Χριστιανικά τραγούδια «Προσκόλληση στον Θεό» Ευχαριστία για την αγάπη του Κυρίου

Ω Κύριε,

Έχω απολαύσει τόσο πολλή από την χάρη Σου.

Γιατί νιώθω πάντα άδειoς μέσα μου;

Δεν έχω κερδίσει την αλήθεια και την ζωή;

Το να διαβάσεις αυτά τα λόγια μπορεί να απαντήσει στις ερωτήσεις σου.

«Ο Χριστός των εσχάτων ημερών φέρνει τη ζωή,

και φέρνει τη διαρκή και αέναη οδό για την αλήθεια.

Αυτή η αλήθεια είναι το μονοπάτι μέσα από το οποίο ο άνθρωπος θα αποκτήσει τη ζωή,

και ο μόνος δρόμος για να

γνωρίσει τον Θεό και να λάβει την έγκρισή Του.

Εάν δεν αναζητήσεις την οδό της ζωής που προσφέρει

ο Χριστός των εσχάτων ημερών,

τότε δεν θα έχεις ποτέ την έγκριση του Ιησού,

και δεν θα σου επιτραπεί ποτέ να διαβείς την πόρτα της βασιλείας των ουρανών,

γιατί είσαι μια μαριονέτα

και δεσμώτης της ιστορίας.» （Η Περγαμηνή που Άνοιξε ο Αμνός）

Ο Παντοδύναμος Θεός, ο Χριστός των εσχάτων ημερών, έχει εκφράσει όλες τις αλήθειες

για να εξαγνίσει, για να σώσει την ανθρωπότητα,

φέρνοντας τον άνθρωπο στο μονοπάτι της αιώνιας ζωής.

Αποδεχόμενος και υπακούοντας στο έργο του Θεού, κάνοντας πράξη και βιώνοντας τα λόγια Του,

ο άνθρωπος μπορεί να κατανοήσει την αλήθεια και να κερδίσει ζωή.

Ο Θεός μ’ επέλεξε από πλήθος κόσμου,

ορίζοντας να ‘ρθω στο πλευρό Του.

Τα ευγενικά Του λόγια ζέσταναν την καρδιά μου. Εφοδιασμένος με την αλήθεια, ζω σε ατελείωτη ευτυχία.

Η γνώριμη φωνή Του, τ’ όμορφο πρόσωπο

δεν άλλαξαν ποτέ από την αρχή.

Στον οίκο Του, την γλυκιά Του αγάπη γεύομαι,

κι πλησιάζω κι εύχομαι να μείνω εκεί.

Χωρίς Αυτόν, οι μέρες γίνονται σκληρές.

Τρέκλισα με βήμα οδυνηρό.

Η προστασία Του με οδηγεί παντού.

Τώρα ικανοποιούμαι με τον λόγο Του.

Ο κόσμος αλλάζει με τον καιρό.

Μα τίποτα δεν με χωρίζει απ’ τον Θεό.

Υπόσχεση χιλιετιών, όρκος σταθερός.

Κύκλοι ζωής και θανάτου, είμαι πάλι κοντά Του.

Έχει σπείρει την ζωή στην καρδιά μου. Τα λόγια Του με θρέφουν και με ποτίζουν.

Ο διωγμός και τα δεινά τη ζωή μου δυναμώνουν.

Οι αποτυχίες με ενισχύουν.

Ο Θεός δε μ’ άφησε ποτέ. Θυσιάζεται πρόθυμα.

Θα διώξω την διαφθορά, θα εξαγνιστώ.

Θα συνοδεύω τον Θεό παντοτινά, παντοτινά.

Ο Θεός δε μ’ άφησε ποτέ. Θυσιάζεται πρόθυμα.

Θα διώξω την διαφθορά, θα εξαγνιστώ. Θα συνοδεύω τον Θεό παντοτινά.

από το βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»

Ελληνική ταινία «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι»

Ο Τσο Γεονγκχάν είναι ένας πάστορας σε μια εκκλησία στη Νότια Κορέα. Υπηρετούσε με θέρμη τον Κύριο επί δεκαετίες και είχε κερδίσει τον βαθύ σεβασμό των υπόλοιπων πιστών. Τα τελευταία χρόνια, η εκκλησία του ερήμωνε μέρα με τη μέρα. Οι μοχθηρές πράξεις ήταν ολοένα πιο συχνές, ενώ ακόμα και ο ίδιος συχνά ανακάλυπτε ότι ήταν βουτηγμένος στην αμαρτία. Ως αποτέλεσμα, ήταν τρομερά δυστυχής και ένιωθε πολύ μπερδεμένος. ... Μετά από πολύ σκέψη, πήρε την απόφαση να αφήσει τη θέση που είχε ως πάστορας και να εγκαταλείψει το δόγμα του, εις αναζήτηση μιας εκκλησίας που θα είχε το έργο του Αγίου Πνεύματος, με την ελπίδα ότι θα μπορούσε να βρει το μονοπάτι που θα τον απάλλασσε από τις αμαρτίες του. Επισκέφθηκε διάφορα θρησκεύματα, όμως η απόγνωση και η εξαχρείωσή τους τον έκανε να νιώθει ακόμα πιο χαμένος, μπερδεμένος και αβοήθητος. Αναφώνησε προς τον Κύριο: «Κύριε! Πού είσαι;» Όταν ο Τσο Γεονγκχάν άρχισε να ερευνά το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες, με ευχάριστη έκπληξη ανακάλυψε ότι τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι γεμάτα εξουσία, δύναμη και είναι η αλήθεια! Αφότου παρευρέθηκε στη συναναστροφή και άκουσε τη μαρτυρία των μαρτύρων της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού, ο Τσο Γεονγκχάν κατάλαβε από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού ότι, από τη στιγμή που πίστευε στον Κύριο Ιησού, οι αμαρτίες του είχαν συγχωρεθεί και εκείνος είχε σωθεί από τη χάρη του Θεού, που σημαίνει ότι ο Θεός δεν θα τον χαρακτήριζε πλέον αμαρτωλό και ότι είχε το δικαίωμα να εμφανιστεί ενώπιον του Θεού για να προσευχηθεί και να απολαύσει τη χάρη και τις ευλογίες του Θεού. Ωστόσο, λόγω της βαθιά ριζωμένης αμαρτωλής φύσης μέσα του, εξακολουθεί να είναι δέσμιος της αμαρτίας και υπό τον έλεγχό της, και δεν μπορεί να γίνει άγιος. Μόνο μέσα από την αποδοχή της κρίσης και του παιδέματος του λόγου του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες θα μπορέσει σταδιακά να απελευθερωθεί από την αμαρτία, θα πετύχει πραγματικά τον εξαγνισμό και τη σωτηρία, και θα οδηγηθεί από τον Θεό στη βασιλεία Του. Τότε, ο Τσο Γεονγκχάν κατενθουσιάστηκε και με χαρά δέχθηκε το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες, και επέστρεψε για να σταθεί ενώπιον του θρόνου του Θεού.

