«Αφύπνιση από το όνειρο» Κλιπ 3 - Ο Θεός χρησιμοποιεί την αλήθεια για να κρίνει και να εξαγνίσει τον άνθρωπο κατά τις έσχατες ημέρες

Χριστιανικές Ταινίες «Αφύπνιση από το όνειρο» Κλιπ 3 - Ο Θεός χρησιμοποιεί την αλήθεια για να κρίνει και να εξαγνίσει τον άνθρωπο κατά τις έσχατες ημέρες

 Κατά τις έσχατες ημέρες, ο Θεός γίνεται σάρκα προκειμένου να εκτελέσει, πάνω στη γη, το έργο της κρίσεως, αρχίζοντας από τον οίκο του Θεού, άρα με ποιον τρόπο το έργο της κρίσεως του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες εξαγνίζει και σώζει τον άνθρωπο; Τι αλλαγές πρόκειται να συμβούν στη διάθεσή μας για τη ζωή όταν βιώσουμε την κρίση και την παίδευση από τον Παντοδύναμο Θεό; Το βιντεοκλίπ «Αφύπνιση από το όνειρο» θα σας δώσει όλες τις απαντήσεις!

 Πηγή από: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Σχετικές εισαγωγές: νέα ιερουσαλήμ

Αποσπάσματα ταινιών (6) - Είναι απαραίτητο ο Θεός να εκτελέσει το έργο Του μέσω της ενσάρκωσης

Χριστιανική ταινία «Το μυστήριο της ευσέβειας» (6) - Είναι απαραίτητο ο Θεός να εκτελέσει το έργο Του μέσω της ενσάρκωσης

Γιατί λέγεται ότι είναι πιο ωφέλιμο για τον Θεό να ενσαρκωθεί για να σώσει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα; Σε τι μπορεί να φανεί η αναγκαιότητα και η μεγάλη σημασία της ενσάρκωσης του Θεού; Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Η σάρκα του ανθρώπου έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, έχει βαθιά τυφλωθεί και έχει βαθιά πληγεί. Ο πιο θεμελιώδης λόγος για τον οποίο ο Θεός δουλεύει προσωπικά κατά την ενσάρκωση είναι επειδή το αντικείμενο της σωτηρίας Του είναι ο άνθρωπος, ο οποίος είναι από σάρκα κι επειδή ο Σατανάς χρησιμοποιεί επίσης τη σάρκα του ανθρώπου για να διαταράξει το έργο του Θεού. Η μάχη με τον Σατανά είναι στην πραγματικότητα το έργο της κατάκτησης του ανθρώπου και, ταυτόχρονα, ο άνθρωπος είναι επίσης το αντικείμενο της σωτηρίας του Θεού. Έτσι, το έργο του ενσαρκωμένου Θεού είναι απαραίτητο. Ο Σατανάς διέφθειρε τη σάρκα του ανθρώπου, ο άνθρωπος έγινε η ενσάρκωση του Σατανά και έγινε το αντικείμενο που θα νικηθεί από τον Θεό. Με αυτόν τον τρόπο, το έργο της μάχης με τον Σατανά και της σωτηρίας της ανθρωπότητας λαμβάνει χώρα στη γη και ο Θεός πρέπει να γίνει άνθρωπος για να πολεμήσει τον Σατανά. Αυτό είναι έργο μέγιστης πρακτικότητας» (Ο Λόγος Ενσαρκώνεται).

Πηγή από: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Μια ανθολογία από τα δέκα κείμενα του λόγου του Θεού σχετικά με τα «Έργο και είσοδος» (Μέρος Δεύτερο)

