσεις Tου για τον άνθρωπο. Παρόλο που εκείνον τον καιρό ο Θεός δεν μιλούσε τόσο πολύ όσο σήμερα, απέδωσε καρπούς στον Πέτρο σε αυτές τις πτυχές. Αυτό ήταν κάτι το σπάνιο και το πολύτιμο.

από «Πώς να ακολουθήσετε το μονοπάτι του Πέτρου» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Όταν δεχόμαστε την κρίση των λόγων του Θεού, δεν πρέπει να φοβόμαστε να υποφέρουμε ούτε πρέπει να φοβόμαστε τον πόνο· σε ακόμη μικρότερο βαθμό πρέπει να φοβόμαστε ότι τα λόγια του Θεού θα τρυπήσουν την καρδιά μας. Θα πρέπει να διαβάζουμε περισσότερες από τις ομιλίες Του σχετικά με το πώς μας κρίνει και μας παιδεύει και πώς αποκαλύπτει τη διεφθαρμένη ουσία μας και, ενόσω διαβάζουμε τα λόγια του Θεού, θα πρέπει να συγκρίνουμε πιο συχνά τον εαυτό μας με αυτά. Δεν υστερούμε σε καμία από αυτές τις διαφθορές· μπορούμε όλοι να συμβαδίζουμε με αυτά. […] Στην πίστη μας, πρέπει να υποστηρίζουμε σθεναρά ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Εφόσον είναι πράγματι η αλήθεια, θα πρέπει να τα αποδεχόμαστε με τρόπο ορθολογικό. Είτε μπορούμε είτε δεν μπορούμε να τα αναγνωρίσουμε ή να τα παραδεχτούμε, η πρώτη μας στάση προς τα λόγια του Θεού θα πρέπει να είναι αυτή της απόλυτης αποδοχής. Κάθε στίχος του λόγου του Θεού σχετίζεται με μια συγκεκριμένη κατάσταση. Δηλαδή, όλοι οι στίχοι των ομιλιών Του δεν αφορούν εξωτερικά φαινόμενα, πόσο μάλλον εξωτερικούς κανόνες ή το να εκθέσουν μια απλή μορφή συμπεριφοράς στους ανθρώπους. Εάν θεωρείς κάθε στίχο που εκφράζεται από τον Θεό ως έκθεση ενός απλού είδους ανθρώπινης συμπεριφοράς ή ως εξωτερικό φαινόμενο, τότε δεν διαθέτεις πνευματική κατανόηση και δεν κατανοείς τι είναι η αλήθεια. Όλα όσα αποκαλύπτει ο Θεός αφορούν τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων και τους βαθιά ριζωμένους και ουσιώδεις παράγοντες μέσα στη ζωή τους. Δεν είναι εξωτερικά φαινόμενα και κυρίως δεν είναι εξωτερικές συμπεριφορές.

από «Η σημασία και το μονοπάτι της αναζήτησης της αλήθειας» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Αν πιστεύεις στην κυριαρχία του Θεού, τότε πρέπει να πιστέψεις ότι όλα όσα συμβαίνουν κάθε μέρα, καλά και κακά, δεν είναι τυχαία συμβάντα. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος σκόπιμα είναι σκληρός απέναντί σου ή σε έχει βάλει στόχο· όλα, στην πραγματικότητα, είναι κανονισμένα και ενορχηστρωμένα από τον Θεό. Για ποιον λόγο τα ενορχηστρώνει αυτά ο Θεός; Δεν είναι για να αποκαλύψει τα ελαττώματά ή να σε εκθέσει· ο τελικός στόχος δεν είναι το να σε εκθέσει. Ο τελικός στόχος είναι να σε οδηγήσει στην τελείωση και να σε σώσει. Πώς το κάνει αυτό ο Θεός; Πρώτον, σε κάνει να συνειδητοποιήσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, τη φύση και την ουσία σου, τα ελαττώματά σου και το τι σου λείπει. Μόνο κατανοώντας αυτά τα πράγματα στην καρδιά σου μπορείς να επιδιώξεις την αλήθεια και σταδιακά να αποτινάξεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Είναι ο Θεός που σου δίνει μια ευκαιρία. Πρέπει να ξέρεις πώς να εκμεταλλευτείς αυτή την ευκαιρία και μην έρχεσαι σε κόντρα με τον Θεό και ιδιαίτερα μην επιδιώκεις συγκρούσεις με τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που ο Θεός κανονίζει γύρω σου, μη σκέφτεσαι συνεχώς ότι τα πράγματα δεν είναι όπως θα επιθυμούσες να είναι, θέλοντας διαρκώς να διαφύγεις, κατηγορώντας διαρκώς και παρεξηγώντας τον Θεό. Με τον τρόπο αυτόν δεν δέχεσαι το έργο του Θεού και γίνεται πολύ δύσκολο να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας. Ό,τι κι αν είναι αυτό που δεν μπορείς να κατανοήσεις πλήρως, όταν έχεις δυσκολίες πρέπει να μάθεις να υποτάσσεσαι. Πρέπει πρώτα να έλθεις ενώπιον του Θεού και να προσεύχεσαι περισσότερο. Με τον τρόπο αυτόν, πριν το καταλάβεις, θα υπάρξει αλλαγή στην εσωτερική σου κατάσταση και θα είσαι σε θέση να αναζητήσεις την αλήθεια ώστε να επιλύσεις το πρόβλημά σου –θα είσαι σε θέση να βιώσεις το έργο του Θεού. Κατά την περίοδο αυτή, η πραγματικότητα της αλήθειας σφυρηλατείται μέσα σου, και με τον τρόπο αυτό θα προχωρήσεις και θα συμβεί μια αλλαγή στις συνθήκες της ζωής σου. Μόλις υποβληθείς σε αυτήν την αλλαγή και έχεις αυτή την πραγματικότητα της αλήθειας, τότε θα κατέχεις ανάστημα, και το ανάστημα φέρνει ζωή. Αν κάποιος ζει διαρκώς βασισμένος σε διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις, τότε όσο ενθουσιασμό ή ενέργεια κι αν έχει, εξακολουθεί να μην θεωρείται ότι διαθέτει ανάστημα ή ζωή. Ο Θεός εργάζεται σε κάθε άνθρωπο, και όποια κι αν είναι η μέθοδός Του, όποια είδη ανθρώπων, πραγμάτων και ζητημάτων κι αν χρησιμοποιεί για να υπηρετήσει, ή όποιος κι αν είναι ο τόνος που έχουν τα λόγια Του, έχει έναν και μόνο τελικό στόχο: να σε σώσει. Το να σε σώσει σημαίνει να σε μεταμορφώσει, και πώς θα μπορούσες να μην υποφέρεις λίγο; Θα πρέπει να υποφέρεις. Αυτό μπορεί να συμπεριλαμβάνει πολλά πράγματα. Μερικές φορές, ο Θεός εγείρει τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα γύρω σου για να σε εκθέσει, να σου επιτρέψει να γνωρίσεις τον εαυτό σου, ειδάλλως σε αντιμετωπίζει ευθέως, σε κλαδεύει και σε εκθέτει. Όπως ακριβώς κάποιος σε ένα χειρουργικό τραπέζι, πρέπει κι εσύ να υποβληθείς σε κάποιον πόνο για ένα καλό αποτέλεσμα. Αν κάθε φορά ο Θεός σε κλαδεύει και σε αντιμετωπίζει, και κάθε φορά εγείρει τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα, αυτό διεγείρει τα αισθήματά σου και σου δίνει ώθηση· έτσι, το να το βιώνεις με τον τρόπο αυτόν είναι σωστό, και θα έχεις ανάστημα και θα εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας.

από «Για να κερδίσετε την αλήθεια, πρέπει να μάθετε από τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα γύρω σας» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Στην πίστη του στον Θεό, ο Πέτρος προσπάθησε να ικανοποιήσει τον Θεό σε όλα και προσπάθησε να υπακούσει σε όλα όσα προήλθαν από τον Θεό. Χωρίς το παραμικρό παράπονο, ήταν σε θέση να δεχτεί την παίδευση και την κρίση, καθώς και το ραφινάρισμα, την ταλαιπωρία και τις στερήσεις στη ζωή του, που όμως με κανέναν τρόπο δεν μπορούσαν να μεταβάλουν την αγάπη του προς τον Θεό. Δεν είναι αυτή η απόλυτη αγάπη του Θεού; Δεν είναι αυτή η εκπλήρωση του καθήκοντος ενός πλάσματος του Θεού; Είτε με παίδευση, κρίση ή ταλαιπωρία, είσαι πάντα σε θέση να επιτύχεις την υπακοή μέχρι θανάτου και αυτό είναι που πρέπει να επιτευχθεί από ένα πλάσμα του Θεού, αυτή είναι η αγνότητα της αγάπης προς τον Θεό. Εάν ο άνθρωπος μπορεί να επιτύχει τουλάχιστον αυτό, τότε πληροί τα κριτήρια ενός πλάσματος του Θεού και δεν υπάρχει τίποτα που να ικανοποιεί καλύτερα την επιθυμία του Δημιουργού.

από «Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Η αλήθεια που ο άνθρωπος χρειάζεται να κατέχει βρίσκεται στον λόγο του Θεού, μια αλήθεια που είναι η πιο ωφέλιμη και χρήσιμη για την ανθρωπότητα. Είναι το τονωτικό και η θρέψη που χρειάζεται το σώμα σας, στοιχεία που βοηθούν τον άνθρωπο να επαναφέρει την κανονική ανθρώπινη φύση του, μια αλήθεια με την οποία ο άνθρωπος πρέπει να είναι εφοδιασμένος. Όσο περισσότερο κάνετε πράξη τον λόγο του Θεού, τόσο γρηγορότερα η ζωή σας θα ανθίσει. Όσο περισσότερο κάνετε πράξη τον λόγο του Θεού, τόσο πιο ξεκάθαρη γίνεται η αλήθεια. Καθώς μεγαλώνετε σε ανάστημα, θα βλέπετε πιο ξεκάθαρα τα πράγματα του πνευματικού κόσμου, και θα είστε πιο ισχυροί να θριαμβεύσετε κατά του Σατανά. Μεγάλο μέρος της αλήθειας που δεν κατανοείτε θα γίνει πιο ξεκάθαρο όταν κάνετε πράξη τον λόγο του Θεού. Η κατανόηση και μόνο του κειμένου του λόγου του Θεού είναι κάτι που ικανοποιεί τους περισσότερους ανθρώπους και επικεντρώνονται στο να εφοδιάζονται με δόγματα χωρίς να βιώνουν το βάθος του στην πράξη. Δεν είναι αυτός ο τρόπος των Φαρισαίων; Πώς γίνεται, λοιπόν, να ισχύει γι’ αυτούς η φράση «Ο λόγος του Θεού είναι ζωή»; Μόνο όταν ο άνθρωπος κάνει πράξη τον λόγο του Θεού μπορεί η ζωή του πραγματικά να ανθίσει· δεν μπορεί να εξελιχθεί απλώς διαβάζοντας τον λόγο Του. Αν πιστεύεις ότι η κατανόηση του λόγου του Θεού είναι το μόνο που χρειάζεται για να έχει κανείς ζωή, να έχετε ανάστημα, τότε έχετε στρεβλή αντίληψη. Η πραγματική κατανόηση του λόγου του Θεού προκύπτει όταν κάνεις πράξη την αλήθεια και πρέπει να κατανοήσεις ότι «μόνο όταν κάνεις πράξη την αλήθεια μπορεί αυτή να γίνει κατανοητή».

