Το να έχει κανείς γνώση της πρακτικότητας και να μπορεί να δει καθαρά το έργο του Θεού, όλα αυτά φαίνονται στα λόγια Του. Μόνο στα λόγια του Θεού μπορείς να κερδίσεις τη διαφώτιση, έτσι πρέπει να εξοπλιστείς περισσότερο με τα λόγια Του. Μοιράσου την κατανόησή σου για τα λόγια του Θεού στις συναναστροφές σου και, μέσω αυτών, οι άλλοι μπορούν να κερδίσουν τη διαφώτιση και να οδηγήσουν άλλους ανθρώπους στο μονοπάτι –αυτό το μονοπάτι είναι πρακτικό. Πριν να στήσει ο Θεός ένα περιβάλλον για σας, ο καθένας σας πρέπει πρώτα να εξοπλιστεί με τα λόγια Του. Αυτό πρέπει να το κάνουν όλοι –αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι η βρώση και η πόση των λόγων Του. Για τα πράγματα που δεν μπορείς να κάνεις, αναζήτησε μονοπάτι πράξης στα λόγια Του και ψάξε εκεί για οποιοδήποτε ζήτημα δεν καταλαβαίνεις ή για κάθε δυσκολία που αντιμετωπίζεις. Κάνε τα λόγια του Θεού προμήθειά σου, επίτρεψε σ’ αυτά να σε βοηθήσουν να επιλύσεις πρακτικές δυσκολίες και προβλήματα, και επίτρεψε στα λόγια Του να γίνουν η βοήθειά σου στη ζωή –αυτό απαιτεί να καταβάλεις προσπάθεια. Τα αποτελέσματα πρέπει να επιτευχθούν μέσω της βρώσης και της πόσης των λόγων του Θεού. Πρέπει να μπορείς να ησυχάσεις την καρδιά σου ενώπιόν Του και να πράττεις σύμφωνα με τα λόγια Του στα ζητήματα που αντιμετωπίζεις. Όταν δεν έχεις κάποιο ζήτημα να αντιμετωπίσεις, απλώς φάε και πιες. Κάποιες φορές μπορεί να προσεύχεσαι και να σκέφτεσαι την αγάπη του Θεού, να συναναστρέφεσαι άλλους κατά την κατανόηση των λόγων Του και την διαφώτιση και τη φώτιση που βιώνεις μέσα σου, και την αντίδρασή σου όταν τα διαβάζεις, και έτσι μπορείς να οδηγήσεις τους ανθρώπους στον ορθό δρόμο –αυτό είναι πρακτικό. Ο στόχος αυτού είναι να επιτρέψεις στα λόγια του Θεού να γίνουν η πρακτική προμήθειά σου.
Μέσα σε μια μέρα, πόσες ώρες περνάς στ’ αλήθεια ενώπιον του Θεού; Ποιο ποσοστό της ημέρας σου αφιερώνεται στον Θεό; Πόσο, αντίστοιχα, αφιερώνεται στη σάρκα; Αν η καρδιά σου Τον αντικρίζει συνεχώς, αυτό είναι το πρώτο βήμα για τον ορθό δρόμο, το να οδηγηθείς στην τελείωση από τον Θεό. Μπορείς να αφιερώσεις την καρδιά, το σώμα σου και όλη την αληθινή αγάπη σου στον Θεό, να τα τοποθετήσεις ενώπιόν Του, να είσαι πλήρως υπάκουος προς Αυτόν και να ενδιαφέρεσαι ολοκληρωτικά για το θέλημά Του. Όχι για τη σάρκα, όχι για την οικογένεια, όχι για τις προσωπικές σου επιθυμίες, μα για το συμφέρον του οίκου του Θεού. Μπορείς στα πάντα να πάρεις τον λόγο του Θεού ως βασική αρχή, ως θεμέλιο. Με τον τρόπο αυτόν, οι προθέσεις σου και οι οπτικές σου θα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και θα είσαι κάποιος που