9. Ο Θεός έχει εμπιστευτεί πολλά στους ανθρώπους και έχει, επίσης, μιλήσει με άπειρους τρόπους για την είσοδό τους. Όμως, επειδή το επίπεδο των ανθρώπων είναι σημαντικά χαμηλό, πολλά από τα λόγια του Θεού δεν έχουν καταφέρει να ριζώσουν. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι που το επίπεδο τους είναι χαμηλό, όπως η διαφθορά της ανθρώπινης σκέψης και ηθικής, καθώς και η έλλειψη κατάλληλης ανατροφής· οι φεουδαρχικές δεισιδαιμονίες που έχουν καταλάβει σοβαρά την καρδιά του ανθρώπου· οι εκμαυλισμένοι και παρακμιακοί τρόποι ζωής που έχουν προκαλέσει πολλά δεινά στις πιο βαθιές πτυχές της ανθρώπινης καρδιάς· μια επιδερμική αντίληψη περί πολιτισμικής γνώσης, με σχεδόν το ενενήντα οκτώ τοις εκατό των ανθρώπων να μην έχουν λάβει καμία εκπαίδευση σχετικά με την πολιτισμική γνώση και, επιπροσθέτως, πολύ λίγοι να λαμβάνουν υψηλότερου επιπέδου πολιτισμική εκπαίδευση, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να μην έχουν ουσιαστικά καμία ιδέα για το τι εννοεί ο Θεός ή το Πνεύμα, παρά έχουν μόνο μια αόριστη και ασαφή εικόνα για τον Θεό, την οποία απέκτησαν μέσα από τις δεισιδαιμονίες της φεουδαρχίας· η ολέθρια επιρροή που έχει ασκήσει «το μεγαλόπνοο πνεύμα του εθνικισμού» επί χιλιάδες χρόνια κι έχει ριζώσει για τα καλά στις καρδιές των ανθρώπων, καθώς και ο φεουδαρχικός τρόπος σκέψης, ο οποίος δεσμεύει και αλυσοδένει τους ανθρώπους, αφήνοντάς τους χωρίς την παραμικρή ελευθερία, χωρίς θέληση για αγώνα ή επιμονή, χωρίς επιθυμία για πρόοδο, παραμένοντας, αντιθέτως, παθητικοί και οπισθοδρομικοί, με μια παγιωμένη νοοτροπία δούλου. Και ούτω καθεξής. Αυτοί οι αντικειμενικοί παράγοντες έχουν μεταδώσει μια ανεξίτηλα βρωμερή και αποκρουστική χροιά στην ιδεολογική κατάσταση, τα ιδανικά, το ήθος και τη διάθεση των ανθρώπων. Θα έλεγε κανείς ότι οι άνθρωποι είναι σαν να ζουν σε έναν τρομοκρατικό κόσμο του σκότους, τον οποίον κανένας τους δεν προσπαθεί να υπερβεί, και κανένας τους δεν σκέφτεται να μεταβεί σε έναν ιδανικό κόσμο. Αντιθέτως, είναι ευχαριστημένοι με το ριζικό τους[1] να περνάνε τις ημέρες τους γεννώντας και μεγαλώνοντας παιδιά, πασχίζοντας, ιδρώνοντας, τρέχοντας για τις δουλειές τους, ονειρευόμενοι μια άνετη και ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή με συζυγική στοργή, αξιολάτρευτα παιδιά και ευδαιμονία στη δύση της ζωής τους, καθώς θα βιώνουν ειρηνικά τη ζωή τους... Επί δεκάδες, χιλιάδες, δεκάδες χιλιάδες χρόνια μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι κατασπαταλούν τον χρόνο τους με αυτόν τον τρόπο, χωρίς κανένας να δημιουργεί μια τέλεια ζωή, με μοναδικό σκοπό τους την αλληλοσφαγή σ’ αυτόν τον σκοτεινό κόσμο, τον αγώνα για φήμη και πλούτη και τις δολοπλοκίες του ενός για τον άλλο. Ποιος έχει επιδιώξει ποτέ να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού; Έχει δώσει ποτέ κανείς βάση στο έργο του Θεού; Όλα τα στοιχεία των ανθρώπων που έχουν καταληφθεί από την επιρροή του σκότους, έχουν από καιρό γίνει ανθρώπινη φύση, οπότε είναι αρκετά δύσκολο να πραγματοποιηθεί το έργο του Θεού, και οι άνθρωποι έχουν ακόμα λιγότερα αποθέματα καρδιάς για να δίνουν προσοχή σ’ αυτά που τους έχει εμπιστευτεί σήμερα ο Θεός. Όπως και να ‘χει, πιστεύω ότι δεν θα πειράξει τους ανθρώπους που εκφέρω αυτά τα λόγια, καθότι αυτά που λέω σχετίζονται με μια ιστορία χιλιάδων χρόνων. Το να μιλάς για την ιστορία σημαίνει να αναφέρεις γεγονότα και, επιπλέον, σκάνδαλα που είναι προφανή σε όλους. Συνεπώς, τι νόημα έχει να λέγεται κάτι αντίθετο προς τα γεγονότα; από «Έργο και είσοδος (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» 10. Οι δεισιδαιμονικές δραστηριότητες, στις οποίες επιδίδονται οι άνθρωποι, είναι αυτό που απεχθάνεται ο Θεός πάνω απ’ όλα, όμως πολλοί άνθρωποι είναι ακόμα ανίκανοι να απαλλαχτούν απ’ αυτές, καθώς πιστεύουν ότι αυτές οι δεισιδαιμονικές δραστηριότητες έχουν θεσπιστεί από τον Θεό, και μέχρι σήμερα δεν έχουν ακόμα καταφέρει να τις αποβάλλουν πλήρως. Τέτοιου είδους στοιχεία είναι οι διευθετήσεις που κάνουν οι νέοι για τις γαμήλιες δεξιώσεις και τα προικιά· χρηματικά δώρα, γεύματα και άλλοι παρόμοιοι τρόποι με τους οποίους γιορτάζονται χαρμόσυνες περιστάσεις· αρχαία τελετουργικά που έχουν περάσει από γενιά σε γενιά· όλες οι ανούσιες δεισιδαιμονικές δραστηριότητες που πραγματοποιούνται για τους νεκρούς και την κηδεία τους: αυτά τα απεχθάνεται ακόμα περισσότερο ο Θεός. Ακόμα και η Κυριακή (το Σάββατο για τους Εβραίους) είναι απεχθής σ’ Εκείνον. Ο Θεός επίσης περιφρονεί και απορρίπτει, ακόμα περισσότερο, τις κοινωνικές σχέσεις και τις εγκόσμιες αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ανθρώπων. Ακόμα και η Γιορτή της Άνοιξης και τα Χριστούγεννα, τα οποία τα γνωρίζουν όλοι, δεν έχουν θεσπιστεί από τον Θεό, πόσο μάλλον τα παιχνίδια και οι στολισμοί (δίστιχα, βασιλόπιτα, πυροτεχνήματα, φαναράκια, χριστουγεννιάτικα δώρα, χριστουγεννιάτικα πάρτι και η Θεία Κοινωνία) γι’ αυτές τις γιορτές, δεν αποτελούν είδωλα στο μυαλό των ανθρώπων; Η θεία Ευχαριστία την Κυριακή, το κρασί και τα ωραία υφάσματα είναι ακόμα πιο εμφατικά είδωλα. Όλες οι παραδοσιακές γιορτές που είναι δημοφιλείς στην Κίνα, όπως η ημέρα Ανύψωσης του Κεφαλιού του Δράκου, η Γιορτή της Βάρκας του Δράκου, η Γιορτή του Μεσοφθινοπώρου, η Γιορτή του Χυλού Λάμπα και η Πρωτοχρονιά, καθώς και οι γιορτές στον θρησκευόμενο κόσμο, όπως το Πάσχα, τα Θεοφάνεια και τα Χριστούγεννα, όλες αυτές οι αβάσιμες γιορτές έχουν θεσπιστεί και περάσει από γενιά σε γενιά, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, μέσω πολλών ανθρώπων, και είναι ολότελα ασύμβατες με το ανθρώπινο είδος που δημιούργησε ο Θεός. Είναι η αχαλίνωτη φαντασία και οι εφευρετικές αντιλήψεις των ανθρώπων που έχουν δώσει τη δυνατότητα σ’ αυτές τις παραδόσεις να επιβιώσουν μέχρι σήμερα. Δείχνουν να μην έχουν ψεγάδια, αλλά είναι στην ουσία παιχνίδια που παίζει ο Σατανάς στους ανθρώπους. Όσο μεγαλύτερος συνωστισμός από Σατανάδες επικρατεί σ’ ένα μέρος, και όσο πιο παρωχημένο και οπισθοδρομικό είναι αυτό το μέρος, τόσο πιο παγιωμένα είναι τα φεουδαρχικά του έθιμα. Αυτά τα στοιχεία κρατούν σφιχτά δεμένους τους ανθρώπους, και δεν αφήνουν κανένα απολύτως περιθώριο για κίνηση. Πολλές από τις γιορτές στον θρησκευόμενο κόσμο δείχνουν ότι έχουν μεγάλη αυθεντικότητα και ότι λειτουργούν ως γέφυρα για το έργο του Θεού, αλλά στην πραγματικότητα είναι τα αόρατα δεσμά με τα οποία ο Σατανάς δεσμεύει τους ανθρώπους για να μη γνωρίσουν τον Θεό· είναι όλα πονηρά τεχνάσματα του Σατανά. Στην πραγματικότητα, όταν ολοκληρώνεται ένα στάδιο από το έργο του Θεού, Εκείνος έχει ήδη καταστρέψει τα εργαλεία και το ύφος εκείνου του χρονικού διαστήματος, χωρίς να αφήνει κανένα ίχνος. Οι «ευσεβείς πιστοί», ωστόσο, εξακολουθούν να λατρεύουν αυτά τα απτά υλικά αντικείμενα, ενώ ταυτόχρονα βάζουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους τα όσα έχει ο Θεός, χωρίς να τα μελετάνε περαιτέρω, δείχνουν ότι είναι γεμάτοι από την αγάπη του Θεού, ενώ στην πραγματικότητα τον έχουν εδώ και πολύ καιρό πετάξει έξω από τον οίκο τους και έχουν βάλει επάνω στο τραπέζι τον Σατανά για να τον λατρεύουν. Εικονίσματα με τον Ιησού, τη σταύρωση, την Παναγία, τη Βάφτιση του Ιησού και τον Μυστικό δείπνο· οι άνθρωποι τα λατρεύουν σαν τον Κύριο των Ουρανών, ενώ επανειλημμένως αναφωνούν «ο Θεός Πατέρας». Δεν είναι όλα αυτά αστεία; Μέχρι σήμερα, πολλά παρόμοια ρητά και πρακτικές που έχουν περάσει από γενιά σε γενιά είναι μισητά στον Θεό. Αποτελούν ένα σοβαρό εμπόδιο για την εξέλιξη του έργου του Θεού και, επιπλέον, επιφέρουν τρομερές αναποδιές κατά την