από «Κάντε πράξη την αλήθεια μόλις την κατανοήσετε» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Αν κάποιος μπορεί να ικανοποιήσει τον Θεό κατά την εκτέλεση του καθήκοντός του, αν είναι ηθικός στα λόγια και τις πράξεις του, κι αν μπορεί να εισέλθει στην πραγματικότητα όλων των πτυχών της αλήθειας, τότε θα είναι ένα άτομο που θα έχει τελειοποιηθεί από τον Θεό. Μπορούμε να πούμε ότι το έργο και ο λόγος του Θεού είναι απολύτως αποτελεσματικά γι’ αυτό το άτομο, ότι ο λόγος του Θεού γίνεται η ζωή του, ότι το άτομο αποκτά την αλήθεια και ότι μπορεί να ζήσει σύμφωνα με τον λόγο του Θεού. Στη συνέχεια, η φύση της σάρκας του, δηλαδή το θεμέλιο της αρχικής του ύπαρξης, θα κλονιστεί και θα καταρρεύσει. Όταν κάποιος θέσει τον λόγο του Θεού ως τη ζωή του, τότε γίνεται καινούριος άνθρωπος. Ο λόγος του Θεού γίνεται η ζωή του. Το όραμα του έργου του Θεού, οι απαιτήσεις που Αυτός έχει από τον άνθρωπο, η αποκάλυψή Του στον άνθρωπο και τα πρότυπα για μια αληθινή ζωή που απαιτεί ο Θεός να επιτύχει ο άνθρωπος γίνονται η ζωή του. Ζει σύμφωνα μ’ αυτόν τον λόγο και μ’ αυτές τις αλήθειες, κι αυτό το άτομο τελειοποιείται από τον λόγο του Θεού. Μέσα από τον λόγο του Θεού, βιώνει μια αναγέννηση και γίνεται καινούριος άνθρωπος.

από «Πώς να ακολουθήσετε το μονοπάτι του Πέτρου» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Αποσπάσματα από κήρυγμα και συναναστροφή ως σημείο αναφοράς:

Το τελικό έργο του Θεού είναι να μας κρίνει μέσω του λόγου Του. Αν θέλουμε να εξαγνίσουμε τη διεφθαρμένη μας διάθεση, ώστε να επιτύχουμε τη σωτηρία του Θεού, πρέπει πρώτα να επιμείνουμε πραγματικά στα λόγια του Θεού. Πρέπει να φάμε και να πιούμε τον λόγο του Θεού και να δεχτούμε την κρίση και τις αποκαλύψεις του λόγου Του. Όσο κι αν μας πληγώσει ο λόγος του Θεού, όσο κι αν είναι σκληρός, ή μας κάνει να υποφέρουμε, θυμηθείτε απλά ότι ο λόγος του Θεού είναι όλη η αλήθεια και η πραγματικότητα της ζωής στην οποία θα πρέπει να εισέλθουμε. Κάθε ομιλία του Θεού προορίζεται να μας εξαγνίσει και να μας αλλάξει, να μας βοηθήσει να αποβάλουμε τη διαφθορά και να φτάσουμε στη σωτηρία, μετά να καταλάβουμε την αλήθεια και να επιτύχουμε τη γνώση του Θεού. Πρέπει να μάθουμε να αποδεχόμαστε την κρίση του Θεού και το κλάδεμα του λόγου του Θεού. Αν θέλουμε να αποκτήσουμε την αλήθεια στον λόγο του Θεού, πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να υποφέρουμε υπακούοντας την αλήθεια στον λόγο του Θεού. Πρέπει να αναζητήσουμε την αλήθεια και να προσπαθήσουμε να τη βρούμε στον λόγο του Θεού, να διαισθανθούμε το θέλημά Του και να προσπαθήσουμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Πρέπει να στοχαστούμε τον λόγο του Θεού για να γνωρίσουμε τη δική μας αλαζονεία, τη δολιότητα και τον εγωισμό, το πώς συναλλασσόμαστε με τον Θεό, Τον εκβιάζουμε, Τον εξαπατούμε, διαστρεβλώνουμε την αλήθεια και διαπράττουμε άλλες αμαρτωλές πράξεις, όπως και ακαθαρσίες μέσα στην πίστη μας, επιθυμώντας ευλογίες. Μέσω αυτού θα γνωρίσουμε σταδιακά την αλήθεια πίσω από τη διαφθορά μας και την ουσία της φύσης μας. Αφού καταλάβουμε περαιτέρω την αλήθεια, η γνώση μας για τον Θεό θα γίνει πολύ βαθύτερη, και τότε θα ξέρουμε ποιοι άνθρωποι αρέσουν στον Θεό και ποιοι όχι, ποιους θα σώσει ή θα εξαλείψει, ποιους θα χρησιμοποιήσει και ποιους θα ευλογήσει. Όταν τα καταλάβουμε αυτά, θα αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε την αληθινή διάθεση του Θεού. Αυτά είναι τα αποτελέσματα του ότι βιώνουμε την κρίση του Θεού, του λόγου Του. Όποιος επιδιώκει την αλήθεια, φροντίζει να βιώσει την κρίση του λόγου του Θεού, να προσπαθεί να αναζητήσει την αλήθεια στα πάντα, να κάνει πράξη τον λόγο του Θεού και να υπακούει τον Θεό. Οι άνθρωποι αυτοί, σταδιακά θα αρχίσουν να καταλαβαίνουν την αλήθεια και να εισέρχονται στην πραγματικότητα του βιώματος του λόγου του Θεού, και να φτάνουν στην τελείωση και τη σωτηρία. Όσο για εκείνους που δεν αγαπούν την αλήθεια, παρόλο που μπορούν να αναγνωρίσουν την εμφάνιση του Θεού από την αλήθεια που εξέφρασε ο Θεός στον λόγο Του, νομίζουν ότι υπάρχει τρόπος να επιτύχουν τη σωτηρία, αν θυσιαστούν λίγο και κάνουν το καθήκον τους. Άρα, δεν μπορούν να λάβουν την αλήθεια μετά από τόσα χρόνια πίστης στον Θεό. Μπορεί να καταλαβαίνουν κάποια δόγματα, αλλά νομίζουν ότι κατέχουν την αλήθεια και την πραγματικότητα. Λένε ψέματα στον εαυτό τους και σύντομα θα εξαλειφθούν από τον Θεό.

από το βιβλίο «Κλασικές Ερωτήσεις και Απαντήσεις για το Ευαγγέλιο της Βασιλείας»

Όταν διαβάζουμε τα λόγια του Θεού σήμερα, το σημαντικότερο είναι ότι αποδεχόμαστε την κρίση και το παίδεμά Του. Το σημείο-κλειδί είναι η αποδοχή τής κρίσης και του παιδέματος του Θεού, που είναι το πλέον θεμελιώδες. […] Όλοι σας λέτε ότι είστε πρόθυμοι να υποστείτε τα δεινά της κρίσης και του παιδέματος. Δεδομένου ότι είστε πρόθυμοι να υποστείτε τα εν λόγω δεινά, πώς θα υποταχθείτε σε αυτά; Πώς θα τα αποδεχτείτε; Βλέποντας τα λόγια του Θεού για την κρίση και το παίδεμα, θα είστε ικανοί να τα δεχτείτε, και να πείτε ότι τα λόγια του Θεού αναφέρονται σε εσάς, ότι αυτά τα λόγια είναι η κρίση του Θεού για εσάς και ότι πρέπει να τα αποδεχτείτε; Ή θα υποστηρίξετε ότι τα λόγια αυτά κρίνουν άλλους και ότι δεν έχουν καμία σχέση με εσάς, αποφεύγοντας, έτσι, την κρίση και το παίδεμα του Θεού; Τελικά θα επιλέξετε αυτό το μονοπάτι; Υπάρχουν κάποιοι αδελφοί και αδελφές που είναι πρόθυμοι να υποστούν την κρίση και το παίδεμα του Θεού. Αυτό είναι καλό. Αν είμαστε πρόθυμοι να υποστούμε την κρίση και το παίδεμα του Θεού, τότε δεν πρέπει να το αποφεύγουμε, όταν διαβάζουμε τον λόγο του Θεού στο σπίτι. Όσο καυστικά ή αυστηρά και να είναι τα λόγια, πρέπει να τα αποδεχτείτε όλα και να προσευχηθείτε. Να λέτε: «Θεέ μου, τα λόγια Σου ως προς την κρίση απευθύνονται σ’ εμένα. Είμαι άνθρωπος διεφθαρμένος, γι’ αυτό πρέπει να αποδεχθώ την κρίση και το παίδεμά Σου, διότι αυτή είναι η αγάπη Σου για μένα, είναι η Εξύψωσή Σου». Στη συνέχεια, συγκρίνετε τα λόγια του Θεού με τις δικές σας δηλώσεις, προκειμένου να εμβαθύνετε την κατανόησή σας. Έτσι εκφράζετε την υποταγή σας στην κρίση και το παίδεμα του Θεού. Αλλά αν δείτε λόγια του Θεού, που είναι αρκετά αυστηρά, και πείτε: «Θεέ μου, τα λόγια αυτά δεν αποτελούν κρίση για μένα, είναι για την κρίση των άλλων, είναι για την κρίση του Σατανά. Δεν έχουν καμία σχέση μ’ εμένα, οπότε δεν τα διαβάζω», τότε αυτό αποτελεί αποφυγή της κρίσης και του παιδέματος του Θεού. Είστε πρόθυμοι να αποφύγετε την κρίση και το παίδεμα του Θεού; Τι πρέπει να κάνετε αν είστε απρόθυμοι; Αν είστε απρόθυμοι, πρέπει να προσευχηθείτε. Να πείτε: «Θεέ μου, είμαι πρόθυμος να δεχθώ την κρίση και το παίδεμά Σου. Αυτά τα λόγια αφορούν στη δική μου κρίση. Είμαι διεφθαρμένος, γι’ αυτό και τα αποδέχομαι ολοκληρωτικά και υπακούω σε αυτά, και είμαι ευγνώμων για την αγάπη Σου!» Μόλις προσευχηθείτε κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν πρόκειται να δυσκολευτείτε να τα αποδεχτείτε· έτσι γίνεται. Αν κάποιοι αδελφοί και αδελφές σας κλαδεύουν και σας αντιμετωπίζουν, εσείς τι πρέπει να κάνετε; Πρέπει να προσευχηθείτε γρήγορα στον Θεό, λέγοντας: «Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου! Η αγάπη σου έχει φτάσει σ’ εμένα. Κινητοποίησες τους αδελφούς και τις αδελφές μου να με κλαδέψουν και να με αντιμετωπίσουν χάριν της αγάπης Σου για μένα. Υποτάσσομαι.» Πρέπει να προσεύχεστε. Αν δεν προσεύχεστε, θα σας είναι εύκολο να αρνηθείτε, εύκολο για τη σάρκα σας να εξεγερθεί, εύκολο να έρθετε σε σύγκρουση με άλλους. Θα παραπονιέστε με το παραμικρό και θα σας είναι ακόμα πιο εύκολο να είστε αρνητικοί. Σε περιόδους όπως αυτές, πηγαίνετε γρήγορα να προσευχηθείτε. Μετά την προσευχή, το μυαλό σας θα είναι ήρεμο και θα είστε ικανοί να υποταχθείτε. Αφού θα είστε πραγματικά ικανοί να υποταχθείτε, θα είστε και ικανοί να νοιώθετε ικανοποιημένοι. Μετά την επιστροφή στο σπίτι σας, θα λέτε: «Εκείνη την εποχή δεν έχασα την ψυχραιμία μου, αλλά το αποδέχτηκα. Ήμουν ικανός να λάβω τέτοια αποτελέσματα μέσα από την προσευχή, και τώρα μπορώ επιτέλους να υποταχθώ στον Θεό». Βλέπετε, τούτο σας επιτρέπει, τελικά, να δείτε μια αχτίδα ελπίδας από την επιτυχία στην πίστη σας στον Θεό, σας δίνει, τελικά, κάποιο ανάστημα· έτσι καλλιεργείται ο άνθρωπος.