κερδίζει το εγκώμιο του Θεού ενώπιόν Του. Εκείνοι στους οποίους αρέσκεται ο Θεός είναι εκείνοι που είναι απόλυτοι απέναντί Του, οι άνθρωποι που είναι αφοσιωμένοι σ’ Αυτόν και σε κανέναν άλλον. Εκείνοι που ο Θεός σιχαίνεται είναι οι απρόθυμοι απέναντί Του και αυτοί που επαναστατούν εναντίον Του. Σιχαίνεται εκείνους που πιστεύουν σ’ Αυτόν και πάντα θέλουν να Τον ευχαριστήσουν, αλλά δεν μπορούν να αφιερώσουν πλήρως τον εαυτό τους σ’ Αυτόν. Σιχαίνεται εκείνους που λένε ότι Τον αγαπούν, μα στην καρδιά τους επαναστατούν εναντίον Του. Σιχαίνεται εκείνους που χρησιμοποιούν ωραία λόγια για να παραπλανήσουν. Εκείνους που δεν έχουν γνήσια αφοσίωση προς τον Θεό ή γνήσια υπακοή προς Αυτόν είναι άνθρωποι δόλιοι· είναι εκ φύσεως υπερβολικά αλαζονικοί. Εκείνοι που δεν μπορούν να είναι αληθινά υπάκουοι μπροστά στον κανονικό, τον πρακτικό Θεό είναι ακόμα πιο αλαζονικοί, και εκείνοι είναι κυρίως οι φιλότιμοι απόγονοι του αρχαγγέλου. Εκείνοι που στ’ αλήθεια αφιερώνουν τον εαυτό τους στον Θεό θέτουν όλο τους το είναι ενώπιόν Του. Υπακούν αληθινά όλες Του τις ομιλίες και μπορούν να κάνουν πράξη τα λόγια Του Κάνουν τα λόγια του Θεού θεμέλιο της ύπαρξής τους και μπορούν να αναζητήσουν αληθινά μέρη της πράξης τους στον λόγο του Θεού. Έτσι είναι κάποιος που ζει στ’ αλήθεια ενώπιον του Θεού. Αν αυτό που κάνεις είναι ωφέλιμο για τη ζωή σου και ικανοποιεί το θέλημα του Θεού και, μέσω της βρώσης και της πόσης των λόγων Του, μπορείς να ικανοποιήσεις τις εσωτερικές σου ανάγκες και την ανεπάρκειά σου, ώστε η διάθεση της ζωής σου να μεταμορφωθεί, τότε αυτό θα ικανοποιήσει το θέλημα του Θεού. Το να δρας ανάλογα με τις απαιτήσεις του Θεού, το να μην ικανοποιείς τη σάρκα, αλλά το θέλημά Του, αυτό σημαίνει είσοδος στην πραγματικότητα των λόγων Του. Κι όταν μιλάμε για πιο ρεαλιστική είσοδο στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού, σημαίνει ότι μπορείς να κάνεις το καθήκον σου και να ικανοποιήσεις τις απαιτήσεις του Θεού. Μόνο αυτού του είδους οι πρακτικές δράσεις μπορούν να ονομαστούν είσοδος στην πραγματικότητα των λόγων Του. Αν μπορέσεις να εισέλθεις στην πραγματικότητα αυτή, τότε έχεις την αλήθεια. Αυτή είναι η αρχή της εισόδου στην πραγματικότητα· πρέπει πρώτα να λάβεις αυτήν την εκπαίδευση και μόνο μετά από αυτό θα μπορέσεις να εισέλθεις σε βαθύτερες πραγματικότητες. Σκέψου πώς να τηρήσεις τις εντολές και πώς να είσαι αφοσιωμένος ενώπιον του Θεού. Μην σκέφτεσαι συνεχώς το πότε θα μπορέσεις να εισέλθεις στη βασιλεία –αν η διάθεσή σου δεν αλλάξει, ό,τι κι αν σκέφτεσαι θα είναι άχρηστο! Για να εισέλθεις στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού, πρέπει πρώτα να καταφέρεις όλες οι ιδέες και οι σκέψεις σου να οδηγούν στον Θεό –είναι απολύτως απαραίτητο. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που βρίσκονται εν μέσω δοκιμασιών· δεν κατανοούν το έργο του Θεού. Μα σου λέω, αν δεν το καταλαβαίνεις, καλύτερα να μην το κρίνεις. Ίσως υπάρξει μια μέρα κατά την οποία η αλήθεια θα βγει στο φως και τότε θα τη μάθεις. Το να μην κρίνεις θα ήταν ωφέλιμο, μα δεν γίνεται απλά να περιμένεις παθητικά. Πρέπει να προσπαθήσεις ενεργά να εισέλθεις –μόνον αυτός που προσπαθεί ενεργά θα έχει μια πρακτική είσοδο.
Λόγω της επαναστατικότητάς τους, οι άνθρωποι πάντα αναπτύσσουν αντιλήψεις για τον πρακτικό Θεό. Αυτό απαιτεί όλοι οι άνθρωποι να μάθουν πώς να είναι υπάκουοι, καθώς ο πρακτικός Θεός αποτελεί μια τεράστια δοκιμασία για την ανθρωπότητα. Αν δεν καταφέρεις να παραμείνεις σταθερός, τότε όλα έχουν τελειώσει· αν δεν έχεις μια κατανόηση για την πρακτικότητα του πρακτικού Θεού, δεν θα μπορέσεις να οδηγηθείς στην τελείωση από τον Θεό. Η πρακτικότητα του Θεού αποτελεί κρίσιμο βήμα για το αν μπορούν οι άνθρωποι να οδηγηθούν στην τελείωση ή όχι. Η πρακτικότητα του ενσαρκωμένου Θεού που ήρθε στη γη είναι δοκιμασία για τον κάθε άνθρωπο. Αν μπορέσεις να παραμείνεις σταθερός σε αυτήν την πτυχή, τότε είσαι κάποιος που γνωρίζει τον Θεό, κάποιος που Τον αγαπά στ’ αλήθεια. Αν δεν μπορέσεις να παραμείνεις σταθερός, αν πιστεύεις μόνο στο Πνεύμα και δεν μπορείς να πιστέψεις στην πρακτικότητα του Θεού, τότε, όσο μεγάλη κι αν είναι η πίστη σου, είναι άχρηστη. Αν δεν μπορείς να πιστέψεις στον ορατό Θεό, τότε πώς είναι δυνατόν να πιστέψεις στο Πνεύμα Του; Δεν προσπαθείς να κοροϊδέψεις τον Θεό; Δεν είσαι υπάκουος στον ορατό και απτό Θεό, πώς, λοιπόν, μπορείς να υπακούς στο Πνεύμα; Ένα πνεύμα είναι αόρατο και άυλο, άρα, όταν λες ότι υπακούς στο Πνεύμα του Θεού, δεν είναι ανοησία; Το κλειδί για την τήρηση των εντολών είναι η κατανόηση του πρακτικού Θεού. Μόλις αποκτήσεις την κατανόηση του πρακτικού Θεού, θα μπορέσεις να τηρείς τις εντολές. Η τήρηση των εντολών περιλαμβάνει δύο στοιχεία: το ένα είναι η σταθερή πίστη στην[α] ουσία του Πνεύματός Του και να μπορείς να δεχτείς την εξέταση του Πνεύματος ενώπιόν Του. Το άλλο είναι να καταφέρεις να έχεις μια γνήσια κατανόηση της ενσάρκωσης και να πετύχεις γνήσια υπακοή. Είτε μπροστά στη σάρκα, είτε μπροστά στο Πνεύμα, πρέπει να υπάρχει μια υπάκουη καρδιά και σεβασμός προς τον Θεό. Μόνον ένας τέτοιος άνθρωπος έχει τα κατάλληλα εφόδια για να οδηγηθεί στην τελείωση. Αν έχεις κατανόηση της πρακτικότητας του πρακτικού Θεού, αυτό σημαίνει ότι θα παραμένεις σταθερός κατά τις δοκιμασίες και τότε τίποτα δεν θα είναι υπερβολικό.
