Την εποχή που ο Θεός δεν είχε ενσαρκωθεί, το κριτήριο για το αν ο άνθρωπος ήταν αντίθετος με τον Θεό ήταν βασισμένο στο αν ο άνθρωπος λάτρευε και θαύμαζε τον αόρατο Θεό στον ουρανό. Ο όρος αντίθεση προς τον Θεό την εποχή εκείνη δεν ήταν τόσο πραγματικός, γιατί ο άνθρωπος τότε δεν ήταν ικανός ούτε να δει τον Θεό ούτε να γνωρίζει την εικόνα του Θεού ή το πώς Εκείνος εργαζόταν και μιλούσε. Ο άνθρωπος δεν είχε αντίληψη του Θεού και πίστευε στον Θεό με ασάφεια, καθώς Εκείνος δεν είχε παρουσιαστεί στον άνθρωπο. Έτσι λοιπόν, όπως και να πίστευαν οι άνθρωποι στον Θεό με τη φαντασία τους, ο Θεός δεν καταδίκαζε τον άνθρωπο ούτε του ζητούσε πολλά, καθώς ο άνθρωπος δεν μπορούσε καθόλου να δει τον Θεό. Όταν ο Θεός ενσαρκώνεται και θα έρθει στη γη, να εργασθεί ανάμεσα στους ανθρώπους, όλοι θα δουν τον Θεό και θα ακούσουν τον λόγο Του, και όλοι θα δουν τις πράξεις του ενσαρκωμένου Θεού. Εκείνη την ώρα όλες οι αντιλήψεις του ανθρώπου θα διαλυθούν και δεν θα μείνει τίποτε παρά μόνο αφρός. Όσο για εκείνους που βλέπουν την ενσάρκωση του Θεού, όλοι όσοι έχουν υπακοή στις καρδιές τους δεν θα καταδικαστούν, ενώ εκείνοι που από σκοπού είναι ενάντια σ’ Εκείνον θα πρέπει να θεωρηθούν αντίπαλοι του Θεού. Τέτοιοι άνθρωποι είναι αντίχριστοι και είναι εχθροί που εκούσια στέκονται εναντίον του Θεού.
από «Όλοι εκείνοι που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι αυτοί που αντιμάχονται τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Όποιος δεν αναγνωρίζει τον Θεό, είναι εχθρός· δηλαδή, οποιοσδήποτε μέσα ή έξω από αυτό το ρεύμα που δεν αναγνωρίζει τον ενσαρκωμένο Θεό, είναι ένας αντίχριστος! […] Αυτοί οι άνθρωποι που πιστεύουν μόνο στον Ιησού και δεν πιστεύουν στον Θεό που ενσαρκώθηκε τις έσχατες μέρες, και όσοι προφορικά ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στον ενσαρκωμένο Θεό, αλλά πράττουν το κακό, είναι όλοι αντίχριστοι, πόσο μάλλον εκείνοι οι άνθρωποι που δεν πιστεύουν στον Θεό. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα καταστραφούν.
από «Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»