από «Πώς να έχεις αποτελέσματα από την βρώση και την πόση του λόγου του Θεού» στο βιβλίο «Κηρύγματα και Συναναστροφή για την Είσοδο στη Ζωή, Τόμος Α'»

 Πηγή από:Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

κλιπ χριστιανικών ταινιών – (4) Ποια είναι η σχέση μεταξύ του Θεού και της Βίβλου;

ελληνική ταινία  "Ποιος είναι ο Κύριός Μου |  (4) Ποια είναι η σχέση μεταξύ του Θεού και της Βίβλου;

 Επί δύο χιλιάδες χρόνια πιστεύαμε στον Κύριο σύμφωνα με τη Βίβλο και πολλοί από μας πιστεύουν ότι «Η Βίβλος αντιπροσωπεύει τον Κύριο και ότι η πίστη στον Θεό σημαίνει πίστη στη Βίβλο και πίστη στη Βίβλο σημαίνει πίστη στον Θεό». Είναι σωστές αυτές οι ιδέες; Τι σημαίνει πιστεύoυμε στον Θεό; Τι σημαίνει πιστεύουμε στη Βίβλο; Ποια είναι η σχέση μεταξύ της Βίβλου και του Θεού; Η τυφλή πίστη και η λατρεία στη Βίβλο σημαίνει ότι πιστεύουμε και λατρεύουμε τον Θεό; Αυτό το βίντεο θα σας αποκαλύπτει τις απαντήσεις!

Πηγή από: Αστραπή της Ανατολής

Σοφός παρθένος, ευπρόσδεκτος στον γαμπρό, τη φωνή του Θεού, περιμένοντας τον Κύριο, την Αποκάλυψη

Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή

«Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ' αυτού και αυτός μετ' εμού» (Αποκάλυψη 3:20).

«Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας» (Αποκάλυψη 2:7).

«Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου, και εγώ γνωρίζω αυτά, και με ακολουθούσι» (Κατά Ιωάννην 10:27).

«Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού» (Α΄ Πέτρου 4:17).

Κλασικά λόγια του Θεού

«Η εμφάνιση του Θεού αναφέρεται στην προσωπική άφιξή Του στη γη για να επιτελέσει το έργο Του. Με τη δική Του ταυτότητα και διάθεση, και με την εγγενή μέθοδό Του, κατεβαίνει στους ανθρώπους για να επιτελέσει το έργο της εισαγωγής μιας νέας εποχής και της λήξης μιας παλιάς εποχής. Αυτό το είδος της εμφάνισης δεν είναι κάποιου είδους τελετή. Δεν είναι σημάδι, φωτογραφία, θαύμα ή μεγάλο όραμα κι ακόμη περισσότερο δεν είναι θρησκευτική διαδικασία. […]»  Περισσότερα

«[…] εφόσον αναζητούμε τα χνάρια του Θεού, πρέπει να αναζητήσουμε το θέλημα του Θεού, τα λόγια του Θεού, τις ομιλίες του Θεού – διότι εκεί που βρίσκονται τα νέα λόγια του Θεού, εκεί υπάρχει και η φωνή του Θεού, κι όπου υπάρχουν τα χνάρια του Θεού, εκεί είναι και τα έργα του Θεού. Όπου βρίσκεται η έκφραση του Θεού, εκεί εμφανίζεται ο Θεός, κι όπου εμφανίζεται ο Θεός, εκεί υπάρχει η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. […]»  Περισσότερα

«Παρόλο που ο Ιησούς έκανε μεγάλο έργο ανάμεσα στους ανθρώπους, ολοκλήρωσε μόνο τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας και θυσιάστηκε για τις αμαρτίες του ανθρώπου, αλλά δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκεί μόνο να σηκώσει ο Ιησούς στους ώμους του τις αμαρτίες του ανθρώπου και να θυσιαστεί γι’ αυτές, αλλά πρέπει, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από την διάθεσή του, η οποία έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Συνεπώς […]»  Περισσότερα

«Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης, είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και η αλήθεια για τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει την διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. […]»  Περισσότερα

«Στην Εποχή της Βασιλείας, ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο για να αναγγείλει μια νέα εποχή, να αλλάξει τα μέσα του έργου Του και να επιτελέσει το έργο όλης της εποχής. Αυτή είναι η θεμελιώδης αρχή, σύμφωνα με την οποία ο Θεός εργάζεται στην Εποχή του Λόγου. Ενσαρκώθηκε για να μιλήσει από διαφορετικές οπτικές γωνίες επιτρέποντας στον άνθρωπο να δει αληθινά τον Θεό, ο οποίος είναι ο Λόγος που εμφανίζεται στη σάρκα,και η σοφία και το θαύμα Του. […]»  Περισσότερα

«Τελικά, όλα τα έθνη θα ευλογηθούν εξαιτίας των λόγων Μου, αλλά και θα συντριβούν εξαιτίας των λόγων Μου. Με αυτόν τον τρόπο, όλοι οι άνθρωποι τις έσχατες ημέρες θα δουν ότι είμαι ο Σωτήρας που επέστρεψε, είμαι ο Παντοδύναμος Θεός που κατακτά όλη την ανθρωπότητα κι ήμουν κάποτε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου. Αλλά τις έσχατες ημέρες, γίνομαι επίσης οι φλόγες του ήλιου που τα καίνε όλα, όπως κι ο Ήλιος της δικαιοσύνης που αποκαλύπτει όλα τα πράγματα. Αυτό είναι το έργο Μου τις έσχατες ημέρες. Πήρα αυτό το όνομα και απέκτησα αυτή τη διάθεση […]»  Περισσότερα

Οφείλεις να Ζεις για την Αλήθεια Αφού Πιστεύεις στον Θεό

Οφείλεις να ζεις για την αλήθεια αφού πιστεύεις στον Θεό

Ένα διαδεδομένο πρόβλημα που ενυπάρχει σε όλους τους ανθρώπους είναι ότι κατανοούν την αλήθεια, αλλά δεν μπορούν να την εφαρμόσουν. Ο πρώτος παράγοντας από τους δυο είναι ότι οι άνθρωποι είναι απρόθυμοι να πληρώσουν το τίμημα, και ο δεύτερος είναι ότι η οξυδέρκεια των ανθρώπων είναι ανεπαρκής. Είναι ανίκανοι να δουν πέρα και πάνω από τις δυσκολίες που υπάρχουν στην πραγματική ζωή και δεν γνωρίζουν τον τρόπο με τον οποίο να εφαρμόζουν καταλλήλως. Καθώς οι άνθρωποι διαθέτουν πολύ λίγη πείρα, χαμηλό επίπεδο και περιορισμένη κατανόηση της αλήθειας, είναι ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που βιώνουν στην ζωή. Μπορούν μόνο να επιδεικνύουν φαρισαϊσμό στην πίστη τους στον Θεό, χωρίς όμως να είναι ικανοί να φέρνουν τον Θεό στην καθημερινή ζωή. Με άλλα λόγια, ο Θεός είναι Θεός, και η ζωή είναι ζωή, σαν να μην έχουν οι άνθρωποι καμία σχέση με τον Θεό στην ζωή τους. Αυτό πιστεύουν όλοι οι άνθρωποι. Ένας τέτοιος τρόπος πίστης στον Θεό δεν θα επιτρέψει στους ανθρώπους να τους κερδίσει και να τους οδηγήσει στην τελείωση ο Θεός στην πραγματικότητα. Στην πραγματικότητα, δεν είναι ότι ο λόγος του Θεού είναι ατελής, αλλά μάλλον η ικανότητα των ανθρώπων να αντιληφθούν τον λόγο του Θεού είναι απλώς ανεπαρκής. Μπορεί να ειπωθεί ότι σχεδόν κανένας άνθρωπος δεν πράττει σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού. Αντιθέτως, η πίστη τους στον Θεό είναι σε συμφωνία με τις δικές τους προθέσεις, τις δικές τους καθιερωμένες θρησκευτικές αντιλήψεις και τα δικά τους έθιμα. Ελάχιστοι είναι εκείνοι που μεταμορφώνονται έπειτα από την αποδοχή των λόγων του Θεού και που αρχίζουν να πράττουν σε συμφωνία με το θέλημά Του. Αντιθέτως, οι περισσότεροι επιμένουν στις λανθασμένες αντιλήψεις τους. Όταν οι άνθρωποι αρχίσουν να πιστεύουν στον Θεό, πιστεύουν βάσει τον συμβατικών κανόνων της θρησκείας και ζουν και αλληλεπιδρούν με άλλους βάσει εξολοκλήρου της δικής τους φιλοσοφίας περί ζωής. Τα παραπάνω ισχύουν για εννέα στους δέκα ανθρώπους. Πολύ λίγοι είναι εκείνοι που οργανώνουν ένα άλλο πλάνο και ανοίγουν νέο κεφάλαιο στην ζωή τους έπειτα από την έναρξη της πίστης τους στον Θεό. Κανένας δεν θεωρεί ή δεν εφαρμόζει τον λόγο του Θεού ως την αλήθεια.