είσοδο των ανθρώπων. Αν αφήσουμε κατά μέρους τον βαθμό στον οποίον έχει διαφθείρει τους ανθρώπους ο Σατανάς, μέσα τους είναι γεμάτοι μέχρι επάνω με στοιχεία όπως τον νόμο του Γουίτνες Λι, τις εμπειρίες του Λόρενς, τις έρευνες του Γουότσμαν Νι και το έργο του Παύλου. Απλώς δεν υπάρχει κανένας τρόπος με τον οποίον να μπορεί ο Θεός να εργαστεί επάνω στους ανθρώπους, επειδή μέσα τους έχουν πάρα πολύ ατομικισμό, νόμους, κανόνες, κανονισμούς, συστήματα και άλλα τέτοια. Αυτά τα στοιχεία, μαζί με τις φεουδαρχικές δεισιδαιμονικές τάσεις των ανθρώπων, έχουν αιχμαλωτίσει και κατασπαράξει την ανθρωπότητα. Είναι σαν οι σκέψεις των ανθρώπων να είναι μια ενδιαφέρουσα έγχρωμη ταινία, η οποία αφηγείται ένα παραμύθι με φανταστικά όντα να καβαλάνε τα σύννεφα, τόσο ευφάνταστη που συναρπάζει τους ανθρώπους, αφήνοντάς τους σαστισμένους κι άφωνους. από «Έργο και είσοδος (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» 11. Ο καλύτερος τρόπος για να αλλάξει η ανθρώπινη διάθεση είναι να αντιστραφούν εκείνα τα τμήματα στα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων που έχουν δηλητηριαστεί περισσότερο, ώστε να μπορέσουν οι άνθρωποι να ξεκινήσουν να αλλάζουν τον τρόπο σκέψης και το ήθος τους. Πρώτα απ’ όλα, οι άνθρωποι πρέπει να δουν ξεκάθαρα ότι όλες αυτές οι θρησκευτικές ιεροτελεστίες, οι θρησκευτικές δραστηριότητες, τα έτη, οι μήνες και οι γιορτές είναι όλα μισητά για τον Θεό. Πρέπει να σπάσουν τα δεσμά του φεουδαρχικού τρόπου σκέψης και να εξαλείψουν κάθε ίχνος της βαθιά ριζωμένης κλίσης τους προς τη δεισιδαιμονία. Όλα αυτά περιλαμβάνονται στην είσοδο της ανθρωπότητας. Πρέπει να κατανοήσετε γιατί ο Θεός οδηγεί την ανθρωπότητα έξω από τα εγκόσμια, καθώς και γιατί οδηγεί την ανθρωπότητα μακριά από κανόνες και κανονισμούς. Αυτή είναι η πύλη μέσα από την οποία θα εισέλθετε, και παρόλο που δεν έχουν καμία σχέση με την πνευματική εμπειρία σας, αυτά είναι τα μεγαλύτερα εμπόδια που σας αποκλείουν από την είσοδό, που σας αποκλείουν από τη γνώση του Θεού. Σχηματίζουν ένα δίχτυ που εγκλωβίζει τους ανθρώπους. Πολλοί διαβάζουν υπερβολικά πολύ τη Βίβλο και μπορούν ακόμα και να απαγγέλλουν απ’ έξω διάφορα εδάφια της Βίβλου. Κατά την είσοδό τους σήμερα, οι άνθρωποι ασυνείδητα χρησιμοποιούν τη Βίβλο για να μετράνε το έργο του Θεού, σαν να είναι η Βίβλος η βάση και η πηγή αυτού του σταδίου του έργου του Θεού. Όταν το έργο του Θεού συμβαδίζει με τη Βίβλο, οι άνθρωποι υποστηρίζουν ένθερμα το έργο του Θεού και Τον έχουν σε μεγαλύτερη υπόληψη. Όταν το έργο του Θεού δεν ταιριάζει με τη Βίβλο, οι άνθρωποι ανησυχούν σε τέτοιο βαθμό που τους λούζει κρύος ιδρώτας και αναζητούν σ’ αυτήν τη βάση για το έργο του Θεού. Αν το έργο του Θεού δεν αναφέρεται στη Βίβλο, οι άνθρωποι θα αγνοήσουν τον Θεό. Μπορεί να ειπωθεί ότι, όσον αφορά το σημερινό έργο του Θεού, οι περισσότεροι άνθρωποι το αποδέχονται με μεγάλη προσοχή, υπακούν σ’ αυτό επιλεκτικά και αδιαφορούν να το γνωρίσουν. Όσον αφορά τα πράγματα του παρελθόντος, κρατιούνται από το ένα μισό και εγκαταλείπουν το άλλο. Μπορεί αυτό να ονομαστεί είσοδος; Όταν φυλάνε τα βιβλία των άλλων σαν θησαυρό και τα αντιμετωπίζουν σαν το χρυσό κλειδί για την πύλη του βασιλείου, οι άνθρωποι απλώς αδιαφορούν πλήρως για το τι απαιτεί ο Θεός από αυτούς σήμερα. Επιπλέον, πολλοί «ευφυείς ειδικοί» κρατάνε τα λόγια του Θεού στο αριστερό τους χέρι και τα «αριστουργήματα» άλλων στο δεξί, σαν να θέλουν να βρούνε τη βάση των λόγων του Θεού σ’ αυτά τα αριστουργήματα, προκειμένου να αποδείξουν πλήρως ότι τα λόγια του Θεού είναι σωστά, ενώ φτάνουν στο σημείο ακόμα και να εξηγούν τα λόγια του Θεού σε άλλους, εντάσσοντάς τα στα αριστουργήματα, σαν να εργάζονται. Για να πούμε την αλήθεια, υπάρχουν πολλοί «επιστημονικοί ερευνητές» ανάμεσα στους ανθρώπους, οι οποίοι δεν είχαν ποτέ σε μεγάλη υπόληψη τα πιο πρόσφατα επιστημονικά επιτεύγματα του σήμερα, επιστημονικά επιτεύγματα άνευ προηγουμένου (δηλαδή, το έργο του Θεού, τα λόγια του Θεού και το μονοπάτι της εισόδου στη ζωή), οπότε όλοι οι άνθρωποι είναι «αυτάρκεις», «κηρύττουν» σε όλα τα μήκη και τα πλάτη με τη δύναμη της ευγλωττίας τους και επιδεικνύουν «το καλό όνομα του Θεού». Εν τω μεταξύ, η είσοδός τους διατρέχει κίνδυνο και εκείνοι δείχνουν να απέχουν τόσο από τις απαιτήσεις του Θεού όσο απέχει η δημιουργία από το τώρα. Πόσο εύκολο είναι να κάνεις το έργο του Θεού; από «Έργο και είσοδος (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» 12. Φαίνεται ότι οι άνθρωποι έχουν ήδη αποφασίσει να αφήσουν το ένα μισό του εαυτού τους στο χθες και να φέρουν το άλλο μισό στο σήμερα, να παραδώσουν το μισό στον Σατανά και να παρουσιάσουν το άλλο μισό στον Θεό, σαν να ήταν αυτός ο τρόπος να έχουν ήσυχη τη συνείδησή τους και να έχουν κάποια αίσθηση παρηγοριάς. Ο εσωτερικός κόσμος των ανθρώπων είναι εξαιρετικά δόλιος, φοβούνται μήπως χάσουν, όχι μόνο το αύριο, αλλά και το χθες, τρέμουν μήπως υβρίσουν τόσο τον Σατανά όσο και τον Θεό του σήμερα, ο οποίος δείχνει να είναι αλλά και να μην είναι. Καθότι οι άνθρωποι δεν έχουν καταφέρει να καλλιεργήσουν καταλλήλως τον τρόπο σκέψης τους και το ήθος τους, τους λείπει σε μεγάλο βαθμό η διάκριση και απλώς δεν μπορούν να ξεχωρίσουν αν το σημερινό έργο είναι του Θεού ή όχι. Ίσως είναι επειδή είναι τόσο βαθύς ο φεουδαρχικός και δεισιδαιμονικός τρόπος σκέψης των ανθρώπων, που έχουν εδώ και καιρό βάλει στην ίδια κατηγορία τις δεισιδαιμονίες και την αλήθεια, τον Θεό και τα είδωλα, χωρίς να νοιάζονται να ξεχωρίσουν αυτά τα πράγματα, και δεν φαίνονται ικανοί να κάνουν μια ξεκάθαρη διάκριση, όσο κι αν βασανίσουν το μυαλό τους. Αυτός είναι ο λόγος που τα ανθρώπινα όντα έχουν σταματήσει την πορεία τους και δεν κινούνται πλέον προς τα εμπρός. Όλα αυτά τα προβλήματα προκύπτουν από την έλλειψη σωστού είδους ιδεολογικής εκπαίδευσης των ανθρώπων, κάτι που δημιουργεί τεράστιες δυσκολίες στην είσοδό τους. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον για το έργο του αληθινού Θεού, παρά εμμένουν πεισματικά[2] στο έργο του ανθρώπου (όπως το έργο ανθρώπων που θεωρούν σπουδαίους), σαν να έφερε κάποιο σήμα. Δεν είναι αυτά τα πιο πρόσφατα θέματα, στα οποία θα πρέπει να εισέλθουν οι άνθρωποι; από «Έργο και είσοδος (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» 13. Αν ο άνθρωπος μπορούσε να εισέλθει πραγματικά σε σύμπνοια με το έργο του Αγίου Πνεύματος, η ζωή του γρήγορα θα αναπτυσσόταν σαν ένας βλαστός μπαμπού μετά από μια ανοιξιάτικη βροχή. Κρίνοντας από το σημερινό ανάστημα των περισσότερων ανθρώπων, κανένας δεν δίνει καμία σημασία στη ζωή. Αντιθέτως, οι άνθρωποι δίνουν σημασία σε ορισμένα επουσιώδη επιφανειακά ζητήματα. Ή τρέχουν πέρα δώθε και εργάζονται άσκοπα και στην τύχη, χωρίς να εστιάζουν, μη γνωρίζοντας προς ποια κατεύθυνση να πάνε και, πολύ λιγότερο, για ποιον. Απλώς «κρύβονται ταπεινά». Η αλήθεια είναι ότι πολύ λίγοι από εσάς γνωρίζουν τις προθέσεις του Θεού για τις έσχατες ημέρες. Σχεδόν κανένας από εσάς δεν γνωρίζει το αποτύπωμα του Θεού, ενώ ακόμα λιγότεροι γνωρίζουν ποιο θα είναι το υπέρτατο επίτευγμα του Θεού. Ωστόσο, οι πάντες, με όλη τους τη δύναμη της θέλησης, αποδέχονται πειθάρχηση και αντιμετώπιση από άλλους, σαν να προετοιμάζονται[3] και να περιμένουν να έρθει η ημέρα που θα τα έχουν επιτέλους καταφέρει και θα μπορούν να χαλαρώσουν. Δεν θα κάνω κανένα σχόλιο σχετικά με αυτά τα «θαύματα» των ανθρώπων, αλλά υπάρχει ένα σημείο που πρέπει όλοι σας να καταλάβετε. Αυτήν τη στιγμή, οι περισσότεροι άνθρωποι εξελίσσονται προς την αντικανονικότητα,[4] τα βήματα της εισόδου τους ήδη οδεύουν προς ένα αδιέξοδο.