Κάποιοι λέμε ότι οι εντολές είναι εύκολο να τηρηθούν, ότι απλά χρειάζεται να έρθεις ενώπιον του Θεού, να μιλήσεις με ειλικρίνεια και αφοσίωση χωρίς χειρονομίες, και αυτό σημαίνει να τηρείς τις εντολές. Είναι σωστό αυτό; Άρα, αν κάνεις κάποια πράγματα στο παρασκήνιο, τα οποία αποτελούν αντίσταση στον Θεό –αυτό μετράει σαν τήρηση των εντολών; Πρέπει να καταλάβετε πλήρως το ζήτημα της τήρησης των εντολών. Αυτό συνδέεται με το αν κατανοείς, ή όχι, τον πρακτικό Θεό. Αν έχεις κατανόηση για την πρακτικότητα και δεν σκοντάφτεις και πέφτεις σε αυτήν τη δοκιμασία, αυτό μετρά σαν να έχεις ισχυρή μαρτυρία. Μια ηχηρή μαρτυρία για τον Θεό σχετίζεται κυρίως με το αν έχεις κατανόηση για τον πρακτικό Θεό ή όχι, και με το αν μπορείς ή όχι να υπακούς μπροστά σ’ αυτό το άτομο που δεν είναι μόνο συνηθισμένο, μα και κανονικό, και να υπακούς μέχρι θανάτου. Αν στ’ αλήθεια γίνεις μάρτυρας για τον Θεό μέσω της υπακοής, αυτό σημαίνει ότι έχεις αποκτηθεί από τον Θεό. Το να μπορείς να υπακούσεις μέχρι θανάτου και να μην παραπονιέσαι μπροστά Του, το να μην κρίνεις, να μην συκοφαντείς, να μην έχεις αντιλήψεις και άλλες προθέσεις, με τον τρόπο αυτόν ο Θεός θα δοξαστεί. Η υπακοή σε ένα κανονικό άτομο που υποτιμάται από τον άνθρωπο, και το να μπορείς να υπακούσεις μέχρι θανάτου χωρίς αντιλήψεις, αυτή είναι η πραγματική μαρτυρία. Η πραγματικότητα στην οποία ο Θεός απαιτεί να εισέλθουν οι άνθρωποι είναι το να μπορείς να υπακούς τα λόγια Του, να τα κάνεις πράξη, να υποκλίνεσαι ενώπιον του πρακτικού Θεού και να γνωρίζεις τη διαφθορά σου, να μπορείς να ανοίξεις την καρδιά σου ενώπιόν Του και, στο τέλος, να αποκτηθείς από Αυτόν μέσω αυτών των λόγων Του. Ο Θεός δοξάζεται όταν αυτά τα λόγια σε κατακτούν και σε κάνουν πλήρως υπάκουο προς Αυτόν. Μέσω αυτού ντροπιάζει τον Σατανά και ολοκληρώνει το έργο Του. Όταν δεν έχεις αντιλήψεις για την πρακτικότητα του ενσαρκωμένου Θεού, δηλαδή όταν παραμένεις σταθερός σε μια δοκιμασία, τότε καταθέτεις καλή μαρτυρία. Αν υπάρχει μια μέρα κατά την οποία έχεις πλήρη κατανόηση του πρακτικού Θεού και μπορείς να υπακούσεις μέχρι θανάτου, όπως ο Πέτρος, θα αποκτηθείς από τον Θεό και θα οδηγηθείς από Αυτόν στην τελείωση. Ό,τι κάνει ο Θεός που δε συμφωνεί με τις αντιλήψεις σου, είναι δοκιμασία για σένα. Αν συμφωνούσε με τις αντιλήψεις σου, δεν θα χρειαζόταν να υποφέρεις ή να εξευγενιστείς. Αυτό γιατί το έργο Του είναι τόσο πρακτικό και το γεγονός ότι δεν συμφωνεί με τις αντιλήψεις σου σημαίνει ότι πρέπει να τις παρατήσεις. Γι’ αυτόν τον λόγο, αποτελεί δοκιμασία για σένα. Λόγω της πρακτικότητας του