Πάρτε για παράδειγμα την πίστη στον Ιησού. Είτε κάποιος ήταν αρχάριος στην πίστη ή ήταν πιστός για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, όλοι απλώς χρησιμοποίησαν ότι είδους ταλέντα κι αν είχαν και επέδειξαν ό,τι είδους δεξιότητες κατείχαν. Οι άνθρωποι απλώς πρόσθεσαν την φράση «πίστη στον Θεό», αυτές τις τρείς λέξεις στην καθημερινή ζωή τους, χωρίς όμως να αλλάζουν τη διάθεσή τους κι η πίστη τους στον Θεό δεν μεγάλωσε ούτε στο ελάχιστο. Η αναζήτηση του ανθρώπου δεν ήταν ούτε ζεστή ούτε κρύα. Δεν είπε ότι δεν πίστευε, όμως δεν ενέδωσε πλήρως στον Θεό. Ποτέ δεν είχε αγαπήσει πραγματικά τον Θεό ή δεν είχε υπακούσει πραγματικά τον Θεό. Η πίστη του στον Θεό ήταν γνήσια και προσποιητή μαζί, καθώς έκανε τα στραβά μάτια και δεν ήταν ειλικρινής στην άσκηση της πίστης του. Συνέχισε σε μια τέτοια κατάσταση σύγχυσης από τις απαρχές έως και την στιγμή του θανάτου. Ποιο είναι το νόημα σ’ αυτό; Σήμερα, πρέπει να ακολουθήσεις το σωστό μονοπάτι αφού πιστεύεις στον πρακτικό Θεό. Αφού έχεις πίστη στον Θεό, δεν θα πρέπει να αναζητάς μόνο την ευλογία του, αλλά να αναζητάς ν’ αγαπάς τον Θεό και να γνωρίσεις τον Θεό. Μέσω της φώτισης από Αυτόν και τη δίκη σου αναζήτηση, μπορείς να φας και να πιεις τον λόγο Του, να αναπτύξεις μια πραγματική κατανόηση του Θεού, και να έχεις μια πραγματική αγάπη του Θεού που πηγάζει από την καρδιά σου. Με άλλα λόγια, η αγάπη σου για τον Θεό είναι η πιο γνήσια, τέτοια που κανένας να μην μπορεί να καταστρέψει ή να σταθεί εμπόδιο στην αγάπη σου για Αυτόν. Τότε είσαι στο σωστό δρόμο πίστης στον Θεό. Αποδεικνύει ότι ανήκεις στον Θεό, διότι η καρδιά σου έχει γίνει κτήμα του Θεού, συνεπώς, έπειτα δεν μπορείς να καταληφθείς από οτιδήποτε άλλο. Με τη βοήθεια της πείρας σου, του τιμήματος που πλήρωσες και το έργο του Θεού, είσαι σε θέση να αναπτύξεις μία αυτόκλητη αγάπη για τον Θεό. Τότε μόνο θα είσαι ελεύθερος από την επιρροή του Σατανά και θα ζεις στο φως του λόγου του Θεού. Μόνο όταν θα έχεις απελευθερωθεί από τα δεσμά του σκότους μπορείς να θεωρηθείς ότι έχεις κερδίσει τον Θεό. Στην πίστη σου στον Θεό, πρέπει να αναζητάς αυτό τον σκοπό. Αυτό αποτελεί καθήκον καθενός από εσάς. Κανείς δεν πρέπει να είναι εφησυχασμένος με την κατάσταση ως έχει. Δεν μπορείτε να είστε δίγνωμοι ως προς το έργο του Θεού ή να το εκλαμβάνετε με ελαφρά τη καρδία. Πρέπει να σκέφτεστε τον Θεό από όλες τις απόψεις συνέχεια και συνεχώς να πράττετε όλα όσα κάνετε για τη χάρη Του. Όταν λέτε ή κάνετε πράξεις, θα πρέπει να τοποθετείτε το καλό του οίκου του Θεού πρώτα. Μόνο αυτό συμμορφώνεται με το θέλημα του Θεού.

Το μεγαλύτερο λάθος του ανθρώπου που έχει πίστη στον Θεό είναι ότι η πίστη του αρκείται μόνο σε λόγια και ο Θεός δεν υπάρχει καθόλου στην πρακτική πλευρά της ζωής του. Όλοι οι άνθρωποι , όντως, πιστεύουν στην ύπαρξη του Θεού, όμως ο Θεός δεν είναι μέρος της καθημερινής ζωής τους. Πολλές προσευχές βγαίνουν από το στόμα του ανθρώπου, αλλά ο Θεός δεν έχει θέση στην καρδιά του και κατά συνέπεια ο Θεός δοκιμάζει τον άνθρωπο ξανά και ξανά. Καθώς ο άνθρωπος είναι ακάθαρτος, ο Θεός δεν έχει εναλλακτική από την δοκιμασία του ανθρώπου, έτσι ώστε ο άνθρωπος να νιώσει ντροπή και να γνωρίσει τον εαυτό του στις δοκιμασίες. Διαφορετικά, η ανθρωπότητα όλη θα γίνουν παιδιά του διαβόλου, συνεπώς θα γίνουν ολοένα και πιο διεφθαρμένοι. Κατά την διάρκεια της πίστης στον Θεό, πολλά προσωπικά κίνητρα και στόχοι αποτινάσσονται καθώς καθαρίζεται ολοένα και πιο πολύ από τον Θεό. Διαφορετικά, κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να αποτελέσει όργανο του Θεού και ο Θεός δεν διαθέτει κανένα τρόπο να πράττει στον άνθρωπο το έργο που όφειλε. Ο Θεός πρώτα καθαρίζει τον άνθρωπο. Σε αυτήν την διαδικασία, ο άνθρωπος μπορεί να γνωρίσει τον εαυτό του και ο Θεός μπορεί να τον αλλάξει. Μόνο έπειτα από τα παραπάνω μπορεί ο Θεός να δώσει την ζωή Του στον άνθρωπο, και μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί η καρδιά του ανθρώπου να στραφεί πλήρως στον Θεό. Συνεπώς, η πίστη στον Θεό δεν είναι κάτι τόσο απλό όσο λέει ο άνθρωπος. Όπως το βλέπει ο Θεός, αν έχεις μόνο γνώση αλλά δεν έχεις τον λόγο Του ως ζωή, αν περιορίζεσαι μόνο στην δική σου γνώση αλλά δεν μπορείς να εφαρμόζεις την αλήθεια ή να κάνεις πράξη τον λόγο του Θεού, τότε αυτό αποτελεί ακόμη απόδειξη ότι δεν διαθέτεις καρδιά αγάπης για τον Θεό, συνεπώς δείχνει ότι η καρδιά σου δεν ανήκει στον Θεό. Η γνωριμία με τον Θεό μέσω της πίστης σε Αυτόν. Αυτός είναι ο τελικός στόχος τον οποίο όλοι οι άνθρωποι πρέπει να αναζητούν. Πρέπει να αφιερώσεις προσπάθεια στην υλοποίηση των λόγων του Θεού έτσι ώστε να πραγματοποιηθούν στην πρακτική εφαρμογή. Αν έχεις μόνο δογματική γνώση, τότε η πίστη σου στον Θεό θα ισοδυναμεί με το τίποτα. Επίσης, μόνο όταν εφαρμόσεις και πραγματοποιήσεις τον λόγο Του μπορεί η πίστη σου να θεωρηθεί ολοκληρωμένη και σε αρμονία με το θέλημα του Θεού. Σε αυτόν τον δρόμο, πολλοί άνθρωποι μπορούν να μιλάνε για πολλή γνώση, αλλά την στιγμή του θανάτου, τα μάτια τους βουρκώνουν, γιατί μισούν τον εαυτό τους που ξόδεψαν μια ολόκληρη ζωή κι έζησαν για το τίποτα ως τα βαθιά γεράματα. Είχαν μόνο κατανόηση, αλλά ποτέ την ευκαιρία να δοξάσουν τον Θεό. Πέρασαν ολόκληρη τη ζωή τους παλεύοντας και παλινδρομώντας, όμως την ώρα του θανάτου υπάρχει μετάνοια στην καρδιά τους. Μόνο την ώρα του θανάτου συνέρχονται οι άνθρωποι και κατανοούν το νόημα της ζωής. Τότε όμως δεν είναι πολύ αργά; Γιατί να μην αδράξεις τη μέρα και ν’ αναζητήσεις την αλήθεια που αγαπάς; Γιατί να περιμένεις μέχρι αύριο; Αν στην ζωή σου δεν υποφέρεις για την αλήθεια ή αναζητάς να την κερδίσεις, μήπως αυτό σημαίνει ότι επιθυμείς να νιώσεις μετάνοια την ώρα του θανάτου σου; Αν αυτό ισχύει, τότε γιατί να πιστεύεις στον Θεό; Όντως, υπάρχουν πολλά θέματα στα οποία αν ο άνθρωπος αφιερώσει ελάχιστη προσπάθεια, μπορεί να εφαρμόσει την αλήθεια και συνεπώς να ικανοποιήσει τον Θεό. Η καρδιά του ανθρώπου καταλαμβάνεται συνεχώς από δαίμονες και συνεπώς δεν μπορεί να πράττει για την χάρη τού Θεού. Αντιθέτως, συνεχώς παλινδρομεί για την σάρκα και δεν επωφελείται καθόλου στο τέλος. Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους ο άνθρωπος έχει συνεχώς προβλήματα και πλήγματα. Αυτά δεν αποτελούν τα βασανιστήρια του Σατανά; Αυτή δεν είναι η διαφθορά της σάρκας; Δεν θα πρέπει να ξεγελάς τον Θεό με την επίδειξη φαρισαϊσμού. Αντίθετα, πρέπει να προβείς σε απτές πράξεις. Μην ξεγελάς τον εαυτό σου. Ποιο είναι το νόημα σε αυτό; Τι θα κερδίσεις από την ζωή αν ζεις για χάρη της σάρκας σου και μοχθώντας για φήμη και πλούτη;

Σχετικές συστάσεις: τα χνάρια του Θεού

Τι σημαίνει κρίση;

Σχετικά λόγια του Θεού:

Το έργο της κρίσης είναι το έργο του Θεού, και έτσι είναι φυσικό να γίνει από τον ίδιο τον Θεό· δεν γίνεται αντί Αυτού να το κάνει ο άνθρωπος. Επειδή η κρίση είναι η κατάκτηση της ανθρώπινης φυλής μέσω της αλήθειας, είναι αναμφισβήτητο πως ο Θεός εξακολουθεί να εμφανίζεται ως ενσαρκωμένη εικόνα, ώστε να επιτελέσει αυτό το έργο ανάμεσα στους ανθρώπους. Δηλαδή, τις έσχατες ημέρες, ο Χριστός θα χρησιμοποιήσει την αλήθεια για να διδάξει τους ανθρώπους σε όλη τη γη και να τους γνωστοποιήσει όλες τις αλήθειες. Αυτό είναι το έργο της κρίσης του Θεού.

από «Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Όσον αφορά τη λέξη «κρίση», θα αναλογιστείτε τα λόγια που πρόφερε παντού ο Ιεχωβάς και τα λόγια επιπλήξεως που απηύθυνε ο Ιησούς στους Φαρισαίους. Παρ’ όλη τη δριμύτητά τους, αυτά τα λόγια δεν είναι η κρίση του Θεού για τον άνθρωπο, είναι μόνο λόγια που είπε ο Θεός σε διάφορα περιβάλλοντα, δηλαδή σε διαφορετικά σκηνικά· αυτά τα λόγια διαφέρουν από εκείνα που πρόφερε ο Χριστός καθώς κρίνει τον άνθρωπο τις έσχατες ημέρες. Τις έσχατες ημέρες, ο Χριστός χρησιμοποιεί μια ποικιλία από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, αυτά τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό, λέγονται σε σχέση με το πώς ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και μια εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα μόνο λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Αυτές οι μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια, την οποία ο άνθρωπος δεν κατέχει καθόλου. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί πλήρως να είναι υποταγμένος στον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης, είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και η αλήθεια για τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει την διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός.