[5] Ίσως πολλοί να πιστεύουν ότι αυτό που ποθεί ο άνθρωπος είναι η Σάνγκρι-Λα, νομίζοντας ότι αυτό είναι το μέρος της ελευθερίας. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν είναι. Ή μπορεί κάποιος να πει ότι οι άνθρωποι έχουν ήδη ξεστρατίσει. από «Έργο και είσοδος (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» 14. Ο Θεός έχει ενσαρκωθεί στην κινεζική ηπειρωτική χώρα, αυτή που οι συμπατριώτες στο Χονγκ Κονγκ και στην Ταϊβάν αποκαλούν ενδοχώρα. Όταν ο Θεός κατέβηκε από τον ουρανό στη γη, κανένας στον ουρανό και στη γη δεν το ήξερε, γι’ αυτό το πραγματικό νόημα του Θεού επιστρέφει με μυστικό τρόπο. Ζει και εργάζεται ενσαρκωμένος εδώ και πολύ καιρό, όμως κανένας δεν το ήξερε. Ακόμα και σήμερα, κανένας δεν το αναγνωρίζει. Ίσως αυτός να παραμείνει ένας αιώνιος γρίφος. Η ενσάρκωση του Θεού αυτήν τη φορά, δεν είναι κάτι που μπορεί να γνωρίσει ο οποιοσδήποτε. Όσο μεγάλης κλίμακας και πανίσχυρο κι αν είναι το έργο του Πνεύματος, ο Θεός παραμένει πάντοτε συγκροτημένος, χωρίς ποτέ να αποκαλύπτει τον εαυτό Του. Μπορεί κανείς να πει ότι αυτό το στάδιο του έργου Του είναι σαν να λαμβάνει χώρα στο ουράνιο βασίλειο. Παρόλο που είναι απολύτως εμφανές στους πάντες, κανένας δεν το αναγνωρίζει. Όταν ο Θεός ολοκληρώσει αυτό το στάδιο του έργου Του, οι πάντες θα αφυπνιστούν από το όνειρο διαρκείας τους και θα αντιστρέψουν την προηγούμενη στάση τους.[6] Θυμάμαι τον Θεό να λέει κάποτε, «Το να ενσαρκώνομαι αυτήν τη φορά είναι σαν να πέφτω στο στόμα του λύκου». Αυτό που θέλει να πει είναι ότι αυτήν τη φορά το έργο του Θεού Τον θέλει να ενσαρκώνεται και να γεννιέται στον τόπο που ζει ο μεγάλος κόκκινος δράκος· η έλευσή του στη γη αυτήν τη φορά συνοδεύεται από ακόμα πιο ακραίους κινδύνους. Αυτό που Εκείνος αντιμετωπίζει είναι μαχαίρια, όπλα και γκλοπ· αυτό που Εκείνος αντιμετωπίζει είναι ο πειρασμός· αυτό που Εκείνος αντιμετωπίζει είναι πλήθη με δολοφονικά βλέμματα. Ριψοκινδυνεύει να σκοτωθεί ανά πάσα στιγμή. Ο Θεός έχει έρθει γεμάτος οργή. Ωστόσο, ήρθε προκειμένου να κάνει το έργο της τελείωσης, δηλαδή, να κάνει το δεύτερο μέρος του έργου Του, το οποίο συνεχίζεται μετά από το έργο της λύτρωσης. Για χάρη αυτού του σταδίου του έργου Του, ο Θεός έχει αφιερώσει μέγιστη σκέψη και φροντίδα και χρησιμοποιεί κάθε πιθανό μέσο για να αποφύγει τις επιθέσεις του πειρασμού, να κρύβεται ταπεινά και να μην επιδεικνύει ποτέ την ταυτότητά Του. Για να σώσει τον άνθρωπο από τη σταύρωση, ο Ιησούς ολοκλήρωνε μόνο το έργο της λύτρωσης, δεν έκανε έργο τελείωσης. Συνεπώς, μόνο το μισό από το έργο του Θεού γινόταν, και η ολοκλήρωση του έργου της λύτρωση αποτελούσε μόνο το μισό από ολόκληρο το σχέδιό Του. Καθώς η νέα εποχή ήταν έτοιμη να ξεκινήσει και η παλιά να υποχωρήσει, ο Πατέρας Θεός ξεκίνησε να μελετά προσεκτικά το δεύτερο μέρος του έργου Του και άρχισε να το προετοιμάζει. Μπορεί κατά το παρελθόν, να μην είχε προφητευθεί αυτή η ενσάρκωση κατά τις έσχατες ημέρες, κι αυτό έθεσε τα θεμέλια για μια αυξημένη μυστικότητα, η οποία περιβάλει αυτήν τη φορά την ενσάρκωση του Θεού. Τη χαραυγή, χωρίς κανένας να το ξέρει, ήρθε ο Θεός στη γη και άρχισε τη ζωή Του ως ενσαρκωμένος. Οι άνθρωποι δεν γνώριζαν τίποτα γι’ αυτήν τη στιγμή. Ίσως να κοιμόντουσαν όλοι τους βαθιά, ίσως πολλοί που ήταν ξύπνιοι να περίμεναν και ίσως πολλοί να προσεύχονταν αθόρυβα στον επουράνιο Θεό. Ωστόσο, απ’ όλους αυτούς τους πολλούς ανθρώπους, κανένας δεν γνώριζε ότι ο Θεός είχε ήδη φτάσει στη γη. Ο Θεός εργάζεται με αυτόν τον τρόπο, ώστε να φέρεις εις πέρας το έργο Του πιο ομαλά και να πετύχει καλύτερα αποτελέσματα, καθώς επίσης για να αποφύγει περισσότερους πειρασμούς. Όταν οι άνθρωποι ξυπνήσουν από τον ανοιξιάτικο λήθαργό τους, το έργο του Θεού θα έχει από καιρό τελειώσει κι Εκείνος θα αναχωρήσει, λήγοντας τη ζωή της περιπλάνησης και της παραμονής Του στη γη. Καθότι το έργο του Θεού απαιτεί από τον Θεό να ενεργεί και να ομιλεί προσωπικά, και καθότι δεν υπάρχει κανένας τρόπος με τον οποίον μπορεί ο άνθρωπος να βοηθήσει, ο Θεός έχει υπομείνει αφόρητο πόνο για να έρθει στη γη και να φέρει εις πέρας ο ίδιος το έργο. Ο άνθρωπος είναι ανίκανος να αναλάβει αυτός το έργο του Θεού. Έτσι, ο Θεός αντιμετώπισε κινδύνους χιλιάδες φορές μεγαλύτερους από εκείνους κατά την Εποχή της Χάριτος, προκειμένου να κατεβεί στον τόπο όπου διαμένει ο μεγάλος κόκκινος δράκος και να φέρει εις πέρας το έργο Του, να επιστρατεύσει όλη Του τη σκέψη και τη φροντίδα για να λυτρώσει αυτήν την ομάδα εξαθλιωμένων ανθρώπων, για να λυτρώσει αυτήν την ομάδα ανθρώπων που έχουν βουλιάξει μέσα σε έναν σωρό κοπριάς. Παρόλο που κανένας δεν γνωρίζει την ύπαρξη του Θεού, ο Θεός δεν προβληματίζεται, καθότι αυτό ωφελεί κατά πολύ το έργο Του. Όλοι είναι στυγερά μοχθηροί, οπότε πώς θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε να ανεχθεί την ύπαρξη του Θεού; Γι’ αυτό ο Θεός είναι πάντοτε σιωπηλός επάνω στη γη. Ασχέτως του πόσο υπερβολικά βάναυσος είναι ο άνθρωπος, ο Θεός δεν παίρνει τίποτα κατάκαρδα κι απλώς συνεχίζει να κάνει το έργο που πρέπει να κάνει, ώστε να εκπληρώσει τη σπουδαία αποστολή που Του έχει αναθέσει ο επουράνιος Πατέρας. Ποιος από εσάς έχει αναγνωρίσει το κάλλος του Θεού; Ποιος νοιάζεται περισσότερο για το βάρος που κουβαλά ο Πατέρας Θεός, απ’ ότι ο Υιός Του; Ποιος μπορεί να κατανοήσει το θέλημα του Πατέρα Θεού; Το Πνεύμα του Πατέρα Θεού στον ουρανό συχνά προβληματίζεται, και ο Υιός Του στη γη προσεύχεται τακτικά για το θέλημα του Πατέρα Θεού, και η καρδιά Του πάει να σπάσει από την ανησυχία. Υπάρχει κανείς που να γνωρίζει την αγάπη του Πατέρα Θεού για τον Υιό Του; Υπάρχει κανείς που να γνωρίζει πόσο Του λείπει του λατρευτού Υιού ο Πατέρας Θεός; Χωρισμένοι μεταξύ ουρανού και γης, οι δυο Τους κοιτάζουν συνεχώς ο ένας τον άλλον από μακριά, πλάι-πλάι στο Πνεύμα. Ω, ανθρωπότητα! Πότε θα νοιαστείς για την καρδιά του Θεού; Πότε θα καταλάβεις την πρόθεση του Θεού; Πατέρας και Υιός εξαρτώνται πάντοτε ο ένας από τον άλλον. Γιατί να είναι λοιπόν χώρια, ο ένας επάνω στον ουρανό και ο άλλος κάτω στη γη; Ο Πατέρας αγαπά τον Υιό Του όσο κι ο Υιός αγαπά τον Πατέρα Του. Γιατί να πρέπει τότε Εκείνος να περιμένει με τέτοια λαχτάρα και να προσμένει με τόσο άγχος; Παρόλο που δεν έχουν χωριστεί για πολύ, γνωρίζει κανείς ότι ο Πατέρας λαχταρά ήδη με αγωνία τόσες ημέρες και τόσες νύχτες, και τόσο καιρό δεν βλέπει την ώρα για τη γρήγορη επιστροφή του λατρευτού του Υιού; Παρατηρεί, κάθεται σιωπηλός, περιμένει. Όλα έχουν να κάνουν με τη γρήγορη επιστροφή του λατρευτού Υιού Του. Πότε θα ξανασμίξει με τον Υιό που περιπλανιέται επάνω στη γη; Παρόλο που όταν σμίξουν θα μείνουν μαζί για όλη την αιωνιότητα, πώς μπορεί Εκείνος να υπομένει τις χιλιάδες ημέρες και νύχτες του χωρισμού, ο ένας επάνω στον ουρανό κι ο άλλος κάτω στη γη; Δεκάδες χρόνια στη γη είναι σαν χιλιάδες χρόνια στον ουρανό. Πώς θα μπορούσε ο Θεός Πατέρας να μην ανησυχεί; Όταν ο Θεός έρχεται στη γη, βιώνει τις τόσες αντιξοότητες του κόσμου των ανθρώπων, ακριβώς όπως ο άνθρωπος. Ο ίδιος ο Θεός είναι αθώος, οπότε γιατί να αφήνει τον Θεό να υπομένει τον ίδιο πόνο με τους ανθρώπους; Δεν είναι να αναρωτιέται κανείς γιατί ο Πατέρας Θεός λαχταρά τόσο επιτακτικά να δει τον Υιό Του. Ποιος μπορεί να καταλάβει την καρδιά του Θεού; Ο Θεός δίνει τόσα στον άνθρωπο. Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να ξεπληρώσει ποτέ επαρκώς την καρδιά του Θεού; Από την άλλη, ο άνθρωπος δίνει πολύ λίγα στον Θεό. Πώς θα μπορούσε ο Θεός να μην ανησυχεί; από «Έργο και είσοδος (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

