«Αφύπνιση από το όνειρο» (2) - Χωρίς αγιοσύνη, κανένας δεν θα εισέλθει στη βασιλεία του Θεού

Χριστιανικές Ταινίες «Αφύπνιση από το όνειρο» Κλιπ 2 - Χωρίς αγιοσύνη, κανένας δεν θα εισέλθει στη βασιλεία του Θεού

 Όταν συγχωρεθούν οι αμαρτίες ημών που πιστεύουμε στον Κύριο, επιτυγχάνουμε άραγε εξαγνισμό; Αν δεν πασχίσουμε για τον εξαγνισμό, και δώσουμε προσοχή μόνο να αναλωνόμαστε για τον Κύριο και εκτελούμε επιμελώς το έργο του Κυρίου, μήπως θα αρπαγούμε και θα αναληφθούμε στη βασιλεία των ουρανών; Το βιντεοκλίπ «Αφύπνιση από το όνειρο» θα σας δώσει όλες τις απαντήσεις!

Σχετική σύσταση: Δευτέρα παρουσία σημάδια -- πώς θα επιστρέψει ο Κύριος;

 Πηγή από: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

«Το μυστήριο της ευσέβειας» (5) - Πώς μπορεί κανείς να ξέρει ότι ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή Αποσπάσματα ταινιών 698 7 μήνες πριν

Χριστιανική ταινία  «Το μυστήριο της ευσέβειας» (5) - Πώς μπορεί κανείς να ξέρει ότι ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή 

 Οι δύο ενσαρκώσεις του Θεού αποδεικνύουν το γεγονός ότι «Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή». Γιατί λέγεται ότι ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή; Και αυτοί οι απόστολοι και σπουδαίοι πνευματικοί άνθρωποι που ακολούθησαν τον Κύριο Ιησού είπαν επίσης πολλά πράγματα, πράγματα που είναι μεγάλο όφελος για τον άνθρωπο, οπότε γιατί να μην είναι κι αυτοί η αλήθεια, η οδός και η ζωή; Πώς θα πρέπει να καταλάβουμε τη διαφορά μεταξύ των δύο αυτών πλευρών;

 Μάθετε περισσότερα:Βασιλεία του Θεού

 Πηγή από: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Μια ανθολογία από τα δέκα κείμενα του λόγου του Θεού σχετικά με τα «Έργο και είσοδος»

1. Από τότε που οι άνθρωποι άρχισαν να ακολουθούν το σωστό μονοπάτι της ζωής, υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία παραμένουν ασαφή. Είναι ακόμα σε πλήρη σύγχυση σχετικά με το έργο του Θεού και με το πόσο έργο πρέπει να κάνουν οι ίδιοι. Αυτό οφείλεται, από τη μία, στην απόκλιση που υπάρχει ανάμεσα στην εμπειρία τους και στα όρια της ικανότητάς τους να λαμβάνουν. Από την άλλη, οφείλεται στο γεγονός ότι το έργο του Θεού δεν έχει φέρει ακόμα τους ανθρώπους σε αυτό το στάδιο. Συνεπώς, όλοι αμφιταλαντεύονται σχετικά με τα περισσότερα πνευματικά ζητήματα. Όχι μόνο δεν έχετε ξεκαθαρίσει σε τι πρέπει να εισέλθετε, αλλά είστε ακόμα περισσότερο αδαείς σχετικά με το έργο του Θεού. Αυτό είναι κάτι περισσότερο από απλώς ένα θέμα των ατελειών σας: Πρόκειται για ένα τεράστιο μειονέκτημα όλων των θρήσκων. Σε αυτό εντοπίζεται ο σημαντικότερος λόγος που οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον Θεό, οπότε αυτό το μειονέκτημα αποτελεί ένα κοινό ελάττωμα όλων εκείνων που αναζητούν τον Κύριο. Κανένας δεν έχει γνωρίσει ποτέ τον Θεό ούτε έχει δει ποτέ το πραγματικό Του πρόσωπο. Εξαιτίας αυτού, το έργο του Θεού γίνεται τόσο κοπιαστικό όπως το να κινείς βουνά ή να στραγγίζεις τη θάλασσα. Πόσοι έχουν θυσιάσει τη ζωή τους για το έργο του Θεού; Πόσοι έχουν εξοβελιστεί λόγω του έργου Του; Πόσοι έχουν βασανιστεί μέχρι θανάτου για χάρη του έργου Του; Πόσοι, με τα μάτια γεμάτα δάκρυα αγάπης για τον Θεό, πέθαναν αδίκως; Πόσοι ήρθαν αντιμέτωποι με βάρβαρους και απάνθρωπους διωγμούς; Αυτές οι τραγωδίες που συνέβησαν, δεν οφείλονται όλες στην έλλειψη γνώσης των ανθρώπων για τον Θεό; Πώς θα μπορούσε κάποιος που δεν γνωρίζει τον Θεό, να έχει το θράσος να εμφανιστεί ενώπιόν Του; Πώς θα μπορούσε κάποιος που πιστεύει στον Θεό, αλλά παρόλα αυτά τον καταδιώκει, να έχει το θράσος να εμφανιστεί ενώπιόν Του; Δεν πρόκειται για ανεπάρκειες που χαρακτηρίζουν αποκλειστικά τους θρήσκους, αλλά για ανεπάρκειες που είναι κοινές και σ’ εσάς και σ’ αυτούς. Οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό χωρίς να τον γνωρίζουν. Γι’ αυτόν και μόνο τον λόγο, δεν λατρεύουν τον Θεό με την καρδιά τους και δεν έχουν τον φόβο Του Θεού μέσα στην καρδιά τους. Υπάρχουν ακόμα και εκείνοι που, με τυμπανοκρουσίες , τελούν το έργο που οι ίδιοι οραματίζονται μέσα σ’ αυτό το ρεύμα, και κάνουν το έργο του Θεού σύμφωνα με τις δικές τους απαιτήσεις και άσωτες επιθυμίες. Πολλοί ενεργούν με ακρότητες, χωρίς καμία εκτίμηση για τον Θεό, ακολουθώντας μόνο τη δική τους βούληση. Όλοι αυτοί δεν αποτελούν τέλεια προσωποποίηση της εγωιστικής καρδιάς των ανθρώπων; Δεν εκδηλώνουν το πλεόνασμα της απάτης των ψευδαισθήσεων που διακατέχει τους ανθρώπους;

από «Έργο και είσοδος (1)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

2. Οι άνθρωποι μπορεί όντως να είναι εξόχως ευφυείς, όμως πώς είναι δυνατόν τα χαρίσματά τους να υποκαθιστούν το έργο του Θεού; Οι άνθρωποι μπορεί όντως να νοιάζονται για  τα βάρη του Θεού, όμως δεν μπορούν να ενεργούν τόσο εγωιστικά. Είναι οι πράξεις των ανθρώπων πραγματικά θεϊκές; Μπορεί να είναι κανείς απολύτως βέβαιος; Για να γίνει κανείς μάρτυρας του Θεού, για να κληρονομήσει τη δόξα Του — εδώ ο Θεός κάνει μια εξαίρεση και ανυψώνει τους ανθρώπους. Πώς θα μπορούσαν να το αξίζουν; Το έργο του Θεού έχει μόλις ξεκινήσει, τα λόγια Του έχουν μόλις αρχίσει να εκφέρονται. Σε αυτό το σημείο, οι άνθρωποι νιώθουν καλά με τον εαυτό τους. Αυτό και μόνο δεν επιβάλει την ταπείνωση; Καταλαβαίνουν ελάχιστα πράγματα. Ακόμα και οι πιο χαρισματικοί θεωρητικοί, οι πιο εύγλωττοι ρήτορες, δεν μπορούν να περιγράψουν στο σύνολό του το μεγαλείο του Θεού, πόσο μάλλον εσείς. Καλά θα κάνατε να μη βάζετε τη δική σας αξία πιο ψηλά από τους ουρανούς, αλλά να θεωρείτε τον εαυτό σας ότι είναι πιο χαμηλά και από τον πιο ασήμαντο από εκείνους τους λογικούς ανθρώπους που αναζητούν την αγάπη για τον Θεό. Αυτό είναι το μονοπάτι απ’ όπου θα εισέλθετε για να βλέπετε τον εαυτό σας με διαφορά πιο μικρό από όλους τους άλλους. Γιατί νομίζετε ότι είστε τόσο ψηλά; Γιατί έχετε τον εαυτό σας σε τόσο μεγάλη εκτίμηση; Στο μεγάλο ταξίδι της ζωής, δεν έχετε κάνει παρά μόνο τα πρώτα λίγα βήματα. Το μόνο που βλέπετε είναι το χέρι του Θεού, όχι ολόκληρο τον Θεό. Είναι επιβεβλημένο να δείτε περισσότερο από το έργο του Θεού, να ανακαλύψετε περισσότερα από αυτά στα οποία πρέπει να εισέλθετε, επειδή δεν έχετε αλλάξει παρά ελάχιστα.

από «Έργο και είσοδος (1)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

3. Στην πραγματικότητα, από τις μυριάδες των όσων έχει δημιουργήσει ο Θεός, ο άνθρωπος είναι το πιο ασήμαντο. Παρόλο που είναι κύριος των πάντων, ο άνθρωπος είναι ο μόνος ανάμεσα τους που υπόκειται στον δόλο του Σατανά, ο μόνος που πέφτει θύμα της διαφθοράς του Σατανά με άπειρους τρόπους. Ο άνθρωπος δεν ήταν ποτέ κυρίαρχος του εαυτού του. Οι περισσότεροι άνθρωποι ζούνε υπό την αχρεία σφαίρα επιρροής του Σατανά και γίνονται αντικείμενα της χλεύης του. Τους κοροϊδεύει με τον έναν και με τον άλλον τρόπο, σε σημείο που να γίνονται ζωντανοί-νεκροί, υπομένοντας κάθε μεταστροφή, κάθε κακουχία στον κόσμο των ανθρώπων. Και αφού παίξει μαζί τους, ο Σατανάς βάζει ένα τέλος στο πεπρωμένο τους. Έτσι, οι άνθρωποι περνάνε όλη τους τη ζωή μέσα στη θολούρα και τη σύγχυση, ανήμποροι να απολαύσουν έστω και για μία φορά όλα τα ωραία πράγματα που έχει προετοιμάσει γι’ αυτούς ο Θεός. Αντιθέτως, καταστρέφονται από τον Σατανά και γίνονται κουρέλια. Σήμερα είναι τόσο εξασθενισμένοι και ράθυμοι που απλώς δεν έχουν καμία διάθεση να προσέξουν το έργο του Θεού. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν τη διάθεση να προσέξουν το έργο του Θεού, η εμπειρία τους είναι καταδικασμένη να παραμένει για πάντα αποσπασματική και ημιτελής, ενώ η είσοδός τους θα παραμείνει για πάντα ένας κενός χώρος.