από «Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Αυτό που λέω είναι ότι σήμερα Εγώ κρίνω τις αμαρτίες των ανθρώπων και την αδικία τους. Ότι αναθεματίζω την επαναστατικότητα των ανθρώπων. Το ψέμα και η δολιότητά τους, τα λόγια και οι πράξεις τους, καθετί που δεν συνάδει με το θέλημά Του θα υποβληθούν σε κρίση και η επαναστατικότητα των ανθρώπων θα καταδικαστεί ως αμαρτωλή. Μιλάει σύμφωνα με τις αρχές της κρίσης και αποκαλύπτει τη δίκαιη διάθεσή Του κρίνοντας την αδικία τους, αναθεματίζοντας την επαναστατικότητά τους και αποκαλύπτοντας όλα τα άσχημα πρόσωπά τους. […] Η κρίση, το παίδεμα και η αποκάλυψη των αμαρτιών της ανθρωπότητας — κανένας και τίποτε δεν μπορεί να γλιτώσει από αυτή την κρίση. Ό,τι είναι ακάθαρτο, κρίνεται από Αυτόν. Μόνο μέσω αυτού θεωρείται δίκαιη η διάθεσή Του. Διαφορετικά, πώς θα μπορούσε να ειπωθεί ότι αξίζετε να αποκαλείστε αντιθετικά στοιχεία;

από «Πώς το δεύτερο στάδιο του έργου της κατάκτησης αποδίδει καρπούς» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Αποσπάσματα από κήρυγμα και συναναστροφή ως σημείο αναφοράς:

Μετά τη βίωση της κρίσης και του παιδέματος του Θεού, μπορούμε να κατανοήσουμε το γεγονός ότι η πηγή της αλήθειας και όλων των θετικών πραγμάτων είναι ο Θεός. Όπου υπάρχει η διαταραχή και η διαφθορά του Σατανά και η αμαρτία της αντίστασης στον Θεό, είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν η κρίση και το παίδεμά Του. Όπου υπάρχει η κρίση του Θεού, υπάρχει και η εμφάνιση της αλήθειας και η αποκάλυψη της διάθεσής Του. Η αλήθεια και η διάθεση του Θεού αποκαλύπτονται κατά τη διάρκεια της κρίσης και του παιδέματός Του. Μόνο όπου υπάρχει αλήθεια, υπάρχει κρίση και παίδεμα· μόνο όπου υπάρχει κρίση και παίδεμα, υπάρχει η αποκάλυψη της δίκαιης διάθεσης του Θεού. Επομένως, όπου υπάρχει η κρίση και το παίδεμα του Θεού, βρίσκουμε και τα ίχνη του έργου Του, και αυτός είναι ο πλέον αληθινός τρόπος αναζήτησης της εμφάνισης του Θεού. Μόνο ο Θεός έχει την εξουσία να κρίνει και μόνο ο Χριστός έχει την εξουσία να κρίνει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Τούτο επιβεβαιώνει και αποδεικνύει ότι ο Υιός του ανθρώπου – ο Χριστός – είναι ο Κύριος της κρίσης. Χωρίς την κρίση και το παίδεμα του Θεού, οι άνθρωποι δεν έχουν τα μέσα για να αποκτήσουν την αλήθεια, και η κρίση και το παίδεμα είναι αυτά που αποκαλύπτουν τη δίκαιη διάθεση του Θεού, παρέχοντας στους ανθρώπους την ευκαιρία να Τον γνωρίσουν. Η διαδικασία μέσω της οποίας οι άνθρωποι κατανοούν την αλήθεια είναι η διαδικασία μέσω της οποίας γνωρίζουν τον Θεό. Η αλήθεια για τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα είναι κρίση, εξονυχιστικός έλεγχος και παίδεμα. Αυτό που αποκαλύπτει η αλήθεια είναι ακριβώς η δικαιοσύνη, η μεγαλοπρέπεια και η οργή του Θεού. Οι άνθρωποι που κατανοούν την αλήθεια μπορούν να απαλλαγούν από τη διαφθορά και να ελευθερωθούν από την επιρροή του Σατανά. Αυτό εναπόκειται απολύτως στη δύναμη και την παντοδυναμία των λόγων του Θεού. Ο Θεός σώζει και τελειώνει τους ανθρώπους, προκειμένου να τους επιτρέψει να κατανοήσουν και να αποκτήσουν την αλήθεια. Όσο περισσότερο κατανοούν οι άνθρωποι την αλήθεια, τόσο περισσότερο γνωρίζουν τον Θεό. Έτσι, οι άνθρωποι μπορούν να εξαλείψουν τη διαφθορά και να επιτύχουν εξαγνισμό. Όταν οι άνθρωποι βιώσουν την αλήθεια και εισέλθουν στην πραγματικότητά της, θα ζουν στο φως, θα ζουν στην αγάπη και θα ζουν ενώπιον του Θεού. Αυτό είναι το αποτέλεσμα που επιτυγχάνει ο Χριστός μέσα από την εκφώνηση της αλήθειας και την κρίση. Στην πραγματικότητα, όλα τα λόγια που λέγονται από τον Θεό είναι η αλήθεια και η κρίση της ανθρώπινης φυλής. Ανεξάρτητα από την εποχή, τα λόγια που προφέρει ο Θεός έχουν το αποτέλεσμα της κρίσης. Στην Εποχή του Νόμου, τα λόγια του Ιεχωβά Θεού αποτελούσαν την κρίση της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Στην Εποχή της Χάριτος, τα λόγια που πρόφερε ο Κύριος Ιησούς αποτελούσαν την κρίση της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Τώρα, στην Εποχή της Βασιλείας, όλα όσα λέει ο Παντοδύναμος Θεός στο έργο Του της κρίσης και του παιδέματος αποτελούν ακόμη περισσότερη κρίση που, τελικά, θα καταστήσει την ανθρώπινη φυλή ικανή να κατανοήσει ότι η κρίση και το παίδεμα της ανθρωπότητας από τον Παντοδύναμο Θεό αποτελούν την πλέον μεγάλη αγάπη του Θεού. Αυτό που παραδίδουν στην ανθρώπινη φυλή η κρίση και το παίδεμα του Θεού είναι η σωτηρία και η τελείωση. Μόνο αν κάποιος αποδεχτεί την κρίση και το παίδεμά Του και υπακούσει σε αυτά, αποκτά την αληθινή αγάπη και την ολοκληρωτική σωτηρία του Θεού. Όλοι εκείνοι οι άνθρωποι που αρνούνται να δεχτούν την κρίση και το παίδεμα του Θεού θα υποβληθούν στην τιμωρία Του και θα πέσουν στην καταστροφή και τον όλεθρο […]

από «Πώς θα πρέπει να κατανοείτε το έργο της κρίσης και της παίδευσης του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες» στο βιβλίο «Συλλογή Κηρυγμάτων — Προσφορά Ζωής»

 Πηγή από: Αστραπή της Ανατολής

«Οι Ημέρες του Νώε Έχει Έρθει» Είσελθε στην Κιβωτό των εσχάτων ημερών

Χριστιανικά βίντεο «Οι Ημέρες του Νώε Έχει Έρθει» Είσελθε στην Κιβωτό των εσχάτων ημερών 

 Ας θυμηθούμε πώς ήταν η ανθρωπότητα την εποχή του Νώε. Οι άνθρωποι έκαναν κάθε λογής κακία, χωρίς να τους περνάει καν από το μυαλό η μετάνοια. Κανένας τους δεν άκουγε τον λόγο του Θεού. Η αδιαλλαξία και η κακία τους προκάλεσαν την οργή του Θεού, και στο τέλος όλοι αφανίστηκαν από την καταστροφή του μεγάλου κατακλυσμού. Μόνο η οκταμελής οικογένεια του Νώε άκουσε τον λόγο του Θεού και μπόρεσε να επιβιώσει. Τώρα, οι έσχατες ημέρες είναι ήδη εδώ. Η διαφθορά της ανθρωπότητας όλο και βαθαίνει. Οι πάντες λατρεύουν το κακό. Ολόκληρος ο θρησκευτικός κόσμος ακολουθεί το ρεύμα του κόσμου. Δεν αγαπούν ούτε στο ελάχιστο την αλήθεια. Οι ημέρες του Νώε είναι ήδη εδώ! Προκειμένου να σώσει την ανθρωπότητα, ο Θεός έχει επιστρέψει και πάλι για να κάνει το έργο της κρίσεως των εσχάτων ημερών ανάμεσα στην ανθρωπότητα. Αυτή είναι η τελευταία φορά που ο Θεός σώζει τον άνθρωπο! Τι θα πρέπει να επιλέξει η ανθρωπότητα; Η ιστορία αυτή είναι αληθινή. Από τότε που οι κάτοικοι του Κινγκπίνγκ στην επαρχία Σετσουάν επανειλημμένα αρνήθηκαν να δεχτούν το ευαγγέλιο της βασιλείας του Παντοδύναμου Θεού, έχουν υποστεί δύο καταστροφές. Στον Μεγάλο Σεισμό του Σετσουάν, πολλοί αδελφοί και αδελφές που πίστευαν στον Παντοδύναμο Θεό προστατεύτηκαν θαυματουργικά από τον Θεό και επέζησαν. Αυτά τα γεγονότα είναι αφηγήσεις αυτοπτών μαρτύρων: μιλάνε για εκείνους που δέχονται τον Θεό και Τον υπακούν και για εκείνους που Τον αρνούνται και Του αντιστέκονται. Αυτά τα δύο είδη ανθρώπων έχουν πολύ διαφορετική κατάληξη!

 Μάθετε περισσότερα: φωνή Θεού

Η υπόσταση του Χριστού είναι η υποταγή στο θέλημα του Επουράνιου Πατέρα

Ο ενσαρκωμένος Θεός ονομάζεται Χριστός και ο Χριστός είναι η σάρκα ντυμένη με το Πνεύμα του Θεού. Η σάρκα αυτή διαφέρει από κάθε άνθρωπο που είναι από σάρκα. Η διαφορά αυτή οφείλεται στο ότι ο Χριστός δεν είναι από σάρκα και αίμα, αντιθέτως είναι η ενσάρκωση του Πνεύματος. Διαθέτει και κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά και ολοκληρωμένη θεϊκή φύση. Κανένας άνθρωπος δεν έχει τη θεϊκή Του φύση. Η κανονική ανθρώπινη φύση Του υποστηρίζει όλες τις κανονικές δραστηριότητές Του στη σάρκα, ενώ η θεϊκή Του φύση εκτελεί το έργο του Θεού του ίδιου. Και η ανθρώπινη αλλά και η θεϊκή Του φύση παραδίνονται στο θέλημα του επουράνιου Πατέρα. Η υπόσταση του Χριστού είναι το Πνεύμα, δηλαδή η θεϊκή φύση. Επομένως, η υπόστασή Του είναι αυτή του Θεού του ίδιου. Η υπόσταση αυτή δε διακόπτει το ίδιο Του το έργο, ενώ ο ίδιος δε θα μπορούσε ποτέ να κάνει κάτι που θα κατέστρεφε το ίδιο Του το έργο, ούτε και θα ξεστόμιζε ποτέ λόγια που αντιτίθενται στο ίδιο Του το θέλημα. Επομένως, ο ενσαρκωμένος Θεός ουδέποτε θα εκτελούσε έργο που θα διέκοπτε την ίδια Του τη διαχείριση. Αυτό πρέπει να καταλάβουν όλοι οι άνθρωποι. Η ουσία του έργου του Αγίου Πνεύματος είναι η σωτηρία του ανθρώπου και γίνεται για χάρη της ίδιας της διαχείρισης του Θεού. Παρομοίως, το έργο του Χριστού είναι η σωτηρία του ανθρώπου και γίνεται για χάρη του θελήματος του Θεού. Δεδομένου ότι ο Θεός ενσαρκώνεται, υλοποιεί την υπόστασή Του εντός της σάρκας Του, έτσι ώστε η σάρκα Του να επαρκεί για να αναλάβει το έργο Του. Επομένως, ολόκληρο το έργο του Πνεύματος του Θεού αντικαθίσταται από το έργο του Χριστού κατά την περίοδο της ενσάρκωσης, ενώ στον πυρήνα όλου του έργου καθ’ όλη την περίοδο της ενσάρκωσης βρίσκεται το έργο του Χριστού. Δεν μπορεί να συνδυαστεί με το έργο οποιασδήποτε άλλης εποχής. Και εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, εργάζεται υπό την ταυτότητα της σάρκας Του· εφόσον έρχεται στη σάρκα, τελειώνει στη σάρκα το έργο που οφείλει να εκτελέσει. Και το Πνεύμα του Θεού και ο Χριστός είναι ο Θεός ο ίδιος και Αυτός εκτελεί το έργο που οφείλει να εκτελεί και ασκεί τη διακονία που οφείλει να ασκεί.