«ΛΑΧΤΑΡΑ» (4) - Η Βασιλεία των Ουρανών Είναι στον Ουρανό ή στη Γη;

Θρησκευτική ταινία «ΛΑΧΤΑΡΑ» (4) - Η Βασιλεία των Ουρανών Είναι στον Ουρανό ή στη Γη; 

 Πολλοί άνθρωποι που έχουν πίστη στον Κύριο πιστεύουν ότι η βασιλεία των ουρανών βρίσκεται στον ουρανό. Ισχύει όντως αυτό; Η Κυριακή προσευχή λέει: «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς· αγιασθήτω το όνομά σου· ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γής» (Κατά Ματθαίον 6:9-10). Η Αποκάλυψη λέει: «Αι βασιλείαι του κόσμου έγειναν του Κυρίου ημών και του Χριστού αυτού» (Αποκάλυψη 11:15) «την πόλιν την αγίαν, την νέαν Ιερουσαλήμ καταβαίνουσαν από του Θεού εκ του ουρανού, … η σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων» (Αποκάλυψη 21:2-3). Λοιπόν, η βασιλεία των ουρανών είναι στον ουρανό ή στη γη;

 Πηγή από: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

«Αφύπνιση από το όνειρο» (2) - Χωρίς αγιοσύνη, κανένας δεν θα εισέλθει στη βασιλεία του Θεού

Χριστιανικές Ταινίες «Αφύπνιση από το όνειρο» Κλιπ 2 - Χωρίς αγιοσύνη, κανένας δεν θα εισέλθει στη βασιλεία του Θεού

 Όταν συγχωρεθούν οι αμαρτίες ημών που πιστεύουμε στον Κύριο, επιτυγχάνουμε άραγε εξαγνισμό; Αν δεν πασχίσουμε για τον εξαγνισμό, και δώσουμε προσοχή μόνο να αναλωνόμαστε για τον Κύριο και εκτελούμε επιμελώς το έργο του Κυρίου, μήπως θα αρπαγούμε και θα αναληφθούμε στη βασιλεία των ουρανών; Το βιντεοκλίπ «Αφύπνιση από το όνειρο» θα σας δώσει όλες τις απαντήσεις!

Σχετική σύσταση: Δευτέρα παρουσία σημάδια -- πώς θα επιστρέψει ο Κύριος;

 Πηγή από: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

«Το μυστήριο της ευσέβειας» (5) - Πώς μπορεί κανείς να ξέρει ότι ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή Αποσπάσματα ταινιών 698 7 μήνες πριν

Χριστιανική ταινία  «Το μυστήριο της ευσέβειας» (5) - Πώς μπορεί κανείς να ξέρει ότι ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή 

 Οι δύο ενσαρκώσεις του Θεού αποδεικνύουν το γεγονός ότι «Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή». Γιατί λέγεται ότι ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή; Και αυτοί οι απόστολοι και σπουδαίοι πνευματικοί άνθρωποι που ακολούθησαν τον Κύριο Ιησού είπαν επίσης πολλά πράγματα, πράγματα που είναι μεγάλο όφελος για τον άνθρωπο, οπότε γιατί να μην είναι κι αυτοί η αλήθεια, η οδός και η ζωή; Πώς θα πρέπει να καταλάβουμε τη διαφορά μεταξύ των δύο αυτών πλευρών;

 Μάθετε περισσότερα:Βασιλεία του Θεού

 Πηγή από: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Μια ανθολογία από τα δέκα κείμενα του λόγου του Θεού σχετικά με τα «Έργο και είσοδος»