από «Έργο και είσοδος (1)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

4. Στις χιλιάδες χρόνια που έχουν περάσει από τότε που ο Θεός ήρθε σε αυτόν τον κόσμο, πολλοί με μεγαλόπνοες ιδέες  χρησιμοποιήθηκαν από τον Θεό για να επιτελέσουν το έργο Του μέσα στην πάροδο του χρόνου, όμως αυτοί που γνωρίζουν το έργο Του είναι τόσο λίγοι, που είναι σχεδόν ανύπαρκτοι. Γι’ αυτόν τον λόγο, αμέτρητοι είναι αυτοί που διατηρούν μια στάση αντίστασης απέναντι στον Θεό, ενώ ταυτόχρονα αναλαμβάνουν να κάνουν το έργο Του, γιατί, αντί να κάνουν το έργο Του, στην ουσία κάνουν ανθρώπινο έργο από μια θέση που τους έδωσε ο Θεός. Μπορεί αυτό να ονομαστεί έργο; Πώς μπορούν να εισέλθουν; Η ανθρωπότητα πήρε τη χάρη του Θεού και την έθαψε. Εξαιτίας αυτού, με την πάροδο των γενεών, αυτοί που κάνουν το έργο του Θεού έχουν ελάχιστη είσοδο. Απλούστατα δεν λένε ότι γνωρίζουν το έργο του Θεού, επειδή κατανοούν ελάχιστα από τη σοφία του Θεού. Μπορεί να ειπωθεί ότι, παρόλο που υπάρχουν πολλοί που υπηρέτησαν τον Θεό, δεν έχουν καταφέρει να καταλάβουν την ύψιστη θέση Του, γι’ αυτό έχουν όλοι παρουσιαστεί οι ίδιοι σαν θεός, ώστε να τους λατρεύουν οι άλλοι.

από «Έργο και είσοδος (1)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

5. Τόσα χρόνια ο Θεός παρέμενε κρυμμένος μέσα στη δημιουργία. Τόσες φορές, πίσω από ένα ομιχλώδες πέπλο, παρατηρούσε την άνοιξη και το φθινόπωρο να έρχονται και να φεύγουν, τόσες ημέρες και νύχτες κοιτούσε προς τα κάτω, από τον τρίτο ουρανό, επί μήνες και χρόνια ολόκληρα περπατούσε ανάμεσα στους ανθρώπους. Καθόταν επάνω από όλους τους ανθρώπους, περιμένοντας ήσυχα να περάσουν τόσοι παγωμένοι χειμώνες. Ούτε μία φορά δεν εμφανίστηκε ανοιχτά σε κανέναν, παραμένοντας πάντοτε αθόρυβος, φεύγοντας χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος, για να επιστρέψει και πάλι σιωπηλά. Ποιος μπορεί να γνωρίζει το πραγματικό Του πρόσωπο; Δεν έχει μιλήσει ποτέ του στους ανθρώπους, δεν έχει εμφανιστεί ποτέ στους ανθρώπους. Πόσο εύκολο είναι για τους ανθρώπους να κάνουν το έργο του Θεού; Ποσώς καταλαβαίνουν ότι το να Τον γνωρίζουν είναι το πιο δύσκολο απ’ όλα. Σήμερα ο Θεός έχει μιλήσει στον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος δεν Τον έχει γνωρίσει ποτέ, επειδή η είσοδός του στη ζωή είναι υπερβολικά περιορισμένη και ρηχή. Από τη δική Του οπτική γωνία, οι άνθρωποι είναι εντελώς ακατάλληλοι για να εμφανιστούν ενώπιον του Θεού. Κατανοούν ελάχιστα τον Θεό και είναι εξαιρετικά αποξενωμένοι από Αυτόν. Επιπροσθέτως, οι καρδιές με τις οποίες πιστεύουν στον Θεό είναι υπερβολικά περίπλοκες, και απλώς δεν φυλάνε την εικόνα του Θεού στα βάθη της καρδιάς τους. Ως αποτέλεσμα, η κοπιαστική προσπάθεια του Θεού και το έργο Του, θαμμένα σαν κομμάτια χρυσού κάτω από την άμμο, δεν μπορούν να ακτινοβολήσουν ούτε μία αχτίδα φωτός. Για τον Θεό, το επίπεδο, τα κίνητρα και οι απόψεις αυτών των ανθρώπων Τού είναι άκρως απεχθή. Στερημένοι κάθε ικανότητας να λαμβάνουν, απαθείς σε σημείο αναισθησίας, ευτελείς και εκφυλισμένοι, εξαιρετικά δουλοπρεπείς, αδύναμοι και άβουλοι, χρειάζονται καθοδήγηση όπως τα κοπάδια των ζώων. Όσον αφορά στην είσοδό τους στο πνεύμα ή στην είσοδό τους στο έργο του Θεού, δεν δίνουν την παραμικρή προσοχή, δεν διαθέτουν ούτε μια σταλιά αποφασιστικότητας ώστε να υποφέρουν για χάρη της αλήθειας. Δεν θα είναι εύκολο ένα τέτοιο άτομο να φτάσει στην ολοκλήρωση μέσα από τον Θεό. Συνεπώς, είναι ζωτικής σημασίας να ξεκινήσετε την είσοδό σας από αυτήν την οπτική, ότι μέσα από το έργο και την είσοδό σας πλησιάζετε στο να γνωρίσετε το έργο του Θεού.

από «Έργο και είσοδος (1)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

6. Όταν ακούει να μιλάνε για έργο, ο άνθρωπος πιστεύει πως έργο σημαίνει να τρέχει εδώ κι εκεί για τον Θεό, να κηρύττει παντού και να δαπανά για τον Θεό. Παρόλο που αυτή η πεποίθηση είναι σωστή, είναι υπερβολικά μονόπλευρη. Αυτό που ο Θεός ζητάει από τον άνθρωπο, δεν είναι μόνο να πηγαίνει παντού για τον Θεό. Είναι περισσότερο η διακονία κι η τροφοδότηση του πνεύματος. Πολλοί αδελφοί και αδελφές δεν αναλογίστηκαν ποτέ το έργο τους για τον Θεό, ακόμα και μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας, επειδή το έργο, έτσι όπως το αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος, έρχεται σε αντίφαση με αυτό που ζητάει ο Θεός. Συνεπώς, ο άνθρωπος ποσώς ενδιαφέρεται για την ουσία του έργου, και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που η είσοδος του ανθρώπου είναι επίσης αρκετά μονόπλευρη. Όλοι εσείς θα πρέπει να ξεκινήσετε να εισέρχεστε δουλεύοντας για τον Θεό, ώστε να μπορέσετε να βιώσετε καλύτερα όλες τις πτυχές της εισόδου. Σε αυτό θα πρέπει να εισέλθετε. Έργο δεν είναι να τρέχετε εδώ κι εκεί για τον Θεό. Το έργο αφορά στο κατά πόσο η ζωή και τα βιώματα του ανθρώπου είναι αρεστά στον Θεό. Έργο είναι να χρησιμοποιεί ο άνθρωπος την αφοσίωσή του στον Θεό και τις γνώσεις που έχει για τον Θεό ώστε να γίνει μαρτυρία του Θεού και να υπηρετεί τον άνθρωπο. Αυτή είναι η ευθύνη του ανθρώπου και αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσει. Με άλλα λόγια, η είσοδός σας είναι το έργο σας. Αποζητάτε να εισέλθετε κατά τη διάρκεια του έργου σας για τον Θεό. Εμπειρία του Θεού δεν είναι μόνο η ικανότητα να τρώτε και να πίνετε από τον λόγο Του. Πάνω απ’ όλα, πρέπει να μπορείτε να γίνετε μαρτυρία του Θεού, να υπηρετείτε τον Θεό και να συνδράμετε και τροφοδοτείτε τον άνθρωπο. Αυτό είναι το έργο και η είσοδός σας, αυτό θα πρέπει να επιτύχει κάθε άνθρωπος.

από «Έργο και είσοδος (2)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

7. Είναι πολλοί αυτοί που εστιάζουν μόνο στα ταξίδια τους εδώ κι εκεί για τον Θεό και κηρύττουν σε όλα τα μήκη και πλάτη, όμως παραβλέπουν την προσωπική τους εμπειρία και αμελούν την είσοδό τους στην πνευματική ζωή. Αυτό είναι που κάνει όλους εκείνους που υπηρετούν τον Θεό να γίνονται εκείνοι που του αντιτάσσονται. Τόσα χρόνια, εκείνοι που υπηρετούν τον Θεό και συνδράμουν τον άνθρωπο απλώς θεωρούν το έργο και το κήρυγμα ως είσοδο, αλλά κανένας τους δεν αντιλαμβάνεται την προσωπική του πνευματική εμπειρία ως μια σημαντική είσοδο. Αντιθέτως, βασίζονται στη διαφώτιση από το έργο του Αγίου Πνεύματος για να διδάξουν τους άλλους. Όταν κηρύττουν, έχουν βαριά ευθύνη και λαμβάνουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και μέσα από αυτό κάνουν να ακούγεται η φωνή του Αγίου Πνεύματος. Εκείνη τη στιγμή, όσοι κάνουν έργο νιώθουν αυταρέσκεια και αυτοϊκανοποίηση, ωσάν το έργο του Αγίου Πνεύματος να ήταν προσωπική τους πνευματική εμπειρία. Νιώθουν ότι όλα τα λόγια που λένε εκείνη τη στιγμή είναι δικά τους και, επίσης… Αφότου κήρυξες μία φορά με αυτόν τον τρόπο, τώρα νιώθεις ότι το πραγματικό ανάστημά σου δεν είναι και τόσο μικρό όσο νόμιζες. Αφότου το Άγιο Πνεύμα εργαστεί με τον ίδιο τρόπο μέσα σου αρκετές φορές, πείθεσαι ότι έχεις ήδη ανάστημα και λανθασμένα πιστεύεις ότι το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι η δικιά σου είσοδος και το δικό σου είναι. Όταν έχεις αυτήν την εμπειρία κατ’ εξακολούθηση, χαλαρώνεις σχετικά με τη δική σου είσοδο. Τότε γίνεσαι οκνηρός χωρίς να το συνειδητοποιείς και δεν δίνεις καμία σημασία στη δική σου είσοδο. Συνεπώς, όταν συνδράμεις τους άλλους, πρέπει να κάνεις σαφή διαχωρισμό ανάμεσα στο δικό σου ανάστημα και στο έργο του Αγίου Πνεύματος. Αυτό θα διευκολύνει περισσότερο την είσοδό σου και θα ωφελήσει περισσότερο την εμπειρία σου. Όταν ο άνθρωπος βλέπει το έργο του Αγίου Πνεύματος ως προσωπική του εμπειρία, αρχίζει ο εκφυλισμός του. Γι’ αυτό, όποιο καθήκον κι αν εκτελείτε, οφείλετε να θεωρείτε την είσοδό σας ως ένα βασικό μάθημα.