Το μυστήριο της ενσάρκωσης (2)

Τον καιρό εκείνον που ο Ιησούς βρισκόταν στην Ιουδαία, εργαζόταν δημόσια, αλλά τώρα Εγώ εργάζομαι και μιλάω μυστικά ανάμεσά σας. Όσοι δεν πιστεύουν, το αγνοούν πλήρως αυτό. Το έργο Μου ανάμεσά σας είναι απομονωμένο από τους άλλους. Αυτά τα λόγια, αυτά τα παιδέματα και οι κρίσεις, είναι γνωστά μόνο σε όλους εσάς και σε κανέναν άλλον. Όλο αυτό το έργο πραγματοποιείται ανάμεσά σας και κοινοποιείται μόνο σε εσάς. Κανείς από όσους δεν πιστεύουν δεν το γνωρίζει αυτό, διότι δεν έχει έρθει ακόμα ο καιρός. Αυτοί οι άνθρωποι πλησιάζουν στην ολοκλήρωσή τους αφού έχουν υποβληθεί σε παιδέματα, αλλά όσοι βρίσκονται εκτός, δεν το γνωρίζουν αυτό. Αυτό το έργο είναι πάρα πολύ καλά κρυμμένο! Σε αυτούς, ο ενσαρκωμένος Θεός είναι κρυψίνους, αλλά σε όσους βρίσκονται σε αυτό το ρεύμα, Αυτός μπορεί να θεωρείται ότι είναι ανοιχτός. Αν και τα πάντα στον Θεό είναι ανοιχτά, τα πάντα αποκαλύπτονται και τα πάντα δημοσιοποιούνται, αυτό ισχύει μόνο για εκείνους που πιστεύουν σ’ Αυτόν και τίποτα δεν γνωστοποιείται σε όσους δεν πιστεύουν. Το έργο που διεξάγεται εδώ και τώρα είναι απολύτως απομονωμένο ώστε να μη λάβουν γνώση. Εάν λάβουν γνώση, επίκειται καταδίκη και διωγμός. Δεν θα πιστέψουν. Το έργο στο έθνος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, στον πιο οπισθοδρομικό τόπο, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Εάν αυτό το έργο έπρεπε να γνωστοποιηθεί, τότε θα ήταν αδύνατο να συνεχιστεί. Αυτό το στάδιο του έργου απλώς δεν μπορεί να προχωρήσει σ’ αυτόν τον τόπο. Πώς θα μπορούσαν να το ανεχθούν, αν αυτό το έργο διεξαγόταν δημόσια; Δεν θα εγκυμονούσε αυτό ακόμη μεγαλύτερους κινδύνους; Αν αυτό το έργο δεν ήταν κρυφό και αντιθέτως συνεχιζόταν όπως στην εποχή του Ιησού, όταν θεράπευε με θεαματικό τρόπο τους άρρωστους και εξέβαλε τους δαίμονες, δεν θα «κυριευόταν» εδώ και καιρό από τους διαβόλους; Θα μπορούσαν να ανεχθούν την ύπαρξη του Θεού; Εάν έπρεπε τώρα να εισέλθω στις αίθουσες για να κηρύξω και να διδάξω τον άνθρωπο, δεν θα είχα συντριβεί εδώ και πολύ καιρό; Και αν συνέβαινε αυτό, πώς θα μπορούσε να συνεχιστεί το έργο Μου; Ο λόγος για τον οποίο τα σημεία και τέρατα δεν εκδηλώνονται δημόσια είναι χάριν της απόκρυψης. Συνεπώς, όσοι δεν πιστεύουν, δεν μπορούν να δουν, να γνωρίσουν ή να ανακαλύψουν το έργο Μου. Εάν αυτό το στάδιο του έργου έπρεπε να γίνει με τον ίδιο τρόπο όπως το έργο του Ιησού την Εποχή της Χάριτος, δεν θα μπορούσε να είναι τόσο σταθερό. Επομένως, το έργο που πρέπει να αποκρύπτεται κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι προς όφελος δικό σας και όλου του έργου. Όταν το έργο του Θεού επί γης τελειώσει, δηλαδή, όταν ολοκληρωθεί αυτό το μυστικό έργο, αυτό το στάδιο του έργου θα δημοσιοποιηθεί άμεσα. Όλοι θα ξέρουν ότι υπάρχει μια ομάδα νικητών στην Κίνα. Όλοι θα ξέρουν ότι ο ενσαρκωμένος Θεός είναι στην Κίνα και ότι το έργο Του έχει φτάσει στο τέλος. Μόνο τότε θα αντιληφθεί ο άνθρωπος: Γιατί η Κίνα θα παρακμάσει ή θα καταρρεύσει; Αποδεικνύεται ότι ο Θεός επιτελεί προσωπικά το έργο Του στην Κίνα και έχει οδηγήσει στην τελείωση μια ομάδα ανθρώπων ως νικητές.

Ο ενσαρκωμένος Θεός εκδηλώνεται μόνο σε κάποιους ανθρώπους που Τον ακολουθούν καθώς επιτελεί προσωπικά το έργο Του, και όχι σε όλα τα πλάσματα. Ενσαρκώθηκε μόνο για να ολοκληρώσει ένα στάδιο έργου, όχι για να δείξει στον άνθρωπο την εικόνα Του. Ωστόσο, το έργο Του πρέπει να διεξαχθεί από τον ίδιο, επομένως είναι αναγκαίο να το κάνει αυτό στη σάρκα. Όταν ολοκληρωθεί αυτό το έργο, θα αναχωρήσει από τη γη. Δεν μπορεί να παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα ανάμεσα στους ανθρώπους μήπως παρεμποδίσει το μελλοντικό έργο. Αυτό που εκδηλώνει στο πλήθος είναι μόνο η δίκαιη διάθεσή Του και όλες οι πράξεις Του και όχι η εικόνα του σώματος Του όταν ενσαρκώθηκε δύο φορές, διότι η εικόνα του Θεού μπορεί να εκδηλωθεί μόνο μέσω της διάθεσής Του και όχι να αντικατασταθεί από την εικόνα της ενσάρκωσής Του. Την εικόνα της σάρκας Του τη δείχνει μόνο σε έναν περιορισμένο αριθμό ανθρώπων, μόνο σε όσους Τον ακολουθούν καθώς εργάζεται στη σάρκα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το έργο που επιτελείται τώρα γίνεται με τέτοια μυστικότητα. Είναι ακριβώς όπως όταν ο Ιησούς εμφανίστηκε μόνο στους Ιουδαίους καθώς επιτελούσε το έργο Του, και ποτέ δεν εμφανίστηκε δημόσια σε άλλα έθνη. Έτσι, μόλις ολοκλήρωσε το έργο Του, αναχώρησε αμέσως από τους ανθρώπους και δεν παρέμεινε. Τον καιρό που ακολούθησε, δεν φανέρωσε την εικόνα Του στον άνθρωπο, αλλά, αντιθέτως, το έργο διεξήχθη απευθείας από το Άγιο Πνεύμα. Μόλις το έργο του ενσαρκωμένου Θεού τελειώνει οριστικά, Αυτός αναχωρεί από τον θνητό κόσμο και δεν επιτελεί ποτέ ξανά παρόμοιο έργο με εκείνο από την εποχή που είχε ενσαρκωθεί. Το έργο που ακολουθεί επιτελείται άμεσα από το Άγιο Πνεύμα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να δει την εικόνα Του στη σάρκα. Δεν εμφανίζεται στον άνθρωπο καθόλου και παραμένει πάντα κρυμμένος. Υπάρχει περιορισμένος χρόνος για να επιτελεστεί το έργο του ενσαρκωμένου Θεού, το οποίο πρέπει να διεξαχθεί σε μια συγκεκριμένη εποχή, χρόνο, έθνος και μεταξύ συγκεκριμένων ανθρώπων. Αυτό το έργο αντιπροσωπεύει μόνο το έργο κατά την περίοδο του ενσαρκωμένου Θεού και αφορά μόνο αυτήν την εποχή, αντιπροσωπεύοντας το έργο του Πνεύματος του Θεού σε μια συγκεκριμένη εποχή και όχι το συνολικό έργο Του. Επομένως, η εικόνα του ενσαρκωμένου Θεού δεν θα εμφανιστεί σε όλους τους λαούς. Αυτό που φανερώνεται στο πλήθος είναι η δικαιοσύνη του Θεού και η διάθεσή Του στο σύνολό της, αντί της εικόνας Του όταν ενσαρκώθηκε δύο φορές. Δεν είναι ούτε η ενιαία εικόνα που εμφανίζεται στον άνθρωπο ούτε ο συνδυασμός των δύο εικόνων. Επομένως, είναι επιτακτική ανάγκη ο ενσαρκωμένος Θεός να αναχωρήσει από τη γη μετά την ολοκλήρωση του έργου που πρέπει να επιτελέσει, διότι έρχεται μόνο για να επιτελέσει το έργο που οφείλει και όχι για να δείξει στους ανθρώπους την εικόνα Του. Παρόλο που η σημασία της ενσάρκωσης έχει ήδη εκπληρωθεί από τον Θεό με το να ενσαρκωθεί δύο φορές, εντούτοις δεν θα φανερωθεί δημόσια σε κανένα έθνος που δεν Τον είχε δει ποτέ πριν. Ο Ιησούς δεν θα ξαναφανερωθεί ποτέ στους Ιουδαίους ως Ήλιος της δικαιοσύνης ούτε θα ανέβει στο Όρος των Ελαιών ούτε θα εμφανιστεί σε όλους τους λαούς. Οι Ιουδαίοι βλέπουν μόνο την απεικόνισή Του από τον καιρό που παρέμεινε στην Ιουδαία. Αυτό συμβαίνει επειδή το έργο του ενσαρκωμένου Ιησού έληξε πριν από δύο χιλιάδες έτη. Δεν θα επιστρέψει στην Ιουδαία με την προηγούμενη εικόνα Του, πολύ λιγότερο δε, θα δείξει την εικόνα Του από εκείνη την εποχή σε οποιοδήποτε Έθνος, διότι η εικόνα του ενσαρκωμένου Ιησού είναι μόνο η εικόνα ενός Ιουδαίου και όχι η εικόνα του Υιού του ανθρώπου, την οποία είχε δει ο Ιωάννης. Παρόλο που ο Ιησούς υποσχέθηκε σε όσους Τον ακολουθούσαν ότι θα ερχόταν και πάλι, δεν θα εμφανιστεί απλώς με την όψη ενός Ιουδαίου σε όλους τους λαούς των Εθνών. Οφείλετε να γνωρίζετε ότι το έργο του ενσαρκωμένου Θεού είναι να εγκαινιάσει μια εποχή. Αυτό το έργο περιορίζεται σε λίγα έτη και δεν μπορεί να ολοκληρώσει το συνολικό έργο του Πνεύματος του Θεού. Αυτό είναι πανομοιότυπο με το πώς η εικόνα του Ιησού ως Ιουδαίος αντιπροσωπεύει μόνο την εικόνα του Θεού όπως εργάστηκε στην Ιουδαία και μπορούσε μόνο να επιτελέσει το έργο της σταύρωσης. Κατά την περίοδο που ο Ιησούς είχε ενσαρκωθεί, δεν μπορούσε να επιτελέσει το έργο του να φέρει μια εποχή στο τέλος ή να καταστρέψει την ανθρωπότητα. Γι’ αυτό, αφού σταυρώθηκε και ολοκλήρωσε το έργο Του, αναλήφθηκε στους ουρανούς και έκρυψε τον εαυτό Του από τον άνθρωπο δια παντός. Εφεξής, όσοι ήταν αφοσιωμένοι πιστοί μεταξύ των Εθνών μπορούσαν να δουν μόνο την απεικόνισή Του, η οποία κοσμούσε τους τοίχους, και όχι την παρουσία του Κυρίου Ιησού. Αυτήν την απεικόνιση την έφτιαξε ο άνθρωπος και δεν είναι η εικόνα που ο ίδιος ο Θεός έδειξε στον άνθρωπο. Ο Θεός δεν θα παρουσιάσει δημόσια τον εαυτό του στο πλήθος με την εικόνα που είχε από τότε που ενσαρκώθηκε δύο φορές. Το έργο που επιτελεί ανάμεσα στους ανθρώπους είναι να τους επιτρέψει να κατανοήσουν τη διάθεσή Του. Όλα αυτά φανερώνονται στον άνθρωπο μέσω του έργου των διαφόρων εποχών. Επιτυγχάνονται μέσω της διάθεση που έχει γνωστοποιήσει και το έργο που έχει επιτελέσει, παρά μέσω της παρουσίας του Ιησού. Με άλλα λόγια, η εικόνα του Θεού δεν γνωστοποιείται στον άνθρωπο μέσω της ενσαρκωμένης εικόνας, αλλά αντιθέτως μέσω του έργου της εικόνας και της μορφής, το οποίο επιτελεί ο ενσαρκωμένος Θεός. Και μέσω του έργου Του (Της), η εικόνα Του εμφανίζεται και η διάθεσή Του γνωστοποιείται. Αυτή είναι η σημασία του έργου που επιθυμεί να επιτελέσει στη σάρκα.

Μόλις τελειώσει το έργο, το οποίο επιτέλεσε όταν ενσαρκώθηκε δύο φορές, αρχίζει να δείχνει τη δίκαιη διάθεσή Του στα Έθνη, επιτρέποντας στα πλήθη να δουν την εικόνα Του. Επιθυμεί να εκδηλώσει τη διάθεσή Του και μέσω αυτού να καταστήσει σαφές το τέλος των διαφόρων ειδών του ανθρώπου, τερματίζοντας έτσι την παλαιά εποχή οριστικά. Το έργο Του στη σάρκα δεν έχει μεγάλο εύρος (ακριβώς όπως ο Ιησούς εργαζόταν μόνο στην Ιουδαία, και σήμερα Εγώ εργάζομαι μόνο ανάμεσά σας), επειδή το έργο Του στη σάρκα έχει όρια και περιορισμούς. Απλώς διεξάγει μια σύντομη περίοδο έργου με την εικόνα μιας συνηθισμένης και κανονικής σάρκας, αντί να επιτελεί το έργο της αιωνιότητας ή να επιτελεί το έργο της εμφάνισης σε όλους τους λαούς των Εθνών μέσω αυτής της ενσάρκωσης. Αυτό το έργο στη σάρκα πρέπει να έχει περιορισμένο πεδίο εφαρμογής (όπως το έργο μόνο στην Ιουδαία ή μόνο ανάμεσά σας) και στη συνέχεια να επεκταθεί μέσω του έργου που διεξάγεται εντός αυτών των ορίων. Φυσικά, το έργο μιας τέτοιας επέκτασης διεξάγεται απευθείας από το Πνεύμα Του και δεν θα είναι το έργο της ενσάρκωσής Του. Διότι το έργο στη σάρκα έχει όρια και δεν εκτείνεται σε όλες τις γωνιές του σύμπαντος. Αυτό δεν μπορεί να το επιτύχει. Μέσω του έργου στη σάρκα, το Πνεύμα Του πραγματοποιεί το έργο που επακολουθεί. Έτσι, το έργο που επιτελείται στη σάρκα είναι έργο μύησης που πραγματοποιείται εντός ορίων. Το Πνεύμα Του συνεχίζει αυτό το έργο και το επεκτείνει.

Ο Θεός έρχεται σ’ αυτή τη γη μόνο για να επιτελέσει το έργο της καθοδήγησης της εποχής. Να εγκαινιάσει μια νέα εποχή και να φέρει την παλιά στο τέλος. Δεν έχει έλθει να βιώσει την πορεία της ζωής ενός ανθρώπου επί γης, να βιώσει ο ίδιος τις χαρές και τις λύπες της ζωής ως άνθρωπος ή να οδηγήσει ένα συγκεκριμένο άτομο στην τελείωση με τις πράξεις Του ή να παρακολουθήσει προσωπικά κάποιον καθώς μεγαλώνει. Δεν είναι αυτό το έργο Του. Το έργο Του είναι απλώς να εγκαινιάσει τη νέα εποχή και να φέρει την παλιά στο τέλος. Τουτέστιν, θα εγκαινιάσει μια εποχή, θα φέρει την άλλη σε πέρας, και θα κατατροπώσει τον Σατανά επιτελώντας ο ίδιος προσωπικά το έργο Του. Κάθε φορά που διεξάγει έργο προσωπικά, είναι σαν να εισέρχεται στο πεδίο της μάχης. Στη σάρκα, πρώτα κατατροπώνει τον κόσμο και κυριαρχεί επί του Σατανά. Κερδίζει όλη τη δόξα και αποκαλύπτει το έργο των δύο χιλιάδων ετών, δίνοντας σε όλους τους ανθρώπους στη γη το σωστό μονοπάτι για να το ακολουθήσουν, καθώς και μια ζωή γαλήνης και χαράς. Ωστόσο, ο Θεός δεν μπορεί να ζήσει με τον άνθρωπο στη γη για μεγάλο διάστημα, διότι ο Θεός είναι Θεός και διαφέρει από τον άνθρωπο έτσι κι αλλιώς. Δεν μπορεί να ζήσει τη ζωή ενός κανονικού ανθρώπου, δηλαδή δεν μπορεί να κατοικήσει στη γη ως κανονικός άνθρωπος, γιατί έχει μόνο ένα ελάχιστο μέρος της κανονικής ανθρώπινης φύσης των απλών ανθρώπων για να συντηρήσει τη ζωή Του ως τέτοια. Με άλλα λόγια, πώς θα μπορούσε ο Θεός να δημιουργήσει οικογένεια, να κάνει καριέρα και να αναθρέψει παιδιά στη γη; Δεν θα ήταν αυτό ντροπή; Διαθέτει την κανονική ανθρώπινη φύση μόνο για να διεξάγει το έργο με κανονικό τρόπο, όχι για να μπορέσει να κάνει οικογένεια και καριέρα όπως θα έκανε ένας απλός άνθρωπος. Η κανονική λογική, το κανονικό μυαλό και η κανονική σίτιση και ενδυμασία της σάρκας Του αρκούν για να αποδείξουν ότι έχει κανονική ανθρώπινη φύση. Δεν χρειάζεται να κάνει οικογένεια ή καριέρα προκειμένου να αποδείξει ότι διαθέτει κανονική ανθρώπινη φύση. Αυτό είναι εντελώς περιττό! Ο Θεός έρχεται στη γη, τουτέστιν ο Λόγος ενσαρκώνεται. Απλώς επιτρέπει στον άνθρωπο να κατανοήσει τον λόγο Του και να δει τον λόγο Του, δηλαδή επιτρέπει στον άνθρωπο να δει το έργο που επιτελείται από τη σάρκα. Η πρόθεσή Του δεν είναι να μεταχειριστούν οι άνθρωποι τη σάρκα Του με έναν ορισμένο τρόπο, αλλά μόνο να είναι ο άνθρωπος υπάκουος μέχρι τέλους, δηλαδή να υπακούει σε ό,τι εκφράζει το στόμα Του και να υποτάσσεται στο συνολικό έργο που Αυτός επιτελεί. Εργάζεται μόνο στη σάρκα, χωρίς να ζητάει σκόπιμα να αναδείξει το μεγαλείο και την αγιότητα της σάρκας Του ο άνθρωπος. Αυτός απλώς δείχνει στον άνθρωπο τη σοφία του έργου Του και όλη την εξουσία που ασκεί. Επομένως, παρόλο που έχει μια εξέχουσα ανθρώπινη φύση, δεν προβαίνει σε αναγγελίες και επικεντρώνεται μόνο στο έργο που οφείλει να επιτελέσει. Οφείλετε να γνωρίζετε γιατί ο Θεός ενσαρκώθηκε, και εντούτοις δεν φανερώνει ούτε μαρτυρεί την κανονική ανθρώπινη φύση Του, αλλά αντιθέτως, απλώς επιτελεί το έργο που επιθυμεί. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο βλέπετε μόνο το Είναι της θεϊκής φύσης στον ενσαρκωμένο Θεό, γιατί απλώς δεν διακηρύσσει ποτέ το Είναι της ανθρώπινης φύσης Του προκειμένου να το μιμηθεί ο άνθρωπος. Μόνο όταν ο άνθρωπος καθοδηγεί τον άνθρωπο, μιλάει για το είναι της ανθρώπινης φύσης, ώστε να μπορεί να ηγηθεί των άλλων μέσω του εντυπωσιασμού και της πειθούς. Αντιθέτως, ο Θεός κατακτά τον άνθρωπο μέσω του έργου Του μόνο (δηλαδή, έργου που είναι ανέφικτο για τον άνθρωπο). Δεν τίθεται ζήτημα για τον άνθρωπο να θαυμάζει το είναι Του ούτε κάνει τον άνθρωπο να Τον λατρεύει, αλλά απλώς ενσταλάζει στον άνθρωπο μια αίσθηση ευσέβειας γι’ Αυτόν ή κάνει τον άνθρωπο να συνειδητοποιήσει ότι είναι ασύλληπτος. Δεν χρειάζεται ο Θεός να εντυπωσιάσει τον άνθρωπο. Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις φόβο Θεού μόλις μαρτυρήσεις τη διάθεσή Του. Το έργο που επιτελεί ο Θεός είναι δικό Του. Δεν μπορεί να επιτελεστεί από τον άνθρωπο αντί Αυτού ούτε μπορεί να επιτευχθεί από τον άνθρωπο. Μόνο ο ίδιος ο Θεός μπορεί να επιτελέσει το δικό Του έργο και να αναγγείλει μια νέα εποχή για να οδηγήσει τον άνθρωπο σε νέα ζωή. Το έργο που επιτελεί είναι να επιτρέψει στον άνθρωπο να λάβει μια νέα ζωή και να εισέλθει σε μια νέα εποχή. Όλο το υπόλοιπο έργο παραδίδεται στους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν κανονική ανθρώπινη φύση και θαυμάζονται από άλλους. Επομένως, την Εποχή της Χάριτος, Αυτός ολοκλήρωσε το έργο των δύο χιλιάδων ετών σε μόλις τρεισήμισι έτη κατά τη διάρκεια των τριάντα τριών ετών Του στη σάρκα. Όταν ο Θεός που έρχεται στη γη διεξάγει το έργο Του, ολοκληρώνει πάντα το έργο των δύο χιλιάδων ετών ή μιας ολόκληρης εποχής σε μια συντομότατη περίοδο λίγων ετών. Δεν χάνει χρόνο και δεν καθυστερεί. Απλώς συμπυκνώνει το έργο πολλών ετών, έτσι ώστε να ολοκληρώνεται σε λίγα μόνο έτη. Αυτό συμβαίνει επειδή το έργο που επιτελεί προσωπικά είναι απλώς να εγκαινιάσει μια νέα διέξοδο και να καθοδηγήσει τη νέα εποχή.

Ελληνική Χριστιανική ταινία «Το Κόμμα δεν έχει πει την τελευταία λέξη»

 

Η Λι Μινγκάι είναι χριστιανή στην ηπειρωτική Κίνα. Είναι μια γυναίκα με ακέραιο χαρακτήρα, η οποία σέβεται τα πεθερικά της, βοηθά τον σύζυγό της και διαπαιδαγωγεί το παιδί της κι έχει μια ευτυχισμένη και αρμονική οικογένεια. Στην Κίνα, ωστόσο, όπου τον έλεγχο ασκεί ο αθεϊσμός, η κινεζική κομμουνιστική κυβέρνηση συλλαμβάνει διαρκώς με τη βία και καταδιώκει ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό. Το 2006, η Λι Μινγκάι συνελήφθη και της επιβλήθηκε πρόστιμο εξαιτίας της πίστης της στον Θεό. Αφού η Λι Μινγκάι επέστρεψε στην οικία της, η κινεζική κομμουνιστική αστυνομία απειλούσε συχνά και εκφόβιζε τόσο την ίδια, όσο και την οικογένειά της και προσπαθούσε να αποτρέψει τη Λι από το να συνεχίσει την πίστη της στον Θεό. Μια μέρα, ενώ η Λι Μινγκάι ήταν εκτός σπιτιού και είχε κάποια συνάντηση, κάποιος πληροφοριοδότης την κατήγγειλε. Η αστυνομία πήγε στην οικία της Λι Μινγκάι προσπαθώντας να την συλλάβει. Εκείνη αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την οικία της και από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε μια ζωή κατά την οποία κρύβεται από μέρος σε μέρος και τρέπεται σε φυγή από το σπίτι της. Η κινεζική κομμουνιστική αστυνομία εξακολουθεί να μην την αφήνει σε ησυχία, κάνοντας διαρκώς περιπολία έξω από το σπίτι της και περιμένοντας μια ευκαιρία για να τη συλλάβει. Ένα βράδυ, η Λι Μινγκάι μπαίνει κρυφά στο σπίτι της για να δει την οικογένειά της, μα σχεδόν αμέσως η αστυνομία σπεύδει να τη συλλάβει. Ευτυχώς κάποιος την προειδοποιεί και η Λι γλιτώνει τον όλεθρο. Τρία χρόνια αργότερα, ενώ η Λι Μινγκάι κάνει πράξη την πίστη της και κάνει το καθήκον της μακριά από το σπίτι της, η κινεζική κομμουνιστική αστυνομία την ακολουθεί και τη συλλαμβάνει. Η κινεζική κομμουνιστική αστυνομία υποβάλει τη Λι Μινγκάι σε απάνθρωπα βασανιστήρια και μαρτύρια και χρησιμοποιεί τη στοργή της για την οικογένειάς της, ώστε να προσπαθήσει να τη δελεάσει. Χρησιμοποιούν απειλές όπως τη στέρηση του δικαιώματος του παιδιού της να πηγαίνει στο σχολείο και τον αποκλεισμό μελλοντικής πρόσβασης που ίσως είχε το παιδί σε θέσεις εργασίας στην κυβέρνηση, προσπαθώντας να την εξαναγκάσουν να εγκαταλείψει την πίστη της στον Θεό, να προδώσει τους ηγέτες της εκκλησίας και να κοινοποιήσει τα οικονομικά της εκκλησίας. Κατά το διάστημα αυτό, η Λι Μινγκάι προσεύχεται στον Θεό κι εναποθέτει την πίστη της σ’ Αυτόν. Στα λόγια του Θεού βρίσκει διαφώτιση και καθοδήγηση. Υπομένει τα βασανιστήρια και το μαρτύριο της κινεζικής κομμουνιστής αστυνομίας, δεν ξεγελιέται από τα κόλπα του Σατανά και αποφασίζει να μην προδώσει τον Θεό. Καταθέτει σταθερά μαρτυρία για τον Θεό. Η ανάκριση της κινεζικής κομμουνιστικής αστυνομίας δεν αποφέρει καρπούς και οι αστυνομικοί εκνευρίζονται λόγω του εξευτελισμού τους. Οδηγούν τη Λι Μινγκάι ντυμένη με ρούχα κρατούμενης στο σπίτι της στο χωριό, διαπομπεύοντάς την, ώστε να την δουν όλοι. Το κάνουν αυτό προκειμένου να την ντροπιάσουν κι ύστερα να προσπαθήσουν να πείσουν τα μέλη της οικογένειάς της να την βάλουν σε πειρασμό ώστε να προδώσει τον Θεό και να «πουλήσει» την εκκλησία. Η Λι Μινγκάι είναι ιδιαίτερα εξοργισμένη με το πώς οι Κινέζοι Κομμουνιστές αποδίδουν τις δυσκολίες της οικογένειάς της στην πίστη της στον Θεό. Πλημμυρισμένη από δικαιολογημένη αγανάκτηση, η Λι Μινγκάι φέρνει θυμωμένη στο φως τη μοχθηρή πραγματικότητα του πώς η κινεζική κομμουνιστική κυβέρνηση συλλαμβάνει και καταδιώκει τους χριστιανούς. Δηλώνει πως αυτός που καταστρέφει στ’ αλήθεια τις οικογένειες των χριστιανών είναι η κινεζική κομμουνιστική κυβέρνηση, η οποία αποτελεί τον αρχι-εγκληματία, ο οποίος φέρνει στους ανθρώπους κάθε είδος συμφοράς. Έτσι, προσφέρει μια ολοκληρωτική και ντροπιαστική ήττα στους Κινέζους Κομμουνιστές.

Γιατί καταδικάζουν οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι την Αστραπή της Ανατολής

 

Γιατί οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι του θρησκευτικού κόσμου αντιστέκονται και καταδικάζουν τον Παντοδύναμο Θεό; Είναι επειδή μισούν, είναι εχθρικοί και δεν μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια που ο Παντοδύναμος ενσαρκωμένος Θεός εκφράζει. Γι’ αυτό αρνούνται, καταδικάζουν κι αντιστέκονται στον Χριστό. Αυτό αποκαλύπτει τη σατανική ουσία που έχουν, η οποία μισεί την αλήθεια. Η αλήθεια που εκφράζει ο Χριστός είναι υπερβολικά ισχυρή και επιτακτική. Μπορεί να αφυπνίσει και να σώσει την ανθρώπινη φυλή καθώς επίσης και να οδηγήσει τους ανθρώπους να ξεφύγουν από όλες τις δυνάμεις του Σατανά και να επιστρέψουν στον Θεό. Για τον λόγο αυτό, προκειμένου να προστατέψουν τη φήμη, το κέρδος και το κύρος τους, οι ηγέτες του θρησκευτικού κόσμου καρφώνουν ξανά τον Χριστό στον σαυρό.τ Αυτά είναι τα πραγματικά γεγονότα και η ουσία σχετικά με το πώς οι ηγέτες του θρησκευτικού κόσμου υπηρετούν τον Θεό κι όμως την ίδια στιγμή αντιστέκονται σ’ Αυτόν.

Χριστιανικά τραγούδια 2018 | Η αληθινή και στοργική φύση του Θεού

«Στον Αδάμ και την Εύα,

ο Ιεχωβά, ο Θεός, έφτιαξε ρούχα από δέρματα και τους έντυσε.»

Απ’ την εικόνα ετούτη βλέπουμε

ότι ο Θεός εμφανίζεται ως γονέας του Αδάμ και της Εύας.

I

Δημιουργός του Αδάμ και της Εύας, ο Θεός τους έκανε συντρόφους Του.

Σαν συγγενής μεριμνούσε για τη ζωή τους,

και φρόντιζε για όλες τις βασικές ανάγκες τους.

Ο Θεός ενεργούσε ως γονέας, ως γονέας του Αδάμ και της Εύας.

Στο έργο του Θεού,

ο άνθρωπος δεν διακρίνει το λαμπρό μεγαλείο Του, το υπέρτατο κύρος Του.

Δεν Τον βλέπει μες στο πέπλο μυστηρίου, δεν βλέπει οργή ούτε μεγαλοπρέπεια.

Το μόνο που βλέπει είναι η αγάπη του Θεού και η ταπεινοφροσύνη.

Το ενδιαφέρον Του για τον άνθρωπο, το καθήκον Του και τη φροντίδα Του γι’ αυτόν.

II

Έτσι ο Θεός σκεφτόταν και συμπεριφερόταν στον Αδάμ και την Εύα,

όπως οι ανθρώπινοι γονείς νοιάζονται για τα παιδιά τους,

όπως οι ανθρώπινοι γονείς φροντίζουν κι αγαπούν

τους γιους και τις κόρες που βλέπουν με τα μάτια τους, που αγγίζουν τα χέρια τους.

Δεν έβαλε ο Θεός τον εαυτό Του σε θέση υψηλή, σε θέση ισχύος,

με τα ίδια Του τα χέρια έφτιαξε ρούχα για να ντύσει τους ανθρώπους.

Κι αν αυτό φαίνεται πως είναι κάτι μικρό κι ανάξιο λόγου,

είναι αυτό που κάνει αυτούς που ακολουθούν τον Θεό,

αυτούς που είχαν ασαφείς ιδέες,

για να δουν ποιος στ’ αλήθεια είν' ο Θεός, πόσο ταπεινόφρων και πιστός Είναι,

ότι Είν' αληθινός και γεμάτος αγάπη·

ότι Είναι ταπεινόφρων και πιστός, ταπεινός και πιστός.

από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Σχετικά με τη Βίβλο (2)

Η Βίβλος αποκαλείται επίσης Παλαιά και Καινή Διαθήκη. Γνωρίζετε άραγε σε τι αναφέρεται η «διαθήκη»; Η «διαθήκη» στην Παλαιά Διαθήκη προέρχεται από τη συμφωνία του Ιεχωβά με τον λαό του Ισραήλ, όταν σκότωσε τους Αιγυπτίους και έσωσε τους Ισραηλίτες από τον Φαραώ. Βέβαια, απόδειξη αυτής της συμφωνίας αποτελούσε το αίμα του αμνού πάνω στο ανώφλι της θύρας, μέσω του οποίου ο Θεός σύναψε μια συμφωνία με τον άνθρωπο, κατά την οποία όλοι όσοι είχαν αλείψει με αίμα αρνιού το ανώφλι και τους παραστάτες της θύρας τους ήταν Ισραηλίτες, ήταν ο εκλεκτός λαός του Θεού, και ο Ιεχωβά δεν θα πείραζε κανέναν τους (διότι τότε ο Ιεχωβά σκόπευε να σκοτώσει όλους τους πρωτότοκους υιούς της Αιγύπτου και τα πρωτότοκα πρόβατα και βόδια). Αυτή η συμφωνία έχει δύο επίπεδα σημασίας. Κανείς από τους ανθρώπους ή τα ζώα της Αιγύπτου δεν θα γλίτωνε από τον Ιεχωβά. Θα σκότωνε όλους τους πρωτότοκους υιούς τους και τα πρωτότοκα πρόβατα και βόδια. Έτσι, σε πολλά βιβλία προφητείας είχε προαναγγελθεί ότι οι Αιγύπτιοι θα παιδεύονταν δριμύτατα ως αποτέλεσμα της συμφωνίας του Ιεχωβά. Αυτό είναι το πρώτο επίπεδο σημασίας. Ο Ιεχωβά σκότωσε τους πρωτότοκους υιούς της Αιγύπτου και όλα τα πρωτότοκα ζώα της και άφησε απείραχτους όλους τους Ισραηλίτες, πράγμα που σήμαινε ότι ο Ιεχωβά αγαπούσε όλους όσοι ήταν από τη γη του Ισραήλ και όλοι θα γλίτωναν. Ήθελε να επιτελέσει μακροχρόνιο έργο επ’ αυτών και σύναψε τη συμφωνία μαζί τους χρησιμοποιώντας το αίμα του αμνού. Εφεξής, ο Ιεχωβά δεν θα σκότωνε τους Ισραηλίτες και είπε ότι θα ήταν για πάντα οι εκλεκτοί Του. Μεταξύ των δώδεκα φυλών του Ισραήλ, θα ξεκινούσε το έργο Του για ολόκληρη την Εποχή του Νόμου, θα ανακοίνωνε όλους τους νόμους Του στους Ισραηλίτες και από αυτούς θα επέλεγε τους προφήτες και τους δικαστές και θα αυτοί θα ήταν στο επίκεντρο του έργου Του. Σύναψε μια συμφωνία μαζί τους: Αν δεν άλλαζε η εποχή, θα εργαζόταν μόνο μεταξύ των εκλεκτών. Η συμφωνία του Ιεχωβά ήταν αμετάβλητη, διότι έγινε με αίμα και συνάφθηκε με τον εκλεκτό λαό Του. Το πιο σημαντικό ήταν ότι είχε επιλέξει ένα κατάλληλο πεδίο εφαρμογής και στόχο για να ξεκινήσει το έργο Του για όλη την εποχή, οπότε οι άνθρωποι θεωρούσαν τη συμφωνία ιδιαίτερα σημαντική. Αυτό είναι το δεύτερο επίπεδο σημασίας της συμφωνίας. Με εξαίρεση τη Γένεση, η οποία προηγήθηκε της σύναψης της συμφωνίας, όλα τα άλλα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης καταγράφουν το έργο μεταξύ των Ισραηλιτών μετά την σύναψη της συμφωνίας. Φυσικά, υπάρχουν περιστασιακές αναφορές στα Έθνη, αλλά συνολικά, η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει το έργο του Θεού στο Ισραήλ. Λόγω της συμφωνίας του Ιεχωβά με τους Ισραηλίτες, τα βιβλία που γράφτηκαν κατά την Εποχή του Νόμου ονομάζονται «Παλαιά Διαθήκη». Πήρε το όνομα της συμφωνίας του Ιεχωβά με τους Ισραηλίτες.

Η Καινή Διαθήκη πήρε το όνομα του αίματος που έχυσε ο Ιησούς στον σταυρό και τη συμφωνία Του με ολους εκεινους οσοι πιστευαν σε Αυτον. Η συμφωνία του Ιησού είχε ως εξής: Οι άνθρωποι έπρεπε μόνο να πιστέψουν σ’ Αυτόν ώστε οι αμαρτίες τους να συγχωρεθούν από το αίμα Του και έτσι θα σώζονταν και θα αναγεννιούνταν μέσω Αυτού και δεν θα ήταν πλέον αμαρτωλοί. Οι άνθρωποι έπρεπε μόνο να πιστέψουν σ’ Αυτόν για να λάβουν τη χάρη Του και δεν θα υπέφεραν στην κόλαση μετά θάνατον. Όλα τα βιβλία που γράφτηκαν κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος ήρθαν κατόπιν αυτής της συμφωνίας, και όλα τους καταγράφουν το έργο και τις ομιλίες που περιέχονται σ’ αυτήν. Δεν προχωρούν πέρα ​​από τη σωτηρία της σταύρωσης του Κυρίου Ιησού ή τη συμφωνία. Είναι όλα τους βιβλία που γράφτηκαν από τους αδελφούς εν Κυρίω που είχαν βιώσει εμπειρίες. Συνεπώς, και αυτά τα βιβλία πήραν το όνομα της συμφωνίας: Ονομάζονται Καινή Διαθήκη. Αυτές οι δύο διαθήκες περιλαμβάνουν μόνο την Εποχή της Χάριτος και την Εποχή του Νόμου και δεν έχουν καμία σχέση με την έσχατη εποχή. Επομένως, η Βίβλος δεν έχει μεγάλη χρησιμότητα για τους σημερινούς ανθρώπους των εσχάτων ημερών. Το πολύ-πολύ, χρησιμεύει ως προσωρινή αναφορά, αλλά ουσιαστικά έχει μικρή χρηστική αξία. Ωστόσο, οι θρησκευόμενοι εξακολουθούν να την εκτιμούν στον μέγιστο βαθμό. Δεν γνωρίζουν τη Βίβλο. Ξέρουν μόνο πώς να ερμηνεύουν τη Βίβλο, και ουσιαστικά αγνοούν την προέλευσή της. Η στάση τους απέναντι στη Βίβλο είναι η εξής: Τα πάντα στη Βίβλο είναι σωστά, δεν υπάρχουν ανακρίβειες ή λάθη. Κατόπιν, αρχίζουν να τη μελετούν. Επειδή έχουν καταρχάς αποφασίσει ότι η Βίβλος είναι σωστή και αλάνθαστη, την μελετούν και την εξετάζουν με μεγάλο ενδιαφέρον. Το σημερινό στάδιο του έργου δεν έχει προαναγγελθεί στη Βίβλο. Δεν υπήρξε ποτέ αναφορά του έργου της κατάκτησης στον σκοτεινότερο όλων των τόπων, γιατί αυτό είναι το πιο πρόσφατο έργο. Επειδή η εποχή του έργου διαφέρει, ακόμη και ο ίδιος ο Ιησούς αγνοούσε ότι αυτό το στάδιο του έργου θα επιτελούταν κατά τις έσχατες ημέρες — και πώς θα μπορούσαν οι άνθρωποι των εσχάτων ημερών να ανακαλύψουν αυτό το στάδιο του έργου;

Οι περισσότεροι από όσους ερμηνεύουν τη Βίβλο χρησιμοποιούν τη λογική συναγωγή και δεν διαθέτουν πραγματικό υπόβαθρο. Απλώς χρησιμοποιούν τη λογική για να εξάγουν πολλά συμπεράσματα. Διότι επί σειρά ετών, κανείς δεν τόλμησε να αναλύσει τη Βίβλο ή να πει «όχι» στη Βίβλο, γιατί αυτό το βιβλίο είναι άγιο βιβλίο και οι άνθρωποι το λατρεύουν ως Θεό. Αυτό διήρκησε για αρκετές χιλιάδες έτη. Ο Θεός δεν έχει δώσει προσοχή και κανείς δεν έχει ανακαλύψει την πραγματική ιστορία της Βίβλου. Λέμε ότι η λατρεία της Βίβλου συνιστά ειδωλολατρία, όμως κανείς από αυτούς τους αφοσιωμένους πιστούς δεν τολμά να το δει κατ’ αυτόν τον τρόπο και θα σου πουν: «Αδελφέ! Μην το λες αυτό, είναι απαίσιο! Πώς μπορείς να βλασφημείς κατά του Θεού;» Στη συνέχεια, θα πάρουν μια πονεμένη έκφραση: «Αχ, ελεήμων Ιησού, Κύριε της σωτηρίας, Σε εκλιπαρώ να συγχωρέσεις τις αμαρτίες του, γιατί είσαι ο Κύριος που αγαπάει τον άνθρωπο, και όλοι έχουμε αμαρτήσει, Σε παρακαλώ ελέησόν μας, αμήν». Βλέπετε πόσο ευσεβείς είναι. Πώς να είναι εύκολο για αυτούς να δεχτούν την αλήθεια; Αυτά που λες θα τους κατατρομάξουν. Κανείς δεν θα τολμούσε να σκεφτεί ότι η Βίβλος θα μπορούσε να έχει μολυνθεί με ανθρώπινες ιδέες και ανθρώπινες αντιλήψεις και κανείς δεν μπορεί να δει αυτή την ατέλεια. Κάποια από αυτά που περιέχει η Βίβλος αποτελούν ανθρώπινη εμπειρία και γνώση, κάποια αποτελούν τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και υπάρχουν επίσης όσα έχουν νοθευτεί μέσω της ανθρώπινης διάνοιας και σκέψης. Ο Θεός δεν παρενέβη ποτέ σε αυτά τα πράγματα, αλλά υπάρχει ένα όριο: Δεν μπορούν να υπερβούν την άποψη των κανονικών ανθρώπων και αν το κάνουν, παρεμβαίνουν και διακόπτουν το έργο του Θεού. Ό,τι υπερβαίνει την άποψη των κανονικών ανθρώπων είναι έργο του Σατανά, διότι απομακρύνει τους ανθρώπους από το καθήκον τους, είναι το έργο του Σατανά και κατευθύνεται από τον Σατανά και αυτή τη στιγμή το Άγιο Πνεύμα δεν θα σου επιτρέψει να ενεργήσεις κατ’ αυτόν τον τρόπο. Μερικές φορές, κάποιοι αδελφοί και αδελφές ρωτούν: «Μπορώ να εργαστώ κατ’ αυτόν τον τρόπο;» Κοιτάω το ανάστημα τους και λέω: «Ναι!» Υπάρχουν επίσης ορισμένοι άνθρωποι που λένε: «Αν εργαστώ κατ’ αυτόν τον τρόπο, είναι η κατάσταση μου κανονική;» Κι Εγώ λέω: «Ναι! Είναι κανονική, ιδιαίτερα κανονική!» Άλλοι λένε: «Μπορώ να εργαστώ κατ’ αυτόν τον τρόπο;» Κι Εγώ λέω: «Όχι!» Αυτοί λένε: «Γιατί αυτός μπορεί κι εγώ όχι;» Και Εγώ λέω: «Επειδή αυτό που κάνεις προέρχεται από τον Σατανά, ενοχλεί και η πηγή των κινήτρων σου είναι αποκλίνουσα». Υπάρχουν επίσης στιγμές που το έργο δεν έχει αναπτυχθεί πολύ, και οι αδελφοί και οι αδελφές δεν γνωρίζουν. Κάποιοι Με ρωτούν εάν μπορούν να εργαστούν κατ’ αυτόν τον τρόπο και όταν βλέπω ότι οι πράξεις τους δεν θα διακόψουν το έργο του μέλλοντος, λέω: «Μπορείτε». Το έργο του Αγίου Πνεύματος δίνει στους ανθρώπους ένα πεδίο εφαρμογής. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να ακολουθούν τις επιθυμίες του Αγίου Πνεύματος κατά γράμμα, διότι οι άνθρωποι κατέχουν την κανονική σκέψη και αδυναμία, και έχουν κάποιες σαρκικές ανάγκες, έχουν αληθινά προβλήματα και στο μυαλό τους έχουν σκέψεις, τις οποίες ουσιαστικά δεν έχουν τρόπο να ελέγξουν. Ό,τι ζητώ από τους ανθρώπους έχει ένα όριο. Ορισμένοι πιστεύουν ότι ο λόγος Μου είναι ασαφής, ότι τους λέω να ενεργήσουν με οποιονδήποτε τρόπο — αυτό συμβαίνει επειδή δεν καταλαβαίνεις ότι υπάρχει κατάλληλο πεδίο για τις απαιτήσεις Μου. Αν ήταν όπως φαντάζεσαι — εάν είχα τις ίδιες απαιτήσεις από όλους τους ανθρώπους ανεξαίρετα, και απαιτούσα από αυτούς να έχουν όλοι το ίδιο ανάστημα — τότε αυτό θα οδηγούσε σε αποτυχία. Αυτό σημαίνει ότι απαιτείται το αδύνατο, και είναι θεμελιώδης αρχή του ανθρώπινου έργου, όχι θεμελιώδης αρχή του έργου του Θεού. Το έργο του Θεού διεξάγεται σύμφωνα με τις πραγματικές συνθήκες των ανθρώπων και βασίζεται στο έμφυτο επίπεδό τους. Αυτή είναι και η θεμελιώδης αρχή της διάδοσης του ευαγγελίου: Πρέπει να προχωράς αργά, αφήνοντας τη φύση να ακολουθήσει την πορεία της, μέχρι να πεις σε κάποιον την αλήθεια με σαφήνεια. Μόνο τότε θα καταλάβουν και μόνο τότε θα είναι σε θέση να παραμερίσουν τη Βίβλο. Εάν ο Θεός δεν έκανε αυτό το στάδιο του έργου, ποιος θα ήταν σε θέση να ξεφύγει από τις συμβάσεις; Ποιος θα ήταν σε θέση να επιτελέσει το νέο έργο; Ποιος θα ήταν σε θέση να βρει ένα νέο μονοπάτι εκτός της Βίβλου; Επειδή οι παραδοσιακές αντιλήψεις των ανθρώπων και η φεουδαρχική ηθική είναι τόσο βαθιά ριζωμένες, δεν έχουν την ικανότητα να τις αποτινάξουν από μόνοι τους, ούτε έχουν το θάρρος να το κάνουν. Για να μην πω τίποτα για το πώς οι σημερινοί άνθρωποι έχουν καταληφθεί από λίγα νεκρά λόγια στη Βίβλο, λόγια που έχουν κυριεύσει την καρδιά τους. Πώς θα μπορούσαν να εγκαταλείψουν τη Βίβλο πρόθυμα; Πώς θα μπορούσαν να αποδεχθούν εύκολα μια οδό που είναι εκτός της Βίβλου; Εκτός κι αν μπορείς να μιλήσεις καθαρά για την πραγματική ιστορία της Βίβλου και τις θεμελιώδεις αρχές του έργου του Αγίου Πνεύματος, έτσι ώστε να πειστούν απόλυτα όλοι οι άνθρωποι — κάτι, το οποίο είναι απολύτως αναγκαίο. Κι αυτό επειδή όλοι μέσα στη θρησκεία προσκυνούν τη Βίβλο και τη λατρεύουν ως Θεό, προσπαθούν επίσης να περιορίσουν τον Θεό εντός της Βίβλου και υπάρχει η περίπτωση ότι θα επιτύχουν τους στόχους τους μόνο εφόσον έχουν καρφώσει ξανά τον Θεό στον σταυρό.