1. Από τότε που οι άνθρωποι άρχισαν να ακολουθούν το σωστό μονοπάτι της ζωής, υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία παραμένουν ασαφή. Είναι ακόμα σε πλήρη σύγχυση σχετικά με το έργο του Θεού και με το πόσο έργο πρέπει να κάνουν οι ίδιοι. Αυτό οφείλεται, από τη μία, στην απόκλιση που υπάρχει ανάμεσα στην εμπειρία τους και στα όρια της ικανότητάς τους να λαμβάνουν. Από την άλλη, οφείλεται στο γεγονός ότι το έργο του Θεού δεν έχει φέρει ακόμα τους ανθρώπους σε αυτό το στάδιο. Συνεπώς, όλοι αμφιταλαντεύονται σχετικά με τα περισσότερα πνευματικά ζητήματα. Όχι μόνο δεν έχετε ξεκαθαρίσει σε τι πρέπει να εισέλθετε, αλλά είστε ακόμα περισσότερο αδαείς σχετικά με το έργο του Θεού. Αυτό είναι κάτι περισσότερο από απλώς ένα θέμα των ατελειών σας: Πρόκειται για ένα τεράστιο μειονέκτημα όλων των θρήσκων. Σε αυτό εντοπίζεται ο σημαντικότερος λόγος που οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον Θεό, οπότε αυτό το μειονέκτημα αποτελεί ένα κοινό ελάττωμα όλων εκείνων που αναζητούν τον Κύριο. Κανένας δεν έχει γνωρίσει ποτέ τον Θεό ούτε έχει δει ποτέ το πραγματικό Του πρόσωπο. Εξαιτίας αυτού, το έργο του Θεού γίνεται τόσο κοπιαστικό όπως το να κινείς βουνά ή να στραγγίζεις τη θάλασσα. Πόσοι έχουν θυσιάσει τη ζωή τους για το έργο του Θεού; Πόσοι έχουν εξοβελιστεί λόγω του έργου Του; Πόσοι έχουν βασανιστεί μέχρι θανάτου για χάρη του έργου Του; Πόσοι, με τα μάτια γεμάτα δάκρυα αγάπης για τον Θεό, πέθαναν αδίκως; Πόσοι ήρθαν αντιμέτωποι με βάρβαρους και απάνθρωπους διωγμούς; Αυτές οι τραγωδίες που συνέβησαν, δεν οφείλονται όλες στην έλλειψη γνώσης των ανθρώπων για τον Θεό; Πώς θα μπορούσε κάποιος που δεν γνωρίζει τον Θεό, να έχει το θράσος να εμφανιστεί ενώπιόν Του; Πώς θα μπορούσε κάποιος που πιστεύει στον Θεό, αλλά παρόλα αυτά τον καταδιώκει, να έχει το θράσος να εμφανιστεί ενώπιόν Του; Δεν πρόκειται για ανεπάρκειες που χαρακτηρίζουν αποκλειστικά τους θρήσκους, αλλά για ανεπάρκειες που είναι κοινές και σ’ εσάς και σ’ αυτούς. Οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό χωρίς να τον γνωρίζουν. Γι’ αυτόν και μόνο τον λόγο, δεν λατρεύουν τον Θεό με την καρδιά τους και δεν έχουν τον φόβο Του Θεού μέσα στην καρδιά τους. Υπάρχουν ακόμα και εκείνοι που, με τυμπανοκρουσίες , τελούν το έργο που οι ίδιοι οραματίζονται μέσα σ’ αυτό το ρεύμα, και κάνουν το έργο του Θεού σύμφωνα με τις δικές τους απαιτήσεις και άσωτες επιθυμίες. Πολλοί ενεργούν με ακρότητες, χωρίς καμία εκτίμηση για τον Θεό, ακολουθώντας μόνο τη δική τους βούληση. Όλοι αυτοί δεν αποτελούν τέλεια προσωποποίηση της εγωιστικής καρδιάς των ανθρώπων; Δεν εκδηλώνουν το πλεόνασμα της απάτης των ψευδαισθήσεων που διακατέχει τους ανθρώπους;

από «Έργο και είσοδος (1)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

2. Οι άνθρωποι μπορεί όντως να είναι εξόχως ευφυείς, όμως πώς είναι δυνατόν τα χαρίσματά τους να υποκαθιστούν το έργο του Θεού; Οι άνθρωποι μπορεί όντως να νοιάζονται για  τα βάρη του Θεού, όμως δεν μπορούν να ενεργούν τόσο εγωιστικά. Είναι οι πράξεις των ανθρώπων πραγματικά θεϊκές; Μπορεί να είναι κανείς απολύτως βέβαιος; Για να γίνει κανείς μάρτυρας του Θεού, για να κληρονομήσει τη δόξα Του — εδώ ο Θεός κάνει μια εξαίρεση και ανυψώνει τους ανθρώπους. Πώς θα μπορούσαν να το αξίζουν; Το έργο του Θεού έχει μόλις ξεκινήσει, τα λόγια Του έχουν μόλις αρχίσει να εκφέρονται. Σε αυτό το σημείο, οι άνθρωποι νιώθουν καλά με τον εαυτό τους. Αυτό και μόνο δεν επιβάλει την ταπείνωση; Καταλαβαίνουν ελάχιστα πράγματα. Ακόμα και οι πιο χαρισματικοί θεωρητικοί, οι πιο εύγλωττοι ρήτορες, δεν μπορούν να περιγράψουν στο σύνολό του το μεγαλείο του Θεού, πόσο μάλλον εσείς. Καλά θα κάνατε να μη βάζετε τη δική σας αξία πιο ψηλά από τους ουρανούς, αλλά να θεωρείτε τον εαυτό σας ότι είναι πιο χαμηλά και από τον πιο ασήμαντο από εκείνους τους λογικούς ανθρώπους που αναζητούν την αγάπη για τον Θεό. Αυτό είναι το μονοπάτι απ’ όπου θα εισέλθετε για να βλέπετε τον εαυτό σας με διαφορά πιο μικρό από όλους τους άλλους. Γιατί νομίζετε ότι είστε τόσο ψηλά; Γιατί έχετε τον εαυτό σας σε τόσο μεγάλη εκτίμηση; Στο μεγάλο ταξίδι της ζωής, δεν έχετε κάνει παρά μόνο τα πρώτα λίγα βήματα. Το μόνο που βλέπετε είναι το χέρι του Θεού, όχι ολόκληρο τον Θεό. Είναι επιβεβλημένο να δείτε περισσότερο από το έργο του Θεού, να ανακαλύψετε περισσότερα από αυτά στα οποία πρέπει να εισέλθετε, επειδή δεν έχετε αλλάξει παρά ελάχιστα.

από «Έργο και είσοδος (1)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

3. Στην πραγματικότητα, από τις μυριάδες των όσων έχει δημιουργήσει ο Θεός, ο άνθρωπος είναι το πιο ασήμαντο. Παρόλο που είναι κύριος των πάντων, ο άνθρωπος είναι ο μόνος ανάμεσα τους που υπόκειται στον δόλο του Σατανά, ο μόνος που πέφτει θύμα της διαφθοράς του Σατανά με άπειρους τρόπους. Ο άνθρωπος δεν ήταν ποτέ κυρίαρχος του εαυτού του. Οι περισσότεροι άνθρωποι ζούνε υπό την αχρεία σφαίρα επιρροής του Σατανά και γίνονται αντικείμενα της χλεύης του. Τους κοροϊδεύει με τον έναν και με τον άλλον τρόπο, σε σημείο που να γίνονται ζωντανοί-νεκροί, υπομένοντας κάθε μεταστροφή, κάθε κακουχία στον κόσμο των ανθρώπων. Και αφού παίξει μαζί τους, ο Σατανάς βάζει ένα τέλος στο πεπρωμένο τους. Έτσι, οι άνθρωποι περνάνε όλη τους τη ζωή μέσα στη θολούρα και τη σύγχυση, ανήμποροι να απολαύσουν έστω και για μία φορά όλα τα ωραία πράγματα που έχει προετοιμάσει γι’ αυτούς ο Θεός. Αντιθέτως, καταστρέφονται από τον Σατανά και γίνονται κουρέλια. Σήμερα είναι τόσο εξασθενισμένοι και ράθυμοι που απλώς δεν έχουν καμία διάθεση να προσέξουν το έργο του Θεού. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν τη διάθεση να προσέξουν το έργο του Θεού, η εμπειρία τους είναι καταδικασμένη να παραμένει για πάντα αποσπασματική και ημιτελής, ενώ η είσοδός τους θα παραμείνει για πάντα ένας κενός χώρος.

από «Έργο και είσοδος (1)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

4. Στις χιλιάδες χρόνια που έχουν περάσει από τότε που ο Θεός ήρθε σε αυτόν τον κόσμο, πολλοί με μεγαλόπνοες ιδέες  χρησιμοποιήθηκαν από τον Θεό για να επιτελέσουν το έργο Του μέσα στην πάροδο του χρόνου, όμως αυτοί που γνωρίζουν το έργο Του είναι τόσο λίγοι, που είναι σχεδόν ανύπαρκτοι. Γι’ αυτόν τον λόγο, αμέτρητοι είναι αυτοί που διατηρούν μια στάση αντίστασης απέναντι στον Θεό, ενώ ταυτόχρονα αναλαμβάνουν να κάνουν το έργο Του, γιατί, αντί να κάνουν το έργο Του, στην ουσία κάνουν ανθρώπινο έργο από μια θέση που τους έδωσε ο Θεός. Μπορεί αυτό να ονομαστεί έργο; Πώς μπορούν να εισέλθουν; Η ανθρωπότητα πήρε τη χάρη του Θεού και την έθαψε. Εξαιτίας αυτού, με την πάροδο των γενεών, αυτοί που κάνουν το έργο του Θεού έχουν ελάχιστη είσοδο. Απλούστατα δεν λένε ότι γνωρίζουν το έργο του Θεού, επειδή κατανοούν ελάχιστα από τη σοφία του Θεού. Μπορεί να ειπωθεί ότι, παρόλο που υπάρχουν πολλοί που υπηρέτησαν τον Θεό, δεν έχουν καταφέρει να καταλάβουν την ύψιστη θέση Του, γι’ αυτό έχουν όλοι παρουσιαστεί οι ίδιοι σαν θεός, ώστε να τους λατρεύουν οι άλλοι.