από «Έργο και είσοδος (2)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

8. Το έργο σας είναι να εκπληρώνετε το θέλημα του Θεού, να φέρνετε όλους όσοι είναι κοντά στον Θεό ενώπιόν Του, να φέρνετε τον άνθρωπο στον Θεό και να παρουσιάζετε το έργο του Αγίου Πνεύματος και την καθοδήγηση του Θεού στον άνθρωπο, ούτως ώστε να φτάσουν στην τελειότητα οι καρποί από το έργο του Θεού. Γι’ αυτόν τον λόγο, είναι επιβεβλημένο να κατανοήσετε την ουσία του έργου. Από τη στιγμή που ένας χρησιμοποιήθηκε από τον Θεό, όλοι οι άνθρωποι είναι άξιοι να εργαστούν για τον Θεό, όλοι έχουν την ευκαιρία να χρησιμοποιηθούν από το Άγιο Πνεύμα. Ωστόσο, υπάρχει ένα σημείο το οποίο πρέπει να κατανοήσετε: όταν ο άνθρωπος κάνει το έργο του Θεού, έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί από τον Θεό, αλλά αυτό που λέει και γνωρίζει ο άνθρωπος δεν είναι εντελώς το ανάστημά του. Μπορείτε μόνο να αναγνωρίσετε τις ελλείψεις του έργου σας και να λάβετε μεγαλύτερη διαφώτιση από το Άγιο Πνεύμα, ώστε να έχετε τη δυνατότητα να κερδίσετε καλύτερη είσοδο στο έργο σας. Αν ο άνθρωπος θεωρεί ότι η καθοδήγηση του Θεού είναι δική του είσοδος, η οποία είναι έμφυτη στον άνθρωπο, τότε δεν υπάρχει καμία προοπτική να μεγαλώσει το ανάστημα του ανθρώπου. Το Άγιο Πνεύμα διαφωτίζει στον άνθρωπο όταν αυτός είναι σε φυσιολογική κατάσταση. Σε αυτήν την περίπτωση, ο άνθρωπος συχνά νομίζει λανθασμένα ότι η διαφώτιση που λαμβάνει είναι το δικό του πραγματικό ανάστημα, επειδή το Άγιο Πνεύμα διαφωτίζει με πολύ φυσιολογικό τρόπο: αξιοποιεί οτιδήποτε είναι έμφυτο στον άνθρωπο. Όταν ο άνθρωπος εργάζεται και μιλάει, ή όταν προσεύχεται με πνευματική προσήλωση, η αλήθεια θα λάμψει ξαφνικά μπροστά του. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτό που βλέπει είναι μόνο η διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος (φυσικά, αυτό έχει να κάνει και με τη συνεργασία του ανθρώπου), και όχι το αληθινό ανάστημα του ανθρώπου. Μετά από μια περίοδο εμπειριών, κατά την οποία ο άνθρωπος αντιμετωπίζει πολυάριθμες πραγματικές δυσκολίες, το αληθινό ανάστημα του ανθρώπου γίνεται εμφανές υπό τέτοιες συνθήκες. Μόνο τότε ο άνθρωπος ανακαλύπτει ότι το ανάστημά του δεν είναι και τόσο μεγάλο και βγαίνουν στην επιφάνεια ο εγωισμός, οι προσωπικές του βλέψεις και η απληστία του. Μόνο μετά από πολλούς κύκλους τέτοιων εμπειριών, θα καταλάβουν πολλοί απ’ αυτούς που βίωσαν την αφύπνιση του πνεύματός τους ότι δεν ήταν η δική τους πραγματικότητα αυτή στο παρελθόν, αλλά μια στιγμιαία διαφώτιση από το Άγιο Πνεύμα, και το μόνο που έκανε ο άνθρωπος ήταν να δει το φως. Όταν το Άγιο Πνεύμα διαφωτίζει τον άνθρωπο για να κατανοήσει αυτός την αλήθεια, αυτό γίνεται συχνά με σαφή και ευκρινή τρόπο, χωρίς συγκεκριμένο πλαίσιο. Αυτό σημαίνει ότι το Άγιο Πνεύμα δεν ενσωματώνει τις δυσκολίες του ανθρώπου σ’ αυτήν την αποκάλυψη, παρά μόνον αποκαλύπτει άμεσα την αλήθεια. Όταν ο άνθρωπος αντιμετωπίζει δυσκολίες με την είσοδό του, τότε ενσωματώνει τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και αυτό γίνεται η πραγματική εμπειρία του. … Συνεπώς, όταν λαμβάνετε το έργο του Αγίου Πνεύματος, οφείλετε να εστιάζετε ταυτόχρονα και στην είσοδό σας, βλέποντας ακριβώς πιο είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος και ποια είναι η δική σας είσοδος, και ενσωματώνοντας το έργο του Αγίου Πνεύματος στην είσοδό σας. Έτσι, θα μπορέσετε να φτάσετε καλύτερα στην τελείωση μέσω Αυτού και θα επιτρέψετε στην ουσία του έργου του Αγίου Πνεύματος να σφυρηλατηθεί μέσα σας. Κατά τη διάρκεια της εμπειρίας σας από το έργο του Αγίου Πνεύματος, θα μπορέσετε να γνωρίσετε το Άγιο Πνεύμα, όπως και τον εαυτό σας, και εν μέσω των πολυάριθμων περιστατικών ακραίου πόνου, θα αναπτύξετε μια κανονική σχέση με τον Θεό και αυτή η σχέση θα ενισχύεται μέρα με τη μέρα. Μετά από αμέτρητα περιστατικά κλαδέματος και εξευγενισμού, θα αναπτύξετε μια πραγματική αγάπη για τον Θεό. Γι’ αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι ο πόνος, τα χτυπήματα κι οι δοκιμασίες δεν υπάρχουν για να σας αποθαρρύνουν. Αυτό που είναι τρομακτικό είναι να έχετε μόνο το έργο του Αγίου Πνεύματος, αλλά όχι την είσοδό σας. Όταν έρθει η ημέρα της ολοκλήρωσης του έργου του Θεού, θα έχετε κοπιάσει για το τίποτα. Παρόλο που θα έχετε βιώσει το έργο του Θεού, δεν θα έχετε καταφέρει να γνωρίσετε το Άγιο Πνεύμα ή να έχετε τη δική σας είσοδο. Η διαφώτιση του ανθρώπου από το Άγιο Πνεύμα δεν έρχεται για να διατηρήσει το πάθος του ανθρώπου. Έρχεται για να ανοίξει μια οδό για την είσοδο του κάθε ανθρώπου, καθώς και για να επιτρέψει στον άνθρωπο να γνωρίσει το Άγιο Πνεύμα και μέσω αυτού να αναπτύξει μια καρδιά ευλάβειας και λατρείας για τον Θεό.

από «Έργο και είσοδος (2)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

 Πηγή από: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Ποια είναι η έννοια των Χριστουγέννων, και λατρεύετε πραγματικά τον Κύριο Ιησού;

Η προέλευση των Χριστουγέννων

Κάθε χρόνο, όσο πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, τα καταστήματα στον δρόμο φτιάχνουν μια εκθαμβωτική βιτρίνα με χριστουγεννιάτικα δώρα, με τον Άγιο Βασίλη και χριστουγεννιάτικα δέντρα και ούτω καθεξής. Δέντρα και κτίρια είναι στολισμένα με πολύχρωμα φώτα και ολόκληρες πόλεις είναι διακοσμημένες με φαναράκια και χρωματιστές γιρλάντες, και παντού επικρατεί χαρά και ενθουσιασμός. Για τον χριστιανισμό, τα Χριστούγεννα είναι πολύ ξεχωριστή γιορτή και, αρκετούς μήνες πριν από τα Χριστούγεννα, πολλές εκκλησίες θ’ αρχίσουν ν’ ασχολούνται με την προετοιμασία όλων όσα είναι απαραίτητα για τη γιορτή των Χριστουγέννων. Ανήμερα των Χριστουγέννων, οι εκκλησίες γεμίζουν και στις εορταστικές εκδηλώσεις συμμετέχουν αδελφοί και αδελφές, τρώγοντας το δείπνο των Χριστουγέννων, δίνοντας παραστάσεις και λατρεύοντας τον Κύριο Ιησού και ούτω καθεξής. Τα πρόσωπα όλων λάμπουν από ευτυχία. Ωστόσο, όταν συναντιόμαστε σε χαρούμενες συγκεντρώσεις για να γιορτάσουμε τη γέννηση του Κυρίου Ιησού, καταλαβαίνουμε την έννοια των Χριστουγέννων; Ίσως οι αδελφοί κι οι αδελφές θα πουν: «Ο Κύριος Ιησούς σταυρώθηκε για να λυτρώσει όλη την ανθρωπότητα, έτσι για να θυμούνται και να γιορτάζουν τη γέννηση του Κυρίου Ιησού, οι Χριστιανοί καθιέρωσαν τα Χριστούγεννα. Αν και η συγκεκριμένη ημέρα κατά την οποία γεννήθηκε ο Κύριος Ιησούς δεν έχει καταγραφεί στη Βίβλο, τα Χριστούγεννα έγιναν σταδιακά μια οικουμενική γιορτή μετά τη διάδοση του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού». Μπορεί να το γνωρίζουμε αυτό, γνωρίζουμε όμως πραγματικά την αγάπη του Θεού και το θέλημά Του για μας που κρύβεται πίσω από τη γέννηση του Κυρίου Ιησού; Και πώς θα πρέπει να προσεγγίζουμε τα Χριστούγεννα κατά τρόπο που να συνάδει με την καρδιά του Κυρίου;

Ποια είναι η έννοια των Χριστουγέννων, και λατρεύετε πραγματικά τον Κύριο Ιησού;

Ο Κύριος Ιησούς γεννήθηκε λόγω της αγάπης του Θεού και της σωτηρίας της ανθρωπότητας

Στην αρχή ο Ιεχωβά εργάστηκε με τη μορφή του Πνεύματος μεταξύ των ανθρώπων, χρησιμοποίησε τον Μωυσή για να διακηρύξει τους νόμους και τις εντολές Του, καθοδήγησε την ανθρωπότητα για το πώς να ζει στη γη, έμαθε στους ανθρώπους τι είναι καλό και τι κακό, πώς να λατρεύουν τον Θεό και ούτω καθεξής. Όταν όμως η Εποχή του Νόμου πλησίαζε στο τέλος της, επειδή η ανθρωπότητα διαφθειρόταν από τον Σατανά όλο και βαθύτερα, οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να τηρούν τους νόμους και δεν υπήρχαν πλέον επαρκείς προσφορές περί αμαρτίας που θα μπορούσαν να κάνουν για να εξιλεωθούν για τις αμαρτίες τους. Οι άνθρωποι αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο να καταδικαστούν και να οδηγηθούν ανά πάσα στιγμή στον θάνατο σύμφωνα με τους νόμους. Ο Θεός δεν άντεχε να βλέπει τον άνθρωπο, τον οποίο είχε πλάσει με τα χέρια Του, να καταστρέφεται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Για να μπορέσει λοιπόν να επιβιώσει η ανθρωπότητα, ο Θεός κατέβηκε από τον ουρανό και ενσαρκώθηκε ως Κύριος Ιησούς Χριστός, εμφανίστηκε και επιτέλεσε τα έργα Του, εξέφρασε την οδό με τη ρήση: «Μετανοείτε διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών» (κατά Ματθαίον 4:17), δίδαξε τους ανθρώπους να είναι ανεκτικοί, υπομονετικοί και να αγαπούν τους εχθρούς τους και να συγχωρούν τους ανθρώπους εβδομήντα φορές το επτά. Θεράπευε επίσης άρρωστους και εξόρκιζε δαιμόνια και εκτέλεσε πολλά σημεία και τέρατα και, τελικά, σταυρώθηκε, λυτρώνοντας έτσι την ανθρωπότητα από τις αμαρτίες της. Εφόσον αποδεχόμαστε τον Κύριο Ιησού ως Σωτήρα μας και προσευχόμαστε ειλικρινά στον Κύριο, ομολογώντας τις αμαρτίες μας και μετανοώντας, τότε οι αμαρτίες μας συγχωρούνται και μπορούμε να απολαμβάνουμε την ειρήνη, τη χαρά κι όλη την αφθονία της χάρης που προέρχεται από τον Κύριο. Μπορούμε να πούμε ότι, μόνον επειδή ο Κύριος Ιησούς γεννήθηκε κι ο Θεός ενσαρκώθηκε προσωπικά για να επιτελέσει το έργο της λύτρωσης, μπόρεσε η ανθρωπότητα να αποφύγει την καταδίκη και τα δεσμά του νόμου, κι έτσι δεν υπόκειτο πλέον σε καταδίκη ή στην ποινή του θανάτου. Μόνον επειδή γεννήθηκε ο Κύριος Ιησούς, όσοι τον ακολούθησαν μπορούσαν να απολαύσουν πραγματική ειρήνη και χαρά. Πολύ περισσότερο μάλιστα, μόνον επειδή γεννήθηκε ο Κύριος Ιησούς και το Πνεύμα του Θεού υλοποιήθηκε σ’ ένα απλό σώμα, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα της ανθρωπότητας για να εκφωνήσει τις ομιλίες Του, γνωρίζουμε σαφέστερα μέσω του λόγου του Κυρίου το θέλημα του Θεού και τις απαιτήσεις Του για τον άνθρωπο, μπορούμε να έχουμε μια νεώτερη, ανώτερη πρακτική εφαρμογή και η σχέση μας με τον Θεό μπορεί να είναι όλο και εγγύτερη. Αυτό που κρυβόταν πίσω από τον ερχομό του Κυρίου Ιησού στη γη, πίσω από την έκφραση εκ μέρους Του της αλήθειας και την ολοκλήρωση του έργου της σταύρωσης, ήταν γεμάτο με τις επίπονες προσπάθειες του Θεού να σώσει την ανθρωπότητα – ήταν η αγάπη και το έλεος του Θεού απέναντι σ’ εμάς, τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα!

Η Γέννηση του Κυρίου Ιησού

Ποιο είναι το θέλημα και οι απαιτήσεις του Κυρίου Ιησού για μας

Παρότι ο Κύριος Ιησούς αναστήθηκε κι αναλήφθηκε στον ουρανό όταν ολοκλήρωσε το έργο της λύτρωσης, πολλοί άνθρωποι, για να θυμούνται τη γέννησή Του, διοργανώνουν βραδινά πάρτι τα Χριστούγεννα, δίνουν παραστάσεις και γιορτάζουν τη γέννηση του Κυρίου Ιησού. Γνωρίσαμε όμως ποτέ ποιο είναι το νόημα των Χριστουγέννων και ποιο είναι το θέλημα και οι απαιτήσεις του Κυρίου Ιησού για μας; Τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε για να ικανοποιούμε τον Θεό και να κερδίζουμε τον έπαινο Του;

Ο Κύριος Ιησούς είπε: «έρχεται ώρα, ότε ούτε εις το όρος τούτο ούτε εις τα Ιεροσόλυμα θέλετε προσκυνήσει τον Πατέρα… Πλην έρχεται ώρα, και ήδη είναι, ότε οι αληθινοί προσκυνηταί θέλουσι προσκυνήσει τον Πατέρα εν πνεύματι και αληθεία· διότι ο Πατήρ τοιούτους ζητεί τους προσκυνούντας αυτόν» (κατά Ιωάννην 4:21, 23). Καταλαβαίνουμε από τα λόγια του Κυρίου Ιησού ότι ο Κύριος ελπίζει να λατρεύουμε τον Θεό πνευματικά και αληθινά και να μην προσκολλόμαστε αυστηρά σε κάθε είδους τυπικότητες, ούτε να συμμετέχουμε σε δραστηριότητες. Οι Φαρισαίοι, οι αρχιερείς κι οι γραμματείς του ναού την παλιά εποχή επικεντρώνονταν μόνο στη συμμετοχή σε διάφορες θρησκευτικές τελετές και στην προσκόλληση σε κανόνες. Κάθε μέρα έκαναν προσφορές λατρεύοντας τον Θεό, όμως έδιναν λίγη προσοχή στην εφαρμογή των λόγων του Θεού στην πράξη, και δεν ακολουθούσαν τις εντολές του Ιεχωβά, τόσο μάλιστα ώστε να εγκαταλείψουν τις εντολές του Θεού και να προσκολληθούν μόνο στις παραδόσεις του ανθρώπου. Τελικά, όχι μόνο δεν κέρδισαν τον έπαινο του Θεού, αλλά ο Κύριος Ιησούς τούς μίσησε και τους καταράστηκε. Αν τώρα οι εκκλησίες διοργανώνουν μεγάλες χριστουγεννιάτικες γιορτές, αυτό είναι απλώς μια στιγμιαία κορύφωση του ενθουσιασμού. Όλοι συγκεντρωνόμαστε με χαρά και ευτυχία, όμως δεν λατρεύουμε πραγματικά τον Κύριο, ούτε χρησιμοποιούμε την ευκαιρία αυτή για να κατανοήσουμε το θέλημά Του ή να Τον γνωρίσουμε, συνεπώς δεν θα λάβουμε την έγκριση του Κυρίου Ιησού. Στην πραγματικότητα, από τότε που ο Κύριος Ιησούς ξεκίνησε επίσημα το έργο Του έως ότου ολοκλήρωσε το έργο Του της λύτρωσης, εξέφρασε πολλές αλήθειες κι έθεσε πολλές απαιτήσεις σε μας. Το θέλημα του Κυρίου έγκειται στην ελπίδα ότι όλοι θα επικεντρωθούμε στην εφαρμογή του λόγου Του στην πράξη και θα τηρούμε τις διδασκαλίες Του ανά πάσα στιγμή, σε όλους τους χώρους, ανεξάρτητα από το ποια θέματα ή ανθρώπους μπορεί να συναντούμε. Αυτό απαιτεί ο Κύριος από μας κι αποτελεί την πιο θεμελιώδη αρχή της πρακτικής εφαρμογής για όσους από μας πιστεύουμε στον Θεό. Ακριβώς όπως είπε κι ο Κύριος Ιησούς: «Εάν σεις μείνητε εν τω λόγω τω εμώ, είσθε αληθώς μαθηταί μου» (κατά Ιωάννην 8:31), «Σεις είσθε φίλοι μου, εάν κάμνητε όσα εγώ σας παραγγέλλω» (κατά Ιωάννην 15:14). Μπορούμε λοιπόν να διαπιστώσουμε ότι, στην κανονική μας ζωή και στις σχέσεις μας με άλλους ανθρώπους, είναι εξαιρετικά σημαντικό να επικεντρωνόμαστε στο να πράττουμε σύμφωνα με τον λόγο του Κυρίου, γιατί αυτό πρέπει να επιτύχουν περισσότερο απ’ όλα όσοι πραγματικά πιστεύουμε στον Θεό και Τον λατρεύουν.

Λατρεύουμε αληθινά τον Κύριο;

Μια ομάδα χριστιανών προσεύχονται

Τώρα, πολλοί αδελφοί κι αδελφές έρχονται στην εκκλησία τα Χριστούγεννα για να γιορτάσουν τη γέννηση του Κυρίου Ιησού, να προσευχηθούν μαζί, να διαβάσουν τη Βίβλο μαζί και να τραγουδήσουν τους αίνους του Κυρίου μαζί. Όμως τον υπόλοιπο καιρό, είμαστε απασχολημένοι με τη δουλειά και την επαγγελματική μας σταδιοδρομία ή με την αλληλεπίδραση με τους άλλους. Πολύ σπάνια χαλαρώνουμε ενώπιον του Κυρίου και προσευχόμαστε, διαβάζουμε τον λόγο Του ή προσπαθούμε να κατανοήσουμε το θέλημά Του. Κάποιοι αδελφοί κι αδελφές παρευρίσκονται συχνά σε συναντήσεις, όμως σπάνια κάνουν πράξη και βιώνουν τον λόγο του Κυρίου στη ζωή τους, εξακολουθούν να ζουν μέσα στην αμαρτία και οι αμαρτίες τους αυξάνονται με γοργούς ρυθμούς. Για παράδειγμα, ο Κύριος Ιησούς απαιτεί να είμαστε ταπεινοί και ήπιοι, όμως όσο συγχρωτιζόμαστε και εργαζόμαστε μαζί με συναδέλφους κι αδελφούς κι αδελφές στην εκκλησία, κυριαρχούμαστε από την αλαζονική μας διάθεση, βλέπουμε τις δικές μας απόψεις και ιδέες ως τέλειες και υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας και δεν είμαστε σε θέση να έχουμε ειρηνικές σχέσεις με τους άλλους. Ο Κύριος Ιησούς απαιτεί να μάθουμε να συγχωρούμε τους άλλους και να τους αγαπάμε όπως αγαπάμε τον εαυτό μας. Όμως, όταν οι άλλοι παραβιάζουν τα συμφέροντά μας, αισθανόμαστε τόσο θιγμένοι ώστε να ζούμε μέσα στις δηλητηριώδεις διαθέσεις του Σατανά και να κρίνουμε και να καταδικάζουμε τους άλλους. Ο Κύριος Ιησούς απαιτεί να αποστασιοποιηθούμε από τους ανθρώπους αυτού του κόσμου, όμως στην προσπάθειά μας για φήμη, γόητρο και σωματικές απολαύσεις στα εγκόσμια ακολουθούμε τις κακές τάσεις του κόσμου, ζούμε στην αμαρτία και απομακρυνόμαστε όλο και περισσότερο από τον Κύριο. Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα για το πώς αποτυγχάνουμε ν’ ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις του Κυρίου. Αν και δίνουμε μεγάλη σημασία στην τήρηση των θρησκευτικών τελετών και επικεντρωνόμαστε στην ευγνωμοσύνη μας για τη σωτηρία του Κυρίου και δοξάζουμε τον Κύριο κατά τις συγκεκριμένες ημέρες των διαφόρων εορτών, δεν ακολουθούμε και πάλι την οδό του Κυρίου και συχνά ζούμε στην αμαρτία. Έτσι λατρεύουμε τον Κύριο Ιησού; Μπορεί αληθινά ο Κύριος να μας επαινέσει γι’ αυτό; Πάρτε για παράδειγμα όταν οι γονείς μεγαλώνουν το παιδί τους για να γίνει ενήλικος. Εάν το παιδί είναι πραγματικά λογικό και με αγνά αισθήματα προς τους γονείς του, θα φροντίσει να μάθει τι αρέσει στους γονείς του και τι δεν τους αρέσει, κι όποτε πράττει κάτι για τους γονείς του, θα γνωρίζει πάντοτε τι να κάνει για να τους ευχαριστήσει. Εάν όμως το μόνο που κάνουν είναι να διοργανώνουν ένα μεγάλο δείπνο για τα γενέθλια των γονιών τους κι απλώς να λένε «σας αγαπώ, μαμά και μπαμπά!» κι όταν οι γονείς τους πραγματικά τους χρειάζονται, είναι πολύ απασχολημένοι με τη ζωή τους για να εκπληρώσουν τις ευθύνες τους ως τέκνα, μπορεί να πει κανείς ότι τρέφουν πραγματικά αγνά αισθήματα προς τους γονείς τους;

Πώς να συμμορφώνεστε με το θέλημα του Θεού και να κερδίζετε τον έπαινό Του

Εάν θέλουμε να γίνουμε άνθρωποι που λατρεύουν αληθινά τον Θεό και κερδίζουν τον έπαινό Του, το κλειδί είναι να πράττουμε σύμφωνα με τον λόγο του Θεού, να εξαίρουμε τον Θεό στην καρδιά μας, να επικεντρωνόμαστε στο να ακολουθούμε την οδό του Κυρίου σε όλα τα θέματα, να βάζουμε πρώτα τα λόγια του Κυρίου και να χρησιμοποιούμε τα όσα πραγματικά βιώνουμε για να γινόμαστε μάρτυρες του Θεού και να Τον δοξάζουμε. Φυσικά, μερικοί αδελφοί κι αδελφές συναθροιζόμαστε τα Χριστούγεννα για να τραγουδήσουμε ύμνους και να δοξάσουμε τον Κύριο, να ανταλλάξουμε μεταξύ μας τις εμπειρίες και τις γνώσεις μας για το πώς κάνουμε πράξη τον λόγο του Κυρίου στη ζωή μας και για να υποστηρίξουμε και να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον να επιλύσουμε ζητήματα στην πνευματική μας ζωή και να κλείσουμε την απόστασή μας από τον Θεό, κι αυτό συμμορφώνεται επίσης με το θέλημα του Θεού. Επιπλέον, όταν πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, υπάρχουν πλέον πολλές δυτικές χώρες που διοργανώνουν φιλανθρωπικές εκδηλώσεις για τους διωκόμενους χριστιανούς και τους άστεγους και που συγκεντρώνουν ανθρώπους σε αναζήτηση καταφυγίου και διωκόμενους χριστιανούς πρόσφυγες απ’ όλο τον κόσμο, ώστε να μπορούν ν’ ανταλλάσσουν εμπειρίες μεταξύ τους, δίνοντάς τους έτσι τη δυνατότητα να αισθανθούν τη ζεστασιά του Θεού μέσα στην παγωνιά του χειμώνα. Κι αυτά είναι πράγματα που ο Θεός θα θυμάται. Εν ολίγοις, η ίδια η γιορτή δεν είναι σημαντική, ούτε κι οι διάφορες τελετές είναι σημαντικές. Αυτό που είναι σημαντικότερο είναι ο λόγος του Κυρίου Ιησού και τα πράγματα που απαιτεί από μας. Να μπορούμε να έχουμε μια καρδιά με φόβο Θεού και να επιδιώκουμε το θέλημα του Κυρίου σε όλα τα πράγματα, να κάνουμε πράξη τον λόγο του Κυρίου και να ικανοποιούμε τον Κύριο εκπληρώνοντας τις απαιτήσεις Του, αυτό είναι το πιο σημαντικό. Μόνο πράττοντας με τον τρόπο αυτό λατρεύουμε αληθινά τον Κύριο Ιησού και κερδίζουμε τον έπαινό Του.

Ευχαριστώ τη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Θεού, και είθε ο Θεός να είναι μαζί με όλους μας!

«Το μυστήριο της ευσέβειας» (4) - Μόνο ο ενσαρκωμένος Θεός μπορεί να εκτελέσει το έργο της κρίσεως κατά τις έσχατες ημέρες

χριστιανικά βίντεο «Το μυστήριο της ευσέβειας» (4) - Μόνο ο ενσαρκωμένος Θεός μπορεί να εκτελέσει το έργο της κρίσεως κατά τις έσχατες ημέρες

Η Αστραπή της Ανατολής μαρτυρεί ότι ο Θεός έχει ενσαρκωθεί κατά τις έσχατες ημέρες για να εκτελέσει ο ίδιος το έργο Του της κρίσεως. Ωστόσο, το έργο του Θεού κατά την Εποχή του Νόμου εκτελέστηκε από τον Μωυσή. Οπότε, δεν μπορεί το έργο της κρίσεως του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες να εκτελεστεί με τον ίδιο τρόπο, χρησιμοποιώντας ανθρώπους; Γιατί χρειάζεται να ενσαρκωθεί ο Θεός και να το εκτελέσει ο ίδιος; Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Το έργο της κρίσης είναι το έργο του Θεού, και έτσι είναι φυσικό να γίνει από τον ίδιο τον Θεό· δεν γίνεται αντί Αυτού να το κάνει ο άνθρωπος. Επειδή η κρίση είναι η κατάκτηση της ανθρώπινης φυλής μέσω της αλήθειας, είναι αναμφισβήτητο πως ο Θεός εξακολουθεί να εμφανίζεται ως ενσαρκωμένη εικόνα, ώστε να επιτελέσει αυτό το έργο ανάμεσα στους ανθρώπους» (Ο Λόγος Ενσαρκώνεται).

 Πηγή από:Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

 Πώς πρέπει οι άνθρωποι να βιώνουν την κρίση και το παίδεμα του Θεού, προκειμένου να σωθούν;

Σχετικά λόγια του Θεού:

Συνοψίζοντας, το να παίρνει κανείς το μονοπάτι του Πέτρου κατά την πίστη του στον Θεό, σημαίνει να παίρνει το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, το οποίο είναι επίσης το μονοπάτι της πραγματικής αυτογνωσίας και της αλλαγής διάθεσης. Μόνο βαδίζοντας στο μονοπάτι του Πέτρου θα βρίσκεται κανείς στο μονοπάτι της τελείωσης από τον Θεό. Πρέπει να είναι σαφές το πώς να πάρει κανείς συγκεκριμένα το μονοπάτι του Πέτρου και πώς να το κάνει πράξη. Πρώτον, πρέπει κανείς να βάλει στην άκρη τις δικές του προθέσεις, τις απρεπείς επιδιώξεις, και ακόμα και την οικογένειά του και όλα τα της σάρκας του. Πρέπει να είναι ολόψυχα αφοσιωμένος, δηλαδή να αφοσιωθεί πλήρως στον λόγο του Θεού, να εστιάσει στο να τρώει και να πίνει τον λόγο του Θεού, να επικεντρωθεί στην αναζήτηση της αλήθειας, στην αναζήτηση της πρόθεσης του Θεού μέσα από τον λόγο Του και να προσπαθήσει να κατανοήσει το θέλημα του Θεού στο καθετί. Αυτή είναι η πιο θεμελιώδης και η πιο κρίσιμη μέθοδος πράξης. Αυτό είναι που έκανε ο Πέτρος όταν είδε τον Κύριο Ιησού και μόνο αν κάποιος κάνει πράξη αυτά τα πράγματα επιτυγχάνει άριστα αποτελέσματα. Η ολόψυχη αφοσίωση στον λόγο του Θεού σημαίνει κυρίως να επιδιώκει κανείς την αλήθεια, να αναζητά την πρόθεση του Θεού μέσα από τον λόγο Του, να εστιάζει στην κατανόηση του θελήματος του Θεού και να κατανοεί και να αποκτά περισσότερη αλήθεια από τον λόγο του Θεού. Όταν διάβασε τον λόγο Του, ο Πέτρος δεν επικεντρώθηκε στην κατανόηση των δογμάτων και εστίασε ακόμα λιγότερο την προσοχή του στην απόκτηση θεολογικής γνώσης. Αντίθετα, επικεντρώθηκε στην κατανόηση της αλήθειας και του θελήματος του Θεού και στην κατανόηση της διάθεσής Του και της αγάπης Του. Ο Πέτρος προσπάθησε επίσης να καταλάβει τις διάφορες διεφθαρμένες καταστάσεις του ανθρώπου από τον λόγο του Θεού και να καταλάβει τη διεφθαρμένη φύση του ανθρώπου και των αληθινών ατελειών του ανθρώπου, επιτυγχάνοντας όλες τις πτυχές των απαιτήσεων που έχει ο Θεός από τον άνθρωπο προκειμένου Αυτός να ικανοποιηθεί. Έκανε πάρα πολλές σωστές πράξεις μέσα στο πλαίσιο του λόγου του Θεού. Αυτό είναι περισσότερο σύμφωνο με το θέλημα του Θεού και είναι η καλύτερη συνεργασία που μπορεί να έχει ο άνθρωπος, σύμφωνα με την πείρα του, όσον αφορά στο έργο του Θεού. Όταν περνούσε από τις εκατοντάδες δοκιμασίες του Θεού, εξέταζε αυστηρά τον εαυτό του σε σχέση με κάθε λόγο που εξέφρασε ο Θεός για να κρίνει τον άνθρωπο, με κάθε λόγο που εξέφρασε ο Θεός για να αποκαλύψει τον άνθρωπο και με κάθε λόγο του Θεού που αποτελούσε απαίτηση για τον άνθρωπο, και αγωνιζόταν να συλλάβει το νόημα εκείνων των ομιλιών. Προσπαθούσε ειλικρινά να αναλογιστεί και να απομνημονεύσει κάθε λέξη που του είχε πει ο Κύριος Ιησούς και πέτυχε πολύ καλά αποτελέσματα. Μέσα από αυτόν τον τρόπο πράξης, μπόρεσε να κατανοήσει τον εαυτό του μέσα από τα λόγια του Θεού και, όχι μόνο κατάφερε να κατανοήσει τις διαφορετικές διεφθαρμένες καταστάσεις του ανθρώπου, αλλά επίσης κατάφερε να κατανοήσει την ουσία, τη φύση και τις διάφορες ελλείψεις του ανθρώπου. Αυτό σημαίνει πραγματική αυτογνωσία. Από τα λόγια του Θεού, ο Πέτρος όχι μόνο πέτυχε αληθινή κατανόηση του εαυτού του, μα από αυτά που εκφράστηκαν στις ομιλίες του Θεού — τη δίκαιη διάθεση του Θεού, αυτό που έχει και είναι ο Θεός, το θέλημά Του για το έργο Του, τις απαιτήσεις Του από την ανθρωπότητα — από αυτά τα λόγια κατάφερε να γνωρίσει ολοκληρωτικά και τον Θεό. Κατάφερε να γνωρίσει τη διάθεση του Θεού και την ουσία Του. Κατάφερε να γνωρίσει και να κατανοήσει αυτό που έχει και είναι ο Θεός, καθώς και το κάλλος Του και τις απαιτήσεις Tου για τον άνθρωπο. Παρόλο που εκείνον τον καιρό ο Θεός δεν μιλούσε τόσο πολύ όσο σήμερα, απέδωσε καρπούς στον Πέτρο σε αυτές τις πτυχές. Αυτό ήταν κάτι το σπάνιο και το πολύτιμο.

από «Πώς να ακολουθήσετε το μονοπάτι του Πέτρου» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Όταν δεχόμαστε την κρίση των λόγων του Θεού, δεν πρέπει να φοβόμαστε να υποφέρουμε ούτε πρέπει να φοβόμαστε τον πόνο· σε ακόμη μικρότερο βαθμό πρέπει να φοβόμαστε ότι τα λόγια του Θεού θα τρυπήσουν την καρδιά μας. Θα πρέπει να διαβάζουμε περισσότερες από τις ομιλίες Του σχετικά με το πώς μας κρίνει και μας παιδεύει και πώς αποκαλύπτει τη διεφθαρμένη ουσία μας και, ενόσω διαβάζουμε τα λόγια του Θεού, θα πρέπει να συγκρίνουμε πιο συχνά τον εαυτό μας με αυτά. Δεν υστερούμε σε καμία από αυτές τις διαφθορές· μπορούμε όλοι να συμβαδίζουμε με αυτά. […] Στην πίστη μας, πρέπει να υποστηρίζουμε σθεναρά ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Εφόσον είναι πράγματι η αλήθεια, θα πρέπει να τα αποδεχόμαστε με τρόπο ορθολογικό. Είτε μπορούμε είτε δεν μπορούμε να τα αναγνωρίσουμε ή να τα παραδεχτούμε, η πρώτη μας στάση προς τα λόγια του Θεού θα πρέπει να είναι αυτή της απόλυτης αποδοχής. Κάθε στίχος του λόγου του Θεού σχετίζεται με μια συγκεκριμένη κατάσταση. Δηλαδή, όλοι οι στίχοι των ομιλιών Του δεν αφορούν εξωτερικά φαινόμενα, πόσο μάλλον εξωτερικούς κανόνες ή το να εκθέσουν μια απλή μορφή συμπεριφοράς στους ανθρώπους. Εάν θεωρείς κάθε στίχο που εκφράζεται από τον Θεό ως έκθεση ενός απλού είδους ανθρώπινης συμπεριφοράς ή ως εξωτερικό φαινόμενο, τότε δεν διαθέτεις πνευματική κατανόηση και δεν κατανοείς τι είναι η αλήθεια. Όλα όσα αποκαλύπτει ο Θεός αφορούν τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων και τους βαθιά ριζωμένους και ουσιώδεις παράγοντες μέσα στη ζωή τους. Δεν είναι εξωτερικά φαινόμενα και κυρίως δεν είναι εξωτερικές συμπεριφορές.

από «Η σημασία και το μονοπάτι της αναζήτησης της αλήθειας» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Αν πιστεύεις στην κυριαρχία του Θεού, τότε πρέπει να πιστέψεις ότι όλα όσα συμβαίνουν κάθε μέρα, καλά και κακά, δεν είναι τυχαία συμβάντα. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος σκόπιμα είναι σκληρός απέναντί σου ή σε έχει βάλει στόχο· όλα, στην πραγματικότητα, είναι κανονισμένα και ενορχηστρωμένα από τον Θεό. Για ποιον λόγο τα ενορχηστρώνει αυτά ο Θεός; Δεν είναι για να αποκαλύψει τα ελαττώματά ή να σε εκθέσει· ο τελικός στόχος δεν είναι το να σε εκθέσει. Ο τελικός στόχος είναι να σε οδηγήσει στην τελείωση και να σε σώσει. Πώς το κάνει αυτό ο Θεός; Πρώτον, σε κάνει να συνειδητοποιήσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, τη φύση και την ουσία σου, τα ελαττώματά σου και το τι σου λείπει. Μόνο κατανοώντας αυτά τα πράγματα στην καρδιά σου μπορείς να επιδιώξεις την αλήθεια και σταδιακά να αποτινάξεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Είναι ο Θεός που σου δίνει μια ευκαιρία. Πρέπει να ξέρεις πώς να εκμεταλλευτείς αυτή την ευκαιρία και μην έρχεσαι σε κόντρα με τον Θεό και ιδιαίτερα μην επιδιώκεις συγκρούσεις με τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που ο Θεός κανονίζει γύρω σου, μη σκέφτεσαι συνεχώς ότι τα πράγματα δεν είναι όπως θα επιθυμούσες να είναι, θέλοντας διαρκώς να διαφύγεις, κατηγορώντας διαρκώς και παρεξηγώντας τον Θεό. Με τον τρόπο αυτόν δεν δέχεσαι το έργο του Θεού και γίνεται πολύ δύσκολο να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας. Ό,τι κι αν είναι αυτό που δεν μπορείς να κατανοήσεις πλήρως, όταν έχεις δυσκολίες πρέπει να μάθεις να υποτάσσεσαι. Πρέπει πρώτα να έλθεις ενώπιον του Θεού και να προσεύχεσαι περισσότερο. Με τον τρόπο αυτόν, πριν το καταλάβεις, θα υπάρξει αλλαγή στην εσωτερική σου κατάσταση και θα είσαι σε θέση να αναζητήσεις την αλήθεια ώστε να επιλύσεις το πρόβλημά σου –θα είσαι σε θέση να βιώσεις το έργο του Θεού. Κατά την περίοδο αυτή, η πραγματικότητα της αλήθειας σφυρηλατείται μέσα σου, και με τον τρόπο αυτό θα προχωρήσεις και θα συμβεί μια αλλαγή στις συνθήκες της ζωής σου. Μόλις υποβληθείς σε αυτήν την αλλαγή και έχεις αυτή την πραγματικότητα της αλήθειας, τότε θα κατέχεις ανάστημα, και το ανάστημα φέρνει ζωή. Αν κάποιος ζει διαρκώς βασισμένος σε διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις, τότε όσο ενθουσιασμό ή ενέργεια κι αν έχει, εξακολουθεί να μην θεωρείται ότι διαθέτει ανάστημα ή ζωή. Ο Θεός εργάζεται σε κάθε άνθρωπο, και όποια κι αν είναι η μέθοδός Του, όποια είδη ανθρώπων, πραγμάτων και ζητημάτων κι αν χρησιμοποιεί για να υπηρετήσει, ή όποιος κι αν είναι ο τόνος που έχουν τα λόγια Του, έχει έναν και μόνο τελικό στόχο: να σε σώσει. Το να σε σώσει σημαίνει να σε μεταμορφώσει, και πώς θα μπορούσες να μην υποφέρεις λίγο; Θα πρέπει να υποφέρεις. Αυτό μπορεί να συμπεριλαμβάνει πολλά πράγματα. Μερικές φορές, ο Θεός εγείρει τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα γύρω σου για να σε εκθέσει, να σου επιτρέψει να γνωρίσεις τον εαυτό σου, ειδάλλως σε αντιμετωπίζει ευθέως, σε κλαδεύει και σε εκθέτει. Όπως ακριβώς κάποιος σε ένα χειρουργικό τραπέζι, πρέπει κι εσύ να υποβληθείς σε κάποιον πόνο για ένα καλό αποτέλεσμα. Αν κάθε φορά ο Θεός σε κλαδεύει και σε αντιμετωπίζει, και κάθε φορά εγείρει τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα, αυτό διεγείρει τα αισθήματά σου και σου δίνει ώθηση· έτσι, το να το βιώνεις με τον τρόπο αυτόν είναι σωστό, και θα έχεις ανάστημα και θα εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας.

από «Για να κερδίσετε την αλήθεια, πρέπει να μάθετε από τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα γύρω σας» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Στην πίστη του στον Θεό, ο Πέτρος προσπάθησε να ικανοποιήσει τον Θεό σε όλα και προσπάθησε να υπακούσει σε όλα όσα προήλθαν από τον Θεό. Χωρίς το παραμικρό παράπονο, ήταν σε θέση να δεχτεί την παίδευση και την κρίση, καθώς και το ραφινάρισμα, την ταλαιπωρία και τις στερήσεις στη ζωή του, που όμως με κανέναν τρόπο δεν μπορούσαν να μεταβάλουν την αγάπη του προς τον Θεό. Δεν είναι αυτή η απόλυτη αγάπη του Θεού; Δεν είναι αυτή η εκπλήρωση του καθήκοντος ενός πλάσματος του Θεού; Είτε με παίδευση, κρίση ή ταλαιπωρία, είσαι πάντα σε θέση να επιτύχεις την υπακοή μέχρι θανάτου και αυτό είναι που πρέπει να επιτευχθεί από ένα πλάσμα του Θεού, αυτή είναι η αγνότητα της αγάπης προς τον Θεό. Εάν ο άνθρωπος μπορεί να επιτύχει τουλάχιστον αυτό, τότε πληροί τα κριτήρια ενός πλάσματος του Θεού και δεν υπάρχει τίποτα που να ικανοποιεί καλύτερα την επιθυμία του Δημιουργού.

από «Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Η αλήθεια που ο άνθρωπος χρειάζεται να κατέχει βρίσκεται στον λόγο του Θεού, μια αλήθεια που είναι η πιο ωφέλιμη και χρήσιμη για την ανθρωπότητα. Είναι το τονωτικό και η θρέψη που χρειάζεται το σώμα σας, στοιχεία που βοηθούν τον άνθρωπο να επαναφέρει την κανονική ανθρώπινη φύση του, μια αλήθεια με την οποία ο άνθρωπος πρέπει να είναι εφοδιασμένος. Όσο περισσότερο κάνετε πράξη τον λόγο του Θεού, τόσο γρηγορότερα η ζωή σας θα ανθίσει. Όσο περισσότερο κάνετε πράξη τον λόγο του Θεού, τόσο πιο ξεκάθαρη γίνεται η αλήθεια. Καθώς μεγαλώνετε σε ανάστημα, θα βλέπετε πιο ξεκάθαρα τα πράγματα του πνευματικού κόσμου, και θα είστε πιο ισχυροί να θριαμβεύσετε κατά του Σατανά. Μεγάλο μέρος της αλήθειας που δεν κατανοείτε θα γίνει πιο ξεκάθαρο όταν κάνετε πράξη τον λόγο του Θεού. Η κατανόηση και μόνο του κειμένου του λόγου του Θεού είναι κάτι που ικανοποιεί τους περισσότερους ανθρώπους και επικεντρώνονται στο να εφοδιάζονται με δόγματα χωρίς να βιώνουν το βάθος του στην πράξη. Δεν είναι αυτός ο τρόπος των Φαρισαίων; Πώς γίνεται, λοιπόν, να ισχύει γι’ αυτούς η φράση «Ο λόγος του Θεού είναι ζωή»; Μόνο όταν ο άνθρωπος κάνει πράξη τον λόγο του Θεού μπορεί η ζωή του πραγματικά να ανθίσει· δεν μπορεί να εξελιχθεί απλώς διαβάζοντας τον λόγο Του. Αν πιστεύεις ότι η κατανόηση του λόγου του Θεού είναι το μόνο που χρειάζεται για να έχει κανείς ζωή, να έχετε ανάστημα, τότε έχετε στρεβλή αντίληψη. Η πραγματική κατανόηση του λόγου του Θεού προκύπτει όταν κάνεις πράξη την αλήθεια και πρέπει να κατανοήσεις ότι «μόνο όταν κάνεις πράξη την αλήθεια μπορεί αυτή να γίνει κατανοητή».

από «Κάντε πράξη την αλήθεια μόλις την κατανοήσετε» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Αν κάποιος μπορεί να ικανοποιήσει τον Θεό κατά την εκτέλεση του καθήκοντός του, αν είναι ηθικός στα λόγια και τις πράξεις του, κι αν μπορεί να εισέλθει στην πραγματικότητα όλων των πτυχών της αλήθειας, τότε θα είναι ένα άτομο που θα έχει τελειοποιηθεί από τον Θεό. Μπορούμε να πούμε ότι το έργο και ο λόγος του Θεού είναι απολύτως αποτελεσματικά γι’ αυτό το άτομο, ότι ο λόγος του Θεού γίνεται η ζωή του, ότι το άτομο αποκτά την αλήθεια και ότι μπορεί να ζήσει σύμφωνα με τον λόγο του Θεού. Στη συνέχεια, η φύση της σάρκας του, δηλαδή το θεμέλιο της αρχικής του ύπαρξης, θα κλονιστεί και θα καταρρεύσει. Όταν κάποιος θέσει τον λόγο του Θεού ως τη ζωή του, τότε γίνεται καινούριος άνθρωπος. Ο λόγος του Θεού γίνεται η ζωή του. Το όραμα του έργου του Θεού, οι απαιτήσεις που Αυτός έχει από τον άνθρωπο, η αποκάλυψή Του στον άνθρωπο και τα πρότυπα για μια αληθινή ζωή που απαιτεί ο Θεός να επιτύχει ο άνθρωπος γίνονται η ζωή του. Ζει σύμφωνα μ’ αυτόν τον λόγο και μ’ αυτές τις αλήθειες, κι αυτό το άτομο τελειοποιείται από τον λόγο του Θεού. Μέσα από τον λόγο του Θεού, βιώνει μια αναγέννηση και γίνεται καινούριος άνθρωπος.

από «Πώς να ακολουθήσετε το μονοπάτι του Πέτρου» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Αποσπάσματα από κήρυγμα και συναναστροφή ως σημείο αναφοράς:

Το τελικό έργο του Θεού είναι να μας κρίνει μέσω του λόγου Του. Αν θέλουμε να εξαγνίσουμε τη διεφθαρμένη μας διάθεση, ώστε να επιτύχουμε τη σωτηρία του Θεού, πρέπει πρώτα να επιμείνουμε πραγματικά στα λόγια του Θεού. Πρέπει να φάμε και να πιούμε τον λόγο του Θεού και να δεχτούμε την κρίση και τις αποκαλύψεις του λόγου Του. Όσο κι αν μας πληγώσει ο λόγος του Θεού, όσο κι αν είναι σκληρός, ή μας κάνει να υποφέρουμε, θυμηθείτε απλά ότι ο λόγος του Θεού είναι όλη η αλήθεια και η πραγματικότητα της ζωής στην οποία θα πρέπει να εισέλθουμε. Κάθε ομιλία του Θεού προορίζεται να μας εξαγνίσει και να μας αλλάξει, να μας βοηθήσει να αποβάλουμε τη διαφθορά και να φτάσουμε στη σωτηρία, μετά να καταλάβουμε την αλήθεια και να επιτύχουμε τη γνώση του Θεού. Πρέπει να μάθουμε να αποδεχόμαστε την κρίση του Θεού και το κλάδεμα του λόγου του Θεού. Αν θέλουμε να αποκτήσουμε την αλήθεια στον λόγο του Θεού, πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να υποφέρουμε υπακούοντας την αλήθεια στον λόγο του Θεού. Πρέπει να αναζητήσουμε την αλήθεια και να προσπαθήσουμε να τη βρούμε στον λόγο του Θεού, να διαισθανθούμε το θέλημά Του και να προσπαθήσουμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Πρέπει να στοχαστούμε τον λόγο του Θεού για να γνωρίσουμε τη δική μας αλαζονεία, τη δολιότητα και τον εγωισμό, το πώς συναλλασσόμαστε με τον Θεό, Τον εκβιάζουμε, Τον εξαπατούμε, διαστρεβλώνουμε την αλήθεια και διαπράττουμε άλλες αμαρτωλές πράξεις, όπως και ακαθαρσίες μέσα στην πίστη μας, επιθυμώντας ευλογίες. Μέσω αυτού θα γνωρίσουμε σταδιακά την αλήθεια πίσω από τη διαφθορά μας και την ουσία της φύσης μας. Αφού καταλάβουμε περαιτέρω την αλήθεια, η γνώση μας για τον Θεό θα γίνει πολύ βαθύτερη, και τότε θα ξέρουμε ποιοι άνθρωποι αρέσουν στον Θεό και ποιοι όχι, ποιους θα σώσει ή θα εξαλείψει, ποιους θα χρησιμοποιήσει και ποιους θα ευλογήσει. Όταν τα καταλάβουμε αυτά, θα αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε την αληθινή διάθεση του Θεού. Αυτά είναι τα αποτελέσματα του ότι βιώνουμε την κρίση του Θεού, του λόγου Του. Όποιος επιδιώκει την αλήθεια, φροντίζει να βιώσει την κρίση του λόγου του Θεού, να προσπαθεί να αναζητήσει την αλήθεια στα πάντα, να κάνει πράξη τον λόγο του Θεού και να υπακούει τον Θεό. Οι άνθρωποι αυτοί, σταδιακά θα αρχίσουν να καταλαβαίνουν την αλήθεια και να εισέρχονται στην πραγματικότητα του βιώματος του λόγου του Θεού, και να φτάνουν στην τελείωση και τη σωτηρία. Όσο για εκείνους που δεν αγαπούν την αλήθεια, παρόλο που μπορούν να αναγνωρίσουν την εμφάνιση του Θεού από την αλήθεια που εξέφρασε ο Θεός στον λόγο Του, νομίζουν ότι υπάρχει τρόπος να επιτύχουν τη σωτηρία, αν θυσιαστούν λίγο και κάνουν το καθήκον τους. Άρα, δεν μπορούν να λάβουν την αλήθεια μετά από τόσα χρόνια πίστης στον Θεό. Μπορεί να καταλαβαίνουν κάποια δόγματα, αλλά νομίζουν ότι κατέχουν την αλήθεια και την πραγματικότητα. Λένε ψέματα στον εαυτό τους και σύντομα θα εξαλειφθούν από τον Θεό.

από το βιβλίο «Κλασικές Ερωτήσεις και Απαντήσεις για το Ευαγγέλιο της Βασιλείας»

Όταν διαβάζουμε τα λόγια του Θεού σήμερα, το σημαντικότερο είναι ότι αποδεχόμαστε την κρίση και το παίδεμά Του. Το σημείο-κλειδί είναι η αποδοχή τής κρίσης και του παιδέματος του Θεού, που είναι το πλέον θεμελιώδες. […] Όλοι σας λέτε ότι είστε πρόθυμοι να υποστείτε τα δεινά της κρίσης και του παιδέματος. Δεδομένου ότι είστε πρόθυμοι να υποστείτε τα εν λόγω δεινά, πώς θα υποταχθείτε σε αυτά; Πώς θα τα αποδεχτείτε; Βλέποντας τα λόγια του Θεού για την κρίση και το παίδεμα, θα είστε ικανοί να τα δεχτείτε, και να πείτε ότι τα λόγια του Θεού αναφέρονται σε εσάς, ότι αυτά τα λόγια είναι η κρίση του Θεού για εσάς και ότι πρέπει να τα αποδεχτείτε; Ή θα υποστηρίξετε ότι τα λόγια αυτά κρίνουν άλλους και ότι δεν έχουν καμία σχέση με εσάς, αποφεύγοντας, έτσι, την κρίση και το παίδεμα του Θεού; Τελικά θα επιλέξετε αυτό το μονοπάτι; Υπάρχουν κάποιοι αδελφοί και αδελφές που είναι πρόθυμοι να υποστούν την κρίση και το παίδεμα του Θεού. Αυτό είναι καλό. Αν είμαστε πρόθυμοι να υποστούμε την κρίση και το παίδεμα του Θεού, τότε δεν πρέπει να το αποφεύγουμε, όταν διαβάζουμε τον λόγο του Θεού στο σπίτι. Όσο καυστικά ή αυστηρά και να είναι τα λόγια, πρέπει να τα αποδεχτείτε όλα και να προσευχηθείτε. Να λέτε: «Θεέ μου, τα λόγια Σου ως προς την κρίση απευθύνονται σ’ εμένα. Είμαι άνθρωπος διεφθαρμένος, γι’ αυτό πρέπει να αποδεχθώ την κρίση και το παίδεμά Σου, διότι αυτή είναι η αγάπη Σου για μένα, είναι η Εξύψωσή Σου». Στη συνέχεια, συγκρίνετε τα λόγια του Θεού με τις δικές σας δηλώσεις, προκειμένου να εμβαθύνετε την κατανόησή σας. Έτσι εκφράζετε την υποταγή σας στην κρίση και το παίδεμα του Θεού. Αλλά αν δείτε λόγια του Θεού, που είναι αρκετά αυστηρά, και πείτε: «Θεέ μου, τα λόγια αυτά δεν αποτελούν κρίση για μένα, είναι για την κρίση των άλλων, είναι για την κρίση του Σατανά. Δεν έχουν καμία σχέση μ’ εμένα, οπότε δεν τα διαβάζω», τότε αυτό αποτελεί αποφυγή της κρίσης και του παιδέματος του Θεού. Είστε πρόθυμοι να αποφύγετε την κρίση και το παίδεμα του Θεού; Τι πρέπει να κάνετε αν είστε απρόθυμοι; Αν είστε απρόθυμοι, πρέπει να προσευχηθείτε. Να πείτε: «Θεέ μου, είμαι πρόθυμος να δεχθώ την κρίση και το παίδεμά Σου. Αυτά τα λόγια αφορούν στη δική μου κρίση. Είμαι διεφθαρμένος, γι’ αυτό και τα αποδέχομαι ολοκληρωτικά και υπακούω σε αυτά, και είμαι ευγνώμων για την αγάπη Σου!» Μόλις προσευχηθείτε κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν πρόκειται να δυσκολευτείτε να τα αποδεχτείτε· έτσι γίνεται. Αν κάποιοι αδελφοί και αδελφές σας κλαδεύουν και σας αντιμετωπίζουν, εσείς τι πρέπει να κάνετε; Πρέπει να προσευχηθείτε γρήγορα στον Θεό, λέγοντας: «Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου! Η αγάπη σου έχει φτάσει σ’ εμένα. Κινητοποίησες τους αδελφούς και τις αδελφές μου να με κλαδέψουν και να με αντιμετωπίσουν χάριν της αγάπης Σου για μένα. Υποτάσσομαι.» Πρέπει να προσεύχεστε. Αν δεν προσεύχεστε, θα σας είναι εύκολο να αρνηθείτε, εύκολο για τη σάρκα σας να εξεγερθεί, εύκολο να έρθετε σε σύγκρουση με άλλους. Θα παραπονιέστε με το παραμικρό και θα σας είναι ακόμα πιο εύκολο να είστε αρνητικοί. Σε περιόδους όπως αυτές, πηγαίνετε γρήγορα να προσευχηθείτε. Μετά την προσευχή, το μυαλό σας θα είναι ήρεμο και θα είστε ικανοί να υποταχθείτε. Αφού θα είστε πραγματικά ικανοί να υποταχθείτε, θα είστε και ικανοί να νοιώθετε ικανοποιημένοι. Μετά την επιστροφή στο σπίτι σας, θα λέτε: «Εκείνη την εποχή δεν έχασα την ψυχραιμία μου, αλλά το αποδέχτηκα. Ήμουν ικανός να λάβω τέτοια αποτελέσματα μέσα από την προσευχή, και τώρα μπορώ επιτέλους να υποταχθώ στον Θεό». Βλέπετε, τούτο σας επιτρέπει, τελικά, να δείτε μια αχτίδα ελπίδας από την επιτυχία στην πίστη σας στον Θεό, σας δίνει, τελικά, κάποιο ανάστημα· έτσι καλλιεργείται ο άνθρωπος.

από «Πώς να έχεις αποτελέσματα από την βρώση και την πόση του λόγου του Θεού» στο βιβλίο «Κηρύγματα και Συναναστροφή για την Είσοδο στη Ζωή, Τόμος Α'»

 Πηγή από:Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Γιατί οι χριστιανοί ρισκάρουν τη ζωή τους ώστε να κηρύξουν το ευαγγέλιο και να γίνουν μάρτυρες για τον Θεό;

Χου Σιάνγκε (Επικεφαλής της Υπηρεσίας Δημόσιας Ασφάλειας): Είναι αδύνατο να πιστεύεις στον Θεό και να κηρύττεις το ευαγγέλιο σε μια χώρα που κυβερνάται από το Κομμουνιστικό Κόμμα. Όποιος επιμένει στη διάδοση του ευαγγελίου θα εξολοθρευτεί. Ξέρεις πόσοι Χριστιανοί έχουν υποφέρει και έχουν πεθάνει στη φυλακή; Ξέρεις πόσοι Χριστιανοί έχουν σκοτωθεί, οι οικογένειες τους έχουν διαλυθεί; Κανένας δεν μπορεί να αψηφήσει το Κομμουνιστικό Κόμμα! Εάν συνεχίσεις να πιστεύεις στον Θεό και να διαδίδεις το ευαγγέλιο, τότε θα φυλακιστείς και θα εκτελεστείς! Είμαι ξεκάθαρος;

Μα Τσινλόνγκ (Αρχηγός της Ομάδας Εθνικής Ασφάλειας): Η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού σου είναι πονοκέφαλος για την κεντρική ηγεσία. Το Κόμμα σάς βλέπει ως τον υπ’ αριθμόν ένα εχθρό του. Θα σας πολεμήσει μέχρι να σας εξαλείψει. Ξέρεις πόσους ανθρώπους και πόσα χρήματα έχει κινητοποιήσει το Κομμουνιστικό Κόμμα, για να καταπνίξει την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού; Το τίμημα είναι πολύ υψηλό! Δεν βλέπεις τι γίνεται; Ακόμα διαδίδετε το ευαγγέλιο και τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού παντού. Είναι σαν να σημαδεύετε τα μυαλά σας με όπλο. Είστε ανόητοι; Έτσι πρέπει να σας κανονίσουμε! Εάν παραμείνεις σιωπηλή, κανείς δεν θα σε ενοχλήσει.

Γιατί οι χριστιανοί ρισκάρουν τη ζωή τους ώστε να κηρύξουν το ευαγγέλιο και να γίνουν μάρτυρες για τον Θεό;

Χαν Λου (Μια χριστιανή): Για το Κομμουνιστικό Κόμμα, οι πιστοί του Θεού είναι ο εχθρός. Ανυπομονεί να τους σκοτώσει όλους. Πραγματικά πιστεύετε ότι μπορείτε να απαγορεύσετε το έργο της σωτηρίας του Θεού για την ανθρωπότητα; Όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε να λυτρώσει τον άνθρωπο, δεν σταυρώθηκε από τη θρησκευτική κοινότητα με τη βοήθεια των αρχών; Έσφαλαν που πίστευαν ότι είχαν επιτύχει και ότι το λυτρωτικό έργο του Κυρίου Ιησού είχε αποτύχει. Αλλά το απροσδόκητο ήταν ότι ο Κύριος Ιησούς στον σταυρό είπε «Τετέλεσται». Με άλλα λόγια, το λυτρωτικό έργο του Θεού επετεύχθη με τη σταύρωση του Κυρίου Ιησού. Τι σημαίνει αυτό; Η σοφία του Θεού ασκήθηκε βάση των σχεδίων του Σατανά. Το λυτρωτικό ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού έχει διαδοθεί παντού. Αυτό είναι γεγονός. Η Κινεζική Κομμουνιστική κυβέρνηση καταπνίγει και διώκει την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού. Περηφανεύτηκε ακόμα ότι «τα στρατεύματα παραμένουν μέχρι να τελειώσει η απαγόρευση». Όμως ποιο είναι το αποτέλεσμα; Όχι μόνο δεν απαγορεύτηκε η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού, αλλά θριαμβεύει. Ξέρετε το γιατί; Είναι η εξουσία του Θεού, η δύναμη του Θεού! Ό,τι επιθυμεί ο Θεός, δεν παρεμποδίζεται από κανένα έθνος ούτε από καμία δύναμη. Γιατί πιστεύουμε ακλόνητα στον Θεό, διαδίδουμε το ευαγγέλιο και γινόμαστε μάρτυρες του Θεού; Ξέρετε γιατί; Αυτή η εποχή πρόκειται να τελειώσει. Η καταστροφή επίκειται. Μόνο εκείνοι που έχουν δεχθεί το έργο του Παντοδύναμου Θεού και έχουν εξαγνιστεί μπορούν να λάβουν τη σωτηρία και να ξεφύγουν της καταστροφής. Πώς μπορούμε να μη διαδίδουμε το ευαγγέλιο κατά αυτό τον τρόπο; Εάν δεν το κάνουμε, πολλοί δεν θα επιστρέψουν στον Θεό και θα χαθούν στην καταστροφή. Πολλές ψυχές θα καταλήξουν στην κόλαση για τιμωρία! Για χάρη αυτών των ψυχών, μπορούμε να καθόμαστε χαλαρά στην άνεση των σπιτιών μας; Πρέπει απλά να ζούμε αδιάντροπα υπό τον φόβο των συλλήψεων και της δίωξης της κυβέρνησης; Εάν είναι έτσι, οι συνείδησή μας δεν θα ησυχάσει! Πολλοί Χριστιανοί ρισκάρουν να φυλακιστούν και να χάσουν τη ζωή τους προκειμένου να διαδώσουν το ευαγγέλιο και να γίνουν μάρτυρες του Θεού. Τι πνεύμα είναι αυτό; Μπορείτε να το αντιληφθείτε; Παρ’ όλα αυτά αντιμετωπίζετε αγαθούς ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό ως τους νούμερο ένα καταζητούμενους της χώρας. Δεν το καταλαβαίνω. Τι καλό θα κάνει κάτι τέτοιο και πώς θα συμβάλει στη σταθερότητα της εξουσίας του κράτους; Σε όλη την ιστορία, τα έθνη και οι φυλές που αντιστάθηκαν στον Θεό και Του εναντιώθηκαν καταστράφηκαν από Αυτόν. Είναι όλα αλήθεια. Όπως λέει ο Παντοδύναμος Θεός: «Καμιά χώρα ή εξουσία δεν μπορεί να σταθεί στον δρόμο αυτού που επιθυμεί να πετύχει ο Θεός. Αυτοί που παρεμποδίζουν το έργο του Θεού, αντιστέκονται στον λόγο του Θεού, ενοχλούν και βλάψουν το σχέδιο του Θεού, τελικά θα τιμωρηθούν από τον Θεό» (από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). Η δίκαιη διάθεση του Θεού είναι απρόσβλητη. Όλοι εκείνοι που αντιστέκονται τον Θεό πρέπει να υπομείνουν την τιμωρία του Θεού.

από το σενάριο της ταινίας «Γλυκύτητα στις δυσκολίες»