Η ίδια η υπόσταση του Θεού έχει εξουσία, ωστόσο Αυτός είναι ικανός να παραδοθεί πλήρως στην εξουσία που προέρχεται από Αυτόν. Είτε πρόκειται για το έργο του Πνεύματος είτε για το έργο της σάρκας, κανένα από τα δύο δεν έρχεται σε σύγκρουση με το άλλο. Το Πνεύμα του Θεού είναι η εξουσία επί πάσης κτίσεως. Η σάρκα με την υπόσταση του Θεού κατέχει επίσης εξουσία, ωστόσο ο Θεός στη σάρκα μπορεί να εκτελέσει όλο το έργο που υπακούει στο θέλημα του επουράνιου Πατέρα. Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί ή να συλληφθεί από οποιονδήποτε άνθρωπο. Ο Θεός ο Ίδιος είναι εξουσία, ωστόσο η σάρκα Του μπορεί να παραδοθεί στην εξουσία Του. Αυτό είναι το εσωτερικό νόημα των λόγων: «Ο Χριστός παραδίνεται στο θέλημα του Θεού Πατέρα». Ο Θεός είναι Πνεύμα και μπορεί να εκτελέσει το έργο της σωτηρίας, όπως επίσης και να γίνει άνθρωπος. Όπως και να ‘χει, Ο Θεός ο ίδιος εκτελεί το δικό Του έργο. Δε διακόπτει, δεν επεμβαίνει και ούτε εκτελεί έργο που είναι αμοιβαία αντιφατικό, διότι η υπόσταση του έργου που εκτελείται από το Πνεύμα και τη σάρκα είναι όμοια. Είτε πρόκειται για το Πνεύμα είτε για τη σάρκα, και τα δύο εργάζονται για να εκπληρώσουν ένα θέλημα και να διαχειριστούν το ίδιο έργο. Παρόλο που το Πνεύμα και η σάρκα έχουν δύο διαφορετικές ιδιότητες, έχουν την ίδια υπόσταση· και τα δύο έχουν την υπόσταση του Θεού του ίδιου και την ταυτότητα του Θεού του ίδιου. Ο Θεός ο ίδιος δεν κατέχει κανένα στοιχείο παρακοής, καθώς η υπόστασή Του είναι καλή. Αποτελεί την έκφραση πάσης ομορφιάς και καλοσύνης, όπως και αγάπης. Ακόμη και στη σάρκα, ο Θεός δεν κάνει τίποτε που να παρακούει τον Θεό Πατέρα. Ακόμη κι αν σήμαινε πως θα θυσίαζε την ίδια Του τη ζωή, θα ήταν ολόψυχα πρόθυμος και δε θα έκανε άλλη επιλογή. Ο Θεός δεν κατέχει κανένα στοιχείο αυτοδικαίωσης και υπεροψίας, ούτε έπαρσης και αλαζονείας. Δεν έχει στοιχεία ατιμίας. Καθετί που δείχνει παρακοή στον Θεό προέρχεται από τον Σατανά, καθώς ο Σατανάς είναι η πηγή πάσης ασχήμιας και μοχθηρίας. Ο λόγος που ο άνθρωπος κατέχει ιδιότητες όμοιες με αυτές του Σατανά είναι γιατί ο άνθρωπος έχει διαφθαρεί και επηρεαστεί από τον Σατανά. Ο Χριστός δεν έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, συνεπώς κατέχει μόνο τα χαρακτηριστικά του Θεού και κανένα από αυτά του Σατανά. Ανεξάρτητα από το πόσο επίπονο είναι το έργο ή πόσο αδύναμη είναι η σάρκα, όσο ζει στη σάρκα ο Θεός, δε θα κάνει ποτέ τίποτε που θα διακόψει το έργο του Θεού του ίδιου, πόσο μάλλον να δείξει παρακοή και να απαρνηθεί το θέλημα του Θεού Πατέρα. Θα προτιμούσε να υποφέρει από πόνους της σάρκας παρά να πάει ενάντια στο θέλημα του Θεού Πατέρα. Είναι ακριβώς όπως είπε ο Χριστός στην προσευχή: «Πατέρα, αν είναι δυνατόν, ας περάσει από εμένα αυτό το ποτήρι· ωστόσο, ας μη γίνει όπως το θέλω εγώ, αλλά όπως το θέλεις Εσύ». Ο άνθρωπος θα επιλέξει, αλλά ο Χριστός όχι. Παρόλο που έχει την ταυτότητα του Θεού του ίδιου, εξακολουθεί να αναζητά το θέλημα του Θεού Πατέρα και εκπληρώνει ό,τι Του έχει αναθέσει ο Θεός Πατέρας από τη σκοπιά της σάρκας. Αυτό είναι κάτι ανέφικτο για τον άνθρωπο. Ό,τι προέρχεται από τον Σατανά δεν μπορεί να έχει την υπόσταση του Θεού, παρά μόνο υπόσταση που παρακούει και αντιστέκεται στον Θεό. Δεν μπορεί να υπακούσει ολοκληρωτικά στον Θεό, πόσο μάλλον να υπακούσει πρόθυμα στο θέλημα του Θεού. Όλοι οι άνθρωποι εκτός του Χριστού μπορούν να κάνουν οτιδήποτε αντιστέκεται στον Θεό και ουδείς μπορεί να αναλάβει απευθείας το έργο που έχει ανατεθεί από τον Θεό, καθώς ουδείς είναι ικανός να εκλάβει τη διαχείριση του Θεού ως δικό του καθήκον προς εκτέλεση. Η υποταγή στο θέλημα του Θεού Πατέρα είναι η υπόσταση του Χριστού, ενώ η παρακοή στον Θεό είναι χαρακτηριστικό του Σατανά. Αυτές οι δύο ιδιότητες είναι ασύμβατες και όποιος έχει ιδιότητες του Σατανά δεν μπορεί να λέγεται Χριστός. Ο λόγος που ο άνθρωπος δεν μπορεί να εκτελέσει το έργο του Θεού στη θέση Του είναι γιατί ο άνθρωπος δεν κατέχει καθόλου την υπόσταση του Θεού. Ο άνθρωπος εργάζεται για τον Θεό προς όφελος των δικών του προσωπικών συμφερόντων και των μελλοντικών του προσδοκιών, αλλά ο Χριστός εργάζεται για να εκτελέσει το θέλημα του Θεού Πατέρα.

Η ανθρώπινη φύση του Χριστού κυβερνάται από τη θεϊκή Του φύση. Παρόλο που βρίσκεται στη σάρκα, η ανθρώπινη φύση Του δεν είναι εξ ολοκλήρου όπως αυτή του ανθρώπου της σάρκας. Έχει τον δικό Του μοναδικό χαρακτήρα που επίσης κυβερνάται από τη θεϊκή Του φύση. Η θεϊκή Του φύση δε γνωρίζει αδυναμία. Η αδυναμία του Χριστού αναφέρεται στην ανθρώπινη φύση Του. Σε κάποιο βαθμό, η αδυναμία αυτή περιορίζει τη θεϊκή Του φύση, αλλά τέτοιοι περιορισμοί υπάρχουν σε συγκεκριμένο πεδίο και χρόνο και δεν είναι απεριόριστοι. Όταν έρχεται η ώρα να εκτελέσει το έργο της θεϊκής Του φύσης, το κάνει ανεξάρτητα από την ανθρώπινη φύση Του. Η ανθρώπινη φύση του Χριστού ελέγχεται εξ ολοκλήρου από τη θεϊκή Του φύση. Εκτός από την κανονική ζωή της ανθρώπινης φύσης Του, όλες οι λοιπές ενέργειες της ανθρώπινης φύσης Του επηρεάζονται, ελέγχονται και δέχονται την επίδραση της θεϊκής Του φύσης. Παρόλο που ο Χριστός έχει ανθρώπινη φύση, αυτή δε διαταράσσει το έργο της θεϊκής Του φύσης. Αυτό συμβαίνει ακριβώς επειδή η ανθρώπινη φύση του Χριστού ελέγχεται από τη θεϊκή Του φύση. Παρόλο που η ανθρώπινη φύση Του δεν είναι ώριμη όσον αφορά τη συμπεριφορά Του προς τους άλλους, δεν επηρεάζει το κανονικό έργο της θεϊκής Του φύσης. Όταν λέω πως η ανθρώπινη φύση Του δεν έχει διαφθαρεί, εννοώ πως η ανθρώπινη φύση του Χριστού μπορεί να ελέγχεται άμεσα από τη θεϊκή Του φύση και πως Αυτός διακατέχεται από ανώτερη σύνεση απ’ ό,τι ο απλός άνθρωπος. Η ανθρώπινη φύση Του ενδείκνυται να ελέγχεται από τη θεϊκή Του φύση στο έργο Του, ενώ είναι ικανότατη να εκφράζει το έργο της θεϊκής φύσης, όπως και ικανότατη να παραδίνεται σε τέτοιο έργο. Όταν ο Θεός εργάζεται στη σάρκα, ποτέ δε λησμονά το καθήκον που ο άνθρωπος στη σάρκα οφείλει να εκπληρώσει. Είναι ικανός να λατρεύει τον Θεό στον ουρανό με αληθινή καρδιά. Έχει την υπόσταση του Θεού, ενώ η ταυτότητα Του είναι αυτή του Θεού του ίδιου. Απλώς έχει έρθει στη γη κι έχει γίνει δημιουργημένο ον, με το εξωτερικό περίβλημα ενός δημιουργημένου όντος και πλέον διακατέχεται από μια ανθρώπινη φύση που δεν είχε πρότερα. Είναι ικανός να λατρεύει τον Θεό στον ουρανό. Αυτό είναι το Είναι του Θεού, κάτι αμίμητο για τον άνθρωπο. Η ταυτότητά Του είναι ο Θεός ο Ίδιος. Λατρεύει τον Θεό από την οπτική της σάρκας, επομένως τα λόγια «ο Χριστός λατρεύει τον Θεό στον ουρανό» δεν είναι λανθασμένα. Αυτό που ζητά από τον άνθρωπο είναι ακριβώς το ίδιο Του το Είναι. Έχει ήδη επιτύχει όσα Αυτός ζητάει από τον άνθρωπο πριν του τα ζητήσει. Δε θα απαιτούσε ποτέ από τους άλλους κάτι το οποίο δεν απαιτούσε από τον ίδιο, γιατί αυτό απαρτίζει το Είναι Του. Ανεξάρτητα από το πώς εκτελεί το έργο Του, δε θα ενεργούσε με τρόπο που δείχνει παρακοή στον Θεό. Ό,τι κι αν ζητά από τον άνθρωπο, καμία απαίτηση δεν ξεπερνά αυτό που είναι επιτεύξιμο από τον άνθρωπο. Το μόνο που κάνει είναι να πραγματοποιεί το θέλημα του Θεού και το κάνει για χάρη της δικής Του διαχείρισης. Η θεϊκή φύση του Χριστού είναι ανώτερη από κάθε άνθρωπο, επομένως Αυτός είναι η ανώτερη εξουσία όλων των δημιουργημένων όντων. Η εξουσία αυτή είναι η θεϊκή Του φύση, δηλαδή η διάθεση και το Είναι του Θεού του ίδιου, κάτι που καθορίζει την ταυτότητά Του. Επομένως, ανεξάρτητα από το πόσο κανονική είναι η ανθρώπινη φύση Του, είναι αδιαμφισβήτητο πως έχει την ταυτότητα του Θεού του ίδιου· ανεξάρτητα από την οπτική από την οποία μιλάει και από το πώς υπακούει στο θέλημα του Θεού, δεν μπορεί να ειπωθεί πως δεν είναι ο Θεός ο ίδιος. Οι ανόητοι και οι αδαείς συχνά εκλαμβάνουν την κανονική ανθρώπινη φύση του Χριστού ως ατέλεια. Ανεξαρτήτως του τρόπου που εκφράζει και αποκαλύπτει το Είναι της θεϊκής Του φύσης, ο άνθρωπος είναι ανίκανος ν’ αναγνωρίσει πως Αυτός είναι ο Χριστός. Επιπλέον, όσο περισσότερο ο Χριστός επιδεικνύει την υπακοή και την ταπεινότητά Του, τόσο περισσότερο τον υποτιμούν οι ανόητοι άνθρωποι. Υπάρχουν ακόμα κι αυτοί που υιοθετούν μια στάση αποκλεισμού και περιφρόνησης απέναντι Του, ενώ τοποθετούν τις πομπώδεις εικόνες εκείνων των «σπουδαίων ανθρώπων» στο τραπέζι προς προσκύνημα. Η αντίσταση και η παρακοή του ανθρώπου προς τον Θεό προέρχονται από το γεγονός πως η υπόσταση του ενσαρκωμένου Θεού παραδίνεται στο θέλημα του Θεού, καθώς και από την κανονική ανθρώπινη φύση του Χριστού. Εδώ βρίσκεται η πηγή της αντίστασης και της παρακοής του ανθρώπου στον Θεό. Εάν ο Χριστός δεν είχε το παρουσιαστικό της ανθρώπινης φύσης Του και δεν αναζητούσε το θέλημα του Θεού Πατέρα από τη σκοπιά ενός δημιουργημένου όντος, αλλά αντιθέτως τον διακατείχε μια υπερανθρώπινη φύση, τότε πιθανόν να μην υπήρχε παρακοή σε οποιονδήποτε άνθρωπο. Ο λόγος που ο άνθρωπος είναι πάντα διατεθειμένος να πιστεύει σε έναν αόρατο Θεό στον ουρανό είναι επειδή ο Θεός στον ουρανό δεν έχει ανθρώπινη φύση και ούτε μία από τις ιδιότητες ενός δημιουργημένου όντος. Έτσι, ο άνθρωπος πάντοτε τρέφει ιδιαίτερη εκτίμηση προς Αυτόν, ενώ διατηρεί μια στάση περιφρόνησης προς τον Χριστό.

Παρόλο που ο Χριστός στη γη μπορεί να εργάζεται εκ μέρους του Θεού του ίδιου, δεν έχει την πρόθεση να δείξει σε όλους τους ανθρώπους την εικόνα Του στη σάρκα. Δεν έρχεται για να Τον δουν όλοι οι άνθρωποι, αλλά για να επιτρέψει στον άνθρωπο να οδηγηθεί από τη χείρα Του κι έτσι να εισέλθει σε μια νέα εποχή. Η σάρκα του Χριστού εξυπηρετεί το έργο του ίδιου του Θεού, δηλαδή το έργο του Θεού στη σάρκα και δεν έχει σαν σκοπό να διευκολύνει τον άνθρωπο να κατανοήσει πλήρως την υπόσταση της σάρκας Του. Ανεξαρτήτως από το πώς Αυτός εργάζεται, δεν υπερβαίνει αυτά που είναι επιτεύξιμα από τη σάρκα. Ανεξαρτήτως από το πώς Αυτός εργάζεται, το κάνει στη σάρκα, με κανονική ανθρώπινη φύση και δεν αποκαλύπτει πλήρως στον άνθρωπο την πραγματική όψη του Θεού. Επιπλέον, το έργο Του στη σάρκα δεν είναι ποτέ υπερφυσικό ή ανυπολόγιστο όπως φαντάζεται ο άνθρωπος. Παρόλο που ο Χριστός αντιπροσωπεύει τον Θεό τον ίδιο στη σάρκα και εκτελεί προσωπικά το έργο που ο Θεός ο ίδιος οφείλει να εκτελεί, δεν αρνείται την ύπαρξη του Θεού στον ουρανό, ούτε και προβάλλει πυρετωδώς τις δικές Του πράξεις. Αντιθέτως, παραμένει ταπεινά κρυμμένος μέσα στη σάρκα Του. Εκτός του Χριστού, όσοι αναληθώς ισχυρίζονται πως είναι ο Χριστός δεν κατέχουν τις ιδιότητές Του. Όταν παραταχθεί απέναντι από την αλαζονική και ματαιόδοξη διάθεση αυτών των ψευδόχριστων, γίνεται εμφανές ποιο είδος της σάρκας είναι πραγματικά ο Χριστός. Όσο πιο ψευδείς είναι αυτοί οι ψευδόχριστοι, τόσο περισσότερο επιδεικνύονται και τόσο πιο ικανοί είναι για σημεία και τέρατα για να παραπλανήσουν τον άνθρωπο. Οι ψευδόχριστοι δεν κατέχουν τις ιδιότητες του Θεού. Ο Χριστός δεν έχει κηλιδωθεί από οποιοδήποτε στοιχείο που ανήκει στους ψευδόχριστους. Ο Θεός ενσαρκώνεται μόνο για να ολοκληρώσει το έργο της σάρκας, όχι απλώς για να επιτρέψει σε όλους τους ανθρώπους να Τον δουν. Αντιθέτως, αφήνει το έργο Του να επιβεβαιώσει την ταυτότητά Του και επιτρέπει αυτά που Αυτός αποκαλύπτει να πιστοποιήσουν την υπόστασή Του. Η υπόστασή Του δεν είναι αθεμελίωτη· η ταυτότητά Του δεν κατασχέθηκε από τη χείρα Του· καθορίζεται από το έργο Του και την υπόστασή Του. Παρόλο που έχει την υπόσταση του Θεού του ίδιου και είναι ικανός να εκτελέσει το έργο του Θεού ο ίδιος, εν τέλει παραμένει σάρκα σε αντίθεση με το Πνεύμα. Δεν είναι ο Θεός με τις ιδιότητες του Πνεύματος· είναι ο Θεός στο περίβλημα της σάρκας. Επομένως, ανεξάρτητα από το πόσο κανονικός και αδύναμος είναι και ασχέτως του τρόπου που αναζητά το θέλημα του Θεού Πατέρα, η θεϊκή Του φύση είναι αδιαμφισβήτητη. Στον ενσαρκωμένο Θεό δεν υπάρχει μονάχα μια κανονική ανθρώπινη φύση και οι αδυναμίες της· υπάρχουν σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό το μεγαλείο και το απροσμέτρητο στοιχείο της θεϊκής Του φύσης, όπως και όλες οι πράξεις Του στη σάρκα. Επομένως, η ανθρώπινη και η θεϊκή φύση πράγματι υπάρχουν πρακτικά μέσα στον Χριστό. Αυτό δεν είναι ούτε στο ελάχιστο άνευ νοήματος ή υπερφυσικό. Έρχεται στη γη με πρωταρχικό στόχο να εκτελέσει έργο. Είναι απολύτως αναγκαίο να διακατέχεται από κανονική ανθρώπινη φύση για να εκτελέσει έργο στη γη, ειδάλλως όσο μεγάλη κι αν είναι η δύναμη της θεϊκής Του φύσης, η αρχική της λειτουργία δε θα μπορεί να αξιοποιηθεί. Παρόλο που η ανθρώπινη φύση Του είναι υψίστης σημασίας, δεν αποτελεί την υπόστασή Του. Η υπόστασή Του είναι η θεϊκή Του φύση, επομένως η στιγμή που ξεκινά να ασκεί τη διακονία Του στη γη είναι και η στιγμή που ξεκινά να εκφράζει το Είναι της θεϊκής Του φύσης. Η ανθρώπινη φύση Του υπάρχει απλώς για να υποστηρίζει την κανονική ζωή της σάρκας Του έτσι ώστε η θεϊκή Του φύση να εκτελεί κανονικά έργο στη σάρκα. Η θεϊκή Του φύση είναι αυτή που ελέγχει το σύνολο του έργου Του. Όταν θα έχει ολοκληρώσει το έργο Του, θα έχει εκπληρώσει και τη διακονία Του. Αυτό που οφείλει να γνωρίζει ο άνθρωπος είναι η ολότητα του έργου Του, καθώς μέσω του έργου Του επιτρέπει στον άνθρωπο να Τον γνωρίσει. Κατά τη διάρκεια του έργου Του, εκφράζει πλήρως το Είναι της θεϊκής Του φύσης, το οποίο δεν είναι μια διάθεση κηλιδωμένη από την ανθρώπινη φύση ή κάποιο Είναι κηλιδωμένο από τη σκέψη και την ανθρώπινη συμπεριφορά. Όταν έρθει η ώρα και το σύνολο της διακονίας Του φτάσει στο τέλος του, Αυτός θα έχει ήδη εκφράσει άριστα και πλήρως τη διάθεση που οφείλει να εκφράσει. Το έργο Του δεν ακολουθεί τις οδηγίες οποιουδήποτε ανθρώπου, ενώ η έκφραση της διάθεσής Του είναι επίσης αρκετά ελεύθερη, δεν ελέγχεται από τον νου ούτε και γίνεται αντικείμενο επεξεργασίας από τη σκέψη, αλλά αποκαλύπτεται με φυσικό τρόπο. Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί από κανέναν άνθρωπο. Ακόμη κι αν το περιβάλλον είναι σκληρό και οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν, Αυτός είναι ικανός να εκφράσει τη διάθεσή Του την κατάλληλη ώρα. Αυτός που είναι Χριστός εκφράζει το Είναι του Χριστού, ενώ αυτοί που δεν είναι δεν έχουν τη διάθεση του Χριστού. Επομένως, ακόμη κι αν όλοι Του αντιστέκονται ή έχουν έννοιες γι’ Αυτόν, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί με βάση των εννοιών του ανθρώπου πως η διάθεση που εκφράζεται από τον Χριστό είναι αυτή του Θεού. Όλοι όσοι ακολουθούν τον Χριστό με αληθινή καρδιά ή αναζητούν τον Θεό συνειδητά θα παραδεχθούν πως είναι ο Χριστός βάσει της έκφρασης της θεϊκής Του φύσης. Ποτέ δε θα απαρνούνταν τον Χριστό βάσει κάποιας πτυχής Του που δε συμμορφώνεται με τις έννοιες του ανθρώπου. Παρόλο που ο άνθρωπος είναι πολύ ανόητος, όλοι γνωρίζουν ακριβώς ποιο είναι το θέλημα του ανθρώπου και τι πηγάζει από τον Θεό. Απλώς πολλοί αντιστέκονται στον Χριστό εσκεμμένα λόγω των δικών τους προθέσεων. Αν δεν ήταν αυτό, τότε ούτε ένας άνθρωπος δε θα είχε λόγο να αρνηθεί την ύπαρξη του Χριστού διότι η θεϊκή φύση που εκφράζεται από τον Χριστό υπάρχει πραγματικά, ενώ το έργο Του είναι ορατό δια του γυμνού οφθαλμού όλων.

Το έργο και η έκφραση του Χριστού καθορίζουν την υπόστασή Του. Είναι ικανός να ολοκληρώσει με αληθινή καρδιά αυτό που Του ανατέθηκε. Είναι ικανός να λατρεύει τον Θεό στον ουρανό με αληθινή καρδιά και με αληθινή καρδιά να αναζητά το θέλημα του Θεού Πατέρα. Όλα αυτά καθορίζονται από την υπόστασή Του. Η φυσική Του αποκάλυψη καθορίζεται επίσης από την υπόστασή Του, ενώ ο λόγος που ονομάζεται έτσι είναι επειδή η έκφρασή Του δεν είναι μίμηση ή το αποτέλεσμα εκπαίδευσης από άνθρωπο ή το αποτέλεσμα πολλών ετών καλλιέργειας από άνθρωπο. Δεν τη διδάχτηκε, ούτε στολίστηκε με αυτήν· αντιθέτως, είναι έμφυτη μέσα Του. Ο άνθρωπος μπορεί να αρνηθεί το έργο Του, την έκφρασή Του, την ανθρώπινη φύση Του και ολόκληρη τη ζωή της κανονικής ανθρώπινης φύσης Του, αλλά κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως λατρεύει τον Θεό στον ουρανό με αληθινή καρδιά· κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως έχει έρθει για να εκπληρώσει το θέλημα του επουράνιου Πατέρα, όπως και κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την ειλικρίνεια με την οποία αναζητά τον Θεό Πατέρα. Παρόλο που η εικόνα Του δεν ευχαριστεί τις αισθήσεις, ο λόγος Του δε διακρίνεται από κάποιο εξαιρετικό ύφος και το έργο Του δεν είναι τόσο συγκλονιστικό και συνταρακτικό όσο φαντάζεται ο άνθρωπος, πρόκειται πράγματι για τον Χριστό, ο οποίος εκπληρώνει το θέλημα του επουράνιου Πατέρα με αληθινή καρδιά, παραδίνεται πλήρως στον επουράνιο Πατέρα και είναι υπάκουος μέχρι θανάτου. Αυτό συμβαίνει γιατί η υπόστασή Του είναι η υπόσταση του Χριστού. Ο άνθρωπος δυσκολεύεται να πιστέψει αυτήν την αλήθεια, ωστόσο αυτή δεν παύει να υπάρχει. Όταν θα έχει εκπληρωθεί πλήρως η διακονία του Χριστού, ο άνθρωπος θα μπορεί να δει από το έργο Του πως η διάθεσή Του και το Είναι Του εκπροσωπούν τη διάθεση και το Είναι του Θεού στον ουρανό. Τότε, το σύνολο ολόκληρου του έργου Του θα μπορεί να επιβεβαιώσει πως Αυτός είναι πράγματι η σάρκα που γίνεται ο Λόγος και δε μοιάζει με αυτήν του ανθρώπου που είναι από σάρκα και αίμα. Κάθε στάδιο του έργου του Χριστού στη γη έχει αντιπροσωπευτική σημασία, ωστόσο ο άνθρωπος που βιώνει το πραγματικό έργο του κάθε σταδίου αδυνατεί να συλλάβει τη σπουδαιότητα του έργου Του. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα πολλαπλά στάδια του έργου που εκτελείται από τον δεύτερο ενσαρκωμένο Θεό. Οι περισσότεροι από αυτούς που έχουν μονάχα ακούσει ή δει τον λόγο του Χριστού αλλά δεν έχουν δει τον ίδιο, δεν έχουν καμία έννοια για το έργο Του· όσοι έχουν δει τον Χριστό, έχουν ακούσει τον λόγο Του και έχουν βιώσει το έργο Του δυσκολεύονται να δεχτούν το έργο Του. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή η εμφάνιση και η κανονική ανθρώπινη φύση του Χριστού δεν είναι του γούστου του ανθρώπου; Όσοι θα δέχονται το έργο Του αφού θα έχει φύγει ο Χριστός δε θα αντιμετωπίζουν τέτοιες δυσκολίες, καθώς θα δέχονται απλώς το έργο Του και δε θα έρχονται σε επαφή με την κανονική ανθρώπινη φύση του Χριστού. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να εγκαταλείψει τις έννοιές του για τον Θεό, αντιθέτως Τον ελέγχει εξονυχιστικά. Αυτό συμβαίνει γιατί ο άνθρωπος εστιάζει μόνο στην εμφάνισή Του και αδυνατεί να αναγνωρίσει την υπόστασή Του βάσει του έργου και του λόγου Του. Εάν ο άνθρωπος αγνοήσει την εμφάνιση του Χριστού ή αποφύγει να συζητά για την ανθρώπινη φύση Του και αντιθέτως μιλά μόνο για τη θεϊκή Του φύση, της οποίας το έργο και ο λόγος είναι ανέφικτα για κάθε άνθρωπο, τότε οι έννοιες του ανθρώπου θα ελαττωθούν κατά το ήμισυ, ακόμα και σε σημείο που θα απαλειφθούν όλες οι δυσκολίες του. Κατά τη διάρκεια του έργου του ενσαρκωμένου Θεού, ο άνθρωπος δεν μπορεί να Τον ανεχτεί και διακατέχεται από πολυάριθμες έννοιες γι’ Αυτόν, ενώ είναι συνήθεις και οι περιπτώσεις αντίστασης και παρακοής. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ανεχτεί την ύπαρξη του Θεού, να δείξει επιείκεια στην ταπεινότητα και το κρύψιμο του Χριστού ή να συγχωρέσει την υπόσταση του Χριστού που υπακούει στον επουράνιο Πατέρα. Επομένως, Αυτός δεν μπορεί να μείνει με τον άνθρωπο για όλη την αιωνιότητα αφού τελειώσει το έργο Του γιατί ο άνθρωπος δεν είναι διατεθειμένος να Του επιτρέψει να ζήσει στο πλάι του. Εφόσον οι άνθρωποι δεν μπορούν να Του δείξουν επιείκεια κατά τη διάρκεια του έργου Του, τότε πώς θα μπορούσαν να Τον ανεχτούν να ζει στο πλάι τους μετά την εκπλήρωση της διακονίας Του, όσο τους βλέπει να βιώνουν σιγά-σιγά τον λόγο Του; Τότε δε θα έπεφταν πολλοί εξαιτίας Του; Ο άνθρωπος Του επιτρέπει μονάχα να εργάζεται πάνω στη γη και αυτό αποτελεί τον μέγιστο δυνατό βαθμό επιείκειας του ανθρώπου. Αν δεν υπήρχε το έργο Του, ο άνθρωπος από καιρό θα Τον είχε εκδιώξει από τη γη, οπότε πόση λιγότερη επιείκεια θα έδειχνε μετά την ολοκλήρωση του έργου Του; Τότε, ο άνθρωπος δε θα Τον θανάτωνε και δε θα Τον βασάνιζε μέχρι θανάτου; Εάν δεν ονομαζόταν Χριστός, τότε θα ήταν αδύνατο να εργαστεί μέσα από την ανθρωπότητα· εάν δεν εργαζόταν υπό την ταυτότητα του Θεού του ίδιου αλλά εργαζόταν σαν ένας απλός άνθρωπος, τότε ο άνθρωπος δε θα ανεχόταν απ’ Αυτόν να ξεστομίσει ούτε μία κουβέντα, πόσο μάλλον θα ανεχόταν το ελάχιστο από το έργο Του. Επομένως, μπορεί μονάχα να φέρει την ταυτότητα αυτή μαζί Του στο έργο Του. Με αυτόν τον τρόπο, το έργο Του είναι πιο ισχυρό από όσο αν δεν το είχε κάνει, γιατί όλοι οι άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να υπακούσουν στην υπόληψη και τη μεγάλη ταυτότητα. Εάν Αυτός δεν έφερε την ταυτότητα του Θεού του ίδιου όσο εργαζόταν ή δεν έμοιαζε με τον Θεό τον ίδιο, τότε δε θα είχε την ευκαιρία να εργαστεί καθόλου. Παρόλο που έχει την υπόσταση του Θεού και το Είναι του Χριστού, ο άνθρωπος δε θα μαλάκωνε και δε θα τον άφηνε να εκτελέσει εύκολα έργο στην ανθρωπότητα. Φέρει την ταυτότητα του Θεού του ίδιου στο έργο Του και παρόλο που το έργο αυτό είναι πολλάκις πιο ισχυρό από αυτό που εκτελείται δίχως τέτοια ταυτότητα, ο άνθρωπος εξακολουθεί να μην Του είναι πλήρως υπάκουος, διότι ο άνθρωπος παραδίνεται μόνο στην υπόληψή Του, όχι στην υπόστασή Του. Εάν είναι έτσι, αν ερχόταν η μέρα που ο Χριστός πιθανόν παραιτούταν της θέσης Του, ο άνθρωπος θα μπορούσε να Του επιτρέψει να παραμείνει ζωντανός έστω και για μία ημέρα; Ο Θεός είναι διατεθειμένος να ζήσει στη γη με τον άνθρωπο έτσι ώστε να δει στα χρόνια που έπονται τα αποτελέσματα που θα επιφέρει το έργο που εκτελέστηκε από τη χείρα Του. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν μπορεί να ανεχτεί την παραμονή Του για έστω και μία ημέρα, οπότε Αυτός θα μπορούσε μόνο να τα παρατήσει. Το γεγονός πως ο άνθρωπος επιτρέπει στον Θεό να εκτελέσει το έργο που οφείλει να εκτελέσει και να εκπληρώσει τη διακονία Του ανάμεσα σε ανθρώπους, ήδη πρόκειται για τον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό επιείκειας και χάρης που δείχνει ο άνθρωπος. Παρόλο που αυτοί που έχουν κατακτηθεί προσωπικά από Αυτόν, Του επιδείχνουν μεγάλη χάρη, εξακολουθούν να Του επιτρέπουν να παραμείνει μόνο έως ότου τελειώσει το έργο Του και ούτε στιγμή παραπάνω. Εάν είναι έτσι, τι γίνεται με όσους δεν έχει κατακτήσει; Ο λόγος που ο άνθρωπος συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο στον ενσαρκωμένο Θεό δεν είναι επειδή Αυτός είναι ο Χριστός στο περίβλημα ενός απλού ανθρώπου; Εάν είχε μονάχα θεϊκή και όχι κανονική ανθρώπινη φύση, τότε οι δυσκολίες του ανθρώπου δε θα απαλείφονταν με τεράστια ευκολία; Ο άνθρωπος αναγνωρίζει απρόθυμα τη θεϊκή Του φύση και δε δείχνει κανένα ενδιαφέρον για το περίβλημα του απλού ανθρώπου που έχει, παρόλο που η υπόστασή Του είναι ακριβώς αυτή του Χριστού που παραδίνεται στο θέλημα του επουράνιου Πατέρα. Ως εκ τούτου, δε θα μπορούσε παρά να ακυρώσει το έργο Του που αφορά την ύπαρξή Του ανάμεσα σε ανθρώπους με σκοπό να μοιραστεί μαζί τους χαρές και λύπες, διότι ο άνθρωπος δε θα ανεχόταν πια την ύπαρξή Του.