από «Έργο και είσοδος (1)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

5. Τόσα χρόνια ο Θεός παρέμενε κρυμμένος μέσα στη δημιουργία. Τόσες φορές, πίσω από ένα ομιχλώδες πέπλο, παρατηρούσε την άνοιξη και το φθινόπωρο να έρχονται και να φεύγουν, τόσες ημέρες και νύχτες κοιτούσε προς τα κάτω, από τον τρίτο ουρανό, επί μήνες και χρόνια ολόκληρα περπατούσε ανάμεσα στους ανθρώπους. Καθόταν επάνω από όλους τους ανθρώπους, περιμένοντας ήσυχα να περάσουν τόσοι παγωμένοι χειμώνες. Ούτε μία φορά δεν εμφανίστηκε ανοιχτά σε κανέναν, παραμένοντας πάντοτε αθόρυβος, φεύγοντας χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος, για να επιστρέψει και πάλι σιωπηλά. Ποιος μπορεί να γνωρίζει το πραγματικό Του πρόσωπο; Δεν έχει μιλήσει ποτέ του στους ανθρώπους, δεν έχει εμφανιστεί ποτέ στους ανθρώπους. Πόσο εύκολο είναι για τους ανθρώπους να κάνουν το έργο του Θεού; Ποσώς καταλαβαίνουν ότι το να Τον γνωρίζουν είναι το πιο δύσκολο απ’ όλα. Σήμερα ο Θεός έχει μιλήσει στον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος δεν Τον έχει γνωρίσει ποτέ, επειδή η είσοδός του στη ζωή είναι υπερβολικά περιορισμένη και ρηχή. Από τη δική Του οπτική γωνία, οι άνθρωποι είναι εντελώς ακατάλληλοι για να εμφανιστούν ενώπιον του Θεού. Κατανοούν ελάχιστα τον Θεό και είναι εξαιρετικά αποξενωμένοι από Αυτόν. Επιπροσθέτως, οι καρδιές με τις οποίες πιστεύουν στον Θεό είναι υπερβολικά περίπλοκες, και απλώς δεν φυλάνε την εικόνα του Θεού στα βάθη της καρδιάς τους. Ως αποτέλεσμα, η κοπιαστική προσπάθεια του Θεού και το έργο Του, θαμμένα σαν κομμάτια χρυσού κάτω από την άμμο, δεν μπορούν να ακτινοβολήσουν ούτε μία αχτίδα φωτός. Για τον Θεό, το επίπεδο, τα κίνητρα και οι απόψεις αυτών των ανθρώπων Τού είναι άκρως απεχθή. Στερημένοι κάθε ικανότητας να λαμβάνουν, απαθείς σε σημείο αναισθησίας, ευτελείς και εκφυλισμένοι, εξαιρετικά δουλοπρεπείς, αδύναμοι και άβουλοι, χρειάζονται καθοδήγηση όπως τα κοπάδια των ζώων. Όσον αφορά στην είσοδό τους στο πνεύμα ή στην είσοδό τους στο έργο του Θεού, δεν δίνουν την παραμικρή προσοχή, δεν διαθέτουν ούτε μια σταλιά αποφασιστικότητας ώστε να υποφέρουν για χάρη της αλήθειας. Δεν θα είναι εύκολο ένα τέτοιο άτομο να φτάσει στην ολοκλήρωση μέσα από τον Θεό. Συνεπώς, είναι ζωτικής σημασίας να ξεκινήσετε την είσοδό σας από αυτήν την οπτική, ότι μέσα από το έργο και την είσοδό σας πλησιάζετε στο να γνωρίσετε το έργο του Θεού.

από «Έργο και είσοδος (1)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

6. Όταν ακούει να μιλάνε για έργο, ο άνθρωπος πιστεύει πως έργο σημαίνει να τρέχει εδώ κι εκεί για τον Θεό, να κηρύττει παντού και να δαπανά για τον Θεό. Παρόλο που αυτή η πεποίθηση είναι σωστή, είναι υπερβολικά μονόπλευρη. Αυτό που ο Θεός ζητάει από τον άνθρωπο, δεν είναι μόνο να πηγαίνει παντού για τον Θεό. Είναι περισσότερο η διακονία κι η τροφοδότηση του πνεύματος. Πολλοί αδελφοί και αδελφές δεν αναλογίστηκαν ποτέ το έργο τους για τον Θεό, ακόμα και μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας, επειδή το έργο, έτσι όπως το αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος, έρχεται σε αντίφαση με αυτό που ζητάει ο Θεός. Συνεπώς, ο άνθρωπος ποσώς ενδιαφέρεται για την ουσία του έργου, και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που η είσοδος του ανθρώπου είναι επίσης αρκετά μονόπλευρη. Όλοι εσείς θα πρέπει να ξεκινήσετε να εισέρχεστε δουλεύοντας για τον Θεό, ώστε να μπορέσετε να βιώσετε καλύτερα όλες τις πτυχές της εισόδου. Σε αυτό θα πρέπει να εισέλθετε. Έργο δεν είναι να τρέχετε εδώ κι εκεί για τον Θεό. Το έργο αφορά στο κατά πόσο η ζωή και τα βιώματα του ανθρώπου είναι αρεστά στον Θεό. Έργο είναι να χρησιμοποιεί ο άνθρωπος την αφοσίωσή του στον Θεό και τις γνώσεις που έχει για τον Θεό ώστε να γίνει μαρτυρία του Θεού και να υπηρετεί τον άνθρωπο. Αυτή είναι η ευθύνη του ανθρώπου και αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσει. Με άλλα λόγια, η είσοδός σας είναι το έργο σας. Αποζητάτε να εισέλθετε κατά τη διάρκεια του έργου σας για τον Θεό. Εμπειρία του Θεού δεν είναι μόνο η ικανότητα να τρώτε και να πίνετε από τον λόγο Του. Πάνω απ’ όλα, πρέπει να μπορείτε να γίνετε μαρτυρία του Θεού, να υπηρετείτε τον Θεό και να συνδράμετε και τροφοδοτείτε τον άνθρωπο. Αυτό είναι το έργο και η είσοδός σας, αυτό θα πρέπει να επιτύχει κάθε άνθρωπος.