Θεού, όλοι οι άνθρωποι βρίσκονται εν μέσω δοκιμασιών· το έργο Του είναι πρακτικό, όχι υπερφυσικό. Με την πλήρη κατανόηση των πρακτικών λόγων Του, των πρακτικών ομιλιών Του χωρίς καθόλου αντιλήψεις, και με το να μπορείς να Τον αγαπάς αληθινά όλο και περισσότερο ανάλογα με το πόσο πρακτικό είναι το έργο Του, θα αποκτηθείς από Αυτόν. Η ομάδα των ανθρώπων που θα κερδίσει ο Θεός είναι εκείνοι που Τον γνωρίζουν, δηλαδή που γνωρίζουν την πρακτικότητά Του και, ακόμα περισσότερο, είναι εκείνοι που μπορούν να υπακούσουν στο πρακτικό έργο του Θεού.
Κατά τη διάρκεια της ενσάρκωσης του Θεού, η υπακοή που απαιτεί από τους ανθρώπους δεν είναι αυτό που φαντάζονται –να μην κρίνεις και να μην αντιστέκεσαι. Αντίθετα, ο Θεός απαιτεί οι άνθρωποι να κάνουν τα λόγια Του αρχή τους για τη ζωή και θεμέλιο για την επιβίωσή τους, να κάνουν απόλυτα πράξη την ουσία των λόγων Του και να ικανοποιούν απολύτως το θέλημά Του. Μια πτυχή της απαίτησης από τους ανθρώπους να υπακούν τον ενσαρκωμένο Θεό αφορά το να κάνουν πράξη τους λόγους Του, και μια άλλη πτυχή αφορά την ικανότητα υπακοής στην κανονικότητα και την πρακτικότητά Του. Πρέπει και τα δυο να είναι απόλυτα. Εκείνοι που μπορούν να επιτύχουν και τις δύο πτυχές είναι εκείνοι που έχουν μια καρδιά που αγαπά αληθινά τον Θεό. Είναι όλοι άνθρωποι κερδισμένοι από τον Θεό, και όλοι αγαπούν τον Θεό όσο αγαπούν τη ζωή τους. Ο ενσαρκωμένος Θεός φέρει κανονική και πρακτική ανθρώπινη φύση στο έργο Του. Με τον τρόπο αυτόν, το εξωτερικό κέλυφός Του από κανονική και πρακτική ανθρώπινη φύση γίνεται τεράστια δοκιμασία για τους ανθρώπους· γίνεται η μεγαλύτερη δυσκολία τους. Ωστόσο, η κανονικότητα και η πρακτικότητα του Θεού δεν γίνεται να αποφευχθούν. Δοκίμασε τα πάντα για να βρει μια λύση, μα τελικά δεν κατάφερε να ξεφορτωθεί το εξωτερικό κέλυφος της κανονικής ανθρώπινης φύσης Του, αφού, τελικά, είναι ο ενσαρκωμένος Θεός, όχι ο Θεός του Πνεύματος στον ουρανό. Δεν είναι ο Θεός που οι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν, μα είναι ο Θεός που φορά το κέλυφος ενός δημιουργήματος. Έτσι, το να ξεφορτωθεί το κέλυφος της κανονικής ανθρώπινης φύσης Του δεν θα ήταν σε καμία περίπτωση εύκολο. Επομένως, όπως κι αν έχει, εκτελεί το έργο που θέλει από την οπτική της σάρκα. Αυτό το έργο είναι η έκφραση του κανονικού και πρακτικού Θεού, πώς, λοιπόν, γίνεται οι άνθρωποι να μην Τον υπακούν; Τι στην ευχή μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι για τις πράξεις του Θεού; Αυτός κάνει ό,τι θέλει· ό,τι Τον κάνει ευτυχισμένο, έτσι και γίνεται. Αν οι άνθρωποι δεν υπακούν, τι άλλα ασφαλή σχέδια μπορούν να έχουν; Μέχρι τώρα, είναι ακόμα η απλή υπακοή που μπορεί να σώσει τους ανθρώπους· δεν υπάρχουν άλλες έξυπνες ιδέες. Αν ο Θεός θέλει να δοκιμάσει τους ανθρώπους, τι μπορούν εκείνοι να κάνουν γι’ αυτό; Μα όλα αυτά δεν είναι η ιδέα του ουράνιου Θεού, αλλά είναι η ιδέα του ενσαρκωμένου Θεού. Αυτός θέλει να το κάνει, άρα κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να το αλλάξει. Ο ουράνιος Θεός δεν παρεμβαίνει με ό,τι κάνει, άρα, δεν θα έπρεπε οι άνθρωποι να Τον υπακούν ακόμα περισσότερο; Αν και είναι και πρακτικός και κανονικός, είναι σε απόλυτο βαθμό ο ενσαρκωμένος Θεός. Με βάση τις δικές Του ιδέες, κάνει ό,τι θέλει. Ο Θεός στον ουρανό έχει παραδώσει σ’ Αυτόν όλα τα καθήκοντα· πρέπει να υπακούς σε ό,τι κάνει. Αν και έχει ανθρώπινη φύση και είναι απόλυτα κανονικός, όλα αυτά είναι πράγματα που έχει κανονίσει σκοπίμως, άρα, πώς γίνεται οι άνθρωποι να Τον κοιτάζουν με μάτια γεμάτα αποδοκιμασία; Θέλει να είναι κανονικός, άρα είναι κανονικός. Θέλει να ζήσει μέσα στην ανθρώπινη φύση, άρα ζει μέσα στην ανθρώπινη φύση. Θέλει να ζήσει μέσα στη θεϊκή φύση, άρα ζει μέσα στη θεϊκή φύση. Οι άνθρωποι μπορούν να το δουν όπως θέλουν. Ο Θεός θα είναι πάντα ο Θεός και αυτοί θα είναι πάντα άνθρωποι. Την ουσία Του δεν μπορεί να την αρνηθεί κανείς λόγω κάποιας μικρής λεπτομέρειας, ούτε μπορεί ο Θεός να οδηγηθεί έξω από το «άτομο» του Θεού λόγω ενός μικροπράγματος. Οι άνθρωποι έχουν την ελευθερία των ανθρώπων, και ο Θεός έχει την αξιοπρέπεια του Θεού· αυτά δεν παρεμβαίνουν το ένα στο άλλο. Οι άνθρωποι μπορούν να καταδικάσουν ή να καταλάβουν τον Θεό όπως θέλουν. Δεν μπορούν να ανεχτούν ο Θεός να είναι λίγο πιο απλός; Μην είσαι τόσο σοβαρός, όλοι πρέπει να έχουν κάποια ανοχή ο ένας για τον άλλον –δεν θα ήταν τότε όλα διευθετημένα; Θα υπήρχε, τότε, καμία αποξένωση; Αν κάποιος δεν μπορεί να ανεχτεί ένα τέτοιο μικρό πραγματάκι, πώς γίνεται να θεωρεί εαυτόν ως μεγαλόψυχο άτομο, ως αληθινό άνθρωπο; Δεν είναι ο Θεός που δυσκολεύει την ανθρωπότητα, μα η ανθρωπότητα που δυσκολεύει τον Θεό. Στα πάντα κάνουν την τρίχα τριχιά –δημιουργούν θέματα από το πουθενά, κάτι που δεν είναι αναγκαίο! Όταν ο Θεός εργάζεται στο πλαίσιο της κανονικής και πρακτικής ανθρώπινης φύσης Του, αυτό που κάνει δεν αποτελεί έργο της ανθρωπότητας, μα έργο Θεού. Ωστόσο, οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν την ουσία του έργου Του –πάντα βλέπουν το εξωτερικό κέλυφος της ανθρώπινης φύσης Του. Δεν έχουν δει τόσο σπουδαίο έργο, μα επιμένουν στο να βλέπουν την κανονική και συνηθισμένη ανθρώπινη φύση του Θεού και δεν βλέπουν παραπέρα. Πώς μπορεί αυτό να θεωρηθεί υπακοή στον Θεό; Ο Θεός των ουρανών τώρα έχει «μεταμορφωθεί» σε Θεό της γης, και ο Θεός της γης είναι τώρα ο Θεός στον ουρανό. Δεν έχει σημασία αν η εξωτερική εμφάνισή Τους είναι ίδια ή το πώς είναι το έργο Τους. Στην πραγματικότητα, Εκείνος που πράττει το έργο Του Θεού είναι ο ίδιος ο Θεός. Πρέπει να υπακούς, είτε θέλεις είτε όχι –δεν έχεις καμία επιλογή σ’ αυτό! Ο Θεός πρέπει να έχει την υπακοή των ανθρώπων και οι άνθρωποι πρέπει να υπακούν απολύτως τον Θεό χωρίς την παραμικρή προσποίηση.
Η ομάδα των ανθρώπων που ο ενσαρκωμένος Θεός θέλει να κερδίσει σήμερα είναι εκείνοι που συμμορφώνονται με το θέλημά Του. Οι άνθρωποι χρειάζεται μόνο να υπακούν στο έργο Του, όχι πάντα να ανησυχούν για τις ιδέες του Θεού στον ουρανό, να ζουν μέσα στην ασάφεια ή να δυσκολεύουν τα πράγματα για τον ενσαρκωμένο Θεό. Αυτοί που μπορούν να Τον υπακούν είναι εκείνοι που ακούν απόλυτα τα λόγια Του και υπακούν σε αυτά που Εκείνος κανονίζει. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ασχολούνται καθόλου με το πώς είναι στ’ αλήθεια ο ουράνιος Θεός ή το τι είδους έργο επιτελεί τώρα στην ανθρωπότητα ο ουράνιος Θεός, αλλά παραδίδουν πλήρως την καρδιά τους στον Θεό στη γη και θέτουν ολόκληρη την ύπαρξή τους ενώπιόν Του. Δεν ασχολούνται ποτέ με τη δική τους ασφάλεια, και ποτέ δεν δίνουν σημασία την κανονικότητα και την πρακτικότητα του ενσαρκωμένου Θεού. Εκείνοι που υπακούν τον ενσαρκωμένο Θεό μπορούν να οδηγηθούν στην τελείωση από Αυτόν. Εκείνοι που πιστεύουν στον ουράνιο Θεό δεν θα κερδίσουν τίποτα. Αυτό γιατί δεν είναι ο ουράνιος Θεός, αλλά ο Θεός στη γη που παρέχει τις υποσχέσεις και τις ευλογίες στον άνθρωπο. Οι άνθρωποι δεν πρέπει πάντα να μεγαλοποιούν τον ουράνιο Θεό, και να βλέπουν τον Θεό στη γη σαν τον μέσο άνθρωπο. Αυτό είναι άδικο. Ο Θεός στον ουρανό είναι σπουδαίος και υπέροχος με θαυμαστή σοφία, μα αυτό δεν υπάρχει καθόλου. Ο Θεός στη γη είναι πολύ συνηθισμένος και ασήμαντος· είναι, επίσης, πολύ κανονικός. Δεν έχει εξαιρετικό μυαλό και δεν κάνει συγκλονιστικές πράξεις. Απλώς εργάζεται και μιλά με πολύ κανονικό και πρακτικό τρόπο. Ενώ δεν μιλά μέσω κεραυνών ή μέσω της επίκλησης των ανέμων και της βροχής, είναι στ’ αλήθεια η ενσάρκωση του Θεού στον ουρανό, και είναι στ’ αλήθεια ο Θεός που ζει ανάμεσα στους ανθρώπους. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να μεγαλοποιούν εκείνον που μπορούν να καταλάβουν και που αντιστοιχεί στη φαντασία τους για τον Θεό, ή να βλέπουν Εκείνον που δεν μπορούν να αποδεχτούν και δεν μπορούν να φανταστούν με τίποτα ως ταπεινό. Όλα αυτά αποτελούν επαναστατικότητα από πλευράς των ανθρώπων· όλα αυτά είναι η πηγή της αντίστασης του ανθρώπου στον Θεό.