από «Έργο και είσοδος (2)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

7. Είναι πολλοί αυτοί που εστιάζουν μόνο στα ταξίδια τους εδώ κι εκεί για τον Θεό και κηρύττουν σε όλα τα μήκη και πλάτη, όμως παραβλέπουν την προσωπική τους εμπειρία και αμελούν την είσοδό τους στην πνευματική ζωή. Αυτό είναι που κάνει όλους εκείνους που υπηρετούν τον Θεό να γίνονται εκείνοι που του αντιτάσσονται. Τόσα χρόνια, εκείνοι που υπηρετούν τον Θεό και συνδράμουν τον άνθρωπο απλώς θεωρούν το έργο και το κήρυγμα ως είσοδο, αλλά κανένας τους δεν αντιλαμβάνεται την προσωπική του πνευματική εμπειρία ως μια σημαντική είσοδο. Αντιθέτως, βασίζονται στη διαφώτιση από το έργο του Αγίου Πνεύματος για να διδάξουν τους άλλους. Όταν κηρύττουν, έχουν βαριά ευθύνη και λαμβάνουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και μέσα από αυτό κάνουν να ακούγεται η φωνή του Αγίου Πνεύματος. Εκείνη τη στιγμή, όσοι κάνουν έργο νιώθουν αυταρέσκεια και αυτοϊκανοποίηση, ωσάν το έργο του Αγίου Πνεύματος να ήταν προσωπική τους πνευματική εμπειρία. Νιώθουν ότι όλα τα λόγια που λένε εκείνη τη στιγμή είναι δικά τους και, επίσης… Αφότου κήρυξες μία φορά με αυτόν τον τρόπο, τώρα νιώθεις ότι το πραγματικό ανάστημά σου δεν είναι και τόσο μικρό όσο νόμιζες. Αφότου το Άγιο Πνεύμα εργαστεί με τον ίδιο τρόπο μέσα σου αρκετές φορές, πείθεσαι ότι έχεις ήδη ανάστημα και λανθασμένα πιστεύεις ότι το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι η δικιά σου είσοδος και το δικό σου είναι. Όταν έχεις αυτήν την εμπειρία κατ’ εξακολούθηση, χαλαρώνεις σχετικά με τη δική σου είσοδο. Τότε γίνεσαι οκνηρός χωρίς να το συνειδητοποιείς και δεν δίνεις καμία σημασία στη δική σου είσοδο. Συνεπώς, όταν συνδράμεις τους άλλους, πρέπει να κάνεις σαφή διαχωρισμό ανάμεσα στο δικό σου ανάστημα και στο έργο του Αγίου Πνεύματος. Αυτό θα διευκολύνει περισσότερο την είσοδό σου και θα ωφελήσει περισσότερο την εμπειρία σου. Όταν ο άνθρωπος βλέπει το έργο του Αγίου Πνεύματος ως προσωπική του εμπειρία, αρχίζει ο εκφυλισμός του. Γι’ αυτό, όποιο καθήκον κι αν εκτελείτε, οφείλετε να θεωρείτε την είσοδό σας ως ένα βασικό μάθημα.

από «Έργο και είσοδος (2)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

8. Το έργο σας είναι να εκπληρώνετε το θέλημα του Θεού, να φέρνετε όλους όσοι είναι κοντά στον Θεό ενώπιόν Του, να φέρνετε τον άνθρωπο στον Θεό και να παρουσιάζετε το έργο του Αγίου Πνεύματος και την καθοδήγηση του Θεού στον άνθρωπο, ούτως ώστε να φτάσουν στην τελειότητα οι καρποί από το έργο του Θεού. Γι’ αυτόν τον λόγο, είναι επιβεβλημένο να κατανοήσετε την ουσία του έργου. Από τη στιγμή που ένας χρησιμοποιήθηκε από τον Θεό, όλοι οι άνθρωποι είναι άξιοι να εργαστούν για τον Θεό, όλοι έχουν την ευκαιρία να χρησιμοποιηθούν από το Άγιο Πνεύμα. Ωστόσο, υπάρχει ένα σημείο το οποίο πρέπει να κατανοήσετε: όταν ο άνθρωπος κάνει το έργο του Θεού, έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί από τον Θεό, αλλά αυτό που λέει και γνωρίζει ο άνθρωπος δεν είναι εντελώς το ανάστημά του. Μπορείτε μόνο να αναγνωρίσετε τις ελλείψεις του έργου σας και να λάβετε μεγαλύτερη διαφώτιση από το Άγιο Πνεύμα, ώστε να έχετε τη δυνατότητα να κερδίσετε καλύτερη είσοδο στο έργο σας. Αν ο άνθρωπος θεωρεί ότι η καθοδήγηση του Θεού είναι δική του είσοδος, η οποία είναι έμφυτη στον άνθρωπο, τότε δεν υπάρχει καμία προοπτική να μεγαλώσει το ανάστημα του ανθρώπου. Το Άγιο Πνεύμα διαφωτίζει στον άνθρωπο όταν αυτός είναι σε φυσιολογική κατάσταση. Σε αυτήν την περίπτωση, ο άνθρωπος συχνά νομίζει λανθασμένα ότι η διαφώτιση που λαμβάνει είναι το δικό του πραγματικό ανάστημα, επειδή το Άγιο Πνεύμα διαφωτίζει με πολύ φυσιολογικό τρόπο: αξιοποιεί οτιδήποτε είναι έμφυτο στον άνθρωπο. Όταν ο άνθρωπος εργάζεται και μιλάει, ή όταν προσεύχεται με πνευματική προσήλωση, η αλήθεια θα λάμψει ξαφνικά μπροστά του. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτό που βλέπει είναι μόνο η διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος (φυσικά, αυτό έχει να κάνει και με τη συνεργασία του ανθρώπου), και όχι το αληθινό ανάστημα του ανθρώπου. Μετά από μια περίοδο εμπειριών, κατά την οποία ο άνθρωπος αντιμετωπίζει πολυάριθμες πραγματικές δυσκολίες, το αληθινό ανάστημα του ανθρώπου γίνεται εμφανές υπό τέτοιες συνθήκες. Μόνο τότε ο άνθρωπος ανακαλύπτει ότι το ανάστημά του δεν είναι και τόσο μεγάλο και βγαίνουν στην επιφάνεια ο εγωισμός, οι προσωπικές του βλέψεις και η απληστία του. Μόνο μετά από πολλούς κύκλους τέτοιων εμπειριών, θα καταλάβουν πολλοί απ’ αυτούς που βίωσαν την αφύπνιση του πνεύματός τους ότι δεν ήταν η δική τους πραγματικότητα αυτή στο παρελθόν, αλλά μια στιγμιαία διαφώτιση από το Άγιο Πνεύμα, και το μόνο που έκανε ο άνθρωπος ήταν να δει το φως. Όταν το Άγιο Πνεύμα διαφωτίζει τον άνθρωπο για να κατανοήσει αυτός την αλήθεια, αυτό γίνεται συχνά με σαφή και ευκρινή τρόπο, χωρίς συγκεκριμένο πλαίσιο. Αυτό σημαίνει ότι το Άγιο Πνεύμα δεν ενσωματώνει τις δυσκολίες του ανθρώπου σ’ αυτήν την αποκάλυψη, παρά μόνον αποκαλύπτει άμεσα την αλήθεια. Όταν ο άνθρωπος αντιμετωπίζει δυσκολίες με την είσοδό του, τότε ενσωματώνει τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και αυτό γίνεται η πραγματική εμπειρία του. … Συνεπώς, όταν λαμβάνετε το έργο του Αγίου Πνεύματος, οφείλετε να εστιάζετε ταυτόχρονα και στην είσοδό σας, βλέποντας ακριβώς πιο είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος και ποια είναι η δική σας είσοδος, και ενσωματώνοντας το έργο του Αγίου Πνεύματος στην είσοδό σας. Έτσι, θα μπορέσετε να φτάσετε καλύτερα στην τελείωση μέσω Αυτού και θα επιτρέψετε στην ουσία του έργου του Αγίου Πνεύματος να σφυρηλατηθεί μέσα σας. Κατά τη διάρκεια της εμπειρίας σας από το έργο του Αγίου Πνεύματος, θα μπορέσετε να γνωρίσετε το Άγιο Πνεύμα, όπως και τον εαυτό σας, και εν μέσω των πολυάριθμων περιστατικών ακραίου πόνου, θα αναπτύξετε μια κανονική σχέση με τον Θεό και αυτή η σχέση θα ενισχύεται μέρα με τη μέρα. Μετά από αμέτρητα περιστατικά κλαδέματος και εξευγενισμού, θα αναπτύξετε μια πραγματική αγάπη για τον Θεό. Γι’ αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι ο πόνος, τα χτυπήματα κι οι δοκιμασίες δεν υπάρχουν για να σας αποθαρρύνουν. Αυτό που είναι τρομακτικό είναι να έχετε μόνο το έργο του Αγίου Πνεύματος, αλλά όχι την είσοδό σας. Όταν έρθει η ημέρα της ολοκλήρωσης του έργου του Θεού, θα έχετε κοπιάσει για το τίποτα. Παρόλο που θα έχετε βιώσει το έργο του Θεού, δεν θα έχετε καταφέρει να γνωρίσετε το Άγιο Πνεύμα ή να έχετε τη δική σας είσοδο. Η διαφώτιση του ανθρώπου από το Άγιο Πνεύμα δεν έρχεται για να διατηρήσει το πάθος του ανθρώπου. Έρχεται για να ανοίξει μια οδό για την είσοδο του κάθε ανθρώπου, καθώς και για να επιτρέψει στον άνθρωπο να γνωρίσει το Άγιο Πνεύμα και μέσω αυτού να αναπτύξει μια καρδιά ευλάβειας και λατρείας για τον Θεό.

από «Έργο και είσοδος (2)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

 Πηγή από: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού